Share
บทที่ 73 ความช่วยเหลือที่คาดไม่ถึง
Related chapter
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 74 วางแผนหลบหนี
การเดินทางไปที่พักของหลินหลินผ่านเส้นทางเงียบสงบ เมื่อแสงอาทิตย์ลับขอบฟ้า เหลือเพียงแสงจันทร์อันเบาบางที่ส่องสว่างทางเดินของพวกเขา ซาเอบะและหลินหลินเดินเคียงข้างกันอย่างเงียบ ๆ แต่ในความเงียบงันนั้น ต่างคนต่างก็คิดถึงสิ่งที่พวกเขาต้องเผชิญในอนาคตที่พักของหลินหลินเป็นบ้านอีกหลังที่เธอไม่ค่อยได้อยู่ ตั้งอยู่ในตรอกซอยเล็ก ๆ ซึ่งลึกพอที่จะซ่อนตัวจากสายตาของผู้คนทั่วไป แต่ไม่ลับจนเกินไป บ้านเล็ก ๆ สีขาวที่พวกเขาเห็นอยู่ตรงหน้าดูเรียบง่าย ไม่มีสิ่งใดที่บ่งบอกว่าที่นี่เป็นที่พักของหญิงสาวคนหนึ่งที่ต้องเผชิญหน้ากับอันตรายเช่นนี้“ถึงแล้วค่ะ” หลินหลินพูดพลางพยักหน้าไปทางบ้าน “ที่นี่คงพอปลอดภัยสำหรับคืนนี้”ซาเอบะมองไปรอบ ๆ ก่อนจะพยักหน้า “ดูเงียบดี” เขากล่าวเสียงเบา และรีบก้าวไปที่ประตู หลินหลินไขกุญแจและเปิดประตูให้พวกเขาเข้าข้างในเมื่อเข้ามาภายในบ้าน ความรู้สึกอุ่นใจที่เกิดขึ้นจากการได้หลบซ่อนในที่ที่ปลอดภัยสักทีทำให้ทั้งสองคนรู้สึกผ่อนคลายลงบ้าง ห้องเล็ก ๆ นี้ตกแต่งอย่างเรียบง่าย เฟอร์นิเจอร์ไม่มากมาย มีเพียงโซฟาตัวเก่า โต๊ะกาแฟ และภาพถ่ายขนาดเล็กติดผนัง“ฉันว่าพักกันสักหน่อยดีไหมคะ?” หลิ
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 75 เผชิญหน้ากับความจริง
เช้าวันรุ่งขึ้น แสงแดดยามเช้าที่ลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาทำให้บรรยากาศในห้องดูสงบสุขกว่าค่ำคืนที่ผ่านมา ซาเอบะนั่งอยู่ที่โต๊ะเล็ก ๆ ในห้องนั่งเล่น ขณะที่หลินหลินยังคงหลับอย่างเงียบ ๆ บนโซฟา การได้พักผ่อนอย่างเพียงพอในที่ปลอดภัยทำให้พวกเขาสามารถเติมพลังและเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งที่รออยู่ข้างหน้าซาเอบะมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นรถราต่าง ๆ วิ่งผ่านไปมา สายตาของเขาจับจ้องไปยังสิ่งที่อยู่ข้างนอก แต่ในหัวกลับเต็มไปด้วยความคิดเกี่ยวกับอนาคต เขารู้ดีว่าการต่อสู้ครั้งนี้ยังไม่จบสิ้น และโทโมะยังคงตามล่าพวกเขา แต่สิ่งที่เขาเริ่มตระหนักได้ก็คือ ความรู้สึกที่เขามีต่อหลินหลินได้ลึกซึ้งขึ้นเรื่อย ๆในที่สุดหลินหลินก็เริ่มขยับตัว เธอลืมตาขึ้นช้า ๆ ก่อนจะหันมองซาเอบะที่นั่งอยู่ไม่ไกล เธอยิ้มบาง ๆ ให้เขา “คุณตื่นนานแล้วเหรอ?”“ใช่” ซาเอบะตอบ “มีหลายอย่างที่ต้องคิด”หลินหลินลุกขึ้นนั่งขณะที่เธอฟังเขาพูด “แผนต่อไปของเราคืออะไร?”ซาเอบะถอนหายใจเล็กน้อย ขณะที่เขาลุกขึ้นและเดินไปที่หน้าต่าง “เราต้องหาทางเข้าถึงแหล่งข้อมูลของโทโมะ ไม่อย่างนั้นเราจะไม่มีทางรู้ว่าเขาวางแผนอะไรต่อไป”“แล้วคุณคิดว่าเราจะทำยังไง?” หลินหล
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 76 การหลบหนีที่ไม่รอด
หลังจากซาเอบะและหลินหลินได้พบกับชายวัยกลางคน ผู้ซึ่งเคยอยู่ในกลุ่มของโทโมะมาก่อนและหลบหนีออกมา เขาเล่าให้ซาเอบะฟังถึงข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับโทโมะ รวมถึงเรื่องราวในอดีตที่ทำให้เขาต้องหลบซ่อนตัวมาตลอดหลายปีนี้ ความเกลียดชังต่อโทโมะยังคงอยู่ในสายตาของชายคนนั้น เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เคยลืมสิ่งที่โทโมะทำกับเขาและครอบครัว“พวกมันกำลังวางแผนอะไรบางอย่างใหญ่โต... ถ้าพวกนายไม่รีบหนีไปจากที่นี่ มันจะสายเกินไป” ชายคนนั้นเตือนซาเอบะอย่างเร่งรีบหลินหลินเริ่มรู้สึกไม่ปลอดภัย เธอเดินเข้าไปใกล้ซาเอบะ จับแขนเขาเบาๆ “พี่ซาเอบะ เราไม่ควรอยู่ที่นี่นานเกินไปนะ ฉันว่าพวกมันต้องตามเรามาแน่”ซาเอบะนิ่งคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะพยักหน้าให้กับชายคนนั้น “ขอบใจสำหรับข้อมูล ฉันจะเอามันไปใช้ให้เกิดประโยชน์” เขาพูดก่อนที่จะหันไปบอกหลินหลิน “ไปกันเถอะ เราไม่ควรอยู่นาน”แต่ยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะก้าวออกจากบ้าน เสียงประตูหน้าบ้านก็ถูกกระแทกอย่างแรงตามด้วยเสียงปืนดังขึ้นอย่างน่าตกใจ กระจกหน้าต่างแตกกระจาย ชายผู้เคยอยู่ในกลุ่มของโทโมะรีบถอยหลังหนีเข้าไปในมุมหนึ่งของห้องพร้อมกับสั่งให้ซาเอบะและหลินหลินรีบหาที่หลบ“มันมาแล้ว!” ชายคน
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 77 การตัดสินใจครั้งสำคัญ
เสียงปืนที่ไล่ล่าพวกเขาเงียบหายไป แต่ความตึงเครียดในอากาศยังคงหนักอึ้ง ซาเอบะกวาดตามองรอบๆ พยายามประเมินสถานการณ์ เขารู้ดีว่าพวกเขาเพิ่งรอดจากการปะทะกับกลุ่มของโทโมะมาได้อย่างหวุดหวิด แต่ก็รู้ว่าอันตรายยังไม่จบเพียงเท่านี้หลินหลินนั่งพิงต้นไม้ใหญ่ หายใจหอบเหนื่อย แต่สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เธอยังไม่อยากเชื่อว่าพวกเขารอดมาได้ ซาเอบะเดินเข้ามานั่งข้างๆ เธอ ก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือเธอเบาๆ ให้กำลังใจ"เธอโอเคไหม?" ซาเอบะถามเสียงนุ่ม พลางมองลึกเข้าไปในดวงตาของหลินหลิน"ฉัน...ฉันไม่รู้จะตอบยังไง" หลินหลินพูดเบาๆ "มันเกิดขึ้นเร็วมาก พวกมันรู้ได้ยังไงว่าเรามาที่นี่?"ซาเอบะส่ายหัว "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน บางทีอาจจะมีคนในที่คอยส่งข่าวให้พวกมัน" เขาพูดพลางคิดถึงความเป็นไปได้ต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้นชายผู้เคยอยู่ในกลุ่มโทโมะนั่งอยู่ไม่ไกลนัก เขามองซาเอบะและหลินหลินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด "ฉันขอโทษนะ พวกมันอาจจะตามฉันมาจากที่อื่นโดยที่ฉันไม่รู้ตัว"ซาเอบะหันไปมองเขา "ไม่ใช่ความผิดของนาย" เขาพูดเสียงเข้ม "แต่ตอนนี้ เราต้องคิดว่าจะทำยังไงต่อ"หลินหลินเงยหน้าขึ้นมองซาเอบะ น้ำตาซึมเล็กน้อย
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 78 เส้นทางแห่งความเสี่ยง
การเดินทางใต้แสงจันทร์สาดส่องเหนือเมืองที่เงียบสงัด ท่ามกลางความมืดที่ปกคลุม ซาเอบะ หลินหลิน และชายที่เคยอยู่ในกลุ่มของโทโมะ เดินฝ่าลมหนาวไปยังเส้นทางที่พวกเขาหวังว่าจะเป็นทางออกจากเมืองนี้ได้ ชายคนนั้นนำทางพวกเขาไปสู่ตรอกแคบๆ แห่งหนึ่งซึ่งดูเก่าและทรุดโทรม แต่ก็ไร้ซึ่งความสนใจจากผู้คนทั่วไป“มันอยู่ที่นี่” ชายคนนั้นกล่าวเบาๆ พร้อมกับชี้ไปที่บานประตูเหล็กที่ซ่อนอยู่ในความมืด มันเก่าจนสนิมขึ้นเป็นแผ่น และดูเหมือนจะไม่ถูกเปิดใช้งานมาหลายปี“นี่เหรอ?” ซาเอบะถามพร้อมขมวดคิ้วชายคนนั้นพยักหน้า “ใช่ ทางเข้าที่พวกมันไม่รู้ นี่เคยเป็นเส้นทางที่ใช้ขนของผิดกฎหมายในช่วงที่ฉันยังทำงานให้โทโมะ แต่ตอนนี้ไม่มีใครใช้มันอีกแล้ว” เขาพูดพลางพยายามเปิดประตูด้วยแรงทั้งหมดที่มี แต่ประตูไม่ขยับแม้แต่น้อย“ช่วยหน่อย” เขาหันมาพูดกับซาเอบะซาเอบะวางกระเป๋าลงกับพื้น แล้วเข้าช่วยดันประตูด้วยกำลังทั้งหมดของเขา เสียงเอี๊ยดอ๊าดของเหล็กเสียดสีกันดังไปทั่วทั้งบริเวณ ก่อนที่ประตูจะค่อยๆ เปิดออก เผยให้เห็นทางเดินมืดสนิทข้างในที่นำไปสู่ใต้ดิน“นี่มัน…” หลินหลินพูดขึ้นอย่างลังเล“มันปลอดภัย” ชายคนนั้นรีบตอบ “พวกมันไม่รู้
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 79 ความหวังในความมืด
การเดินทางผ่านอุโมงค์มืดมิดทำให้ทั้งสามคนรู้สึกเหมือนกับอยู่ในโลกที่ไร้จุดหมาย เสียงฝีเท้าของพวกเขาดังขึ้นในความเงียบ ทั้งซาเอบะและหลินหลินเริ่มรู้สึกถึงความกดดันที่สะสมขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะหลินหลินที่รู้สึกถึงการกัดกินของความเหนื่อยล้าและความวิตกกังวล“เราจะถึงที่ไหนกันแน่?” หลินหลินถามขึ้นเสียงเบาๆ ขณะที่เธอก้าวตามชายที่นำทาง“อีกไม่นาน เราใกล้จะออกจากที่นี่แล้ว” ชายคนนั้นตอบ แม้จะไม่รู้แน่ชัดว่าข้อมูลที่เขาพูดเป็นจริงหรือไม่ แต่ซาเอบะและหลินหลินก็พยายามเก็บความหวังไว้อยู่หลังจากเดินต่อไปอีกสักพักหนึ่ง พวกเขาเริ่มสังเกตเห็นว่ามีแสงสว่างเล็กน้อยลอดเข้ามาในทางเดิน เมื่อก้าวเข้าไปใกล้ แสงสว่างนั้นก็เพิ่มมากขึ้นจนกลายเป็นช่องเปิดที่พวกเขารอคอย“ไปกันเถอะ!” ซาเอบะพูดพลางเร่งรีบไปข้างหน้า ทันใดนั้นพวกเขาก็ถึงประตูเหล็กขนาดใหญ่ที่มีรอยสนิมเกาะอยู่ทั่ว ประตูนี้อาจเป็นทางออกที่พวกเขาหมายถึงชายคนนั้นก้มตัวลงไปค้นหากุญแจในกระเป๋าของเขา “นี่คือที่ที่พวกเขาใช้ขนของออกจากเมือง แต่อาจจะมีการเฝ้าระวังอยู่” เขาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“เราต้องระวังให้ดี” ซาเอบะพูด เขามองไปที่หลินหลินที่ยืนอยู่ข้างๆ
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 80 หนีสุดชีวิต
หลินหลินนั่งอยู่ในพุ่มไม้ ขณะที่ซาเอบะและชายที่นำทางได้หลบอยู่ใกล้ๆ ใจของเธอกำลังเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นและวิตกกังวล ขณะที่เสียงของกลุ่มคนที่ตามมากำลังเข้าใกล้เรื่อยๆ พวกเขาไม่รู้ว่าคนเหล่านั้นคือใคร แต่ทุกคนล้วนเข้าใจดีว่านี่คือช่วงเวลาที่อันตรายที่สุด“เงียบๆ” ซาเอบะกระซิบเบาๆ ขณะที่พวกเขามองไปที่กลุ่มคนที่เดินเข้ามา กลุ่มนั้นประกอบไปด้วยชายฉกรรจ์ประมาณห้าคน โดยมีโทโมะเป็นผู้นำ สายตาที่ดุดันของเขาทำให้บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความตึงเครียด“หาตัวพวกมันให้เจอ!” โทโมะพูดเสียงดัง และคำสั่งนั้นทำให้หลินหลินรู้สึกเหมือนโลกกำลังจะพังทลาย“เราต้องรีบออกจากที่นี่” ชายที่นำทางกระซิบ ขณะที่เขามองไปรอบๆ เพื่อหาทางออก“พวกมันจะไม่หยุดจนกว่าจะเจอเรา” ซาเอบะกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “แต่เราจะต้องหาทางกลับไปให้ได้”“ไปทางไหนดี?” หลินหลินถาม ขณะที่ความวิตกกังวลเริ่มกัดกินหัวใจของเธอซาเอบะมองไปที่เส้นทางที่มีรั้วกั้นอยู่ในระยะไกล “นั่น! เราสามารถปีนข้ามรั้วและวิ่งไปทางทิศตะวันออกได้” เขาชี้ไปที่รั้วที่สูงพอสมควร ซึ่งอาจจะเป็นทางออกจากสถานการณ์นี้“แต่เราจะถูกจับได้ถ้าเราทำแบบนั้น” ชายที่นำทางแย้ง “เร
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 1 จุดเริ่มต้น
ยามเช้าในกรุงเทพมหานคร อากาศยังคงอบอ้าวและควันรถจากถนนสายหลักก็ลอยคลุ้งไปทั่ว ซาเอบะ นักสืบเอกชนที่มีชื่อเสียงด้านการไขคดีที่ซับซ้อนและเป็นที่รู้จักในวงการสืบสวน เดินทางมาที่สำนักงานเล็กๆ ของเขาที่ตั้งอยู่ในย่านเงียบสงบไม่ไกลจากใจกลางเมือง สำนักงานของซาเอบะนั้นเรียบง่าย มีโต๊ะทำงานไม้ที่ดูเก่าๆ หนังสือกองพะเนิน และบอร์ดที่เต็มไปด้วยรูปถ่ายและโน้ตที่แปะไว้ซาเอบะเป็นชายวัยกลางคน ใบหน้าของเขามีแววครุ่นคิดเสมอ และมักจะมีลักษณะเงียบขรึม เขามักจะเริ่มต้นวันด้วยกาแฟดำเข้มๆ และหนังสือพิมพ์รายวัน แต่วันนี้ไม่เหมือนวันอื่นๆ เขารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างไม่ปกติเมื่อได้เห็นซองจดหมายสีน้ำตาลวางอยู่บนโต๊ะทำงานของเขาจดหมายนี้ถูกส่งมาโดยไม่มีชื่อผู้ส่ง มีเพียงคำว่า "ด่วน" เขียนไว้ด้านหน้า ซาเอบะเปิดจดหมายออก และพบว่ามีการ์ดขนาดเล็กที่พับเอาไว้ ข้างในการ์ดมีข้อความสั้นๆ ที่พิมพ์ด้วยตัวอักษรเรียบง่ายแต่ชัดเจน:“ช่วยหาตัว เมย์ ให้ที เธอหายตัวไปแล้ว ฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อดี”ซาเอบะอ่านข้อความนั้นด้วยความสนใจแต่ก็ยังสงสัย จดหมายนี้มาจากใคร? เมย์เป็นใคร? และทำไมเขาถึงต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้? ขณะที่เขา
Latest chapter
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 80 หนีสุดชีวิต
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 79 ความหวังในความมืด
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 78 เส้นทางแห่งความเสี่ยง
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 77 การตัดสินใจครั้งสำคัญ
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 76 การหลบหนีที่ไม่รอด
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 75 เผชิญหน้ากับความจริง
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 74 วางแผนหลบหนี
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 73 ความช่วยเหลือที่คาดไม่ถึง
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 72 แผนใหม่ในยามวิกฤติ
