LOGINShare
บทที่ 0667
Related chapters
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0668
หมอหลวงหลายสิบคนในสำนักหมอหลวงล้วยวินิจฉัยว่าพระพันปีไร้หนทางรักษาแล้วในบรรดาหมอหลวงเหล่านี้ ส่วนใหญ่ล้วนได้รับความเคารพอย่างสูงเมื่อพวกเขาบอกว่าไร้หนทางรักษา ก็พิสูจน์ได้ว่าบุคคลนั้นกำลังจะมอดม้วยมรณาแล้วทว่า ฉินเหยี่ยนเย่ว์กลับบอกว่าบุคคลนั้นเพียงไม่ได้สติ และไม่มีอะไรร้ายแรงน่ะหรือ?ครั้นคำพูด
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0669
ทำให้นางเสียหน้าเช่นนี้ต่อหน้าผู้เยาว์และผู้อาวุโสมากมาย สีหน้าจึงเปลี่ยนไปในฉับพลัน “เจ้า เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”“หม่อนฉันมิได้หมายถึงอันใดเลย” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว “ยามที่ท่านอ๋องเจ็ดและหม่อมฉันได้รับข่าวว่าต้องเข้าวังอย่างเร่งด่วนนั้น พวกเราทั้งคู่กำลังมุ่งหน้าไปบ้านท่านย่าของ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0670
“เป็นอย่างไรบ้าง?” ฮ่องเต้เดินเอามือไพล่หลังเข้ามา“ทูลเสด็จพ่อ ลูกทราบชัดเจนแล้ว พระพันปีกริ้วมากจนหมดสติไปเพคะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว “พระวรกายของพระนางไม่ค่อยใคร่ดีนัก และการกริ้วมากจนหมดสติอย่างกะทันหันนี้ทำให้พระนางหมดสติไม่รู้สึกตัวเพคะ”สิ่งที่เรียกว่าโกรธจนหมดสตินั้น จากทฤษฎีหมายถึงความผันผว
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0671
ฉินเหยี่ยนเย่ว์หยาบคายกับนางครั้งแล้วครั้งเล่า และกล้าถามคำถามกลับใส่นางด้วย มีอย่างที่ไหนกัน!สองมือของนางชี้ไปยังฉินเหยี่ยนเย่ว์อย่างสั่นเทา อดกลั้นคำพูดไว้ในใจ อึ้งงันไม่สามารถพูดอะไรได้สักคำนางโตมาเพียงนี้แล้ว ยังไม่เคยมีผู้ใดกล้าใช้น้ำเสียงเช่นนี้มาพูดกับนางเลย“เจ้าทำตัวเหลวไหลเกินไปแล้ว” ใบห
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0672
“ข้าเป็นอะไรไปรึ? ไยถึงรู้สึกอึดอัดนัก?” พระพันปีขยับกายรู้สึกว่าผ้าปูที่นอนเปียกชุ่ม และยังคิดว่าเป็นปัสสาวะด้วย ต่อหน้าเหล่าบุตรหลาน หลานสะใภ้ หลานเขย นางอับอายมาก และนางก็หน้าแดงก่ำขึ้นมาอย่างมากทันที“พระพันปี” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าวอย่างปลอบโยน “เมื่อครู่พระองค์กริ้วมากจนมดสติไปเพคะ แต่เพลานี้พร
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0673
“ไม่ต้องคารวะหรอก” อ๋องอี๋หยางยิ้ม “อันที่จริงแล้วข้าสับสนมาก หมอหลวงล้วนหมดวิธีรักษาแล้ว เจ้าคิดถึงใบสั่งยานั้นได้อย่างไร?”ฉินเหยี่ยนเย่ว์กระดากอายเล็กน้อยนางไม่รู้ว่าจะอธิบายทฤษฎีการแพทย์สมัยใหม่อย่างไรดี จึงต้องอ้างถึงปู่ “ตอบเสด็จอา เป็นทักษะลับที่นักพรตเต๋าเทียนหลิงทิ้งไว้ รายละเอียดสถานการณ์
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0674
แม่นมคนหนึ่งเดินออกมาจากตำหนักบรรทมของพระพันปี ตัวสั่นงันงกไปทั้งร่าง “แย่แล้ว แย่แล้วเพคะ พระพันปีสิ้นพระชนม์แล้ว”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปอย่างมาก“เกิดอะไรขึ้น?” ฮ่องเต้ตกใจ “เสด็จแม่มิใช่ว่าฟื้นแล้วหรือ?”“ทูลฮ่องเต้ เป็นความจริงอย่างยิ่ง พระพันปี...” แม่นมยังพูดไม่จบ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0675
คำพูดที่ดูคล้ายไม่ได้ตั้งใจเหล่านั้นดังไปถึงหูขององค์ฮ่องเต้ ฮ่องเต้ขมวดคิ้วเมื่อองค์หญิงจ่างซีเห็นว่าผู้คนส่วนใหญ่ยืนอยู่ฝั่งตน และได้ชัยชนะกลับมาอย่างสมบูรณ์แบบ จึงยิ่งทะนงตนมากขึ้น “เสด็จแม่สิ้นพระชนม์ไปแล้ว เจ้ายังแสร้งทำอะไรอยู่อีก รีบหยุดมือเสีย!”ขณะที่นางพูด ก็คว้ามือของฉินเหยี่ยนเย่ว์ที่กำ
Latest chapter
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1231
ก่อนหน้านี้ก็พูดเพื่อฉินเหยี่ยนเย่ว์ แล้วก็ยังมาขัดขวางการลงโทษตู้เหิงของนาง!“แม้แต่เจ้าก็ทำให้ข้าโกรธ!”“ท่านแม่” ซูจื่อเห็นว่าตู้เหิงจากไปแล้ว สีหน้าพลันทะมึนลง “เรื่องในวันนี้ ลูกไม่รู้ว่าท่านได้รับยาเสน่ห์มาจากผู้ใด แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าเหตุใดถึงต้องจับตามองพระชายาอ๋องเจ็ดด้วยเช่นกัน แต่ท่านฟังที
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1230
ฮูหยินซูถูกตู้เหิงเพิกเฉย เพลิงโทสะที่สะสมมาในวันนี้พวยพุ่งขึ้นมาไม่หยุดซวงเอ๋อร์ได้รับความไม่เป็นธรรมอย่างใหญ่หลวง มิอาจจบไปเช่นนี้ได้!“เจ้าสุนัขรับใช้ ข้ากำลังพูดกับเจ้าอยู่นะ เจ้าหูหนวกหรือ?”ตู้เหิงรำคาญเป็นอย่างยิ่งฮูหยินซูผู้นี้เกรงว่าจะเสียสติไปแล้วกระมังเมื่อก่อนเขารู้สึกว่าฮูหยินซูเป็นค
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1229
หลังจากลู่จิ้นป้อนยาที่มีชื่อว่ามังกรพ่นมุกนี้ให้นาง ก็ได้ทำลายสมดุลนี้ลงครั้นพิษของปลาทรายแดงครีบทองกลายพันธ์ถูกกดลง พิษของยาอีกหนึ่งชนิดก็จะเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันยาพิษบางชนิดมีพิษมากกว่าพิษจากปลาทรายแดงครีบทอง จึงเท่ากับต้องพิษเป็นครั้งที่สองหลังจากสมดุลถูกทำลาย ซูเตี่ยนฉิงย่อมไม่มีชีวิตที่ดีแล้
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1228
“เจ้าตาบอดหรือ? มองไม่ออกว่านี่คือตัวหนอนหรือย่างไร? ก็คือตัวหนอนที่กลายเป็นแมลงวันได้อย่างไรเล่า รักษาให้ดี ๆ เถิด” ลู่จิ้นเอ่ยเสียงเย็นซูจิ้นยืนยันคำตอบอยู่ในใจ สีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นไม่น่ามองทันทีคนคนหนึ่งที่ยังมีชีวิตอยู่ หลังจากดื่มยาเข้าไปแล้ว เหตุใดถึงอาเจียนเอาของน่ารังเกียจพรรค์นี้ออกมาได้?
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1227
หากมีสุรารสเลิศก็ดียิ่งขึ้นไปอีกฉินเหยี่ยนเย่ว์เองก็คิดจะจากไปโดยไม่สนใจสิ่งใดทว่า...นางเหลือบตามองซูเตี่ยนฉิงที่นอนอยู่บนเตียงปราดหนึ่งจากไปทั้งอย่างนี้ ดูเหมือนว่าจะไม่สมเหตุสมผลเท่าใดนักจำต้องตอบแทนอะไรบางอย่างกลับไปบ้างถึงจะได้ไม่มาเสียเที่ยว“ศิษย์พี่รอสักครู่นะเจ้าคะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูด “
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1226
“ผู้ใดให้เจ้าไม่ตั้งใจเรียน ให้เจ้าทำยาคุณภาพต่ำออกมามั่วซั่ว หลายปีนี้เจ้ามัวทำอะไร? สิ่งที่เรียนนั้น เรียนไปที่ตัวสุนัขหมดแล้วหรืออย่างไร?” ลูจิ้นตะคอก“กล้าให้ศิษย์น้องหญิงได้รับความทรมานเช่นนั้น ข้าจะตีเด็กสารเลวอย่างเจ้าให้ตาย”ลู่ซิวถึงได้เข้าใจเป็นท่านบรรพบุรุษรังเกียจยาน้ำคุณภาพต่ำที่เขาทำข
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1225
ลู่จิ้นกลับไม่สนใจโดยสิ้นเชิงหัวคิ้วของเขาขมวดเข้าหากันแน่นก่อนหน้านี้เขาคิดจะปิดประตูข่มขู่ฉินเหยี่ยนเย่ว์ให้รักษาฉิงเอ๋อร์ แม้ว่าจะเป็นการไม่เคารพต่อพวกเขาสองคนแต่ก็ไม่มีผู้ใดรู้เห็น ขอเพียงยืนกรานไม่ยอมรับ ก็ไม่มีผู้ใดทำอะไรได้ครั้นลู่จิ้นมาถึง สถานการณ์ก็เปลี่ยนไปแล้วต่อให้เขามีความกล้ายิ่งใ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1224
ซูจื่ออายุยังน้อย ทนต่อการถูกฟาดได้ครั้นปล่อยให้ลู่จิ้นทุบตีระบายอารมณ์ได้ครู่ใหญ่ ก็เจ็บจนต้องแยกเขี้ยวยิงฟัน หากยืนนิ่งไม่ส่งเสียงใด ๆ ออกมาแม้แต่คำเดียวลู่จิ้นที่ทุบตีจนเหนื่อยแล้วถึงได้ฝืนหยุดตี“ลูกชายของข้า” ฮูหยินซูเห็นท่าทีจมูกช้ำเขียวใบหน้าปูดบวมของซูจื่อ หยาดน้ำตาก็ไหลลงมาเป็นสาย ร้องไห้
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1223
นี่สิถึงจะเป็นอาวุธวิเศษในการแสร้งป่วยที่ถูกต้อง“ขอบคุณศิษย์พี่เจ้าค่ะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์รีบกลืนยาเม็ดลงไปทันที“ไม่ต้องเกรงใจ เรื่องของศิษย์น้องหญิงก็คือเรื่องของข้า” รอจนกระทั่งนางกินยา ลู่จิ้นก็จับชีพจรให้นางอีกครั้งเทียบกับชีพจรยุ่งเหยิงเมื่อครู่แล้ว ชีพจรในยามนี้มั่นคงกว่ามาก ศิษย์น้องหญิงก็รู้
