Share

ร้ายยิ่งนัก

ลานฝึกนางใน

“นายหญิงอันอัน”อันอันยิ้ม เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับก็ในเมื่อเรื่องราวที่พูดกับ เสี่ยวจื้อรบกวนจิตใจ

“”พวกเจ้ายังไม่รีบคารวะนายหญิง”

เหล่านางในต่างย่อกาย

“นายหญิง ฝ่าบาทให้ ส่งกล้วยหอมมาที่นี่”

อันอันหันมองขันทีที่พากันยกกล้วยหอมหลายหวีมา

“กล้วยหอม”

มองไปอีกด้านหนึ่งมีไหน้ำผึ้งวางเรียงราย

“ใช่แล้วนายหญิง ฝ่าบาทอยากจะให้นายหญิง ช่วยฝึกการกินกล้วยในแบบที่ฝ่าบาทโปรดปรานให้กับนางในฝึกหัดเหล่านี้”

ขันทีต่างแจกจ่ายกล้วยคนละลูกให้กับเหล่านางใน อันอันปลิดกล้วย บรรจงแกะเปลือกออกช้าๆ จุ่มกล้วยลงไปในไหน้ำผึ้ง

ร่างสูงของอินจิ๋นเดินก้าวเข้ามา

อันอันเลียกล้วยในมือ พลันสายตาเหลือบไปเห็นอินจิ๋นที่ยืนยิ้มด้วยตาสื่อความหมาย อันอันปากล้วยในมือลงพื้นก่อนจะวิ่งออกจากตรงนั้นไปในภายใต้ความตกตะลึงของทุกคน ที่ยังไม่ทันจะได้ทำตามที่อันอันสอน อินจิ๋นถอนหายใจ

“ฝ่าบาท ให้ตามนายหญิงหรือไม่”

อินจิ๋นห้าม

“นายหญิงของพวกเจ้านางคงเหนื่อยเกินไป”

ตามอันอันออกไปทันที

ศาลาริมน้ำ

“ท่านหญิงอันอัน ท่านเป็นอะไร”

ชิงซีมองหยาดน้ำตาที่ปริ่มขอบตาของอันอัน

“ข้าเพียงแค่ถูกผงเข้าตาหา”

ชิงซียิ้มบางๆ

“ข้าผ่านมาทางนี้เลยคิดว่าค
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status