“จีอู๋เยียน หากเจ้าสังหารคนตามใจชอบ ข้อตกลงของพวกเราก็ไม่สำเร็จแล้ว...”“มีกลิ่นคาวเลือด” จีอู๋เยียนขัดจังหวะของฉินเหยี่ยนเย่ว์ คางเชิดขึ้นเล็กน้อย มองไปยังสถานที่ ๆ หนึ่ง “ทางนั้น”“อะไรนะ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์โยนหวีทิ้ง ก่อนจะรีบสาวเท้าไปยังด้านนอกอย่างที่คาดเอาไว้ กลิ่นคาวเลือดจาง ๆ ลอยคละคลุ้งในอาก
คนที่อยู่ทั้งภายในและภายนอกห้องครัวต่างคุกเข่าลงในบรรดาพวกเขา มีหลายคนที่กล้าโกรธแต่ไม่กล้าพูดออกมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความหยามเหยียดอย่างเห็นได้ชัด ทว่าด้วยฐานะของฉินเหยี่ยนเย่ว์จึงจำเป็นต้องทำความเคารพอย่างเสียมิได้ฉินเหยี่ยนเย่ว์ไม่ได้พูดว่าไม่ต้องมากพิธี พวกเขาจึงได้แต่คุกเข่าอยู่เช่นนั้นนางมองพ
“ใช่ เป็นเช่นนั้น” ทุกคนได้ยินว่าจะถูกไล่ออก ทั้งยังต้องถูกปรับเป็นเงินเดือนสามเดือน สีหน้าพลันแปรเปลี่ยนไป ก่อนจะรีบร้อนเอ่ยขึ้น “เรื่องนี้เป็นแม่นางเฝ่ยชุ่ยที่พุ่งเข้ามาเอง หาได้เกี่ยวกับพวกเราไม่ พระชายา ขอท่านรู้ผิดรู้ชอบด้วย”“เขาพูดจาเหลวไหลเพคะ” เฝ่ยชุ่ยเอ่ย “บ่าวเห็นทั้งหมดแล้ว เด็กคนนี้กำลั
หนาว!น้ำเย็นจัดที่ไหลเข้าจมูกและลำคอนั้น ทำเอาไม่สามารถหายใจได้ในทันทีฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันรู้สึกได้ว่า ศีรษะของนางกำลังถูกใครบางคนกดเอาไว้ทำให้มิอาจลุกออกมาจากน้ำเย็นได้ในระหว่างที่นางกำลังดิ้นทุรนทุรายอยู่นั้น ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลางเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายผ่านคลื่นน้ำที่กระจายไปมาได้ใน
“เฮ้อ พูดถึงโจโฉโจโฉก็มาหา” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยขึ้นมาด้วยสีหน้าที่เย็นชาท่านอ๋องสามในความทรงจำของเจ้าของเดิมนั้น เป็นบุรุษเจ้าชู้โดยแท้ฉินเหยี่ยนเย่ว์จึงลุกขึ้นมาสวมใส่เสื้อผ้า พร้อมทั้งเป่าผมให้แห้งอย่างลวก ๆเดิมทีร่างกายนี้ยังอ่อนแอมากนัก แม้ว่าจักจะอาบน้ำต้มยาเพื่อขับไล่ความหนาวเย็นออกไปแล้วก
“ยังมิเหมาะที่จะด่วนสรุปในตอนนี้?” นัยน์ตาของท่านอ๋องสามพลันฉายแววเคร่งขรึมมากยิ่งขึ้น พร้อมทั้งมองฉินเหยี่ยนเย่ว์ด้วยหางตา “มีคนเห็นว่าเจ้าเตะเสวี่ยเอ๋อร์ลงไป เจ้ายังกล้าที่จะปฏิเสธอีกหรือ?”“หม่อมฉันมิเคยคิดที่จะปฏิเสธเพคะ”ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลางยืนตัวตรง ทั้งน้ำเสียงและนัยน์ตาที่สื่อออกมาหาได้มีท่าที
สีหน้าของท่านอ๋องสามพลันเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาเองก็คร้านที่จะอยู่ที่นี่ต่อไป จึงได้ก้าวเดินออกไปด้วยท่าทีฉุนเฉียวในทันที ฉินเหยี่ยนเย่ว์ได้แต่หลับตาลง ก่อนจะแหงนหน้ามองขึ้นไปบนฟ้าพร้อมทั้งถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกลมหายใจที่ถูกปล่อยออกมานั้น พลันกลายเป็นไอหมอกสีขาวขุ่นในทันที พลางจางหายไปในอากาศอย
ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันขมวดคิ้วลงเล็กน้อย ก่อนจะดึงสติของตนเองกลับคืนมา นอนคว่ำตัวลงพร้อมทั้งห่มผ้าคลุมตัว แสร้งว่าตนเองกำลังหลับอยู่ ตั้งสติกลับคืนมา พร้อมด้วยประตูห้อง ที่ถูกคนผู้หนึ่งเตะออกพลันพัดพาลมหนาวให้เข้ามาในทันที ทำให้ห้องที่เย็นอยู่แล้วนั้น ทำเอาอุณหภูมิลดลงไปอีกสองสามองศา“นางช่างโชคดีเสี