แชร์

รู้ทัน2

"อย่างนั้นเจิ้งเหมยยกให้ท่านอ๋องเพราะเจิ้งเหมยเพิ่งจะกินเมื่อคราวนั้นจนเบื่อ"

จินเฉิงอู่เอื้อมมือคว้าข้อมือที่มีผลซานซาเชื่อมเสียบไม้ แล้วจ้องมองดวงตากลมอย่างมีความหมาย เจิ้งเหมยหลบสายตาคม

เกี้ยวมาถึงจวนอ๋อง โยวเสวียนยืนรอรับอยู่ข้างหน้า

"ท่านอ๋อง"

สายตาไม่ได้จับจ้องที่เจิ้งเหมยอย่างที่ควรจะเป็น

"โยวเสวียนเจ้าไม่ค่อยแข็งแรงออกมายืนตากลมทำไม"

ถอดเสื้อคลุมห่มไหล่ให้โยวเสวียน

เจิ้งเหมยเดินหลบเข้าไปภายใน เจ็บแปลบที่หัวใจ

"เดี๋ยว ข้าอยากกินตุ๋นรากบัว เจ้าช่วยไปบอกห้องครัวจัดมาให้ข้าด้วย"

โยวเสวียนสั่งเจิ้งเหมยทำกำลังจะเข้าไปข้างใน

จินเฉิงอู่ที่กำลังจะพยุงโยวเสวียน กลับเดินเข้าไปในจวนทันที

เจิ้งเหมยไปที่ห้องครัวอยู่รอจนแม่ครัวตุ๋นรากบัวเสร็จ จินเฉิงอู่ฉุดมือเจิ้งเหมยให้ตามเขามา

"เจ้ากลับไปหาเสด็จย่าเดี๋ยวนี้"

"ทำไม"

"ไม่ต้องถามตุ๋นรากบัวธรรมดาแต่เมื่อโยวเสวียนกินมันเข้าไปมันจะไม่ธรรมดา ไปหาเสด็จย่าเดี๋ยวนี้ ทางนี้ข้าจัดการเอง"

"ท่านอ๋อง กังวลเกินไปหรือเปล่า"

"เจิ้งเหมย ข้ารู้จักโยวเสวียนดีกว่าเจ้า"

จินเฉิงอู่เดินนำให้เสี่ยวป๋อถือตุ๋นรากบัวไปยังห้องของโยวเสวียน

ยิ้มแย้มเมื่อเข้ามาในห้องของโย
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status