Share

บทที่9

last update Last Updated: 2024-10-28 10:49:20

เมื่อเสียงนาฬิกาเจ้าคุณปู่บอกเวลาบ่ายโมง..คิมหันต์ละจากหน้าจอโน๊ตบุ๊คทันที..มือหนาลูบท้องด้วยความหิว..เวลาทำงานเพลินๆ ทีไรเลยเวลากินทุกที ชายหนุ่มบิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนจะลุกไปหาอะไรทาน..บ้านหลังใหญ่ยังคงเงียบเชียบ ราวกับไม่มีคนอยู่

ณ เวลานี้..ไม่รู้ว่าอดีตคนรักเก่ากำลังทำอะไรอยู่..คิดได้ดังนั้นคนตัวโตนอกจากจะหิวแล้ว ยังนึกอยากจะแกล้งยัยผู้หญิงใจร้ายให้เจ็บปวดใจเล่น แต่ครั้นเดินตามหารอบบ้านก็ยังไม่เจอ อารมณ์ชักกรุ่นทั้งโมโหหิวทั้งโมโหยัยตัวแสบที่เข้ามาวุ่นวายในชีวิตไม่รู้จบ

แม้แต่ห้อง kid rooms ที่เต็มไปด้วยของเล่นสาระพัดชนิดของหลานสาวตัวน้อย ก็ไร้เงาของคนที่เขาเกลียด เห็นเพียงกระดาษลังที่ตัดเป็นแผ่นๆ รูปต้นไม้บ้าง สัตว์หลากหลายชนิด และมีเชือกเส้นขนาดพอดีมือหลายสี..อีกด้านก็มีแม่แบบตัวอักษรภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ตัวเลข..ไม่รู้พี่เลี้ยงสาวคิดจะทำอะไร

พอตามหาคนตัวเล็กไม่เจอ..คิมหันต์ตัดสินใจเข้าไปตามป้าแจ่มให้ทำอะไรง่ายๆ ให้เขาทาน และไม่ต้องสืบแม่บ้านคนดีคนเดิมของเขาก็ยังจัดผัดกระเพราะหมูสับเมนูเดิมๆ ให้เหมือนเดิม ไอ้ต้าวตัวโตถอนหายใจเบื่อๆ จริงๆ ชายหนุ่มเป็นคนกินง่ายอยู่ง่ายมาก แต่ก็มีบางครั้งที่อยากกินเมนูใหม่ๆ บ้าง แต่ป้าแจ่มให้เหตุผลว่า..แกทำอาหารไม่ค่อยเก่ง ถ้าคุณคิมอยากกินอะไรก็ให้สั่งเอา เขาเลยจำใจต้องกินเมนูผัดกระเพราหมูสับ เพราะจะให้สั่งในapp ทุกวันก็ขี้เกียจรอ 

ส่วนมื้อเย็นถ้าไม่ออกไปกินนอกบ้าน ก็จะมีแค่เมนูง่ายๆ แบบ ไข่เจียวหมูสับ ผัดผัก ต้มจืดผัดตำลึงให้ทาน ชายหนุ่มจึงมักเลือกนัดเพื่อนสนิทไปทานนอกบ้านมากกว่า

อาจเพราะคนในบ้านมีสมาชิกอยู่น้อย เขา คุณป้า และหลานสาวตัวเล็ก ส่วนพี่น้อย หรือพี่บุษยาไปอยู่ต่างประเทศหลายปี คนงานก็จะมีแค่คนขับรถ คนสวน พี่เลี้ยงเด็กอีกหนึ่ง ส่วนแม่บ้านที่ทำความสะอาดบ้านหลังใหญ่ ก็มีแค่ป้าแจ่ม กับกระถินที่เป็นหลานสาว แค่สองคน ถ้าจะให้จ้างแม่ครัวเพิ่มก็ดูจะเกินจำเป็นไปไม่น้อย

ระหว่างที่เจ้าของบ้านหนุ่มตั้งหน้าตั้งตาจะจัดการอาหารตรงหน้า ดวงตาคมหลุบลงเล็กน้อย ก่อนจะทำเป็นถามแบบไม่ได้ตั้งใจกับกระถิน..คนที่เอาอาหารจานเดียวมาเสริฟถึงที่

“ศิศิราไปไหนเหรอ ฉันไม่เห็นเลย”

“คุณศิเหรอคะ เห็นว่าจะไปรับคุณเอื้อยคะ”

“หือ พึ่งบ่ายโมงเองนะ ทำไมไปรับเร็วจัง”คนตัวโตพูดพร้อมมุ่นคิ้วเล็กน้อย เพราะโรงเรียนอนุบาลของน้องเอื้อยเลิกเรียน 14.30 น. แต่เด็กน้อยมีเรียนพิเศษช่วงเย็น กว่าจะเลิกเรียนจริงๆ ก็ปาไป 15.30 น. พี่เลี้ยงคนเก่าๆ กว่าจะออกบ้านก็บ่ายสองโมงครึ่งถึงสามโมง 

“หึ กะจะเกงานละซิ”น้ำเสียงหยามหยัน พร้อมดวงตาดูถูก ส่งผลให้กระถินงงงวยเล็กน้อย เพราะปกติคุณคิมเป็นผู้ชายใจดี ยิ่งกับลูกจ้างแทบไม่เคยดุ แต่ทำไมกับพี่เลี้ยงสาวคนใหม่ของคุณหนูไอรดา..เจ้านายหนุ่มถึงดูไม่ชอบหน้ายังไงก็บอกไม่ถูก

“หนูก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะคุณคิม แต่ถ้าไม่มีอะไรแล้ว กระถินขอไปล้างห้องน้ำข้างบนต่อก่อนนะคะ”พูดจบร่างเล็กของคนใช้ในบ้านก็ออกไปทำงานต่อแล้ว..ทิ้งให้ชายหนุ่มนั่งหน้าบูดบอกบุญไม่รับอยู่คนเดียว

มีสิ่งหนึ่งที่คิมหันต์ไม่เคยรู้เลย..เพราะเขาไม่เคยไปรับหลานสาวตัวน้อย...คือระหว่างที่โรงเรียนถึงบ้าน ถ้าดูตามระยะทางในระบบ มันอาจใช้เวลาไม่มากในการเดินทาง แต่ในสถานการณ์ความเป็นจริง โรงเรียนของเด็กหญิงอยู่ใจกลางเมือง..ช่วงเวลาหลังเลิกเรียนเป็นช่วงเวลาที่รถติดสาหัส..เด็กหญิงไอรดาต้องรอพี่เลี้ยงมารับ..และกลับบ้านเป็นคนสุดท้ายทุกวัน

ในวันแรกศิศิรายังไม่มั่นใจว่าต้องใช้เวลาเท่าไรในการเดินทางไปรับเจ้านายตัวน้อย..เธอจึงเผื่อเวลาไว้ก่อน..เพราะเธอ ‘ไม่อยากผิดสัญญา’

กว่าจะถึงที่โรงเรียนเจ้านายตัวน้อยก็เป็นเวลาบ่ายสอง..พอคำนวนเรื่องเวลาถ้าเธอออกตอนรถไม่ติดมากก็ใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง..ไม่อยากจะคิดถ้าช่วงเวลาที่เด็กๆ เลิกเรียนจะใช้เวลาเท่าไร

เธอไม่นึกแปลกใจเลยว่าเด็กหญิงตัวน้อยถึงย้ำหลายรอบให้มารับเร็วๆ ดวงตาสองชั้นหลบในหลุบดูมือถือในมือด้วยความครุ่นคิด ส่วนมือเรียวขาวอีกข้างลูบล็อกเกตรูปหัวใจด้วยความเคยชิน

โดยมีลุงป่านสามี ป้าแจ่มแอบมองดูจากกระจกด้วยความชื่นชม..เขาเป็นคนขับรถที่นี้มาหลายปีนอกจากพี่เลี้ยงคนแรกที่เลี้ยงคุณหนูมาตั้งแต่เกิด ก็เห็นจะมีแต่คุณศิศิราเท่านั้นที่ใส่ใจคุณหนูไอรดาอย่างแท้จริง

จวบจนถึงเวลา 15.20 น. ร่างบางระหงจึงเดินไปรอหน้าประตูโรงเรียนฝั่งอนุบาล สร้างความแปลกใจให้กับคุณครูอนุบาลสายชั้นอื่นเป็นอย่างมาก..เพราะโดยปกติเด็กหญิงไอรดามักจะกลับบ้านเป็นคนสุดท้าย

“รอสักครู่นะคะ เดี๋ยวน้องเอื้อยก็ออกมาแล้วค่ะ”น้ำเสียงสุภาพของคุณครูผู้ช่วยร่างท้วม ศิศิรารับคำพร้อมยิ้มละไมไปให้ เจ้าหน้าที่โรงเรียนจัดแจงโทรเข้าไปในโรงเรียนเพื่อแจ้งว่าผู้ปกครองเด็กหญิงไอรดามารับแล้ว หญิงสาวรอได้ไม่นาน ร่างเจ้าก้อนน้อยก็ถูกลากมาพร้อมคุณครูบี หรือคุณครูประจำชั้น อดีตเพื่อนร่วมคณะของเธอนั่นเอง

ใบหน้ากลมๆ เปรอะเปื้อยไปด้วยรอยน้ำตา ส่วนคนพามาทั้งลากทั้งกระชาก เสียงดังโวยวายของคนทั้งคู่มาดังมาตามทางเดิน เด็กน้อยยังคงดิ้น ร้องไห้ไม่หยุด จนครูสาวอดไม่ไหวหยิกเข้าไปที ร่างน้อยพยายามกั้นร้องไห้ 

แต่ด้วยความเป็นเด็กจะให้ควบคุมอารมณ์เธอก็ยังไม่เก่ง..เธอรู้คุณครูประจำชั้นไม่ชอบเด็กงี่เง่า ไม่มีเหตุผล

“โอ้ย เด็กโง่นี้ หยุดร้องได้ละ อยากโดนตีหรือไง”เธอขู่เสียงแหว ศิศิราเม้มปากแน่น ร่างบางพยายามแทรกเข้าประตูไปหาเด็กน้อยที่อยู่อีกฝั่ง แต่เจ้าหน้าที่โรงเรียนห้ามไว้ ทำได้เพียงแต่ส่งเสียงไม่พอใจ

“นั้นคุณจะทำอะไรนะ ปล่อยมือจากน้องเอื้อยเดี๋ยวนี้เลยนะ!!” 

พอเห็นว่ามีคนมารับเร็วกว่าที่คิด ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้นดีใจ..เสียงร้องไห้หยุดชะงักทันที เด็กหญิงไอรดารีบสะบัดแขนจากมือของคุณครูประจำชั้นก่อนจะวิ่งไปหาพี่เลี้ยงสาว ศิศิรารีบอุ้มเด็กหญิงตัวจ้อยที่โถมตัวเข้าหา เนื้อตัวเธอสั่นด้วยความโกรธ

“นี้ใช่ พฤติกรรมที่ครูควรทำกับเด็กเล็กเหรอคะ”น้ำเสียงเย็นชาถูกส่งไปตั้งคำถามกับ คุณครูทั้งสอง กับเจ้าหน้าที่อีกหนึ่ง คุณครูเวรร่างท้วมหน้าม้านทันที ส่วนเจ้าหน้าที่โรงเรียนมองกลับอย่างเฉยชา..คนถูกกล่าวหาเดินกอดอกมาที่หน้าประตู ดวงตามองเหยียดทั้งเด็กเกียรตินิยมตกอับ กับเด็กโง่ที่มีพฤติกรรมก้าวร้าว

“เกิดอะไรขึ้นคะ คุณครูบี”

“ก็ยัยเด็กโง่นี้ซิค่ะครูพัด..ก่อเรื่องอีกแล้ว..แค่ติดกระดุมเสื้อไม่ได้ก็หงุดหงิดร้องไห้โวยวาย อาละวาดไม่หยุด ถ้าไม่ตีก็ไม่หยุดร้อง..เนี่ยแหละ เด็ก eq ไม่ดี พ่อแม่ไม่มีเวลาดูแล”น้ำเสียงท้ายเต็มไปด้วยความหงุดหงิด..พูดจบเตรียมสะบัดก้นหนี แต่เสียงพี่เลี้ยงสาวกับรั้นไว้ก่อน

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ ณีรกานต์...ถึงเด็กจะร้องไห้หนักหรือดื้อมากแค่ไหน เธอก็ไม่มีสิทธิ์หยิกแก ตีแก หรือแม้แต่พูดจาแย่ๆ ใส่”ได้ผลคุณครูสาวทำหน้าบูดบึ้ง บึงปังมาหาพี่เลี้ยงสาวทันที

“เหรอ แน่เหรอว่าฉันไม่มีสิทธิ์”สายตามองเหยียดตั้งแต่หัวจรดเท้า ทำเด็กน้อยในอ้อมกอดเนื้อตัวสั่น มือเรียวสวยลูบหลังเบาๆ เพื่อปลอบประโลม

“ใช่ เธอไม่มีสิทธิ์ กฎกระทรวงก็ออกมาแล้ว ว่าคุณครูไม่มีสิทธิ์ทำร้ายเด็ก”

“หึ แต่พอดีแม่ของเด็กนี้ คุณบุษยาเขาอนุญาต ถ้าเด็กหญิงไอรดาดื้อ คุณครูสามารถตีได้ ฉันได้รับสิทธิ์จากแม่เด็กคนนี้แล้ว..แล้วเธอละ มีสิทธิ์อะไรมาแว้ดๆ ใส่ฉัน”

“…”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่10

    “ห๊ะ ว่าไงตอบไม่ได้ละซิ...เธอมันก็แค่พี่เลี้ยงชั้นต่ำ มีหน้าที่แค่รับเงินเดือนเป็นเดือนๆ อย่าทำตัวซ่าให้เยอะ เดี๋ยวจะตกงานไม่รู้ตัว!!” พูดจบคุณครูสาวก็สะบัดหน้าทิ้งหนึ่งเด็กหนึ่งผู้ใหญ่เข้าโรงเรียนอย่างสะใจดวงตาคมวาวสองชั้นหลบในของหญิงสาวลุกโชนด้วยความโกรธ เธอมองตามอดีตเพื่อนร่วมคณะไปจนลับตา..ริมฝีปากเล็กเม้มแน่น..มือหนึ่งลูบปลอบเด็กน้อยในอ้อมกอด อาจเพราะความสุขุมใจเย็นของคนเป็นพี่เลี้ยง ร่างเล็กจึงหยุดสะอื้น และหายสั่นเทาศิศิราสูดหายใจเข้าเพื่อควบคุมอารมณ์ตัวเอง ก่อนน้ำเสียงอ่อนโยนจะส่งไปที่เจ้าแก้มยุ้ย“เราไปกินไอศกรีมกันมั้ยคะ เดี๋ยวคุณอาพาไป” กว่าพี่เลี้ยงสาวและเด็กหญิงจะกลับถึงบ้านก็เกือบหกโมงเย็น เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กน้อยดังลั่น มือน้อยกุมมือพี่เลี้ยงแน่น แววตาเต็มไปด้วยความสุข ในห้องนั่งเล่นตอนนี้ชายหนุ่มมาดเซอร์ใส่แว่นกำลังนั่งทำงานไม่สนใจใครเจ้าแก้มยุ้ยในชุดนักเรียนอนุบาลทำท่าจุ๊ปาก พร้อมส่งยิ้มตาหยีให้พี่เลี้ยง ขาสั้นๆ ค่อยๆ เดินย่องๆ แล้วโถมตัวออดอ้อนสู่อ้อมอกคนเป็นอาแบบไม่ให้รู้ตัว ได้ผลร่างใหญ่สะดุ้งตกใจ ก่อนจะรีบคว้าตัวหลานน้อยแน่นด้วยกลัวเด็กน้อยจะตกไปซะก่อน“ว่าไง.

    Last Updated : 2024-10-28
  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่11

    พอรวบรวมสติ..ปรับพื้นอารมณ์จนนิ่ง..ศิศิราจัดแจงทำอาหารเย็นง่ายๆ ให้เจ้านายตัวน้อยทาน..ขณะเดียวกันเด็กหญิงไอรดาก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดอยู่บ้านเรียบร้อยแล้ว ดวงตาคู่สวยของพี่เลี้ยงสาวเบิกกว้าง ก่อนส่งยิ้มหวานให้"น้องเอื้อยเก่งจังเลยค่ะ รู้หน้าที่ด้วยว่าถึงบ้านต้องไปล้างมือ เปลี่ยนเสื้อผ้า..นี้น้องทำเองหมดเลยเหรอคะ""ใช่ค่ะ เอื้อยเก่งมั้ย""เก่งมากเลยค่ะ ว่าแต่เย็นนี้หนูอยากกินอะไร เดี๋ยวคุณอาทำให้ทาน""อื่ม น้องอยากกินสปาเกตตีที่มีน้ำราดขาวๆ ค่ะ""คาโบนาร่าเหรอคะ เดี๋ยวไปดูเครื่องปรุงกันก่อนนะคะ ว่ามีของครบมั้ย ถ้าไม่ครบคุณอาขอทำอย่างอื่นให้ทานก่อนนะคะ แล้วพรุ่งนี้เราไปซื้อของเพิ่มกัน"น้ำเสียงอบอุ่นใจดี มีผลให้มือเล็กรีบคว้ามือพี่เลี้ยงมากุมแน่น เด็กน้อยรับคำอย่างว่าง่าย ทั้งยังแกว่งแขนไปมา ก่อนที่คิมหันต์จะออกจากบ้านไปหาข้าวเย็นกินกับเพื่อน เสียงเจื้อยแจ้วของหนึ่งเด็กหนึ่งผู้ใหญ่ชวนหงุดหงิดใจยิ่งกว่าอะไรดี อดีตแฟนของเขาหน้าด้านหน้าทนเหลือเกิน จะมีวิธีไหนบ้างนะที่จะทำให้ผู้หญิงสารเลวคนนี้รู้สึกเจ็บปวดเสียใจ..เหมือนที่เขาเคยรู้สึก..และยังรู้สึกอยู่ ร่างสูงใหญ่เลือกขับรถหรูแบรนด์ยุโรป

    Last Updated : 2024-10-28
  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่12

    ตอนที่ศิศิราล้างหน้าล้างตาออกจากห้องน้ำ..ดวงตาสองชั้นหลบในบวมแดงเล็กน้อย ส่วนอดีตแฟนหนุ่ม ถ้าดูจากรถเขาคงไม่อยู่บ้านแล้ว..วันนี้เขาออกจากบ้านเร็วกว่าปกติ..คงจะอารมณ์เสีย และโกรธเธออยู่เป็นแน่หญิงสาวสูดหายใจเข้าลึกๆ..เธอรู้ว่าตัวเองเป็นคนอดทน ไม่ยอมแพ้..เธอจะผ่านเรื่องนี้ไปได้..เธอมั่นใจ พอจัดการอารมณ์ตัวเองได้ ก็เดินไปหาเจ้านายตัวน้อย ที่ตอนนี้กล่อมตัวเองนอนกลางวันในห้อง kids room เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ใบหน้ากลมๆ แก้มยุ้ยๆ น่ารักเป็นหนักหนา บางมุมเด็กหญิงไอรดาก็ช่างเหมือนคนเป็นอาเหลือเกิน'ขอให้โตมาอย่างเจ้าอารมณ์เหมือนคิมเลย สาธุๆ'พี่เลี้ยงสาวเห็นดังนั้นจึงเปลี่ยนไปจัดแจงเตรียมอาหารเย็นให้เจ้านายตัวน้อย และใช้เวลาทำเผื่อคนตัวโตจะเปลี่ยนใจมากินมื้อเย็นที่บ้าน..ถึงแม้จะรู้ว่าเขาไม่อยากอยู่ใกล้เธอก็ตาม พอเห็นสมควรแก่เวลา..ศิศิราจึงไปปลุกเด็กหญิงตัวน้อย..เจ้าแก้มยุ้ยหาวหวอดๆ เด็กน้อยกอดคอพี่เลี้ยงแน่น ก่อนจะเอาหน้ามานัวเนียที่อกอิ่มอย่างเด็กขี้อ้อน"อาศิ หอมจัง""โธ่ เด็กน้อย ตื่นก่อนนะคะคนดี เดี๋ยวคืนนี้นอนไม่หลับนะ"ศิศิราอุ้มเจ้าก้อนน้อย ก่อนจะวางเด็กหญิงลงบนพื้น ร่างอวบอ้วนรีบกระโดดโ

    Last Updated : 2024-10-28
  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่13

    "ฉันถามเธอได้มั้ย""คิมจะถามอะไรศิเหรอ""เธอกลับมาทำไม?"น้ำเสียงเรียบเรื่อยปราศจากอารมณ์ ก่อนจะหันหน้ากลับไปมองฝั่งประตู ส่งผลให้คนตัวเล็กชะงักไปเล็กน้อย เธอคลายอ้อมกอดลง..ดวงตาสองชั้นหลบในตอนนี้เต็มไปด้วยความเศร้าปนลังเล..แต่เพราะเขาหันหลังให้จึงไม่เห็นมัน..ขณะที่ศิศิราพยายามเรียบเรียงความคิด และทันจะได้อธิบายอะไรหลายอย่างๆ ร่างสูงใหญ่หันกลับมาเผชิญหน้า..เพราะเห็นหญิงสาวเงียบไป"ศิศิรา..ฉันจะบอกเธอตามตรง..วันนี้..ฉันไม่ได้รักเธอแล้ว ความรู้สึกดีๆ ที่ฉันเคยมีให้..มันตายไปพร้อมกับวันที่เธอทิ้งฉันไปหาผู้ชายที่รวยกว่า"คำพูดเรียบเรื่อยของอดีตแฟน ราวกับว่ากิจกรรมที่พึ่งทำไปมันก็แค่ 'ความใคร่' ดวงหน้าสวยหวานของคนตรงหน้าซีดเผือดทันใด มือเล็กกำผ้าห่มแน่น "อื่ม..ศิ..เข้าใจ"น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเจ็บปวดของคนตัวเล็ก แทบไม่ได้ส่งผลอะไรกับเจ้านายหนุ่มแม้แต่น้อย..ใบหน้าเขายังคงเรียบเฉย ก่อนที่เขาจะจับปอยผมของเธอมาลูบเล่น ดวงตาคมแวววาว..น้ำเสียงเข้มแหบต่ำพร่า"แต่ฉันจะให้โอกาสเธอ..ศิศิรา""...""ครั้งหนึ่ง..เธอเคยทำให้ฉันหลงรักหัวปักหัวปำ..ก็ลองใช้เสน่ห์ที่เธอมีมัดใจฉันอีกครั้งดูซิ""...""ถ้าเธอทำ

    Last Updated : 2024-10-28
  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่14

    รถตู้ประจำบ้านมาจอดที่ลานจอดรถโรงเรียนในเวลา 7:30 น. แต่หนึ่งเด็กหนึ่งผู้ใหญ่ยังคงไม่ลงจากรถ ลุงป่านคนขับรถได้แต่มองกระจกหลังอย่างแปลกใจพี่เลี้ยงสาวเลือกจะหยิบกระดาษก่อนจะเอาหมอนมาหนุนที่ตักเด็กน้อย ทั้งยังเอาดินสอสีมาให้ระบายสีเล่นซะงั้น เด็กหญิงเองก็แปลกใจ..แต่เมื่อคุณอาศิคนสวย..ยังไม่ให้ลงจากรถ..เด็กน้อยก็เลยไม่ลง..ในรถมีเพียงความเงียบ กับเสียงเพลงโมสาร์ทที่เปิดจากมือถือของหญิงสาว..สงบเงียบ..ราวกับเตรียมพร้อมจะเกิดพายุลูกใหญ่จวบจวนเวลา 8:00 น. คนขับรถจึงตั้งคำถามด้วยความเกรงใจว่า"เอ่อ..คุณศิครับ ไม่ส่งคุณหนูเข้าเรียนก่อนเหรอครับ น่าจะได้เวลาเข้าแถวแล้วนะ""ไม่เป็นไรจ้ะ รอก่อน"เธอตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ ก่อนจะมาชวนเด็กหญิงทำใบงานง่ายๆ ต่อ จนนาฬิกาปลุกในมือถือดังบอกเวลา 9:00 น. พี่เลี้ยงสาวจึงพาเจ้านายตัวน้อยลงจากรถ..ทั้งยังหาหมวกปีกกว้างของเด็กที่นำมาด้วยสวมใส่ให้อย่างใส่ใจ เพราะแดดเริ่มร้อนแล้วส่วนตัวเธอมือหนึ่งจูงมือเด็กน้อย อีกมือถือถุงผ้า ลุงป่านมองตามหนึ่งเด็กหนึ่งผู้ใหญ่ไปจนลับตา..พี่เลี้ยงใหม่บางทีก็ทำตัวพิลึกเมื่อถึงหน้าประตูโรงเรียนชื่อดัง หญิงสาวส่งยิ้มให้คุณลุงรปภ. ก่อน

    Last Updated : 2024-10-28
  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่15

    ณ บ้านหลังใหญ่ครอบครัวสิระกุลตอนที่คิมหันต์ตื่นนอน เวลาก็ล่วงเลยเกือบสิบโมง..เป็นดังที่หญิงสาวคาด..พอสบายตัว..ได้ระบายความใคร่ แถมเป้าหมายที่จะแกล้งให้คนตัวเล็กเจ็บใจเล่นดันสำเร็จคิดได้เจ้าของบ้านหนุ่มก็หลับเป็นตาย..ตื่นขึ้นมาใบหน้าหล่อเหลาคมคายสดชื่น..อารมณ์ดีมากกว่าทุกวัน สำหรับเขาแล้วเรื่องเมื่อคืนมันไม่ต่างจาก 'เกม' ใครรู้สึกก่อนคนนั้นแพ้..และเขามั่นใจว่าเขาจะไม่แพ้ในเกมนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะท้องร้อง..เขาเองก็คงยังไม่ตื่น พอลงมาข้างล่างคนในบ้านล้วนออกไปทำหน้าที่ของตัวเอง..ที่น่าแปลก..พี่เลี้ยงสาวคนสวยยังคงไม่กลับบ้าน..ความคิดจะประจบเอาใจจึงต้องถูกเลื่อนไปก่อน "ป้าแจ่มคร้าบบ มีอะไรให้ผมกินบ้าง"น้ำเสียงอารมณ์ดี พร้อมใบหน้าหล่อเหลาชะเง้อคอมองจากหลังประตู ส่งผลให้กระถินที่กำลังเช็ดพื้นอยู่ในห้องครัวเงยหน้าขึ้นมามอง"ป้าแจ่มไม่อยู่ค่ะคุณคิม ไปตลาด""อ้าว แล้วเช้านี้มีอะไรให้กินบ้างละ""คุณคิมโทรสั่งไลน์แมนแทนได้มั้ยคะ""ไหงงั้นละ""หรือไม่ก็ พอดีหนูเห็นคุณศิ..ทำพวกต้มจับฉ่าย กับผัดสามสหายไว้ในตู้เย็น ถ้าคุณคิมหิว..คุณคิมเอามาอุ่นได้นะคะ"คนงานในบ้านพูดเรียบเรื่อย เพราะก่อนออกจากบ้านไปส่

    Last Updated : 2024-10-28
  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่16

    'ในเมื่อสถาบันครอบครัวทำได้ไม่ดี..อย่างน้อยการหาโรงเรียนให้เด็ก..ก็ควรจะเน้นโรงเรียนที่มีคุณครูใกล้ชิดกับเด็ก..สำหรับน้องเอื้อยการเร่งเรียนมีแต่ทำลายตัวตนของเด็กเอง..ทั้งที่การที่แกขีดเขียนยังไม่คล่อง..ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร..แต่เด็กโดนครูที่ขาดจิตวิทยาทำลายลงไปแล้ว''...''ศิแค่อยากให้หลานเติบโตอย่างเชื่อมั่นในตนเอง..เด็กทุกคนมีความเก่งในแบบของตัวเอง..ตอนนี้ศิเองหวังว่า..คุณป้าจะเข้าใจที่ศิสื่อนะคะ'อาจเพราะน้ำเสียงแน่วแน่..ผสมกับความใส่ใจในทุกระเบียบนิ้วของคนตรงหน้า..บวกกับพฤติกรรมเอาแต่ใจเจ้าอารมณ์ ควบคุมตัวเองไม่ได้ของหลานน้อย..ผู้ปกครองชั่วคราวจึงยอมเซ็นใบลาออก..ทั้งบังนัดให้หญิงสาวไปพบผู้อำนวยการโรงเรียนในอีกวันต่อมาในใจก็นึกปวดหัว..ถ้าลูกสาว..บุษยา..รู้ว่าท่านทำเรื่องลาออกให้คนเป็นหลาน..ครอบครัวจะวุ่นวายขนาดไหน แต่ก็อย่างที่ศิศิราพูดไว้ไม่มีผิด..สถาบันครอบครัวเป็นสิ่งที่สำคัญ..ในเมื่อคนเป็นลูกเลือกเส้นทางชีวิตของตัวเองเป็นหลักชัยแรก เรื่องของลูกสาวเป็นเรื่องที่สองของชีวิต..เพราะฉะนั้นโรงเรียนก็ควรให้เด็กหญิงไอรดาเลือกที่ชอบก็แล้วกันหลังจากเด็กหญิงเจ้าของบ้านทำกิจกรรมช่วงเช้า ราว

    Last Updated : 2024-10-28
  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่17

    เช้าวันเสาร์เด็กหญิงไอรดากับพี่เลี้ยงสาวเดินจูงมือกันมารอหน้ารถสีชมพูยี่ห้อดัง ศิศิรามองดูรถอย่างแปลกใจเล็กน้อย..ปกติคิมไม่ชอบสีชมพู..แต่ที่เธอเห็นตอนนี้เขามีรถสองคัน..คันแรกรถสปอร์ตสีน้ำเงิน..คันที่เขาเคยบอกเธอว่าอยากได้ถ้าหาเงินได้เยอะๆ จะต้องเป็นเจ้าของมันให้ได้ แต่น่าแปลกคนประหยัดแบบเขากับซื้อรถพร้อมกันสองคัน..แถมอีกคันก็สีผู้หญิงเสียเหลือเกินถ้าให้พูดตามตรง..มาวันนี้เธอเองก็ภูมิใจกับอดีตแฟนมาก ทั้งในฐานะคนที่เติบโตมาด้วยกัน..ผ่านช่วงเวลาลำบาก..สูญเสียคนในครอบครัวมาพร้อมๆ กัน..ตัวเธอรู้อยู่แล้วว่าเนื้อแท้คิมเป็นคนเก่ง..ขยัน..เป็นคนไม่ชอบยอมแพ้ และมีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์เกินกว่าใคร..ผู้ชายแบบเขายังไงก็ประสบความสำเร็จในชีวิต..เพียงแต่เธอก็นึกไม่ถึงว่าเวลาแค่สามปี เขาจะไปได้ไกลขนาดนี้..ในใจหญิงสาวจึงมีแต่ความปรารถนาดีถึงแม้..ในอนาคตข้างหน้า..เขาจะไม่ยินยอมให้เธอกับมายืนเคียงข้าง..เธอก็ยังคาดหวังว่าเขาจะมีความสุขแบบนี้ตลอดไป ในขณะที่พี่เลี้ยงสาวมองหาอดีตแฟนว่าเมื่อไรจะลงมาซะทีลุงป่านคนขับรถประจำบ้านเองก็กำลังย้ายคาร์ซีทจากในรถตู้ที่ใช้ประจำมาใส่รถหลานชายเจ้าของบ้าน เธอกับเด็กห

    Last Updated : 2024-10-28

Latest chapter

  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่53 จบ

    ในห้องนอนขนาดใหญ่..แสงสว่างจากพระอาทิตย์ยามเช้าลอดผ่านม่านโปร่งแสงเข้ามา..ฟูกนอนขนาดใหญ่สีขาว..บนนั้นมีร่างบอบบางนอนหลับใหลอยู่..ข้างตัวมีเด็กหญิงตัวอ้วนกลมกำลังแหกปากร้องไม่หยุด..ที่น่าแปลก..คนเป็นแม่กลับไม่ลุกขึ้นมาดูลูก..คิมหันต์หน้าซีดทันที"แม๊ะ..แม๊ะ"เด็กน้อยพยายามออกเสียงเรียก..มือน้อยขยุ้มเสื้อนอนสีขาวของแม่จ๋าแน่น..ปกติถ้าเธอร้อง..คนตรงหน้าจะรีบอุ้มเธอขึ้นมากอดทันที..แต่เช้านี้หนูน้อยร้องเสียงดังแค่ไหนก็ไม่อาจปลุกคนเป็นแม่ให้ลุกขึ้้นมาดูได้ชายหนุ่มรีบวิ่งเข้าไปโอบกอดลูก..'เวลา' ได้เดินมาถึงจุดสุดท้าย..สุดที่รักของเขายังคงงดงามอยู่เสมอ..เขารู้..เธอพยายามฝืนร่างกายมากแค่ไหน..เจตจำนงในการมีชีวิตอยู่ที่รุนแรง..เธออยู่เพื่อลูก..อยู่เพื่อสร้างความทรงจำดีๆ ให้เขา"แม๊ะ..แม๊ะ"เด็กน้อยยังคงร้องเรียกหาไม่หยุด..ชายหนุ่มทำได้เพียงกอดเจ้าก้อนแป้งไว้แนบอก..น้ำตาลูกผู้ชายไหลอย่างห้ามไม่อยู่"ฮือ..ฮึก..ไม่เป็นไรนะลูก..แม่จ๋าไปดีแล้ว..แม่ไปเป็นนางฟ้าบนสวรรค์..จ๊ะจ๋าอยู่กับปะป๊านะลูก..ปะป๊าจะดูแลหนูเอง""อาคิม..น้องเป็นอะไรเหรอคะ"เด็กหญิงไอรดาเดินมาตาม เพราะเห็นว่าทั้งอากับน้องสาวตัวจ้อยไม่ออ

  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่52

    หลายเดือนผ่านไปช่วงค่ำในเดือนหนึ่ง...ตัวเมืองมีงานเทศกาลผลไม้ประจำปี ชายหนุ่มจึงพาคุณภรรยา กับหลานสาวที่ตอนนี้ตัวเริ่มคล้ำ เพราะวิ่งเล่นตากแดดแทบทั้งวัน ทั้งตอนนี้เด็กหญิงตัวน้อยได้เพื่อนใหม่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ส่วนลูกสาวตัวจ้อยที่นั่งรถจากบ้านเข้าตัวเมืองพอถึงเวลาก็นอนหลับอุตุมาตลอดทาง เดิมคนเป็นแม่ก็ไม่อยากพาลูกไป..แต่เธอก็ยังอยากมีความทรงจำดีๆ ร่วมกับลูก..อยากมีรูปถ่าย เพื่อวันหนึ่งลูกสาวได้เห็น..เด็กน้อยจะได้รู้ว่า..แม่รักแกมากแค่ไหน ในงานมีแผงขายของกินหน้าตาน่ากิน เด็กกรุงเทพอย่างเด็กหญิงไอรดาตื่นเต้นมาก โดยเฉพาะแมลงทอดหน้าตาแปลกๆ คุณอาคิมบอกว่ากินได้..แถมอร่อยด้วย พอได้ลอง 'รถด่วน' แก้มยุ้ยๆ กับเคี้ยวไม่หยุด "อาศิข๋า รถด่วนอร่อยมากเลยค่ะ"เด็กน้อยตาเป็นประกาย เธอหมายตาของกินอีกหลายอย่าง มือน้อยจูงมือคุณอาคนสวย..ส่วนเด็กน้อยที่อยู่ในวัยฝึกนั่งตอนนี้นั่งอยู่บนเป้อุ้มเด็ก ใบหน้าเล็กๆ โผล่ออกมา..อาจเพราะได้นอนไปตื่น เจ้าก้อนแป้งจึงอารมณ์ดีเป็นพิเศษ มือน้อยกวัดแกว่งชี้โบ๊ชี้เบ๊ไปเรื่อยๆ ยิ่งเห็นคนเป็นแม่หันมาคุยเสียงสองเสียงสามด้วย..น้องจันทร์จ๋ายิ่งหัวเราะเอิ๊กอ๊าก "อาศิคะ น้องเ

  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่51

    อาทิตย์นั้น..เด็กหญิงไอรดาได้เรียนรู้การเป็นเด็กต่างจังหวัด เธอสนุกมาก..ได้เล่นดินโคลน ได้ฝึกทำขนมง่ายๆ ช่วงเช้าก็ตามคนเป็นอาไปตกปลาที่สระไม่ไกลจากบ้าน ตกเย็นได้เดินเล่นตามคันนา ศิศิราเองก็ดูสดชื่นมากกว่าตอนอยู่กรุงเทพ อาจเพราะอากาศที่นี้บริสุทธิ์ และรอบตัวเต็มไปด้วยคนที่เธอรัก เช้าวันหนึ่งหญิงสาวชักชวนทุกคนในบ้าน ไปเที่ยวน้ำตกเล็กๆ ไม่ไกลจากบ้าน เหมือนเจ้าก้อนแป้งที่อายุน้อยสุดจะรู้ว่าได้ไปเที่ยว เด็กน้อยยิ้มแป้นทั้งวัน มนุษย์พ่อจัดแจงเตรียมข้าวของเพื่อให้เด็กๆ ได้ลงเล่นน้ำ อุปกรณ์สำหรับปิกนิค อาหารกลางวันง่ายๆ และเตรียมผ้าคลุมให้คุณภรรยาคนสวย ชายหนุ่มขับรถไม่ไกลนักก็ถึงสถานที่ที่จะพาเด็กๆ เล่นน้ำ ในอดีตเขาจำได้ว่า..เขาเคยโดนเธอบ่นว่าเมื่อไรจะฝึกขี่มอร์เตอร์ไซต์..เขาจึงสัญญา..วันหนึ่งเขาจะขับรถพาเธอไปทุกที่..ที่เธออยากไป..จะว่าไปแล้วเวลาก็ผ่านไปนานเหลือเกินพอถึงแล้วเด็กหญิงไอรดาขออนุญาตลงเล่นน้ำทันที ชายหนุ่มอนุญาตให้ลงน้ำได้ แต่ได้แค่โซนด้านหน้าที่เป็นน้ำตื้นๆ สำหรับให้เด็กๆ ลงเล่นน้ำได้โดยพี่นวลพี่เลี้ยงวัยกลางคนเองก็ตามไปดูแลน้องด้วย ส่วนเด็กหญิงศศิธร..กินนมอิ่ม หนังตาก็หย่อน พ

  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่50

    ช่วงอยู่กรุงเทพ คิมหันต์พยายามเคลียทุกอย่างให้เรียบร้อย..สิ่งแรกที่เขาทำคือพาคนรักไปที่อำเภอ เพื่อจดทะเบียนสมรส.. และเธอขอให้เขาพาไปซื้อของขวัญวันเกิดให้ลูก..ซึ่งกว่าจะได้ของขวัญที่ถูกใจ..ศิศิราก็คิดอยู่นาน..ความกลัวของคนเป็นแม่คือ..กลัวว่าลูกจะไม่รู้ว่าเธอรักแกมากแค่ไหนในระหว่างนั้นเด็กหญิงไอรดาจำเป็นต้องกลับไปอยู่บ้านกับพี่เลี้ยงเพียงสองคน เพราะโรงเรียนของเด็กหญิงเปิดเทอมเรียบร้อยแล้ว“เอื้อยไม่ไปได้มั้ย เอื้อยอยากอยู่กับคุณอาศิ..อยากอยู่กับน้อง”“แต่บ้านของคุณอาอยู่ไกลจากโรงเรียนนะคะ ถ้าน้องเอื้อยอยู่ที่นี้ หนูจะเดินทางเหนื่อย”อดีตพี่เลี้ยงสาวแย้งด้วยความไม่สบายใจ..ใจความหลักคือ เธอไม่อยากให้เด็กน้อยต้องเหนื่อยในการเดินทางเจ้าแก้มยุ้ยรีบเข้ามาอ้อนทันที“ไม่เป็นไรค่ะ น้องเอื้อยจะตื่นแต่เช้า น้องเอื้อยไม่เหนื่อยหรอกค่ะ นะคะ..ให้น้องอยู่ด้วย”"แต่""นะคะ อย่าทิ้งเอื้อยเลยน้าาา นะคะๆๆๆ"เจ้าแก้มยุ้ยเริ่มน้ำตาคลอ พอคิดถึงช่วงที่เธอเคยทิ้งเด็กน้อย..รอบนี้อดีตพี่เลี้ยงสาวจึงอดใจอ่อนไม่ได้“ตกลงค่ะ แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆ น้องเอื้อยต้องบอกคุณอานะคะลูก”“เย้ๆๆ“พูดจบเด็กหญิงตัวน้อยกระโดดโหยงเหยง

  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่49

    “ศิอยากได้อะไรอีกมั้ย”“ซื้อดอกไม้ให้ศิหน่อยได้มั้ย” คนตัวเล็กกว่าอุบอิบตอบเขินๆ เรียกสายตาแปลกใจของคนตัวโต“แต่ศิไม่ชอบให้คิมซื้อดอกไม้นี่”“ใครบอกว่าไม่ชอบ..แค่ตอนนั้นศิกลัวว่าคิมจะเปลืองเงิน”“…”“สรุปจะซื้อให้มั้ย”“ซื้อซิครับๆ งั้นเดี๋ยวเรากินข้าวเสร็จ แล้วคิมแวะซื้อให้นะครับคนดี”หญิงสาวรับคำง่ายๆ หน้านวลขึ้นสีแดงระเรื่อ..ชวนให้ไอ้ต้าวตัวโตใจสั่น..อย่าว่าแต่ดอกไม้แค่ช่อหนึ่ง..เธออยากได้อะไรบนโลกนี้เขาพร้อมจะสรรหามาให้..ขอแค่ได้รับรอยยิ้มของเธอเป็นรางวัลก็พอตอนที่นั่งรถกลับบ้าน..บนตักของหญิงสาวมีช่อดอกคาร์เนชั่นสีน้ำเงินช่อใหญ่ นิ้วเรียวสวยลูบดอกไม้แผ่วเบา..เธอชอบมันมากหลังจากวันนั้นคิมหันต์เทียวไปรับไปส่งคนรักที่โรงพยาบาลทุกครั้ง และช่วยเธอดูลูกกับหลาน..มีเวลาก็นั่งทำงาน ยังดีงานของเขาสามารถทำที่ไหนก็ได้..แม้จะเหนื่อยแต่การได้อยู่ใกล้คนที่รัก..การรู้ว่าได้ทำเพื่อใคร..ความเหนื่อยจึงหายไปโดยไม่รู้ตัว เขายังคงช่วยหญิงสาวเลือกชุดแต่งงาน พาเธอหาฤกษ์แต่งงาน..ซึ่งกว่าจะได้วันก็อีกหลายเดือนข้างหน้า เธอเริ่มอ๊วกบ่อยขึ้น เหนื่อยล้ามากขึ้น..กินได้น้อยลง..จนเขาใจหาย..ร่างเพรียวระหงที่เ

  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่48

    ณ โซนเครื่องสำอางจากแบรนด์ดังต่างประเทศภาพที่ ba เห็นคือหญิงสาวหน้าตาสวยหวานติดจะเย็นชาเงียบขรึม กำลังก้มหน้าก้มตาเลือกสีลิป ข้างกายมีชายหนุ่มผมหยักศก หน้าตาหล่อเหลาคมคายยืนยิ้มรออย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย เดิมba อยากเดินเข้าไปแนะนำสินค้า..แต่บรรยากาศรอบตัว กับนัยน์ตาที่ติดจะเย็นชาของคุณลูกค้า..มีผลให้เธอไม่อยากเข้าไปรบกวน เพียงยืนรออยู่ด้านข้างเพื่อคอยบริการ..จากประสบการณ์ที่ทำหน้าที่มาหลายปี..ลูกค้าบางคนชอบให้แนะนำ ส่วนบางคนชอบเลือกและลองเองมากกว่า"ศิจะซื้อทุกสี ทุกแบบเลยก็ได้นะ"คนอยากเปย์แฟน ระริกระรี้อยากเสียเงิน แต่ยัยจอมหยิ่งของเขายังคงใช้ดวงตาคู่สวยสำรวจสีและแบบที่ชอบจริงๆ จนได้สีที่ชอบมาราวๆ สามสี่สี คิมหันต์เองราวกับรู้ใจ เขายื่นแขนให้เธอทันที..ทั้งยังส่งสายตาไร้เดียงสามาให้เธอไม่รู้หรอกว่าคู่รักคนอื่นเป็นยังไง แต่สำหรับคู่เธอแล้ว เขามักจะชอบตามเธอไปซื้อเสื้อผ้า เครื่องสำอาง..บางทีถ้าเขาเจออะไรที่เห็นว่าน่ารัก ก็ชอบซื้อมาฝากเธอ..จนเธอต้องเอะเขาไป เพราะไม่อยากให้เขาเสียเงินโดยใช่เหตุศิศิราลงมือสวอทสีลิปแท่งทดลองบนท้องแขนคนรัก..สีลิปโทนสีแดงเนื้อแมต พออยู่บนผิวขาวอมชมพูของชายห

  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่47

    ตอนที่รถแท็กซี่จอดสนิท..หญิงสาวรีบจ่ายเงิน..ดวงตาสองชั้นหลบในเหลือบมองรถของเขา.. มันยังจอดอยู่ในบ้าน..อย่างน้อย เขาก็ ‘กลับ’ มาหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ เริ่มสงบ..มือเย็นเฉียบ..ร่างเพรียวระหงค่อยๆ เดินย่องแอบมองคนในบ้านจากประตูบานเกล็ด..เวลานี้ในบ้านทุกอย่างยังคงดูเงียบสงบ เด็กๆ น่าจะกำลังเล่นกันอยู่ด้านหลังบ้านส่วนคนที่เธอรัก..ตอนนี้กำลังนอนก่ายหน้าผากอยู่บนโซฟา..ขายาวพาดเลยออกมา ชวนน่าสงสาร..เห็นดังนั้น.. คนไม่เคยอ้อน..ตัดสินใจ..เข้าไปซุกตัวในอ้อมอกเขา..ร่างสูงใหญ่สะดุ้งโหยงทันที ดวงตาคมกริบเผยแววอ่อนล้า..เขาจับร่างนุ่มนิ่มที่อยู่ๆ ก็จู่โจม..กลิ่นยาและสบู่ยี่ห้อเดิมที่ใช้ประจำ..บ่งบอกว่าเป็นเธอมือหนาใหญ่สั่นเล็กน้อย..เขาโอบกอดเธอแน่น..หญิงสาวยังคงเงียบ..ศีรษะของเธอแนบกับหัวใจของเขา..ซึ่งตอนนี้มันเต้นแรงมาก ราวกับวิ่งระยะไกล“ศิขอโทษนะคะคิม..ฮึก..ศิขอโทษ”“ไม่หรอก เป็นคิมเองที่พูดไม่ดีกับศิ ทั้งที่รู้ว่าศิกำลังไม่สบายอยู่..คิมขอโทษนะครับ”เสียงแหบพร่าของผู้ชายตัวโต ส่งผลให้ศีรษะเล็กๆ บนหน้าอกส่ายไปมา..หยดน้ำตาที่เขาคาดไม่ถึงเปื้อนซึมลงกระทบผิว..เธอคนที่เข้มแข็งมาตลอด.. กำลัง‘ร้องไห

  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่46

    ราวๆ บ่ายสองผู้หญิงใจร้ายที่กำลังทำให้เขาเสียใจ ก็จัดแจงอาบน้ำแต่งตัว วันนี้เธอมีนัดเจอหมอช่วงบ่ายสาม เช่นเคยหญิงสาวหัวดื้อยังคงไม่ยอมให้เขาไปส่ง ตอนที่ร่างเพรียวระหงกำลังจะออกจากบ้าน ชายหนุ่มรีบรั้นแขนเรียวสวยให้หันหน้ามาคุยกันก่อน ดวงตาสาวชั้นหลบในของอดีตคนรักเต็มไปด้วยคำถามอยู่ในนั้น ยิ่งสบตากับพ่อของลูกที่ตอนนี้กำลังแดงก่ำ เธอก็ยิ่งแปลกใจ“ศิศิรา เธอไม่มีอะไรจะพูดกับฉันหน่อยเหรอ”“....”ไม่พูดเปล่าชายหนุ่ม กับโยนซองสีน้ำตาลบางอย่างมาให้ เจ้าของบ้านคนสวยก้มหยิบขึ้นมาดู..มันคือ ‘พินัยกรรม’ ที่เธอทำไว้นั่นเอง ริมฝีปากได้รูปแสนเซ็กซี่เม้มแน่น..ชักจะไม่พอใจ“นายรื้อของห้องฉัน?”เมื่อเห็นชายหนุ่มไม่ยอมตอบ เธอสะบัดหน้าหนีทันที “คุณคิมหันต์ จริงอยู่ฉันอนุญาตให้คุณมาเจอลูกได้..แต่ไม่ได้หมายความว่า..จะให้คุณเข้ามาก้าวก่ายในชีวิต..ได้โปรดอย่าเข้าใจผิด”น้ำเสียงเย็นชา ใบหน้าหวานเรียบเฉยชวนให้หนาวไปถึงกระดูก“แต่จ๊ะจ๋าเป็นลูกของคิม”“แต่ฉันเคยถามคุณแล้ว คุณยังจำได้มั้ย คุณบอกฉันเองว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของเธอ..เธออยากทำอะไรก็เรื่องของเธอ”“…” “เพราะฉะนั้นคุณ..อย่ามาคาดหวังเรื่องเกี่ยวกับลูก เพ

  • น้ำค้างพ่ายร้ายรัก   บทที่45

    ดวงตาสองชั้นหลบในของคนตัวเล็กเต็มไปด้วยความจริงจังห่วงใย ในขณะที่ดวงตาคมของชายหนุ่มใสกระจ่าง"คิมฟังศินะ ถ้าต่อไปคิมมีแฟน จะให้ผู้หญิงคนนั้นดูแลเงินให้ก็ได้ แต่สิ่งที่คิมต้องมี..เวลาคบผู้หญิงต้องดูให้ลึกๆ..ศิหมายถึงดูให้ถึงข้างใน ดูให้ออกว่าเขาเข้ามาเพื่ออะไร..แล้วเงินอ่ะ ตอนนี้คิมยังหนุ่มยังมีแรงทำงาน..ส่วนหนึ่งควรเก็บออมไว้เพื่อในอนาคตตอนเกิดเหตุไม่คาดฝัน..เข้าใจที่ศิพูดมั้ย?"เสียงหวานยังคงเรียบเรื่อย ชายหนุ่มพยักหน้าหงึกหงักเป็นเชิงว่าเข้าใจก่อนที่มือหนาจะลูบใบหน้าสะสวยแผ่วเบาไล่มาจนถึงริมฝีปากสีอ่อน..แววตาที่มองหญิงสาวเต็มไปด้วยความรัก ตอนที่เธอเผลอจ้องตา.. ริมปากหยักได้รูปของไอ้ต้าวอดีตคนรักรีบฉวยจูบปากเล็กๆของเจ้าของบ้านโดยที่เจ้าตัวเองยังคงไม่ทันรู้ตัว..ลิ้นนุ่มดุนดันเข้ามาในโพรงปาก..ทั้งยั่วเย้า..ดูดความหวานคนตัวเล็กกว่าวูบวาบ ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ความหวานที่ได้จากกันและกัน..ยังคงไม่ต่างจากวันวาน..ตอนที่เขาถอนจูบ..เธอหายใจหอบเล็กน้อยดวงตาคมของชายหนุ่มที่มองมาเต็มไปด้วยความรักใคร่เทิดทูน..มือหนาหยาบจับปลายผมแผ่วเบา ก่อนจะทัดมันไว้ที่หู..นิ้วเรียวใหญ่ลูบตรงติ่งหูเล็กๆ ของเธอ..

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status