บทที่ 114

พอสบตากับหมอหลวงหู ซูเนี่ยนก็ถือมีดเล็กเล่มหนึ่งกรีดท้องของสือโถวเบา ๆ

ฝีมือของซูเนี่ยนชํานาญมาก บริเวณที่มีดกรีดผ่านไม่มีเลือดไหลออกมามากนัก หมอหลวงหูเห็นซูเนี่ยนใช้มีดอีกครั้ง ในใจยังคงประหลาดใจอยู่บ้าง

เมื่อก่อนซูเนี่ยนเคยแนะนํามีดเหล่านี้ให้หมอหลวงหูฟัง ก่อนมาเธอก็บอกสิ่งที่ตัวเองต้องใช้กับหมอหลวงหูแล้ว

หมอหลวงหูเป็นหมอหลวงมาหลายปี ลงมือได้ไวมาก ครั้งแรกที่ทั้งสองคนร่วมมือกันก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

ซูเนี่ยนพยักหน้าอย่างชื่นชม หมอหลวงหูเห็นสายตาชื่นชมของซูเนี่ยนก็เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย

ในเวลานี้ซูเนี่ยนได้สะสมเลือดคั่งในปอดของสือโถวไว้ในที่เดียวแล้ว ขั้นตอนต่อไปคือการใช้หลอดแก้วเพื่อกําจัดเลือดคั่ง

แต่ในสมัยโบราณไม่มีกระจก ซูเนี่ยนได้แต่ใช้หลอดที่ทําจากต้นอ้อฆ่าเชื้อแล้วส่งไปถึงปอด

การขับเลือดคั่งต้องอาศัยเครื่องความดัน ซูเนี่ยนก็ไม่มี ทําได้แค่ดูดเลือดออกมาเล็กน้อยก่อน แล้วค่อยสร้างแรงดันขึ้นมา

นี่เป็นสิ่งเดียวที่ซูเนี่ยนกังวลระหว่างการผ่าตัด เธอกลัวว่าแผลจะติดเชื้อหรือเลือดคั่งข้นเกินไป

แต่โชคดีที่เธอควบคุมได้ดี สิ่งที่เธอกังวลไม่ได้เกิดขึ้น ซูเนี่ยนถอนหายใจด้วยความโล่งอ