ฮั่วหานฮุยไม่มีการแสดงออกที่ไม่จําเป็นใดๆบนใบหน้า “คุณคิดว่าการหย่าร้างสามารถแก้ปัญหาได้งั้นเหรอ?”“ทางด้านของคุณย่า ฉันจะช่วยพูดเกลี้ยกล่อมให้ท่านรับการผ่าตัด”ชายหนุ่มหรี่ตา “คุณจะเอาอะไรมาพูดเกลี้ยกล่อมท่าน?”จ้าวซีซีหยุดชะงักไปชั่วครู่ “เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องบอกคุณ คุณถามมากเกินไปแล้วนะ”ในเวลานี้ ประตูวอร์ดได้ถูกเปิดออก และป้าหลิวก็ได้เดินเข้ามา “คุณนายน้อยคะ ท่านผู้หญิงให้คุณกับคุณชายเข้าไปในห้องค่ะ ท่านมีอะไรจะพูดกับพวกคุณ”หลินซียืนอยู่ข้างๆ ยิ้มและพูดว่า “ฉันก็ตั้งใจมาเยี่ยมคุณย่านะ”น้ำเสียงของแม่หลิวดูห่างเหิน “ขอโทษด้วยนะคะ ท่านผู้หญิงไม่ได้ต้องการพบคุณ”สีหน้าของหลินซีแข็งทื่อ ในใจลึกๆของเธอไม่มีความสุข แต่ก็ได้มองอยู่ด้านนอก มองดูฮั่วหานฮุยเดินเข้าไปในวอร์ดกับผู้หญิงคนอื่นๆ ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความเย็นชาจ้าวซีซีเดินเข้าไปในวอร์ดและรู้สึกว่าหลินซีกำลังจ้องมองตัวเองอยู่แต่ตอนนี้เธอไม่มีเวลาคิดมากขนาดนั้น เธอก้าวไปข้างหน้าและจับมือหญิงชราเอาไว้ มันเย็นๆเล็กน้อย จากนั้นก็ถามอย่างไม่สบายใจไปว่า “คุณย่าคะ วันนี้ย่าดูขึ้นหรือเปล่าคะ?”ท่านหญิงฮั่วแสร้งทําเป็นพูดง่ายๆ แต่ใบหน
หลินซีเดินตามหลังหลี่อู่หราน เมื่อเห็นจ้าวซีซีที่นั่งอยู่ตรงนั้น ดวงตาของเธอก็เปล่งประกายด้วยสีเข้มจ้าวซีซีรู้สึกถึงดวงตาของหลินซี แต่ตอนนี้เธอไม่ได้ให้ความสนใจกับเรื่องนี้มากนัก แม่สามีหลี่อู่หรานพูดกับเธอทันทีอย่างไม่เกรงใจว่า “จ้าวซีซีเธอยืนขึ้นให้ฉัน ยังไม่ให้คุณหลินนั่งอีก เธอเป็นแขกคนสำคัญนะ!”“นั่งลง!”“ไม่ต้อง”จ้าวซีต้องการยืนขึ้นโดยอัตโนมัติ แต่กลับถูกคุณย่าฮั่วดึงเอาไว้ และยังมีเสียงของฮั่วหานฮุยตามมาด้วยแม่สามีหลี่อู่หรานพูดทันทีว่า “ลูก นี่ลูกทําอะไรอยู่ จ้าวซีซีผิวหยาบเนื้อหนา ยืนสักพักมันจะเป็นอะไรไป คุณหลินตั้งใจมา แม้แต่เก้าอี้สักตัวก็ไม่ให้คนอื่นนั่ง พูดออกไปมันจะไม่อับอายขายหน้าหรอกงั้นเหรอ?”หลินซีพูดด้วยสีหน้าเสแสร้งว่า “คุณน้าคะ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันยืนได้”ท่านหญิงฮั่วพูดว่า “ตอนนี้ซีซีไม่เหมือนกัน เธอตั้งท้องแล้ว ก็ต้องนั่งเป็นธรรมดา”ประโยคนี้เหมือนกับเสียงสายฟ้าฟาด และมันก็ระเบิดออกในทันทีหลินซีตะลึงงันอยู่อย่างนั้นแม่สามีหลี่อู่หรานก็เบิกตากว้างและมองไปที่จ้าวซีซี “เป็นไปไม่ได้ ทําไมจู่ๆ ก็ท้องได้แล้วล่ะ?”ท่านหญิงฮั่วจึงรีบพูดว่า “เธอหมายความว่าอย่างไร เธอไม่
ณ ช่วงเวลานั้น ในสายตาของจ้าวซีซีมีความคาดหวังบางอย่างฮั่วหานฮุยก็ได้เห็นเธอโซซัดโซเซ ดวงตาเรียวยาวคู่นั้นมืดสนิทราวกับหมึก แต่ลึกลงไปกลับซ่อนความไม่มั่นใจและความคาดหวังเอาไว้ด้วยแววตาแบบนี้ จู่ๆ เขาก็ใจอ่อนลงไปทันทีชายหนุ่มก้าวเข้ามาจับมือของจ้าวซีซี และประคองเธอเอาไว้จ้าวซีซียังคิดว่าครั้งนี้เธอคงจะล้มลงกับพื้นอย่างแน่นอน เธอเตรียมใจไว้แล้ว อย่างไรก็ตามระหว่างหลินซีกับตัวเอง ฮั่วหานฮุยจะเลือกใครนั้นมันชัดเจนอยู่แล้วแต่คาดไม่ถึงเลยว่า ฮั่วหานฮุยจะเลือกตัวเองในครั้งนี้เธอพิงแขนของชายหนุ่มและมองเขาอย่างเหลือเชื่อ หัวใจของเธอเต้นเร็วระรัวพร้อมกับความกลัวถ้าเมื่อครู่นี้เธอล้มลงบนพื้น ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับลูก ผลที่ตามมาเธอนั้นไม่อยากจะจินตนาการเสียด้วยซ้ำในเวลานี้ เสียงที่อ่อนแอและน้อยใจของหลินซีก็ดังขึ้น “พี่หายฮุยคะ!”จ้าวซีซีหันไปเห็นหลินซียังคงนั่งอยู่บนพื้น ดวงตาแดงระเรื่อที่แทบจะร้องไห้ของนางน่าสงสารเป็นอย่างยิ่ง เธอกะพริบตาปริบๆ เพราะยังไงเสียเธอก็คงไม่คิดว่าครั้งนี้ฮั่วหานฮุยจะไม่สนใจหลินซีและช่วยตัวเธอด้วยเหมือนกันในเวลานี้หลี่อู่หรานก็เดินออกมาจากลิฟต์และรีบวิ่งไปที่หลินซีท
หากเขาคิดที่จะให้เธอทำแท้งเด็กคนนี้ล่ะ?ติ๊ดติ๊ดติ๊ด รถหรูที่จอดอยู่ข้างทางบีบแตรเสียงดังจ้าวซีซีจําได้ว่านี่เป็นรถของฮั่วหานฮุย เธอเห็นหน้าต่างรถถูกลดลง ชายหนุ่มนั่งอยู่ในตําแหน่งเบาะข้างคนขับ ใบหน้าด้านข้างที่หล่อเหลาและซ่อนตัวอยู่ในรถ ดวงตาที่เรียวยาวคู่นั้นคมเข้มและแฝงไปด้วยความมีออร่าจากนั้นเขาก็ขยับริมฝีปากบางๆ “ขึ้นรถ”จริงๆ แล้วจ้าวซีซีไม่อยากขึ้นรถเลย แต่เห็นได้ชัดว่าน้ำเสียงของชายหนุ่มไม่ให้โอกาสเธอปฏิเสธแต่อย่างใดเธอสังเกตเห็นว่ามีคนหลายคนมองเข้ามา จึงก้มตัวเข้าไปในรถเมื่อประตูรถถูกปิด มันก็กั้นทุกอย่างเอาไว้ด้านนอกจ้าวซีซีนั่งติดกับประตูรถ ถึงกระนั้นเธอก็ยังรู้สึกถึงการดํารงอยู่ที่แข็งแกร่ง และไม่สามารถมองข้ามได้ของชายหนุ่มที่อยู่ข้างกายเธอเธอกลั้นหายใจและไม่พูดไม่จา เหมือนกําลังรอการพิจารณาคดีครั้งสุดท้ายจากเขาอยู่ครู่ต่อมา เสียงทุ้มต่ำและเย็นยะเยือกของเขาก็ดังแว่วมาที่ข้างหู “คุณชอบเด็กมากนักเหรอ?”จ้าวซีซีกลืนน้ำลาย “ก็ ก็พอได้”ยังไงมันก็เป็นลูกของเธอ เธอก็ต้องชอบอยู่แล้วสิเธอไม่มีครอบครัวตั้งแต่เด็ก จึงให้ความสําคัญกับเด็กที่มาอย่างกะทันหันคนนี้มากหลังจากจ้าวซ
ฮั่วหานฮุยถามเธอว่าจะเล่นเป็นคนท้องได้ยังไง?จ้าวซีซีชะงักไปครู่หนึ่ง ยังจะต้องแสดงอีกงั้นเหรอ?เธอเป็นอยู่แล้วนี่นี่ถือว่าเป็นฝีมือการแสดงหรือเปล่านะ?จ้าวซีซีตอบอย่างจริงจังว่า “นี่ต้องการทักษะการแสดงอะไรไหม?”“ก็ใช่ ฝีมือการแสดงของคุณดีมากอยู่แล้ว อย่าคิดมาก เพราะป้าหลิวจะมาดูแลคนท้องอย่างคุณน่ะสิ กลัวว่าคุณจะเผยไต๋ให้ป้าหลิวจับได้ก็เท่านั้นเอง”“คุณฮั่ววางใจได้ ฉันจะแสดงบทบาทของฉันให้ดีแน่นอน ว่าแต่คุณต้องรีบจัดการเรื่องผ่าตัดเร็วๆนะ”เธอไม่อยากไปจัดการกับหลินซี ให้ฮั่วหานฮุยเผชิญหน้ากับหลินซีโดยตรงก็พอแล้วนังดอกทองหลินซีนั่นแสดงได้เสมอและจะแสดงต่อหน้าฮั่วหานฮุยอย่างแน่นอน ดังนั้นทางหลินซีจะไม่เลื่อนการผ่าตัดครั้งนี้อย่างแน่นอนจ้าวซีซีลงจากรถและเดินเข้าไปในห้องโถง ส่วนชายหนุ่มที่อยู่ข้างหลังก็เดินตามเข้ามาเช่นกัน สายตาของเขาค่อนข้างจะซับซ้อนป้าหลิวรออยู่ที่ห้องโถงนานแล้ว เธอยิ้มๆและพูดว่า “คุณนายน้อยคะ อิฉันให้ห้องครัวเตรียมอาหารที่คนท้องทานเอาไว้ ถ้าคุณนายน้อยมีคำถามอะไร คุณนายน้อยสามารถถามอิฉันได้ตลอดเวลานะคะ”“พอดีเลย ฉันมีข้อสงสัยบางอย่างน่ะ”จ้าวซีลูบหน้าท้องน้อยของตัวเองอ
แต่อาหารบางจานค่อนข้างจะอยู่ไกล เธอมองๆแล้วก็ต้องยอมถอดใจวินาทีต่อมา ตะเกียบของฮั่วหานฮุยก็ตกลงมาตรงหน้าเธอ สายตาของเธอหยุดชะงัก แล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “ขอบคุณค่ะที่รัก คุณก็มากินด้วยกันสิคะ”จ้าวซีซีคีบอาหารที่เขาไม่ชอบกินอย่างยิ้มแย้มและใส่ลงในจานตรงหน้าเขาฮั่วหานฮุยกวาดตาแล้วดึงตะเกียบกลับมาด้วยสีที่ไม่เปลี่ยนแปลงส่วนป้าหลิวที่อยู่ข้างๆก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจ อีกเดี๋ยวจะต้องไปรายงานสถานการณ์กับท่านหญิงสักหน่อยแล้วหลังจากรับประทานอาหารเสร็จ จ้าวซีซีก็ลูบท้องแล้ว “กินจนอึดอัดเลย”“คุณชายคะ คุณชายออกไปเดินเล่นกับคุณนายน้อยสักหน่อยนะคะ มีประโยชน์ต่อทั้งคนท้องและลูก”มือของจ้าวซีซีหยุดชะงัก “ไม่ต้องหรอกมั้งคะ”ให้ฮั่วหานฮุยเดินเล่นกับตัวเอง สู้เธอออกไปเดินเองเสียดีกว่าน้ำเสียงราบเรียบของชายหนุ่มดังแว่วมาจากด้านข้าง “ได้สิ”จ้าวซีซีฝืนกระตุกรอยยิ้มออกมา “ความจริงแล้ว ฉันไปเดินเองได้นะ”ชายหนุ่มกอดไหล่ของเธอ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ปฏิเสธไม่ได้ “เดินเล่นมีผลดีต่อคนท้อง ไปกันเถอะ”ในที่สุดจ้าวซีซีก็มาถึงเส้นทางเดินของชุมชนกับเขาอย่างไม่เต็มใจ กลางคืนในฤดูร้อนเย็นมาก ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว
จ้าวซีซีไม่คิดว่าชายหนุ่มจะถามคำถามกับตัวเองอีกครั้ง มันยากที่จะจัดการเล็กน้อยชายหนุ่มมองลงมา จากนั้นก็พูดอย่างลำบากใจว่า “มันยากที่จะตอบขนาดนั้นเลยเหรอ?”“ไม่ใช่หรอกนะ”จ้าวซีซีลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และเงยหน้ามองเขา “แล้วคุณอยากฟังความจริงหรือคำโกหกล่ะ?”“... ผมคิดว่าคุณควรหุบปากจะดีกว่า”พอพูดจบ ฮั่วหานฮุยก็หันกลับไปจ้าวซีซีก้าวไปข้างหน้า เธอเห็นสุนัขตัวใหญ่ที่อยู่ข้างๆ ยืนขึ้นและกระดิกหางมองเธอเธอหยุดเดินทันที จิตใต้สํานึกบอกให้เธอถอยออกมา “อย่า อย่าเข้ามานะ”เธอมองไปที่สุนัขตรงหน้า แม้ว่าเธอจะไม่มีเจตนาร้ายต่อสุนัข แต่เนื่องจากเงาทางจิตใจในวัยเด็ก เธอจึงกลัวการเข้าใกล้สุนัขเล็กน้อย“มานี่”เมื่อจ้าวซีซีกำลังคิดที่จะวิ่งหนี ผู้ชายที่หายไปในตอนท้ายของความมืดก็กลับมาอีกครั้งเขายืนอยู่ใต้แสงไฟถนนและยื่นมือมาหาเธอหลังจากสุนัขตัวใหญ่เห็นฮั่วหานฮุย มันก็นั่งอยู่บนพื้นอย่างเชื่อฟัง กระดิกหางและไม่ขยับแต่อย่างใดจ้าวซีซีลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “ฉัน ฉันไม่กล้า!”“ให้เวลาคุณสิบวินาที”ชิป ผู้ชายกาก!จะมารับเธอหน่อยไม่ได้หรือไง?แต่จ้าวซีซีรู้ว่าฮั่วหานฮุยพูดจริงทําจริง เขาบอกว่าแค่สิบวินาที นั่น
จ้าวซีซีกลับไปที่ห้องนอนชั้นบนและพบว่าฮั่วหานฮุ่ยยังไม่กลับมา คาดว่าน่าจะอยู่ในห้องอ่านหนังสือล่ะมั้งเธอชินกับการใช้ชีวิตแบบนี้อยู่แล้ว ยังไงเสียเขาก็จะนอนอยู่ในห้องอ่านหนังสืออยู่แล้วเธอหันไปที่ห้องแต่งตัวและพบว่านอกจากเสื้อผ้าของฮั่วหานฮุยแล้ว มันก็เป็นเสื้อผ้าของเธอทั้งหมดดูเหมือนว่าทุกอย่างจะเหมือนตอนที่เธอจากไป ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลยเธอยังคิดว่าจะเจอเสื้อผ้าของหลินซีที่นี่ แต่เธอค้นไปทั่วก็ไม่พบร่องรอยการมีอยู่ของผู้หญิงคนนั้นเลยไม่น่าจะเป็นแบบนี้นี่นาจ้าวซีซีพิงประตูของห้องแต่งตัว เธอคุ้นเคยกับที่นี่และไม่มีสถานที่ไหนที่เธอไม่สามารถค้นหาได้แต่มันกลับไม่พบอะไรเลยเธอนึกถึงสาวรับใช้เสี่ยวหงที่เคยบอกว่าหลินซีไม่เคยพักที่นี่หรือว่าแม้ว่าฮั่วหานฮุยจะเป็นคนกากๆไปหน่อย แต่เขาก็เป็นคนที่มีความประพฤติดี?จ้าวซีซีครุ่นคิดเป็นเวลานาน และพบว่าความสนใจของเธอถูกฮั่วหานฮุยพรากไปอีกครั้ง เธอรีบหาชุดนอนที่เธอสวมใส่และไปอาบน้ำทันทีชุดนอนพวกนี้เป็นเสื้อผ้าแบรนด์ดังที่คนรับใช้เตรียมไว้และจะเปลี่ยนเสื้อผ้าตามฤดูกาลวันที่เซ็นใบหย่า เธอเอาแต่เสื้อผ้าของตัวเองไป เสื้อผ้าแบรนด์เนมพวกนี้ไม่ได
จ้าวซีซีจ้องเขม็งไปที่หลินซีอย่างเย็นชา "ฉันเคยเตือนคุณเอาไว้แล้วนะว่า อย่าพยายามเข้ามายั่วยุฉัน ดูเหมือนคุณจะไม่หลาบจำเลยนะ"เมื่อครู่นี้ จู่ๆ หลินซีก็จงใจจะขับรถเข้ามาชนเธอ หากไม่เป็นเพราะว่าเธอหลบได้ทันเวลา เธอก็คงจะต้องเจ็บตัวอย่างแน่นอนบางทีหลินซีอาจจะไม่ได้ตั้งใจจะชนเธอให้ตาย แต่ตอนนี้เธอเป็นหญิงตั้งครรภ์อยู่ จะมาประสบอุบัติเหตุแบบนี้ได้อย่างไร?จ้าวซีซีมีเจตนาฆ่าอยู่ในใจของเธอตอนนี้ ให้ตายเถอะ นังแพศยาคนนี้ช่างร้ายกาจเสียจริงๆ!หลินซีต้องการที่จะต่อต้าน แต่จ้าวซีซีกลับกระชากผมของเธอเอาไว้แน่น แค่ขยับนิดหน่อยก็รู้สึกเจ็บเป็นอย่างมาก "เธอกำลังพูดเพ้อเจ้ออะไรอยู่น่ะ เมื่อกี้ฉันไม่ได้ชนถูกเธอสักหน่อย เธอทำอะไรกับรถของฉัน เธอรู้อยู่แก่ใจดี เดี๋ยวฉันจะต้องให้เธอชดใช้อย่างสาสม!""จะชนหรือไม่เธอรู้อยู่แก่ใจดี ที่นี่มีกล้องวงจรปิดเต็มไปหมด เธอโกหกไม่มีประโยชน์อะไรหรอก เธอโทรแจ้งความได้นะ ฉันจะอย่างไรก็ได้ ถึงตอนนั้นใครจะถูกจับ มันก็ไม่แน่เหมือนกัน"จ้าวซีซีดึงผมของหลินซีอย่างแรง พร้อมกับเอื้อมมือไปตบหน้าของหลินซีนังแพศยานั่นอย่างหนักหน่วง "ครั้งหน้าถ้ากล้ามายั่วยุฉันอีก ฉันจะไม่ปล
"ซีซี ต่อให้เป็นแบบนี้ก็ไม่จำเป็นต้องลาออกหรอกมั้ง ที่นี่อยู่กันแบบสบายๆ เธอไม่ต้องรู้สึกว่าไม่ยุติธรรมกับเพื่อนร่วมงานอะไรหรอก เพราะเธอไม่เหมือนกับพวกเขาอยู่แล้วนะ"จ้าวซีซีเงยหน้าขึ้นมามองด้วยความประหลาดใจ และฉินเฟิงที่อยู่ฝ่ายตรงข้ามก็พูดขึ้นมาว่า "ซีซี ฉันเชื่อว่าเธอก็คงจะดูออกว่าฉันคิดอะไรกับเธอ โดยเฉพาะการที่เราได้ผ่านอะไรมาด้วยกันขนาดนั้นแล้ว หรือว่าเธอจะไม่รู้สึกอะไรกับฉันเลยเหรอ?""ต้องขอโทษรุ่นพี่จริงๆ นะคะ ฉันคิดกับรุ่นพี่แบบเพื่อนกันมาตลอด"จ้าวซีซียังปฏิเสธฉินเฟิงโดยตรงมีความผิดหวังและความไม่เต็มใจแวบเข้ามาในดวงตาของฉินเฟิง ในที่สุดเขาก็พูดขึ้นมาว่า "ซีซี งั้นเอาแบบนี้ดีไหม ต่อไปเธอมาทำงานแค่สุดสัปดาห์ก็โอเคแล้ว เธอก็น่าจะรู้ดีว่า เพราะมีเทพเจ้าจ๋าวจ่าวอย่างเธออยู่ สตูดิโอของเราถึงได้รับออเดอร์มาไม่น้อยเลย หากจู่ๆ เธอมาลาออกไปแบบนี้ สตูดิโอของฉันก็คงได้รับผลกระทบอย่างแน่นอน ถือว่าเห็นแก่ความเป็นเพื่อนกันเถอะนะ ต่อไปเธอมาทำงานแค่วันหยุดสุดสัปดาห์ก็เพียงพอแล้ว"จ้าวซีซีเห็นรอยแผลเป็นบนศีรษะของฉินเฟิง และรู้สึกใจอ่อนขึ้นมาเล็กน้อย "ได้ค่ะ"ทันใดนั้นฉินเฟิงก็ถอนหายใจด้ว
เมื่อจ้าวซีซีได้ยินสิ่งที่พี่สามพูด เธอก็ก้มหน้าอย่างเงียบๆ พร้อมกับตอบกลับไปว่า "พี่สามคะ ฉันได้ตัดสินใจเก็บเด็กสองคนนี้เอาไว้แล้ว"เพราะสำหรับเธอแล้ว เด็กที่อยู่ในท้องคือคนในครอบครัวของเธอ และไม่มีความเกี่ยวข้องกับฮั่วหานฮุยแต่อย่างใดหลินเป่ยลูบหัวของเธอเบาๆ "ตอนนี้พวกพี่ๆ ได้ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานแล้ว ต่อไปจะต้องช่วยน้องดูแลลูกๆ อย่างแน่นอน ดังนั้นน้องก็อย่าลำบากเกินไปเลยนะ""ฉันรู้ค่ะ"ลึกๆ แล้ว เธอก็ได้ตัดสินใจแล้วเช่นกัน หลังจากที่ซ่อมหน่อยกิตเสร็จแล้ว เธอก็สามารถรับใบประกาศนียบัตร และไปจากที่นี่ได้แล้วหลังจากที่กลับถึงบ้าน จ้าวซีซีก็อาบน้ำและเข้านอนโดยตรงในวิลล่าเรือนหอ หลังจากที่ฮั่วหานฮุยจัดการกับงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็เดินกลับมาที่ห้องนอน โดยตั้งใจไปดูการแมทชุดที่ห้องแต่งตัวอีกด้วย แต่หลังจากที่เห็นชุดสูทสีแดงนั่นแล้ว คิ้วของเขาก็ขมวดเข้าหากันทันทีนี่คือการแมทชุดของจ้าวซีซี?หากเขาไม่ได้เห็นกับตาของตัวเอง เขาคงไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆเขารีบโทรหาจ้าวซีซีทันที โดยที่ปลายสายก็ได้รับอย่างรวดเร็ว จ้าวซีซีรับสายอย่างไม่แปลกใจ พร้อมกับพูดอย่างใจเย็นขึ้นมาว่า
"ใช่ แต่หากจะพูดกันตามตรงแล้ว อย่างน้อยฉันก็เป็นดีไซเนอร์คนหนึ่ง ออเดอร์ที่ประเคนมาให้ถึงประตูแบบนี้แล้ว หากไม่รับก็ต้องเสียประโยชน์ไปเปล่าๆ น่ะสิ"การแมทชุดให้อดีตสามีไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ แต่ต้องเพิ่มงานนะ!ครั้งละห้าแสนถือเป็นกำไรมหาศาลฮั่วหานฮุยโยนโทรศัพท์มือถือไปให้คนรับใช้โดยตรง "แมทให้ดีก็โอเคแล้ว ผมยังมีธุระที่ต้องทำอีก"จ้าวซีซีกัดฟันแล้วพูดว่า "โอนเงินมาให้ก่อนสิ"ฮั่วหานฮุยหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมา แล้วโอนเงินให้เธอทันทีเมื่อจ้าวซีซีเห็นเงินจำนวนห้าแสนบาทที่ได้รับ เธอก็หายใจเข้าลึกๆ แล้วยิ้มอย่างมืออาชีพ "ขอสอบถามหน่อยนะคะ คุณฮั่วมีเงื่อนไขในการแมทชุดหรือเปล่าคะ สวมไปงานอะไรหรือคะ?"ฮั่วหานฮุยเลิกคิ้ว และประหลาดใจกับการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของผู้หญิงคนนี้มาก และเขาก็ตอบอย่างเรียบๆ กลับไปว่า "ผมจะใส่ไปร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อธุรกิจในช่วงสุดสัปดาห์น่ะ"หลังจากทิ้งคำพูดเหล่านี้เอาไว้ ชายหนุ่มก็เดินออกจากห้องนอนไปทันทีจ้าวซีซีเอนตัวไปข้างๆ และคิดอยู่พักหนึ่ง หากเธอไปร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อธุรกิจ เธอก็จะรู้ว่าควรสวมชุดอะไรอย่างแน่นอนแต่ถ้าเธอทำแบบนั
จ้าวซีซีโพล่งเสียงออกมา คาดว่าวันนี้คงจะไม่ค่อยราบรื่นอย่างแน่นอนเธอไปทำโอทีที่สตูดิโอ แต่ต้องมาจบลงเพราะพบกับคุณแม่ของฉินเฟิงโดยบังเอิญ และไปกินข้าวด้วยกัน จากนั้นเธอก็ได้พบกับผู้ชายกากฮั่วหานฮุยที่ร้านอาหาร และก็ดื่มเหล้าผิดไปอีกต่างหากจ้าวซีซีรู้สึกว่า ต่อไปก่อนออกจากบ้านเธอจะต้องดูฤกษ์ยามให้ดีเสียก่อนในเวลานี้ ฮั่วหานฮุยได้ยืนอยู่ด้านนอกของห้องแต่งตัว โดยที่ร่างสูงโปร่งกำลังมองหญิงสาวคนที่กำลังพูดนินทาลับหลังเขาอยู่ในห้องแต่งตัววินาทีนี้ดูเหมือนเขาจะจำได้ว่า เมื่อนานมาแล้วทุกครั้งที่เขากลับบ้านหลังจากเลิกงาน เธอก็จะยืนเคียงข้างเขาด้วยความเคารพ ติดตามเขาไปที่ห้องแต่งตัวในห้องนอนเหมือนผู้ติดตามตัวน้อย และได้เตรียมเสื้อผ้าที่เขาจะเปลี่ยนในตอนกลางคืนเอาไว้อีกด้วยเมื่อเขาคุ้นเคยกับการที่มีเธออยู่ มันจึงทำให้เขารู้สึกเสมอว่ามีบางอย่างที่ไม่ปกติในช่วงเวลานี้ แต่ก็ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ตอนนี้เมื่อเขาเห็นจ้าวซีซียืนอยู่ในห้องแต่งตัว เขาจึงตระหนักได้ว่าก่อนหน้านี้มีอะไรที่ขาดหายไปดวงตาที่เรียวยาวของฮั่วหานฮุยมองดูเธอ พร้อมกับพูดออกมาอย่างเฉยเมยว่า "เป็นใบ้ไปแล้วหรือไง
สายตาของชายหนุ่มตกกระทบไปที่ขาของเธอ หากไม่รู้ว่าวันนี้จ้าวซีซีดื่มหนัก เขาคงคิดว่าเธอกำลังยั่วยวนเขาจริงๆ แล้วแต่ทว่า ตั้งแต่ที่เขาได้เสนอการหย่าร้างแล้วนั้น จ้าวซีซีก็เปลี่ยนเป็นคนละคน เขาแทบจะกระอักเลือดทุกวัน แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรกับเธอได้แต่อย่างใดฮั่วหานฮุยจ้องมองเธออยู่นาน จากนั้นจึงหันหลังกลับและออกจากห้องนอนไปอย่างเงียบๆเขามองไปที่สาวรับใช้เสี่ยวหงที่อยู่ด้านนอก "เดี๋ยวถ้าเธอตื่นขึ้นมาแล้ว ให้เตรียมของสร่างเมาให้เธอด้วยนะ ให้เธอหลาบจำเสียให้เข็ด""รับทราบค่ะคุณชายน้อย คุณชายเป็นต้องกังวลนะคะ ดิฉันจะดูแลคุณนายน้อยให้ดีค่ะ"เมื่อฮั่วหานฮุยได้ยินคำว่า "คุณนายน้อย" เขาก็หันหลังกลับและออกจากวิลล่าโดยไม่พูดอะไรผู้ช่วยที่กำลังยืนอยู่ข้างนอกเหงื่อแตกพลั่กด้วยความร้อนใจ แต่เขาก็ไม่กล้าเข้าไปเร่งแต่อย่างใด และก็ทำได้เพียงยืนรอเจ้านายของตัวเองออกมาเท่านั้นหลังจากที่เห็นฮั่วหานฮุยปรากฏตัว ผู้ช่วยก็แทบจะร้องไห้ด้วยความดีใจ "บอสครับ การประชุมได้เริ่มตามกำหนดการแล้วนะครับ ทางด้านของบอส ผมได้แจ้งกับทุกคนแล้วว่าจะเปลี่ยนเป็นโหมดการประชุมทางวิดีโอ ตอนนี้คอมพิวเตอร์ได้ปรับเอาไว้เรียบร
เมื่อสาวรับใช้เสี่ยวหงเห็นฮั่วหานฮุยเดินออกมา เธอก็เดินออกจากห้องนอนทันที และยังปิดประตูอย่างระมัดระวังอีกด้วยจ้าวซีซีสามารถรับรู้ได้ว่าฮั่วหานฮุยได้เดินออกมาแล้วจากหางตา มือของเธอหยุดชะงัก เงยหน้าและมองไปทางเขา "คือว่า ฉันจะกินอย่างระวัง ไม่ให้อะไรตกบนเตียงของคุณนะ"เธอรู้จักผู้ชายคนที่อยู่ตรงหน้านี้เป็นอย่างดี เขารักในความสะอาด และเรื่องที่จะมากินของบนเตียงนั้น มันเป็นไปไม่ได้อย่างเด็ดขาดแต่ตอนนี้เธอหิวมากจริงๆ ดังนั้นจึงไม่สามารถสนใจอะไรได้ขนาดนั้นแล้วเพราะสุดท้ายแล้ว เมื่อผู้หญิงตั้งครรภ์หิว ก็ไม่มีอะไรมาหยุดเธอได้ และเจ้าเด็กน้อยสองคนที่อยู่ในท้องของเธอก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมายขนาดนั้น ซึ่งพวกเขาได้ประท้วงเธออยู่ตลอดเวลาด้วยฮั่วหานฮุยยืนอยู่หน้าเตียง ผมสั้นสีดำของเขายังคงเปียกอยู่เล็กน้อย และบางส่วนก็ห้อยลงมาบนหน้าผาก ทำให้ความเข้มงวดในตอนกลางวันลดน้อยลงไปมาก มีออร่าแบบคุณชายผู้สูงศักดิ์และหล่อเหลาเพิ่มขึ้นมาด้วยเสื้อคลุมอาบน้ำที่หลวมนั้นได้เผยกล้ามหน้าอกที่ดูดีออกมา โดยที่เธอยังเห็นหยดน้ำที่ไหลลงมาจากร่องอกของเขา และหายไปลึกเข้าไปในปกเสื้ออีกต่างหากเมื่อจ้าวซีซีเงยหน้าข
หลังจากผ่านไปสักพัก คนขับที่อยู่ข้างหน้าก็อดที่จะถามขึ้นมาไม่ได้ว่า "คุณผู้ชายครับ เราจะไปไหนกันหรือครับ?"ฮั่วหานฮุยพูดอย่างไร้อารมณ์ว่า "อย่าถามฉัน ถามเธอเลย"คนขับชำเลืองมองหญิงสาวที่กำลังหลับใหลผ่านกระจกมองหลัง และก็ตอบกลับอย่างแผ่วเบาว่า "คุณผู้ชายครับ คุณผู้หญิงหลับไปแล้วครับ"หลับไปแล้ว?จากนั้นฮั่วหานฮุยถึงได้หันไปมองหญิงสาวที่อยู่ข้างๆ แวบหนึ่ง ตามคาดเธอได้หลับตาและผล็อยหลับไปแล้ว เขาจึงถอนหายใจออกมา และพูดตอบกลับไปเบาๆ ว่า "กลับบ้าน"คนขับจึงได้เลี้ยวกลับไปอีกทางหนึ่ง ผ่านไปครึ่งชั่วโมงกว่าๆ รถยนต์ก็ได้ขับมาจอดที่ด้านนอกของวิลล่าเรือนหอหลังจากที่ฮั่วหานฮุยลงจากรถ เขาก็ได้ก้มลงมาอุ้มหญิงสาวที่กำลังหลับใหลอยู่ขึ้นมาจริงๆแล้ว จ้าวซีซีไม่ได้หลับสนิทขนาดนั้น เธอกำลังจะตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงของการเคลื่อนไหว แต่เมื่อพบว่าตัวเองกำลังถูกฮั่วหานฮุยอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน เธอก็ได้หลับตาแน่นลงไปอีกครั้งหัวใจของจ้าวซีซีเต้นระรัว โดยที่ได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาดังเข้ามาในหู เธอไม่รู้ว่าฮั่วหานฮุยต้องการพาเธอไปที่ไหนกันแน่คงไม่ใช่โรงแรมหรอกใช่ไหม?และในเวลานี้ เธอก็ได้ยินเสียงเส
ฉินเฟิงขมวดคิ้วและพูดว่า "ท่านประธานฮั่วได้พาตัวซีซีที่เมากลับไปแล้วครับ คุณแม่ เมื่อกี้คุณแม่จะจงใจแกล้งเทเหล้าผิดได้อย่างไร?""ลูกรัก ลูกไม่รู้อะไรเสียแล้ว ลูกไปขวางซีซีดื่มจนเมา แล้วซีซีต้องมาดูแลลูกไม่ใช่เหรอ? แต่ถ้าหากซีซีดื่มจนเมา ลูกก็ต้องไปส่งเธอและดูแล แบบนั้นลูกสองคนก็จะมีความรู้สึกต่อกันแล้วไม่ใช่เหรอไง? และถ้าหากดื่มจนเมาและทำให้ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุกไปแล้วนั้น มันจะไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีหรอกเหรอ"หญิงวัยกลางคนรู้ว่าลูกชายของตัวเองบื้อจนเกินไป เธอก็เลยให้โอกาสให้เขาได้แสดงความสามารถของตัวเองออกมาเมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว ฉินเฟิงก็ถอนหายใจออกมา "คุณแม่ ผมบอกแล้วไม่ใช่หรือครับว่า เรื่องนี้คุณแม่ไม่จำเป็นต้องเข้ามาจัดการอะไร? เมื่อกี้ท่านประธานฮั่วไม่พอใจมากที่จ้าวซีซีดื่มจนเมาแบบนั้น ผมคงทิ้งภาพลักษณ์ที่แย่ๆ เอาไว้แล้วอย่างแน่นอน"เขายังคิดว่าวันนี้โชคดีเหลือเกินที่มาพบกับฮั่วหานฮุย และมีโอกาสกินข้าวด้วยกันแบบนี้ เขาจะต้องทำให้ใครเขาประทับใจ ซึ่งมันมีส่วนช่วยให้เขาตามจีบจ้าวซีซีให้ติดนั่นเองแต่ที่ไหนได้ ทุกอย่างกลับถูกแม่ของตัวเองทำพังไปหมดแล้วหลังจากนั้นป้าฉินถึงสามารถ