Beranda / โรแมนติก / ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน / ในเมื่อนางมีความสุขนักก็อยู่ที่นี่ให้พอ

Share

ในเมื่อนางมีความสุขนักก็อยู่ที่นี่ให้พอ

last update Terakhir Diperbarui: 2024-11-18 16:41:46

คืนนี้ฟ้ามืดแต่ไม่มีฝนสายลมพัดเอื่อยๆ หนานกงอิ๋นยืนมองไปทางตำหนักร้างห่างจากวังหลวงสิบลี้ ที่นั่นเขาส่งเจียงฟางซินไปเฝ้า เจียงเป้าบิดานางอาศัยความดีความชอบของบิดามาบังคับให้เสด็จพ่อพระราชทานงานแต่งครั้งนี้ เขารู่ว่าสกุลเจียงไม่ถูกกับสกุลจางพอเจียงซิวยวี่จากไปเขาครองราชย์สิ่งแรกที่ทำคือเนรเทศเจียงเป้าไปปกครองเมืองหน้าด่าน

บิดาเป็นเช่นไรบุตรสาวเป็นเช่นนั้นโหดเหี้ยมถึงกลับยุยงให้บรรดาสนมตบตีกัน เขาไม่เคยเจอหน้านางวันแต่งยังทิ้งนางไว้ในตำหนักมีแค่ตอนเช้านางมาถวายพระพรจากนั้นพอรู้ว่าครอบครัวถูกเนรเทศนางก็รังเกียจเขา หึสมควรแล้วต้องเป็นข้าที่เกลียดเจ้าไม่ใช่เจ้ามีสิทธิ์เกลียดข้า ฉู่กงกงเดินเข้ามาหาก่อนจะเอ่ยขึ้น

"ฝ่าบาทดึกแล้วบรรทมเถิดพ่ะย่ะค่ะ พรุ่งนี้มีราชการแต่เช้า"

"ข้าจะไปตำหนักกุ้ยฮวาหน่อยส่งนางไปที่นั่นมาเกือบปีแล้วอยากรู้ว่านางเป็นคนดีขึ้นหรือยัง ฉู่กงกงไม่ต้องเรียกคนอื่นตามหลี่หมิงหลงมาก็พอ"

หลี่หมิงหลงมาถึงแล้วทั้งสามคนก็ออกทางหลังวัง วิชาตัวเบาฮ่องเต้ไม่ด้อยไปกว่าหนานกงเยี่ยน้องชาย ไม่ถึงหนึ่งเค่อก็มาถึงประตูตำหนัก เห็นเทียนดับไม่มีตะเกียงก็กำลังจะหันหลังกลับ แต่ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ

"ข้ากลับแล้วนะ เกิดไอ้ฮ่องเต้ใจคอคับแคบนั่นส่งคนมาหาเรื่องข้าจะซวยอีก เมื่อวานจางซิ่วเอ๋อร์ก็มาหาเรื่องครั้งนึงแล้ว ไม่รู้ไอ้ลูกเต่าหนานกงอินจะรั้งข้าไว้ทำไมหย่าๆปลดๆซะก็จบข้าจะได้ไปหาท่านพ่อ เมืองหลวงจอมปลอมใครอยากอยู่กัน"

"พี่ฟางซิน รอเขาแต่งจางซิ่วเออร์ก่อนค่อยปลดท่านกระมังเจ้าคะ หรือเจ้าว่าไงซูฉี"

"ไม่รู้สิ อย่าไปใส่ใจเลยมีต้นไม้ใบหญ้าเราก็หาเก็บเอา ไม่ลำบากนักหรอกเขาไม่ชอบก็อย่าไปเสนอหน้าก็เท่านั้น"

จางซูฉีเป็นนักสำรวจ มีบางอย่างเคลื่อนที่นางจึงไม่ต้องการสนทนาต่อไม่รู้ว่าคนหรือสัตว์ฝีเท้าเบามากกันไว้ก่อน ทุกคนจึงพยักหน้าแล้วตัดบททั้งสามคนจึงเงียบแต่โดยดี ข้างในเงียบไปแล้วไม่มีเสียงพูดคุยอีก

นิ้วยาวเรียวนั้นกำแน่นจนเห็นกระดูกนิ้วขาวที่โปนออกมาหลี่หมิงหลงสะกิดเขา

"ฝ่าบาท นางถูกส่งมาที่นี่เท่าที่กระหม่อมรู้คนสกุลจจางมาหาเรื่องสองครั้ง อีกทั้งยังตัดเสบียงพวกนางอีกไม่คับแค้นใจคงแปลก"

"ฝ่าบาท ท่านราชครูกล่าวถูกแล้วพ่ะย่ะค่ะ ฮองเฮาคงคิดว่าทุกอย่างพระองค์อยู่เบื้องหลังจึงมีความขุ่นเคืองตอนนี้ก็ทรงให้นางรับโทษแล้ว เสด็จกลับเถอะพ่ะย่ะค่ะ อย่างไรนางก็แค่สตรีอ่อนแอมีแค่บ่าวสองคนเท่านั้นจะก่อเรื่องอะไรได้ แค่เอ่ยระบายตามประสาสตรีเท่านั้น"

"พวกท่านฟังดีๆ มีอีกสองคนนั่นใคร"

"ฝั่งนั้นเป็นตำหนักเหมยฮวาของพระอนุชาไงพ่ะย่ะค่ะ คนที่อยู่คงเป็นคนในตำหนักที่ทำผิดแล้วถูกส่งมาเช่นกันดูเหมือนจะเป็นเรือนอดีตอนุเหวิน ฝ่าบาทคงเป็นสตรีที่เยี่ยอ๋องรังเกียจมากถึงถูกส่งให้มารอวันตายที่นี่ ถึงแม้พระองค์จะเป็นฮ่องเต้และเป็นพระเชษฐาแต่เรื่องของเยี่ยอ๋องอย่ายื่นพระหัตถ์เลยพ่ะย่ะค่ะ สิบวันก่อนเพิ่งจะโยนคุณหนูหวงบุตรเจ้ากรมอาลักษณ์ลงทะเลสาบเพราะมายั่วยวนอยู่เลย "ฉู่กงกงเอ่ยขึ้น

"ไปเถอะในเมื่ออยู่ที่นี่แล้วมีความสุขนักก็ให้นางอยู่ให้พอ ดูท่าก็ไม่ได้อดอยากนี่เรื่องเสบียงบอกเป็นคำสั่งข้าไม่ต้องส่งมาที่นี่อีก รอนางคลานเข้าวังคุกเข่าขอรับความผิดก่อนค่อยพิจารณา อีกคนคงเป็นชายาปัญญาอ่อนของเยี่ยเอ๋อร์หึ คงมีแต่คนปัญญาอ่อนที่คบกับสตรีร้ายกาจเช่นนางได้"

สตรีไม่รู้ตายแทนที่จะสำนึกกลับมานั่งด่าเขาน่ารังเกียจ งั้นก็อยู่ที่นี่ไปจนผมขาวเถอะอย่าคิดกลับวังหรือได้เจอหน้าครอบครัวเลย ทั้งสามพากันกลับไปแล้ว ไม่ก้าวมายังตำหนักเยี่ยอ๋อง ทำให้หนานกงอิ๋นไม่ทันได้เห็นเจียงฟางซินที่ตอนนี้ปล่อยมวยผมสลวย มีเพียงเสื้อตัวในสีขาวนอนเท้าคางปลายเท้ากระดิกไปมาอยู่บนพื้น หากบุรุษมาเห็นนางตอนนี้รับรองเลยว่ามิอาจละจากความงามตรงหน้าได้

สามดรุณีงดงามจริงๆเจียงฟางซินและหลินผู่เย่วมองจางซูฉีวาดภาพอยู่ พวกนางสองคนฮือฮา ในภาพวาดมันคือๆ อร๊ายนี่มันช่างน้ำลายไหล

"นี่ๆเยี่ยอ๋องกับไอ้โรคจิตนี่เขาทำเช่นนี้จริงๆหรือ "

"พี่ฟางซินอธิบายหน้าตาคร่าวๆของฮ่องเต้ให้ฟังหน่อยสิ อ้อหลี่หมิงหลงคนนั้นด้วย"

จากนั้นก็ลงมือวาดตามคำบอกเล่าของเจียงฟางซิน

เนื่องจากเป็นลายเส้นคนจึงดูไม่ออกว่าเป็นผู้ใด แต่ภาพวาดนั้นช่างชวนวาบหวิวบุรุษสองคู่กำลังพลอดรักกันดูดดื่ม คู่นึงบรรเลงเพลงรัก

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   โรงพิมพ์หยวนเป้า

    ริมทะเลสาบ อีกคู่ก็บรรเลงเพลงรักบนหลังม้า"ท่านแม่ทัพ ข้าเหนื่อยแล้วลงเถอะขอรับ""ได้ๆตามใจเจ้าอาเว่ยเจ้าน่ารักเสียจริงๆ ตามใจข้าทั้งคืนได้ไหม""ข้าตัวแดงไปหมดแล้วอื้อๆๆ ท่านเนี่ยก็ได้ๆข้าตามใจท่าน หึทั้งวันทั้งคืนหากเป็นสตรีข้าคงท้องแล้ว"บทรักของทั้งคู่ยังคงบรรเลงต่อไปจนกระทั่งตะวันตกดินไห่จ้านจึงอุ้มหนุ่มน้อยขึ้นหลังม้าอย่างทะนุถนอมแล้วพากลับค่ายหลินผู่เย่วหน้าแดง นี่มันช่างเร่าร้อนสองคนนั้นหนานกงเยี่ยกับสวีไค่เฉิงอร๊ายไม่อยากจะคิดเลย ด้านจางฟางซินนั้นกำลังอ่านบทรักของหนายกงอิ๋นกับหลี่หมิงหลงอยู่เขินจนกัดผ้าห่มบิดไปมา ถึงจะเกลียดไอ้ฮ่องเต้ชั่วนั่นแต่บทรักช่างอึ๊ยย"ฉางหลงข้ารักเจ้า ดุสิเจ้าทำข้าคลั่งอีกแล้ว""อื้อ ท่านอ๋องท่านเบาๆหน่อยกระหม่อมเสียวจะตายแล้ว นี่มันริมทะเลสาบนะพ่ะย่ะค่ะ อึ๊ย""ใครจะกล้ามานี่ที่ส่วนตัวข้า มาเถอะเด็กดีมาให้ข้ารักเจ้าให้ลึกซึ้งอีกนะหลายๆครั้งเลย"ชินอ๋องบรรจงจูบฉางหลงอย่าหิวกระหายในความพิศวาส ช่างน่ารักเสียจริงๆเจียงฟางซินเอาหนังสือปิดหน้าก่อนจะเขินหน้าแดง"นี่ๆๆฉีเอ๋อร์ ไอ้โรคจิตนั่นนุ่มนวลขนาดนี้เชียวหรือ ไม่น่าเชื่อ"สามสาวนอนเรียงกันพูดคุยไปมาจนหล

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-18
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ข้ามีน้องสาวด้วยหรือ

    จางซูฉีออกจากโรงพิมพ์ก็ตรงไปร้านขายยา นางนำเห็ดหลินจือออกมาสองดอกมันอยู่ในมิติดูแล้วน่าจะมีอายุสองถึงสามร้อยปี ไม่รู้ว่าแพงไหมในชาติที่แล้วสามารถเพาะขยายพันธุ์ได้แต่ยุคนี้ยังคงต้องขึ้นเขาเสาะหามาถึงหน้าร้านขายยาป้ายเขียนว่าหอโอสถจึงเดินเข้าไป หนานกงเยี่ยรู้สึกได้กลิ่นคุ้นเคยเมื่อวานนี้เขาก็ได้กลิ่นเช่นนี้เหมือนกันจากท่านป้าคนนั้น กำลังพูดคุยอยู่กับสวีไค่เฉิงและหลี่หมิงหลง เท้าบางชะงักทันทีที่เห็นสืออินและสือห่าว แม่เจ้าอย่าบอกนะว่าไอ้หน้าโบท็อกซ์นั่นอยู่ที่นี่ด้วย สองคนหันมาเห็นนางแล้วจะเดินกลับออกไปก็ไม่ทันแล้วด้วย วันนี้ก้าวเท้าผิดหรือไงวะซวยซ้ำซวยซ้อนอะไรขนาดนี้"คุณชาย ไม่ทราบว่าท่านต้องการซื้อสิ่งใด ที่บ้านมีใครป่วยหรือขอรับ"คนงานเดินมาหาต้อนรับอย่างดี ผิดกับร้านเครื่องประดับลิบลับแสดงว่าไม่ใช่ร้านไอ้โรคจิตหนานกงเยี่ย จางซูฉีใช้พัดปิดครึ่งหน้าก่อนจะเอ่ย"ท่านหมอ ที่นี่รับซื้อสมุนไพรหรือไม่ขอรับ พอดีวันก่อนเดินทางมาเมืองหลวงตอนขึ้นเขาบังเอิญได้สมุนไพรมาสองต้น หากว่าท่านรับซื้อข้ายินดีขายให้ขอรับ""โอ๊ย คุณชายข้าเป็นแค่คนงานมิใช่ท่านหมอหรอกขอรับ ส่วนสมุนไพรข้าไปตามหลงจู้ให้ท่านดี

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-20
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ข้ามีน้องสาวด้วยหรือ2

    เมื่อมาถึงตรอกที่ลับตาผู้คนก็โยนตั๋วเงินเข้ามิติ สวีไค่เฉิงคนนั้นเกลียดขี้หน้านางชัดเจน ดูแล้วคงหึงหวงคนรักหนานกงเยี่ย ครั้งหน้ามาส่งแบบเครื่องประดับต้องระวังอยู่ห่างจากสองคนนี้ถึงจะปลอมเป็นท่านป้าแต่แววตาหลอกกันไม่ได้ ทางที่ดีเจอแค่หลงจู้ก็พอ มาถึงโรงพิมพ์หลินผู่เย่วก็ลุกขึ้นเอ่ยลา"ข้าไปก่อนนะ ต้องไปเตรียมของอีกไม่กี่วันถึงวันครบรอบวันตายท่านแม่ข้าแล้วต้องไปไหว้หลุมศพนางที่นอกเมืองนะ"หลินผู่เย่วน้ำตาคลอ ฟางซือหมิงลูบหลังปลอบใจนาง เจียงฟางซินเป็นเพื่อนกับหลินผู่เย่วมาแต่เด็กแต่ไม่ได้สนิทกับสกุลฟาง จึงไม่คุ้นเคยกันเท่าไหร่ตระกูลหลินเป็นนักรบมีเพียงหลินต้งบิดาของหลินผู่เย่วที่เป็นขุนนางฝ่ายบุ๋นตั้งแต่แต่งตั้งอนุหลิวคนนั้นขึ้นเป็นเมียเอกเด็กคนนี้ก็ต่อต้านบิดามาโดยตลอด นางพอมีวรยุทธใครพูดไม่ถูกหูก็ชักแส้ตี เพราะเป็นหลานหลินปู้อันจึงไม่มีใครกล้าลงโทษ หลินต้งทำได้เพียงเนรเทศบุตรสาวไปอยู่ท้ายเมืองหลวงเท่านั้น เพราะบิดาเดินทางไปทำธุระให้ฮ่องเต้เขาจึงสามารถกำราบบุตรสาวได้บ้านหลังนั้นไม่เล็ก มีถึงสามเรือนแต่นางอยู่กับสาวใช้หนึ่งคนและองครักษ์อีกสองคนเท่านั้น"พี่ผู่เย่ว ท่านเตรียมกระดาษเงินก

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-20
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   แม่ลูกแกะน้อย

    ร่างบางระหงกำลังนั่งดีดลูกคิดไปมาในศาลากลางน้ำ ทำบัญชีไปก็ถอนหายใจไป เกือบปีแล้วที่น้องสามแต่งเข้าจวนเยี่ยอ๋อง อยากถามหาข่าวคราวก็ยากนัก ควรไปเยี่ยมสักครั้งดีหรือไม่"นั่งคิดอะไรอยู่ หรือสงสารนักเด็กปัญญาอ่อนนั่นอีกแล้ว หึจางหย่งเล่อ เจ้าควรรู้ว่าต้องวางตัวเช่นไร" จางซิ่วเอ๋อร์เดินมาเห็นจางหย่งเล่อถอนหายใจก็เปิดปากทันที"พี่ใหญ่ข้าว่าที่ท่านไม่กล้าแต่งกับเยี่ยอ๋องคงเพราะห้ามวาจาความคิดที่ชั่วร้ายของตนเองไม่ได้ กลัวจะไปเป็นอาหารปลาในสระตำหนักเหมยฮวากระมังจึงส่งฉีเอ๋อร์ไปลำบากแทนท่าน"จางหย่งเล่อไม่ชอบบุตรสาวลุงใหญ่คนนี้ นิสัยน่ารังเกียจชอบยกตนข่มคนอื่น ท่านย่าก็เข้าข้างลุงใหญ่เสมอ แค่รองเจ้ากรมเล็กๆทำยังกับเป็นเสนาบดีใหญ่โต อวดใครกัน"หย่งเล่อ วาจาเช่นนี้ใช่ควรที่จะกล่าวกับพี่สาวหรอกหรือ ข้าว่าถึงเวลาควรหาบ้านสามีให้เจ้าสักที"ฮูหยินผู้เฒ่าเดินผ่านมาได้ยินพอดีจึงต่อว่าหลานสาวคนรองทันที จางหย่งเล่อมองหน้าท่านย่าเห็นสายตาเยาะเย้ยของจางซิ่วเอ๋อร์ก็มงบนหนึ่งทีก่อนจะเอ่ย"เดิมทีปู่ทวดเป็นราชครูอดีตฮ่องเต้ตอนนี้ท่านปู่เป็นแม่ทัพใหญ่อยู่ชายแดน พวกท่านอยู่เมืองหลวงทำตัวเป็นตัวตลกให้น้อยลงหน่อย

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-20
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ถึงข้าเป็นหมาก็หมาป่าล่าเนื้อเชียวนะ

    จางหย่งเล่อถอนหายใจกำลังจะกลับขึ้นรถม้า พอดีกับรถม้าอีกคันมาจอดเทียบ คนในรถเลิกผ้าม่านขึ้นก็เห็นอักษรจางจึงเหยียดมุมปาก"สกุลจางนี่ช่างใจกล้านัก ลักขื่อเปลี่ยนเสาไม่เท่าไหร่ ตอนนี้ยังกล้าส่งคนที่บ้านคัดเลือกสนมอีกครั้ง ดูท่าทะเยอทะยานไม่น้อยจะเป็นทั้งสะใภ้ใหญ่สะใภ้รองของราชวงศ์ให้ได้กระมัง"บุรุษรูปงามเปิดม่านออกมาก่อนจะเอ่ยวาจาถากถาง เขาคือหนานกงมั่วบุตรชายเสียนอ๋องซึ่งเป็นเสด็จอาของฮ่องเต้ วันนี้มาหาพี่ชายพอดี พอเห็นรถม้าสกุลจางจอดอยู่จึงอดไม่ได้ที่จะหยุดรถ จางหย่งเล่อเกลียดบุรุษผู้นี้แต่จำต้องคารวะทักทาย"หย่งเล่อคารวะซื่อจื่อเจ้าค่ะ หมดธุระแล้วข้าน้อยขอตัวนะเจ้าคะ""ทำไมข้าพูดผิดหรือคุณหนูรองจาง ข้าว่าจางป๋อเหวินท่านลุงของเจ้าไม่เลวเลยนะ ส่งหลานสาวปัญญาอ่อนมาให้แต่งงานกับพี่ชายข้าแทนบุตรสาวตนเอง ใช้ข้ออ้างว่านางป่วย แต่มาตอนนี้กลับจะส่งคนป่วยเข้าคัดเลือกสนมถือว่าสกุลจางของเจ้าใจกล้าไม่น้อยเชียว"หนานกงมั่วเยาะเย้ยถากถาง จางหย่งเล่อทำได้แค่อดทน หากนางปะทะกับเขาน้องสามอยู่ในตำหนักเหมยฮวาอาจยิ่งลำบาก หนานกงมั่วจิตใจคับแคบ มักหาโอกาสช่วงชิงการค้ากับนางเสมอทำตัวเป็นคู่แค้น ตั้งแต่มีปัญ

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-20
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ไม่ยักรู้ว่าเจ้าหวานเพียงนี้

    ตอนนี้สายตาของจางหย่งเล่อจดจ่ออยู่ที่หนังสือในมือนี่มัน จางหย่งเล่อหน้าแดงเป็นผลผิงกั๋วยามสุกงอม เนื้อหาในหนังสือนั้นช่างเร่าร้อนรุนแรง ภาพประกอบก็ช่างวาดได้ถึงใจจริงๆ"ซือหมิงเจ้าจะบอกว่านี่คือฝีมือน้องสามของข้าหรือ อีกทั้งนางถูกเอาไปไว้เรือนอนุเหวินผู้นั้นจริงๆหรือ""อืม นางหายปัญญาอ่อนแล้ว ดูเหมือนหลี่ม่านม่านคนนั้นอยากให้นางตายจึงผลักตกสระบัว ใครจะรู้ว่านางกลับหายสติไม่ดีเสียงั้น แต่ดันปรากฏตัวผิดเวลาดันปรากฏตัววันที่เยี่ยอ๋องนัดประชุมราชการที่จวน พระชายาฟั่นเฟือนออกมาเพ่นพ่านสร้างความตลกขบขันขนาดไหนเจ้าไม่รู้หรอก ต่อหน้าไม่กล้าวิจารณ์แต่ลับหลังเล่า ฉีเอ๋อร์น้องสาวเจ้าเลยโชคร้ายถูกหิ้วไปโยนเรือนร้างคงกะให้อดตายไปเอง ดีที่นางหายแล้วไม่เช่นนั้นคงอดตายจริงๆ"ฟางซือหมิงอธิบาย จางหย่งเล่อน้ำตาซึมช่างเถอะอยู่ไกลดาวมัจจุราชนั่นก็ดี เยี่ยอ๋องนึกจะโยนใครก็โยนไม่สนหน้าไหนทั้งนั้น" แม้แต่ฮ่องเต้ยังต้องไว้หน้าน้องชายคนนี้ ฉีเอ๋อร์สามารถออกมาใช้ชีวิตข้างนอกได้ก็นับว่าดี ซือหมิงหนังสือนี้ต้องระวังนะเนื้อหาอ่านไปเล่มท้ายๆเกี่ยวโยงทั้งเยี่ยอ๋องกับฝ่าบาท ยิ่งสวีไค่เฉิงกับหลี่หมิงหลงนั้นสองตระกูลน

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-20
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   มิติที่จริงใจ (หรือเปล่า)

    จางซูฉีกำลังพรวนดินแปลงผักเริ่มเพราะเมล็ดน้ำในมิติคือดีตามที่นิยายชอบอวยจริงๆ แช่แค่คืนเดียวงอกหน่ออ่อนมาแล้ว แอบผสมน้ำในมิติกับน้ำในลำธารรดแปลงผักทุกวันไม่นานคงได้กินพรุ่งนี้นางอยากขึ้นเขาอยากหาเครื่องเทศมาปลูกไว้บริเวณบ้านกับปลูกในมิติ ขอบ่อยๆไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะหมด รออีกสักสิบวันค่อยไปร้านหนังสือ มาดูว่านิยายของนางไปถึงไหนแล้วหลินผู่เย่วมาหา กำลังทำขนมไปไหว้สุสานเสิ่นฮูหยินมารดาของนางมีเจียวฟางซินค่อยช่วย จางซูฉีล้างมือเรียบร้อยจึงแอบเข้าไปในมิติเด็ดลูกพีชกับสาลี่และองุ่นออกมาวันก่อนเห็นมีขายในตลาดจึงไม่แปลกเท่าไหร่ก่อนจะหาดอกไม้ที่ไม่เหี่ยวง่ายๆมาเสียบแซมประดับตระกร้าให้สวยงามใส่ผลละไม้ตระกร้าละแปดลูก"พี่ผู่เย่ว ข้าฝากผลไม้ไปไว้มารดาท่านด้วยเจ้าค่ะ ส่วนนี่สุราข้าขุดเจอกว่าห้าสิบไหอนุเหวินผู้นั้นช่างมีฝีมือในการหมักจริงๆ นางมีตำราทิ้งไว้ข้าจะลองทำตาม หมักนานแล้วคงเกินสามสิบกว่าปีกลิ่นหอมยิ่งนัก ข้ากรองมาให้ท่านหนึ่งกา""ขอบใจมากนะฉีเอ๋อร์ ขนมที่เจ้าทำล้วนแต่อร่อยข้าจะเอาไปฝากแม่นมหม่ากับท่านลุงหม่าด้วย คราวก่อนให้นางไว้ใช้จ่ายเพียงห้าสิบตำลึง สินเดิมท่านแม่ข้าคงไม่เหลือแล้ว"หล

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-20
  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   นางเป็นใครกันแน่

    จางซูฉีสะพายตระกร้าขึ้นเขาเปิดออกประตูหลัง นางเป็นนักสำรวจมาก่อน เดินป่าไม่เป็นอุปสรรคไม่นานก็มาถึงป่าด้านในห่างจากบ้านสิบห้าลี้ เหนื่อเอาการเชียวไม่มีอุปกรณ์เดินป่าสองมือสองเท้าก็ว่าได้วันนี้นางแต่งตัวคล้ายสตรีสูงอายุขณะกำลังก้มๆเงยๆเก็บสมุนไพร สักพักก็มีอะไรเย็นๆมาพาดที่คอเหลือบมองก็เห็นเป็นปลายกระบี่เงาวับอื้อหือเจอโจรหรือไงวะ"เจ้ามาทำอะไรที่นี่ หันหน้ามาให้ดูเดี๋ยวนี้" แม่เจ้ายิ่งกว่าเจอโจรอีกน้ำเสียงแบบนี้ แผ่ไอเย็นมาขนาดนี้ให้ตายวันนี้คิดว่าไม่ซวยแล้วนะ ไอ้อ๋องโรคจิตนี่จะอยู่ทุกที่เลยหรือไงนะ" เอ่อ ข้ามาเก็บสมุนไพรไม่ทราบว่าท่านเป็นผู้ใดหรือ"จางซูฉีนั่งอยู่ไม่ยอมลุก หากจวนตัวค่อยแวบเข้ามิติแล้วกัน วันนี้แต่งเป็นคนแก่วัยเกือบชรา เงอะเงิ่นๆก็ไม่แปลก"ข้าไม่สนว่าเจ้ามาทำไม หันหน้ามาไม่เช่นนั้นหัวเจ้าคงไม่อยากเอาไว้แล้วกระมัง"จางซูฉีค่อยๆหัน หนานกงเยี่ยเห็นสตรีตรงหน้าก็แปลกใจนางคล้ายท่านป้าคนนั้นบางมุมก็คล้ายเย่วฉาง แต่ดูเหมือนนางจะหกสิบแล้ว อายุขนาดนี้มาเก็บสมุนไพร หรือจะเป็นสายลับแคว้นซ่งกัน"เจ้ามาทำอะไรที่นี่บอกมา"หนานกงเยี่ยยังคงถามซ้ำ จางซูฉีดัดเสียงให้แก่ก่อนจะเอ่ย"ข้าม

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-20

Bab terbaru

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ครองรักทุกพบชาติ

    แดนเซียนควันสวีทองลอยขึ้นมายังด้านบนก่อนจะลอยเข้าสู่หว่างคิ้วของหนานกงเยี่ยเทพสงครามที่นั่งรอพระชายาตนอยู่ปากถ้ำ ทันทีที่ดวงจิตเข้าสู่ร่างเขาก็รู้ทันทีว่ามหาเทพถือกำเนิดในแดนมนุษย์แล้วชายาของเขานางกำลังจะออกมาจากการกักตนเพื่อหนีหน้าเขาแล้ว ประตูหินค่อยเลื่อนออกควันสีทองลอยเข้าไปยังด้านในเข้าสู่กลางหว่างคิ้วของเทพบุปผา ไม่นานชิงเหลียนที่หน้าตาเหมือนกันกับจางซูฉีที่แดนมนุษย์ก็เดินออกมาจากด้านใน นางเห็นสวามียืนรอก็เดินตรงมาหา เทพสงครางกางแขาออกให้ชายารักเดินเข้ามาสู่อ้อมกอดเทพบุปผาซบหน้ากับอกกว้าของเขาพร้อมเอ่ยเบาๆ"ฝ่าบาท หม่อมฉันผิดไปแล้ว ที่ผ่านมาหนีหน้าพระองค์ ไร้เหตผลต่อจากนี้จะไม่ทำอีกแล้วเพคะ ตอนอยู่แดนมนุษย์เคยเกือบเสียพระองค์ไปหม่อมฉันรู้แล้วว่าความเจ็บปวดนั้นเป็นเช่นไร""ข้าไม่โกรธเจ้า คนงามของข้าๆเตรียมเรือเรียบร้อยแล้ว รอเจ้าออกมาจากด่านเราจะไปล่องเรือกัน เราจะล่องจากตำหนักเหลียนฮวาาจนไปถึงดินแดนประจิม แล้วจากนั้นข้าจะพาเจ้าไปทะเลตะวันออกดีหรือไม่ หืม""เพคะ หม่อมฉันตามใจพระองค์ ฝ่าบาทชิงเหลียนรักพระองค์เพคะ""คนงามข้าก็รักเจ้า ชิงเหลียนคนดีของข้า"ทั้งคู่ล่องเรือไปตามสระบั

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   กำเนิดบุตรชาย2

    ท้องฟ้าเหนือแคว้นอู๋มีสายรุ้งปรากฎถึงเก้าสาย อีกยังมีเหล่านกน้อยบินวนรอบตำหนักเหมยฮวา ท้องฟ้าเป้นสีทองก้อนเมฆสีรุ้งงามตานัก จากนั้นด้านในจางซูฉีก็คลอดเด็กกออกมา อุแว้ๆๆๆๆ ไม่นานก็มีเสียงทารกดังออกมา"ท่านอ๋อง ไท่จื่อเป็นซื่อจื่อน้อยเพคะ หน้าตาละม้ายท่านอ๋องยิ่งนักเพียงแต่ว่า" แม่นมพูดค้างไว้จนทุกคนมองหน้ากัน หนานกงเยี่ยร้อนใจจึงเอ่ยถาม"แต่ว่าอะไรแม่นมเฟิ่ง ท่านพูดออกมาให้หมด""แต่ว่าเส้นผมของซื่อจื่อน้อยไม่ได้ดกดำเพคะ แต่เป็นสีเงินยวงราวกับหิมะเลยเพคะ เสียงร้องดังมากแปลว่าแข็งแรงดี""ทันทีที่แม่นมเอ่ยจบหนานกงเยี่ยก็รู้ทันทีว่าหน้าที่ของพวกเขาในแดนมนุษย์นั้นสมบูรณ์แล้ว รอเวลาจิตวิญญาณเขาและนางกลับแดนเซียนเท่านั้นหนึ่งชั่วยามต่อมาทุกคนจึงได้รับอนุญาตให้เข้าไปดูจางซูฉีกับบุตรชายได้ หนานกงเยี่ยเห็นหน้าบุตรชายก็ถอนหายใจ เขาต้องเป็นบิดาของคนที่เอาแต่ใจที่สุดในแดนสวรรค์จริงๆหรือ จากนั้นก็ก้มลงไปจุมพิตหน้าผากน้อยๆเบาก่อนจะกระซิบ"ฝ่าบาท อย่างไรก็เป็นบุตรกระหม่อม ดื้อรั้นให้น้อยลงหน่อยนะพ่ะย่ะค่ะ หม่อมฉันมีสิทธิ์ตีก้นพระองค์ได้นะพ่ะย่ะค่ะ"ก่อนที่ทารกน้อยจะลืมตาทันทีจ้องหน้าคนที่เพิ่งข่มขู่เ

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   กำเนิดบุตรชาย 1

    หนานกงเช่อไปแล้วบรรดาสาวนั่งจับกลุ่มคุยกันไม่หยุด แต่ละคนอุ้ยอ้ายจนดูน่ารักไปหมด เฉินลี่จูที่ถูกเยี่ยผิงอันอุ้มลงจากรถม้าเดินมาส่งที่ด้านในตำหนักก็อายหน้าแดง"ท่านอาปล่อยข้าลงเดินเองก็ได้นะเจ้าคะ ไม่ได้ไกลสักนิด""เมียจ๋า ดูพื้นสิขรุขระขนาดนี้ หากไม่ระวังอาจหกล้มได้ ไม่รู้ว่าเยี่ยอ๋องทรงคิดเช่นไรถึงได้ปูหินให้มีร่องห่างกัน พื้นไม่เสมอพระชายาก็กำลังตั้งครรภ์ไม่รู้จักระวังเลย"จางซูฉีขำกับความห่วงเมียคลั่งรักเมียของเยี่ยผิงอันหากบอกว่าท่านอาลู่จงได้เมียเด็กก็ไม่ถูกนัก อาลู่อายุสี่สิบ จูชุ่ยชุ่ยอายุย่างสิบแปด แต่เยี่ยผิงอันสี่สิบห้าย่างสี่สิบหก ส่วนเฉินลี่จูอายุสิบหก นางเด็กที่สุดในบรรดาเมียๆของเหล่าบุรุษแห่งวังหลวงเลยล่ะ"ใต้เท้าเยี่ย หากพื้นปูติดๆกันไม่มีร่อง ยามหิมะตก หรือฝนตกพื้นจะลื่น ร่องช่วยให้เวลาเดินไม่ลื่นน่ะ ลี่จูมานั่งกับพี่ก่อน เสี่ยวหรันกับชิงชิงน่าจะกำลังมา""เพคะพระชายา อ้อพี่ผู่เย่วท่านตั้งครรภ์อีกแล้วหรือเจ้าคะ ใต้เท้าสวีจะขยันเกินไปหรือไม่ คนโตยังไม่ได้ขวบเลย คิกๆๆ"ในบรรดาเด็กรุ่นน้องสามสาวแห่งสกุลจิน สกุลเฉินและสกุลว่านนี่คือแสบที่สุด ต่อยตีกับบุรุษไม่เว้นแต่ละวัน"พ

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เตรียมให้กำเนิด

    เมืองหลวงที่ไม่เคยหลับไหล โคมไฟเรียงรายห้อยเต็มหน้าร้านหน้าบ้านที่ปลูกติดกันยามลมพัดแกว่งไกวไปมาบรรยากาศในเมืองหลวงมีแต่ความสุข ฮ่องเต้กำเนิดพระธิดาสองพระองค์ อีกทั้งตอนนี้ฮองเฮาก็กำลังทรงพระครรภ์ได้สามเดือนแล้วตั้งแต่มาถึงเมืองหลวง ตระกูลหลักหลายตระกูล ตระกูลหลี่ ตระกูลว่าน ตระกูลสวี ตระกูลจิน และตำหนักอ๋องทั้งสอง รวมถึงตำหนักบูรพาขององค์รัชทายาท ต่างจัดเฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่ เพราะพระชายาไท่จื่อ พระชายาเยี่ยอ๋อง และชินอ๋องรวมถึงบรรดาฮูหยินของใต้เท้าทั้งหลายนั้นตั้งครรภ์พร้อมกันตำหนักบูรพารัชทายาทหนานกงอินกำลังรักเมียสาวอยู่อย่างนุ่มนวลอ่อนโยน เสียวครางแสนหวานของเจียงฟางซินทำให้เขายิ่งรักนางยิ่งขึ้น"ไท่จื่อ เมียไม่ไหวแล้วเพคะพอเถอะ อื้อ ลูกดิ้นอีกแล้วพระองค์ก็ไม่ยอมเลิกสักที ลูกในท้องงอแงแล้วนะเพคะ อร๊าย หนานกงอินเสียวนะ อย่างัดแบบนี้สิคนบ้าข้าตั้งครรภ์อยู่นะ""บอกมาก่อนว่ารักพี่เด็กดีพูดเร็ว ตั้งแต่เข้าหอมาจนถึงวันนี้ยังไม่บอกว่ารักพี่เลย พูดมาคนดี อืม เสียวจริงๆเมียจ๋า อยากให้ผัวเลิกต้องบอกรักผัวก่อน อ่าา""อื้อ รักเพคะ หม่อมฉันเจียงฟางซินรักหนานกงอิน อร๊าย หม่อมฉันเสร็จอีกแล้ว

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   ถึงเมืองหลวง

    ขบวนเดินทางมาได้ครึ่งเดือนแล้ว แวะพักบางจุดเนื่องจากทำผักดองแบะเนื้อรมควันไว้มากมาย อาหารการกินจึงไม่ลำบากมมากนักจางซูฉีไม่ต้องการให้หนานกงเยี่ยไปล่าสัตว์บนเขา ซึ่งอาจเกิดอันตรายได้คืนนี้พวกเขาแวะพักตรงริมน้ำใกล้เชิงเขา แต่จางซูฉีสั่งเดินทางต่อ หนานกงเช่อจึงไม่เข้าใจเหตุผลของนาง"ฉีเอ๋อร์ พ่อไม่เข้าใจที่เจ้าให้พวกเราเดินทางต่อ นี่ยามเซินแล้วกว่าจะสร้างกระโจมอีก ตรงนี้มีลำธารด้วยสะดวกสบายกว่าไม่ใช่หรือ""เสด็จพ่อ หากเป็นแม่น้ำลำธารที่ไม่อยู่ใกล้เชิงเขาลูกคงไม่ขัดหรอกเพคะ แต่ว่าลำธารนี้ทรงทอดพระเนตรสิเพคะ มีรอยเท้าสัตว์เต็มไปหมด แปลว่านี่เป็นแหล่งน้ำของพวกมัน อีกทั้งยังมีคราบเลือดเป็นจุดๆทั้งรอยเก่ารอยใหม่ แปลว่ามีสัตว์นักล่าด้วย ในขบวนมีคนท้องถึงเจ็ดคน แม้ว่าเหล่าบุรุษจะมีวรยุทธ แล้วนางกำนัลเหล่านั้นเล่าเพคะพวกนางอ่อนแอ เราเสียเวบาเดินทางอีกหน่อยก็ไม่ต้องเสี่ยง ลูกแค่ห่วงความปลอดภัยของทุกคน"เมื่อจางซูฉีชี้แจงเหตุผลจบ ทุกคนก็ยิ่งรีบเดินให้พ้นลำธารไวขึ้น ไม่นานก็เลยเชิวเขามาห้าลี้และเจอเข้ากับแม่น้ำเล็กๆสายหนึ่ง แม่น้ำสายนี้เรือเล็กสามารถสัญจรได้ จึงพากันหยุดพักที่ตรงนั้น"ฉีเอ๋อร์เหนื

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   กลับเมืองหลวง

    ผ่านไปเดือนกว่ารถม้าที่สั่งทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตอนี้กำลังฝึกม้าที่จะนำมาใช้กับรถม้าอยู่ ใช้เวลาฝึกนานประมาณเกือบเดือน เพราะบรรดาคนที่นั่งในรถม้าคือเหล่าสตรีที่กำลังตั้งครรภ์จินเสี่ยวหรันที่ตอนนี้ไม่ต้องดูแลสวีไค่ไหยุนแล้ว เพราะเขาเริ่มไม่มีอาการแพ้ท้องแบบที่อาเจียนไม่หยุดแล้ว เหลือเพียงแค่ความอยากอาหารเท่านั้นส่วนว่านชิงชิงทุกวันนี้นางกลุ้มใจมาก ว่านอันสุ่ยไม่ยอมห่างนางเลยไม่ยอมให้เดิน ไปไหนก็อุ้มตลอดเวลา บางครั้งเขาก็งอแงเป็นเด็กน้อยห่างนางไม่ถึงชั่วยามก็ตามหาอีกแล้ว จนถูกฮ่องเต้เรียกไปต่อว่าหลายครั้งเพราะเสียงานเสียการ"ใต้เท้าว่าน เราว่าท่านรักเมียเกินไปหรือไม่ งานการมีไม่สนใจทำงานอยู่ดีๆหาเมียไม่เจอก็ทิ้งงาน เจ้ามันตาแก่หลงเมียเด็กจริงๆ""ฝ่าบาท กระหม่อมผิดไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ ต่อไปจะไม่ให้เกิดเรื่องเช่นนี้อีกพ่ะย่ะค่ะ"ว่านอันสุ่ยเสียงอ่อย แต่ฮ่องเต้ตรัสถูกต้องเขาหลงเมียจริงๆแต่แค่ไม่อยากยอมรับ"ใต้เท้าว่าน ข้าเองก็รักเมียไม่แพ้ท่าน แต่งานส่วนงานท่านต้องแยกแยะสักหน่อยนะ"หนานกงอินเยาะว่านอันสุ่ย เขาเถียงไม่ได้เพราะหนานกงอินเป็นถึงรัชทายาท ได้แต่บ่นอุบอิบๆเท่านั้น"ไท่จื่อ ทรงหลงพระ

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เตรียมตัวกลับเมือง2

    หนานกงเช่อกำลังอ่านรายงานที่ทางวังหลวงส่งมา จิ่วโจวให้ผลผลิตถั่วและมันดียิ่งนัก ต้องไปหาสะใภ้เล็กสักหน่อย ว่าหลังเก็บเกี่ยวแล้วต้องแปรรูปอย่างไร ไม่เช่นนั้นก็จะทิ้งเปล่าให้เน่าเสียจางซูฉีนังเขียนสูตรทำวุ้นเส้น ซอสถั่วเหลือง การหมักน้ำส้มสายชู โชคดีที่ก่อนจากยุคสิวิไลนั้นมา นางสามารถทำสิ่งเหล่านี้ไว้ใช้เอง บางครั้งทำวิจัยต้องไปอาศัยอยู่กับชาวบ้านตามชนบท จึงได้วิธีการแปรรูปต่างๆมา บางอย่างก็เป็นสูตรจากบรรพบุรุษที่สืบทอดกันมาหนานกงเช่อเห็นสะใภ้เล็กนั่งทำงานทั้งๆที่ท้องโตมากแล้วก็นึกดีใจแทนบุตรชาย ขนาดเมียขุนนางยังไม่ใส่ใจช่วยเหลือสามีเท่ากับนางเลย เอาแต่แย่งชิงความโปรดปรานจากสามีไม่บรรดาเมียเอกกับเมียรองตีกัน ก็บรรดาบุตรหลานชิงดีชิงเด่นกัน แต่สะใภ้คนนี้เอาแต่คิดหาหนทางให้ผู้คนอยู่รอด ช่วยเหลือสามีทุกด้านเจียงฟางซินสะใภ้คนโตก็เรียนรู้งานมาจากนางไม่น้อย ทุกวันนี้ก็จัดระเบียบบ้านได้ดี จับมือกับหลานสะใภ้เขาจางหย่งเล่อผู้นั้นมองหาลู่ทางเปิดเส้นการค้าใหม่เสมอ จนแคว้นอู๋ร่ำรวยขึ้นพริบตาเงินในท้องพระคลังเพิ่มขึ้นมากมาย ตอนนี้สวีไค่หยุนได้ถูกเขาแต่งตั้งเป็นเจ้ากรมการคลังเรียบร้อยแล้ว รอกลับเ

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เตรียมตัวกลับเมืองหลวง1

    จางซูฉีและหนานกงเยี่ยกำลังเตรียมตัวกลับเมืองหลวง กำลังวางแผนงานและการค้าทั้งหมดที่นี่ โดยให้ลู่จงกับจูชุ่ยชุ่ยเป็นคนดูแลหนางกงอินขอเบิกงบของกรมโยธามาเพื่อสร้างถนนให้สะดวกสบายกว่าเดิม จากเดิมที่ใช้เวลาเดินทางสิบห้าวันโดยรถม้า ก็เลื่อนเร็วขึ้นเหลือเพียงเก้าวันแต่เนื่องจากบรรดาสตรีของพวกเขาตั้งครรภ์ และมีหลายคนครรภ์ยังไม่มั่นคงจึงเลื่อนการเดินทางกลับไปอีกเดือนครึ่ง เสียนอ๋องกลับไปแล้ว ฮ่องเต้ให้เขากลับไปช่วยจางป๋อคุณและมหาราชครูฟางดูแลงานราชการต่างๆรอให้หยางฮองเฮาครรภ์แข็งแรงกว่านี้ก็จะเดินทางกลับ จางซูฉีหมักเหล้าไว้เกือบสามร้อยไห นางขุดดินฝังไว้ใต้ต้นหลิวในจวนใหญ่ที่เพิ่งสร้างเสร็จไม่นาน อีกครึ่งปีจึงจะขุดขึ้นมาได้ ถึงตอนนี้นางก็คลอดเจ้าตัวน้อยแล้ว"ฉีเอ๋อร์ อย่าทำงานมากนักเลยเจ้าตั้งครรภ์อยู่ พักผ่อนบ้างเถอะ งสนบางอย่างให้บ่าวไพร่ทำก็ได้" หนานกงเยี่ยกำลังคิดบัญชีของหอโอสถ เขาแพ้ท้องไม่สบายเสียนาน ปล่อยนางหักโหมทั้งที่ยังท้องอยู่รู้สึกเป็นห่วงนัก"ท่านอ๋อง นั่งมากเกินไปถึงเวลาคลอดจะคลอดยากนะเพคะ อีกอย่างงานไม่ได้หนักหนาเกินไปนัก อืมจริงสิวันนี้วุ้นเส้นที่ทำไว้แห้งดีแล้ว เย็นนี้เสวยผั

  • ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน   เข้าหอnc

    เรือนหอสวีไค่หยุนสวีไค่หยุนปลดเครื่องหัวให้จินเสี่ยวหรันออก จากนั้นก็แลกจอกเหล้ามงคลกับนาง"เสี่ยวหรันคนดี พี่รอวันนี้มาเกือบปีแล้วนะในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกันสักที ไม่ต้องปีนเข้าหาเจ้าแล้ว""ท่านพี่ ข้าชอบที่นี่แต่งานของท่านอยู่เมืองหลวง เสียดายจังเลยเจ้าค่ะ""ไว้พี่จะพามาบ่อยๆดีไหม เสี่ยวหรันจ๋าพี่อยากเข้าหอแล้วคนดีของพี่"สวีไค่หยุนปลดชุดแต่งงานจินเสี่ยวหรันออก จากนั้นก็ตามด้วยชุดเจ้าบ่าวของตน ก่อนจะจ้องมองร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าอย่างหลงไหลใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นร่างงามตรงหน้าเปลือยเปล่า เขามักแอบปีนห้องนางมาตักตวงความหวานเสมอ แต่ไม่เคยล่วงเกินนางมากกว่านั้น นี่เป็นครั้งแรกที่เขากับนางจะเป็นคนๆเดียวกันอย่างสมบูรณ์"ขืนท่านยังจ้องอีก ข้าคงแข็งเป็นหินแล้วท่านพี่ ใช่ว่าไม่เคยเห็นสักหน่อย จะให้รออีกนานไหมเจ้าคะ อากาศหนาวนะ""หึๆ อยากได้อะไรอุ่นๆหรือแม่นางน้อยของข้า วันนี้เจ้าเป็นปีศาจจิ้งจอกพันปี หรือเป็นโฉมงามของหอจันทราดีเล่า หืม"จินเสี่ยวหรันลุกขึ้นมา ก่อนจะคลึงทรวงอกตนเองยั่วยวนคนตรงหน้า มืออีกข้างโน้มคอสวีไค่หยุนลงมา ก่อนจะกระซิบข้างหูเบาๆ"หนาวจนแข็งเป็นไตแล้ว คุณชายท่านให้ความอบอุ่น

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status