บทที่ 78 เส้นทางแห่งความเสี่ยง

การเดินทางใต้แสงจันทร์สาดส่องเหนือเมืองที่เงียบสงัด ท่ามกลางความมืดที่ปกคลุม ซาเอบะ หลินหลิน และชายที่เคยอยู่ในกลุ่มของโทโมะ เดินฝ่าลมหนาวไปยังเส้นทางที่พวกเขาหวังว่าจะเป็นทางออกจากเมืองนี้ได้ ชายคนนั้นนำทางพวกเขาไปสู่ตรอกแคบๆ แห่งหนึ่งซึ่งดูเก่าและทรุดโทรม แต่ก็ไร้ซึ่งความสนใจจากผู้คนทั่วไป

“มันอยู่ที่นี่” ชายคนนั้นกล่าวเบาๆ พร้อมกับชี้ไปที่บานประตูเหล็กที่ซ่อนอยู่ในความมืด มันเก่าจนสนิมขึ้นเป็นแผ่น และดูเหมือนจะไม่ถูกเปิดใช้งานมาหลายปี

“นี่เหรอ?” ซาเอบะถามพร้อมขมวดคิ้ว

ชายคนนั้นพยักหน้า “ใช่ ทางเข้าที่พวกมันไม่รู้ นี่เคยเป็นเส้นทางที่ใช้ขนของผิดกฎหมายในช่วงที่ฉันยังทำงานให้โทโมะ แต่ตอนนี้ไม่มีใครใช้มันอีกแล้ว” เขาพูดพลางพยายามเปิดประตูด้วยแรงทั้งหมดที่มี แต่ประตูไม่ขยับแม้แต่น้อย

“ช่วยหน่อย” เขาหันมาพูดกับซาเอบะ

ซาเอบะวางกระเป๋าลงกับพื้น แล้วเข้าช่วยดันประตูด้วยกำลังทั้งหมดของเขา เสียงเอี๊ยดอ๊าดของเหล็กเสียดสีกันดังไปทั่วทั้งบริเวณ ก่อนที่ประตูจะค่อยๆ เปิดออก เผยให้เห็นทางเดินมืดสนิทข้างในที่นำไปสู่ใต้ดิน

“นี่มัน…” หลินหลินพูดขึ้นอย่างลังเล

“มันปลอดภัย” ชายคนนั้นรีบตอบ “พวกมันไม่รู้