เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 126
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-07 17:00:01บทที่เกี่ยวข้อง
ธุลีใจ บทที่ 127
ฉันจูบเด็กน้อยไปทั่วใบหน้าพร้อมโอบกอดเขาแน่นขึ้น“แม่ครับ!” เด็กน้อยหัวเราะคิกคัก กระนั้นก็ไม่ได้ผลักฉันออก“แม่คิดถึงหนูมากเลยรู้ไหม! มาที่นี่ได้ยังไง?” ฉันเอ่ยถามขณะคลายอ้อมกอดเล็กน้อยแต่ยังไม่ปล่อยเขาไปเรานั่งอยู่บนพื้นด้วยกัน แต่กลับไม่สนใจเลย เพราะฉันมีความสุขมากที่ลูกชายอยู่ด้วยกันเช่นนี้“พ่อครับ พ่อไปรับผมมา พ่อบอกว่าแม่ต้องการผม กะจะเซอร์ไพรส์ให้ไงครับ เพราะงั้นเมื่อวานผมเลยไม่ได้บอกแม่ตอนที่เราคุยกัน”เมื่อชื่อผู้เป็นพ่อถูกเอ่ยขึ้น ก็เป็นตอนที่ฉันรู้ตัวว่าโรแวนยืนอยู่ด้านหลังลูก เราสบตากัน ฉันสังเกตเห็นอารมณ์บางอย่างในแววตานั้น แต่ก็ยากที่จะระบุออกมาแน่ชัด“ไงคะ” ฉันเอ่ยอย่างอ่อนโยนช่วงนี้เขาแวะเวียนมาดูฉันทุกวัน ดูเหมือนจะพร้อมให้ความช่วยเหลือและใจดีขึ้น ซึ่งยังคงทำให้ฉันประหลาดใจอยู่ เขาเปลี่ยนไปจากโรแวนที่เคยรู้จักจนไม่รู้เลยว่าต้องตอบรับอย่างไรดีเขาพาฉันไปหาจิตแพทย์ตามที่เคยพูดเอาไว้ ซึ่งฉันเริ่มเข้ารับการรักษาเมื่อสามวันที่แล้ว ทุกครั้งที่เขาทำสิ่งที่ดีให้ ฉันรู้สึกแปลกใจเพราะนั่นไม่ใช่เขาแม้แต่น้อย“ไง เอวา…วันนี้เป็นยังไงบ้าง?” เขาถามพร้อมรอยยิ้มเล็ก ๆ“ดี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-07ธุลีใจ บทที่ 128
อีธานเมื่อเริ่มวางแผนการทั้งหมด ฉันไม่เคยคาดคิดเลยว่าจะตกหลุมรักเธอ นั่นเป็นความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยเกิดขึ้นกับฉันฉันคิดว่ามันคงเป็นเรื่องง่ายดาย เพียงฆ่าเธอทิ้งและฉันก็ได้ทุกอย่างที่ทุ่มเททำมา แต่ฉันกลับไม่รู้เลยว่ามันจะกลับกลายเป็นเรื่องที่ยากลำบากกว่าหลายสิ่งที่เคยทำมาเอวาไม่ใช่ผู้หญิงที่ใครหลายคนจะเมินเฉยได้ ไม่ใช่หญิงสาวที่จะถูกเขี่ยไปไว้ข้างทางได้เช่น เธอสามารถทำให้ใครก็ตามตกหลุมรักได้โดยง่าย เป็นหญิงสาวประเภทที่ใครก็ตามที่คบหาจะกลายเป็นชายที่ดีขึ้นแน่นอนวินาทีที่รู้ว่าตนเองเริ่มตกหลุมรักเธอ ฉันก็พยายามหลีกหนี แต่กลับเป็นไปไม่ได้เลย คล้ายกับการพยายามกระเสือกกระสนออกจากหุบเหว ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เมื่อรู้ว่าตกหลุมรักเธอเสียแล้ว ฉันพยายามแก้ไขสิ่งต่าง ๆ แต่ก็กลับสายเกินแก้ เพราะหลายสิ่งได้รับผลจากมันไปเรียบร้อย และฉันรู้ว่ามันคงเป็นเพียงเรื่องของเวลาก่อนความจริงจะเปิดเผย แทนที่จะปล่อยเธอไปและถอยออกมา ฉันกลับอยากอยู่กับเธอให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้เพียงน้อยนิดก็ตามทีการทำร้ายเธอจึงกลายเป็นสิ่งที่ฉันเสียใจที่สุดเสมอ ความเจ็บปวดของเธอก็คือความเจ็บ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-07ธุลีใจ บทที่ 129
ขณะที่ความคิดนั้นแวบเข้ามา อีกความคิดหนึ่งก็พุ่งชนอย่างรุนแรงภายในสมอง"ที่คุณมาที่นี่เพราะจะมาบอกผมว่าไม่อยากได้เด็กคนนี้แล้วจะไปทำแท้งใช่ไหม?" ฉันถามเธอตรงไปตรงมาร่างกายแข็งทื่อไปหมดเธอเงยหน้าขึ้นมองทันที ดวงตาสีน้ำตาลนั้นลุกโชนเป็นไฟ ขณะหนึ่งฉันเหมือนเห็นเอวาคนเก่ากลับมา หญิงคนเดิมก่อนที่ฉันจะทำลายชีวิตเธอไป"ทำไมถึงได้คิดอย่างนั้นล่ะ?" เธอเหน็บแนบ "ยอมรับเลยนะ ตอนแรกที่รู้ สภาพจิตใจฉันย่ำแย่จริง ๆ และคิดว่าคงดีกว่าถ้าเด็กคนนี้ไม่ได้เกิดมา แต่ก็กลับมามีสติได้เร็ว"ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอก เนื่องจากไม่รู้ว่าจะทำต้องทำอย่างไรหากเธอบอกว่าไม่ต้องการเด็กคนนี้“ฉันมาหาคุณเพราะอยากรู้ว่าคุณอยากทำอะไร ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้สนใจอะไรฉันมากนัก ดังนั้นคุณอาจจะไม่สนใจเด็กคนนี้เหมือนกัน อยากอยู่ในชีวิตลูกไหม?"ฉันคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบออกไป "ไม่"มันเจ็บปวดที่พูดออกไปแบบนั้น แต่เด็กน้อยจะเติบโตขึ้นมาได้ดีกว่าโดยที่ไม่มีฉัน ฉันเป็นปีศาจร้ายที่ทำลายชีวิตเอวาเธอนิ่งเงียบไปสักพักก่อนจะลุกขึ้นและหยิบกระเป๋า ศีรษะก้มลงและซ่อนความเจ็บปวดที่รู้สึกอยู่ภายในเธอกำลังจะเดินออกไป แต่แล้วก็หยุดและกลับ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-08ธุลีใจ บทที่ 130
เอวาฉันนั่งอยู่บริเวณส่วนตัวพร้อมมีความสุขกับเค้กตรงหน้า โนอากลับไปอยู่บ้านโรแวนค่ำคืนนี้ ดังนั้นฉันจึงมีอิสระจากลูกชายได้หนึ่งคืนฉันรู้สึกดีด้วยเหตุผลบางประการ เนื่องจากอารมณ์ที่ดี ฉันจึงตัดสินใจออกมาหาของกิน ฉันอยู่ในอารมณ์ที่พร้อมรับอาหารที่โดนใจ ดังนั้นหลังจากอยากอยู่หลายวัน ฉันถึงได้มานั่งตัดเค้กรับประทานอยู่ตอนนี้การเดินทางไปเรือนจำนั้นเป็นเหตุการณ์สำคัญอย่างมาก ฉันคาดหวังทั้งหัวใจว่าอีธานต้องยืนกรานว่าไม่อยากได้เด็กคนนี้ แต่สิ่งที่ได้รับเป็นสิ่งที่เกิดคาดไปอย่างมากคำสารภาพรักของชายหนุ่มทำให้ฉันรู้สึกว่างเปล่า เขาต้องทำความเข้าใจแล้วว่ามันสายเกินไปแล้ว ฉันไม่คิดถึงเรื่องอยู่กินกับเขาอีกแล้ว อีธานเคยพยายามปลิดชีวิตฉันเชียวนะ! ถ้าฉันหันหลังกลับไป คงไม่ต้องบอกนะว่าจะเจออะไรบ้าง จริงไหม?ฉันเองก็ไม่ได้ใจยักษ์ใจมารมากเสียจนเมินเฉยต่อสิทธิ์ในฐานะพ่อ แม้ไม่ต้องการเจอเขาสองต่อสอง ฉันอาจร้องขอให้โนราพาเด็กน้อยไปหาเขาก็ได้ ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่ฉันสามารถให้อีธานได้มากที่สุด และมาจากความพยายามอดทนมากที่สุดด้วยเช่นกัน สิ่งอื่นนอกเหนือจากนี้เป็นเรื่องที่งี่เง่าเกินกว่าจะเก็บมาคิดได้ฉัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-08ธุลีใจ บทที่ 131
ฉันยักไหล่ “แล้วแต่เธอจะคิด”“แค่ฉันปริปาก โรแวนจะต้องเล่นงานเธอแน่… เรื่องนี้เราก็รู้กันดีนะเอวา เธอก็รู้ว่าฉันแค่บอกโรแวนว่าเธอหยาบคายกับฉันแล้วเขาก็จะมาระเบิดอารมณ์ใส่เธอทันที”ก่อนหน้านี้ ฉันคงยอมก้มหัวให้เธอเพราะฉันไม่อยากมีปัญหากับโรแวน ฉันจึงปล่อยให้เธอทำให้ฉันอับอาย เธอจะสนุกไปกับมันและรู้สึกมีอำนาจที่สามารถกดให้ฉันกลายเป็นคนไร้ค่าฉันยิ้มให้เธอ “เอาเลย ฉันไม่สนใจหรอก ทำไมเธอไม่หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาเขาตอนนี้เลยล่ะ?” ฉันท้าทายเธอ“คิดว่าฉันไม่กล้าเหรอ?”“ก็หวังว่าเธอจะกล้านะ” ฉันตอบอย่างพึงพอใจความนับถือตนเองที่ฉันคิดว่าฉันได้สูญเสียไปหลังจากที่อีธานทรยศฉันเริ่มกลับคืนมาอย่างช้า ๆ ฉันจะไม่ยอมให้ผู้ชายคนไหนมาทำให้ฉันตกต่ำที่สุดอีกครั้งเด็ดขาด“มีเรื่องอะไรกัน?” เสียงที่เคร่งขรึมกล่าวถามฉันเงยหน้าขึ้นและพบว่าโครินกำลังจ้องพวกเรา เราไม่ได้นับว่าเป็นเพื่อนกัน แต่เป็นคนรู้จักหรือจะเรียกว่าหุ้นส่วนทางธุรกิจมากกว่า บริษัทก่อสร้างของพ่อเธอเป็นบริษัทที่ฉันใช้ตอนสร้างบ้านเด็กกำพร้าของมูลนิธิโฮป เธอเป็นเจ้าของร้านอาหารแห่งนี้ด้วย บริษัทก่อสร้างเป็นบริษัทในครอบครัวและเธอเป็นผู้ถื
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-08ธุลีใจ บทที่ 132
“เอวา ได้โปรด คุยกันหน่อยได้ไหม?” แม่อ้อนวอนเมื่อฉันกำลังจะเดินหนีไปฉันมองเธอด้วยความไม่แน่ใจว่าเธอต้องการอะไร เรามีเรื่องอะไรให้ต้องคุยกัน? ทุกอย่างก็ถูกพูดและจัดการไปหมดแล้วไม่ใช่เหรอ?“เราไม่มีอะไรให้ต้องคุยกันค่ะคุณแม่” ฉันยืนกรานเมื่อมองย้อนกลับไป ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าฉันแตกต่างจากเอมม่าและทราวิสอย่างไรเมื่อพูดถึงคุณแม่และคุณพ่อ ในขณะที่เอมม่าและทราวิสเรียกพวกเขาว่าแม่และพ่อ สำหรับฉันแล้ว พวกเขาคือคุณพ่อและคุณแม่ ชัดเจน เรียบร้อย และไม่มีความสนิทสนมเลยฉันไม่เคยยอมรับพวกเขาว่าเป็นพ่อแม่ของฉันจริง ๆ เพราะลึก ๆ แล้วฉันรู้ดี พ่อแม่จะไม่เกลียดลูกของตัวเอง พ่อแม่จะไม่ละเลยลูกของตนและปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนขยะ ฉันเรียกพวกเขาอย่างไม่สนิทสนมเพราะลึก ๆ แล้วฉันไม่ได้ถือว่าพวกเขาเป็นพ่อแม่ของฉัน“ได้โปรดเถอะ ฉันขอร้องล่ะ” เธออ้อนวอนทั้งน้ำตามันเป็นเรื่องที่แปลกมากที่เห็นเธอมีน้ำตา ใบหน้าของเธอแดงก่ำและดูอ่อนโยน นี่เป็นแววตาที่ฉันไม่เคยเห็นเธอมองฉันมาก่อน ปกติเธอจะขมวดคิ้วและมองฉันด้วยความเฉยเมยและเย็นชาที่เธอมีให้สำหรับฉันโดยเฉพาะเสมอ“เธอพาฉันไปที่โต๊ะของเราในขณะที่พวกเขาคุยดีกว่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-08ธุลีใจ บทที่ 133
ฉันเห็นแววตาที่เจ็บปวดของเธอแต่ฉันไม่สนใจ เธอทำให้ฉันเจ็บปวดมาหลายปีแล้ว นี่เทียบอะไรไม่ได้กับสิ่งที่ฉันต้องทนทุกข์จากน้ำมือของเธอและครอบครัวของเธอด้วยซ้ำอีกอย่างฉันไม่แน่ใจว่าทำไมเธอถึงดูเจ็บปวด ฉันแน่ใจว่าเหตุผลเดียวที่เธออยู่ตรงนี้ก็เพื่อพยายามช่วยบริษัทของครอบครัวเธอ“มันเจ็บนะที่เธอคิดแบบนั้นกับฉัน ที่เธอคิดว่าเหตุผลเดียวที่ฉันขอโทษก็เพื่อที่ว่าฉันจะช่วยบริษัทได้ แต่ฉันก็โทษใครไม่ได้นอกจากตัวเอง เพราะการกระทำของฉันเอง เธอจึงคิดว่าฉันไม่น่าเชื่อถือเลย”เมื่อมองดูเธอตอนนี้ คุณจะไม่สามารถบอกได้เลยว่าเธอคือผู้หญิงคนเดียวกันกับคนที่เคยด่าทอฉันเมื่อทำผิดพลาดเพียงเล็กน้อย คนที่เคยปฏิบัติกับฉันราวกับว่าฉันไม่สำคัญ มันแปลกมาก เราไม่เคยเปิดใจกัน ดังนั้นการนั่งอยู่ที่นี่ขณะที่เธอระบายความรู้สึกจึงค่อนข้างน่ากระอักกระอ่วนใจ“ฉันต้องการการให้อภัยจากเธอจริง ๆ ฉันอยากเป็นแม่ของเธอจริง ๆ ฉันอยากกอบกู้สิ่งที่ฉันทำลายไป ฉันอยากได้ความรักที่ฉันทิ้งไปอย่างไม่ใส่ใจกลับคืนมา”ฉันถอนหายใจ “ฉันไม่อยากจะใจร้ายนะ แต่ก่อนอื่นเลยคุณไม่ใช่แม่ของฉัน ผลการตรวจดีเอ็นเอที่ฉันมีที่บ้านเป็นหลักฐานได้ สอง คุณห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-09ธุลีใจ บทที่ 134
ฉันจ้องไปที่กระดาษแผ่นหนึ่งบนโต๊ะ ไม่แน่ใจว่าจะทำอย่างไรกับมันดีตอนนี้ฉันอยู่ที่บ้านแล้ว ฉันเพิ่งกลับมาเมื่อชั่วโมงที่แล้ว ตลอดเวลานั้นฉันใช้เวลาไปกับการถกเถียงในใจว่าจะเปิดมันหรือฉีกมันเป็นชิ้น ๆ ดีกระดาษแผ่นนั้นดึงความสนใจฉันไปที่กระเป๋าของฉันตลอดเวลาที่ฉันขับรถกลับบ้าน แต่ถึงตอนนี้ ฉันก็ยังทำได้เพียงจ้องมองมันส่วนหนึ่งของฉันอยากรู้เกี่ยวกับเนื้อหาในนั้น แต่อีกส่วนหนึ่งไม่สนใจว่าข้างในนั้นเขียนอะไรไว้ คนที่เขียนมันเกลียดฉัน การอ่านจดหมายที่เขาเขียนจะมีอะไรดี?ฉันหยิบมันขึ้นมา กำลังจะฉีกมัน แต่มีเสียงหนึ่งหยุดฉันไว้‘อ่านสักทีเถอะ อย่างเลวร้ายที่สุดจะเกิดอะไรขึ้นได้เชียว?’ เสียงภายในของฉันกระซิบถามฉันผงะเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นคำพูดยอดฮิต ฉันคิดกับตัวเองสิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่อาจเกิดขึ้นได้ก็คือเขาจะทำให้ฉันเจ็บปวดคำพูดเป็นสิ่งที่อันตราย พวกมันสร้างความเสียหายได้มากกว่าอาวุธใด ๆ ฉันยังจำคำพูดที่รุนแรงบางคำที่คุณพ่อคุณแม่ของฉันพูดกับฉันตลอดหลายปีที่ผ่านมาได้ บาดแผลที่คำพูดของพวกเขาสร้างไว้ไม่เคยถูกรักษาให้หายได้อย่างแท้จริง‘เปิดมันซะ!’ เสียงนั้นตะโกนฉันกางจดหมายออก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-09
บทล่าสุด
ธุลีใจ บทที่ 326
“แล้วทำไมมานั่งดื่มเหล้าอยู่ที่นี่แทนที่จะอยู่บ้านเป็นเพื่อนเอวา” เกเบรียลเอ่ยถามขณะเข้ามานั่งข้างผมตอนนี้ผมอารมณ์ไม่ดีมากนักถึงขั้นที่มองว่าสิ่งต่าง ๆ จากบริษัทน่ารำคาญ รวมถึงน้องชายตนเองด้วย ผมจึงเมินเฉยต่อคำถามเขาและดื่มวิสกี้เข้าไปอีกหนึ่งอึกผมนั่งอยู๋ในโซนวีไอพีของหนึ่งในร้านเหล้าที่เราชื่นชอบ เพลงเปิดเสียงดังกระหึ่ม ผีเสื้อราตรีต่างพากันโยกย้านและออกลวดลายกันอย่างสนุกสนาน พร้อมน้ำเมาที่ลอยล่อง และไม่สิ่งใดเป็นผลกับผมเลยค่ำคืนนี้ผมเพียงต้องการลืมเลือน ลืมภาพแห่งความทุกข์ระทมของเอวา ผมรู้ดึว่าอาจเป็นเป็นเพิ่งเรื่องเพ้อเจ้อหากคิดจะลืมเลือนนั้นเพราะว่าภาพนั้นยังคงฝังแน่นในจิตใจ แต่ผมก็อยากลองลืมภาพเหล่านั้นการอยู่บ้านกลายเป็นสิ่งที่น่าอึดอัดใจขึ้นมา บรรยากาศแห่งความรื่นรมย์น่ายินดีไม่มีอีกต่อไปแล้ว ผมปรารถนาให้มันกลายไปเป็นอย่างเดิมที่ควร แต่ก็ไม่รู้เลยว่าจะต้องทำอย่างไร ผมไม่รู้เลยจริง ๆ ว่า จะต้องแก้ไขเรื่องเหล่านี้อย่างไรดีคำพูดที่เคยออกจากปากไม่มีวันหวนกลับและไม่มีวันลบออกไปได้ ผมไม่สามารถย้อนเวลาไปแก้ไขความผิดพลาดได้ หากเป็นไปได้ ผมคงรีบลงมือทำไปแล้วเพราะผมรักเธอเหลือเ
ธุลีใจ บทที่ 325
หัวใจของผมแทบหยุดเต้นลง เมื่อความกลัวว่าเธอจำเรื่องทุกอย่างแล้วประดังเข้ามา“บอกผมหน่อยสิว่าเกิดอะไรขึ้น เอวา ผมช่วยไม่ได้ถ้าผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น” ผมวิงวอนเธอน้ำตาของเธอยังคงไหลรินลงมาบนใบหน้า ความเจ็บปวดรวดร้าวบดบังดวงตาของเธอ มันทำให้หัวใจผมสลายจริง ๆ ที่เห็นเธอเป็นแบบนี้“ความทรงจำฉันกลับมาแล้ว” เธอกล่าวก่อนจะเริ่มหัวเราะราวกับเป็นบ้า “รู้ไหม ฉันอยากมีเซ็กส์กับคุณ ฉันอยากนอนกับคุณ แถมฉันยังบอกให้ตัวเองคุยกับคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะฉันต้องการคุณมาก พอฉันเห็นคุณช่วยตัวเองในห้องน้ำ ฉันก็อยากจะร่วมด้วย ฉันถึงกับจินตนาการว่าตัวเองกำลังออรัลเซ็กส์กับคุณในขณะที่คุณหลั่งบนหน้าอกของฉัน”ผมขมวดคิ้วแต่ก็เงียบไว้ อะไรบางอย่างบอกผมว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น และผมจะไม่ชอบสิ่งที่เธอจะพูดต่อไป “ฉันเคยรู้สึกกระหายคุณ โหยหาคุณ แต่สมองของฉันกลับย้ำเตือนบางสิ่งที่คุณเคยพูด” เธอสะอื้น “คุณอยากรู้ไหมว่ามันคืออะไร”ผมไม่อยากรู้ เพราะผมรู้ว่ามันจะทำลายการพัฒนาเล็ก ๆ ที่เรามีร่วมกัน แต่ผมก็ยังพยักหน้าตอบ“คุณพยายามจะทำให้ดีในการมีเซ็กส์ แต่คุณไม่เก่งเลย ทุกครั้งที่ผมอยู่ข้างในคุณ คนที่ผมต้องการคือเอ
ธุลีใจ บทที่ 324
โรแวนการเดตนั้นสมบูรณ์แบบ ถ้าผมเลือกได้ ผมคงไม่อยากให้มันจบลง ทุกช่วงเวลาที่ผมอยู่กับเธอเหมือนอยู่ในสวรรค์ และผมหวังว่าผมจะได้อยู่กับเธอเร็วกว่านี้ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าทำไมผมถึงไม่เคยให้โอกาสตัวเองได้มีความสุขกับเอวาเลย ผมรู้สึกแย่ที่เราอาจจะได้มีความสุขกันมาตลอดหลายปีนี้ถ้าผมปล่อยเอมม่าไปความรักที่ผมมีต่อเอมม่าคือความรักของวัยรุ่น มันคงไม่ยืนยาว เมื่อมันถูกทดสอบก็พังทลายลง สิ่งที่ผมรู้สึกต่อเอวานั้นเป็นแบบผู้ใหญ่ แข็งแกร่งและลึกซึ้งกว่าสิ่งที่ผมคิดว่ามันคือความรักตอนอายุสิบเจ็ดผมเริ่มเชื่อว่าเกเบรียลพูดถูก ความรักไม่ได้เกิดขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัว เหมือนอย่างที่เขาพูด ผมคิดว่าลึก ๆ แล้วผมรักเอวา ผมแค่ปล่อยให้ความรู้สึกผิดที่ทำร้ายเอมม่าครอบงำผม ผมยื้อเอมม่าไว้เพราะรู้สึกว่าผมต้องการควบคุม ซึ่งการแต่งงานกับเอวาและอยู่กับเธอก็ทำให้รู้สึกว่าเป็นสิ่งที่อยู่เหนือการควบคุมของผมผมยังเชื่อด้วยว่าการปล่อยให้ความรู้สึกของผมที่มีต่อเอวาเติบโตขึ้นนั้นเหมือนกับการทรยศต่อความรักที่ผมมีต่อเอมม่า สิ่งที่ผมไม่รู้ในตอนนั้นก็คือความรักนั้นได้ตายไปนานแล้วผมถอนหายใจและถอดเสื้อผ้าออกก่อนจะมุ่งหน้าไปอา
ธุลีใจ บทที่ 323
“งั้นก็ตกลงตามนี้ เราจะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่าง ๆ ในบ้านนี้” โรแวนพูดขณะที่ฉันจ้องมองเขาฉันรู้สึกตกใจ แต่ก็มีความสุขไปพร้อม ๆ กัน ฉันอยากเปลี่ยนอะไรหลายอย่างมานานแล้ว แต่ฉันก็รู้ว่าเขาคงไม่ยอมแน่ไม่รู้สิ เหมือนกับว่านี่เป็นอีกหนึ่งหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าเขาปล่อยวางจากเอมม่าได้จริง ๆ และแสดงให้เห็นว่าเขาใส่ใจฉันจริง“โอเค” ฉันยิ้มให้เขา ปล่อยให้ความจริงนั้นซึมลึกเข้าไปในใจ"เราสามารถปรึกษากับนักออกแบบตกแต่งภายในได้พรุ่งนี้ ผมมั่นใจว่าเบียงก้า เมเยอร์ส จะสามารถรับงานเราได้ แม้เธอจะมีตารางงานแน่นแค่ไหนก็ตาม คุณสามารถบอกเธอได้เลยว่าอยากได้อะไรแล้วปล่อยให้เธอจัดการ หรือจะเข้าไปมีส่วนร่วมด้วยก็ได้ ทั้งหมดขึ้นอยู่กับคุณ"และเซอร์ไพรส์ก็ยังไม่หมด ทุกคนรู้จักเบียงก้า เมเยอร์ส เธอเป็นนักออกแบบตกแต่งภายในที่เก่งที่สุดในประเทศ และเธอทำงานเฉพาะให้กับคนรวยและผู้มีอิทธิพลเท่านั้น ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันจะได้ร่วมงานกับเธอ“ตกลง” ฉันบอกเขาโดยพยายามเก็บความตื่นเต้นไม่ให้ล้นจนเกินไป “แต่ฉันอยากให้คุณกับโนอามีส่วนร่วม เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นบ้านของพวกคุณเหมือนกัน และฉันก็อยากให้พวกคุณรู้สึกสบายใจที่นี่”"ผ
ธุลีใจ บทที่ 322
“ใช่แล้ว มันเป็นเรื่องจริง” ในที่สุดเขาก็ตอบฉันตกใจมาก ฉันคิดเสมอว่ามันเป็นแค่ข่าวลือโง่ ๆ“มันเกิดขึ้นได้ยังไงกัน แล้วตอนนั้นคุณอายุเท่าไร? ไม่ใช่ว่าฉันตัดสินหรืออะไรทำนองนั้นนะ”“ผมอายุสิบเจ็ด ส่วนหล่อนอายุยี่สิบหก ผมคิดว่า... ผมเป็นเด็กหนุ่มฮอร์โมนพลุ่งพล่าน แถมแมนดี้โคตรเซ็กซี่ ผมอยากมีเซ็กส์กับคนที่อายุมากกว่าผมเสมอ และหล่อนก็ยิ่งทำให้มันง่ายขึ้นเมื่อหล่อนเอาหน้าอกของหล่อนมาแนบหน้าผม หรือกางขาออกในขณะที่ใส่กระโปรงตัวจิ๋วทุกครั้งที่หล่อนเรียกผมไปที่โต๊ะของหล่อน”ฉันประทับใจแต่ในขณะเดียวกันก็รังเกียจแมนดี้ ฉันหมายถึงเธอเป็นครูนะ ให้ตายเถอะ แต่กลับพยายามล่อลวงนักเรียนของตัวเอง ฉันเองก็เป็นครูเหมือนกัน และฉันจะไม่มีวันก้าวข้ามเส้นนั้นเด็ดขาด“คุณเป็นคนขอเองนะ” โรแวนพูดเมื่อสังเกตเห็นหน้านิ่วคิ้วขมวดของฉัน “ฉันรู้ แต่ฉันรู้สึกไม่สบายใจที่ครูตั้งใจจะล่อลวงนักเรียนอายุสิบเจ็ดปี”เขาเพียงแค่ยักไหล่ เหมือนกับว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่ หลังจากนั้นการสนทนาก็ผ่อนคลายลง ฉันเพลิดเพลินไปกับมันอย่างเต็มที่ ราวกับมันเป็นความฝันและฉันไม่อยากให้เดตจบลง เราคุยกันทุกเรื่องเป็นชั่วโมงภายใต้แสงจันท
ธุลีใจ บทที่ 321
ฉันจ้องมองเขาอย่างมึนงง ไม่รู้จะพูดหรือทำอะไรดี“คุณชอบกลิ่นหอม และคุณชอบกลิ่นที่มีเบอร์รี่ผสมอยู่มากกว่า ขอแค่น้ำหอมหรือสบู่เหลวอาบน้ำมีส่วนผสมของเบอร์รี่ คุณก็จะยอมซื้อ คุณไม่มีอาหารจานโปรดจริง ๆ เพราะคุณจะกินอะไรก็ได้ตราบใดที่มันอร่อย คุณชอบอาบน้ำอุ่นนาน ๆ เพราะมันทำให้คุณผ่อนคลาย คุณเกลียดความสูง คุณเกลียดการไปสาย และคุณเกลียดการขึ้นเครื่องบินด้วย คุณเกลียดแมลงสาบ คุณมักจะพูดว่าอยากให้บ้านของคุณเต็มไปด้วยแมงมุมมากกว่าพวกแมลงสีน้ำตาลน่ารังเกียจนั่น... ให้ผมจะพูดต่อไหม”เขาไม่ให้โอกาสฉันตอบ“คุณชอบรวบผมเป็นหางม้าและมวยผม คุณไม่ชอบแต่งหน้ามากนักและแต่งหน้าเฉพาะเมื่อจำเป็นหรืออยากแต่ง คุณไม่ชอบนอนหงายเพราะมันทำให้คุณนึกถึงคนตายในโลงศพ คุณเกลียดความไม่เป็นระเบียบและสีเหลืองด้วย…”ฉันยกมือให้เขาหยุดพูดเพราะฉันพูดอะไรไม่ออกเลย ทุกอย่างที่เขาพูดเป็นความจริง ฉันไม่เข้าใจเลยว่าเขารู้เรื่องทั้งหมดนี้ได้ยังไง เพราะเราไม่เคยสนิทกันมาก่อน ครอบครัวชาร์พคงไม่ได้บอกเขาหรอก เพราะพวกเขาแทบจะไม่รู้จักฉันด้วยซ้ำ“ได้ยังไง?” ฉันพูดติดขัด ในหัวไม่สามารถประมวณผลทุกอย่างได้“ผมบอกคุณแล้ว” เขากล่าวพร้
ธุลีใจ บทที่ 320
ฉันมองออกไปนอกรถแล้วตะลึงงัน สถานที่แห่งนี้ดูราวกับเป็นสวรรค์ มันเป็นพื้นที่โล่งกว้างที่มีหญ้าเขียวขจีและคงมีดอกไม้มากมายนานาพันธุ์ นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันชอบที่สุดของที่นี่ แต่มันคือเพราะทิวทัศน์ต่างหาก ดวงดาวนับพันเปล่งแสงระยิบระยับราวกับกำลังเห็นด้วยกับเดตนี้“คุณชอบไหม” โรแวนถาม และคำตอบเดียวของฉันคือการพยักหน้าฉันค่อย ๆ ออกจากรถ สูดอากาศบริสุทธิ์และชมทิวทัศน์ที่สวยงามจับใจ ฉันเดินไปเกือบถึงขอบถนนและมองลงไปที่เมืองเบื้องล่าง ฉันไม่รู้ว่าโรแวนไปเจอสถานที่แห่งนี้ได้อย่างไร และฉันก็ไม่สนใจฉันหลับตาลง รู้สึกว่าความกังวลทั้งหมดมลายหายไป นี่คือฉากในแบบที่ฉันชอบ ฉันชอบมันมากเมื่อฉันหันกลับไป ฉันพบว่าโรแวนจัดเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว มีผ้าห่มและตะกร้าปิกนิกพร้อมสิ่งที่ฉันเดาว่าเป็นช็อกโกแลต สตรอเบอร์รี่และไวน์ นอกจากนี้ก็ยังมีอาหารที่เราสั่งอยู่ด้วยฉันเดินช้า ๆ ไปหาเขา ถอดรองเท้าและนั่งลงข้าง ๆ เขา “นี่มันสุดยอดเลย โรแวน ขอบคุณนะคะ”เขาพยักหน้า “อะไรก็ตามที่จะทำให้คุณมีความสุขที่รัก ตอนนี้เรามาทานอาหารกันเถอะ เพราะผมหิวจะแย่แล้ว”เราทานอาหารกันเงียบ ๆ ฉันใช้โอกาสนี้ชื่นชมทิวทัศน์
ธุลีใจ บทที่ 319
การเดินทางใช้เวลาไม่นานนัก และนอกจากการคุยกันเล็กน้อยเป็นครั้งคราว เราก็เงียบกันเกือบตลอดเวลา แต่ก็เป็นครั้งแรกเท่าที่ฉันจำได้ ที่ความเงียบระหว่างเราให้ความรู้สึกสบายใจในช่วงเวลาที่หาได้ยากที่เราขับรถไปด้วยกัน โรแวนมักจะพยายามทำเป็นไม่สนใจฉัน ขณะที่ฉันพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อชวนเขาคุย ซึ่งมันมักจะทำให้บรรยากาศดูอึดอัดและแปลก ๆ เสมอ“คุณยิ้มทำไม” ฉันถามเขาเมื่อเขาลงจากรถเพื่อช่วยฉันออกจากรถรอยยิ้มของเขาควรจะเป็นอาวุธทำลายล้างสำหรับผู้หญิงโดยแท้ แน่นอนว่าเขาหล่ออยู่แล้ว แต่เมื่อโรแวนยิ้ม มันยิ่งทำให้ความหล่อของเขาก้าวไปอีกระดับหนึ่ง“ผมจะมีความสุขที่พาผู้หญิงของตัวเองออกมาข้างนอกไม่ได้เหรอ” เขาถามพร้อมเอียงศีรษะเล็กน้อยไม่รู้ทำไม ฉันถึงหัวเราะคิกคักขึ้นมา ทั้ง ๆ ที่ปกติฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่จะหัวร่อต่อกระซิก ฉันไม่เคยหัวเราะแบบนี้มาก่อนเลยทั้งชีวิต จริง ๆ แล้วฉันเคยคิดว่ามันดูน่ารังเกียจด้วยซ้ำเมื่อเห็นผู้หญิงที่เป็นผู้ใหญ่แล้วทำแบบนี้ แต่ตอนนี้ฉันกลับเป็นคนที่ทำเสียเอง“ขอโทษที ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงหัวเราะแบบนั้น” ฉันเอ่ยขอโทษขณะที่พยายามรวบรวมสติเขาจับมือฉัน และฉันก็คล้อ
ธุลีใจ บทที่ 318
ฉันมองตัวเองในกระจก และมีความสุขกับลุคของตัวเอง ฉันเกล้าผมเป็นมวยต่ำและม้วนผมเป็นลอนเข้ากับกรอบหน้า คืนนี้ฉันต้องการอะไรที่แปลกใหม่ เพราะเป็นเดตครั้งแรกของฉันกับโรแวน ฉันจึงตัดสินใจเลือกอายแชโดว์สีสโมกี้ที่ดูไม่ฉูดฉาดแต่เย้ายวนกับลิปสติกสีแดงส่วนชุดเดรส ฉันเลือกชุดเดรสสีดำยาวระดับเข่า มีคอเสื้อเว้าลึกที่ยึดด้วยสายรัดบาง ๆ เผยให้เห็นเนินอกเล็กน้อย พอให้ดูยั่วยวนแต่ไม่เกินงาม อีกทั้งเป็นชุดเปิดหลังซึ่งฉันมั่นใจว่าจะทำให้บรรดาหนุ่ม ๆ ต้องคลั่งฉันยังคงจ้องมองตัวเองในขณะที่ลูบมือไปตามเนื้อผ้าที่นุ่มนวล ชุดนี้เข้ารูปพอดีตัว และต้องขอบคุณที่ฉันเพิ่งผ่านช่วงตั้งครรภ์ เลยทำให้ตอนนี้ฉันมีส่วนเว้าโค้งที่พอดิบพอดี“โอ้โหที่รัก ถ้าฉันไม่ได้ชอบผู้ชาย ฉันคงจีบเธอไปแล้วแน่ ๆ” เล็ตตี้กล่าวชมด้วยน้ำเสียงปลื้มปริ่ม “เธอเซ็กซี่มาก แบบที่ไม่มีอะไรจะเทียบได้เลย” “เธอพูดถูก” โครินพูดเสริมพวกเธอกลับไปเมื่อสองสามชั่วโมงก่อน ตอนนี้เรากำลังคุยกันทางวิดิโอคอล เพราะฉันต้องการฟังความคิดเห็นที่จริงใจของพวกเธอ เดตครั้งนี้สำคัญมาก อย่างที่ฉันบอก นี่เป็นเดตครั้งแรกของโรแวนกับฉัน ฉันจึงอยากให้ทุกอย่างออกมาสมบูร
