แม็กนัสนั่งดื่มเหล้าจนรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเมา ทำไมเขาต้องมานั่งดื่มเหมือนคนอกหัก ไม่รู้ว่าตัวเองโกรธขมิ้นอยู่แล้วหรือโกรธเรื่องที่หญิงสาวออกไปเที่ยวกับผู้ชาย เขาเป็นนึกบ้าอะไรขึ้นมาต้องไปตามแอบดูขมิ้นด้วย
“กูถามมึงหน่อย ไม่ชอบหน้าน้องเขาเพราะอะไรวะ”
กองทัพมองไม่เห็นถึงความเป็นไปได้เลย ขมิ้นจะเข้าไปหลอกครอบครัวมันได้อย่างไร ก็ทั้งสองครอบครัวรู้จักกันมาก่อน
“หน้าไหว้หลังหลอกต้องการอะไรจากครอบครัวกู”
“ไม่ๆ เขาไม่ได้หลอกครอบครัวมึงแต่เหมือนจะหลอกมึงมากกว่า หลอกให้รัก” ต้องใช่แน่ๆ ไต้ฝุ่นมองคนไม่เคยพลาด
“ไอ้ไต้ฝุ่นมึงหุบปาก”
เพื่อนรักทั้งสองได้แต่นั่งมองแม็กนัสเหมือนคนอกหักไม่มีผิด มันสอนพวกเขาให้มีเหตุผลแต่เรื่องของตัวเองมันกลับไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย ทั้งสามนั่งดื่มไปด้วยกันจนแม็กนัสขอตัวกลับ
แต่ระหว่างที่เขากำลังเตรียมตัวกลับก็มีสาวๆ หลายคนที่เข้าหากลุ่มของแม็กนัส แน่นอนว่าไต้ฝุ่นปฏิเสธเป็นคนแรก และแม็กก็ปฏิเสธเช่นกันทำให้เพื่อนทั้งสองคนแปลกใจ
“กูต้องกลับบ้าน ไปอยู่เป็นเพื่อนตัวปัญหา” คนเมาตอบเพื่อนด้วยเสียงอ้อแอ้ แม็กนัสประคองสติขับรถจนไปถึงบ้านหากพ่อแม่เขารู้ถูกตำหนิบ่นไปสามวันแน่ๆ
.
ขมิ้นรู้สึกสะดุ้งตัวตื่นตอนเที่ยงคืน รู้สึกกระหายจึงลงมากินน้ำที่ห้องครัว ซึ่งแม็กนัสกลับมาพอดีทั้งสองคนเดินมาเจอกันที่ตรงบันได ขมิ้นเห็นอีกฝ่ายเมามายแทบจะทรงตัวไม่ได้ จึงจะเข้าไปประคอง เพราะกลัวว่าเขาจะตกบันได แต่ถูกอีกฝ่ายปฏิเสธ และผลักให้ออกห่าง
“ออกไปให้ห่างจากตัวฉัน”
“ไม่ได้อยากเข้าใกล้หรอกนะแต่กลัวจะมาตายในบ้าน” แต่ไหนแต่ไรแม้ว่าเธอจะโดนแกล้งมาหลายครั้ง แต่เธอยังไม่โกรธถ้าวันนี้ เธอหวังดีแท้ๆ แต่กลับมาตวาดและผลักเธอ
“ยัยตัวปัญหา” เขานี่แหละที่เป็นตัวปัญหาสับสนกับความรู้สึกตัวเอง ตั้งแต่มีขมิ้นเข้ามาในชีวิตเขาเกลียดแต่ออกห่างจากเธอไม่ได้เลย
“ขมิ้นไปทำอะไรให้พี่นักหนาเหรอ พี่ถึงได้จงเกลียดจงชังขมิ้นนัก”
หญิงสาวยืนขวางบันไดไม่ยอมให้แม็กนัสขึ้นไปจนกว่าจะพูดกับเธอรู้เรื่อง คนเมายิ้มเยาะและยื่นหน้าเข้าไปใกล้
“ตัวภาระ ตัวปัญหา หลบไป!”
“ขมิ้นก็ไม่อยากเป็นตัวภาระของพี่หรอก ถ้าพี่ไม่อยากจะทำจริงๆ พี่ก็บอกคุณป้าสิกล้าไหมล่ะ” ด้วยความน้อยใจที่ถูกต่อว่าเป็นตัวภาระเป็นตัวปัญหาจึงทำให้หญิงสาวหลุดปากท้าทายแม็กนัสออกไป
ซึ่งมันเป็นเหมือนเชื้อเพลิงมันราดบนไฟของชายหนุ่ม แม็กนัสเป็นพวกชอบเอาชนะอยู่แล้วเมื่อถูกท้าทายมีหรือจะไม่ตอบโต้ แต่จะตอบโต้ด้วยวิธีไหนล่ะ ถึงจะไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปให้ไกลได้ ในสมองของคนเมาโคตรคิดได้แค่วิธีนี้วิธีเดียว
“อื้อ อ๊ะ”
เขากระชากหญิงสาวเข้ามาจูบ บดขยี้ปากนุ่มอย่างไร้ปรานี ขมิ้นพยายามขัดขืนปัดป้องแต่ก็สู้แรงของแม็กนัสไม่ได้ บวกกับความไร้เดียงสาเรื่องอย่างว่าแค่โดนจูบเร่าร้อน เธอก็อ่อนระทวยเป็นขี้ผึ้งลนไฟ
“ชอบละสิผู้หญิงแบบเธอเชื่อไม่ได้”
เพียะ
“สารเลว” ขมิ้นเอาหลังมือถูปากตัวเองแรงๆ เธอเกลียดเขาไม่คิดว่าเขาจะดูถูกเธอได้ขนาดนี้ ด้วยความโกรธจึงเผลอทำร้ายเขา
“คืนนี้ฉันจะทำเลวให้เธอดู”
“กรี๊ด ปล่อยขมิ้น!”
แม็กนัสลากหญิงสาวเข้ามาภายในห้องน้ำด้านล่าง แม้ว่าหญิงสาวจะขัดขืนแต่ไม่อาจสู่แรงของเขาได้ เขาเปิดฝักบัวราดรดตัวเองและขมิ้น
“ล้างคราบผู้ชายที่เคยสัมผัสเธอออก ฉันไม่ติดหรอกนะหากเธอผ่านผู้ชายมาแล้วหลายคน”
“ฮึก ฮือ อย่าทำขมิ้นเลยนะ ขมิ้นไม่ได้ตั้งใจจะตบพี่”
เธอร้องไห้ออกมาเพราะความกลัวไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำถึงขนาดนี้ ขมิ้นกอดอกตัวเองไว้เพราะเธอไม่ได้สวมชุดชั้นใน ทำให้มองเห็นร่างกายของเธอได้อย่างทะลุปรุโปร่ง น้ำที่เปียกชุ่มไปทั้งตัวทำให้แม็กนัสมองเห็นได้อย่างชัดเจน
“หึ อย่ามาเรียกร้องความสนใจ”
แม็กนัสกระชากเสื้อยืดสีขาวของขมิ้นออกจากขาดติดมือเขา เต้าคู่งามเด่นหราอยู่ตรงหน้าทำให้เขาแอบกลืนน้ำลาย ขมิ้นซ่อนรูปไม่น้อยเห็นตัวเล็กนิดเดียวแต่หน้าอกกลับใหญ่ล้นมือ
แม็กนัสหงุดหงิดเสียงคนร้องไห้ทำเหมือนว่าเขากำลังข่มเหง เขาอุ้มขมิ้นขึ้นพาดบ่าขึ้นบันไดมุ่งหน้าไปยังห้องนอนของเขา
“ฮึก ฮือ อย่าทำขมิ้น”
“เธออ่อยฉันเอง”
แม็กนัสทิ้งตัวลงมาทับคนปากเก่งปากหนาพรมจูบไปทั่วใบหน้าของขมิ้น เขาขัดใจเล็กน้อยยามที่เธอเบี่ยงใบหน้าหนี จนเขาต้องเปลี่ยนเป้าหมายดูดเลียหน้าอกคู่งามที่เขาหลงใหล
“อื้อ อ๊ะ” เธอครางออกมาเมื่อเขาขบฟันลงที่เม็ดบัวอย่างแรงจนเธอเจ็บแปลบ มือพยายามผลักเขาออกไม่มีแรง ขมิ้นปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาเมื่อรับรู้ชะตากรรมของตัวเอง
“อืม...” แม็กนัสหลงมัวเมากับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เขาดูดเลียหน้าอกจนน้ำลายของเขาเปรอะเปื้อนไปหมด มือหนาเลื่อนลงต่ำไปเรื่อยๆ จนไปถึงสิ่งที่ขมิ้นหวงแหน
“อย่าทำ อ๊ะ”
“เธอไม่ได้รังเกียจฉันใช่ไหม”
“เราควรหยุด” ขมิ้นเริ่มดิ้นต่อต้านเขาอีกครั้งแต่ไม่เป็นผล เมื่อมือของเขาวางลงตรงกลีบดอกไม้และเริ่มบดขยี้จนเธอกลั้นเสียงครางไว้ไม่อยู่
“เยิ้มขนาดนี้ยังจะให้หยุด” เขาสัมผัสได้ถึงน้ำกามที่ไหลซึมผ่านกางเกงชั้นในออกมา จนเขาต้องรีบถอดออกแต่คนใต้ร่างยังคงต่อต้าน
แควก
“พี่แม็กนัสไม่นะ อื้อ”
ขมิ้นครางออกมาเสียงกระเส่าเมื่อเขาฉีกกางเกงชั้นในของเธอออก จับเรียวขาเธออ้าออกกว้างแล้วบีบเคล้นจุดกระสันใบหน้าของแม็กนัสใกล้มาเรื่อยๆ จนลิ้นของเขาสัมผัสกับกลีบดอกไม้
แม็กนัสกำลังหลงมัวเมาเขาไม่เคยทำแบบนี้กับใคร แต่กับขมิ้นเขาอยากทำกลิ่นกายของเธอช่างหอมเย้ายวนขนเขาอดใจไม่ไหว ลิ้นหนาหยอกล้อกับกลีบดอกไม้ปล่อยน้ำหวานจนชุ่มฉ่ำ เขาตวัดลิ้นเลียจนพอใจเงยหน้ามามองขมิ้นที่นอนหมดแรงอยู่ตรงหน้า
“พอแล้ว อื้อ จะ...เจ็บ”
“อ่าส์...แน่นมาก” แม็กนัสดันนิ้วเข้าไปในรูร่อง แค่เขาไปนิ้วเดียวรูร่องยังบีบรัดนิ้วของเขาแน่น ราวกับว่าเพิ่งเคยรับสัมผัสครั้งแรก
“ฮึก...อื้อ”
แม็กนัสจูบปลอบประโลมคนตัวเล็ก และเริ่มขยับนิ้วเข้าออก น้ำกามไหลออกมาจนไหลตามง้ามนิ้วของเขาเขาดึกนิ้วออกมาและดูดเลียนิ้วตัวเองราวกับเป็นของโปร มือหนาหันไปหยิบเครื่องป้องกันแล้วจัดการฉีกสวมใส่อย่างรวดเร็ว มือหนาชักรูดท่อนเอ็นแล้วนำมาถูกไถที่ทางเข้า
“จะ..เจ็บ คนใจร้าย ฮือ”
“อย่าร้อง” แม็กนัสหยุดชะงักเมื่อท่อนเอ็นเข้าไปได้แค่ส่วนตัว รูร่องบีบรัดตัวตนของเขาแน่นจนเขาเจ็บปวดและสิ่งหนึ่งที่ทำให้เขาตกใจคือขมิ้นยังไม่เคยเป็นของใครมาก่อน
“อ่าส์...ฉันจะอ่อนโยน” หากเขาทำได้เพราะความสดใหม่ทำให้เขาเผลอรุนแรงไปบ้าง
ขมิ้นจิกเล็บลงที่แผ่นหลังของเขาแน่นยามที่เขากระแทกเข้ามา ตัวของเธอร้อนรุ่มไปทั่งร่างกายเผลอตอบสนองเขาจนได้ยินเสียงครางกระเส่าของแม็กนัส
ความเสียวซ่านแผ่ซ่านไปทั่งร่างกาย จังหวะการเคลื่อนไหวของเขาเร็วขึ้นเรื่อยๆ เสียงหอบหายใจของขมิ้นร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อความรู้สึกในร่างกายพุ่งทะยานไปถึงจุดสูงสุด
เขาปลดปล่อยความสุขที่เก็บกดไว้ทั้งหมดในหนึ่งวินาทีที่แสนยาวนาน ร่างกายของเขากระตุกเป็นจังหวะตามการปลดปล่อย
ขมิ้นรับรู้ถึงความอุ่นร้อนที่ถูกปลดปล่อยเข้ามาในมดลูก เธอไม่ใช่เด็กที่ไร้เดียงสาว่าเขาไม่ได้ป้องกัน หญิงสาวพยายามจะลงจากเตียงแต่ถูกแม็กนัสกอดไว้จากทางด้านหลัง
“ทำไมพี่แม็กนัสถึงไม่ป้องกัน”
“ลืม เดี๋ยวครั้งนี้จะใส่ถุง”
แม็กนัสยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และพลิกตัวขึ้นคร่อมขมิ้นไว้อีกรอบ ตอนแรกเขาใส่ถุงยางพอใกล้จะเสร็จเขาจึงดึงออกเพราะไม่ชอบสิ่งกรีดขวาง เขาอยากให้เนื้อแนบเนื้อสัมผัสความอบอุ่นของกันและกัน
“ไม่มีครั้งต่อไปแล้วปล่อย”
“พูดไม่รู้เรื่องก็เอาให้สลบคาเตียงไปเลย” พายุสวาทก่อตัวขึ้นอีกครั้งจนขมิ้นต่อต้านไม่ได้ เขายังคงสนุกกับร่างกายของเธอจนครั้งสุดท้ายที่เขาปลดปล่อยขมิ้นสลบคาอกเขาไปแล้ว แม็กนัสจึงอุ้มหญิงสาวไปล้างเนื้อล้างตัวเขาจัดการเปลี่ยนผ้าปูที่นอนด้วยตัวเองซึ่งไม่เคยทำมาก่อน เพื่ออยากให้ขมิ้นหลับสบาย
และสิ่งที่เขาไม่เคยทำเลยคือนอนกอดผู้หญิงจนถึงเช้า แต่เขาทำกับขมิ้นคนแรกอะไรที่ไม่เคยทำก็ต้องทำไม่รู้ว่าหญิงสาวทำเสน่ห์ใส่เขาท่าไหน เขาถึงไม่อยากห่างจากขมิ้น
แสดงแดดรอดผ่านผนังกระจกเข้ามาในห้อง แม็กนัสเปิดเปลือกตาขึ้นอย่างช้า พยายามปรับโฟกัสสายตาเขามีอาการปวดศีรษะ เมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อยเขาขยับตัวเล็กน้อยเมื่อรู้สึกชาที่แขนฝั่งซ้าย “ขมิ้น” เขาเห็นหญิงสาวนอนหลับอยู่ข้างกายเขารู้สึกตกใจไม่น้อยเมื่อย้อนกลับไปคิดเรื่องเมื่อคืนที่ผ่านมา แต่เขาก็ไม่ได้ห่มเหงอะไรเพราะหญิงสาวเองก็ยินยอมพร้อมใจไปกับเขา “ตื่นได้แล้วยัยเด็กขี้เซา เช้าแล้วกลับห้องไปได้แล้ว” เขาเขย่าตัวขมิ้นแต่หญิงสาวทำเสียงเหมือนรำคาญและพลิกตัวนอนหันหลังให้เขา นอนสบายใจโดยไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่บนเตียงของเขา “นี่ตื่นได้แล้ว” หรืออยากจะให้เขาทำแบบเมื่อคืนอีก เช้านี้ต่ออีกสักรอบสองรอบเขาก็ไม่ติดแค่คิดจูเนียร์น้อยคึกขึ้นมา “อื้อ” “ตื่นไม่งั้นฉันโยนลงไปจากเตียงนะ” แม็กนัสส่งเสียงปลุกพร้อมกับเขย่าแขนของขมิ้นอีกรอบ และเขาก็สัมผัสได้ถึงความร้อนในตัวของหญิงสาว เมื่อคืนเขารุนแรงขนาดนั้นเลยเหรอก็อย่างว่าเพราะขมิ้นยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง “ฉิบหาย เป็นไข้เลยเหรอวะ” เขาถึงกับกุมขมับ ไม่คิดว่าเขาจะทำรุนแรงจนทำให้อีกฝ่ายไม่สบายขน
“ครับหม่ามี้” แม็กนัสยอมรับสายผู้เป็นแม่ที่โทรหาเขาเกือบสิบสายได้ แต่เขามัวแต่นั่งทำธีสิสเลยไม่รับสายเพราะรบกวนสมาธิของเขา “มัวทำอะไรทำไม่ยอมรับสาย หม่ามี้โทรหาหลายสายแล้วนะ” “ผมทำธีสิสอยู่ครับ” เขาไม่ได้หาข้ออ้างเขานั่งทำจริงๆ พอบอกความจริงไปแม่มักไม่ค่อยเชื่อ “แน่ใจไม่ใช่ว่าอยู่ในสนามแข่งหรือไม่ก็นั่งกินเหล้าอยู่ หม่ามี้ผิดหวังในตัวลูกมากเลยนะ” “หม่ามี้พูดเรื่องอะไรครับ” โทรมาต่อว่าเขาไม่พอยังมาผิดหวังกับเขาอีก ตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นเขายังไม่ได้ออกไปไหนเลย “น้องอยู่โรงพยาบาลไหนว่าจะดูแลน้องให้ดี ไปแกล้งอะไรน้องแม็กนัส” แม็กนัสรีบเอาโทรศัพท์ให้ออกห่างจากหูเมื่อถูกแม่ตะคอกใส่ แต่ต้องนั่งฟังคำบ่นจนเขาวางโทรศัพท์ทิ้งไว้แล้วแต่งตัวเพื่อจะรีบออกไปหาขมิ้น แม็กนัสเดินหน้าตึงเข้ามาในโรงพยาบาลเขาเดินมาหยุดหน้าห้องคนป่วยที่เขียนชื่อติดไว้หน้าประตูห้อง เขมญาดา สุริยะภาคิน เขาจึงเปิดประตูโดยไม่ได้เคาะประตูก่อน “เหี้* ทำอะไรกันวะ!” แม็กนัสเดินไปกระชากชายหนุ่มออกมา เพราะเห็นว่ากำลังจูบกันอยู่เขาตาไม่ได้ฝาด
ณ.สนามแข่งรถเถื่อนแห่งหนึ่งซึ่งเป็นของผู้มีอิทธิพล คับคั่งไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา ทั้งผู้หญิงผู้ชาย วัยรุ่นวัยทำงานผู้ที่มีใจรักความเร็วต่างมารวมตัวกันที่นี่ทุกสุดสัปดาห์ เพราะที่นี่นอกจากจะมีการแข่งขันรถให้ดู ยังมีเดิมพันให้เล่นแล้วแต่เงินในกระเป๋าของแต่ละคน มีเครื่องดื่มไว้บริการ หรือหากต้องการมากกว่านั้นที่นี่ก็มี เรียกว่าครบวงจรได้เลยปรื้น ปรื้นเสียงเครื่องยนต์จากรถแข่งคันหรูที่ถูกยกเครื่องดัดแปลงให้แรงม้ามากขึ้น กลุ่มทีมช่างอลหม่านกับการเตรียมรถสำหรับไว้ให้เจ้าของสนามลงแข่ง ชายหนุ่มเดินมาที่รถของตัวเองซึ่งทีมช่างกำลังตรวจเช็คเครื่องและปรับจูน พร้อมกับกองทัพและไต้ฝุ่นเพื่อนสนิทที่แสนสารเลวของเขา“ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม?”“ถ้าแข่งแล้วแพ้กูจะจะเลิกเป็นช่างตลอดชีวิต” ช่างหนุ่มเจ้าของลายสักคาบูกิยกยิ้มอย่างมั่นใจ เขารู้ว่าฝีมือของแม็กนัสไม่เป็นรองใคร ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องใช้กล“ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ ถ้ามึงเลิกเป็นช่างแล้วไอ้แม็คนัสมันจะไปหาช่างรู้ใจมาจากไหน” กองทัพเอ่ยขึ้นด้วยความตลบขบขันแม็กนัสขึ้นไปลองเหยียบคันเร่งเพื่อให้ช่างฟังเสียงเครื่องยนต์ เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแ
เย็นวันนี้แม็กนัสถูกแม่เรียกตัวกลับบ้าน โดยบอกว่ามีเรื่องด่วน เมื่อเขาถามกลับแม่ก็บอกว่าอยากรู้ต้องมาดูเอง แม็กนัสต้องโทรเลื่อนนัดสาว แล้วกลับบ้านตามคำบอกของแม่ เขาเดินเข้ามาภายในบ้านก็เห็นหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่กับแม่ ตัวเล็กๆ ผิวขาว น่ารัก โคตรตรงสเปคเขาทุกอย่างเลย แต่ทำไมคุ้นๆ และผู้หญิงคนนี้แหละคือเรื่องด่วนที่แม่เขาพูดถึง เรียกเขากลับบ้านเพื่อให้มาทำความรู้จักกับลูกสาวเพื่อนแม่“แม็กมาทำความรู้จักกับหนูขมิ้นสิลูก”“สวัสดีค่ะ..คุณ!” ขมิ้นถึงกับตกใจไม่อยากจะเชื่อว่าโลกจะกลมขนาดนั้น เขาคือผู้ชายคนเมื่อคืนที่เกือบจะขับรถชนเธอ และยังเป็นลูกชายของคุณป้าเอเลนอ เพื่อนสนิทของแม่เธอ“เธอ!” แม็กนัสยืนนิ่งคนที่ยืนด่าเขาเมื่อคืน ตอนนี้มานั่งอยู่ในบ้านของเขา“รู้จักกันเหรอลูก” เอเลนอมองลูกสาวสลับกับขมิ้น ทั้งสองเหมือนเกลียดกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน“ปะ...” เขากำลังจะปฏิเสธ“คนนิสัยไม่ดีค่ะคุณป้าที่ขมิ้นเล่าให้ฟัง ขับรถไม่เกรงใจเพื่อนร่วมถนน ยังปากดีด่าขมิ้นข้ามถนนไม่มองทางอีกค่ะ”ยัยเด็กขี้ฟ้องแม็กนัสจะอ้าปากพูดแต่โดนเด็กมันสวนกลับจึงเงียบ เพราะต่อจากนี้เขาต้องถูกมารดาต่อว่าจนหูชาแน่“แม็กนัส! หม
ขมิ้นมารีบวิ่งเข้ามาในมหาวิทยาลัยเพราะแม็กนัสนั้นทิ้งเธอไว้และให้เดินเข้ามาเอง เมื่อคืนฝนตกหนักจึงทำให้ถนนมีน้ำขัง หญิงสาวรีบวิ่งเพราะใกล้ถึงเวลาเรียน ตอนที่เธอบอกว่ามีเรียนตอนเช้าเหมือนเขาจงใจแกล้งเธอซ่า!“ไอ้บ้า!” ขมิ้นก่นด่ารถที่ขับเหยียบน้ำมันกระเด็นใส่เธอจนตัวเรอะไปหมด ทำไมเธอจะจำรถของแม็กนัสไม่ได้“ขมิ้นไปกัดกับหมาที่ไหนมา”“วาโยเราสวยขนาดนี้จะเป็นหมาได้ไง” ขมิ้นมองไปที่รถเจ้าปัญหา เหมือนกำลังชะลอดูผลงานของตัวเอง คิดจะแกล้งเธอให้เธอไปฟ้องแม่เขาฝันไปเถอะ“กลับไปเปลี่ยนชุดคงไม่ทันแล้วอ่ะ”“เดี๋ยวพาไปซื้อชุดที่หน้ามหาลัย” วาโยถอดเสื้อแจ็กเกตและคลุมตัวให้ขมิ้น ทั้งสองเดินไปพร้อมกันหากมองไกลๆ ก็เหมือนคนรักทั่วไป.แม็กนัสฟาดมือลงกับพวงมาลัยรถกับภาพที่เขาเห็น มาเรียนไม่ทันไรก็หัดมีความรัก ไหนแม่เขาบอกว่าขมิ้นเป็นเด็กน่ารักเด็กแรดนะสิไม่ว่า เขาตั้งใจขับรถเหยียบน้ำเพื่อแกล้งขมิ้น แต่เขาน่าจะขับเร็วไปหญิงสาวจึงเปียกไปทั้งตัว“แรด ร่าน หม่ามี้กำลังไว้ใจคนผิด” เขาต้องหาวิธีแกล้งขมิ้นต่อไปเอาให้ไม่กล้ามาเหยียบที่บ้านเขาอีกเอี๊ยดรถซูเปอร์คาร์คันหรูเข้ามาจอดหน้าตึกคณะวิศวกรรม เสียงเบรกดังล
สามวันมาแล้วที่ขมิ้นไม่ได้เจอหน้าแม็กนัสเลย เธอได้ข่าวว่าเขาใช้ชีวิตอยู่สนามแข่งรถ ตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นเธอจึงโล่งใจที่เขาไม่หาเรื่องแกล้งกันอีก “ไม่ต้องห่วงนะขวัญฉันสัญญาจะดูแลหนูขมิ้นให้ดี อีกหน่อยเราก็ต้องเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว” “เด็กทั้งสองจะรักกันจริงเหรอเห็นทะเลาะกันจะเป็นจะตาย” “ไม่ต้องห่วงยังไงแม็กนัสต้องรักหนูขมิ้น แค่นี้ก่อนนะ” เอเลนอเห็นขมิ้นเดินมาทางนี้จึงรีบวางสาย ส่งยิ้มให้เด็กสาวตรงหน้า “หน้าหายบวมแล้วยังเจ็บอยู่ไหมจ๊ะ” “หายดีแล้วค่ะ” “ตาแม็กนี่ไม่ได้เรื่องปล่อยให้พวกแร้งพวกกามันมาโดนตัวหนูจนได้” เอเลนอรู้ว่าลูกชายเป็นคนยังไงช่วงวัยรุ่นจึงไม่ค่อยบังคับขู่เข็ญ แต่ยื่นคำขาดว่าห้ามให้ผู้หญิงของลูกชายมาก่อกวนคนในครอบครัวเด็ดขาด “คุณป้าคะ? หนูอยากจะถามอะไรหน่อยค่ะ” “ว่ามาสิจ๊ะลูก” “พี่เรียวตะเขาเป็นลูกชายจริงๆ ของพี่แม็กนัสเหรอคะ” ไม่เห็นว่าเขาจะมีเค้าโครงของชาวยุโรปแม้แต่น้อย หน้าตาไม่ค่อยคล้ายแม็กนัสเท่าไร “เรียงตะเป็นลูกชายของป้าจ๊ะ” เอเลนอยังยืนยัน
“พี่แม็กนัสค่ะลิลลี่ง่วงแล้วนะคะ” ลิลลี่สาวรุ่นน้องเอาตัวพิงกับหัวเตียงและตึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างกายไว้ หลังจากที่เสร็จศึกรักอันแสนทรหดมา แม็กนัสก็ไปนั่งเหม่อลอยตรงนั้น “ถ้าง่วงก็นอนไปฉันจะกลับห้อง” “เราไม่นอนด้วยกันเหรอคะ” “...”ลิลลี่มานั่งตักของแม็กนัสทั้งตัวของเธอเปลือยเปล่า หน้าอกที่ยัดซิลิโคนขนาด 450 CC เข้าไปแทบจะหนีบใบหน้าของแม็กนัส เขาใช้ปากกัดที่หัวนมเบาๆ มือหนาเริ่มบีบเคล้นเต้าอวบลิลลี่ครางออกมาอย่างถูกใจเมื่อพายุสวาทกำลังจะเริ่มขึ้นอีกรอบ แต่ต้องผิดหวังเมื่อแม็กนัสหยุดการกระทำทุกอย่างและผลักให้เธอลุกออกไปจากตัวเขา“อะไรคะ”“ถุงหมด” เขาพกถุงยางมาแค่หนึ่งกล่องซึ่งเขาใช้หมดแล้ว และไม่อยากเสี่ยงเพราะป้องกันตัวเองเสมอเพราะไม่ไว้ใจผู้หญิงคนไหน“เอาสดแตกนอกก็ได้นี่คะ? พี่แม็กนัสก็รู้ว่าลิลลี่นั้นสะอาดแค่ไหน” เพราะเขาคือผู้ชายคนแรกของเธอ แต่ระหว่างนั้นก็แอบไปเอากับคนอื่นเสมอ แม็กนัสเล่นหายไปเป็นเดือนใครบ้างที่ไม่เหงา“ไม่อยากเสี่ยง”“นะคะพี่แม็กนัสลิลลี่อยากแล้ว”“ปล่อยพูดให้รู้เรื่อง” เขาจับต้นแขนของลิลลี่ออกจากเอวและเดินออกไปจากห้อง โดยไม
ตุบ! เคล้ง!“เลือด! กรี๊ดดดด” ขมิ้นกรีดร้องสุดเสียงเมื่อเห็นโลหิตสีแดงไหลออกมาจากศีรษะของรุ่นพี่ คนที่เป็นต้นเหตุกำขวดแก้วไว้แน่น“พี่แม็กนัสเป็นอะไร!”“แรด ร่าน ฉันให้มาทำงานมายื่นอ่อยผู้ชายทำไม ห๊ะ!”แม็กนัสโกรธเขาไม่รู้ว่าโกรธอะไร แต่ไม่ชอบที่คนตัวเล็กมานั่งอ่อยผู้ชาย แถมยังคลุมเสื้อให้กันหวานฉ่ำไม่อายคนอื่น“แล้วมันหนักหัวพี่หรือไง!” ตะคอกมาตะคอกกลับไม่โกง เธอไม่ใช่คนที่จะยอมเขาง่ายๆ“มานี่แม่ตัวดี”“ขมิ้น” สิงห์คว้าข้อมือของรุ่นน้องไว้ กลัวว่าขมิ้นจะได้รับอันตราย เขาไม่รู้มาก่อนว่าทั้งสองคนรู้จักกันทำไมแม็กนัสต้องทำเหมือนว่าหึงหวงขมิ้น“มึงอยากตายเหรอปล่อยมือคนของกู!” แม็กนัสกระชากตัวของขมิ้นอย่างแรงจนสิงห์กลัวว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บจึงยอมปล่อยขมิ้นไปหญิงสาวเดินตามแรงฉุดกระชากของแม็กนัสจนมาถึงทางแคบๆ ขากระชากแจ็กเกตออกจากไหล่ของเธอแล้วโยนทิ้งก่อนจะเหยียบเสื้อของรุ่นพี่“พี่แม็กนัสทำอะไรเสื้อของพี่สิงห์ อ๊ะ” ขมิ้นกำลังจะก้มลงเก็บเสื้อแต่ถูกเขากระชากตัวให้ลุกขึ้น แม็กนัสถอดเสื้อคลุมของเขาออกแล้วคลุมไหล่ให้ขมิ้น“ชอบมันมากหรือไงถึงไปนั่งให้ท่าพวกมัน”“แล้วพี่เป็นอะไรไม่ทราบคะ? ขมิ้นก
“ครับหม่ามี้” แม็กนัสยอมรับสายผู้เป็นแม่ที่โทรหาเขาเกือบสิบสายได้ แต่เขามัวแต่นั่งทำธีสิสเลยไม่รับสายเพราะรบกวนสมาธิของเขา “มัวทำอะไรทำไม่ยอมรับสาย หม่ามี้โทรหาหลายสายแล้วนะ” “ผมทำธีสิสอยู่ครับ” เขาไม่ได้หาข้ออ้างเขานั่งทำจริงๆ พอบอกความจริงไปแม่มักไม่ค่อยเชื่อ “แน่ใจไม่ใช่ว่าอยู่ในสนามแข่งหรือไม่ก็นั่งกินเหล้าอยู่ หม่ามี้ผิดหวังในตัวลูกมากเลยนะ” “หม่ามี้พูดเรื่องอะไรครับ” โทรมาต่อว่าเขาไม่พอยังมาผิดหวังกับเขาอีก ตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นเขายังไม่ได้ออกไปไหนเลย “น้องอยู่โรงพยาบาลไหนว่าจะดูแลน้องให้ดี ไปแกล้งอะไรน้องแม็กนัส” แม็กนัสรีบเอาโทรศัพท์ให้ออกห่างจากหูเมื่อถูกแม่ตะคอกใส่ แต่ต้องนั่งฟังคำบ่นจนเขาวางโทรศัพท์ทิ้งไว้แล้วแต่งตัวเพื่อจะรีบออกไปหาขมิ้น แม็กนัสเดินหน้าตึงเข้ามาในโรงพยาบาลเขาเดินมาหยุดหน้าห้องคนป่วยที่เขียนชื่อติดไว้หน้าประตูห้อง เขมญาดา สุริยะภาคิน เขาจึงเปิดประตูโดยไม่ได้เคาะประตูก่อน “เหี้* ทำอะไรกันวะ!” แม็กนัสเดินไปกระชากชายหนุ่มออกมา เพราะเห็นว่ากำลังจูบกันอยู่เขาตาไม่ได้ฝาด
แสดงแดดรอดผ่านผนังกระจกเข้ามาในห้อง แม็กนัสเปิดเปลือกตาขึ้นอย่างช้า พยายามปรับโฟกัสสายตาเขามีอาการปวดศีรษะ เมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อยเขาขยับตัวเล็กน้อยเมื่อรู้สึกชาที่แขนฝั่งซ้าย “ขมิ้น” เขาเห็นหญิงสาวนอนหลับอยู่ข้างกายเขารู้สึกตกใจไม่น้อยเมื่อย้อนกลับไปคิดเรื่องเมื่อคืนที่ผ่านมา แต่เขาก็ไม่ได้ห่มเหงอะไรเพราะหญิงสาวเองก็ยินยอมพร้อมใจไปกับเขา “ตื่นได้แล้วยัยเด็กขี้เซา เช้าแล้วกลับห้องไปได้แล้ว” เขาเขย่าตัวขมิ้นแต่หญิงสาวทำเสียงเหมือนรำคาญและพลิกตัวนอนหันหลังให้เขา นอนสบายใจโดยไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่บนเตียงของเขา “นี่ตื่นได้แล้ว” หรืออยากจะให้เขาทำแบบเมื่อคืนอีก เช้านี้ต่ออีกสักรอบสองรอบเขาก็ไม่ติดแค่คิดจูเนียร์น้อยคึกขึ้นมา “อื้อ” “ตื่นไม่งั้นฉันโยนลงไปจากเตียงนะ” แม็กนัสส่งเสียงปลุกพร้อมกับเขย่าแขนของขมิ้นอีกรอบ และเขาก็สัมผัสได้ถึงความร้อนในตัวของหญิงสาว เมื่อคืนเขารุนแรงขนาดนั้นเลยเหรอก็อย่างว่าเพราะขมิ้นยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง “ฉิบหาย เป็นไข้เลยเหรอวะ” เขาถึงกับกุมขมับ ไม่คิดว่าเขาจะทำรุนแรงจนทำให้อีกฝ่ายไม่สบายขน
แม็กนัสนั่งดื่มเหล้าจนรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเมา ทำไมเขาต้องมานั่งดื่มเหมือนคนอกหัก ไม่รู้ว่าตัวเองโกรธขมิ้นอยู่แล้วหรือโกรธเรื่องที่หญิงสาวออกไปเที่ยวกับผู้ชาย เขาเป็นนึกบ้าอะไรขึ้นมาต้องไปตามแอบดูขมิ้นด้วย“กูถามมึงหน่อย ไม่ชอบหน้าน้องเขาเพราะอะไรวะ”กองทัพมองไม่เห็นถึงความเป็นไปได้เลย ขมิ้นจะเข้าไปหลอกครอบครัวมันได้อย่างไร ก็ทั้งสองครอบครัวรู้จักกันมาก่อน“หน้าไหว้หลังหลอกต้องการอะไรจากครอบครัวกู”“ไม่ๆ เขาไม่ได้หลอกครอบครัวมึงแต่เหมือนจะหลอกมึงมากกว่า หลอกให้รัก” ต้องใช่แน่ๆ ไต้ฝุ่นมองคนไม่เคยพลาด“ไอ้ไต้ฝุ่นมึงหุบปาก”เพื่อนรักทั้งสองได้แต่นั่งมองแม็กนัสเหมือนคนอกหักไม่มีผิด มันสอนพวกเขาให้มีเหตุผลแต่เรื่องของตัวเองมันกลับไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย ทั้งสามนั่งดื่มไปด้วยกันจนแม็กนัสขอตัวกลับแต่ระหว่างที่เขากำลังเตรียมตัวกลับก็มีสาวๆ หลายคนที่เข้าหากลุ่มของแม็กนัส แน่นอนว่าไต้ฝุ่นปฏิเสธเป็นคนแรก และแม็กก็ปฏิเสธเช่นกันทำให้เพื่อนทั้งสองคนแปลกใจ“กูต้องกลับบ้าน ไปอยู่เป็นเพื่อนตัวปัญหา” คนเมาตอบเพื่อนด้วยเสียงอ้อแอ้ แม็กนัสประคองสติขับรถจนไปถึงบ้านหากพ่อแม่เขารู้ถูกตำหนิบ่นไปสามวันแน่ๆ.ขม
วันนี้พ่อแม่ของเขาเดินทางไปต่างจังหวัด ก่อนจะไปต้องมีปากเสียงกับลูกชายคนโตก่อน ก่อนไปแม่กำชับว่าเขาต้องกลับมานอนบ้าน ห้ามเถลไถลไปนอนที่อื่นเป็นอันขาด โดยอ้างว่าขมิ้นนอนที่บ้านคนเดียว “นอนคนเดียวที่ไหนครับคนในบ้านออกจะเยอะแยะ” หงุดหงิดทำไมถึงหนีชื่อขมิ้นไม่พ้น ไปไหนก็ได้ยินแต่ชื่อนี้ “คนใช้เขาก็นอนที่ห้องพัก ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับบ้านหลังใหญ่สักหน่อย ฉะนั้นลูกต้องกลับมานอนเป็นเพื่อนน้องห้ามเถียง รับทราบอย่างเดียว” แม็กนัสจะหันไปขอความช่วยเหลือจากพ่อ แต่พ่อของเขานั้นทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แถมคำสั่งของแม่เขาไม่สามารถขัดได้ด้วยสิ “หม่ามี้” “ห้ามแกล้งน้องเด็ดขาด” “ลูกสาวหม่ามี้โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้ว” แล้วที่ผ่านนอนยังไงถึงโตมาได้ขนาดนี้ ย้ายมาอยู่ที่บ้านก็เป็นภาระพอแล้ว ยังจะมานอนคนเดียวไม่ได้อีก ไม่รู้ไปเป่าหูอะไรแม่เขาถึงได้ชอบขมิ้นขนาดนั้น “แม็กนัส” “ผมถามจริงเถอะลูกสาวหม่ามี้ทำของใส่หรือไง ถึงได้รักกันขนาดนั้นระวังจะโดนหลอกเอา” คนสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้ มาอยู่ไม่ถึงเดือนสร้างความร้าวฉานให้เขาแล้ว
ตุบ! เคล้ง!“เลือด! กรี๊ดดดด” ขมิ้นกรีดร้องสุดเสียงเมื่อเห็นโลหิตสีแดงไหลออกมาจากศีรษะของรุ่นพี่ คนที่เป็นต้นเหตุกำขวดแก้วไว้แน่น“พี่แม็กนัสเป็นอะไร!”“แรด ร่าน ฉันให้มาทำงานมายื่นอ่อยผู้ชายทำไม ห๊ะ!”แม็กนัสโกรธเขาไม่รู้ว่าโกรธอะไร แต่ไม่ชอบที่คนตัวเล็กมานั่งอ่อยผู้ชาย แถมยังคลุมเสื้อให้กันหวานฉ่ำไม่อายคนอื่น“แล้วมันหนักหัวพี่หรือไง!” ตะคอกมาตะคอกกลับไม่โกง เธอไม่ใช่คนที่จะยอมเขาง่ายๆ“มานี่แม่ตัวดี”“ขมิ้น” สิงห์คว้าข้อมือของรุ่นน้องไว้ กลัวว่าขมิ้นจะได้รับอันตราย เขาไม่รู้มาก่อนว่าทั้งสองคนรู้จักกันทำไมแม็กนัสต้องทำเหมือนว่าหึงหวงขมิ้น“มึงอยากตายเหรอปล่อยมือคนของกู!” แม็กนัสกระชากตัวของขมิ้นอย่างแรงจนสิงห์กลัวว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บจึงยอมปล่อยขมิ้นไปหญิงสาวเดินตามแรงฉุดกระชากของแม็กนัสจนมาถึงทางแคบๆ ขากระชากแจ็กเกตออกจากไหล่ของเธอแล้วโยนทิ้งก่อนจะเหยียบเสื้อของรุ่นพี่“พี่แม็กนัสทำอะไรเสื้อของพี่สิงห์ อ๊ะ” ขมิ้นกำลังจะก้มลงเก็บเสื้อแต่ถูกเขากระชากตัวให้ลุกขึ้น แม็กนัสถอดเสื้อคลุมของเขาออกแล้วคลุมไหล่ให้ขมิ้น“ชอบมันมากหรือไงถึงไปนั่งให้ท่าพวกมัน”“แล้วพี่เป็นอะไรไม่ทราบคะ? ขมิ้นก
“พี่แม็กนัสค่ะลิลลี่ง่วงแล้วนะคะ” ลิลลี่สาวรุ่นน้องเอาตัวพิงกับหัวเตียงและตึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างกายไว้ หลังจากที่เสร็จศึกรักอันแสนทรหดมา แม็กนัสก็ไปนั่งเหม่อลอยตรงนั้น “ถ้าง่วงก็นอนไปฉันจะกลับห้อง” “เราไม่นอนด้วยกันเหรอคะ” “...”ลิลลี่มานั่งตักของแม็กนัสทั้งตัวของเธอเปลือยเปล่า หน้าอกที่ยัดซิลิโคนขนาด 450 CC เข้าไปแทบจะหนีบใบหน้าของแม็กนัส เขาใช้ปากกัดที่หัวนมเบาๆ มือหนาเริ่มบีบเคล้นเต้าอวบลิลลี่ครางออกมาอย่างถูกใจเมื่อพายุสวาทกำลังจะเริ่มขึ้นอีกรอบ แต่ต้องผิดหวังเมื่อแม็กนัสหยุดการกระทำทุกอย่างและผลักให้เธอลุกออกไปจากตัวเขา“อะไรคะ”“ถุงหมด” เขาพกถุงยางมาแค่หนึ่งกล่องซึ่งเขาใช้หมดแล้ว และไม่อยากเสี่ยงเพราะป้องกันตัวเองเสมอเพราะไม่ไว้ใจผู้หญิงคนไหน“เอาสดแตกนอกก็ได้นี่คะ? พี่แม็กนัสก็รู้ว่าลิลลี่นั้นสะอาดแค่ไหน” เพราะเขาคือผู้ชายคนแรกของเธอ แต่ระหว่างนั้นก็แอบไปเอากับคนอื่นเสมอ แม็กนัสเล่นหายไปเป็นเดือนใครบ้างที่ไม่เหงา“ไม่อยากเสี่ยง”“นะคะพี่แม็กนัสลิลลี่อยากแล้ว”“ปล่อยพูดให้รู้เรื่อง” เขาจับต้นแขนของลิลลี่ออกจากเอวและเดินออกไปจากห้อง โดยไม
สามวันมาแล้วที่ขมิ้นไม่ได้เจอหน้าแม็กนัสเลย เธอได้ข่าวว่าเขาใช้ชีวิตอยู่สนามแข่งรถ ตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นเธอจึงโล่งใจที่เขาไม่หาเรื่องแกล้งกันอีก “ไม่ต้องห่วงนะขวัญฉันสัญญาจะดูแลหนูขมิ้นให้ดี อีกหน่อยเราก็ต้องเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว” “เด็กทั้งสองจะรักกันจริงเหรอเห็นทะเลาะกันจะเป็นจะตาย” “ไม่ต้องห่วงยังไงแม็กนัสต้องรักหนูขมิ้น แค่นี้ก่อนนะ” เอเลนอเห็นขมิ้นเดินมาทางนี้จึงรีบวางสาย ส่งยิ้มให้เด็กสาวตรงหน้า “หน้าหายบวมแล้วยังเจ็บอยู่ไหมจ๊ะ” “หายดีแล้วค่ะ” “ตาแม็กนี่ไม่ได้เรื่องปล่อยให้พวกแร้งพวกกามันมาโดนตัวหนูจนได้” เอเลนอรู้ว่าลูกชายเป็นคนยังไงช่วงวัยรุ่นจึงไม่ค่อยบังคับขู่เข็ญ แต่ยื่นคำขาดว่าห้ามให้ผู้หญิงของลูกชายมาก่อกวนคนในครอบครัวเด็ดขาด “คุณป้าคะ? หนูอยากจะถามอะไรหน่อยค่ะ” “ว่ามาสิจ๊ะลูก” “พี่เรียวตะเขาเป็นลูกชายจริงๆ ของพี่แม็กนัสเหรอคะ” ไม่เห็นว่าเขาจะมีเค้าโครงของชาวยุโรปแม้แต่น้อย หน้าตาไม่ค่อยคล้ายแม็กนัสเท่าไร “เรียงตะเป็นลูกชายของป้าจ๊ะ” เอเลนอยังยืนยัน
ขมิ้นมารีบวิ่งเข้ามาในมหาวิทยาลัยเพราะแม็กนัสนั้นทิ้งเธอไว้และให้เดินเข้ามาเอง เมื่อคืนฝนตกหนักจึงทำให้ถนนมีน้ำขัง หญิงสาวรีบวิ่งเพราะใกล้ถึงเวลาเรียน ตอนที่เธอบอกว่ามีเรียนตอนเช้าเหมือนเขาจงใจแกล้งเธอซ่า!“ไอ้บ้า!” ขมิ้นก่นด่ารถที่ขับเหยียบน้ำมันกระเด็นใส่เธอจนตัวเรอะไปหมด ทำไมเธอจะจำรถของแม็กนัสไม่ได้“ขมิ้นไปกัดกับหมาที่ไหนมา”“วาโยเราสวยขนาดนี้จะเป็นหมาได้ไง” ขมิ้นมองไปที่รถเจ้าปัญหา เหมือนกำลังชะลอดูผลงานของตัวเอง คิดจะแกล้งเธอให้เธอไปฟ้องแม่เขาฝันไปเถอะ“กลับไปเปลี่ยนชุดคงไม่ทันแล้วอ่ะ”“เดี๋ยวพาไปซื้อชุดที่หน้ามหาลัย” วาโยถอดเสื้อแจ็กเกตและคลุมตัวให้ขมิ้น ทั้งสองเดินไปพร้อมกันหากมองไกลๆ ก็เหมือนคนรักทั่วไป.แม็กนัสฟาดมือลงกับพวงมาลัยรถกับภาพที่เขาเห็น มาเรียนไม่ทันไรก็หัดมีความรัก ไหนแม่เขาบอกว่าขมิ้นเป็นเด็กน่ารักเด็กแรดนะสิไม่ว่า เขาตั้งใจขับรถเหยียบน้ำเพื่อแกล้งขมิ้น แต่เขาน่าจะขับเร็วไปหญิงสาวจึงเปียกไปทั้งตัว“แรด ร่าน หม่ามี้กำลังไว้ใจคนผิด” เขาต้องหาวิธีแกล้งขมิ้นต่อไปเอาให้ไม่กล้ามาเหยียบที่บ้านเขาอีกเอี๊ยดรถซูเปอร์คาร์คันหรูเข้ามาจอดหน้าตึกคณะวิศวกรรม เสียงเบรกดังล
เย็นวันนี้แม็กนัสถูกแม่เรียกตัวกลับบ้าน โดยบอกว่ามีเรื่องด่วน เมื่อเขาถามกลับแม่ก็บอกว่าอยากรู้ต้องมาดูเอง แม็กนัสต้องโทรเลื่อนนัดสาว แล้วกลับบ้านตามคำบอกของแม่ เขาเดินเข้ามาภายในบ้านก็เห็นหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่กับแม่ ตัวเล็กๆ ผิวขาว น่ารัก โคตรตรงสเปคเขาทุกอย่างเลย แต่ทำไมคุ้นๆ และผู้หญิงคนนี้แหละคือเรื่องด่วนที่แม่เขาพูดถึง เรียกเขากลับบ้านเพื่อให้มาทำความรู้จักกับลูกสาวเพื่อนแม่“แม็กมาทำความรู้จักกับหนูขมิ้นสิลูก”“สวัสดีค่ะ..คุณ!” ขมิ้นถึงกับตกใจไม่อยากจะเชื่อว่าโลกจะกลมขนาดนั้น เขาคือผู้ชายคนเมื่อคืนที่เกือบจะขับรถชนเธอ และยังเป็นลูกชายของคุณป้าเอเลนอ เพื่อนสนิทของแม่เธอ“เธอ!” แม็กนัสยืนนิ่งคนที่ยืนด่าเขาเมื่อคืน ตอนนี้มานั่งอยู่ในบ้านของเขา“รู้จักกันเหรอลูก” เอเลนอมองลูกสาวสลับกับขมิ้น ทั้งสองเหมือนเกลียดกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน“ปะ...” เขากำลังจะปฏิเสธ“คนนิสัยไม่ดีค่ะคุณป้าที่ขมิ้นเล่าให้ฟัง ขับรถไม่เกรงใจเพื่อนร่วมถนน ยังปากดีด่าขมิ้นข้ามถนนไม่มองทางอีกค่ะ”ยัยเด็กขี้ฟ้องแม็กนัสจะอ้าปากพูดแต่โดนเด็กมันสวนกลับจึงเงียบ เพราะต่อจากนี้เขาต้องถูกมารดาต่อว่าจนหูชาแน่“แม็กนัส! หม