เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่3
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-18 10:44:56"เราไม่ได้อำ!! ฟังเรานะคิมที่เราพูด..เราหมายความตามคำพูดทุกคำ"น้ำเสียงจริงจังของหญิงสาว..ส่งผลให้บรรยากาศเงียบไปชั่วครู่ คิมหันต์พยายามเรียบเรียงความคิด..ทุกอย่างเต็มไปด้วยความสับสน
"เดี๋ยวก่อน...เราไม่เข้าใจวะศิ..เธอรู้ตัวมั้ยว่ากำลังพูดอะไรอยู่..เลิกกันเลยนะโว้ย..เธอรู้ความหมายของมันดีใช่มั้ย"
"อื่อ รู้ซิ"น้ำเสียงตอบกลับมาแผ่วเบา..สีหน้าเธอสลดลงเล็กน้อย...ไอ้ต้าวเดือนวิศวกรรมคอมพิวเตอร์มองกลับราวกับไม่เคยรู้จักคนตรงหน้ามาก่อน
"เธอรู้..ถ้าเลิกกันแล้ว..แปลว่า..เราสองคนจะกลายเป็นคนอื่น..ฮึก..เราจะนอนด้วยกันไม่ได้..เดินจูงมือกันไม่ได้..ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วนะ"เขาพยายามกั้นสะอื้น...ใบหน้าหล่อเหลาซีดเผือดปนเจ็บปวด
"อื่ม"
"อื่ม..งั้นเหรอ..ทำไมศิพูดง่ายๆ แบบนั้น..คิมถามศิจริงๆ เถอะ คิมผิดอะไร?"
"เราเบื่ออะคิม..เราเบื่อความซื่อบื้อของนาย..เราเบื่อที่นายชอบทำตัวเป็นคนดี เอาใจใส่...บอกตรงๆ นายดีเกินไป"
คำตอบเบสิค..ของการบอกเลิก ส่งผลให้ชายหนุ่มมึนตึบ..คำว่า..'ดีเกินไป' คืออะไรวะ หรือเธออยากให้เขาทำตัวเลวๆ ใส่
"ศิ..เราขอคำตอบจริงๆ ไอ้คำว่าดีเกินไป มันไม่ใช่ป่ะวะ!!"คนตัวโตเริ่มโวยวาย..หญิงสาวเชิดหน้าขึ้น ก่อนจะมองเหยียด ดวงตาคู่สวยที่เขานึกรักมาตั้งแต่จำความได้ ในวันนี้...สายตาคู่นั้นของเธอมีแต่ความเบื่อหน่าย
"ขอโทษนะคิม..เรามีคนใหม่แล้ว"คำตอบของแฟนสาว..ราวกับค้อนอันโตที่ทุบลงบนศีรษะ..เธอมีคนอื่น?
"คนนั้น..คือใคร"เสียงที่ส่งไปราวกับไม่ใช่เสียงเขา
"พี่นิว ลูกชายดร.นิทัศน์ คิมน่าจะรู้จักนะ พี่เขาทั้งหล่อรวยโปรไฟล์ดีมาก...เขามาขอเราเป็นแฟน..เราตกลงคบกับพี่เขาไปแล้ว"เธอตอบง่ายๆ ราวกับการเลิกกับผู้ชายที่คบกันมาเกินสิบปี..เป็นเรื่องชิวๆ
'ผู้ชายคนใหม่ของเธอ'..ผู้ชายแสนรวย โปรไฟล์ดีเริศ..ที่เขาไม่มีอะไรจะเทียบติด
พี่นิวที่เธอหมายถึง..เขาเห็นตามเร้ารือหญิงสาว ตลอดภาคการศึกษา..ก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะเรียนจบไป..แต่ด้วยความรักแฟน ไว้ใจแฟน แม้แต่มือถือก็แทบไม่เคยเช็ก..เขามั่นใจ ศิศิราไม่ยอมเล่นด้วยแน่นอน
ตอนที่ผู้ชายเจ้าชู้คนนั้นเรียนจบไป..เขาแอบลิงโลด..อารมณ์ดีไปทั้งอาทิตย์
แต่คำพูดของเธอวันนี้..แปลว่า เธอกับไอ้หมอนั้น แอบคุยกันลับหลังเขามาเป็นปี
"ศิ..เธอก็รู้ไอ้หมอนั้นโคตรเหี้ย มันเห็นผู้หญิงเป็นแค่ของเล่น..เธอจะเลิกกับเราไปคบกับไอ้ผู้ชายสารเลวนั้นอะนะ"น้ำเสียงเจ็บปวดปนไม่เชื่อ แต่หญิงสาวยังคงมองกลับมาอย่างเย็นชา
"อื่อ แต่พี่เขารวยอะ..เราเชื่อว่าเราจะเอาพี่เขาอยู่ เราจะเปลี่ยนพี่เขาได้"น้ำเสียงคนตรงหน้าเต็มไปด้วยความมั่นใจ เธอพูดพร้อมกับหยิบของขวัญใส่กระเป๋า ส่วนดอกไม้เธอวางมันไว้บนโต๊ะดังเดิม..ร่างบางสมส่วนในชุดนักศึกษาโดยเฉพาะหน้าอกใหญ่เกินตัวสุดแสนจะเซ็กซี่..ถ้าสังเกตดีๆ วันนี้เธอแต่งหน้าจัดจ้านกว่าปกติ..เธอคงจะนัดผู้ชายคนนั้นไว้ เพราะไอ้ลูกเศรษฐีนั้นชอบผู้หญิงแซ่บ
ร่างเล็กมายืนอยู่ข้างตัวเขาโดยไม่รู้ตัว มือเล็กเรียวสวยแตะบ่าชายหนุ่มแผ่วเบา ที่ตอนนี้สถานะเขากำลังเปลี่ยนเป็น 'อดีต' แฟนหนุ่ม เธอโน้มตัวกระซิบข้างหู
"ขอบคุณสำหรับของขวัญนะคิม..แต่เราสองคน..คงไม่มีโอกาสเจอกันอีกแล้ว..ขอให้นายโชคดีนะ"เสียงหวานปลายเสียงปนเศร้า จารึกจับจิตไปอีกหลายปี..ความทรมานของคนที่ถูกทิ้ง..เจ็บเสียยิ่งกว่าเจ็บ..ความรู้สึกเจ็บเจียนตายมันเป็นแบบนี้เอง
คิมหันต์ในวัยเบญจเพสหงุดหงิดกับตัวเองเป็นที่สุด...พอนึกย้อนถึงเรื่องราวในอดีตครั้งที่ถูกบอกเลิก..ยิ่งนึกโมโหคนต้นเรื่อง..อีกทั้งเรื่องพลั้งเผลอ..พลาดจนไปมีอะไรกับผู้หญิงแพศยาที่ทำร้ายเขายิ่งชวนให้ขาดสมาธิ
นิ้วยาวลบโค๊ดที่ใส่บนหน้าจอ..ทั้งที่พึ่งกรอกข้อมูลชุดใหม่ไปไม่ถึงห้านาที..หรือจะเข้าบริษัทดีนะ?
เจ้าของบริษัทสตาร์ทอัพดาวรุ่งมาแรงในวงการไอทีระดับประเทศคิดในใจ..แต่พอดูเวลาบนนาฬิกาข้อมือสุดหรู มันบอกเวลาบ่ายสองโมงครึ่ง..ถ้าขับรถไปทำงานกว่าจะถึงที่บริษัทก็ใช้เวลาเกือบชั่วโมง..คงไม่ต้องทำงานทำการไม่ต่างกัน..เขาถอดหายใจเล็กน้อย
นั่งสักพัก..ป้าแจ่มหัวหน้าแม่บ้านก็เดินเข้ามาหา
"เย็นนี้คุณคิมทานข้าวที่บ้านมั้ยคะ"
"อื่อ ว่าจะกินที่บ้าน"เขารับคำ พร้อมกับรวบรวมสมาธิเขียนโค๊ดลงในโปรแกรมเป็นครั้งที่เท่าไรของวันก็ไม่รู้
กับคนบางคนที่ 'ไร้ค่า' 'ไร้ราคา' ทำไมเขาต้องแคร์ด้วยละ..เธอก็แค่ผู้หญิงที่โดนผัวใหม่ทิ้งซมซานกลับมาหาคนรักเก่า..ศิศิราก็คงจะคิดว่าเขายังคงเป็นผู้ชายหน้าโง่..ผู้ที่รัก และยอมเธอไปซะทุกอย่าง
แล้วยังไงละ? เขาต้องแคร์กับผู้หญิงเลวๆด้วยเหรอ?
คิดได้...ปล่อยวางลง..สติ..สมาธิกลับคืนมา...งานเลยไหลปึดๆ ราวกับก่อนหน้าใจจะไม่ได้ว้าวุ่นไปกับผู้หญิงบางคน
ถึงเวลาห้าโมงครึ่ง ป้าแจ่มคนเดิมคนดีก็มาตามผู้ชายคนเดียวของบ้านให้ไปทานข้าว..ชายหนุ่มพยักหน้ารับก่อนจะเซพและปิดโน๊ตบุ๊ค ทั้งยังบิดตัวเล็กน้อยแก้เมื่อยจากการนั่งหน้าคอมเป็นเวลานาน..ร่างสูงใหญ่ในเสื้อยืดอยู่บ้านสบายๆ กับกางเกงเลสุดชิว ผมหยักศกด้านหน้าถูกมัดเป็นจุกง่ายๆ ส่งผลให้ใบหน้าเกลี้ยงเกลาหล่อใสชวนใจวูบ อาชีพของเขามันดีตรงนี้คือ..สามารถทำงานที่ไหนก็ได้
แต่หัวโขนอีกด้านที่เหนื่อยก็ทำให้เบื่อหน่าย..งานฝั่งบริหารเป็นสิ่งที่เขาไม่ค่อยชอบเลย..แต่ก็ไม่ถึงกับทำไม่ได้ ไม่งั้นบริษัทของเขาคงไม่เติบโตเร็วมากภายในระยะเวลาเพียงสามปี
ที่โต๊ะอาหารประจำบ้าน ยังคงเงียบเชียบ ส่วนใหญ่เขามักกินข้าวคนเดียว..หรือบางทีก็นั่งกินกับเด็กน้อยวัยอนุบาล..ผู้เป็นหลานสาว เขาจับจองทรุดตัวนั่งเก้าอี้ตัวเดิม...นั่งได้ไม่นาน..เจ้าก้อนวัยสี่ขวบ หลานสาวสุดที่รักก็วิ่งมาหา..หลานผู้เป็นแก้วตาดวงใจของคนในบ้าน
เด็กหญิงไอรดา หรือน้องเอื้อย..เจ้าแก้มยุ้ยเป็นเด็กน้อยผิวขาวอมชมพูหน้าตาน่ารักราวกับตุ๊กตา..พ่อแม่ของเด็กหญิงหย่าร้างกันตั้งแต่เด็กอายุสองขวบ..พี่น้อยแม่ของเธอตอนนี้เรียนปริญญาโทอยู่ต่างประเทศ ทิ้งให้เด็กน้อยอยู่กับผู้เป็นยาย..ในขณะที่คุณป้าของเขาเป็นอาจารย์หมออยู่ที่โรงพยาบาลเอกชนขนาดกลาง..นอกจากฐานะแพทย์ อีกฐานะหนึ่งก็คือเจ้าของโรงพยาบาลนั้นเอง..โดยอาชีพอย่าได้ถามว่าคนเป็นยายจะมีเวลาให้หลานสาวตัวน้อยได้มากแค่ไหน
"สวัสดีค่ะ คุณอาคิม"เสียงเล็กๆ ถูกส่งมาก่อนที่ยัยตัวน้อยจะวิ่งโถมเข้ามาใส่ หลานสาวยังคงยิ้มร่าอารมณ์ดี
"สวัสดีค่ะ นางฟ้าน้อยๆของอา"เสียงทอดหวานค่ะขาของชายหนุ่มที่ใช้สำหรับเด็กน้อยเท่านั้น..ส่งผลให้หญิงสาวข้างหลังใจกระตุกวูบ..แฟนเก่าของเธอยังคงอ่อนโยนใจดีไม่เปลี่ยน
ถ้าเรามีลูกด้วยกันเขาก็คงใจดีแบบนี้ซินะ...ยิ่งคิดยิ่งร้อนรน เธออยากได้ 'หัวใจ' ของคนรักกลับคืนมา
"อาคิมขา"
"ขาลูก"ชายหนุ่มพร้อมอุ้มเด็กหญิงขึ้นนั่งบนตัก...ใบหน้าหล่อเหลาก้มมองอ่อนโยนใจดี
"น้องเอื้อยมีพี่เลี้ยงแล้วนะคะ"น้ำเสียงยัยตัวเล็กออดอ้อน พร้อมกับบุ้ยหน้าไปที่พี่เลี้ยงคนสวยด้านหลัง..ศิศิรายิ้มรับ
แต่คนเป็นอากับมองเมินราวกับหญิงสาวเป็นอากาศธาตุ..เล่นเอาอดีตแฟนหน้าเสียลงทันควัน..ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า...ทุกอย่างต้องใช้เวลา..ร่างเพรียวระหงในวันนี้อยู่ในเสื้อคอเต่าสีน้ำเงินปิดเนินอกกับกางเกงผ้านิ่มขายาวพอดีตัวสีดำ..ผมยาวสีน้ำตาลเข้มถูกมัดรวบไว้ด้านหลัง..เย็นนี้ภาพลักษณ์ของเธอดูโตกว่าที่เคยเป็นมา..แน่ละ เธอเองก็คงไม่อยากให้คนอื่นเห็นรอยดูดบนหน้าอกเช่นกัน
พี่เลี้ยงสาวตัดสินใจนั่งฝั่งตรงกันข้ามกับชายหนุ่ม..คิมหันต์ขมวดคิ้วมองสบตาด้วยความไม่พอใจ
"ใครใช้ให้เธอนั่งร่วมโต๊ะ..ฉันมั่นใจว่าคุณป้าจ้างเธอมาเพื่อเป็นลูกจ้าง?"
คำพูดราบเรียบแต่แสนจะร้ายกาจ ส่งผลให้พี่เลี้ยงสาวคนสวยชะงักงัน..ริมฝีปากเล็กสั่นเล็กน้อย..เธอลุกขึ้นจากที่นั่งทันควัน
บทที่เกี่ยวข้อง
น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่4
"ขอโทษค่ะ"น้ำเสียงตอบกลับมาง่ายๆ แต่ใบหน้าสวยนั้นแดงก่ำด้วยความอับอาย..เธอเองก็ลืมฐานะตัวเองไปชั่วขณะ'อย่าลืมซิ..ศิศิรา..เธอก็แค่ลูกจ้างมีสิทธิ์อะไรมานั่งทานข้าวโต๊ะเดียวกับเจ้านาย'เด็กหญิงตัวน้อยเลือกจะนั่งติดกับคนเป็นอา..ศิศิราเลยตัดสินใจเดินมาฝั่งนายจ้างตัวเล็ก..เพื่อจะได้ดูแลอาหารการกิน..ป้าแจ่มกับลูกมือทยอยขนกับข้าวขึ้นจัดบนโต๊ะ ศิศิราจึงช่วยตักข้าวสวยใส่จานให้สองอาหลาน..เธอยังคงยืนเงียบๆ ..แต่ก่อนที่น้องเอื้อยจะได้เริ่มทานเมนูอาหารที่พี่เลี้ยงคนใหม่จะทำให้ ลูกมือของป้าแจ่ม ที่ชื่อกระถินก็ยื่นไอแพดส่งถึงมือเจ้านายตัวน้อยก่อน..ศิศิราขมวดคิ้วทันทียิ่งเห็นสภาพเด็กน้อยกินข้าวไปด้วย ดูจอไปด้วย..พี่เลี้ยงสาวคนใหม่ยิ่งแปลกใจ"น้องเอื้อยคะ คุณอาว่าเวลากินข้าวไม่ควรดูจอนะคะ"น้ำเสียงหญิงสาวเต็มไปด้วยความอ่อนโยนใจดี..คิมหันต์กับหลานสาวตัวจ้อยต่างก็เงยหน้าจากหน้าจอทันทีคิมหันต์สบตาคนตรงหน้าอย่างไม่พอใจ เขาเองก็แอบร้อนตัวที่ดูมือถือไปด้วยกินข้าวไปด้วย..ที่สำคัญเธอมีสิทธิ์อะไรมาดุหลานสาวเขา? ส่วนเด็กหญิงไอรดาฟังจบก็ดูจอต่อทั้งยังอมข้าว"คุณอาขอไอแพดคืนได้มั้ยคะ? เวลานี้เวลากินข้าว เราควรทำ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-28น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่5
หลังจากมื้ออาหาร..หญิงสาวยังคงมีความพยายามขอไอแพดคืนจากเด็กน้อย ก่อนจะหลอกล่อพาเด็กน้อยไปเล่นนอกบ้าน“เมื่อวานคุณอาเห็นหน้าบ้านมีสไลเดอร์อันใหญ่ด้วยนะ เดี๋ยวเราไปเล่นกันดีมั้ย”“ไม่ น้องเอื้อยจะดูโพนี่!!”“แต่คุณอาเตรียมที่เป่าฟองเอลซ่ามาด้วยน้า..เราไปวิ่งเล่นเป่าฟองกันที่สนาม..แล้วไปปีนป่ายกันดีกว่านะคะ รับรองสนุกกว่าพี่โพนี่มากๆเลย คุณอารับรอง”น้ำเสียงใจดี พร้อมข้อเสนอน่าสนใจ ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความลังเล ก่อนที่เด็กหญิงไอรดาตัวน้อยจะยินยอมคืนไอแพดให้พี่เลี้ยง 'ภารกิจแรกของหญิงสาวคือการให้เด็กหญิงห่างหน้าจอให้ได้เสียก่อน'คิดได้ดังนั้น..ศิศิราจูงมือเล็กออกไปเล่นนอกบ้านด้วยกันการกระทำทุกอย่างอยู่ในสายตาเจ้าของบ้านหนุ่ม..เขามองตามคนทั้งคู่อย่างหงุดหงิดใจ..เมื่อไม่สามารถจัดการไล่อดีตแฟนเก่าออกจากบ้านได้...งั้นเขาก็ควรจัดการพาตัวเองอัปเปหิออกจากบ้านแทน..คิดได้ดังนั้นหนุ่มสุดเซอร์หน้าหล่อจัดแจงโทรหาเพื่อนทันที"ไอ้ไผ่...วันนี้ว่างปะ..ไปเที่ยวกัน"ในฝั่งของพี่เลี้ยงสาวคนสวย..หญิงสาวพาเด็กหญิงวิ่งเล่นเป่าฟอง..พร้อมพาปีนป่ายที่สนามเด็กเล็กขนาดย่อมหน้าบ้าน พอเห็นเด็กหญิงเริ่มเบื่อ ก็หาฟุตบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-28น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่6
กว่าจะอ่านนิทาน กว่าจะพาเข้านอน..เวลาก็ล่วงเลยเกือบสามทุ่ม แถมก่อนนอนยังร้องไห้งอแงหิวข้าว..แต่คุณอาคนสวยกับบอกว่าเป็นเพราะหนูไม่ยอมกินข้าวเย็นเอง เวลานี้ไม่ใช่เวลากิน..ท่าทางสุขุมจริงจังแต่อ่อนโยนของคนตรงหน้า ทำเด็กน้อยน้ำตาไหลหยดแหมะๆ สุดท้ายคุณอาเลยขอสัญญาว่า ถ้าถึงเวลากินให้กิน ถ้าเลยเวลาก็จะไม่ได้กิน..เด็กหญิงผู้หิวโหยรีบพยักหน้ารับทันทีศิศิราถึงจูงมือเด็กน้อยลงมาด้านล่าง ก่อนจะผัดข้าวผัดใส่ไข่ง่ายๆ ให้กิน เด็กยิ้มกินอย่างเอร็ดอร่อย..เคี้ยวแก้มตุ้ยๆ ชวนน่าเอ็นดูนัก..พอท้องอิ่ม..ปากน้อยๆ เริ่มหาวหวอดๆ ส่งผลให้พี่เลี้ยงสาวหลุดหัวเราะ เธอจัดแจงพาเด็กน้อยไปแปรงฟันใหม่อีกรอบ..รอบนี้เด็กน้อยยอมนอนง่ายๆ ถึงเวลานี้หญิงสาวก็หิวจนท้องกิ่ว ร่างเพรียวระหงสั่นเล็กน้อย เธอตัดสินใจเข้าห้องครัวอีกรอบเพื่อทำเมนูง่ายๆ ให้ตัวเองทาน ตอนที่คิมหันต์กลับถึงบ้าน..ใบหน้าหล่อเหลายังหงุดหงิดไม่หาย บ้านหลังใหญ่เงียบเชียบเหมือนทุกวัน มีเพียงแสงไฟสลัวๆ ตรงข้างผนังบ้านที่ทำให้สว่างขึ้นมาบ้าง ถ้าเดาไม่ผิดวันนี้คุณป้าเพ็ญศรีคงนอนพักที่คอนโดติดโรงพยาบาลเหมือนเก่าแต่..อาจเพราะแสงสว่างที่ห้องครัวที่อยู่หลังบ้าน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-28น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่7
ณ ลานจอดรถโรงเรียนชื่อดังระดับประเทศแห่งหนึ่งวันนี้พี่เลี้ยงสาวในเสื้อเชิ๊ตแขนกุดลายสก็อตสีฟ้าอ่อน..กางเกงยีนพอดีตัว เผยส่วนเว้าส่วนโค้งยวนตา ศิศิราเองไม่ใช่ผู้หญิงตัวสูง แต่ก็ไม่จัดว่าเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ส่วนสูงของเธอตามมาตรฐานหญิงไทยทั่วไป..ใบหน้าสะสวยถูกแต่งแต้มด้วยโทนสีชมพูอ่อนๆ ผมสีน้ำตาลเข้มถูกถักเป็นเปียใหญ่สองด้านแกว่งไปมาเธอกำลังจูงเด็กหญิงตัวน้อยหน้าตาน่ารักถักเปียสองข้างไม่ต่างกับคนเป็นพี่เลี้ยง..ตอนแรกเด็กน้อยยังยิ้มอารมณ์ดี แต่พอเดินมาถึงหน้าโรงเรียน ร่างเล็กหยุดชะงักทันที ดวงตากลมโตหันมามองคุณอาคนสวยอย่างขอที่พึ่ง"คุณอาคะ..คุณอาสัญญากับน้องแล้วนะ ว่าจะมารับน้องเอื้อยเร็วๆ"คำทวงของเด็กหญิงตัวน้อย ส่งผลให้ร่างเพรียวระหงของพี่เลี้ยงสาว ย่อตัวลง..ดวงตาสองคู่สบกัน"ค่ะ..คุณอาสัญญา""น้องเอื้อยจะรอนะคะ"เด็กน้อยพูด ก่อนจะถอนหายใจเมื่อเห็นคุณครูเวรเดินเข้ามาหาเตรียมจะรับตัวเด็กน้อยเข้าโรงเรียน..แถมคุณครูวันนี้ยังเป็นคุณครูประจำห้อง อ.1/2 'คุณครูบี'คุณครูบีของเด็กหญิง มีสีหน้าเรียบเฉย..พอเห็นว่าใครเป็นคนจูงมือเด็กน้อยมาก็ถึงกับตาโต"อ้าว...นึกว่าใครที่ไหน..ศิศิราใช่มั้ย?"ณีรกา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-28น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่8
ณ บ้านหลังใหญ่ครอบครัวสิระกุลตอนที่หญิงสาวกลับมาถึงบ้านนายจ้าง..ร่างเพรียวระหงเหลือบมองรถสปอร์ตยี่ห้อดังแบรนด์ยุโรปสีน้ำเงินสุดหรู..คิมหันต์ยังคงชอบสีน้ำเงินไม่ต่างจากเดิม..ดูท่าวันนี้ชายหนุ่มก็ยังคง wfh อยู่บ้านครั้งหนึ่งในอดีตสมัยที่เราเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย ช่วงนั้นเป็นช่วงมัธยมศึกษาปีที่ห้า เด็กหนุ่มคนหนึ่ง กับเด็กสาวคนหนึ่ง ที่ตอนนี้ต่างก็กำพร้าแล้วทั้งคู่..ตายายของแฟนหนุ่มเสียตั้งแต่เด็กหนุ่มอยู่มัธยมศึกษาปีที่สี่ ส่วนพ่อของเธอพึ่งเสียชีวิตไปเมื่อเดือนที่แล้วจังหวัดของเธอนั้นจะมีโรงเรียนประจำจังหวัดใหญ่ๆ อยู่สองโรงเรียน..โดยจะแบ่งเป็นโรงเรียนหญิงล้วน และโรงเรียนชายล้วน ในสมัยมัธยมต้นทั้งเธอทั้งเขาต่างคนต่างก็แยกย้ายกันไป..แต่พอถึงตอนเข้าเรียนมัธยมปลาย คิมหันต์กับเลือกจะสมัครเรียนต่อโรงเรียนเธอซะงั้น'เราจะได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลาไง''นายไม่เบื่อบ้างเหรอ นึกยังไงมาสอบเข้าโรงเรียนหญิงล้วน''ไม่เห็นเป็นไรเลย ที่โรงเรียนศิ..ม.ปลายก็มีเด็กผู้ชายเรียนตั้งหลายคนนี้''อื่อ แล้วแต่คิมละกัน'ตั้งแต่นั้นเด็กสาวก็ตื่นตั้งแต่เช้าขี่มอร์เตอร์ไซต์คันน้อยประจำตัว มารับเด็กหนุ่มที่หน้าบ้านทุก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-28น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่9
เมื่อเสียงนาฬิกาเจ้าคุณปู่บอกเวลาบ่ายโมง..คิมหันต์ละจากหน้าจอโน๊ตบุ๊คทันที..มือหนาลูบท้องด้วยความหิว..เวลาทำงานเพลินๆ ทีไรเลยเวลากินทุกที ชายหนุ่มบิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนจะลุกไปหาอะไรทาน..บ้านหลังใหญ่ยังคงเงียบเชียบ ราวกับไม่มีคนอยู่ณ เวลานี้..ไม่รู้ว่าอดีตคนรักเก่ากำลังทำอะไรอยู่..คิดได้ดังนั้นคนตัวโตนอกจากจะหิวแล้ว ยังนึกอยากจะแกล้งยัยผู้หญิงใจร้ายให้เจ็บปวดใจเล่น แต่ครั้นเดินตามหารอบบ้านก็ยังไม่เจอ อารมณ์ชักกรุ่นทั้งโมโหหิวทั้งโมโหยัยตัวแสบที่เข้ามาวุ่นวายในชีวิตไม่รู้จบแม้แต่ห้อง kid rooms ที่เต็มไปด้วยของเล่นสาระพัดชนิดของหลานสาวตัวน้อย ก็ไร้เงาของคนที่เขาเกลียด เห็นเพียงกระดาษลังที่ตัดเป็นแผ่นๆ รูปต้นไม้บ้าง สัตว์หลากหลายชนิด และมีเชือกเส้นขนาดพอดีมือหลายสี..อีกด้านก็มีแม่แบบตัวอักษรภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ตัวเลข..ไม่รู้พี่เลี้ยงสาวคิดจะทำอะไรพอตามหาคนตัวเล็กไม่เจอ..คิมหันต์ตัดสินใจเข้าไปตามป้าแจ่มให้ทำอะไรง่ายๆ ให้เขาทาน และไม่ต้องสืบแม่บ้านคนดีคนเดิมของเขาก็ยังจัดผัดกระเพราะหมูสับเมนูเดิมๆ ให้เหมือนเดิม ไอ้ต้าวตัวโตถอนหายใจเบื่อๆ จริงๆ ชายหนุ่มเป็นคนกินง่ายอยู่ง่ายมาก แต่ก็มีบางคร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-28น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่10
“ห๊ะ ว่าไงตอบไม่ได้ละซิ...เธอมันก็แค่พี่เลี้ยงชั้นต่ำ มีหน้าที่แค่รับเงินเดือนเป็นเดือนๆ อย่าทำตัวซ่าให้เยอะ เดี๋ยวจะตกงานไม่รู้ตัว!!” พูดจบคุณครูสาวก็สะบัดหน้าทิ้งหนึ่งเด็กหนึ่งผู้ใหญ่เข้าโรงเรียนอย่างสะใจดวงตาคมวาวสองชั้นหลบในของหญิงสาวลุกโชนด้วยความโกรธ เธอมองตามอดีตเพื่อนร่วมคณะไปจนลับตา..ริมฝีปากเล็กเม้มแน่น..มือหนึ่งลูบปลอบเด็กน้อยในอ้อมกอด อาจเพราะความสุขุมใจเย็นของคนเป็นพี่เลี้ยง ร่างเล็กจึงหยุดสะอื้น และหายสั่นเทาศิศิราสูดหายใจเข้าเพื่อควบคุมอารมณ์ตัวเอง ก่อนน้ำเสียงอ่อนโยนจะส่งไปที่เจ้าแก้มยุ้ย“เราไปกินไอศกรีมกันมั้ยคะ เดี๋ยวคุณอาพาไป” กว่าพี่เลี้ยงสาวและเด็กหญิงจะกลับถึงบ้านก็เกือบหกโมงเย็น เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กน้อยดังลั่น มือน้อยกุมมือพี่เลี้ยงแน่น แววตาเต็มไปด้วยความสุข ในห้องนั่งเล่นตอนนี้ชายหนุ่มมาดเซอร์ใส่แว่นกำลังนั่งทำงานไม่สนใจใครเจ้าแก้มยุ้ยในชุดนักเรียนอนุบาลทำท่าจุ๊ปาก พร้อมส่งยิ้มตาหยีให้พี่เลี้ยง ขาสั้นๆ ค่อยๆ เดินย่องๆ แล้วโถมตัวออดอ้อนสู่อ้อมอกคนเป็นอาแบบไม่ให้รู้ตัว ได้ผลร่างใหญ่สะดุ้งตกใจ ก่อนจะรีบคว้าตัวหลานน้อยแน่นด้วยกลัวเด็กน้อยจะตกไปซะก่อน“ว่าไง.
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-28น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่11
พอรวบรวมสติ..ปรับพื้นอารมณ์จนนิ่ง..ศิศิราจัดแจงทำอาหารเย็นง่ายๆ ให้เจ้านายตัวน้อยทาน..ขณะเดียวกันเด็กหญิงไอรดาก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดอยู่บ้านเรียบร้อยแล้ว ดวงตาคู่สวยของพี่เลี้ยงสาวเบิกกว้าง ก่อนส่งยิ้มหวานให้"น้องเอื้อยเก่งจังเลยค่ะ รู้หน้าที่ด้วยว่าถึงบ้านต้องไปล้างมือ เปลี่ยนเสื้อผ้า..นี้น้องทำเองหมดเลยเหรอคะ""ใช่ค่ะ เอื้อยเก่งมั้ย""เก่งมากเลยค่ะ ว่าแต่เย็นนี้หนูอยากกินอะไร เดี๋ยวคุณอาทำให้ทาน""อื่ม น้องอยากกินสปาเกตตีที่มีน้ำราดขาวๆ ค่ะ""คาโบนาร่าเหรอคะ เดี๋ยวไปดูเครื่องปรุงกันก่อนนะคะ ว่ามีของครบมั้ย ถ้าไม่ครบคุณอาขอทำอย่างอื่นให้ทานก่อนนะคะ แล้วพรุ่งนี้เราไปซื้อของเพิ่มกัน"น้ำเสียงอบอุ่นใจดี มีผลให้มือเล็กรีบคว้ามือพี่เลี้ยงมากุมแน่น เด็กน้อยรับคำอย่างว่าง่าย ทั้งยังแกว่งแขนไปมา ก่อนที่คิมหันต์จะออกจากบ้านไปหาข้าวเย็นกินกับเพื่อน เสียงเจื้อยแจ้วของหนึ่งเด็กหนึ่งผู้ใหญ่ชวนหงุดหงิดใจยิ่งกว่าอะไรดี อดีตแฟนของเขาหน้าด้านหน้าทนเหลือเกิน จะมีวิธีไหนบ้างนะที่จะทำให้ผู้หญิงสารเลวคนนี้รู้สึกเจ็บปวดเสียใจ..เหมือนที่เขาเคยรู้สึก..และยังรู้สึกอยู่ ร่างสูงใหญ่เลือกขับรถหรูแบรนด์ยุโรป
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-28
บทล่าสุด
น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่53 จบ
ในห้องนอนขนาดใหญ่..แสงสว่างจากพระอาทิตย์ยามเช้าลอดผ่านม่านโปร่งแสงเข้ามา..ฟูกนอนขนาดใหญ่สีขาว..บนนั้นมีร่างบอบบางนอนหลับใหลอยู่..ข้างตัวมีเด็กหญิงตัวอ้วนกลมกำลังแหกปากร้องไม่หยุด..ที่น่าแปลก..คนเป็นแม่กลับไม่ลุกขึ้นมาดูลูก..คิมหันต์หน้าซีดทันที"แม๊ะ..แม๊ะ"เด็กน้อยพยายามออกเสียงเรียก..มือน้อยขยุ้มเสื้อนอนสีขาวของแม่จ๋าแน่น..ปกติถ้าเธอร้อง..คนตรงหน้าจะรีบอุ้มเธอขึ้นมากอดทันที..แต่เช้านี้หนูน้อยร้องเสียงดังแค่ไหนก็ไม่อาจปลุกคนเป็นแม่ให้ลุกขึ้้นมาดูได้ชายหนุ่มรีบวิ่งเข้าไปโอบกอดลูก..'เวลา' ได้เดินมาถึงจุดสุดท้าย..สุดที่รักของเขายังคงงดงามอยู่เสมอ..เขารู้..เธอพยายามฝืนร่างกายมากแค่ไหน..เจตจำนงในการมีชีวิตอยู่ที่รุนแรง..เธออยู่เพื่อลูก..อยู่เพื่อสร้างความทรงจำดีๆ ให้เขา"แม๊ะ..แม๊ะ"เด็กน้อยยังคงร้องเรียกหาไม่หยุด..ชายหนุ่มทำได้เพียงกอดเจ้าก้อนแป้งไว้แนบอก..น้ำตาลูกผู้ชายไหลอย่างห้ามไม่อยู่"ฮือ..ฮึก..ไม่เป็นไรนะลูก..แม่จ๋าไปดีแล้ว..แม่ไปเป็นนางฟ้าบนสวรรค์..จ๊ะจ๋าอยู่กับปะป๊านะลูก..ปะป๊าจะดูแลหนูเอง""อาคิม..น้องเป็นอะไรเหรอคะ"เด็กหญิงไอรดาเดินมาตาม เพราะเห็นว่าทั้งอากับน้องสาวตัวจ้อยไม่ออ
น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่52
หลายเดือนผ่านไปช่วงค่ำในเดือนหนึ่ง...ตัวเมืองมีงานเทศกาลผลไม้ประจำปี ชายหนุ่มจึงพาคุณภรรยา กับหลานสาวที่ตอนนี้ตัวเริ่มคล้ำ เพราะวิ่งเล่นตากแดดแทบทั้งวัน ทั้งตอนนี้เด็กหญิงตัวน้อยได้เพื่อนใหม่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ส่วนลูกสาวตัวจ้อยที่นั่งรถจากบ้านเข้าตัวเมืองพอถึงเวลาก็นอนหลับอุตุมาตลอดทาง เดิมคนเป็นแม่ก็ไม่อยากพาลูกไป..แต่เธอก็ยังอยากมีความทรงจำดีๆ ร่วมกับลูก..อยากมีรูปถ่าย เพื่อวันหนึ่งลูกสาวได้เห็น..เด็กน้อยจะได้รู้ว่า..แม่รักแกมากแค่ไหน ในงานมีแผงขายของกินหน้าตาน่ากิน เด็กกรุงเทพอย่างเด็กหญิงไอรดาตื่นเต้นมาก โดยเฉพาะแมลงทอดหน้าตาแปลกๆ คุณอาคิมบอกว่ากินได้..แถมอร่อยด้วย พอได้ลอง 'รถด่วน' แก้มยุ้ยๆ กับเคี้ยวไม่หยุด "อาศิข๋า รถด่วนอร่อยมากเลยค่ะ"เด็กน้อยตาเป็นประกาย เธอหมายตาของกินอีกหลายอย่าง มือน้อยจูงมือคุณอาคนสวย..ส่วนเด็กน้อยที่อยู่ในวัยฝึกนั่งตอนนี้นั่งอยู่บนเป้อุ้มเด็ก ใบหน้าเล็กๆ โผล่ออกมา..อาจเพราะได้นอนไปตื่น เจ้าก้อนแป้งจึงอารมณ์ดีเป็นพิเศษ มือน้อยกวัดแกว่งชี้โบ๊ชี้เบ๊ไปเรื่อยๆ ยิ่งเห็นคนเป็นแม่หันมาคุยเสียงสองเสียงสามด้วย..น้องจันทร์จ๋ายิ่งหัวเราะเอิ๊กอ๊าก "อาศิคะ น้องเ
น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่51
อาทิตย์นั้น..เด็กหญิงไอรดาได้เรียนรู้การเป็นเด็กต่างจังหวัด เธอสนุกมาก..ได้เล่นดินโคลน ได้ฝึกทำขนมง่ายๆ ช่วงเช้าก็ตามคนเป็นอาไปตกปลาที่สระไม่ไกลจากบ้าน ตกเย็นได้เดินเล่นตามคันนา ศิศิราเองก็ดูสดชื่นมากกว่าตอนอยู่กรุงเทพ อาจเพราะอากาศที่นี้บริสุทธิ์ และรอบตัวเต็มไปด้วยคนที่เธอรัก เช้าวันหนึ่งหญิงสาวชักชวนทุกคนในบ้าน ไปเที่ยวน้ำตกเล็กๆ ไม่ไกลจากบ้าน เหมือนเจ้าก้อนแป้งที่อายุน้อยสุดจะรู้ว่าได้ไปเที่ยว เด็กน้อยยิ้มแป้นทั้งวัน มนุษย์พ่อจัดแจงเตรียมข้าวของเพื่อให้เด็กๆ ได้ลงเล่นน้ำ อุปกรณ์สำหรับปิกนิค อาหารกลางวันง่ายๆ และเตรียมผ้าคลุมให้คุณภรรยาคนสวย ชายหนุ่มขับรถไม่ไกลนักก็ถึงสถานที่ที่จะพาเด็กๆ เล่นน้ำ ในอดีตเขาจำได้ว่า..เขาเคยโดนเธอบ่นว่าเมื่อไรจะฝึกขี่มอร์เตอร์ไซต์..เขาจึงสัญญา..วันหนึ่งเขาจะขับรถพาเธอไปทุกที่..ที่เธออยากไป..จะว่าไปแล้วเวลาก็ผ่านไปนานเหลือเกินพอถึงแล้วเด็กหญิงไอรดาขออนุญาตลงเล่นน้ำทันที ชายหนุ่มอนุญาตให้ลงน้ำได้ แต่ได้แค่โซนด้านหน้าที่เป็นน้ำตื้นๆ สำหรับให้เด็กๆ ลงเล่นน้ำได้โดยพี่นวลพี่เลี้ยงวัยกลางคนเองก็ตามไปดูแลน้องด้วย ส่วนเด็กหญิงศศิธร..กินนมอิ่ม หนังตาก็หย่อน พ
น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่50
ช่วงอยู่กรุงเทพ คิมหันต์พยายามเคลียทุกอย่างให้เรียบร้อย..สิ่งแรกที่เขาทำคือพาคนรักไปที่อำเภอ เพื่อจดทะเบียนสมรส.. และเธอขอให้เขาพาไปซื้อของขวัญวันเกิดให้ลูก..ซึ่งกว่าจะได้ของขวัญที่ถูกใจ..ศิศิราก็คิดอยู่นาน..ความกลัวของคนเป็นแม่คือ..กลัวว่าลูกจะไม่รู้ว่าเธอรักแกมากแค่ไหนในระหว่างนั้นเด็กหญิงไอรดาจำเป็นต้องกลับไปอยู่บ้านกับพี่เลี้ยงเพียงสองคน เพราะโรงเรียนของเด็กหญิงเปิดเทอมเรียบร้อยแล้ว“เอื้อยไม่ไปได้มั้ย เอื้อยอยากอยู่กับคุณอาศิ..อยากอยู่กับน้อง”“แต่บ้านของคุณอาอยู่ไกลจากโรงเรียนนะคะ ถ้าน้องเอื้อยอยู่ที่นี้ หนูจะเดินทางเหนื่อย”อดีตพี่เลี้ยงสาวแย้งด้วยความไม่สบายใจ..ใจความหลักคือ เธอไม่อยากให้เด็กน้อยต้องเหนื่อยในการเดินทางเจ้าแก้มยุ้ยรีบเข้ามาอ้อนทันที“ไม่เป็นไรค่ะ น้องเอื้อยจะตื่นแต่เช้า น้องเอื้อยไม่เหนื่อยหรอกค่ะ นะคะ..ให้น้องอยู่ด้วย”"แต่""นะคะ อย่าทิ้งเอื้อยเลยน้าาา นะคะๆๆๆ"เจ้าแก้มยุ้ยเริ่มน้ำตาคลอ พอคิดถึงช่วงที่เธอเคยทิ้งเด็กน้อย..รอบนี้อดีตพี่เลี้ยงสาวจึงอดใจอ่อนไม่ได้“ตกลงค่ะ แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆ น้องเอื้อยต้องบอกคุณอานะคะลูก”“เย้ๆๆ“พูดจบเด็กหญิงตัวน้อยกระโดดโหยงเหยง
น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่49
“ศิอยากได้อะไรอีกมั้ย”“ซื้อดอกไม้ให้ศิหน่อยได้มั้ย” คนตัวเล็กกว่าอุบอิบตอบเขินๆ เรียกสายตาแปลกใจของคนตัวโต“แต่ศิไม่ชอบให้คิมซื้อดอกไม้นี่”“ใครบอกว่าไม่ชอบ..แค่ตอนนั้นศิกลัวว่าคิมจะเปลืองเงิน”“…”“สรุปจะซื้อให้มั้ย”“ซื้อซิครับๆ งั้นเดี๋ยวเรากินข้าวเสร็จ แล้วคิมแวะซื้อให้นะครับคนดี”หญิงสาวรับคำง่ายๆ หน้านวลขึ้นสีแดงระเรื่อ..ชวนให้ไอ้ต้าวตัวโตใจสั่น..อย่าว่าแต่ดอกไม้แค่ช่อหนึ่ง..เธออยากได้อะไรบนโลกนี้เขาพร้อมจะสรรหามาให้..ขอแค่ได้รับรอยยิ้มของเธอเป็นรางวัลก็พอตอนที่นั่งรถกลับบ้าน..บนตักของหญิงสาวมีช่อดอกคาร์เนชั่นสีน้ำเงินช่อใหญ่ นิ้วเรียวสวยลูบดอกไม้แผ่วเบา..เธอชอบมันมากหลังจากวันนั้นคิมหันต์เทียวไปรับไปส่งคนรักที่โรงพยาบาลทุกครั้ง และช่วยเธอดูลูกกับหลาน..มีเวลาก็นั่งทำงาน ยังดีงานของเขาสามารถทำที่ไหนก็ได้..แม้จะเหนื่อยแต่การได้อยู่ใกล้คนที่รัก..การรู้ว่าได้ทำเพื่อใคร..ความเหนื่อยจึงหายไปโดยไม่รู้ตัว เขายังคงช่วยหญิงสาวเลือกชุดแต่งงาน พาเธอหาฤกษ์แต่งงาน..ซึ่งกว่าจะได้วันก็อีกหลายเดือนข้างหน้า เธอเริ่มอ๊วกบ่อยขึ้น เหนื่อยล้ามากขึ้น..กินได้น้อยลง..จนเขาใจหาย..ร่างเพรียวระหงที่เ
น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่48
ณ โซนเครื่องสำอางจากแบรนด์ดังต่างประเทศภาพที่ ba เห็นคือหญิงสาวหน้าตาสวยหวานติดจะเย็นชาเงียบขรึม กำลังก้มหน้าก้มตาเลือกสีลิป ข้างกายมีชายหนุ่มผมหยักศก หน้าตาหล่อเหลาคมคายยืนยิ้มรออย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย เดิมba อยากเดินเข้าไปแนะนำสินค้า..แต่บรรยากาศรอบตัว กับนัยน์ตาที่ติดจะเย็นชาของคุณลูกค้า..มีผลให้เธอไม่อยากเข้าไปรบกวน เพียงยืนรออยู่ด้านข้างเพื่อคอยบริการ..จากประสบการณ์ที่ทำหน้าที่มาหลายปี..ลูกค้าบางคนชอบให้แนะนำ ส่วนบางคนชอบเลือกและลองเองมากกว่า"ศิจะซื้อทุกสี ทุกแบบเลยก็ได้นะ"คนอยากเปย์แฟน ระริกระรี้อยากเสียเงิน แต่ยัยจอมหยิ่งของเขายังคงใช้ดวงตาคู่สวยสำรวจสีและแบบที่ชอบจริงๆ จนได้สีที่ชอบมาราวๆ สามสี่สี คิมหันต์เองราวกับรู้ใจ เขายื่นแขนให้เธอทันที..ทั้งยังส่งสายตาไร้เดียงสามาให้เธอไม่รู้หรอกว่าคู่รักคนอื่นเป็นยังไง แต่สำหรับคู่เธอแล้ว เขามักจะชอบตามเธอไปซื้อเสื้อผ้า เครื่องสำอาง..บางทีถ้าเขาเจออะไรที่เห็นว่าน่ารัก ก็ชอบซื้อมาฝากเธอ..จนเธอต้องเอะเขาไป เพราะไม่อยากให้เขาเสียเงินโดยใช่เหตุศิศิราลงมือสวอทสีลิปแท่งทดลองบนท้องแขนคนรัก..สีลิปโทนสีแดงเนื้อแมต พออยู่บนผิวขาวอมชมพูของชายห
น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่47
ตอนที่รถแท็กซี่จอดสนิท..หญิงสาวรีบจ่ายเงิน..ดวงตาสองชั้นหลบในเหลือบมองรถของเขา.. มันยังจอดอยู่ในบ้าน..อย่างน้อย เขาก็ ‘กลับ’ มาหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ เริ่มสงบ..มือเย็นเฉียบ..ร่างเพรียวระหงค่อยๆ เดินย่องแอบมองคนในบ้านจากประตูบานเกล็ด..เวลานี้ในบ้านทุกอย่างยังคงดูเงียบสงบ เด็กๆ น่าจะกำลังเล่นกันอยู่ด้านหลังบ้านส่วนคนที่เธอรัก..ตอนนี้กำลังนอนก่ายหน้าผากอยู่บนโซฟา..ขายาวพาดเลยออกมา ชวนน่าสงสาร..เห็นดังนั้น.. คนไม่เคยอ้อน..ตัดสินใจ..เข้าไปซุกตัวในอ้อมอกเขา..ร่างสูงใหญ่สะดุ้งโหยงทันที ดวงตาคมกริบเผยแววอ่อนล้า..เขาจับร่างนุ่มนิ่มที่อยู่ๆ ก็จู่โจม..กลิ่นยาและสบู่ยี่ห้อเดิมที่ใช้ประจำ..บ่งบอกว่าเป็นเธอมือหนาใหญ่สั่นเล็กน้อย..เขาโอบกอดเธอแน่น..หญิงสาวยังคงเงียบ..ศีรษะของเธอแนบกับหัวใจของเขา..ซึ่งตอนนี้มันเต้นแรงมาก ราวกับวิ่งระยะไกล“ศิขอโทษนะคะคิม..ฮึก..ศิขอโทษ”“ไม่หรอก เป็นคิมเองที่พูดไม่ดีกับศิ ทั้งที่รู้ว่าศิกำลังไม่สบายอยู่..คิมขอโทษนะครับ”เสียงแหบพร่าของผู้ชายตัวโต ส่งผลให้ศีรษะเล็กๆ บนหน้าอกส่ายไปมา..หยดน้ำตาที่เขาคาดไม่ถึงเปื้อนซึมลงกระทบผิว..เธอคนที่เข้มแข็งมาตลอด.. กำลัง‘ร้องไห
น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่46
ราวๆ บ่ายสองผู้หญิงใจร้ายที่กำลังทำให้เขาเสียใจ ก็จัดแจงอาบน้ำแต่งตัว วันนี้เธอมีนัดเจอหมอช่วงบ่ายสาม เช่นเคยหญิงสาวหัวดื้อยังคงไม่ยอมให้เขาไปส่ง ตอนที่ร่างเพรียวระหงกำลังจะออกจากบ้าน ชายหนุ่มรีบรั้นแขนเรียวสวยให้หันหน้ามาคุยกันก่อน ดวงตาสาวชั้นหลบในของอดีตคนรักเต็มไปด้วยคำถามอยู่ในนั้น ยิ่งสบตากับพ่อของลูกที่ตอนนี้กำลังแดงก่ำ เธอก็ยิ่งแปลกใจ“ศิศิรา เธอไม่มีอะไรจะพูดกับฉันหน่อยเหรอ”“....”ไม่พูดเปล่าชายหนุ่ม กับโยนซองสีน้ำตาลบางอย่างมาให้ เจ้าของบ้านคนสวยก้มหยิบขึ้นมาดู..มันคือ ‘พินัยกรรม’ ที่เธอทำไว้นั่นเอง ริมฝีปากได้รูปแสนเซ็กซี่เม้มแน่น..ชักจะไม่พอใจ“นายรื้อของห้องฉัน?”เมื่อเห็นชายหนุ่มไม่ยอมตอบ เธอสะบัดหน้าหนีทันที “คุณคิมหันต์ จริงอยู่ฉันอนุญาตให้คุณมาเจอลูกได้..แต่ไม่ได้หมายความว่า..จะให้คุณเข้ามาก้าวก่ายในชีวิต..ได้โปรดอย่าเข้าใจผิด”น้ำเสียงเย็นชา ใบหน้าหวานเรียบเฉยชวนให้หนาวไปถึงกระดูก“แต่จ๊ะจ๋าเป็นลูกของคิม”“แต่ฉันเคยถามคุณแล้ว คุณยังจำได้มั้ย คุณบอกฉันเองว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของเธอ..เธออยากทำอะไรก็เรื่องของเธอ”“…” “เพราะฉะนั้นคุณ..อย่ามาคาดหวังเรื่องเกี่ยวกับลูก เพ
น้ำค้างพ่ายร้ายรัก บทที่45
ดวงตาสองชั้นหลบในของคนตัวเล็กเต็มไปด้วยความจริงจังห่วงใย ในขณะที่ดวงตาคมของชายหนุ่มใสกระจ่าง"คิมฟังศินะ ถ้าต่อไปคิมมีแฟน จะให้ผู้หญิงคนนั้นดูแลเงินให้ก็ได้ แต่สิ่งที่คิมต้องมี..เวลาคบผู้หญิงต้องดูให้ลึกๆ..ศิหมายถึงดูให้ถึงข้างใน ดูให้ออกว่าเขาเข้ามาเพื่ออะไร..แล้วเงินอ่ะ ตอนนี้คิมยังหนุ่มยังมีแรงทำงาน..ส่วนหนึ่งควรเก็บออมไว้เพื่อในอนาคตตอนเกิดเหตุไม่คาดฝัน..เข้าใจที่ศิพูดมั้ย?"เสียงหวานยังคงเรียบเรื่อย ชายหนุ่มพยักหน้าหงึกหงักเป็นเชิงว่าเข้าใจก่อนที่มือหนาจะลูบใบหน้าสะสวยแผ่วเบาไล่มาจนถึงริมฝีปากสีอ่อน..แววตาที่มองหญิงสาวเต็มไปด้วยความรัก ตอนที่เธอเผลอจ้องตา.. ริมปากหยักได้รูปของไอ้ต้าวอดีตคนรักรีบฉวยจูบปากเล็กๆของเจ้าของบ้านโดยที่เจ้าตัวเองยังคงไม่ทันรู้ตัว..ลิ้นนุ่มดุนดันเข้ามาในโพรงปาก..ทั้งยั่วเย้า..ดูดความหวานคนตัวเล็กกว่าวูบวาบ ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ความหวานที่ได้จากกันและกัน..ยังคงไม่ต่างจากวันวาน..ตอนที่เขาถอนจูบ..เธอหายใจหอบเล็กน้อยดวงตาคมของชายหนุ่มที่มองมาเต็มไปด้วยความรักใคร่เทิดทูน..มือหนาหยาบจับปลายผมแผ่วเบา ก่อนจะทัดมันไว้ที่หู..นิ้วเรียวใหญ่ลูบตรงติ่งหูเล็กๆ ของเธอ..
