วันนี้พ่อแม่ของเขาเดินทางไปต่างจังหวัด ก่อนจะไปต้องมีปากเสียงกับลูกชายคนโตก่อน ก่อนไปแม่กำชับว่าเขาต้องกลับมานอนบ้าน ห้ามเถลไถลไปนอนที่อื่นเป็นอันขาด โดยอ้างว่าขมิ้นนอนที่บ้านคนเดียว
“นอนคนเดียวที่ไหนครับคนในบ้านออกจะเยอะแยะ” หงุดหงิดทำไมถึงหนีชื่อขมิ้นไม่พ้น ไปไหนก็ได้ยินแต่ชื่อนี้
“คนใช้เขาก็นอนที่ห้องพัก ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับบ้านหลังใหญ่สักหน่อย ฉะนั้นลูกต้องกลับมานอนเป็นเพื่อนน้องห้ามเถียง รับทราบอย่างเดียว”
แม็กนัสจะหันไปขอความช่วยเหลือจากพ่อ แต่พ่อของเขานั้นทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แถมคำสั่งของแม่เขาไม่สามารถขัดได้ด้วยสิ
“หม่ามี้”
“ห้ามแกล้งน้องเด็ดขาด”
“ลูกสาวหม่ามี้โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้ว” แล้วที่ผ่านนอนยังไงถึงโตมาได้ขนาดนี้ ย้ายมาอยู่ที่บ้านก็เป็นภาระพอแล้ว ยังจะมานอนคนเดียวไม่ได้อีก ไม่รู้ไปเป่าหูอะไรแม่เขาถึงได้ชอบขมิ้นขนาดนั้น
“แม็กนัส”
“ผมถามจริงเถอะลูกสาวหม่ามี้ทำของใส่หรือไง ถึงได้รักกันขนาดนั้นระวังจะโดนหลอกเอา” คนสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้ มาอยู่ไม่ถึงเดือนสร้างความร้าวฉานให้เขาแล้ว
“ลูกไปว่าน้องแบบนั้นได้ยังไง”
“ผมไม่คุยด้วยแล้วคืนนี้กลับดึก ใครนอนได้ก็กลับบ้านไป เดินทางปลอดภัยนะครับแด๊ดดี้หม่ามี้” คืนนี้เขานัดเพื่อนไว้ที่ผับ และคิดว่าวิธีจะทำอย่างไรให้ขมิ้นยอมออกไปจากบ้านเขา
ขมิ้นยืนส่งคุณลุงคุณป้าที่หน้าประตูจนรถวิ่งออกไปพ้นรั้วบ้าน หญิงสาวใจหายเพราะต้องเผชิญหน้ากับแม็กนัสตามลำพัง ไม่รู้ว่าเหตุใดเขาถึงไม่ชอบหน้าเธอขนาดนั้น เธอจะรับมือจากเขาได้ไหม
หญิงสาวจึงทำงานบ้านช่วยแม่บ้าน เดินไปเรื่อยเปื่อยเพื่อให้หมดวันไปเฉยๆ แต่ความน่าเบื่อเป็นอันหายไปเมื่อวาโยชวนไปทำบุญที่วัด
“จะไปไหน”
“พี่แม็กนัสพี่มาทำอะไรคะ?” ไหนเขาบอกจะกลับดึก แล้วมายืนกอดอกมองหน้าเธอทำไมกัน
“หม่ามี้ไม่อยู่เธอจะยึดบ้านหรือไง”
“ไม่ใช่แบบนั้นไหนบอกจะออกไปข้างนอก”
“แล้วเห็นฉันออกไปหรือยังละ” ขมิ้นไม่ได้สนใจเขาเลย เขาบอกจะกลับดึกแต่ไม่ได้หมายความว่าจะออกไปตอนนี้
“เรื่องของพี่แม็กนัสค่ะ”
“เธอจะไปไหน” แล้วทำไมต้องแต่งตัวสวยขนาดนี้ ไม่ได้อยากรู้หรอกแต่แม่บอกให้ดูแลขมิ้นให้ดี เขากำลังทำหน้าที่นั้น
“...”
“ไม่ได้อยากรู้หรอกแต่หม่ามี้บอกให้ดูแลเธอให้ดีไง ต่อไปจะไปไหนกลับกี่โมงต้องโทรบอกฉัน โอเค๊!”
“ไม่โอเคค่ะ”
“ทำไมเธอจะขัดคำสั่งหม่ามี้เหรอ”
แม็กนัสเริ่มอารมณ์เสียอีกครั้งอันนั้นก็ไม่ได้อันนี้ก็ไม่ได้ แม่เขาจะรู้ไหมว่าลูกสาวสุดที่รักดื้อขนาดไหน
“ขมิ้นไม่มีเบอร์พี่แม็กนัสค่ะ”
“เอาโทรศัพท์เธอมา”
ขมิ้นยอมยื่นโทรศัพท์ให้เขา หญิงสาวมีแต่ไลน์ไม่รู้ว่าแม็กนัสได้มันมาจากไหน ส่วนอย่างอื่นเธอไม่ได้สนใจเพราะไม่มีอะไรต้องติดต่อกันอีก
“เอาไปเวลาฉันโทรหารับทุกครั้งด้วย แล้วตอบได้หรือยังจะไปไหน?”
“ไปวัดไปทำบุญไปกับวาโยกลับเย็นๆ ไม่ได้อยู่กินข้าวเย็นเพราะจะไปกับเพื่อน มีอะไรสงสัยอีกไหมคะ?” ขมิ้นตอบไปหมดว่าจะไปไหนทำอะไรบ้าง เบื่อที่จะยืนคุยกับเขา
“เชิญ!” แม็กนัสไม่ถามต่อแต่เอาแอบมาดูขมิ้นกับเพื่อนชาย ที่หน้าบ้านเขามองจากดาวอังคารก็รู้ว่ามันคิดไม่ซื่อกับขมิ้น
อายุยังไม่เข้าเลขสองแต่อยากมีแฟน แถมชอบอ่อยผู้ชายไปเรื่อยๆ เขาต้องจับให้ได้ว่าทั้งสองต้องไปทำอะไรที่เกินเลย จะตามไปดูคนเดียวก็ไม่มีข้ออ้าง
.
แม็กนัสขับรถมาจอดที่วัดตามที่ขมิ้นบอก คนบ้าอะไรมาวัดตอนบ่ายไม่ร้อนหรือไง เข้าวัดไปจะร้อนไหมไม่เคยมาวัดด้วย
“พี่แม็กนัสพาลิลลี่มาวัดเหรอคะ?” ดีที่เธอใส่กระโปรงขายาว ไม่อย่างนั้นคงได้สังคมประณามว่าแต่งตัวไม่เหมาะสม เขาโทรชวนเธอไปเที่ยวแต่ไม่ได้บอกว่าจะมาวัด
“ไม่ชอบทำบุญหรือไง?”
“ชะ...ชอบค่ะเข้าไปให้อาหารปลากันดีกว่าค่ะ”
“เขามีให้อาหารปลาด้วยเหรอไม่ใช่ต้องใส่บาตร”
“ใส่บาตรเขาใส่ตอนเช้าค่ะ รับไปดีกว่าค่ะร้อน”
ครีมที่โบกมาหนาๆ ไหลเยิ้มหมดเพราะอากาศร้อนถ้าไม่ใช่ผู้ชายที่เธอรัก อย่าหวังเลยว่าจะยอมมาด้วยทีแรกคิดว่าเขาจะชวนไปช็อปปิ้งตากแอร์เย็นๆ หรือไม่ก็ขึ้นเตียงกัน
แม็กนัสเดินมองซ้ายมองขวาเพื่อมองหาเป้าหมาย เขาให้ลิลลี่ไปซื้อขนมปัง ส่วนเขานั้นเดินมาสอดส่องหาขมิ้นสายของเขาไปปะทะกับร่างสูงที่เหมือนจะยืนบังแดดให้ขมิ้นอยู่ แม็กนัสมุ่งตรงไปยังคนทั้งสองทันที
“ร้อนไหมเราน่าจะชวนขมิ้นมาเช้ากว่านี้”
“ร้อนอะไรกันร่มก็มี” ทั้งสองโยนขนมปังให้ปลากิน โดยไม่ได้หันไปสนใจสิ่งที่อยู่รอบข้างเท่าไร จนมีคนเทอาหารลงไปทั้งถุงจนปลาแย่งกันกินน้ำกระเด็นใส่พวกเธอ
“อะไรกันวะ” วาโยหันไปมองต้นเหตุ แม็กนัสใส่แว่นดำและหันมามองวาโยพอดี ข้างกายยังมีสาวสวยควงมาด้วยในวัดก็ไม่เว้น
“พี่แม็กนัสมาทำอะไรคะ?”
“มาให้อาหารปลาเธอมาได้คนเดียวหรือไง” เขาเห็นทั้งสองคนสวีทกันแล้วนึกหมั่นไส้จึงเทอาหารลงไปครั้งเดียวจนหมดถุง
“ตามสบายค่ะวาโยเข้าไปไหว้พระดีกว่าจะได้กลับ”
“ไปดิ”
แม็กนัสยังคงมองทั้งสองคนไม่วางตา ทำเป็นไม่สนใจเขา คอยดูนะขมิ้นต้องมาอ้อนวอนขอความรักจากเขา
“พี่แม็กนัสขากลับกันลิลลี่ร้อน”
“อยากกลับก็กลับคนเดียวฉันจะเข้าไปไหว้พระ”
ลิลลี่ทำหน้าไม่พอใจแต่ต้องเดินตามเขาเพราะไม่อยากนั่งแท็กซี่กลับ เหมือนว่าตัวเองกำลังถูกเขาหลอกใช้ยังไงก็ไม่รู้ แล้วทำไมแม็กนัสต้องมาเดินตามผู้หญิงคนนั้นด้วย
“พี่แม็กนัสงี่เง่ามาก”
ขมิ้นเดินไหว้พระและปิดทองหลังพระจนครบทุกองค์ มีจุดหนึ่งที่มีจุดให้ตีระฆัง เธอจึงไม่รอช้าเดินไปเคาะระฆังเบาๆ เพื่อความเป็นสิริมงคล
“โอ๊ย พี่แม็กนัสหูจะแตก” ขมิ้นปิดหูทั้งสองข้างไว้เมื่อแม็กนัสเดินมาตีระฆังอย่างแรง จนมันเกิดดังกังวลจนขมิ้นต้องเดินออกมาจากจุดนั้น
“โทษทีพอดีมือหนักไปหน่อย”
“พี่จะเดินตามขมิ้นทำไม”
“พี่มาไหว้พระทำไมที่ของเธอเหรอหวงจัง” กว่าเขาจะแอบหลบหนีออกมาจากลิลลี่ได้ เขาต้องหลอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำหญิงสาวจึงเลิกเดินตามเขา
ไม่ว่าเธอจะไหว้พระจุดไหนหรือทำบุญจุดไหนแม็กนัสก็ตามไปด้วยทุกที่ จนเดินมาเจอกับวาโยที่ยืนอยู่กับผู้หญิงที่เขาควงมาด้วยพอดี
“พี่แม็กนัสหายไปไหนมา”
“วาโยเรากลับกันดีกว่าไปหาอะไรกินกัน”
แม็กนัสไม่สนใจว่าคนข้างกายจะงอแง เขายังคงเดินตามขมิ้นกับวาโยจนถึงลานจอดรถจักรยานยนต์ แดดร้อนขนาดนี้ขมิ้นยังยอมนั่งรถไปกับมัน
“อันตรายมากเลยนะที่พาผู้หญิงนั่งซ้อนมอไซค์มารถก็เยอะแดดก็ร้อน จะจีบผู้หญิงทำไมไม่ต้องลงทุนหน่อย”
“เจ้าตัวเขายังไม่ว่าอะไรเลยครับ” ตอนมารับเขาก็บอกขมิ้นแล้วว่าต้องเอารถยนต์ไปเข้าอู่ และต้องใช้รถจักรยานยนต์สักระยะหนึ่ง
“นั้นสิคะพี่แม็กนัสเรากลับคอนโดดีกว่าลิลลี่ร้อน”
“ห้ามกลับบ้านเกิน 6 โมงเย็นไม่อย่างนั้นเธอโดนดีแน่ขมิ้น”
ขมิ้นไม่ได้รับปากแม็กนัสไม่มีความจำเป็นอะไรที่เธอต้องฟังคำสั่งของเขา หญิงสาวสวมหมวกกันน็อคแล้วกระโดดขึ้นรถจักรยานยนต์ของวาโยทันที
“พี่แม็กนัสพาลิลลี่มาตามเฝ้าผู้หญิงคนนั้นเหรอคะ มันเป็นใคร!” ลิลลี่เริ่มแสดงอาการที่ไม่พอใจออกมา แม็กนัสได้เธอแล้วเขาต้องรับผิดชอบเธอคนเดียว
“เธออย่าเรียกจิกหัวใครแบบนี้อีกนะ”
“หวงมันเหรอคะ ลิลลี่เป็นเมียพี่นะพี่ต้องรับผิดชอบลิลลี่สิ ไม่ใช่มาวิ่งตามผู้หญิงคนอื่นแบบนี้” ลิลลี่กัดปากตัวเองเมื่อเผลอพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูดออกไป
“เธอล้ำเส้นของฉันอีกแล้วนะ”
“ขอโทษค่ะลิลลี่จะไม่ทำแบบนั้นอีก พี่แม็กนัสอย่าโกรธเลยนะคะ”
“เธอจำไว้นะถ้าผู้หญิงที่นอนกับฉันแล้วเรียกตัวเองว่าเมียป่านนี้ฉันมีเมียไปครึ่งประเทศแล้ว อย่าคิดจะจับฉันด้วยวิธีโง่ๆ” ทุกครั้งเวลาเขาควงใครหญิงสาวมักจะล้ำเส้น จนเขาต้องยกเลิกข้อตกลงและทิ้งพวกเธอ เขาเบื่อปัญหาที่จะตามมา
แม็กนัสนั่งดื่มเหล้าจนรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเมา ทำไมเขาต้องมานั่งดื่มเหมือนคนอกหัก ไม่รู้ว่าตัวเองโกรธขมิ้นอยู่แล้วหรือโกรธเรื่องที่หญิงสาวออกไปเที่ยวกับผู้ชาย เขาเป็นนึกบ้าอะไรขึ้นมาต้องไปตามแอบดูขมิ้นด้วย“กูถามมึงหน่อย ไม่ชอบหน้าน้องเขาเพราะอะไรวะ”กองทัพมองไม่เห็นถึงความเป็นไปได้เลย ขมิ้นจะเข้าไปหลอกครอบครัวมันได้อย่างไร ก็ทั้งสองครอบครัวรู้จักกันมาก่อน“หน้าไหว้หลังหลอกต้องการอะไรจากครอบครัวกู”“ไม่ๆ เขาไม่ได้หลอกครอบครัวมึงแต่เหมือนจะหลอกมึงมากกว่า หลอกให้รัก” ต้องใช่แน่ๆ ไต้ฝุ่นมองคนไม่เคยพลาด“ไอ้ไต้ฝุ่นมึงหุบปาก”เพื่อนรักทั้งสองได้แต่นั่งมองแม็กนัสเหมือนคนอกหักไม่มีผิด มันสอนพวกเขาให้มีเหตุผลแต่เรื่องของตัวเองมันกลับไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย ทั้งสามนั่งดื่มไปด้วยกันจนแม็กนัสขอตัวกลับแต่ระหว่างที่เขากำลังเตรียมตัวกลับก็มีสาวๆ หลายคนที่เข้าหากลุ่มของแม็กนัส แน่นอนว่าไต้ฝุ่นปฏิเสธเป็นคนแรก และแม็กก็ปฏิเสธเช่นกันทำให้เพื่อนทั้งสองคนแปลกใจ“กูต้องกลับบ้าน ไปอยู่เป็นเพื่อนตัวปัญหา” คนเมาตอบเพื่อนด้วยเสียงอ้อแอ้ แม็กนัสประคองสติขับรถจนไปถึงบ้านหากพ่อแม่เขารู้ถูกตำหนิบ่นไปสามวันแน่ๆ.ขม
แสดงแดดรอดผ่านผนังกระจกเข้ามาในห้อง แม็กนัสเปิดเปลือกตาขึ้นอย่างช้า พยายามปรับโฟกัสสายตาเขามีอาการปวดศีรษะ เมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อยเขาขยับตัวเล็กน้อยเมื่อรู้สึกชาที่แขนฝั่งซ้าย “ขมิ้น” เขาเห็นหญิงสาวนอนหลับอยู่ข้างกายเขารู้สึกตกใจไม่น้อยเมื่อย้อนกลับไปคิดเรื่องเมื่อคืนที่ผ่านมา แต่เขาก็ไม่ได้ห่มเหงอะไรเพราะหญิงสาวเองก็ยินยอมพร้อมใจไปกับเขา “ตื่นได้แล้วยัยเด็กขี้เซา เช้าแล้วกลับห้องไปได้แล้ว” เขาเขย่าตัวขมิ้นแต่หญิงสาวทำเสียงเหมือนรำคาญและพลิกตัวนอนหันหลังให้เขา นอนสบายใจโดยไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่บนเตียงของเขา “นี่ตื่นได้แล้ว” หรืออยากจะให้เขาทำแบบเมื่อคืนอีก เช้านี้ต่ออีกสักรอบสองรอบเขาก็ไม่ติดแค่คิดจูเนียร์น้อยคึกขึ้นมา “อื้อ” “ตื่นไม่งั้นฉันโยนลงไปจากเตียงนะ” แม็กนัสส่งเสียงปลุกพร้อมกับเขย่าแขนของขมิ้นอีกรอบ และเขาก็สัมผัสได้ถึงความร้อนในตัวของหญิงสาว เมื่อคืนเขารุนแรงขนาดนั้นเลยเหรอก็อย่างว่าเพราะขมิ้นยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง “ฉิบหาย เป็นไข้เลยเหรอวะ” เขาถึงกับกุมขมับ ไม่คิดว่าเขาจะทำรุนแรงจนทำให้อีกฝ่ายไม่สบายขน
“ครับหม่ามี้” แม็กนัสยอมรับสายผู้เป็นแม่ที่โทรหาเขาเกือบสิบสายได้ แต่เขามัวแต่นั่งทำธีสิสเลยไม่รับสายเพราะรบกวนสมาธิของเขา “มัวทำอะไรทำไม่ยอมรับสาย หม่ามี้โทรหาหลายสายแล้วนะ” “ผมทำธีสิสอยู่ครับ” เขาไม่ได้หาข้ออ้างเขานั่งทำจริงๆ พอบอกความจริงไปแม่มักไม่ค่อยเชื่อ “แน่ใจไม่ใช่ว่าอยู่ในสนามแข่งหรือไม่ก็นั่งกินเหล้าอยู่ หม่ามี้ผิดหวังในตัวลูกมากเลยนะ” “หม่ามี้พูดเรื่องอะไรครับ” โทรมาต่อว่าเขาไม่พอยังมาผิดหวังกับเขาอีก ตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นเขายังไม่ได้ออกไปไหนเลย “น้องอยู่โรงพยาบาลไหนว่าจะดูแลน้องให้ดี ไปแกล้งอะไรน้องแม็กนัส” แม็กนัสรีบเอาโทรศัพท์ให้ออกห่างจากหูเมื่อถูกแม่ตะคอกใส่ แต่ต้องนั่งฟังคำบ่นจนเขาวางโทรศัพท์ทิ้งไว้แล้วแต่งตัวเพื่อจะรีบออกไปหาขมิ้น แม็กนัสเดินหน้าตึงเข้ามาในโรงพยาบาลเขาเดินมาหยุดหน้าห้องคนป่วยที่เขียนชื่อติดไว้หน้าประตูห้อง เขมญาดา สุริยะภาคิน เขาจึงเปิดประตูโดยไม่ได้เคาะประตูก่อน “เหี้* ทำอะไรกันวะ!” แม็กนัสเดินไปกระชากชายหนุ่มออกมา เพราะเห็นว่ากำลังจูบกันอยู่เขาตาไม่ได้ฝาด
ณ.สนามแข่งรถเถื่อนแห่งหนึ่งซึ่งเป็นของผู้มีอิทธิพล คับคั่งไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา ทั้งผู้หญิงผู้ชาย วัยรุ่นวัยทำงานผู้ที่มีใจรักความเร็วต่างมารวมตัวกันที่นี่ทุกสุดสัปดาห์ เพราะที่นี่นอกจากจะมีการแข่งขันรถให้ดู ยังมีเดิมพันให้เล่นแล้วแต่เงินในกระเป๋าของแต่ละคน มีเครื่องดื่มไว้บริการ หรือหากต้องการมากกว่านั้นที่นี่ก็มี เรียกว่าครบวงจรได้เลยปรื้น ปรื้นเสียงเครื่องยนต์จากรถแข่งคันหรูที่ถูกยกเครื่องดัดแปลงให้แรงม้ามากขึ้น กลุ่มทีมช่างอลหม่านกับการเตรียมรถสำหรับไว้ให้เจ้าของสนามลงแข่ง ชายหนุ่มเดินมาที่รถของตัวเองซึ่งทีมช่างกำลังตรวจเช็คเครื่องและปรับจูน พร้อมกับกองทัพและไต้ฝุ่นเพื่อนสนิทที่แสนสารเลวของเขา“ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม?”“ถ้าแข่งแล้วแพ้กูจะจะเลิกเป็นช่างตลอดชีวิต” ช่างหนุ่มเจ้าของลายสักคาบูกิยกยิ้มอย่างมั่นใจ เขารู้ว่าฝีมือของแม็กนัสไม่เป็นรองใคร ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องใช้กล“ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ ถ้ามึงเลิกเป็นช่างแล้วไอ้แม็คนัสมันจะไปหาช่างรู้ใจมาจากไหน” กองทัพเอ่ยขึ้นด้วยความตลบขบขันแม็กนัสขึ้นไปลองเหยียบคันเร่งเพื่อให้ช่างฟังเสียงเครื่องยนต์ เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแ
เย็นวันนี้แม็กนัสถูกแม่เรียกตัวกลับบ้าน โดยบอกว่ามีเรื่องด่วน เมื่อเขาถามกลับแม่ก็บอกว่าอยากรู้ต้องมาดูเอง แม็กนัสต้องโทรเลื่อนนัดสาว แล้วกลับบ้านตามคำบอกของแม่ เขาเดินเข้ามาภายในบ้านก็เห็นหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่กับแม่ ตัวเล็กๆ ผิวขาว น่ารัก โคตรตรงสเปคเขาทุกอย่างเลย แต่ทำไมคุ้นๆ และผู้หญิงคนนี้แหละคือเรื่องด่วนที่แม่เขาพูดถึง เรียกเขากลับบ้านเพื่อให้มาทำความรู้จักกับลูกสาวเพื่อนแม่“แม็กมาทำความรู้จักกับหนูขมิ้นสิลูก”“สวัสดีค่ะ..คุณ!” ขมิ้นถึงกับตกใจไม่อยากจะเชื่อว่าโลกจะกลมขนาดนั้น เขาคือผู้ชายคนเมื่อคืนที่เกือบจะขับรถชนเธอ และยังเป็นลูกชายของคุณป้าเอเลนอ เพื่อนสนิทของแม่เธอ“เธอ!” แม็กนัสยืนนิ่งคนที่ยืนด่าเขาเมื่อคืน ตอนนี้มานั่งอยู่ในบ้านของเขา“รู้จักกันเหรอลูก” เอเลนอมองลูกสาวสลับกับขมิ้น ทั้งสองเหมือนเกลียดกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน“ปะ...” เขากำลังจะปฏิเสธ“คนนิสัยไม่ดีค่ะคุณป้าที่ขมิ้นเล่าให้ฟัง ขับรถไม่เกรงใจเพื่อนร่วมถนน ยังปากดีด่าขมิ้นข้ามถนนไม่มองทางอีกค่ะ”ยัยเด็กขี้ฟ้องแม็กนัสจะอ้าปากพูดแต่โดนเด็กมันสวนกลับจึงเงียบ เพราะต่อจากนี้เขาต้องถูกมารดาต่อว่าจนหูชาแน่“แม็กนัส! หม
ขมิ้นมารีบวิ่งเข้ามาในมหาวิทยาลัยเพราะแม็กนัสนั้นทิ้งเธอไว้และให้เดินเข้ามาเอง เมื่อคืนฝนตกหนักจึงทำให้ถนนมีน้ำขัง หญิงสาวรีบวิ่งเพราะใกล้ถึงเวลาเรียน ตอนที่เธอบอกว่ามีเรียนตอนเช้าเหมือนเขาจงใจแกล้งเธอซ่า!“ไอ้บ้า!” ขมิ้นก่นด่ารถที่ขับเหยียบน้ำมันกระเด็นใส่เธอจนตัวเรอะไปหมด ทำไมเธอจะจำรถของแม็กนัสไม่ได้“ขมิ้นไปกัดกับหมาที่ไหนมา”“วาโยเราสวยขนาดนี้จะเป็นหมาได้ไง” ขมิ้นมองไปที่รถเจ้าปัญหา เหมือนกำลังชะลอดูผลงานของตัวเอง คิดจะแกล้งเธอให้เธอไปฟ้องแม่เขาฝันไปเถอะ“กลับไปเปลี่ยนชุดคงไม่ทันแล้วอ่ะ”“เดี๋ยวพาไปซื้อชุดที่หน้ามหาลัย” วาโยถอดเสื้อแจ็กเกตและคลุมตัวให้ขมิ้น ทั้งสองเดินไปพร้อมกันหากมองไกลๆ ก็เหมือนคนรักทั่วไป.แม็กนัสฟาดมือลงกับพวงมาลัยรถกับภาพที่เขาเห็น มาเรียนไม่ทันไรก็หัดมีความรัก ไหนแม่เขาบอกว่าขมิ้นเป็นเด็กน่ารักเด็กแรดนะสิไม่ว่า เขาตั้งใจขับรถเหยียบน้ำเพื่อแกล้งขมิ้น แต่เขาน่าจะขับเร็วไปหญิงสาวจึงเปียกไปทั้งตัว“แรด ร่าน หม่ามี้กำลังไว้ใจคนผิด” เขาต้องหาวิธีแกล้งขมิ้นต่อไปเอาให้ไม่กล้ามาเหยียบที่บ้านเขาอีกเอี๊ยดรถซูเปอร์คาร์คันหรูเข้ามาจอดหน้าตึกคณะวิศวกรรม เสียงเบรกดังล
สามวันมาแล้วที่ขมิ้นไม่ได้เจอหน้าแม็กนัสเลย เธอได้ข่าวว่าเขาใช้ชีวิตอยู่สนามแข่งรถ ตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นเธอจึงโล่งใจที่เขาไม่หาเรื่องแกล้งกันอีก “ไม่ต้องห่วงนะขวัญฉันสัญญาจะดูแลหนูขมิ้นให้ดี อีกหน่อยเราก็ต้องเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว” “เด็กทั้งสองจะรักกันจริงเหรอเห็นทะเลาะกันจะเป็นจะตาย” “ไม่ต้องห่วงยังไงแม็กนัสต้องรักหนูขมิ้น แค่นี้ก่อนนะ” เอเลนอเห็นขมิ้นเดินมาทางนี้จึงรีบวางสาย ส่งยิ้มให้เด็กสาวตรงหน้า “หน้าหายบวมแล้วยังเจ็บอยู่ไหมจ๊ะ” “หายดีแล้วค่ะ” “ตาแม็กนี่ไม่ได้เรื่องปล่อยให้พวกแร้งพวกกามันมาโดนตัวหนูจนได้” เอเลนอรู้ว่าลูกชายเป็นคนยังไงช่วงวัยรุ่นจึงไม่ค่อยบังคับขู่เข็ญ แต่ยื่นคำขาดว่าห้ามให้ผู้หญิงของลูกชายมาก่อกวนคนในครอบครัวเด็ดขาด “คุณป้าคะ? หนูอยากจะถามอะไรหน่อยค่ะ” “ว่ามาสิจ๊ะลูก” “พี่เรียวตะเขาเป็นลูกชายจริงๆ ของพี่แม็กนัสเหรอคะ” ไม่เห็นว่าเขาจะมีเค้าโครงของชาวยุโรปแม้แต่น้อย หน้าตาไม่ค่อยคล้ายแม็กนัสเท่าไร “เรียงตะเป็นลูกชายของป้าจ๊ะ” เอเลนอยังยืนยัน
“พี่แม็กนัสค่ะลิลลี่ง่วงแล้วนะคะ” ลิลลี่สาวรุ่นน้องเอาตัวพิงกับหัวเตียงและตึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างกายไว้ หลังจากที่เสร็จศึกรักอันแสนทรหดมา แม็กนัสก็ไปนั่งเหม่อลอยตรงนั้น “ถ้าง่วงก็นอนไปฉันจะกลับห้อง” “เราไม่นอนด้วยกันเหรอคะ” “...”ลิลลี่มานั่งตักของแม็กนัสทั้งตัวของเธอเปลือยเปล่า หน้าอกที่ยัดซิลิโคนขนาด 450 CC เข้าไปแทบจะหนีบใบหน้าของแม็กนัส เขาใช้ปากกัดที่หัวนมเบาๆ มือหนาเริ่มบีบเคล้นเต้าอวบลิลลี่ครางออกมาอย่างถูกใจเมื่อพายุสวาทกำลังจะเริ่มขึ้นอีกรอบ แต่ต้องผิดหวังเมื่อแม็กนัสหยุดการกระทำทุกอย่างและผลักให้เธอลุกออกไปจากตัวเขา“อะไรคะ”“ถุงหมด” เขาพกถุงยางมาแค่หนึ่งกล่องซึ่งเขาใช้หมดแล้ว และไม่อยากเสี่ยงเพราะป้องกันตัวเองเสมอเพราะไม่ไว้ใจผู้หญิงคนไหน“เอาสดแตกนอกก็ได้นี่คะ? พี่แม็กนัสก็รู้ว่าลิลลี่นั้นสะอาดแค่ไหน” เพราะเขาคือผู้ชายคนแรกของเธอ แต่ระหว่างนั้นก็แอบไปเอากับคนอื่นเสมอ แม็กนัสเล่นหายไปเป็นเดือนใครบ้างที่ไม่เหงา“ไม่อยากเสี่ยง”“นะคะพี่แม็กนัสลิลลี่อยากแล้ว”“ปล่อยพูดให้รู้เรื่อง” เขาจับต้นแขนของลิลลี่ออกจากเอวและเดินออกไปจากห้อง โดยไม
“ครับหม่ามี้” แม็กนัสยอมรับสายผู้เป็นแม่ที่โทรหาเขาเกือบสิบสายได้ แต่เขามัวแต่นั่งทำธีสิสเลยไม่รับสายเพราะรบกวนสมาธิของเขา “มัวทำอะไรทำไม่ยอมรับสาย หม่ามี้โทรหาหลายสายแล้วนะ” “ผมทำธีสิสอยู่ครับ” เขาไม่ได้หาข้ออ้างเขานั่งทำจริงๆ พอบอกความจริงไปแม่มักไม่ค่อยเชื่อ “แน่ใจไม่ใช่ว่าอยู่ในสนามแข่งหรือไม่ก็นั่งกินเหล้าอยู่ หม่ามี้ผิดหวังในตัวลูกมากเลยนะ” “หม่ามี้พูดเรื่องอะไรครับ” โทรมาต่อว่าเขาไม่พอยังมาผิดหวังกับเขาอีก ตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นเขายังไม่ได้ออกไปไหนเลย “น้องอยู่โรงพยาบาลไหนว่าจะดูแลน้องให้ดี ไปแกล้งอะไรน้องแม็กนัส” แม็กนัสรีบเอาโทรศัพท์ให้ออกห่างจากหูเมื่อถูกแม่ตะคอกใส่ แต่ต้องนั่งฟังคำบ่นจนเขาวางโทรศัพท์ทิ้งไว้แล้วแต่งตัวเพื่อจะรีบออกไปหาขมิ้น แม็กนัสเดินหน้าตึงเข้ามาในโรงพยาบาลเขาเดินมาหยุดหน้าห้องคนป่วยที่เขียนชื่อติดไว้หน้าประตูห้อง เขมญาดา สุริยะภาคิน เขาจึงเปิดประตูโดยไม่ได้เคาะประตูก่อน “เหี้* ทำอะไรกันวะ!” แม็กนัสเดินไปกระชากชายหนุ่มออกมา เพราะเห็นว่ากำลังจูบกันอยู่เขาตาไม่ได้ฝาด
แสดงแดดรอดผ่านผนังกระจกเข้ามาในห้อง แม็กนัสเปิดเปลือกตาขึ้นอย่างช้า พยายามปรับโฟกัสสายตาเขามีอาการปวดศีรษะ เมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อยเขาขยับตัวเล็กน้อยเมื่อรู้สึกชาที่แขนฝั่งซ้าย “ขมิ้น” เขาเห็นหญิงสาวนอนหลับอยู่ข้างกายเขารู้สึกตกใจไม่น้อยเมื่อย้อนกลับไปคิดเรื่องเมื่อคืนที่ผ่านมา แต่เขาก็ไม่ได้ห่มเหงอะไรเพราะหญิงสาวเองก็ยินยอมพร้อมใจไปกับเขา “ตื่นได้แล้วยัยเด็กขี้เซา เช้าแล้วกลับห้องไปได้แล้ว” เขาเขย่าตัวขมิ้นแต่หญิงสาวทำเสียงเหมือนรำคาญและพลิกตัวนอนหันหลังให้เขา นอนสบายใจโดยไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่บนเตียงของเขา “นี่ตื่นได้แล้ว” หรืออยากจะให้เขาทำแบบเมื่อคืนอีก เช้านี้ต่ออีกสักรอบสองรอบเขาก็ไม่ติดแค่คิดจูเนียร์น้อยคึกขึ้นมา “อื้อ” “ตื่นไม่งั้นฉันโยนลงไปจากเตียงนะ” แม็กนัสส่งเสียงปลุกพร้อมกับเขย่าแขนของขมิ้นอีกรอบ และเขาก็สัมผัสได้ถึงความร้อนในตัวของหญิงสาว เมื่อคืนเขารุนแรงขนาดนั้นเลยเหรอก็อย่างว่าเพราะขมิ้นยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง “ฉิบหาย เป็นไข้เลยเหรอวะ” เขาถึงกับกุมขมับ ไม่คิดว่าเขาจะทำรุนแรงจนทำให้อีกฝ่ายไม่สบายขน
แม็กนัสนั่งดื่มเหล้าจนรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเมา ทำไมเขาต้องมานั่งดื่มเหมือนคนอกหัก ไม่รู้ว่าตัวเองโกรธขมิ้นอยู่แล้วหรือโกรธเรื่องที่หญิงสาวออกไปเที่ยวกับผู้ชาย เขาเป็นนึกบ้าอะไรขึ้นมาต้องไปตามแอบดูขมิ้นด้วย“กูถามมึงหน่อย ไม่ชอบหน้าน้องเขาเพราะอะไรวะ”กองทัพมองไม่เห็นถึงความเป็นไปได้เลย ขมิ้นจะเข้าไปหลอกครอบครัวมันได้อย่างไร ก็ทั้งสองครอบครัวรู้จักกันมาก่อน“หน้าไหว้หลังหลอกต้องการอะไรจากครอบครัวกู”“ไม่ๆ เขาไม่ได้หลอกครอบครัวมึงแต่เหมือนจะหลอกมึงมากกว่า หลอกให้รัก” ต้องใช่แน่ๆ ไต้ฝุ่นมองคนไม่เคยพลาด“ไอ้ไต้ฝุ่นมึงหุบปาก”เพื่อนรักทั้งสองได้แต่นั่งมองแม็กนัสเหมือนคนอกหักไม่มีผิด มันสอนพวกเขาให้มีเหตุผลแต่เรื่องของตัวเองมันกลับไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย ทั้งสามนั่งดื่มไปด้วยกันจนแม็กนัสขอตัวกลับแต่ระหว่างที่เขากำลังเตรียมตัวกลับก็มีสาวๆ หลายคนที่เข้าหากลุ่มของแม็กนัส แน่นอนว่าไต้ฝุ่นปฏิเสธเป็นคนแรก และแม็กก็ปฏิเสธเช่นกันทำให้เพื่อนทั้งสองคนแปลกใจ“กูต้องกลับบ้าน ไปอยู่เป็นเพื่อนตัวปัญหา” คนเมาตอบเพื่อนด้วยเสียงอ้อแอ้ แม็กนัสประคองสติขับรถจนไปถึงบ้านหากพ่อแม่เขารู้ถูกตำหนิบ่นไปสามวันแน่ๆ.ขม
วันนี้พ่อแม่ของเขาเดินทางไปต่างจังหวัด ก่อนจะไปต้องมีปากเสียงกับลูกชายคนโตก่อน ก่อนไปแม่กำชับว่าเขาต้องกลับมานอนบ้าน ห้ามเถลไถลไปนอนที่อื่นเป็นอันขาด โดยอ้างว่าขมิ้นนอนที่บ้านคนเดียว “นอนคนเดียวที่ไหนครับคนในบ้านออกจะเยอะแยะ” หงุดหงิดทำไมถึงหนีชื่อขมิ้นไม่พ้น ไปไหนก็ได้ยินแต่ชื่อนี้ “คนใช้เขาก็นอนที่ห้องพัก ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับบ้านหลังใหญ่สักหน่อย ฉะนั้นลูกต้องกลับมานอนเป็นเพื่อนน้องห้ามเถียง รับทราบอย่างเดียว” แม็กนัสจะหันไปขอความช่วยเหลือจากพ่อ แต่พ่อของเขานั้นทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แถมคำสั่งของแม่เขาไม่สามารถขัดได้ด้วยสิ “หม่ามี้” “ห้ามแกล้งน้องเด็ดขาด” “ลูกสาวหม่ามี้โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้ว” แล้วที่ผ่านนอนยังไงถึงโตมาได้ขนาดนี้ ย้ายมาอยู่ที่บ้านก็เป็นภาระพอแล้ว ยังจะมานอนคนเดียวไม่ได้อีก ไม่รู้ไปเป่าหูอะไรแม่เขาถึงได้ชอบขมิ้นขนาดนั้น “แม็กนัส” “ผมถามจริงเถอะลูกสาวหม่ามี้ทำของใส่หรือไง ถึงได้รักกันขนาดนั้นระวังจะโดนหลอกเอา” คนสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้ มาอยู่ไม่ถึงเดือนสร้างความร้าวฉานให้เขาแล้ว
ตุบ! เคล้ง!“เลือด! กรี๊ดดดด” ขมิ้นกรีดร้องสุดเสียงเมื่อเห็นโลหิตสีแดงไหลออกมาจากศีรษะของรุ่นพี่ คนที่เป็นต้นเหตุกำขวดแก้วไว้แน่น“พี่แม็กนัสเป็นอะไร!”“แรด ร่าน ฉันให้มาทำงานมายื่นอ่อยผู้ชายทำไม ห๊ะ!”แม็กนัสโกรธเขาไม่รู้ว่าโกรธอะไร แต่ไม่ชอบที่คนตัวเล็กมานั่งอ่อยผู้ชาย แถมยังคลุมเสื้อให้กันหวานฉ่ำไม่อายคนอื่น“แล้วมันหนักหัวพี่หรือไง!” ตะคอกมาตะคอกกลับไม่โกง เธอไม่ใช่คนที่จะยอมเขาง่ายๆ“มานี่แม่ตัวดี”“ขมิ้น” สิงห์คว้าข้อมือของรุ่นน้องไว้ กลัวว่าขมิ้นจะได้รับอันตราย เขาไม่รู้มาก่อนว่าทั้งสองคนรู้จักกันทำไมแม็กนัสต้องทำเหมือนว่าหึงหวงขมิ้น“มึงอยากตายเหรอปล่อยมือคนของกู!” แม็กนัสกระชากตัวของขมิ้นอย่างแรงจนสิงห์กลัวว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บจึงยอมปล่อยขมิ้นไปหญิงสาวเดินตามแรงฉุดกระชากของแม็กนัสจนมาถึงทางแคบๆ ขากระชากแจ็กเกตออกจากไหล่ของเธอแล้วโยนทิ้งก่อนจะเหยียบเสื้อของรุ่นพี่“พี่แม็กนัสทำอะไรเสื้อของพี่สิงห์ อ๊ะ” ขมิ้นกำลังจะก้มลงเก็บเสื้อแต่ถูกเขากระชากตัวให้ลุกขึ้น แม็กนัสถอดเสื้อคลุมของเขาออกแล้วคลุมไหล่ให้ขมิ้น“ชอบมันมากหรือไงถึงไปนั่งให้ท่าพวกมัน”“แล้วพี่เป็นอะไรไม่ทราบคะ? ขมิ้นก
“พี่แม็กนัสค่ะลิลลี่ง่วงแล้วนะคะ” ลิลลี่สาวรุ่นน้องเอาตัวพิงกับหัวเตียงและตึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างกายไว้ หลังจากที่เสร็จศึกรักอันแสนทรหดมา แม็กนัสก็ไปนั่งเหม่อลอยตรงนั้น “ถ้าง่วงก็นอนไปฉันจะกลับห้อง” “เราไม่นอนด้วยกันเหรอคะ” “...”ลิลลี่มานั่งตักของแม็กนัสทั้งตัวของเธอเปลือยเปล่า หน้าอกที่ยัดซิลิโคนขนาด 450 CC เข้าไปแทบจะหนีบใบหน้าของแม็กนัส เขาใช้ปากกัดที่หัวนมเบาๆ มือหนาเริ่มบีบเคล้นเต้าอวบลิลลี่ครางออกมาอย่างถูกใจเมื่อพายุสวาทกำลังจะเริ่มขึ้นอีกรอบ แต่ต้องผิดหวังเมื่อแม็กนัสหยุดการกระทำทุกอย่างและผลักให้เธอลุกออกไปจากตัวเขา“อะไรคะ”“ถุงหมด” เขาพกถุงยางมาแค่หนึ่งกล่องซึ่งเขาใช้หมดแล้ว และไม่อยากเสี่ยงเพราะป้องกันตัวเองเสมอเพราะไม่ไว้ใจผู้หญิงคนไหน“เอาสดแตกนอกก็ได้นี่คะ? พี่แม็กนัสก็รู้ว่าลิลลี่นั้นสะอาดแค่ไหน” เพราะเขาคือผู้ชายคนแรกของเธอ แต่ระหว่างนั้นก็แอบไปเอากับคนอื่นเสมอ แม็กนัสเล่นหายไปเป็นเดือนใครบ้างที่ไม่เหงา“ไม่อยากเสี่ยง”“นะคะพี่แม็กนัสลิลลี่อยากแล้ว”“ปล่อยพูดให้รู้เรื่อง” เขาจับต้นแขนของลิลลี่ออกจากเอวและเดินออกไปจากห้อง โดยไม
สามวันมาแล้วที่ขมิ้นไม่ได้เจอหน้าแม็กนัสเลย เธอได้ข่าวว่าเขาใช้ชีวิตอยู่สนามแข่งรถ ตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นเธอจึงโล่งใจที่เขาไม่หาเรื่องแกล้งกันอีก “ไม่ต้องห่วงนะขวัญฉันสัญญาจะดูแลหนูขมิ้นให้ดี อีกหน่อยเราก็ต้องเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว” “เด็กทั้งสองจะรักกันจริงเหรอเห็นทะเลาะกันจะเป็นจะตาย” “ไม่ต้องห่วงยังไงแม็กนัสต้องรักหนูขมิ้น แค่นี้ก่อนนะ” เอเลนอเห็นขมิ้นเดินมาทางนี้จึงรีบวางสาย ส่งยิ้มให้เด็กสาวตรงหน้า “หน้าหายบวมแล้วยังเจ็บอยู่ไหมจ๊ะ” “หายดีแล้วค่ะ” “ตาแม็กนี่ไม่ได้เรื่องปล่อยให้พวกแร้งพวกกามันมาโดนตัวหนูจนได้” เอเลนอรู้ว่าลูกชายเป็นคนยังไงช่วงวัยรุ่นจึงไม่ค่อยบังคับขู่เข็ญ แต่ยื่นคำขาดว่าห้ามให้ผู้หญิงของลูกชายมาก่อกวนคนในครอบครัวเด็ดขาด “คุณป้าคะ? หนูอยากจะถามอะไรหน่อยค่ะ” “ว่ามาสิจ๊ะลูก” “พี่เรียวตะเขาเป็นลูกชายจริงๆ ของพี่แม็กนัสเหรอคะ” ไม่เห็นว่าเขาจะมีเค้าโครงของชาวยุโรปแม้แต่น้อย หน้าตาไม่ค่อยคล้ายแม็กนัสเท่าไร “เรียงตะเป็นลูกชายของป้าจ๊ะ” เอเลนอยังยืนยัน
ขมิ้นมารีบวิ่งเข้ามาในมหาวิทยาลัยเพราะแม็กนัสนั้นทิ้งเธอไว้และให้เดินเข้ามาเอง เมื่อคืนฝนตกหนักจึงทำให้ถนนมีน้ำขัง หญิงสาวรีบวิ่งเพราะใกล้ถึงเวลาเรียน ตอนที่เธอบอกว่ามีเรียนตอนเช้าเหมือนเขาจงใจแกล้งเธอซ่า!“ไอ้บ้า!” ขมิ้นก่นด่ารถที่ขับเหยียบน้ำมันกระเด็นใส่เธอจนตัวเรอะไปหมด ทำไมเธอจะจำรถของแม็กนัสไม่ได้“ขมิ้นไปกัดกับหมาที่ไหนมา”“วาโยเราสวยขนาดนี้จะเป็นหมาได้ไง” ขมิ้นมองไปที่รถเจ้าปัญหา เหมือนกำลังชะลอดูผลงานของตัวเอง คิดจะแกล้งเธอให้เธอไปฟ้องแม่เขาฝันไปเถอะ“กลับไปเปลี่ยนชุดคงไม่ทันแล้วอ่ะ”“เดี๋ยวพาไปซื้อชุดที่หน้ามหาลัย” วาโยถอดเสื้อแจ็กเกตและคลุมตัวให้ขมิ้น ทั้งสองเดินไปพร้อมกันหากมองไกลๆ ก็เหมือนคนรักทั่วไป.แม็กนัสฟาดมือลงกับพวงมาลัยรถกับภาพที่เขาเห็น มาเรียนไม่ทันไรก็หัดมีความรัก ไหนแม่เขาบอกว่าขมิ้นเป็นเด็กน่ารักเด็กแรดนะสิไม่ว่า เขาตั้งใจขับรถเหยียบน้ำเพื่อแกล้งขมิ้น แต่เขาน่าจะขับเร็วไปหญิงสาวจึงเปียกไปทั้งตัว“แรด ร่าน หม่ามี้กำลังไว้ใจคนผิด” เขาต้องหาวิธีแกล้งขมิ้นต่อไปเอาให้ไม่กล้ามาเหยียบที่บ้านเขาอีกเอี๊ยดรถซูเปอร์คาร์คันหรูเข้ามาจอดหน้าตึกคณะวิศวกรรม เสียงเบรกดังล
เย็นวันนี้แม็กนัสถูกแม่เรียกตัวกลับบ้าน โดยบอกว่ามีเรื่องด่วน เมื่อเขาถามกลับแม่ก็บอกว่าอยากรู้ต้องมาดูเอง แม็กนัสต้องโทรเลื่อนนัดสาว แล้วกลับบ้านตามคำบอกของแม่ เขาเดินเข้ามาภายในบ้านก็เห็นหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่กับแม่ ตัวเล็กๆ ผิวขาว น่ารัก โคตรตรงสเปคเขาทุกอย่างเลย แต่ทำไมคุ้นๆ และผู้หญิงคนนี้แหละคือเรื่องด่วนที่แม่เขาพูดถึง เรียกเขากลับบ้านเพื่อให้มาทำความรู้จักกับลูกสาวเพื่อนแม่“แม็กมาทำความรู้จักกับหนูขมิ้นสิลูก”“สวัสดีค่ะ..คุณ!” ขมิ้นถึงกับตกใจไม่อยากจะเชื่อว่าโลกจะกลมขนาดนั้น เขาคือผู้ชายคนเมื่อคืนที่เกือบจะขับรถชนเธอ และยังเป็นลูกชายของคุณป้าเอเลนอ เพื่อนสนิทของแม่เธอ“เธอ!” แม็กนัสยืนนิ่งคนที่ยืนด่าเขาเมื่อคืน ตอนนี้มานั่งอยู่ในบ้านของเขา“รู้จักกันเหรอลูก” เอเลนอมองลูกสาวสลับกับขมิ้น ทั้งสองเหมือนเกลียดกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน“ปะ...” เขากำลังจะปฏิเสธ“คนนิสัยไม่ดีค่ะคุณป้าที่ขมิ้นเล่าให้ฟัง ขับรถไม่เกรงใจเพื่อนร่วมถนน ยังปากดีด่าขมิ้นข้ามถนนไม่มองทางอีกค่ะ”ยัยเด็กขี้ฟ้องแม็กนัสจะอ้าปากพูดแต่โดนเด็กมันสวนกลับจึงเงียบ เพราะต่อจากนี้เขาต้องถูกมารดาต่อว่าจนหูชาแน่“แม็กนัส! หม