Share

เริ่มชีวิตใหม่1

last update Terakhir Diperbarui: 2024-11-04 15:34:58

บริเวณบ้านคลุมไปด้วยหญ้าคาพรุ่งนี้จะถางหญ้า ห่างจากบ้านสักหกเมตรพอ ปลูกอะไรกินนิดหน่อย ดงหญ้าคาที่เหลือเอาไว้ปิดบังบ้านหลังนี้ กระท่อมหลังน้อยๆกลางดงหญ้าคาฟังดูดีเนาะ ดูเหมือนจะมีพืชล้มลุกประปราย เหมือนมีต้นพริกลูกแดงๆ มีเถาแตงด้วย

"ไอ้มีปืนเฮงซวย เล็งทั้งทีก็ไม่ตรงเป้ารถตำรวจอยู่ทางเล็งปืนมาอีกทาง แม่นะแม่อยากได้ลูกเขยอยากให้หนูแต่งงาน ตอนนี้เป็นยังไงล่ะได้จัดงานศพแทนฮือๆๆ"จางซูฉีตะโกนด่าเทวดา ด่ามือปืนที่ยิงพลาด ด่าหนานกงเยี่ย ด่านรกสวรรค์วุ่นวาย กลับมาก็เห็นเสี่ยวเถานอนละเมอ

"พระชายา พรุ่งนี้เสี่ยวเถาจะไปหาข้าวมาให้ท่านอย่าเสียใจเลย"

จางซูฉีอุ้มเด็กทั้งสองมานอนบนเตียงด้วยกัน ก่อนจะห่มผ้าให้แล้วนอนลงข้างๆเพราะใบหน้างดงามแต่สติปัญญาไม่สมประกอบพวกนางเกรงว่าจะถูกรังแก สองพี่น้องจึงช่วยกันดูแลนางเสมอมา

ตั้งแต่แต่งงานมาจวนสกุลจางก็เหมือนจะตัดญาติขาดมิตรกับนางไปเลย สินสมรสมีไม่เท่าไหร่ มีค่าที่สุดก็คือเด็กสองคนนี้ที่ติดตามมา

นอนก่อนเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยคิดหาทาง มันมีทางออกเสมอแหละหวังว่าจะเป็นเช่นนั้นนะ

"เด็กน้อย ขอบใจที่ภักดีมาตลอด ข้าสัญญาจะไม่ทอดทิ้งพวกเจ้าสองคนพี่น้อง"

จางซูฉีรื้อเสื้อผ้าออกมาก่อนจะห่มให้พวกนาง อากาศเชิงเขายิ่งดึกยิ่งหนาว

ฮัดเช้ยๆๆ หนานกงเยี่ยจามเบาๆสามครั้งติดๆกัน จนสืออินต้องเดินไปในครัวนำน้ำขิงอุ่นๆมาให้เขาดื่ม

หนานกงเยี่ยนึกถึงสตรีที่เขาเพิ่งพบ ดวงตาคู่นั้นสุกใสราวกับดวงดาวบางทีอาจเป็นเทพธิดาลงมาก็ได้ ตรงนั้นไม่มีบ้านคนสักหลังเวลาดึกเพียงนั้นมนุษย์คงมิอาจมานั่งเล่นน้ำ   วันนี้หนานกงเยี่ยมีประชุมเช้าเขาต้องรีบเข้าวังหลวง หลี่ม่านม่านมายืนรอทำความเคารพแต่เช้า

 นางแต่งกายด้วยชุดกระโปรงสีขาว ใบหน้าแต่งแต้มด้วยแป้งชาดริมฝีปากอวบอิ่มแดงระเรื่อยนั้นน่าทะนุถนอม ก้าวเดินช้าๆเสมือนว่าหากเดินไวไปนางจะหมดแรงแล้วล้มลงจากนั้นก็จะไอออกมา

"คารวะท่านอ๋อง แค่กๆ ท่านอ๋องทรงมีประชุมเช้าหรือเพคะ แค่กๆ วันนี้หม่อมฉันจะมาทูลถามว่า ต้องส่งอาหารให้พี่หญิงหรือไม่ นางตกน้ำเมื่อวานอาจมีไข้ได้ หม่อมฉันต้องส่งหมอของจวนไปหรือไม่เพคะ"

"ไม่ต้องลำบากเจ้าหรอก มีแม่นมฉีดูแลทุกอย่างได้เจ้าอยู่เฉยๆเถอะ หากเจ้าป่วยก็ไปตามหมอในจวน ยังมีอะไรอีกไหมถ้าไม่มีก็ไปได้แล้ว สืออินไปได้แล้วเสียเวลาประชุม"

หนานกงเนี่ยไม่สนใจนาง ป่วยก็มีหมอประจำตำหนัก ไม่จำเป็นต้องมาทำท่าเหมือนคนใกล้ตายให้เขาเห็น

หลี่ม่านม่านกำผ้าเช็ดหน้าแน่น สตรีอ่อนหว่านเมื่อสักครู่หายไปแล้ว นางงามถึงเพียงนี้หึเขายังไม่สนใจนาง

หากนางสั่งห้องครัวไม่ต้องส่งอาหารเขาก็คงไม่สนใจ นังจางซูฉีตายไปก็เป็นเพราะถูกท่านอ๋องลงโทษ ไม่เกี่ยวอันใดกับนาง และนางจะได้เป็นพระชายาเอกของตำหนักเหมยฮวา

หลี่ม่านม่านสั่งห้องครัวและบ่าวไพร่ห้ามส่งข้าวให้เรือนท้ายจวน หวังจะให้จางซูฉีและสาวใช้อดตายไปเอง

ต่อให้ไม่มีคำสั่งก็เถอะแล้วใครจะไปส่งกันเล่า ถูกส่งไปเรือนหลังนั้นแปลว่าท่านอ๋องต้องการให้นางตายอยู่ที่นั่นเหมือนอนุเหวินของอดีตฮ่องเต้ ที่ถูกไท่ซ่างหวงทอดทิ้งจนตรอมใจตาย

จางซูฉีสำรวจห้องของนางเป็นห้องแรก มีเตียงขนาดใหญ่เป็นเตียงธรรมดาเท่านั้นมิใช่เตียงเตาแต่อย่างใด

ดูท่าอนุเหวินคนนี้คงไม่ได้เป็นคนโปรดนัก ถูกส่งมาให้รอวันตาย พ่อลูกช่างจิตใจอำมหิตเหมือนกันจริงๆ

เคาะๆปัดๆฝุ่นหน้าของนางกับเสี่ยวเถากับเสี่ยวจูมอมแมมไปด้วยผงฝุ่น เสี่ยวเถาเดินไปค้นในโรงเรือนอีกด้านก็ได้ถังไม้มาสองใบ

ได้เศษผ้าเก่ามาสองผืน ชุบน้ำเช็ดถูจนห้องสะอาด รื้อเตียงออกมาจางซูฉีก็เห็นคล้ายกับเตียงเปิดได้จึงขยับแผ่นไม้ออกทีละแผ่น ก็เจอหีบไม้สี่ใบวางเรียงกัน ขนาดพอดีกับเตียง

" เสี่ยวเถา เสี่ยวจูมาดูนี่สิว่านี่มันหีบไม้ของอนุเหวินผู้นั้นหรือเปล่า"

"อืม เผื่อมีอะไรให้พอได้ใช้สอยบ้าง ข้าจะเปิดแล้วนะ"

จางซูฉีเปิดกล่องแรก ปรากฏว่าเห็นเครื่องมือชิ้นเล็กชิ้นน้อย เป็นเครื่องมือเกษตรกับหม้อสองใบ กระทะเหล็กหนึ่งอัน ชามกับตะเกียบห้าชุด แม้จะผ่านมาเกือบสามสิบปี แต่ข้าวของไม่เคยสัมผัสอากาศจึงค่อนข้างคงสภาพ

กล่องที่สองเป็นตำรา สำหรับเกษตร การหมักเหล้า การทำอาหาร งานปักผ้า อีกทั้งคัมภีร์สวดมนต์รูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมหยกเนื้อดี

นางคงอยู่กับสาวใช้แค่สองจึงอ่านหนังสือเป็นเพื่อน กล่องที่มีผ้าห่มผ้านวม ผ้าฝ้ายเนื้อละเอียดและผ้าฝ้ายสีขาวอยู่มากมายหลายสิบพับ

มีเข็มกับด้าย ไหมปักและสะดึงอยู่ด้วย ก้นลังไม้มีเงินตำลึงอยู่ห้าตำลึง มีชุดสตรีงดงามอีกเกือบสามสิบชุด

"พระชายา ข้าวของเหล่านี้เป็นของอนุเหวินท่านนั้นหรือเพคะ แล้วเราเอามาใช้ได้หรือไม่เพคะ"

"เสี่ยวจูจำไว้ปากท้องต้องกิน ของพวกนี้ต้องใช้สิดูแล้วที่นี่ไม่มีคนอยู่มานาน อีกทั้งฝุ่นก็เกาะจนหนาขนาดนี้ ดูจากเสื้อผ้าแบบก็เก่าแล้ว คงไม่มีใครมาแอบซ่อนไว้หรอก ข้าคิดว่าสาวใช้คนนั้นของนางคงตั้งใจเก็บสิ่งของเหล่านี้ของเจ้านายนางเอาไว้ หลังจากถูกพาตัวไปก็ไม่มีใครมาที่นี่อีกพวกมันเลยยังอยู่ ช่างเป็นคนที่ภักดีจริงๆ พวกเรารีบทำความสะอาดห้องอื่นไปก่อนเดี๋ยวค่อยมาแยกทีหลัง"

เสี่ยวเถาออกไปตักน้ำเพิ่ม ถึงจะมีลำธารแต่ก็โชคดีที่มีบ่อน้ำใกล้ๆด้วย

เสี่ยวเถาหิ้วถังน้ำมาก็เห็นพระชายามองที่ลังไม่วางตา นางมองดูก็ไม่เห็นอะไร จางซูฉีเห็เสี่ยวเถาทำหน้าสงสัยก็บอกว่าฝุ่นเยอะกำลังคิดอยู่ว่า วันนี้จะเสร็จไหม

ผ่านไปจนยามเซิน(15.00-17.59)ทำความสะอาดทั้งบ้านเรียบร้อย สามคนนายบ่าวเช็ดถูเรือนจนสะอาดน่านอนปูเตียงด้วยผ้าปูใหม่ มีผ้านวมสองผืน

ยังเจอข้าวของมากมาย เทียนไข ตะเกียง โต๊ะเก้าอี้อย่างดี มีไหสุรา ไหดินเผาถูกคว่ำไว้เรียงราย ความจริงถือเป็นบ้านคนรวยเชียวนะถ้าอยู่ข้างนอก

แต่เพราะที่นี่คือตำหนักเหมยฮวา เรือนนี้มันจึงดูเหมือนกระท่อมซ่อมซ่อ ในเมื่อมีหม้อแม้จะใบเก่าเล็กๆแต่ขัดก็สะอาดใช้ได้จางซูฉีต้มน้ำดื่ม ตอนนี้ฝนตกน้ำอาจมีการปนเปื้อนจึงต้องระวัง

จางซูฉีที่ถูกหนานกงเยี่ยยกย่องให้เป็นเทพธิดากำลังนอนกางแขนกางขาน้ำลายไหลเปียกหมอน ละเมอด่าเขาถึงบรรพบุรุษของเขาอยู่สิบแปดชั่วโคตร

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เริ่มชีวิตใหม่2

    เช้าแล้วสามคนนายบ่าวตื่นขึ้นมาด้วยสีหน้าสดชื่น แม้จะอยู่ห่างไกลจวนหลักแต่กลับมีความสุขมากกว่าที่เคยอยู่ที่นั่นเสี่ยวเถายังติดใจรสชาติปลาย่าง ปกติมีแค่ซาลาเปาแข็งๆกับน้ำข้าวต้ม ชายารองแต่งมาทีหลังเพียงครึ่งเดือนแต่กลับซื้อคนในจวนไปได้หลายคนหนานกงเยี่ยไม่อยากสนใจเรื่องหลังบ้านเขาให้แม่นมของเขาจัดการ ชายารองแม้จะซื้อบ่าวในจวนได้แต่ไม่สามารถซื้อแม่นมของเขาได้"พระชายา เหตุใดล้างแป้งออกเล่าเพคะ หากใครมาเห็นใบหน้านี้อาจมีคนไม่หวังดีได้ ตอนนี้เราอยู่ข้างนอกตำหนักด้วยนะเพคะ"เสี่ยวเถาเห็นใบหน้างามก็กังวลใจทันทีจางซูฉีงดงามมาก หากไม่เพราะตกน้ำไปตอนสิบขวบจากนั้นนางก็กลายเป็นคนสติไม่ดี ทั่วแคว้นอู๋นี้คงไม่มีใครงดงามเท่านางอีกแล้ว"เสี่ยวเถาคนงามเจ้าดูสิ จะมีใครมากันหญ้าท่วมหัวเพียงนี้ ถ้าไม่ใช่สืออินกับสือห่าวมีวิชาตัวเบา จะฝ่าดงหญ้าคาเอาเจ้ากับข้ามาโยนไว้ที่นี่ได้หรือ เมื่อข้าเห็นมีพืชอยู่หลายต้นลองหาดูเถอะเผื่อมีอะไรให้กิน จากนี้ไปประตูหลังตำหนักทางยาวเกือบห้าลี้มีแต่หญ้าคาสูงท่วมหัว ไม่มีใครดั้นด้นมาส่งข้าวส่งน้ำหรอก""กินกันเถอะ จะได้เข้านอนเอาแรง ดูท่าฝนคงตกอีก เราโชคดีเจอเทียนไขแล้วคืนนี

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-04
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   สำรวจบ้าน

    ยามเหมาจางซูฉีตื่นแล้ว กำลังลุกไปต้มน้ำอาบวันนี้จะเดินตามทางเล็กๆนั่นเพื่อไปในตัวตลาด เมืองหลวงเป็นเช่นไรนางไม่รู้เพราะร่างนี้ไม่เคยออกจากบ้าน แต่นางเป็นนักเดินป่าการสังเกตน่าจะไม่อยาก จุดสังเกตในเมืองนั้นทำได้ง่ายกว่า"พี่ใหญ่ เหตุใดตื่นแต่เช้าเจ้าคะ นอนต่อเถอะเดี๋ยวข้าทำเอง"เสี่ยวเถาที่ตอนนี้ถูกสั่งห้ามเรียกนางว่าพระชายาเดินเข้าครัวมาก็ถามทันที"อืม พี่จะไปตลาดสักหน่อยพี่จะลองดูว่าเงินนั้นยังใช้ได้หรือไม่ สามสิมปีแล้วไม่รู้ว่าเขาเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง พวกเราไม่เคยได้ออกนอกจวนไปดูลาดเลาก่อน"จางซูฉีลูบศีรษะเสี่ยวเถา เด็กสองคนพี่น้องนี้ ถูกตีถูกด่าแทนนางมาตลอด จางซุฉีคนเดิมสติไม่ดีบ่าวไพร่ในจวนรังเกียจไม่อยากรับใช้ วันๆนั่งน้ำลายไหลยืดน้ำท่าก็ไม่อาบเมื่อวานตอนอาบน้ำไม่ใช่ว่าที่ผ่านมาไม่อาบน้ำ แต่ดูเหมือนเด็กสองคนนี้จะเอาเขม่าก้นหม้อเอยแป้งหมี่เอยมาทาให้นางเพื่อปกปิดความงามของจางซูฉี ร่างเดิมงามมากอย่างที่ในละครชอบกล่าวถึงว่างามล่มบ้านล่มเมืองอะไรเทือกนั้นแหละจางซูฉีเลือกชุดธรรมดามาหนึ่งชุดจากในหีบ จากนั้นก็เกล้าผมทรงสตรีที่แต่งงานแล้ว ทาแป้งหนานใช้ถ่านแต่งแต้มใฝเม็ดโตบริเวณหางคิ้ว ขีดเ

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-04
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   พบหน้าเขาอีกครั้ง

    ชายชราไปแล้วจางซูฉีเดินเข้าไปในกระท่อม อืมมีห้องนอนหนึ่งห้องอีกห้องเป็นห้องเก็บสมุนไพร ห้องตำรานึกอะไรก็ได้หรืองั้น อยากได้กระดาษกับดินสอมีไหม ไม่นานก็ปรากฏกระดาษกองใหญ่ แต่เป็นกระดาษในยุคนี้แผ่นใหญ่ๆ"แม่เจ้า มีกระดาษมีดินสอ ขอสีด้วยมีหรือไม่" สักพักปรากฏสีสำหรับวาดภาพหนึ่งกล่อง จางซูฉี่ดีใจรู้แล้วว่าจะทำมาหากินอะไร ก่อนจะหยิบแบบเครื่องประดับเมื่อคืนออกมาลงสีดูสิว่าสิ่งนี้ทำเงินได้ไหม งานอดิเรกคือเขียนนิยายวาบหวิวเดือนหนึ่งมีรายได้กว่าแปดหมื่นถึงหนึ่งแสนหยวน ที่นี่น่าจะมีพวกคุณหนูที่ชอบแอบอ่านตำราต้องห้ามเหล่านี้ เงินจ๋าเงินเจ๊มาแล้ว จางซูฉีออกจากมิติตรงไปตลาดมาถึงหลังร้านผ้าก็ค่อยๆเดินไป ลองมองร้านค้าตามทางดูเหมือนเงินที่พวกเขาใช้จะคล้ายกันกับที่อยู่ก้นหีบ"เอ่อท่านน้า ข้าขอซาลาเปาสองลูกเจ้าค่ะกี่อีแปะเจ้าคะ" คนขายบอกราคานางจึงจ่ายเขาไป ไม่มีการมองหน้าแปลว่าใช้ได้สังเกตคนอื่นจ่ายเงินแล้วแปลว่าเงินก้นหีบนี้สามารถซื้อของได้ จากนั้นก็ตระเวณซื้อข้าวสารสามสิบชั่ง แป้งสาลียี่สิบชั่ง เนื้อหมูติดมันสิบชั่ง มันหมูสิบชั่ง กระดูกซี่โครงห้าชั่ง ยุคนี้เป็นยุคอาหารการกินค่อนข้างสมบูรณ์มีอาริยะพอ

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-18
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ขายแบบเครื่องประดับ

    จางซูฉีที่ตอนนี้ยิ้มแก้มปริจนรอยย่นที่แต่งแต้มนั้นทำให้ดูแก่ขึ้นไปอีกก่อนที่ทั้งคู่จะเดินมาหาสวีไค่เฉิงเอ่ยขึ้น"ท่านป้าขอรับ แบบเครื่องประดับชุดนี้ท่านคิดราคาเยี่ยงไรพวกเราขอซื้อได้หรือไม่ และแน่นอนต้องทำสัญญาท่านมิอาจขายให้ผู้อื่นได้""เอ่อ ข้ามีอีกแผ่นหนึ่งหากพวกท่านเห็นแก่หน้าแก่ๆของข้าไม่กดราคาเกินไปย่อมได้ เฮ้ออีกสองวันครบรอบวันตายสามีข้าแล้ว ข้าตั้งใจว่าหากหาเงินได้ก็จะกลับไปไหว้เขาสักหน่อยไม่รู้ว่าป่านนี้เป็นเช่นไรหญ้าบนหลุมศพเขาคงจะสูงกว่าพวกเจ้าแล้วกระมัง"หานกงเยี่ยจามติดต่อกันจนสวีไค่เฉิงต้องไปลูบหลังแล้วถามว่าเป็นอะไร เขาตอบว่าไม่รู้อยู่ก็จามแบบนี้มาทั้งคืนแล้วมีโอบกอด มีลูบหลังมีปลอบโยนกันด้วยห่วงใยกันเหลือเกิน แม่ชายารองเจ้าไม่มาดูคนเขารักกันนี่เล่าหึฆ่าข้าก็ไม่เกิดประโยชน์หรอก"ใครนินทาเจ้าหรือเปล่าไปสร้างศัตรูที่ไหนมาล่ะ คงบรรดาตระกูลที่ถูกเจ้าตะเพิดออกนอกจวนกระมัง"จางซูฉี่แน่ใจว่าเป็นนางนี่แหละที่ด่าบรรพบุรุษสิบแปดชั่วโคตรของเขาตั้งแต่เมื่อคืนจนหลับไป"ท่านป้าข้าให้ท่านสองแบบนี้สองพันตำลึง เพราะเครื่องประดับที่ท่านออกแบบมาต้องทำเป็นชุดจึงสวยงาม ท่านเขียนหนังสือเป็น

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-18
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เจียงฮองเฮา

    จางซูฉีนำของออกมาจากมิติวางไว้เพื่อให้เด็กสองคนมาช่วยขน เสี่ยวจูวิ่งมาคนแรก เสี่ยวเถาที่กำลังขุดต้นกล้าล้างมือจึงตามมา"พี่ใหญ่ เงินนั่นใช้ได้จริงๆหรือเจ้าคะ ท่านซื้อของมามากมายเชียว"เสี่ยวเถาถามขึ้นก่อนจะช่วยกันขนของเข้าบ้าน จางซูฉีรู้ว่าเด็กสองคนนี้ตัดผ้าและปักผ้าฝีมือดีจึงซื้อเข็มกับด้ายมามากหน่อย ทั้งคู่ดีใจมากที่พี่ใหญ่ตั้งแต่หายป่วยก็เก่งขึ้นมาก"เอ่อ เสี่ยวเถาแถวนี้นอกจากบ้านหลังนี้ยังมีบ้านคนอื่นอีกหรือไม่""ดูเหมือนรั้วที่ติดกับกำแพงข้างๆเราจะเป็นตำหนักร้างนะเจ้าคะ เมื่อก่อนเคยมีคนอยู่หลังจากไท่ซ่างหวงครองราชย์ก็ไม่มีใครอยู่อีกเลย แต่มีสุสานบรรพบุรุษอยู่ที่นั่น มีอันใดหรือเจ้าคะ""ไม่มีหรอก กินข้าวกันเถอะสายแล้ว"สามคนนายบ่าวที่ตอนนี้เปลี่ยนสถานะเป็นสามคนพี่น้องนั่งกินซาลาเปากับขนมงากันอย่างอร่อยเป็นมื้อแรก ตั้งแต่นายท่านสามจากไปพวกนางก็อดมื้อกินมื้อมาตลอดนี่เป็นอาหารมื้อแรกที่กินอิ่ม น้ำตาค่อยๆไหลความรู้สึกของเด็กซูฉีนั่นลึกๆคงคิดถึงพ่อกับแม่"อิ่มแล้วไปดูแปลงผักกันเถอะ เพิ่งจะเข้าหน้าฝน เพาะปลูกตอนนี้จะได้มีผักกิน เอาไว้ดองหรือตากแห้งได้ด้วย"สามคนช่วยกันยกร่องพรวนดิน สามว

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-18
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ได้สหายเพิ่ม

    มีเสียงเรียกหาทั้งสามคนจึงรีบไป ไม่มีใครมาหาพวกนานมาหลายเดือนแล้ว"เสียงนั่นไม่ใช่ผู่เย่วหรอกหรือ นางมาทำไมเดี๋ยวก็ถูกทำโทษหรอก"เจียงฟางซินรีบไปหาเด็กสาว นางมักจนเอาขนมและอาหารมาฝาก เพราะเด็กคนนี้ไม่ฟังใคร บิดายกย่องเมียรองเป็นฮูหยินจึงทำให้หลินผู่เย่วต่อต้านหนักกว่าเดิม ฮูหยินคนใหม่จับนางแต่งงานกับบัณฑิต ใครจะรู้นางทำเป็นยอมเข้าพิธียังไม่ทันกราบไหวฟ้าดินนางก็พังงานแต่งใช้แส้ฟาดเสียบัณฑิตคนนั้นเกือบพิการ ตั้งแต่นั้นก็ไม่มีใครกล้าส่งแม่สื่อมาอีกเลย"เย่วเย่ว พี่อยู่นี่เจ้ามาได้อย่างไรที่นี่ไกลจากในเมืองมากนักนะ""ข้าเดินเล่นมา แล้วก็มาหาท่านไงเสด็จพี่ฮองเฮา เอ๋นางเป็นใครกันเพคะ""พี่ผู่เย่วข้าเอง ซูฉี จางซูฉีที่ท่านชอบมีขนมมาฝากเสมอไงเจ้าคะ" จางซูฉีจำได้สตรีคนนี้แม้จะมุทะลุ แต่เป็นคนจิตใจดียิ่งนัก"เจ้าหายปัญญาอ่อนแล้วหรือ เอ่อขอโทษไม่ตั้งใจน่ะ แล้วนี่เหตใดเข้ามาอยู่ที่นี่กัน มิใช่ว่าแต่งงานกับเยี่ยอ๋องหรอกหรือ""เรื่องมันยาวน่ะ ข้าหิวแล้วไปทำกับข้าวกันเถอะวันนี้ข้าซื้อของมาเยอะถือว่าฉลองมิตรภาพของเราสามคน"ทั้งสามคนกินข้าวกันไปพูดคุยจนไปถึงรู้ว่าหลินผู่เย่วไม่ได้อยู่ที่จวนแล้วนางถูกบ

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-18
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ในเมื่อนางมีความสุขนักก็อยู่ที่นี่ให้พอ

    คืนนี้ฟ้ามืดแต่ไม่มีฝนสายลมพัดเอื่อยๆ หนานกงอิ๋นยืนมองไปทางตำหนักร้างห่างจากวังหลวงสิบลี้ ที่นั่นเขาส่งเจียงฟางซินไปเฝ้า เจียงเป้าบิดานางอาศัยความดีความชอบของบิดามาบังคับให้เสด็จพ่อพระราชทานงานแต่งครั้งนี้ เขารู่ว่าสกุลเจียงไม่ถูกกับสกุลจางพอเจียงซิวยวี่จากไปเขาครองราชย์สิ่งแรกที่ทำคือเนรเทศเจียงเป้าไปปกครองเมืองหน้าด่านบิดาเป็นเช่นไรบุตรสาวเป็นเช่นนั้นโหดเหี้ยมถึงกลับยุยงให้บรรดาสนมตบตีกัน เขาไม่เคยเจอหน้านางวันแต่งยังทิ้งนางไว้ในตำหนักมีแค่ตอนเช้านางมาถวายพระพรจากนั้นพอรู้ว่าครอบครัวถูกเนรเทศนางก็รังเกียจเขา หึสมควรแล้วต้องเป็นข้าที่เกลียดเจ้าไม่ใช่เจ้ามีสิทธิ์เกลียดข้า ฉู่กงกงเดินเข้ามาหาก่อนจะเอ่ยขึ้น"ฝ่าบาทดึกแล้วบรรทมเถิดพ่ะย่ะค่ะ พรุ่งนี้มีราชการแต่เช้า""ข้าจะไปตำหนักกุ้ยฮวาหน่อยส่งนางไปที่นั่นมาเกือบปีแล้วอยากรู้ว่านางเป็นคนดีขึ้นหรือยัง ฉู่กงกงไม่ต้องเรียกคนอื่นตามหลี่หมิงหลงมาก็พอ"หลี่หมิงหลงมาถึงแล้วทั้งสามคนก็ออกทางหลังวัง วิชาตัวเบาฮ่องเต้ไม่ด้อยไปกว่าหนานกงเยี่ยน้องชาย ไม่ถึงหนึ่งเค่อก็มาถึงประตูตำหนัก เห็นเทียนดับไม่มีตะเกียงก็กำลังจะหันหลังกลับ แต่ได้ยินเสียงหัวเรา

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-18
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   โรงพิมพ์หยวนเป้า

    ริมทะเลสาบ อีกคู่ก็บรรเลงเพลงรักบนหลังม้า"ท่านแม่ทัพ ข้าเหนื่อยแล้วลงเถอะขอรับ""ได้ๆตามใจเจ้าอาเว่ยเจ้าน่ารักเสียจริงๆ ตามใจข้าทั้งคืนได้ไหม""ข้าตัวแดงไปหมดแล้วอื้อๆๆ ท่านเนี่ยก็ได้ๆข้าตามใจท่าน หึทั้งวันทั้งคืนหากเป็นสตรีข้าคงท้องแล้ว"บทรักของทั้งคู่ยังคงบรรเลงต่อไปจนกระทั่งตะวันตกดินไห่จ้านจึงอุ้มหนุ่มน้อยขึ้นหลังม้าอย่างทะนุถนอมแล้วพากลับค่ายหลินผู่เย่วหน้าแดง นี่มันช่างเร่าร้อนสองคนนั้นหนานกงเยี่ยกับสวีไค่เฉิงอร๊ายไม่อยากจะคิดเลย ด้านจางฟางซินนั้นกำลังอ่านบทรักของหนายกงอิ๋นกับหลี่หมิงหลงอยู่เขินจนกัดผ้าห่มบิดไปมา ถึงจะเกลียดไอ้ฮ่องเต้ชั่วนั่นแต่บทรักช่างอึ๊ยย"ฉางหลงข้ารักเจ้า ดุสิเจ้าทำข้าคลั่งอีกแล้ว""อื้อ ท่านอ๋องท่านเบาๆหน่อยกระหม่อมเสียวจะตายแล้ว นี่มันริมทะเลสาบนะพ่ะย่ะค่ะ อึ๊ย""ใครจะกล้ามานี่ที่ส่วนตัวข้า มาเถอะเด็กดีมาให้ข้ารักเจ้าให้ลึกซึ้งอีกนะหลายๆครั้งเลย"ชินอ๋องบรรจงจูบฉางหลงอย่าหิวกระหายในความพิศวาส ช่างน่ารักเสียจริงๆเจียงฟางซินเอาหนังสือปิดหน้าก่อนจะเขินหน้าแดง"นี่ๆๆฉีเอ๋อร์ ไอ้โรคจิตนั่นนุ่มนวลขนาดนี้เชียวหรือ ไม่น่าเชื่อ"สามสาวนอนเรียงกันพูดคุยไปมาจนหล

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-18

Bab terbaru

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ครองรักทุกพบชาติ

    แดนเซียนควันสวีทองลอยขึ้นมายังด้านบนก่อนจะลอยเข้าสู่หว่างคิ้วของหนานกงเยี่ยเทพสงครามที่นั่งรอพระชายาตนอยู่ปากถ้ำ ทันทีที่ดวงจิตเข้าสู่ร่างเขาก็รู้ทันทีว่ามหาเทพถือกำเนิดในแดนมนุษย์แล้วชายาของเขานางกำลังจะออกมาจากการกักตนเพื่อหนีหน้าเขาแล้ว ประตูหินค่อยเลื่อนออกควันสีทองลอยเข้าไปยังด้านในเข้าสู่กลางหว่างคิ้วของเทพบุปผา ไม่นานชิงเหลียนที่หน้าตาเหมือนกันกับจางซูฉีที่แดนมนุษย์ก็เดินออกมาจากด้านใน นางเห็นสวามียืนรอก็เดินตรงมาหา เทพสงครางกางแขาออกให้ชายารักเดินเข้ามาสู่อ้อมกอดเทพบุปผาซบหน้ากับอกกว้าของเขาพร้อมเอ่ยเบาๆ"ฝ่าบาท หม่อมฉันผิดไปแล้ว ที่ผ่านมาหนีหน้าพระองค์ ไร้เหตผลต่อจากนี้จะไม่ทำอีกแล้วเพคะ ตอนอยู่แดนมนุษย์เคยเกือบเสียพระองค์ไปหม่อมฉันรู้แล้วว่าความเจ็บปวดนั้นเป็นเช่นไร""ข้าไม่โกรธเจ้า คนงามของข้าๆเตรียมเรือเรียบร้อยแล้ว รอเจ้าออกมาจากด่านเราจะไปล่องเรือกัน เราจะล่องจากตำหนักเหลียนฮวาาจนไปถึงดินแดนประจิม แล้วจากนั้นข้าจะพาเจ้าไปทะเลตะวันออกดีหรือไม่ หืม""เพคะ หม่อมฉันตามใจพระองค์ ฝ่าบาทชิงเหลียนรักพระองค์เพคะ""คนงามข้าก็รักเจ้า ชิงเหลียนคนดีของข้า"ทั้งคู่ล่องเรือไปตามสระบั

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   กำเนิดบุตรชาย2

    ท้องฟ้าเหนือแคว้นอู๋มีสายรุ้งปรากฎถึงเก้าสาย อีกยังมีเหล่านกน้อยบินวนรอบตำหนักเหมยฮวา ท้องฟ้าเป้นสีทองก้อนเมฆสีรุ้งงามตานัก จากนั้นด้านในจางซูฉีก็คลอดเด็กกออกมา อุแว้ๆๆๆๆ ไม่นานก็มีเสียงทารกดังออกมา"ท่านอ๋อง ไท่จื่อเป็นซื่อจื่อน้อยเพคะ หน้าตาละม้ายท่านอ๋องยิ่งนักเพียงแต่ว่า" แม่นมพูดค้างไว้จนทุกคนมองหน้ากัน หนานกงเยี่ยร้อนใจจึงเอ่ยถาม"แต่ว่าอะไรแม่นมเฟิ่ง ท่านพูดออกมาให้หมด""แต่ว่าเส้นผมของซื่อจื่อน้อยไม่ได้ดกดำเพคะ แต่เป็นสีเงินยวงราวกับหิมะเลยเพคะ เสียงร้องดังมากแปลว่าแข็งแรงดี""ทันทีที่แม่นมเอ่ยจบหนานกงเยี่ยก็รู้ทันทีว่าหน้าที่ของพวกเขาในแดนมนุษย์นั้นสมบูรณ์แล้ว รอเวลาจิตวิญญาณเขาและนางกลับแดนเซียนเท่านั้นหนึ่งชั่วยามต่อมาทุกคนจึงได้รับอนุญาตให้เข้าไปดูจางซูฉีกับบุตรชายได้ หนานกงเยี่ยเห็นหน้าบุตรชายก็ถอนหายใจ เขาต้องเป็นบิดาของคนที่เอาแต่ใจที่สุดในแดนสวรรค์จริงๆหรือ จากนั้นก็ก้มลงไปจุมพิตหน้าผากน้อยๆเบาก่อนจะกระซิบ"ฝ่าบาท อย่างไรก็เป็นบุตรกระหม่อม ดื้อรั้นให้น้อยลงหน่อยนะพ่ะย่ะค่ะ หม่อมฉันมีสิทธิ์ตีก้นพระองค์ได้นะพ่ะย่ะค่ะ"ก่อนที่ทารกน้อยจะลืมตาทันทีจ้องหน้าคนที่เพิ่งข่มขู่เ

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   กำเนิดบุตรชาย 1

    หนานกงเช่อไปแล้วบรรดาสาวนั่งจับกลุ่มคุยกันไม่หยุด แต่ละคนอุ้ยอ้ายจนดูน่ารักไปหมด เฉินลี่จูที่ถูกเยี่ยผิงอันอุ้มลงจากรถม้าเดินมาส่งที่ด้านในตำหนักก็อายหน้าแดง"ท่านอาปล่อยข้าลงเดินเองก็ได้นะเจ้าคะ ไม่ได้ไกลสักนิด""เมียจ๋า ดูพื้นสิขรุขระขนาดนี้ หากไม่ระวังอาจหกล้มได้ ไม่รู้ว่าเยี่ยอ๋องทรงคิดเช่นไรถึงได้ปูหินให้มีร่องห่างกัน พื้นไม่เสมอพระชายาก็กำลังตั้งครรภ์ไม่รู้จักระวังเลย"จางซูฉีขำกับความห่วงเมียคลั่งรักเมียของเยี่ยผิงอันหากบอกว่าท่านอาลู่จงได้เมียเด็กก็ไม่ถูกนัก อาลู่อายุสี่สิบ จูชุ่ยชุ่ยอายุย่างสิบแปด แต่เยี่ยผิงอันสี่สิบห้าย่างสี่สิบหก ส่วนเฉินลี่จูอายุสิบหก นางเด็กที่สุดในบรรดาเมียๆของเหล่าบุรุษแห่งวังหลวงเลยล่ะ"ใต้เท้าเยี่ย หากพื้นปูติดๆกันไม่มีร่อง ยามหิมะตก หรือฝนตกพื้นจะลื่น ร่องช่วยให้เวลาเดินไม่ลื่นน่ะ ลี่จูมานั่งกับพี่ก่อน เสี่ยวหรันกับชิงชิงน่าจะกำลังมา""เพคะพระชายา อ้อพี่ผู่เย่วท่านตั้งครรภ์อีกแล้วหรือเจ้าคะ ใต้เท้าสวีจะขยันเกินไปหรือไม่ คนโตยังไม่ได้ขวบเลย คิกๆๆ"ในบรรดาเด็กรุ่นน้องสามสาวแห่งสกุลจิน สกุลเฉินและสกุลว่านนี่คือแสบที่สุด ต่อยตีกับบุรุษไม่เว้นแต่ละวัน"พ

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เตรียมให้กำเนิด

    เมืองหลวงที่ไม่เคยหลับไหล โคมไฟเรียงรายห้อยเต็มหน้าร้านหน้าบ้านที่ปลูกติดกันยามลมพัดแกว่งไกวไปมาบรรยากาศในเมืองหลวงมีแต่ความสุข ฮ่องเต้กำเนิดพระธิดาสองพระองค์ อีกทั้งตอนนี้ฮองเฮาก็กำลังทรงพระครรภ์ได้สามเดือนแล้วตั้งแต่มาถึงเมืองหลวง ตระกูลหลักหลายตระกูล ตระกูลหลี่ ตระกูลว่าน ตระกูลสวี ตระกูลจิน และตำหนักอ๋องทั้งสอง รวมถึงตำหนักบูรพาขององค์รัชทายาท ต่างจัดเฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่ เพราะพระชายาไท่จื่อ พระชายาเยี่ยอ๋อง และชินอ๋องรวมถึงบรรดาฮูหยินของใต้เท้าทั้งหลายนั้นตั้งครรภ์พร้อมกันตำหนักบูรพารัชทายาทหนานกงอินกำลังรักเมียสาวอยู่อย่างนุ่มนวลอ่อนโยน เสียวครางแสนหวานของเจียงฟางซินทำให้เขายิ่งรักนางยิ่งขึ้น"ไท่จื่อ เมียไม่ไหวแล้วเพคะพอเถอะ อื้อ ลูกดิ้นอีกแล้วพระองค์ก็ไม่ยอมเลิกสักที ลูกในท้องงอแงแล้วนะเพคะ อร๊าย หนานกงอินเสียวนะ อย่างัดแบบนี้สิคนบ้าข้าตั้งครรภ์อยู่นะ""บอกมาก่อนว่ารักพี่เด็กดีพูดเร็ว ตั้งแต่เข้าหอมาจนถึงวันนี้ยังไม่บอกว่ารักพี่เลย พูดมาคนดี อืม เสียวจริงๆเมียจ๋า อยากให้ผัวเลิกต้องบอกรักผัวก่อน อ่าา""อื้อ รักเพคะ หม่อมฉันเจียงฟางซินรักหนานกงอิน อร๊าย หม่อมฉันเสร็จอีกแล้ว

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ถึงเมืองหลวง

    ขบวนเดินทางมาได้ครึ่งเดือนแล้ว แวะพักบางจุดเนื่องจากทำผักดองแบะเนื้อรมควันไว้มากมาย อาหารการกินจึงไม่ลำบากมมากนักจางซูฉีไม่ต้องการให้หนานกงเยี่ยไปล่าสัตว์บนเขา ซึ่งอาจเกิดอันตรายได้คืนนี้พวกเขาแวะพักตรงริมน้ำใกล้เชิงเขา แต่จางซูฉีสั่งเดินทางต่อ หนานกงเช่อจึงไม่เข้าใจเหตุผลของนาง"ฉีเอ๋อร์ พ่อไม่เข้าใจที่เจ้าให้พวกเราเดินทางต่อ นี่ยามเซินแล้วกว่าจะสร้างกระโจมอีก ตรงนี้มีลำธารด้วยสะดวกสบายกว่าไม่ใช่หรือ""เสด็จพ่อ หากเป็นแม่น้ำลำธารที่ไม่อยู่ใกล้เชิงเขาลูกคงไม่ขัดหรอกเพคะ แต่ว่าลำธารนี้ทรงทอดพระเนตรสิเพคะ มีรอยเท้าสัตว์เต็มไปหมด แปลว่านี่เป็นแหล่งน้ำของพวกมัน อีกทั้งยังมีคราบเลือดเป็นจุดๆทั้งรอยเก่ารอยใหม่ แปลว่ามีสัตว์นักล่าด้วย ในขบวนมีคนท้องถึงเจ็ดคน แม้ว่าเหล่าบุรุษจะมีวรยุทธ แล้วนางกำนัลเหล่านั้นเล่าเพคะพวกนางอ่อนแอ เราเสียเวบาเดินทางอีกหน่อยก็ไม่ต้องเสี่ยง ลูกแค่ห่วงความปลอดภัยของทุกคน"เมื่อจางซูฉีชี้แจงเหตุผลจบ ทุกคนก็ยิ่งรีบเดินให้พ้นลำธารไวขึ้น ไม่นานก็เลยเชิวเขามาห้าลี้และเจอเข้ากับแม่น้ำเล็กๆสายหนึ่ง แม่น้ำสายนี้เรือเล็กสามารถสัญจรได้ จึงพากันหยุดพักที่ตรงนั้น"ฉีเอ๋อร์เหนื

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   กลับเมืองหลวง

    ผ่านไปเดือนกว่ารถม้าที่สั่งทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตอนี้กำลังฝึกม้าที่จะนำมาใช้กับรถม้าอยู่ ใช้เวลาฝึกนานประมาณเกือบเดือน เพราะบรรดาคนที่นั่งในรถม้าคือเหล่าสตรีที่กำลังตั้งครรภ์จินเสี่ยวหรันที่ตอนนี้ไม่ต้องดูแลสวีไค่ไหยุนแล้ว เพราะเขาเริ่มไม่มีอาการแพ้ท้องแบบที่อาเจียนไม่หยุดแล้ว เหลือเพียงแค่ความอยากอาหารเท่านั้นส่วนว่านชิงชิงทุกวันนี้นางกลุ้มใจมาก ว่านอันสุ่ยไม่ยอมห่างนางเลยไม่ยอมให้เดิน ไปไหนก็อุ้มตลอดเวลา บางครั้งเขาก็งอแงเป็นเด็กน้อยห่างนางไม่ถึงชั่วยามก็ตามหาอีกแล้ว จนถูกฮ่องเต้เรียกไปต่อว่าหลายครั้งเพราะเสียงานเสียการ"ใต้เท้าว่าน เราว่าท่านรักเมียเกินไปหรือไม่ งานการมีไม่สนใจทำงานอยู่ดีๆหาเมียไม่เจอก็ทิ้งงาน เจ้ามันตาแก่หลงเมียเด็กจริงๆ""ฝ่าบาท กระหม่อมผิดไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ ต่อไปจะไม่ให้เกิดเรื่องเช่นนี้อีกพ่ะย่ะค่ะ"ว่านอันสุ่ยเสียงอ่อย แต่ฮ่องเต้ตรัสถูกต้องเขาหลงเมียจริงๆแต่แค่ไม่อยากยอมรับ"ใต้เท้าว่าน ข้าเองก็รักเมียไม่แพ้ท่าน แต่งานส่วนงานท่านต้องแยกแยะสักหน่อยนะ"หนานกงอินเยาะว่านอันสุ่ย เขาเถียงไม่ได้เพราะหนานกงอินเป็นถึงรัชทายาท ได้แต่บ่นอุบอิบๆเท่านั้น"ไท่จื่อ ทรงหลงพระ

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เตรียมตัวกลับเมือง2

    หนานกงเช่อกำลังอ่านรายงานที่ทางวังหลวงส่งมา จิ่วโจวให้ผลผลิตถั่วและมันดียิ่งนัก ต้องไปหาสะใภ้เล็กสักหน่อย ว่าหลังเก็บเกี่ยวแล้วต้องแปรรูปอย่างไร ไม่เช่นนั้นก็จะทิ้งเปล่าให้เน่าเสียจางซูฉีนังเขียนสูตรทำวุ้นเส้น ซอสถั่วเหลือง การหมักน้ำส้มสายชู โชคดีที่ก่อนจากยุคสิวิไลนั้นมา นางสามารถทำสิ่งเหล่านี้ไว้ใช้เอง บางครั้งทำวิจัยต้องไปอาศัยอยู่กับชาวบ้านตามชนบท จึงได้วิธีการแปรรูปต่างๆมา บางอย่างก็เป็นสูตรจากบรรพบุรุษที่สืบทอดกันมาหนานกงเช่อเห็นสะใภ้เล็กนั่งทำงานทั้งๆที่ท้องโตมากแล้วก็นึกดีใจแทนบุตรชาย ขนาดเมียขุนนางยังไม่ใส่ใจช่วยเหลือสามีเท่ากับนางเลย เอาแต่แย่งชิงความโปรดปรานจากสามีไม่บรรดาเมียเอกกับเมียรองตีกัน ก็บรรดาบุตรหลานชิงดีชิงเด่นกัน แต่สะใภ้คนนี้เอาแต่คิดหาหนทางให้ผู้คนอยู่รอด ช่วยเหลือสามีทุกด้านเจียงฟางซินสะใภ้คนโตก็เรียนรู้งานมาจากนางไม่น้อย ทุกวันนี้ก็จัดระเบียบบ้านได้ดี จับมือกับหลานสะใภ้เขาจางหย่งเล่อผู้นั้นมองหาลู่ทางเปิดเส้นการค้าใหม่เสมอ จนแคว้นอู๋ร่ำรวยขึ้นพริบตาเงินในท้องพระคลังเพิ่มขึ้นมากมาย ตอนนี้สวีไค่หยุนได้ถูกเขาแต่งตั้งเป็นเจ้ากรมการคลังเรียบร้อยแล้ว รอกลับเ

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เตรียมตัวกลับเมืองหลวง1

    จางซูฉีและหนานกงเยี่ยกำลังเตรียมตัวกลับเมืองหลวง กำลังวางแผนงานและการค้าทั้งหมดที่นี่ โดยให้ลู่จงกับจูชุ่ยชุ่ยเป็นคนดูแลหนางกงอินขอเบิกงบของกรมโยธามาเพื่อสร้างถนนให้สะดวกสบายกว่าเดิม จากเดิมที่ใช้เวลาเดินทางสิบห้าวันโดยรถม้า ก็เลื่อนเร็วขึ้นเหลือเพียงเก้าวันแต่เนื่องจากบรรดาสตรีของพวกเขาตั้งครรภ์ และมีหลายคนครรภ์ยังไม่มั่นคงจึงเลื่อนการเดินทางกลับไปอีกเดือนครึ่ง เสียนอ๋องกลับไปแล้ว ฮ่องเต้ให้เขากลับไปช่วยจางป๋อคุณและมหาราชครูฟางดูแลงานราชการต่างๆรอให้หยางฮองเฮาครรภ์แข็งแรงกว่านี้ก็จะเดินทางกลับ จางซูฉีหมักเหล้าไว้เกือบสามร้อยไห นางขุดดินฝังไว้ใต้ต้นหลิวในจวนใหญ่ที่เพิ่งสร้างเสร็จไม่นาน อีกครึ่งปีจึงจะขุดขึ้นมาได้ ถึงตอนนี้นางก็คลอดเจ้าตัวน้อยแล้ว"ฉีเอ๋อร์ อย่าทำงานมากนักเลยเจ้าตั้งครรภ์อยู่ พักผ่อนบ้างเถอะ งสนบางอย่างให้บ่าวไพร่ทำก็ได้" หนานกงเยี่ยกำลังคิดบัญชีของหอโอสถ เขาแพ้ท้องไม่สบายเสียนาน ปล่อยนางหักโหมทั้งที่ยังท้องอยู่รู้สึกเป็นห่วงนัก"ท่านอ๋อง นั่งมากเกินไปถึงเวลาคลอดจะคลอดยากนะเพคะ อีกอย่างงานไม่ได้หนักหนาเกินไปนัก อืมจริงสิวันนี้วุ้นเส้นที่ทำไว้แห้งดีแล้ว เย็นนี้เสวยผั

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เข้าหอnc

    เรือนหอสวีไค่หยุนสวีไค่หยุนปลดเครื่องหัวให้จินเสี่ยวหรันออก จากนั้นก็แลกจอกเหล้ามงคลกับนาง"เสี่ยวหรันคนดี พี่รอวันนี้มาเกือบปีแล้วนะในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกันสักที ไม่ต้องปีนเข้าหาเจ้าแล้ว""ท่านพี่ ข้าชอบที่นี่แต่งานของท่านอยู่เมืองหลวง เสียดายจังเลยเจ้าค่ะ""ไว้พี่จะพามาบ่อยๆดีไหม เสี่ยวหรันจ๋าพี่อยากเข้าหอแล้วคนดีของพี่"สวีไค่หยุนปลดชุดแต่งงานจินเสี่ยวหรันออก จากนั้นก็ตามด้วยชุดเจ้าบ่าวของตน ก่อนจะจ้องมองร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าอย่างหลงไหลใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นร่างงามตรงหน้าเปลือยเปล่า เขามักแอบปีนห้องนางมาตักตวงความหวานเสมอ แต่ไม่เคยล่วงเกินนางมากกว่านั้น นี่เป็นครั้งแรกที่เขากับนางจะเป็นคนๆเดียวกันอย่างสมบูรณ์"ขืนท่านยังจ้องอีก ข้าคงแข็งเป็นหินแล้วท่านพี่ ใช่ว่าไม่เคยเห็นสักหน่อย จะให้รออีกนานไหมเจ้าคะ อากาศหนาวนะ""หึๆ อยากได้อะไรอุ่นๆหรือแม่นางน้อยของข้า วันนี้เจ้าเป็นปีศาจจิ้งจอกพันปี หรือเป็นโฉมงามของหอจันทราดีเล่า หืม"จินเสี่ยวหรันลุกขึ้นมา ก่อนจะคลึงทรวงอกตนเองยั่วยวนคนตรงหน้า มืออีกข้างโน้มคอสวีไค่หยุนลงมา ก่อนจะกระซิบข้างหูเบาๆ"หนาวจนแข็งเป็นไตแล้ว คุณชายท่านให้ความอบอุ่น

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status