หน้าหลัก / รักโบราณ / นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ / ตอนที่ 41 เรื่องกวนใจของสิงอี้หาน

แชร์

ตอนที่ 41 เรื่องกวนใจของสิงอี้หาน

ผู้เขียน: ชาไทยเย็น
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-07 03:20:10

“ท่านเองก็รู้สึกงั้นหรือเจ้าคะ”

“ตอนแรกไม่ได้คิดอะไร แต่พอเห็นเขาเข้าไปหาพวกเจ้า ข้าก็เริ่มมั่นใจขึ้น เพียงแต่ เขาจะมาด้วยเรื่องใดนั้น ไม่แน่ใจ เอาเป็นว่าช่วงนี้เจ้าก็ระวังตัวเอาไว้ให้มาก ทางที่ดีอย่าอยู่ห่างข้ามากจะดีที่สุด”

“ท่านคงไม่ได้คิดหึงหวงอีกใช่หรือไม่เจ้าคะ”

“เจ้าคิดมากไปแล้ว อารมณ์นั้นต้องมีอยู่แล้ว แต่มันไม่เท่ากับความปลอดภัยของเจ้า ข้าเกรงว่าเป้าหมายของเขาจะใหญ่มากกว่านั้น”

การประลองของศิษย์หญิงของซินอี้และอ้ายเฟยจบด้วยการชนะของซินอี้ ที่ไปรอคู่ชนะระหว่างถงถงและเจินฟางหรูในการประลองอีกสามวันข้างหน้า และเมื่อการประลองจบลง ก็เป็นการแจ้งเรื่องรายละเอียดรอบรองชนะเลิศสำหรับทีมศิษย์ของสี่สำนักที่เหลือ คือฉีกวง อ้ายเฟย ตงหู และซินอี้ที่จะทำการจับสลากในอีกสองวันข้างหน้าที่ลานประลองพร้อมกัน

“ต้องรออีกสองวันจึงจะรู้ว่าจะได้สู้กับผู้ใด ศิษย์พี่แบบนี้เราจะไม่แย่หรือ”

“ไม่หรอก เห็นๆ อยู่ว่าเขาตั้งใจให้เราฝึกซ้อมเพื่อรับมือได้ทุกสำนัก ตอนนี้มีเพ่ยเฉิงที่แพ้ไป เหลืออีกสามสำนักที่เราต้องเร่งศึกษากระบวนท่าและขยันฝึกซ้อม”

สิงอี้หานเดินนำศิษย์น้องกลับเรือนพัก ก่อนที่จะถึงทางแยกที่สวน เขาก็ใ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 42 วิชามาร...

    “ท่านไปบอกเขาแบบนั้นจะดีหรือเจ้าคะ ถงถงยังไม่ได้พูดสิ่งใดเลย”“ก็ถ้ามัวแต่รอ ชาติหน้าก็คงไม่ได้บอกหรอก ดูอย่างเจ้าสิ หากว่าข้า…”“ท่านหยุดพูดไปเลยเจ้าค่ะ เรื่องแบบนี้เอามาเปรียบเทียบกันได้ด้วยหรือ ดื่มชาแล้วก็กลับไปได้แล้วเจ้าค่ะ”“อะไรกัน ใช้งานเสร็จก็ไล่ข้าเลยงั้นหรือ แล้วถ้าข้าบอกว่าไม่กลับเล่า เจ้าจะทำอะไรข้าได้”“เอาแต่ใจตัวเอง”“เหยาเหยา ด้านหลังน้ำตกนี่คืออะไรเจ้าเคยรู้หรือไม่”นางหันไปมองที่น้ำตก นางสังเกตว่าเขามองไปที่น้ำตกบ่อยครั้งแล้ว แต่ไม่รู้ว่าทำไมจนเขาเอ่ยถามขึ้นมา“ไม่ทราบเลยเจ้าค่ะ ตอนมาฝึกที่นี่ใหม่ๆ อาจารย์มักจะให้เรามาแช่น้ำตกและทำสมาธิที่นี่ แต่ก็ไม่ได้พูดสิ่งใดนี่เจ้าคะ ท่านสงสัยอะไรงั้นหรือ”“เจ้าเคยรู้หรือไม่ว่าสำนักเพ่ยเฉิงเคยมีผู้แอบฝึกวิชามารจนทำให้ถูกขับออกจากสำนัก”“พอทราบเจ้าค่ะ เป็นศิษย์น้องของอาจารย์ข้าอีกที แต่มิใช่ผู้ที่สอนข้า”“เจ้ารู้หรือไม่ว่าเขายังถูกขังอยู่ที่สำนักนี้ ตั้งแต่ที่อาวุโสลี่คุณทำลายวรยุทธของเขาทิ้ง”“ไม่ทราบเลยเจ้าค่ะ ข้าคิดว่าเขาถูกเนรเทศลงเขา นี่ท่านกำลังจะบอกอะไรข้าเจ้าคะ”“ข้ากำลังสงสัยว่า ห้องลับที่กักขังนักโทษ ที่สามารถพรางตาคน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-07
  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 43 ขโมยคัมภีร์

    “ข้าไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นเสียหน่อย เป็นท่านเองต่างหากที่มาหลงรักข้าเอง”“เจ้าไม่ยอมรับก็ไม่เป็นไร คืนนี้ข้าจะจัดการคนปากแข็งอย่างเจ้า ดูสิว่าจะปากแข็งแค่ไหน”เมื่อพูดจบเขาก็ช้อนร่างของนางไว้ในอ้อมกอด ซินเหยาเองก็มิได้ขัดขืนแต่อย่างใด นางโอบรอบคอผู้ที่อุ้มนางอย่างว่าง่ายและยอมให้เขาวางลงบนเตียง ม่านรอบเตียงถูกดึงออกมาเพื่อคลุมผู้ที่อยู่ด้านใน และลู่จื่อหยางก็เริ่มจัดการโจรสาวอย่างที่เขาพูดเมื่อครู่ทันทีไป๋ซินเหยาตื่นมาตอนเช้าก็พบว่าข้างกายนางว่างเปล่าเฉกเช่นทุกคืนที่ลู่จื่อหยางมาหานาง เขามักจะออกไปตอนก่อนรุ่งสางทุกคืนโดยที่นางยังหลับสนิทอยู่ เพียงแค่วันนี้ เขาปล่อยให้นางเปลือยเปล่าและไม่ได้สวมเสื้อผ้าเอาไว้ให้“คนบ้า นึกจะมาก็มา นึกจะไปก็ไป อูย ปวดเอวไปเสียหมด”นางนั่งบ่นพร้อมกับใช้มือทุบๆ รอบเอว เพราะเมื่อคืนนี้กว่าลู่จื่อหยางจะยอมให้นางได้พักผ่อนก็เกือบเข้ายามโฉ่ว (ตี1) ไปแล้ว จำได้เพียงว่านางนอนหอบหมดแรงและเขาเป็นผู้ที่ดึงผ้าห่มมาห่มและกอดนางเอาไว้ก่อนที่จะนอน“จริงด้วย วันนี้ต้องไปหาถงถงนี่นา”ซินเหยาลุกขึ้นไปอาบน้ำและแต่งตัวเดินออกมา นางจึงพบว่าสิงอี้หานมานั่งรอที่ระเบียงหน้าเรือนพ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08
  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ    ตอนที่ 44 ความในใจของศิษย์พี่

    “มันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อใดกัน มันรวดเร็วมากเหลือเกิน”“ข้าก็ไม่แน่ใจเจ้าค่ะ แต่ว่าความรู้สึกข้าไม่มีทางโกหกได้เจ้าค่ะ”“ข้าเข้าใจแล้ว ซินเหยา คุณชายลู่เป็นคนที่ดีคนหนึ่ง หากเจ้าลงเอยกับเขาได้ ข้าก็จะดีใจด้วย เอาล่ะ ข้าไม่รบกวนเวลาพักผ่อนของเจ้าแล้ว รีบไปพักเถิด”“เจ้าค่ะ ศิษย์พี่ ท่านก็เดินกลับดีๆ หายเร็วๆ นะเจ้าคะ”“ไม่ต้องห่วง ข้าใกล้จะหายแล้วล่ะ ขอบใจเจ้ามากนะ”ซินเหยาเดินกลับเข้าไปที่ห้องของนางและถูกร่างหนารัดเอวเอาไว้จนนางตกใจก่อนจะฟาดฝ่ามือไปและถูกเขาสกัดได้“ข้าเอง”“จื่อหยาง นี่ท่านมาแอบอะไรอยู่ตรงนี้”“หากข้าไม่แอบ เกรงว่าศิษย์พี่เจ้าจะมิกล้าสู้หน้าข้าแล้วนะ”“ท่านอยู่ที่นี่นานเท่าใดแล้ว”“ก็ตั้งแต่เจ้ามา”“ถ้าเช่นนั้น ท่านก็…ได้ยินหมดเลยสินะ”“เจ้าพูดได้ดีมาก ครั้งนี้ข้าจะให้รางวัลเจ้า”เขาไม่พูดเปล่า แต่กลับก้มหน้าเข้ามาหานางด้วย ไป๋ซินเหยาดันหน้าเขาที่ก้มลงมาออกไปและผลักเขาให้นั่งลงเก้าอี้ในห้อง“ท่านอย่าเอาเปรียบข้าสิ เหตุใดข้ารู้สึกว่าไม่ว่าจะเป็นรางวัล หรือการลงโทษจากท่าน มันถึงได้ไม่ต่างกันก็ไม่รู้สิ”“ข้าว่าต่างกันนะ ตรงความรู้สึกที่ทำ หากว่าให้รางวัลข้าก็จะนิ่มนวลกับ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08
  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 45 ตัวเจ้าหอมเหลือเกิน....

    เมื่อกินข้าวเสร็จแล้ว ทำภารกิจทุกอย่างเสร็จก็ไม่ผิดคาดของไป๋ซินเหยาที่นางต้องอยู่ค้างที่นี่ เพราะลู่จื่อหยางไม่ยอมให้นางกลับเรือนพัก ทั้งคู่สวมชุดนอนและเข้านอน คืนนี้เป็นอีกคืนที่ฝนตกหนัก“คืนนี้ฟ้าร้องเสียงดังจังเลย”“เจ้ากลัวหรือไม่”“ไม่เจ้าค่ะ”เขากระชับนางเข้ามาในอ้อมกอดให้แน่นขึ้น พร้อมกับลูบเรือนผมนุ่มของนางไปด้วย“เหยาเหยา เจ้าเคยคิดอยากจะไปเมืองหลวงบ้างหรือไม่”“ท่านถามข้าแบบนี้ทำไมเจ้าคะ”“ข้าแค่ถามดู หรือว่าเจ้าชอบอยู่ที่เจียงหยางมากกว่า”“ก่อนหน้านี้ข้าก็เคยมีความคิดจะย้ายไปที่อื่นเหมือนกันเจ้าค่ะ ชีวิตข้ามีแต่ท่านแม่ ตั้งแต่ที่บ้านถูกลอบวางเพลิงเมื่อหลายปีก่อน ข้าก็อยากย้าย แต่ท่านแม่ ยินยันที่จะอยู่ที่เจียงหยาง ข้าคิดว่าเป็นเพราะท่านพ่อ นางจึงไม่คิดจะย้าย แม้ว่านางจะตกอยู่ในอันตรายแค่ไหนก็ตาม”“แล้วตอนนี้เล่า เจ้าคิดเช่นไร ข้าอยากรู้”“ในเมื่อท่านแม่ก็กลับไปอยุ่กับท่านพ่อแล้ว และหากว่า…ข้าต้องแต่งงานออกไป ท่านอยู่ที่ใดข้าก็ต้องอยู่ที่นั่นเจ้าค่ะ”“แม้ว่าสถานที่นั้น จะเป็นที่ที่เจ้าไม่คุ้นเคย เต็มไปด้วยกฎระเบียบที่เจ้าไม่ชอบ เจ้าจะทนได้งั้นหรือ”“ท่านคงมิได้ให้ข้าเข้าไปอย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08
  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 46 การประลองรอบ 2

    ลานประลอง“สุดท้ายดูเหมือนว่าพี่อี้หานก็จะต้องเจอกับคนของอ้ายเฟยอยู่ดีนะเจ้าคะ เหมือนถูกจับวางมาเลย”“ก็ดูสมเหตุสมผลดีนะ หากว่าพวกเขาเจอกันที่รอบรองชนะเลิศ งั้นรอบชิงชนะเลิศคงไม่มีอะไรให้ดูแล้วล่ะ”“แต่ถ้าหากใครสักคนผ่านรอบรองมาไม่ได้…”“นั่นยิ่งไม่มีทาง เจ้าลองดูวรยุทธคู่ต่อสู้ของพวกเขาก็รู้แล้ว พรุ่งนี้ก็แค่ลุ้นว่าให้สองคนที่เป็นคู่ต่อสู้พวกเขายืนหยัดอยู่บนเวทีได้นานพอที่จะไม่ให้คนเบื่อก็พอ”“ฝีมือพวกเขาไม่ได้ด้อยขนาดนั้นกระมังเจ้าคะ”“เมื่อเทียบกับเซียวจุนและสิงอี้หาน นับว่าห่างไกลอยู่มาก”ผลการจับสลากนั้นเป็นไปตามที่คิดเอาไว้ก่อนหน้านี้ เมื่อทุกคนได้แยกย้ายออกจากลานประลองเพื่อกลับที่พักและเตรียมการสำหรับการประลองพรุ่งนี้“อาจารย์จะกลับเลยหรือไม่เจ้าคะ”“ไม่ล่ะ เจ้ากลับไปก่อนเถิด”“ผู้อาวุโสลี่คุณ เรื่องที่ข้าให้ท่านไป ตรวจสอบแล้วหรือยังขอรับ”“คุณชายลู่วางใจ ข้าไม่ลืมแน่นอน พวกท่านไม่ต้องเป็นห่วง”ลู่จื่อหยางหันมามองไป๋ซินเหยาและพานางเดินกลับไปส่งที่เรือนพัก“เหยาเหยา พรุ่งนี้เช้าเจ้าออกไปที่เวทีประลองกับข้าตอนเช้าก่อนจะเริ่มการแข่งขันนะ”“ทราบแล้วเจ้าค่ะ แล้วถงถง…”“ไม่เป็นไร ยัง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-09
  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 47 ขนนกหัสดิน

    “ฟางหรู เจ้าหยุดนะ!!”“ซินเหยา นี่เจ้าเข้ามาทำไม จะทำผิดกฎงั้นหรือ”“ฟางหรู เจ้าเล่นผิดกฎตั้งแต่แรกแล้ว ครั้งแรกใช้ผ้าล้อมเพื่อจัดการคู่ต่อสู้ ครั้งนี้ กล้าใช้วิชานอกรีตเลยเชียวหรือ”“นังตัวดี อย่ามากล่าวหาข้านะ วิชานอกรีตอะไรกัน”“ถ้าเช่นนั้นเจ้าบอกข้ามาสิ ว่ากระบวนท่าที่เจ้าใช้เมื่อครู่ มันคือวิชาจากที่ใด สำนักเรามิได้สอนกระบวนท่านี้ อีกห้าสำนักก็มิได้มีกระบวนท่าที่โหดเหี้ยมเหมือนวิชามารแบบนี้เช่นกัน”“ซินเหยา ในเมื่อเจ้าหาเรื่องเองก็อย่าโทษข้าก็แล้วกัน”ฟางหรูออกกระบวนท่าใหม่ ไป๋ซินเหยาหลบนางไปได้สองกระบวนท่าเท่านั้น เพียงท่าที่สาม นางก็ถูกซัดที่อกจนนางกระเด็นออกไป เป็นลู่จื่อหยางที่กระโดดขึ้นมารับนางเอาไว้ เจินฟางหรูจะเข้ามาซ้ำ เขาจึงซัดมีดบินออกไปตัดผ้าของนางทิ้ง ที่จริงชุดหลากสีที่นางใส่ มิใช่เพียงใส่เพื่อความสวยงาม แต่เอามาเพื่อซ่อนอาวุธ“ขนนกหัสดิน เจ้าฝึกวิชามาร เจินฟางหรู การประลองนี้จบแล้ว เจ้าแพ้เพราะทำผิดกฎ”“พวกท่านคอยจับผิดข้าสินะ ได้ งั้นข้าก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจพวกเจ้าแล้ว”“เหยาเหยา เจ้าหลีกไป!! ข้าจัดการนางเอง”เขาหันกลับเข้าไปรับลูกดอกขนนกพิษของฟางหรูที่ยิงออกมา ลู่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-09
  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 48 อาจารย์สอนวิชามาร

    ลู่จื่อหยางใช้ตัวบังไป๋ซินเหยาไว้ได้อีกครั้ง แต่ตัวเขาเองก็ถูกฝ่ามือนั้นเข้าไป ทำให้กระอักเลือดออกมา ซ่งจินเย่และสิงอี้หานที่วิ่งมาถึงเห็นเหตุการณ์นั้นเข้าพอดีจึงได้รีบวิ่งเข้าไป“อาจารย์เหตุใดท่านจึงทำร้ายคุณชายลู่ด้วย นี่มันเกิดอะไรขึ้น”“ซ่งจินเย่ อาจารย์เป็นผู้สอนวิชามารให้แก่ข้า วันนี้พวกเจ้าจะต้องตายกันหมด สำนักเพ่ยเฉิงจะกลายเป็นสำนักเทียนฉู่ที่สอนแต่วิชามารตั้งแต่วันนี้”“ไม่จริง!! อาจารย์ลี่คุณ ไม่จริงใช่หรือไม่ขอรับ”ซ่งจินเย่มิอาจรับความจริงเรื่องนี้ได้ เขามองไปที่อาจารย์ใหญ่ลี่คุณอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาที่จู่ๆ จะซัดฝ่ามือใส่ศิษย์อย่างไป๋ซินเหยาที่เขารักราวกับบุตรสาว“ใครขวางทางข้า ตายสถานเดียว”“จื่อหยาง ท่านเป็นเช่นไรบ้าง”“เหยาเหยา เจ้าปลอดภัยดีหรือไม่”“ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ แต่ว่าท่าน….”“ข้าไม่เป็นไร เจ้าหลบออกไปก่อน เร็วเข้า”“ไม่ ข้าไม่ปล่อยให้ท่านสู้คนเดียว หากจะสู้ ก็สู้ด้วยกัน อาจารย์...”“ไป๋ซินเหยา เจ้าคือคนที่จะขโมยคัมภีร์สินะ”“อาจารย์ เหตุใดท่านจึงกลายเป็นเช่นนี้ เกิดอะไรขึ้น เหตุใดถึงเป็นท่าน!!”“หุบปาก!!”“คุณชายลู่ ลุกไหวหรือไม่ขอรับ ตามข้าออกมา ข้าจะรีบรัก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-09
  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 49 บุรุษลึกลับเผยตัว....

    “ข้าฮ่าวหลาน ท่านออกไปพักก่อน ข้าพึ่งรักษาเส้นลมปราณให้ท่านไปสองส่วน ตรงนี้ปล่อยเป็นหน้าที่ข้าเอง”“แต่ว่า..”“เชื่อข้าเถิด พลังของท่านตอนนี้ สู้เขาไม่ได้หรอก ลงไปดูซินเหยาเถอะ”“ขอบคุณ”ลู่จื่อหยางค่อยๆ เดินลงมา เขารีบวิ่งไปหาไป๋ซินเหยาที่นอนหมดสติทันที เขาจับมือนางไว้ สิงอี้หานกำลังทำการรักษานางอยู่“คุณชายลู่ ท่านนั่งลงก่อน เป็นเช่นไรบ้างขอรับ ท่านผู้นั้นคือ….”“อาจารย์ของเหยาเหยา บุรุษลึกลับบนเขาทางเหนือ ฮ่าวหลาน”“เขานั่นเอง ท่านดื่มนี่ก่อนขอรับจะช่วยให้ดีขึ้น ยาสมานลมปราณ”“คุณชายซ่ง แผลของเจ้า…”“ไม่เป็นไรแล้วขอรับ ท่านรีบดื่มก่อน ข้าจะไปช่วยพี่อี้หานรักษาซินเหยา”“นางเป็นเช่นไรบ้าง”“ก็…นางเสียพลังไปมาก และถูกซัดอย่างแรงในตอนสุดท้าย ตอนนี้พวกเรา…”“ข้าเอง”“เดี๋ยว คุณชายลู่ แต่ว่าท่านยังไม่ได้ดื่มยา คุณชาย ..”เขารีบหันกลับไปดูซินเหยาทันที นางยังคงหมดสติอยู่ สิงอี้หานที่เหงื่อออกเพราะใช้พลังในการรักษาไปมากมีถงถงคอยเช็ดเหงื่อให้ ก่อนที่เขาจะเริ่มคลายออก“คุณชายสิง ท่านเหนื่อยแล้ว พักเถิด”“อีกประเดี๋ยวนางก็น่าจะฟื้นขอรับ คุณชายลู่ คนผู้นั้นคือใครขอรับ”“อาจารย์ของซินเหยาน่ะพี่อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-09

บทล่าสุด

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนพิเศษที่ 4

    ใบหน้าของเขาตกใจระคนดีใจเมื่อมองไปที่ใบหน้าอันงดงามของพระชายาที่บอกเขาเรื่องนี้ มิน่าเล่านางจึงไม่ยอมให้เขาทำ เพราะต้องการบอกข่าวดีนี้ก่อนที่จะเข้าหอ“จริงหรือ เหยาเหยา เจ้าจะบอกว่า ในท้องเจ้าตอนนี้…มีลูกของเราอยู่เช่นนั้นหรือ”“เพคะ เพราะฉะนั้น พระองค์จะทำอะไร…ก็ จะหักโหมเช่นเดิมมิได้นะเพคะ”“ข้าดีใจยิ่งนัก ข้าดีใจที่สุดเลย เหยาเหยา นี่มันเรื่องดีมากจริงๆ เหตุใดเจ้าไม่บอกข้าก่อนหน้านี้ พิธีการทั้งหลายนั่น ข้าจะได้สั่งลดเพื่อไม่ให้เจ้าและลูกต้องเหนื่อยมากขนาดนี้”“ข้าปรึกษาแม่นมแล้วเพคะ แม่นมก็จัดการทุกอย่างให้รวบรัดแล้ว ก่อนหน้านี้หม่อมฉันมีอาการแพ้ท้องหนัก ทั้งจวนเลยวุ่นวายเกรงว่าข้าจะทนไม่ไหว ทั้งเครื่องประดับและชุดหนักๆ นี่ก็ถูกถอดออกไปหลายชิ้นเหลือเพียงสิ่งที่สำคัญๆ ไว้เท่านั้นเพคะ”“นี่ขนาดเจ้าเอาออกไปบ้างแล้ว แต่เหตุใดมันยังดูเยอะและหนักอยู่เล่า ตอนนี้เจ้ารู้สึกเช่นไรบ้าง อยากกินอะไรหรือไม่ เจ้ายังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เช้านี่นา ข้าจะไปสั่งให้คนยกอาหารมาให้นะ”ว่าแล้วเขาก็รีบเดินไปเปิดประตู แม่สื่อถึงกับตกใจที่เจ้าบ่าวจู่ ๆ ก็เปิดประตูออกมา แต่เขาเพียงสั่งอาหารเพื่อให้เจ้าสาวเ

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนพิเศษที่ 3

    พระราชพิธีผ่านไปด้วยความราบรื่นและโล่งอกของทั้งแม่นมหวงและพระชายาหลิวอ๋องที่มีความกังวลเกี่ยวกับอาการแพ้ท้องของเจ้าสาวซึ่งไม่ต้องการแจ้งข่าวนี้ให้กับผู้อื่นทราบเจ้าบ่าวเองก็แทบจะไม่อยากรับแขกอีกต่อไป เขาอยากจะเร่งให้จบงานเลี้ยงที่ท้องพระโรงเร็วๆ เสียเหลือเกินเพราะคิดถึงเจ้าสาวที่เฝ้ารอมาหลายสิบวันเต็มที่แล้วตำหนักบูรพา ห้องส่งตัวเจ้าสาว“พระชายา อีกประเดี๋ยวเมื่อองค์ไท่จื่อเข้ามา จะเปิดหน้าเจ้าสาวก่อน และดื่มสุรามงคล คืนนี้จะมีแม่สื่อเฝ้าอยู่หน้าห้องจนกว่าไฟในห้องจะดับลงเพื่อส่งตัวพวกท่านเข้าหอ พิธีเข้าหอ ห้ามมิให้คู่บ่าวสาวออกจากห้องหอจนกว่าจะรุ่งสาง”“ข้าเข้าใจแล้วเจ้าค่ะแม่นม”“เอาล่ะ ตอนนี้ข้าจะออกไปแล้วนะเพคะ องค์ไท่จื่อน่าจะกำลังมาแล้ว”“ขอบคุณแม่นมเจ้าค่ะ”เป็นดังคาด องค์ไท่จื่อ เว่ยจื่อหยางเสด็จมาถึงห้องส่งตัวก่อนเวลาถึงสองเค่อ เขาไม่อาจรอได้อีกต่อไปแล้ว เขาทิ้งให้องค์ชายห้า เจ้าบ่าวอีกคนทำหน้าที่รับแขกแทนเขา แล้วเขาก็มาที่ห้องส่งตัวก่อน องค์ชายห้าเข้าใจความรู้สึกของจื่อหยางดี เขาจึงรับหน้าที่ดูแลแขกในงานแทนน้องชายประตูห้องส่งตัวถูกเปิดออก เว่ยจื่อหยางเดินเข้ามา ตอนแรกเขารี

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนพิเศษที่ 2

    ท่านหมอวิ่งเข้าไปยังห้องที่ซินเหยานอนพักอยู่ ตอนนี้นางหยุดอาเจียนแล้ว เขาเริ่มจับชีพจรของนางก่อนและก็หันมามองที่แม่นมหวงและพระชายาที่มองไปที่คนป่วยอย่างนึกเป็นห่วง ท่านหมอลุกขึ้นมาพร้อมกับความตกใจของทั้งคู่“ท่านหมอ เหตุใดตรวจเพียงนิดเดียว นางเป็นหนักถึงเพียงนี้ ท่านจะรีบลุกไปไหนกัน”“ยินดีกับพระชายาด้วย คุณหนูตั้งครรภ์แล้วขอรับ”ทั้งสองที่รอฟังเบิกตากว้างด้วยความตกใจระคนดีใจ พร้อมกับแม่นมที่คอยตบแขนพระชายาหลิวอ๋อง“พระชายา ท่านได้ยินหรือไม่ ข่าวดีเช่นนี้ พระชายา”“มีครรภ์ เหยาเหยามีครรภ์ แม่นม ข้ามิได้ฟังผิดไป”“ไม่ผิดเจ้าค่ะ เร็วเข้า พวกเจ้ารีบไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้คุณหนู ท่านน่ะ รีบไปเตรียมอาหารบำรุง ข้าจะรีบจดให้ว่าต้องซื้อสิ่งใดบ้าง พระชายา ท่านอยู่เป็นเพื่อนคุณหนูก่อน ข้าจะรีบไปช่วยท่านป้าฝูเตรียมของบำรุง”“ท่านหมอ แล้วช่วงนี้ต้องระวังสิ่งใดบ้างเจ้าคะ”“พวกท่านไม่ต้องเป็นห่วงไป ไม่มีอะไรหนัก ช่วงนี้ให้นางพักผ่อนมาก ๆ อย่ายกของหนัก ห้ามวิ่ง ระวังเรื่องอาหารรสจัด ส่วนเรื่องอื่น ไม่น่าต้องเป็นห่วง ช่วงครรภ์อ่อนๆ การพักผ่อนเป็นเรื่องสำคัญ”“ขอบคุณท่านหมอเจ้าค่ะ”“ยินดีด้วยๆ พระช

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนพิเศษที่ 1

    พระราชพิธีแต่งตั้งองค์ไท่จื่ออย่างเป็นทางการได้ผ่านไปสองวันแล้ว เหลืออีกเพียงสิบวันก็จะถึงวันพระราชพิธีสมรสและแต่งตั้งพระชายาองค์ไท่จื่อจวนสกุลหลิวต่างเร่งตกแต่งจวนและส่วนหนึ่งก็รีบจัดเตรียมสถานที่เพื่อรอรับงานใหญ่ ไม่คิดว่าการกลับมาเมืองหลวงในครั้งนี้จะเกิดเรื่องมากมายถึงเพียงนี้“พวกเขามากันแล้ว อาจารย์ ศิษย์จะไปต้อนรับพวกเขาเอง”“ไปเถอะๆ แล้วพาพวกเขาไปห้องพักด้วย”“ขอรับอาจารย์”เซียวจุนวิ่งออกไปหน้าจวน รถม้าสองคันที่จอดต่อกันอยู่เพื่อมาร่วมงานสำคัญที่จะเกิดขึ้นในอีกสิบวันข้างหน้า เซียวจุนวิ่งออกมารอรับพวกเขา ประตูรถม้าคันแรกเปิดออกมาแล้ว สิงอี้หานเดินนำหน้าออกมาพร้อมกับพยุงอันถงถงลงมาจากรถม้า ก่อนจะลงมาทักทายเซียวจุนที่รออยู่หน้าจวน“คุณชายสิง แม่นางอัน ยินดีต้อนรับ การเดินทางเป็นอย่างไรบ้าง”""คุณชายเซียว""พวกเขาเอ่ยทักขึ้นพร้อมกัน ไป๋ซินเหยาเล่าเรื่องเซียวจุนในจดหมายให้พวกเขาฟังแล้วก่อนเดินทางมาที่นี่ พวกเขาพบเซียวจุนอีกครั้ง แต่ดูเหมือนว่าครั้งนี้ เซียวจุนจะดูเป็นมิตรมากกว่าที่เจอตอนอยู่เขาเซียนซี“พี่เซียว พวกข้าปลอดภัยดี ระยะทางค่อนข้างไกลแต่เดินทางสะดวก ได้ข่าวว่าท่านบาดเจ

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 82 รักเดียวในดวงใจ (ตอนจบ)

    จื่อหยางรีบลุกขึ้นจากตักของซินเหยาที่เขากำลังนอนหนุนอย่างสบาย และหันมากอดนางแทน“ข้าก็ไม่ได้อยากโกหกเจ้านะ เพียงแต่เหตุการณ์บางอย่างทำให้ข้าบอกเจ้าไม่ได้ หากบอกเจ้าไป เรื่องบางเรื่องอาจจะไม่เป็นเช่นนี้ ไหนเจ้าบอกว่าไม่โกรธข้าแล้วอย่างไรเล่า”“ข้าก็ไม่ได้พูดอะไรสักคำ เป็นท่านที่ร้อนตัวออกมาเอง”“ก็ได้ๆ ข้าผิดเองๆ ทุกเรื่องเลย ข้าผิดแต่เพียงผู้เดียว”“แล้วหลังจากนั้นเล่าเพคะ”“จากนั้น เซว่านชิงก็เอาขวดยานั่นมาให้ข้ากับเสด็จพี่ตรวจดู พบว่ามันเป็นยาพิษ พวกเราเลยสลับขวดใหม่และซ้อนแผนนาง ทำให้เซว่านชิงทำเหมือนทำตามแผนของนาง ข้ารู้ว่านางกำนัลนั่นเป็นคนของหยุนเซียน นางต้องฟ้องแน่ และก็อย่างที่เจ้าเห็นนั่นแหละ”“มีเพียงข้าคนเดียวที่ไม่รู้เรื่องแผนการนี้”“นั่นเพราะพวกเราไม่มีเวลาบอกกับเจ้า เซว่านชิงเองก็บอกเจ้าไม่ได้เพราะนางกำนัลสองคนนั้นจับตาดูพวกเจ้าอยู่ นางจึงทำได้เพียงทำตามแผนเท่านั้น”“ท่านไม่เชื่อว่าข้าจะเป็นคนทำตั้งแต่แรก”“ข้าไม่มีทางเชื่ออยู่แล้ว เจ้าไม่ใช่คนแบบนั้น และคงไม่โง่ขนาดที่จะวางยาพิษอย่างโจ่งแจ้งแบบนั้น ดูก็รู้ว่าเรื่องนี้ต้องมีคนใส่ร้ายเจ้าแน่ ๆ”“ขอเพียงพระองค์เชื่อ หม่อม

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 81 นางโจรขโมยใจ

    “ข้ากลัวว่าเจ้าจะปฏิเสธข้า ไม่ยอมรับข้า เจ้าเป็นคนรักอิสระดั่งนกที่โบยบินอยู่บนท้องนภาที่ยิ่งใหญ่ แต่ตัวข้าคือพญาอินทรีที่ต้องคอยเฝ้ามองสรรพสิ่ง คอยจัดการกับสิ่งที่ไม่ถูกต้องและกำจัดเหยื่อที่มารุกราน ข้ากลัวว่าหากเจ้าไม่รักข้าก่อน ข้าจะไม่สามารถกุมหัวใจเจ้าได้ เจ้าจะโบยบินจากข้าไป นั่นคงทำให้ข้าไม่มีแรงที่จะมีชีวิตอยู่ได้อีกต่อไป”“แต่อย่างไรพระองค์ก็ต้องเลือก และสิ่งที่เลือกก็ช่างยิ่งใหญ่ แม้จะไม่มีหม่อมฉัน พระองค์ก็ยืนหยัดเพื่อราษฎรได้นะเพคะ”“เมื่อก่อนได้ แต่ตอนนี้ข้าไม่แน่ใจ เหยาเหยา เจ้าเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตข้า ตั้งแต่เมื่อใดก็ไม่รู้ที่หัวใจข้าถูกเจ้าขโมยมันไปจนหมดสิ้น ข้าไม่เป็นตัวของตัวเอง ข้าผู้ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใด กลับกลัวว่าเจ้าจะไม่พอใจ อารมณ์เจ้าขึ้นๆ ลงๆ ก็ทำให้ข้ากลัวจนทำอะไรน่าอับอายมากมาย ข้ามักจะทำตัวไม่ถูกเวลาที่อยู่ต่อหน้าเจ้า นึกๆ ไปแล้ว พอเป็นเรื่องของเจ้า ข้ารู้สึกว่าข้าเป็นเพียงแค่ลูกนกหัดบินเท่านั้น และไม่รู้ตัวว่าเมื่อไหร่ ที่ขาดเจ้าไม่ได้ รู้แต่ว่าตอนนี้ อีกครึ่งชีวิตที่เหลือของข้า อยากจะอยู่กับเจ้าตลอดไป”“พระองค์พูดเช่นนี้ ต้องการให้หม่อมฉันยกโทษให้งั

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ    ตอนที่ 80 ความจริงทั้งหมด

    ไป๋ซินเหยาหันมามองหน้าเว่ยจื่อหยางด้วยความตกใจเช่นกัน เรื่องนี้เขาไม่เคยบอกนางมาก่อน ฐานะที่แท้จริงของเขาพึ่งมาเปิดเผยวันนี้ นางหันไปมองที่ท่านอา ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะรู้ก่อนหน้านั้นอยู่แล้ว“ที่แท้พระองค์เฝ้าระวังมาโดยตลอด พระองค์ระแวงกระหม่อมมาโดยตลอด หึ นี่คือสิ่งตอบแทนข้ารับรับใช้ที่ซื่อสัตย์”“ซื่อสัตย์ ท่านยังกล้าพูดว่าท่านซื่อสัตย์เช่นนั้นหรือ ท่านอาศัยเอาความบาดหมางของพระชายารองหลิวอ๋อง ยุยงให้แม่ทัพหลิงร่วมมือกับท่านเพื่อจะก่อกบฏแบ่งแยกดินแดน ยังดีที่เสด็จพี่ข้าเชี่ยวชาญการทูต สามารถเกลี้ยกล่อมให้แม่ทัพหลิงล้มเลิกความคิดนี้ได้ คิดว่าท่านจะหยุด แต่ไม่เลย ท่านกลับหาเรื่องใช้บุตรสาวคิดแผนการร้าย จะป้ายสีให้พระสนมกับองค์หญิงแคว้นเหวยหน่วนมีความผิดเพื่อยุยงให้แคว้นเหวยหน่วนก่อสงครามและท่านก็จะเป็นนกขมิ้นที่ตามเก็บผลประโยชน์ในภายหลัง ท่านยังกล้าพูดว่าท่านเป็นขุนนางซื่อสัตย์ ท่านไม่อายปากบ้างหรือ”“ฮ่าๆๆ องค์ชาย ไม่ ไม่สิ องค์ไท่จื่อ แม้แต่เรื่องนี้ท่านก็สืบรู้จนหมด นับถือจริงๆ ที่แท้ พวกท่านเดินทางไปเจียงหยางเพราะเรื่องแม่ทัพหลิงนี่เอง ถึงว่า เขาไม่คิดจะติดต่อข้ามาอีกเลย ข้าคิดว่าทอ

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 79 ความละโมบเป็นเหตุ

    ฝ่าบาทเป็นผู้สั่งการเองโดยไม่รอให้เสนาบดีเป่าร้องขอชีวิตบุตรสาว เขาเองก็คงไม่ได้อยากทำเช่นนั้น การเก็บบุตรสาวที่ทำให้ชื่อเสียงของสกุลเป่าเสื่อมเสียเอาไว้เป็นเรื่องที่ไม่มีอยู่ในความคิดของเขา ตัดเนื้อร้ายออก อย่างไรก็ยังดีกว่าที่เสียหายทั้งตระกูล“หมอหลวง อาการฮองเฮาเป็นเช่นไรบ้าง”“ทูลฝ่าบาท ฮองเฮาปลอดภัยดี ชีพจรเต้นคงที่ ราวกับว่าพระองค์กำลังพักผ่อนอยู่ ทางที่ดีปล่อยให้พระองค์นอนพักผ่อนอย่าให้ผู้ใดไปรบกวนจะเป็นการดีพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องนี้ก็ฝากให้พวกท่านจัดการก็แล้วกัน”“รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ”หมอหลวงออกไปแล้ว พระสนมโม่เฟยเองก็ถูกสั่งให้ไปพักพร้อมกับองค์หญิงเซว่านชิง ตอนนี้เหลือเพียงฝ่าบาท องค์ชายทั้งสอง เสนาบดีเป่า ไป๋ซินเหยาและหลิวอ๋องที่อยู่ในกระโจม“ไป๋ซินเหยา เรื่องนี้ต้องขอโทษเจ้าที่ถูกกล่าวหาอย่างไม่เป็นธรรม”“ฝ่าบาทอย่าได้ทรงกังวลเพคะ เพียงเรื่องคลี่คลายได้หม่อมฉันก็ไม่ติดใจเอาความแล้วเพคะ”“ฝ่าบาท บุตรีกระหม่อมอายุยังน้อย ที่ทำไปก็เพราะอารมณ์ชั่ววูบ หวังว่าฝ่าบาทจะไม่ลงโทษนางมากเกินไปพ่ะย่ะค่ะ”“หึ เสนาบดีเป่า ท่านบอกว่านางอายุน้อย ทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ แต่ที่นางจะเอาชีวิตคือฮ

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 78 ลงโทษคนร้าย

    “เป่าหยุนเซียน แล้วที่เจ้าโวยวายว่าฮองเฮาถูกวางยาพิษและกล่าวโทษผู้อื่นนี่มันอย่างไรกัน ข้าต้องการคำอธิบาย”ฝ่าบาทหันมาถามเอาความกับหยุนเซียนที่นั่งคุกเข่าสั่นอยู่กับพื้น“ฝ่าบาท คิดว่านางคงตกใจเพราะนางนั่งอยู่กับฮองเฮาและคงตกใจเมื่อเห็นว่าฮองเฮาล้มลง จึงคิดว่านางถูกพิษพ่ะย่ะค่ะ”เป่าอี้หยวนเป็นผู้แก้ต่างให้บุตรสาวเพื่อให้นางได้พ้นข้อกล่าวหาโง่ๆ นี้ หากไม่ใช่นางที่โวยวายทำแตกตื่น เรื่องนี้คงมิได้ลุกลามเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้“งั้นหรือ แล้วเหตุใดนางถึงได้กล่าวโทษไป๋ซินเหยากับองค์หญิงทันทีที่คิดว่าฮองเฮาโดนยาพิษเล่าท่านเสนาบดี”“เรื่องนี้ข้าคิดว่าข้าอธิบายได้เพคะ”เซว่านชิงเดินก้าวออกมาเผชิญหน้ากับเป่าหยุนเซียนที่นั่งส่ายหน้าร้องขอความเห็นใจจากเซว่านชิงอยู่ แต่ตอนนี้นางเห็นธาตุแท้ของเป่าหยุนเซียนแล้ว เมื่อหลอกใช้นางแล้วยังจะโยนความผิดให้นางและเสด็จอาที่เป็นพระสนมรับเคราะห์ไปด้วยเพื่อให้ตนเองได้พ้นผิด“องค์หญิง เจ้าหมายความว่าเช่นไร”“ทูลฝ่าบาท ก่อนหน้านั้นเป็นท่านหญิงผู้นี้ที่เข้ามาทำตัวสนิทสนมกับหม่อมฉันและพระสนมเพื่อยุให้หม่อมฉันทำร้ายแม่นางไป๋เพคะ รวมถึงเหตุการณ์วันนี้...”“องค์หญิง ท่

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status