บทที่ 101

ฮั่วหานฮุยไม่มีการแสดงออกที่ไม่จําเป็นใดๆบนใบหน้า “คุณคิดว่าการหย่าร้างสามารถแก้ปัญหาได้งั้นเหรอ?”

“ทางด้านของคุณย่า ฉันจะช่วยพูดเกลี้ยกล่อมให้ท่านรับการผ่าตัด”

ชายหนุ่มหรี่ตา “คุณจะเอาอะไรมาพูดเกลี้ยกล่อมท่าน?”

จ้าวซีซีหยุดชะงักไปชั่วครู่ “เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องบอกคุณ คุณถามมากเกินไปแล้วนะ”

ในเวลานี้ ประตูวอร์ดได้ถูกเปิดออก และป้าหลิวก็ได้เดินเข้ามา “คุณนายน้อยคะ ท่านผู้หญิงให้คุณกับคุณชายเข้าไปในห้องค่ะ ท่านมีอะไรจะพูดกับพวกคุณ”

หลินซียืนอยู่ข้างๆ ยิ้มและพูดว่า “ฉันก็ตั้งใจมาเยี่ยมคุณย่านะ”

น้ำเสียงของแม่หลิวดูห่างเหิน “ขอโทษด้วยนะคะ ท่านผู้หญิงไม่ได้ต้องการพบคุณ”

สีหน้าของหลินซีแข็งทื่อ ในใจลึกๆของเธอไม่มีความสุข แต่ก็ได้มองอยู่ด้านนอก มองดูฮั่วหานฮุยเดินเข้าไปในวอร์ดกับผู้หญิงคนอื่นๆ ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความเย็นชา

จ้าวซีซีเดินเข้าไปในวอร์ดและรู้สึกว่าหลินซีกำลังจ้องมองตัวเองอยู่

แต่ตอนนี้เธอไม่มีเวลาคิดมากขนาดนั้น เธอก้าวไปข้างหน้าและจับมือหญิงชราเอาไว้ มันเย็นๆเล็กน้อย จากนั้นก็ถามอย่างไม่สบายใจไปว่า “คุณย่าคะ วันนี้ย่าดูขึ้นหรือเปล่าคะ?”

ท่านหญิงฮั่วแสร้งทําเป็นพูดง่ายๆ แต่ใบหน