ตอนที่ 44 ความในใจของศิษย์พี่

“มันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อใดกัน มันรวดเร็วมากเหลือเกิน”

“ข้าก็ไม่แน่ใจเจ้าค่ะ แต่ว่าความรู้สึกข้าไม่มีทางโกหกได้เจ้าค่ะ”

“ข้าเข้าใจแล้ว ซินเหยา คุณชายลู่เป็นคนที่ดีคนหนึ่ง หากเจ้าลงเอยกับเขาได้ ข้าก็จะดีใจด้วย เอาล่ะ ข้าไม่รบกวนเวลาพักผ่อนของเจ้าแล้ว รีบไปพักเถิด”

“เจ้าค่ะ ศิษย์พี่ ท่านก็เดินกลับดีๆ หายเร็วๆ นะเจ้าคะ”

“ไม่ต้องห่วง ข้าใกล้จะหายแล้วล่ะ ขอบใจเจ้ามากนะ”

ซินเหยาเดินกลับเข้าไปที่ห้องของนางและถูกร่างหนารัดเอวเอาไว้จนนางตกใจก่อนจะฟาดฝ่ามือไปและถูกเขาสกัดได้

“ข้าเอง”

“จื่อหยาง นี่ท่านมาแอบอะไรอยู่ตรงนี้”

“หากข้าไม่แอบ เกรงว่าศิษย์พี่เจ้าจะมิกล้าสู้หน้าข้าแล้วนะ”

“ท่านอยู่ที่นี่นานเท่าใดแล้ว”

“ก็ตั้งแต่เจ้ามา”

“ถ้าเช่นนั้น ท่านก็…ได้ยินหมดเลยสินะ”

“เจ้าพูดได้ดีมาก ครั้งนี้ข้าจะให้รางวัลเจ้า”

เขาไม่พูดเปล่า แต่กลับก้มหน้าเข้ามาหานางด้วย ไป๋ซินเหยาดันหน้าเขาที่ก้มลงมาออกไปและผลักเขาให้นั่งลงเก้าอี้ในห้อง

“ท่านอย่าเอาเปรียบข้าสิ เหตุใดข้ารู้สึกว่าไม่ว่าจะเป็นรางวัล หรือการลงโทษจากท่าน มันถึงได้ไม่ต่างกันก็ไม่รู้สิ”

“ข้าว่าต่างกันนะ ตรงความรู้สึกที่ทำ หากว่าให้รางวัลข้าก็จะนิ่มนวลกับ