Share

บทที่ 0484

ไป๋หลินยวนพลันหลับตาลง แววตาที่เจือไปด้วยความเย็นชานั้น ค่อยๆ ถูกแทนที่ด้วยรอยยิ้ม

“ท่านเป็นห่วงข้างั้นหรือ?” ไป๋หลินยวนชี้นิ้วไปที่ถ้วยชา

“อื้ม”ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว “หากท่านมิได้มามัวห่วงแต่ข้าละก็ ท่านก็คงมิต้องมาเจ็บตัวเช่นนี้ อย่าเพิ่งเอ่ยเรื่องพวกนี้ขึ้นมาเลย บาดแผลของท่านเป็นเช่นไรบ้าง? ท่านได
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status