บทที่51

อาทิตย์นั้น..เด็กหญิงไอรดาได้เรียนรู้การเป็นเด็กต่างจังหวัด เธอสนุกมาก..ได้เล่นดินโคลน ได้ฝึกทำขนมง่ายๆ ช่วงเช้าก็ตามคนเป็นอาไปตกปลาที่สระไม่ไกลจากบ้าน ตกเย็นได้เดินเล่นตามคันนา ศิศิราเองก็ดูสดชื่นมากกว่าตอนอยู่กรุงเทพ อาจเพราะอากาศที่นี้บริสุทธิ์ และรอบตัวเต็มไปด้วยคนที่เธอรัก

เช้าวันหนึ่งหญิงสาวชักชวนทุกคนในบ้าน ไปเที่ยวน้ำตกเล็กๆ ไม่ไกลจากบ้าน เหมือนเจ้าก้อนแป้งที่อายุน้อยสุดจะรู้ว่าได้ไปเที่ยว เด็กน้อยยิ้มแป้นทั้งวัน มนุษย์พ่อจัดแจงเตรียมข้าวของเพื่อให้เด็กๆ ได้ลงเล่นน้ำ อุปกรณ์สำหรับปิกนิค อาหารกลางวันง่ายๆ และเตรียมผ้าคลุมให้คุณภรรยาคนสวย

ชายหนุ่มขับรถไม่ไกลนักก็ถึงสถานที่ที่จะพาเด็กๆ เล่นน้ำ ในอดีตเขาจำได้ว่า..เขาเคยโดนเธอบ่นว่าเมื่อไรจะฝึกขี่มอร์เตอร์ไซต์..เขาจึงสัญญา..วันหนึ่งเขาจะขับรถพาเธอไปทุกที่..ที่เธออยากไป..จะว่าไปแล้วเวลาก็ผ่านไปนานเหลือเกิน

พอถึงแล้วเด็กหญิงไอรดาขออนุญาตลงเล่นน้ำทันที ชายหนุ่มอนุญาตให้ลงน้ำได้ แต่ได้แค่โซนด้านหน้าที่เป็นน้ำตื้นๆ สำหรับให้เด็กๆ ลงเล่นน้ำได้โดยพี่นวลพี่เลี้ยงวัยกลางคนเองก็ตามไปดูแลน้องด้วย ส่วนเด็กหญิงศศิธร..กินนมอิ่ม หนังตาก็หย่อน พ