LOGINShare
บทที่ 77 การตัดสินใจครั้งสำคัญ
Last Updated:
2024-10-22 18:49:45
Related chapters
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 78 เส้นทางแห่งความเสี่ยง
การเดินทางใต้แสงจันทร์สาดส่องเหนือเมืองที่เงียบสงัด ท่ามกลางความมืดที่ปกคลุม ซาเอบะ หลินหลิน และชายที่เคยอยู่ในกลุ่มของโทโมะ เดินฝ่าลมหนาวไปยังเส้นทางที่พวกเขาหวังว่าจะเป็นทางออกจากเมืองนี้ได้ ชายคนนั้นนำทางพวกเขาไปสู่ตรอกแคบๆ แห่งหนึ่งซึ่งดูเก่าและทรุดโทรม แต่ก็ไร้ซึ่งความสนใจจากผู้คนทั่วไป“มันอยู่ที่นี่” ชายคนนั้นกล่าวเบาๆ พร้อมกับชี้ไปที่บานประตูเหล็กที่ซ่อนอยู่ในความมืด มันเก่าจนสนิมขึ้นเป็นแผ่น และดูเหมือนจะไม่ถูกเปิดใช้งานมาหลายปี“นี่เหรอ?” ซาเอบะถามพร้อมขมวดคิ้วชายคนนั้นพยักหน้า “ใช่ ทางเข้าที่พวกมันไม่รู้ นี่เคยเป็นเส้นทางที่ใช้ขนของผิดกฎหมายในช่วงที่ฉันยังทำงานให้โทโมะ แต่ตอนนี้ไม่มีใครใช้มันอีกแล้ว” เขาพูดพลางพยายามเปิดประตูด้วยแรงทั้งหมดที่มี แต่ประตูไม่ขยับแม้แต่น้อย“ช่วยหน่อย” เขาหันมาพูดกับซาเอบะซาเอบะวางกระเป๋าลงกับพื้น แล้วเข้าช่วยดันประตูด้วยกำลังทั้งหมดของเขา เสียงเอี๊ยดอ๊าดของเหล็กเสียดสีกันดังไปทั่วทั้งบริเวณ ก่อนที่ประตูจะค่อยๆ เปิดออก เผยให้เห็นทางเดินมืดสนิทข้างในที่นำไปสู่ใต้ดิน“นี่มัน…” หลินหลินพูดขึ้นอย่างลังเล“มันปลอดภัย” ชายคนนั้นรีบตอบ “พวกมันไม่รู้
Last Updated : 2024-10-22นักสืบจากต่างแดน บทที่ 79 ความหวังในความมืด
การเดินทางผ่านอุโมงค์มืดมิดทำให้ทั้งสามคนรู้สึกเหมือนกับอยู่ในโลกที่ไร้จุดหมาย เสียงฝีเท้าของพวกเขาดังขึ้นในความเงียบ ทั้งซาเอบะและหลินหลินเริ่มรู้สึกถึงความกดดันที่สะสมขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะหลินหลินที่รู้สึกถึงการกัดกินของความเหนื่อยล้าและความวิตกกังวล“เราจะถึงที่ไหนกันแน่?” หลินหลินถามขึ้นเสียงเบาๆ ขณะที่เธอก้าวตามชายที่นำทาง“อีกไม่นาน เราใกล้จะออกจากที่นี่แล้ว” ชายคนนั้นตอบ แม้จะไม่รู้แน่ชัดว่าข้อมูลที่เขาพูดเป็นจริงหรือไม่ แต่ซาเอบะและหลินหลินก็พยายามเก็บความหวังไว้อยู่หลังจากเดินต่อไปอีกสักพักหนึ่ง พวกเขาเริ่มสังเกตเห็นว่ามีแสงสว่างเล็กน้อยลอดเข้ามาในทางเดิน เมื่อก้าวเข้าไปใกล้ แสงสว่างนั้นก็เพิ่มมากขึ้นจนกลายเป็นช่องเปิดที่พวกเขารอคอย“ไปกันเถอะ!” ซาเอบะพูดพลางเร่งรีบไปข้างหน้า ทันใดนั้นพวกเขาก็ถึงประตูเหล็กขนาดใหญ่ที่มีรอยสนิมเกาะอยู่ทั่ว ประตูนี้อาจเป็นทางออกที่พวกเขาหมายถึงชายคนนั้นก้มตัวลงไปค้นหากุญแจในกระเป๋าของเขา “นี่คือที่ที่พวกเขาใช้ขนของออกจากเมือง แต่อาจจะมีการเฝ้าระวังอยู่” เขาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“เราต้องระวังให้ดี” ซาเอบะพูด เขามองไปที่หลินหลินที่ยืนอยู่ข้างๆ
Last Updated : 2024-10-22นักสืบจากต่างแดน บทที่ 80 หนีสุดชีวิต
หลินหลินนั่งอยู่ในพุ่มไม้ ขณะที่ซาเอบะและชายที่นำทางได้หลบอยู่ใกล้ๆ ใจของเธอกำลังเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นและวิตกกังวล ขณะที่เสียงของกลุ่มคนที่ตามมากำลังเข้าใกล้เรื่อยๆ พวกเขาไม่รู้ว่าคนเหล่านั้นคือใคร แต่ทุกคนล้วนเข้าใจดีว่านี่คือช่วงเวลาที่อันตรายที่สุด“เงียบๆ” ซาเอบะกระซิบเบาๆ ขณะที่พวกเขามองไปที่กลุ่มคนที่เดินเข้ามา กลุ่มนั้นประกอบไปด้วยชายฉกรรจ์ประมาณห้าคน โดยมีโทโมะเป็นผู้นำ สายตาที่ดุดันของเขาทำให้บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความตึงเครียด“หาตัวพวกมันให้เจอ!” โทโมะพูดเสียงดัง และคำสั่งนั้นทำให้หลินหลินรู้สึกเหมือนโลกกำลังจะพังทลาย“เราต้องรีบออกจากที่นี่” ชายที่นำทางกระซิบ ขณะที่เขามองไปรอบๆ เพื่อหาทางออก“พวกมันจะไม่หยุดจนกว่าจะเจอเรา” ซาเอบะกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “แต่เราจะต้องหาทางกลับไปให้ได้”“ไปทางไหนดี?” หลินหลินถาม ขณะที่ความวิตกกังวลเริ่มกัดกินหัวใจของเธอซาเอบะมองไปที่เส้นทางที่มีรั้วกั้นอยู่ในระยะไกล “นั่น! เราสามารถปีนข้ามรั้วและวิ่งไปทางทิศตะวันออกได้” เขาชี้ไปที่รั้วที่สูงพอสมควร ซึ่งอาจจะเป็นทางออกจากสถานการณ์นี้“แต่เราจะถูกจับได้ถ้าเราทำแบบนั้น” ชายที่นำทางแย้ง “เร
Last Updated : 2024-10-22นักสืบจากต่างแดน บทที่ 81 แผนการที่ไม่คาดคิด
เสียงฝีเท้าของซาเอบะที่วิ่งนำไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วหายไปในความมืด หลินหลินและชายที่นำทางยืนหอบอยู่ริมถนนที่ทอดยาวไกล ขณะที่พวกเขาเพิ่งข้ามรั้วมา ความมืดในยามค่ำคืนทำให้ทุกอย่างดูน่ากลัวขึ้นอีกหลายเท่า หลินหลินหันมองรอบๆ พยายามหาทางออกที่ปลอดภัยในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอน"ไปต่อเถอะ" ชายที่นำทางเอ่ยเสียงแผ่ว แต่แฝงไปด้วยความรีบร้อน "เรายังไม่พ้นอันตราย พวกมันอาจตามมาเจอเราได้ทุกเมื่อ"หลินหลินพยักหน้าอย่างเชื่องช้า หัวใจของเธอยังเต้นรัวหลังจากเหตุการณ์การหลบหนีที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมากเกินไป เธอแทบไม่มีเวลาได้ยั้งคิด แต่สิ่งหนึ่งที่อยู่ในใจของเธอตอนนี้คือความกังวลต่อซาเอบะ ที่ต้องเสี่ยงชีวิตหลอกล่อกลุ่มคนเหล่านั้น"เขาจะปลอดภัยไหม?" หลินหลินถามเสียงสั่น ความรู้สึกในใจเธอไม่แน่ใจนักเกี่ยวกับแผนที่ซาเอบะวางไว้ชายที่นำทางหันมามองเธอเล็กน้อย ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "เขาเป็นคนฉลาดและมีประสบการณ์ เชื่อเถอะว่าเขาจะหาทางรอดได้"ถึงแม้คำพูดนั้นจะฟังดูให้กำลังใจ แต่ความวิตกยังคงท่วมท้นใจหลินหลิน ความกลัวที่ว่าจะไม่มีวันได้พบกับซาเอบะอีกทำให้เธอไม่อาจปล่อยวางได้ เธอรู้ดีว
Last Updated : 2024-10-24นักสืบจากต่างแดน บทที่ 82 การเผชิญหน้า
เสียงฝีเท้าดังกระแทกเข้ามาในห้องที่หลินหลินซ่อนตัวอยู่ เธอรู้สึกเหมือนหัวใจจะหลุดออกจากอก ขณะมองไปยังชายที่นำทางและชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างๆ สายตาของทุกคนเต็มไปด้วยความตึงเครียด พวกเขารู้ดีว่าสถานการณ์นี้เป็นอันตรายมาก หากถูกพบว่าซ่อนอยู่ที่นี่ จะไม่มีทางออกให้พวกเขาอีกแล้วเสียงของโทโมะดังขึ้นจากห้องนั่งเล่น "เช็คทุกมุม! มันต้องซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่งในบ้านนี้"“เราต้องเงียบ” ชายที่นำทางกระซิบ พร้อมกับมองไปรอบๆ ห้องเหมือนกำลังคิดหาทางออก“ถ้าพวกมันมาที่นี่จริง ๆ เราจะทำอย่างไร?” หลินหลินถามเสียงเบา เธอรู้สึกถึงความวิตกกังวลที่ก่อตัวขึ้นในใจ“ถ้าเป็นไปได้ เราต้องรอจนกว่าพวกมันจะออกไป” ชายที่นำทางตอบ ขณะพยายามสงบสติอารมณ์ แต่เสียงของโทโมะเริ่มเข้าใกล้มากขึ้น ทำให้ทุกคนรู้สึกตึงเครียดมากขึ้นเรื่อยๆ“ไม่เห็นตัวมัน!” เสียงของโทโมะดังก้องขึ้นในบ้าน ก่อนที่กลุ่มของเขาจะเริ่มตรวจสอบอย่างละเอียดหลินหลินหยุดหายใจ หูของเธอแหลมฟังเสียงทุกอย่างรอบตัว เธอได้ยินเสียงกระดานไม้ขูดที่พื้นเมื่อกลุ่มโทโมะเดินตรวจค้นห้องนั่งเล่น สายตาของเธอจับจ้องไปยังประตูที่ปิดอยู่ และจิตใจเธอก็เตือนว่าหากพวกมันเปิดประตู
Last Updated : 2024-10-24นักสืบจากต่างแดน บทที่ 83 ความมืดและแสงแห่งความหวัง
ในขณะที่หลินหลินและสองชายซ่อนตัวอยู่ในบ้านร้างอันเงียบสงัดนั้น เสียงฝีเท้าของโทโมะและพวกเขายังคงดังก้องเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ หัวใจของหลินหลินเต้นแรงจนเธอเกือบจะได้ยินเสียงหัวใจตัวเอง เธอพยายามรักษาความสงบและไม่แสดงอาการกลัว แต่ภายในใจเต็มไปด้วยความตึงเครียดชายที่นำทางและชายวัยกลางคนพยายามมองหาทางออกอื่น แต่การหาทางหลบหนีในสถานการณ์แบบนี้ยิ่งเป็นไปได้ยาก พวกเขาได้แต่รอเวลา ขณะที่ความตึงเครียดเพิ่มพูนขึ้นทุกวินาที“เราต้องเตรียมพร้อม ถ้ามันเข้ามาเราจะได้ไม่เสียเปรียบ” ชายที่นำทางกระซิบหลินหลินมองไปรอบๆ บ้านร้างที่มืดทึม เธอรู้สึกถึงความเย็นที่ซึมผ่านผิว ทำให้เธอสั่นเล็กน้อย เธอรู้ว่าหากโทโมะตามมาถึงที่นี่จริง ๆ พวกเขาไม่มีทางหนีไปได้ไกลทันใดนั้น เสียงฝีเท้าหนักๆ ของโทโมะก็หยุดลงข้างนอกบ้าน เหมือนว่าเขาสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง โทโมะมองไปรอบ ๆ ด้วยสายตาที่สงสัย เขาเหมือนกำลังดมกลิ่นอะไรบางอย่างแล้วค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อย ๆ เสียงหัวเราะแผ่วเบาของเขาดังขึ้น ท่ามกลางความเงียบงัน ทำให้หลินหลินรู้สึกเย็นสะท้าน“หนีมาถึงนี่เชียวเหรอ?” โทโมะกล่าวเสียงทุ้ม “คิดหรือว่าซ่อนตัวได้แนบเนียนขน
Last Updated : 2024-10-31นักสืบจากต่างแดน บทที่ 84 ความลับของโทโมะ
หลังจากที่ซาเอบะสามารถจัดการกับโทโมะจนเขาอยู่ในสภาพไม่สามารถต่อสู้ต่อไปได้ ทั้งสามยืนเผชิญหน้ากับเขาในบรรยากาศที่เงียบงัน โทโมะพยายามลุกขึ้นและหายใจหอบ แววตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความเกลียดชัง แต่ภายใต้ความโกรธแค้นนั้น เหมือนมีบางอย่างซ่อนอยู่ ซาเอบะรู้สึกถึงบางสิ่งที่ยังไม่ถูกเปิดเผย“ทำไมคุณถึงตามล่าฉันกับหลินหลินขนาดนี้?” ซาเอบะถามเสียงนิ่ง แต่เต็มไปด้วยความสงสัยโทโมะหัวเราะแผ่วเบา “นายยังไม่เข้าใจอีกหรือ? สิ่งที่ฉันทำมันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น” เขาพูดพร้อมกับเผยรอยยิ้มที่น่ากลัว “นายคิดว่าเรื่องนี้จะจบแค่นี้หรือไง?”หลินหลินขมวดคิ้วมองโทโมะอย่างไม่เข้าใจ “หมายความว่ายังไง? คุณพูดเรื่องอะไรกันแน่?”โทโมะหยุดมองหลินหลินชั่วครู่ และสายตาของเขาเปลี่ยนไป เหมือนเขากำลังพิจารณาบางอย่าง “พวกเธอไม่รู้เลยสินะ…ว่าความจริงอยู่ใกล้แค่ไหน ความลับที่พวกเธอกำลังค้นหา…”ซาเอบะรู้สึกว่าคำพูดของโทโมะไม่ใช่แค่การยั่วเย้า แต่เหมือนมีความจริงซ่อนอยู่ในนั้น เขาเริ่มรู้สึกว่ามีเงื่อนงำบางอย่างที่ยังไม่ถูกเปิดเผย และสิ่งนั้นอาจเป็นกุญแจสำคัญในการไขคดีที่เขาพยายามค้นหา“พูดออกมาให้หมด โทโมะ ถ้าไม่อยากต้องเจอก
Last Updated : 2024-10-31นักสืบจากต่างแดน บทที่ 85 เงื่อนงำที่ซ่อนอยู่
หลังจากซาเอบะและหลินหลินกลับมาถึงเมือง พวกเขาตัดสินใจมุ่งหน้าไปยังที่ทำการลับของซาเอบะที่ใช้เป็นฐานข้อมูลเพื่อค้นหาเบาะแสเพิ่มเติมเกี่ยวกับเอกสารที่ได้จากโทโมะ เอกสารนั้นเต็มไปด้วยรหัสลับ สัญลักษณ์ที่เขาไม่คุ้นเคย และข้อมูลที่ซับซ้อน ซึ่งดูเหมือนจะเป็นบันทึกเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของบุคคลสำคัญในองค์กรลับที่อยู่เบื้องหลังขณะเปิดคอมพิวเตอร์และเริ่มสแกนเอกสารด้วยโปรแกรมถอดรหัส หลินหลินมองดูซาเอบะด้วยความทึ่ง “คุณเคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนไหมคะ?” เธอถามเบาๆซาเอบะส่ายหน้า “นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นเอกสารที่เกี่ยวข้องกับองค์กรนี้โดยตรง ผมเคยได้ยินชื่อของพวกเขาในบางครั้งแต่ก็ไม่เคยมีหลักฐานที่ชัดเจนพอจะตามหาได้”โปรแกรมถอดรหัสแสดงผลขึ้นมาบนหน้าจอ ตัวอักษรและสัญลักษณ์ค่อยๆ คลี่คลายออกเป็นคำที่มีความหมาย ข้อความเริ่มปรากฏเป็นประโยคที่ค่อยๆ ทำให้ภาพรวมขององค์กรลับนี้ชัดเจนขึ้น“เป้าหมาย: การควบคุมข้อมูลเชิงลึกในตลาดมืด”คำสั่งแรกในเอกสารปรากฏขึ้นและทำให้ซาเอบะต้องตื่นตัว ความรู้สึกกังวลครอบงำจิตใจของเขา เพราะข้อมูลนี้ชี้ให้เห็นว่าองค์กรนั้นไม่ได้เพียงแค่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการค้าในตลาดมืดทั่วไปเท
Last Updated : 2024-10-31
Latest chapter
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 168 การวางแผนครั้งใหม่
เมื่อท้องฟ้าเริ่มสว่างขึ้น รถของซาเอบะและทาเคชิก็แล่นกลับมายังสำนักงานลับที่พวกเขาใช้เป็นฐานชั่วคราว เมย์ หลินหลิน และอาคิระยืนรออยู่ด้านหน้าอาคารเล็กๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ในมุมหนึ่งของเขตชานเมือง สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความกังวลและเหน็ดเหนื่อย “กลับมาแล้ว” ทาเคชิกล่าวพลางเปิดประตูรถ “ทุกอย่างเป็นไปตามแผน” “ได้ข้อมูลที่ต้องการไหม?” หลินหลินถามทันที ซาเอบะพยักหน้า เขาชูแฟลชไดรฟ์ในมือขึ้น “รายชื่อเป้าหมายทั้งหมดอยู่ในนี้ รวมถึงที่ตั้งขององค์กรด้วย” “แล้วแผนต่อไปล่ะ?” เมย์ถาม สีหน้าของเธอบ่งบอกถึงความกดดัน “เราต้องพักก่อน” ซาเอบะตอบเสียงเรียบ “ทุกคนต้องพร้อมสำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้” พวกเขาทั้งหมดเดินเข้าไปในสำนักงาน ทาเคชิล็อกประตูทันทีเพื่อป้องกันการถูกติดตาม ห้องภายในดูเรียบง่าย มีเพียงโต๊ะทำงานเก่าๆ และแผนที่ขนาดใหญ่ที่ปิดทับผนังด้านหนึ่ง “พักฟื้นก่อน” ซาเอบะพูดพร้อมกับวางกระเป๋าเป้ลง “คืนนี้เราจะเริ่มวางแผนตอบโต้” หลังจากพักผ่อนและรักษาบาดแผลจากการปะทะที่ผ่านมา ทุกคนรวมตัวกันในห้องประชุมขนาดเล็ก แสงไฟจากโคมเพดานทำให้บรรยากาศดูจริงจัง “นี่คือเป้าหมายที่เราต้องจัดการ” ซาเอบ
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 167 ภารกิจแรกของการตอบโต้
รถคันเล็กแล่นผ่านเส้นทางเปลี่ยวในยามเช้าตรู่ เสียงเครื่องยนต์ที่ดังแผ่วๆ กลมกลืนกับบรรยากาศเงียบสงบ ซาเอบะและทาเคชิยังคงอยู่ในชุดที่พร้อมสำหรับการต่อสู้ โดยทั้งคู่ไม่มีการพูดคุยมากนักระหว่างทาง ทั้งสองต่างจมอยู่ในความคิดของตัวเอง “ใกล้ถึงแล้ว” ทาเคชิเอ่ยขึ้นขณะมองแผนที่ GPS บนหน้าจอคอนโซล “อีกห้านาทีก็จะถึงจุดพักที่เราวางแผนไว้” ซาเอบะพยักหน้า “อย่าลืมว่าเราต้องหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าตรงๆ เข้าไปแบบเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้” “แน่นอน” ทาเคชิตอบ พร้อมกับขับรถเลี้ยวเข้าไปในซอยเล็กๆ ที่ปกคลุมด้วยต้นไม้ใหญ่ เส้นทางนี้นำไปสู่จุดซ่อนตัวซึ่งห่างจากโกดังเป้าหมายเพียงไม่กี่ร้อยเมตร เมื่อจอดรถเสร็จ ทั้งสองก็ลงจากรถและตรวจสอบอุปกรณ์เป็นครั้งสุดท้าย ซาเอบะสะพายกระเป๋าเป้ที่บรรจุเครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์และระเบิดขนาดเล็ก ส่วนทาเคชิถือปืนไรเฟิลติดกล้องซึ่งเขาใช้เพื่อการป้องกันระยะไกล “พร้อมไหม?” ทาเคชิถาม ขณะที่ทั้งสองคนเริ่มเดินเท้าไปยังจุดเป้าหมาย “พร้อม” ซาเอบะตอบเสียงเรียบ โกดังขนาดใหญ่ปรากฏให้เห็นอยู่ลิบๆ ท่ามกลางความมืดสลัวของเงาต้นไม้ อาคารนี้ตั้งอยู่ในพื้นที่รกร้าง มีรั้วลวดหนามล้อมรอบแล
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 166 แผนการตอบโต้
ความเงียบยามค่ำคืนปกคลุมสำนักงานลับของทาเคชิ แม้สมาชิกในทีมคนอื่นๆ จะพักผ่อนอยู่ในห้องต่างๆ แต่ซาเอบะกับทาเคชิยังคงนั่งจมอยู่กับกองข้อมูลบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ สายตาของทั้งคู่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น พวกเขารู้ดีว่าทุกนาทีมีค่า และการตอบโต้ต้องเกิดขึ้นก่อนที่ศัตรูจะได้เปรียบ “ข้อมูลนี้…” ทาเคชิชี้ไปที่ไฟล์รายชื่อบุคคลสำคัญในองค์กรร้ายที่ปรากฏบนหน้าจอ “ฉันเจาะเข้าไปในระบบของพวกมันได้บางส่วน รายชื่อเหล่านี้คือคนที่มีบทบาทสำคัญในการตามล่าเรา” ซาเอบะก้มลงอ่านรายละเอียด ชื่อแต่ละชื่อถูกบันทึกไว้พร้อมตำแหน่ง หน้าที่ และความเชื่อมโยงกับหัวหน้าองค์กร หลายคนเป็นผู้ที่พวกเขาเคยเจอหน้าในสนามรบก่อนหน้านี้ “เราจะเริ่มยังไงดี?” ซาเอบะถามเสียงเบา “ก่อนอื่น เราต้องตัดกำลังพวกมัน” ทาเคชิกล่าว “คนพวกนี้แต่ละคนเป็นเหมือนเสาหลักขององค์กร ถ้าเราสามารถจัดการพวกเขาได้แม้เพียงบางส่วน ความสามารถในการเคลื่อนไหวของพวกมันจะลดลง” “แต่นั่นก็หมายความว่าเราต้องเสี่ยงอีกครั้ง” ซาเอบะเอ่ยพร้อมถอนหายใจ “เรายังไม่รู้เลยว่าพวกมันจะวางแผนอะไรต่อ” ทาเคชิพยักหน้าเห็นด้วย “นั่นแหละที่ทำให้มันยากขึ้น แต่เราก็ไม่มีทางเลือกอื่น
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 165 เตรียมพร้อมวางแผนสู้
บรรยากาศภายในสำนักงานลับของทาเคชิเริ่มเงียบสงบลงหลังจากความโกลาหลที่พวกเขาเผชิญมาตลอดหลายวัน ซาเอบะเดินสำรวจพื้นที่โดยรอบในขณะที่ทาเคชิกำลังตรวจสอบระบบรักษาความปลอดภัย ทั้งคู่รู้ดีว่าความปลอดภัยคือสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้ “ทุกคนไปพักผ่อนเถอะ” ซาเอบะเอ่ยเสียงเรียบขณะหันมองหลินหลิน เมย์ และอาคิระที่ดูอ่อนล้าจนเห็นได้ชัด หลินหลินถอนหายใจยาว ก่อนพยักหน้า “ก็ดีเหมือนกันค่ะ ฉันแทบจะยืนไม่ไหวแล้ว” เมย์ยิ้มบางๆ พร้อมกับพยุงหลินหลินเดินไปยังโซฟาตัวยาวที่ตั้งอยู่มุมห้อง “พักก่อนเถอะหลินหลิน ฉันจะหาน้ำมาให้” อาคิระนั่งลงกับเก้าอี้ตัวหนึ่งแล้วเอนหลังพิงกำแพง “พวกนายควรพักเหมือนกัน ไม่ใช่แค่พวกเราหรอกที่เหนื่อย นายสองคนก็คงไม่ต่างกัน” ทาเคชิหัวเราะเบาๆ พลางเดินไปหยิบกล่องปฐมพยาบาลจากชั้นวาง “ยังมีงานที่ต้องจัดการ แต่ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวเราจะพักบ้าง” เมื่อทุกคนเริ่มผ่อนคลาย ซาเอบะจึงเดินไปที่ห้องครัวเล็กๆ ที่มุมสำนักงาน เขาเปิดตู้เย็นและหยิบขวดน้ำออกมา มือที่หยิบขวดน้ำยังมีรอยช้ำจากการต่อสู้ที่ผ่านมา ทุกครั้งที่ขยับเขารู้สึกเจ็บแปลบ แต่ก็พยายามไม่แสดงออก “เจ็บอยู่ใช่ไหม?” ทาเคชิถามขณะเดิ
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 164 เส้นทางสู่อิสรภาพ
กลุ่มของซาเอบะเดินต่อผ่านป่าเขาที่หนาแน่น ทิวไม้สูงตระหง่านและเสียงนกกาหม่นมัวในอากาศให้บรรยากาศที่ทั้งสงบและน่าหวาดหวั่น ทุกคนยังคงระวังภัย แม้ว่าพวกเขาจะเริ่มห่างจากการไล่ล่าของคนร้ายไปแล้ว หลินหลินเดินอยู่ข้างเมย์ มือของเธอแตะไหล่เพื่อนอย่างปลอบโยน “ไม่ไกลแล้ว เมย์ เราต้องออกจากป่านี้ได้แน่” ซาเอบะซึ่งนำหน้าอยู่หันกลับมามอง “พวกเราต้องเก็บแรงไว้ ถ้าออกจากป่านี้เมื่อไร เราต้องหารถเพื่อเดินทางต่อให้เร็วที่สุด” อาคิระที่เดินตามหลังก้มมองแผนที่กระดาษในมือ “เส้นทางนี้ควรนำเราไปถึงถนนสายเล็กที่มุ่งหน้าออกจากป่า ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามที่คิด เราอาจเจอใครสักคนที่ช่วยได้” การเดินทางยังคงดำเนินต่อไป เสียงฝีเท้าของพวกเขาเป็นเพียงเสียงเดียวที่ดังก้องอยู่ในป่า แม้ทุกคนจะเหนื่อยล้า แต่ก็ไม่มีใครบ่น ทุกก้าวที่เดินคือการเข้าใกล้ความปลอดภัย จนกระทั่งในที่สุด ขอบป่าก็ปรากฏขึ้นมาในสายตา ทุกคนต่างถอนหายใจด้วยความโล่งอก หลินหลินยิ้มให้เมย์ “เห็นไหม? เราทำได้แล้ว!” เมื่อพวกเขาออกมาจากป่า ก็พบกับถนนลูกรังสายเล็กที่ทอดยาวไปยังพื้นที่ชนบท มีป้ายบอกทางเก่าๆ ตั้งอยู่ริมถนน ซาเอบะมองไปรอบๆ แล้วพูดขึ้น “เรา
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 163 จุดเปลี่ยนของพันธมิตร
แสงแดดยามเช้าสาดส่องไปทั่วหมู่บ้านเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ริมป่า กลุ่มของซาเอบะที่เพิ่งผ่านพ้นการหนีตายอย่างหวุดหวิดเริ่มตั้งหลักได้อีกครั้ง พวกเขาได้รับการต้อนรับจากชาวบ้านในแบบเรียบง่าย ผู้คนในหมู่บ้านนี้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข ไร้ความวุ่นวายจากโลกภายนอก ชายแปลกหน้าที่เป็นผู้นำทางมายังหมู่บ้านยืนอยู่ห่างออกไปจากกลุ่ม สีหน้าของเขาบ่งบอกถึงความลังเลบางอย่าง ซาเอบะมองเขาแล้วเดินเข้าไป “คุณดูเหมือนมีเรื่องจะพูด” เขาเอ่ยเสียงเรียบ ชายแปลกหน้าหันมามองเขา ก่อนจะถอนหายใจ “พวกคุณปลอดภัยแล้ว ผมคิดว่าถึงเวลาที่ผมจะต้องแยกตัวไป” คำพูดนั้นทำให้ทุกคนในกลุ่มหันมาสนใจ หลินหลินถามขึ้น “ทำไมคุณต้องไปตอนนี้? พวกเรายังต้องการความช่วยเหลือของคุณอยู่นะ” ชายแปลกหน้ายิ้มเล็กน้อย “ผมมีเรื่องที่ต้องจัดการ พวกคุณมีจุดหมายที่ชัดเจนแล้ว ผมมั่นใจว่าคุณซาเอบะจะนำพวกคุณไปสู่ทางออกได้” ซาเอบะจับจ้องชายคนนั้นอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าอย่างเข้าใจ “คุณช่วยเรามากแล้ว เราไม่มีสิทธิ์รั้งคุณไว้” “แต่ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลืออีก คุณจะหาผมได้ที่ไหน?” ซาเอบะถาม ชายแปลกหน้าหยิบกระดาษแผ่นเล็กๆ ออกมา เขียนข้อความสั้นๆ แล้วส่งให
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 162 หลุดพ้นจากเงามรณะ
กลุ่มของซาเอบะเดินต่อไปในป่าที่เริ่มเบาบางลง ใบไม้และกิ่งไม้ที่ทึบจนบดบังแสงจันทร์ก่อนหน้านี้เริ่มเปิดทางให้มองเห็นฟ้ากว้าง พวกเขาทุกคนเหนื่อยล้า แต่ความมุ่งมั่นที่จะเอาชีวิตรอดยังคงขับเคลื่อนพวกเขาให้เดินหน้าต่อไป หลินหลินหันไปมองซาเอบะที่เดินอยู่ข้างหน้า แม้ใบหน้าของเขาจะเปื้อนไปด้วยรอยเหนื่อยล้า แต่แววตาของเขายังเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น “คุณแน่ใจหรือว่าพวกมันไม่ตามมาแล้ว?” เธอถามเสียงเบา “น่าจะปลอดภัยแล้ว” ซาเอบะตอบกลับพลางมองไปรอบๆ เขาหยุดเดินชั่วครู่เพื่อฟังเสียงรอบตัว เสียงใบไม้ไหวเบาๆ จากลมและเสียงแมลงกลางคืนคือสิ่งเดียวที่ดังขึ้น ทาเคชิที่เดินอยู่ด้านหลังพูดขึ้นมา “เราหนีมาไกลพอสมควร ถ้าพวกมันจะตามมา ก็คงไม่เร็วขนาดนี้” “แต่เราก็ประมาทไม่ได้” ชายแปลกหน้าพูดเสริม “เราไม่รู้ว่าพวกมันมีคนมากแค่ไหน หรือมีแผนอะไรอีก” ทุกคนหยุดพักกันใกล้ลำธารเล็กๆ น้ำใสเย็นช่วยให้พวกเขาเติมพลัง หลินหลินใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดหน้าของตัวเอง ในขณะที่เมย์นั่งซบอยู่ข้างอาคิระ ท่าทางของเธอสะท้อนถึงความเหนื่อยล้าทางจิตใจ “พวกเราควรวางแผนต่อไปยังไง?” เมย์ถาม ขณะดื่มน้ำจากมือที่วักขึ้นจากลำธาร ซาเอบะมองทุกคนก่
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 161 เส้นทางสู่ความหวัง
แสงจันทร์สาดส่องลงมาบนเส้นทางแคบที่ทอดยาวเข้าสู่ป่าทึบ ซาเอบะเดินนำหน้ากลุ่ม โดยมีชายแปลกหน้าติดตามอยู่ใกล้ๆ เสียงกรอบแกรบของใบไม้ใต้ฝ่าเท้าเป็นเสียงเดียวที่ดังขึ้นในความเงียบงันของค่ำคืน “ทางนี้แหละ,” ชายแปลกหน้ากระซิบ พลางชี้ไปที่ซอกหินขนาดใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยเถาวัลย์ “เส้นทางนี้จะนำเราไปสู่ป่าด้านหลังหมู่บ้าน ถ้าพวกมันยังอยู่ในหมู่บ้าน เราจะมีโอกาสหลบหนีไปได้” หลินหลินเงยหน้ามองเถาวัลย์และพึมพำเบาๆ “มันดูเหมือนไม่เคยมีใครใช้มานานแล้ว คุณแน่ใจนะว่าพวกเราจะปลอดภัย?” ชายแปลกหน้าพยักหน้า “ทางนี้เป็นทางลับที่คนในหมู่บ้านใช้หลบภัยเมื่อหลายสิบปีก่อน แต่ไม่มีใครใช้มันอีกเพราะป่าเส้นทางนี้รกและอันตราย” ทาเคชิที่เดินอยู่ข้างหลังส่ายหน้าเล็กน้อย “อันตรายแค่ไหนก็ต้องลอง ไม่มีเวลาให้ลังเลแล้ว” ซาเอบะหันมาสบตาทุกคน “เราไม่มีทางเลือก เราต้องเดินต่อไป ถ้าหยุดตอนนี้ พวกมันจะตามมาถึงแน่” ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย ก่อนที่ชายแปลกหน้าจะยกมือขึ้นเปิดเถาวัลย์ออก เผยให้เห็นช่องแคบที่พอให้คนผ่านเข้าไปได้ทีละคน พวกเขาเดินเรียงกันเข้าไปในเส้นทางแคบนี้ โดยมีซาเอบะเป็นคนนำหน้า ทาเคชิเป็นคนปิดท้าย ทางเดินในซอ
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 160 หัวใจแห่งการหลบหนี
เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้าในบ้านหลังเก่า ซาเอบะนั่งอยู่บนพื้นไม้ที่เย็นเฉียบ ยกมือขึ้นสัมผัสแผลที่ข้อมือของเขา ก่อนที่จะหันไปมองเพื่อนร่วมทีมที่นั่งกระจายอยู่ตามมุมต่างๆ ของห้อง ทุกคนดูเหนื่อยล้าและเครียดจากการไล่ล่าอย่างหนัก แต่ในแววตาของพวกเขากลับแฝงไปด้วยความมุ่งมั่น “เราจะอยู่ที่นี่ไม่นานหรอก” ซาเอบะพูดเบาๆ พลางลุกขึ้นจากพื้นไม้แล้วเดินไปที่หน้าต่าง มองออกไปข้างนอก หมู่บ้านที่เงียบสงบในตอนนี้ กลับทำให้เขารู้สึกเหมือนว่าโลกภายนอกนั้นห่างไกลออกไปทุกที คนร้ายที่ตามล่าพวกเขากำลังอยู่แค่ไม่กี่ก้าว และไม่มีใครสามารถรู้ได้ว่าพวกเขาจะสามารถหลบหนีไปได้อีกนานแค่ไหน ทาเคชิยืดตัวออกจากเก้าอี้ไม้และหันไปมองซาเอบะ “พวกเราต้องคิดแผนใหม่ให้เร็วที่สุด อย่าลืมว่าพวกเขาตามมาใกล้แล้ว และพวกเราไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้จนถึงรุ่งเช้า” “จริงของนาย” ซาเอบะตอบเสียงเครียด “เราต้องหาทางออกไปจากที่นี่ ไม่ว่าจะมีแผนอะไร เราต้องไม่ยึดติดกับที่เดิมเกินไป” หลินหลินที่นั่งเงียบมองไปที่พวกเขา สายตาของเธอเต็มไปด้วยความวิตกกังวล แม้จะพยายามกลั้นอารมณ์แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกท้อแท้ “พวกเราจะทำยังไงถ้าหมู่บ้านนี้ไม่ไ
