LOGINShare
บทที่ 776
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 777
ทั้งสองเริ่มหยอกกัน เจ้าหนึ่งหมัด ข้าทุบหนึ่งที หยอกกันไปหยอกกันมา ฉู่เชียนหลีเหนื่อยแล้ว ก็กลิ้งขึ้นเตียงไปนอนแล้วเฟิงเย่เสวียนเลิกเสื้อนางขึ้น ทายาที่ท้องให้นาง เพื่อลดรอยแตกลายท้องที่อายุครรภ์ห้าเดือนใหญ่มาก แต่ฉู่เชียนหลีรู้สึกว่าเกิดจากการที่ตนเองกินดีเกินไปจึงอ้วนนึกถึงเส้นทางอันยาวไกลของการลดน้ำหนักหลังคลอด หดหู่มากหยอกกันครึ่งชั่วโมง กอดกันนอนแล้ววันถัดมารุ่งเช้ายังเช้ามาก เยว่เอ๋อร์ก็เข้ามาแล้ว สีหน้าดูร้อนใจเล็กน้อย “ท่านอ๋อง มีกงกงท่านหนึ่งมาจากวัง บอกว่าฝ่าบาทสั่งให้ท่านรีบเข้าวังด่วน บอกว่าตอนนี้ เดี๋ยวนี้ เหมือนรีบมาก…”นางกังวลว่าจะเกิดเรื่องอะไรเฟิงเย่เสวียนลุกขึ้น ทำท่าห้ามใช้เสียง “อย่ารบกวนนาง”ลงจากเตียงด้วยกันเคลื่อนไหวที่เบามาก ห่มผ้าให้ฉู่เชียนหลี จูบกลางหว่างคิ้วนางหนึ่งที จึงจะหยิบชุดผาวตัวนอกที่วางอยู่ข้างๆ แล้วเดินออกไปข้างนอก“ใครก็ได้”ทหารยามคนหนึ่งเดินเข้ามา“หานเฟิงหานอิ๋งยังไม่กลับมา?”ทหารยามก้มหน้า “เรียนท่านอ๋อง ใต้เท้าทั้งสองยังไม่กลับมาขอรับ”“ฮืม” เพียงแค่ขมวดคิ้วทีหนึ่ง ก็ยกเท้าเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรมาก “เข้าวังเถอะ”วังหล
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 778
ฮ่องเต้มองไปทางเต๋อฝูอย่างปวดหัวเต๋อฝู “...”อย่ามองข้า ข้าก็ไม่รู้เช่นกันหลังจากนั้นก็มีเสียงรายงานสายหนึ่งดังขึ้นจากนอกประตู เฟิงเย่เสวียนในชุดผาวสีหมึกก้าวเข้ามา ดึงดูดทุกคนหันไปมองพร้อมกัน เมื่อเข้ามา ก็เป็นคำพูดที่ตรงไปตรง“สูตรยาอะไร? ข้าดูหน่อย”เฟิงเย่เสวียนมาแล้วเต๋อฝูรู้สึกโล่งอก อ๋องเฉินมาแล้ว เขาต้องรู้จักลายมือของพระชายาอ๋องเฉินแน่นอน และรู้จักสูตรยาแผ่นนี้ด้วย ไม่แน่เรื่องราวอาจจะเกิดการพลิกผันเขารีบถือสูตรยา ส่งให้ด้วยสองมือพลันเมื่อเฟิงเย่เสวียนดู คิ้วดาบก็ขมวดทันที“นี่เป็นลายมือของฉู่เชียนหลีจริงๆ…”เต๋อฝู “?”ฮ่องเต้ “?”ต่อหน้าอ๋องเฟิง เจ้าก็ไม่คิดจะอธิบายหน่อยเลยหรือ? เดิมทีฮ่องเต้อยากปกป้องเขา แต่ถูกคำพูดประโยคนี้สกัดโดยตรงอ๋องเฉินเสียสติไปแล้ว?นี่ไม่เท่ากับว่าเขายอมรับโดยตรงแล้ว?เหตุใดช่วงนี้ลูกชายคนนี้มักจะทำตัวผิดปกติ?เปลี่ยนไปเป็นอีกคนแล้ว?อ๋องเฟิงแอบหัวเราะอย่างเย็นชาทีหนึ่ง “น้องเจ็ด เยาเอ๋อร์หนึ่งศพสองชีวิต พระชายาอ๋องเฉินก็เป็นมารดาหนึ่งเช่นกัน กลับลงมืออย่างอำมหิตเช่นนี้ หากพระชายาอ๋องเฉินไม่มีคำอธิบายให้กับข้า เรื่องนี้ไม่จบแน่
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 779
ไปที่ศักดินา ไม่มีการเรียกตัวห้ามกลับนี่เป็นคำพูดที่เฟิงเย่เสวียนเคยพูดกับอ๋องเฟิงเมื่อไม่นานมานี้ ตอนนี้อ๋องเฟิงคืนคำพูดนี้กลับไปให้เฟิงเย่เสวียนโดยที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงแม้แต่คำเดียว โดยเฉพาะน้ำเสียงนั่น อวดดียิ่งกว่าเฟิงเย่เสวียนสามส่วนอยู่ที่ศักดินาตลอดไป ห่างไกลจากเมืองหลวง ไม่สามารถแทรกแซงเรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองหลวง และไม่สามารถคาดหวังสืบทอดราชบัลลังก์อีกต่อไปจุดประสงค์ของอ๋องเฟิงชัดเจนมาก : ต้องการให้อ๋องเฉินสละสิทธิ์ในการสืบทอดราชบัลลังก์เฟิงเย่เสวียนหัวเราะเบาๆ อย่างความหมายคลุมเครือทีหนึ่ง “พี่รองอยากให้ข้าไปที่ศักดินาโดยไม่เลือกวิธีการ ที่แท้ยำเกรงข้านี่เอง”สีหน้าอ๋องเฟิงเปลี่ยนเล็กน้อยเขาที่เป็นพี่ชายคนนี้ ยำเกรงน้องชาย? เกรงกลัวน้องชาย?ความสามารถของเขาสู้อ๋องเฉินไม่ได้ นี่คือความจริง แต่พูดออกมาตรงๆ เช่นนี้ เขาไม่มีศักดิ์ศรีหรือ?“น้องเจ็ด ข้าไม่มีเจตนาเป็นปรปักษ์กับเจ้า ถึงขั้นให้เจ้าไปที่ศักดินา เพื่อละเว้นเจ้า เจ้าอย่าไม่รู้จักแยกแยะดีชั่ว”“ตามความหมายของพี่รอง ใครคือคนร้าย คนนั้นก็ต้องอยู่ที่ศักดินาตลอดไป?”“ใช่!”อ๋องเฟิงพูดออกมาอย่างมั่นใจหนึ่งคำ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 780
“เจ้า! ข้า…” อ๋องเฟิงลนลานโดยตรง “เจ้า! เสด็จพ่อ หม่อมฉัน…”เขาพูดอธิบายอะไรไม่ได้ และยังร้อนรนมาก ยืนอยู่ตรงนั้น ชะงักอยู่หลายวินาที ก็ไม่สามารถพูดอะไรออกมาเป็นประโยคสุดท้าย พูดออกมาประโยคหนึ่ง“ถ้าหากหม่อมฉันผลักเยาเอ๋อร์ตกบันได ฆ่าเลือดเนื้อแท้ๆ ของตนเองตาย ก็ขอให้ฟ้าผ่า ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด ไม่ได้ตายดี!”โยนคำสาปแช่งออกมาโดยตรง เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ฮ่องเต้รู้จักนิสัยของอ๋องเฟิงดี เขาอยากมีลูกมาก ไม่มีทางทำร้ายเยาเอ๋อร์แน่นอน แต่ผลลัพธ์ที่ทางอ๋องเฉินตรวจสอบ ก็ชี้ไปทางอ๋องเฟิงตกลงใครคือคนร้ายกันแน่?“เสด็จพ่อ เฟิงเย่เสวียนจงใจใส่ร้ายหม่อมฉัน เขาอยากให้หม่อมฉันไปที่ศักดินา ให้หม่อมฉันสละสิทธิ์ในการสืบทอด ก็เหมือนกับบีบคั้นพี่ใหญ่จนตาย ทุกอย่างเป็นฝีมือของเขา! เขาต้องการกำจัดอุปสรรคบนเส้นทางการขึ้นครองราชย์ของเขาทั้งหมด!” เมื่อคำพูดของอ๋องเฟิงออกมา บรรยากาศในห้องทรงอักษรเปลี่ยนไปทันทีตอนนั้น!องค์ชายใหญ่!ปีที่แล้ว องค์ชายใหญ่หลุดจากตำแหน่งรัชทายาท ถูกส่งตัวเข้าจวนเฟิงเหริน และถึงขั้นตายอย่างอนาถ จนถึงปัจจุบันก็ยังไม่รู้ตัวคนร้าย ตอนนั้นบานปลายจนกลายเป็นเรื่องใหญ่โตค
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 781
คำพูดเฟิงเย่เสวียนแผ่วเบา “ท่านแค่ไม่อยากไปที่ศักดินาก็เท่านั้น ยังปากแข็งอีก ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ตกลงกันไว้แล้ว”“ข้า!”อ๋องเฟิงพูดอะไรไม่ออกโดยตรงใช่ เขาต้องการใช้ประโยชน์จากการตายของเยาเอ๋อร์ ไล่เฟิงเย่เสวียนไปที่ศักดินาจริงๆ กลับคิดไม่ถึงว่ามันจะย้อนกลับมาหาตนเองแต่เขาไม่ใช่คนร้ายที่ฆ่าเยาเอ๋อร์เขาสงสัยว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของอ๋องเฉิน และอ๋องเฉินจงใจชี้นำเขาเข้าสู่หลุมพราง แสดงละครครั้งใหญ่ จุดประสงค์ก็เพื่ออยากไล่เขาไปที่ศักดินาใช่!มีเหตุผล!มาถึงขั้นนี้ เขาก็ไม่คิดจะปิดบังแล้ว พุ่งพรวดไปที่ตรงหน้าเฟิงเย่เสวียน ชี้เขาแล้วกล่าวโดยตรง“เมื่อวาน คนที่สวมเสื้อคลุมตรงตรอกใกล้ๆ วังหลวงคือเจ้ากระมัง! เจ้าเอาแบบร่างกลอนที่ฉู่เชียนหลีเคยเขียนมาให้ข้า จงใจให้ข้าลอกลายมือของนาง เขียนเป็นสูตรยา เอาไปไว้ในหอจุ้ยเมิ่ง!”“หลังจากนั้นก็เปิดโปงข้า ให้ข้าเป็นแพะรับบาป!”“เฟิงเย่เสวียน เจ้าอำมหิตมาก เจ้ากำกับละครครั้งใหญ่เช่นนี้ ทั้งสามารถฆ่าเยาเอ๋อร์และไล่ข้าไป ยิงธนูดอกเดียวได้นกสองตัว จิตใจเจ้าชั่วร้ายมาก!” เขากัดฟันตำหนิอย่างโกรธแค้น และยิ่งโยนกระดาษแผ่นหนึ่งลงบนพื้นอย่างแรงซ่า
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 782
ทั้งสองสู้กัน ย่อมมีฝ่ายหนึ่งที่แพ้ ไม่ว่าใครไปแล้ว สำหรับเขาล้วนเป็นประโยชน์เฟิงเจิ้งหลีรอผลลัพธ์อย่างเงียบๆฟังพวกเขาทะเลาะกัน ฟังไปฟังมา ก็มีเสียงสายหนึ่งของผู้หญิงดังขึ้น“ข้าเป็นคนผลักเอง!”เขาชะงักครู่หนึ่ง เงยหน้ามองไป เห็นพระชายาอ๋องเฟิงมาอย่างคาดคิดไม่ถึง และคำพูดเมื่อครู่ก็ออกมาจากปากของนางเองเหตุใดนางจึงเสนอตัวเป็นแพะรับบาปเอง?อ๋องเฟิงก็คาดคิดไม่ถึงเช่นกัน “เหยาเหยา เจ้า…”“ฮึ่ม!” พระชายายืดหลังตรง ก้าวเท้ายาวเดินเข้ามา สายตาไปตกที่ฉู่เชียนหลีโดยตรง ไม่อยากมองอ๋องเฟิงแม้แต่แวบเดียว และมีความหมายที่ลึกซึ้งสายหนึ่งแลบผ่านจากนั้นเดินเข้ามา คำนับแล้วกล่าวย้ำอีกครั้ง“เสด็จพ่อ หม่อมฉันเป็นคนผลักเยาเอ๋อร์ตกบันไดเอง หม่อมฉันทนดูอ๋องเฟิงเลี้ยงผู้หญิงไว้ข้างนอกไม่ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องมีลูกอะไรแล้ว ลูกของอ๋องเฟิงต้องเกิดจากท้องของหม่อมฉันคนเดียว แต่ไม่ใช่นางคณิกาของหอนางโลมที่นอนกับผู้ชายมากหน้าหลายตานั่น”“สูตรยาแผ่นนั้นก็ไม่ใช่อ๋องเฟิงเขียน พระชายาอ๋องเฉินเป็นคนให้หม่อมฉัน ตอนที่หม่อมฉันไปฆ่าเยาเอ๋อร์ ไม่ระวังทำหล่นเพคะ”ทันทีที่นางมา ก็แบกเอาความรับผิดชอบทั้งหม
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 783
พระชายาอ๋องเฟิงเงยหน้าขึ้น มือลูบท้อง เอียงตัวหลบ “มีแต่กลิ่นผู้หญิงชั้นต่ำ อยู่ให้ห่างจากข้า”อ๋องเฟิง “...”ฮ่องเต้ยิ่งปลื้มปีติ ดวงตาเปล่งประกายขึ้นหลายส่วน รีบสั่งให้เต๋อฝูเรียกหมอหลวงทันทีหากพระชายาตั้งครรภ์ เมื่อเทียบกับผู้หญิงหอนางโลมคนนั้น นางสำคัญยิ่งกว่าสำคัญ ผู้หญิงหอนางโลมตาย ไม่พอที่จะรู้สึกเสียดาย แต่พระชายาอ๋องเฟิงเป็นถึงลูกสาวชนชั้นสูง หากให้กำเนิดลูกคนหนึ่ง สำหรับราชวงศ์ สำหรับอ๋องเฟิง ล้วนเป็นประโยชน์ และยังสามารถกระชับความสัมพันธ์ระหว่างราชวงศ์กับครอบครัวฝ่ายแม่ของพระชายาอ๋องเฟิง ราชสำนักมั่นคงยิ่งขึ้นหมอหลวงรีบมาทันที เมื่อตรวจดู ตั้งครรภ์จริงด้วย!พระชายาอ๋องเฟิงที่แปดปีไม่เคยตั้งครรภ์ ตั้งครรภ์แล้วจริงๆ!“ขอแสดงความยินดีกับพระชายาอ๋องเฟิงด้วย! ทารกในครรภ์หนึ่งเดือนพอดี เป็นช่วงที่ไม่มั่นคง ท่านต้องดูแลสุขภาพและบำรุงครรภ์ให้ดี”เหล่าขันทีพากันคุกเข่า กล่าวแสดงความยินดีเสียงดังอ๋องเฟิงตื่นเต้นจนตาแดง “จริงหรือ! นี่คือเรื่องจริงหรือ!”เขาวิ่งเข้าไปจับมือพระชายาอ๋องเฟิงแน่น น้ำตาคลอเบ้า ถามอย่างเหลือเชื่อ“เหยาเหยา พวกเรามีลูกแล้วจริงๆ…ลูกของพวกเรา…”อาย
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 784
“ท่านรู้อะไรบาง?” ฉู่เชียนหลีถาม“ที่จริงข้ารู้เรื่องที่อ๋องเฟิงเลี้ยงผู้หญิงไว้ข้างนอกนานแล้ว และส่งคนจับตาดูเยาเอ๋อร์นั่นมาโดยตลอด คืนที่นางเกิดเรื่อง ข้าก็เคยไปหอจุ้ยเมิ่ง”“ข้าพบว่ามีคนแปลกหน้าเคยเข้าไปในห้องนาง คนที่ข้าส่งไปจับตาดูส่งข่าวมา เคยเห็น…มีหลักฐาน…ข้าบอกเจ้าว่าซ่อนอยู่ที่ไหน…”เสียงช่วงหลังของพระชายาอ๋องเฟิงเบาลง ทั้งสองกระซิบคุยกันเสียงที่ไม่ดังไม่เบานั่น เหมือนกำลังพูดคุยเรื่องทั่วไป และครุ่นคิดกระซิบข้างหูเป็นระยะ ประเดี๋ยวก็พยักหน้า ประเดี๋ยวก็ทำหน้าสงสัย ทำเอาทุกคนเห็นแล้วพูดแทรกไม่ได้ฮ่องเต้ตั้งใจจะไม่สืบสาวเรื่องของเยาเอ๋อร์ต่อแล้ว แค่อยากปกป้องลูกในท้องของพระชายาอ๋องเฟิงไว้ จึงปล่อยให้ผู้หญิงทั้งสองคุยกันอ๋องเฟิงก็ไม่อยากสนใจแล้ว ในสายตามีแค่ภรรยาคนเดียวสายตาเฟิงเจิ้งหลีกลับขรึมลงเล็กน้อยพระชายาอ๋องเฟิงส่งคนไปจับตาดูเยาเอ๋อร์มาโดยตลอด เช่นนั้นคืนที่เยาเอ๋อร์เกิดเรื่อง คนที่จับตาดูเห็นเขาใช่หรือไม่?น่าจะไม่ถ้าหากเห็นแล้ว ก็คงไม่วุ่นวายเช่นนี้ ยังไม่รู้ตัวคนร้ายแน่นอน แต่ว่าฟังคำพูดของพระชายาอ๋องเฟิง ได้ยินคำว่า ‘หลักฐาน’ เขาล้วงแขนเสื้อโดยไม่รู้ต
Latest chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 980
นางเม้มมุมปาก อิจฉาเล็กน้อย นั่งเงียบๆ อยู่ที่ข้างๆ ละสายตาไปทางอื่นเขากล่อมน้องสาวครู่หนึ่ง รู้สึกถึงความเงียบของนาง จึงเงยหน้ามอง“ทำไม ไม่พอใจแล้ว?”“หึงแล้ว?”“...”เขาจี้จุดในประโยคเดียว“โตเป็นผู้ใหญ่เช่นนี้แล้ว ยังจะหึงกับลูกสาวของตัวเองอีก หรือข้าจะถูกปีศาจน้อยสองคนนี้แย่งไปได้?”“...”นี่ทำเหมือนนางดูปัญญาอ่อนมาก และจริงจังมาก?ฉู่เชียนหลีเบะปาก“เจ้าเห็นข้าเป็นใคร โลกทัศน์ของข้าแคบเช่นนั้นเลยหรือ?”“ใช่”“?”“ใครก็ได้!”เขาลุกขึ้นทันที ส่งน้องสาวที่เพิ่งกล่อมจนสงบให้แม่นม หมุนกายก็ไปอุ้มฉู่เชียนหลี อีกทั้งยังอุ้มในท่าแนวราบ เหมือนอุ้มเด็กคนหนึ่ง แต่คนที่เขาอุ้มคือทารกที่มีอายุมากแล้ว“ไม่หึงนะ ข้ารักเจ้าคนเดียว”“?”ฉู่เชียนหลีตั้งสติได้ก็เขินอายจนหน้าแดง จะขอลงทันที แม่นมยังดูอยู่ข้างๆ นะ คำพูดที่เขาพูดมัน…ก็ไม่อายเลย!“ปล่อยข้าลงไป”“ไม่ ทั้งๆ ที่เจ้าชอบให้ข้าทำเช่นนี้กับเจ้า ไม่ใช่ข้าวใหม่ปลามันอะไรเสียหน่อย ยังจะเขินอะไรอีก?”“!”ฉู่เชียนหลีหน้าแดง จ้องเขาอย่างอายจนโกรธ“รีบปล่อยข้าลงได้แล้ว ข้าจะหึงน้องสาวได้อย่างไร ข้าเปล่านะ! ข้าเห็นน้องสาวติดเ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 979
ดังคำกล่าวที่ว่า จากกันนานชนะคู่ใหม่ปลามัน ไม่เจอกันสามเดือน คนสองคนที่คุ้นเคยแต่ก็ไม่คุ้นเคยกอดกันแน่น เปลวไฟนิรนามถูกจุดขึ้นในใจ เมื่อลุกท่วม ก็ร้อนแรงจนสะเทือนฟ้าสะเทือนบกอย่างไม่สามารถควบคุมหนึ่งจูบที่ลึกซึ้งแน่นแฟ้นลึกล้ำคิดถึงความรักเขากระหายจนอยากกลืนนางลงท้อง อยากแทะกระดูก กัดนาง กินนาง แม้แต่ลมหายใจของนางก็กลืนลงท้องนางเริ่มต้านทานไม่ไหว สมองที่ขาดอากาศว่างเปล่า สองมือยันอยู่บนหน้าอกเขา พยายามผลักออกเขาไม่ถอย กลับกันยิ่งทับแน่นขึ้นผ่านไปเนิ่นนานกลีบริมฝีปากแยกจากกันนางหอบหายใจอย่างหนัก แทบเป็นลมแล้ว แก้มทั้งสองข้างแดงฉาน แดงจนสะดุดตา แดงจนแสบตา แดงจนทำให้เขากระวนกระวายใจ ต้องการมากกว่านี้แต่เขากลับต้องอดกลั้นนางยังอยู่ในช่วงเพิ่งคลอด ภายในหนึ่งเดือนห้ามแตะต้องมีความต้องการแต่ไม่มีที่ลง ภายใต้สถานการณ์ที่หมดหนทาง เขากัดคอนาง สูดดมแรงๆ เหมือนดับความกระหาย“อาเฉิน เจ้าทำข้าเจ็บแล้ว…”เสียงตะโกนเบาๆ ดังเข้าไปในหูเฟิงเย่เสวียน มันคือการเสแสร้งเสียงที่อ่อนโยน มันคือการอ้อนก็เหมือนกับประกายไฟถูกลมพัด พริบตานั้นลุกท่วมร่างกายเฟิงเย่เสวียน เลือดในร่าง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 978
อ๋องเฉินกลับมาแล้ว!เมื่อข่าวนี้แพร่กระจายออกไป ทั้งจวนอ๋องเฉินครึกครื้น ผ่านไปสามเดือนเต็มๆ ในที่สุดท่านอ๋องก็กลับมาแล้ว คนทั้งจวนวิ่งไปต้อนรับที่หน้าประตู“ท่านอ๋อง!”กลับมาแล้ว!ในที่สุด!ท่านอ๋องกลับมาแล้ว ทุกคนก็เหมือนได้เสาหลักกลับคืนมา มีที่พึ่งพิง มีความมั่นใจ แม้แต่เสียงพูดก็เปี่ยมไปด้วยพลังแล้ว“เฉินเอ๋อร์ เจ้ากลับมาแล้ว ปล่อยให้แม่คิดถึงตั้งนาน!” ถงเฟยดีใจจนร้องไห้คนอื่นก็เช่นกันเฟิงเย่เสวียนโอบเอวเล็กของฉู่เชียนหลีไว้ มองดูจวนที่คุ้นเคย ใบหน้าที่คุ้นเคย สิ่งเดียวที่คิดถึงในเวลานี้คือลูก!เมื่อเดินเข้าจวน ก็ตรงไปที่เรือนหานเฟิง เข้าไปในห้อง ก็มองเห็นเด็กสองคนที่นอนอยู่ในเปลโยกสองคน!พวกนางนอนด้วยกัน เพิ่งดื่มนมอิ่ม กำลังนอนหลับสนิทกำปั้นเล็กๆ ของพี่สาวตัวอ้วนวางอยู่ที่ข้างศีรษะทั้งสองข้าง ปากน้อยๆ ที่อวบอิ่มห่อยื่นออกมาเล็กน้อย และดูดปากเป็นระยะ เหมือนกำลังนึกถึงรสชาติของนม น่ารักมากน้องสาวตัวผอมเหมือนรู้สึกไม่ปลอดภัย มือน้อยกำผ้าห่อทารกแน่น ร่างกายเล็กๆ นอนขดตัว ราวกับต้องการซ่อนตัวเองไว้ใบหน้าของเด็กที่อ่อนเยาว์สะกิดหัวใจเฟิงเย่เสวียนในพริบตา ทำให้เขา
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 977
“สวรรค์!”มีชาวบ้านเห็น ตกใจจนกรีดร้องรอตอนที่ฉู่เชียนหลีไปดู เห็นเพียงผ้าห่อทารกตกลงไปในทะเลสาบอย่างรวดเร็ว นางอยู่ห่างออกมาสิบกว่าเมตร อย่างไรก็ช่วยไม่ทันพริบตานั้น หัวใจนางเหมือนถูกมีดกรีดขณะที่ทุกคนกำลังประหม่า ในช่วงเหตุการณ์คับขัน มีร่างเงาสีหมึกสายหนึ่งพุ่งพรวดเข้ามาราวกับวิญญาณผี พลันกระโดดข้ามทะเลสาบอย่างฉับไว รับเด็กไว้แล้วร่อนลงพื้นอย่างมั่นคงปลอดภัยหายห่วง!สมองของฉู่เชียนหลีว่างเปล่าไปชั่วพริบตาหนึ่ง ขาอ่อนจนเกือบล้มลงพื้น โชคดีที่เยว่เอ๋อร์รีบประคองไว้ เมื่อยืนมั่นคงและเงยหน้ามอง ก็ต้องตะลึงอีกครั้งเขา!เขากลับมาแล้ว!เฟิงเย่เสวียน!เขายังคงสวมชุดเพ้าหมึกสีเข้ม เกล้าผมตั้งสูง ไม่เจอกันสามเดือน ผิวของเขาเข้มขึ้นเล็กน้อย มีแผลเป็นตรงแก้มหนึ่งสาย ช่วยเพิ่มความเฉียบคมให้เขาสามส่วน ระหว่างคิ้วเต็มไปด้วยแววของความเหนื่อยล้าจากการเดินทางไกล ทำให้แลดูหนักแน่นและเป็นผู้ใหญ่กว่าเมื่อก่อนฉู่เจียวเจียวตกใจมาก“อ๋องเฉิน…”เขากลับมาได้อย่างไร?เหตุใดจู่ๆ ก็โผล่ออกมาโดยไม่ให้ซุ่มไม่ให้เสียงเหมือนกับผี?เฟิงเย่เสวียนอุ้มเด็กไว้ในข้อพับแขน มืออีกข้างยกขึ้น มองนางด้วยร
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 976
รอนางกลายเป็นพระชายารัชทายาท เวลาที่ฉู่เชียนหลีพบนาง จำเป็นต้องคุกเข่าคำนับฉู่เจียวเจียวเชิดคางขึ้นเล็กน้อย เหลือบมองนางแวบหนึ่ง กล่าวราวกับประทานความเมตตา“ถ้าหากเจ้ารู้จักประมาณตน ทางที่ดีตอนนี้ออกไปจากนอกสายตาของข้า ถ้าหากข้าอารมณ์ดีแล้ว วันข้างหน้า ข้าก็จะละเว้นพิธีของการคำนับเมื่อเจ้าพบข้า”ราชโองการยังประกาศไม่ถึงจวนอ๋องหลี นางก็วางมาดของพระชายารัชทายาทแล้วกิริยานั่น น้ำเสียงนั่น ท่าทางนั่น เหมือนนกยูงรำแพนหางตัวหนึ่ง เหลือบมองฉู่เชียนหลีจากเบื้องสูงฉู่เชียนหลีหัวเราะ“พระชายารัชทายาทแล้วอย่างไร? พระชายาอ๋องหลีแล้วอย่างไร? หรือทำผิดแล้ว ไม่ต้องยอมรับผิดก็ได้?”“หรือในความเข้าใจของเจ้า เมื่อเจ้าเป็นพระชายารัชทายาท ก็สามารถใช้อำนาจบาตรใหญ่ อยากทำอะไรก็ได้?”เมื่อชาวบ้านได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าเปลี่ยนทันทีถ้าหากแม้แต่พระชายารัชทายาทก็ไร้เหตุผลเช่นนี้ เมื่อรัชทายาทขึ้นครองบัลลังก์ จะปฏิบัติต่อราษฎรอย่างดีหรือ?พระชายารัชทายาทใช้อำนาจรังแกคน อวดอ้างบารมีเช่นนี้ มีนางอยู่ ราษฎรสามารถมีชีวิตที่ดีหรือ?ฉู่เจียวเจียวรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติของชาวบ้าน นางรีบกล่าว“ฉู่เ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 975
ฉู่เจียวเจียว “?”เมื่อหันไปมอง เห็นเพียงเต๋อฝูพาหมอหลวงสูงวัยท่านหนึ่งมารออยู่ที่ด้านข้าง และไม่รู้ว่ามาตั้งแต่เมื่อไรฉู่เชียนหลีประหลาดใจเล็กน้อย“กงกงเต๋อฝู ท่านอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?”เต๋อฝูสะบัดแส้มาไว้ในข้อพับ โน้มตัวเล็กน้อย คำนับทีหนึ่ง กล่าวตอบอย่างนอบน้อม“ข้าน้อยรับบัญชาจากฝ่าบาท เดิมทีควรไปประกาศราชโองการที่จวนอ๋องหลี ตอนที่เดินผ่านตรงนี้ เห็นพระชายาทั้งสองท่านโต้เถียงไม่ลงตัว จึงสั่งให้คนเข้าวังเชิญหมอหลวงมา สุขภาพของพระนัดดาองค์โตเกี่ยวข้องกับอนาคตของราชวงศ์ ข้าน้อยไม่กล้ารอช้า”ประกาศราชโองการ?ฉู่เชียนหลีเข้าใจอะไรบางอย่างในพริบตาดูเหมือนฉู่เจียวเจียวให้กำเนิดพระนัดดาองค์โต ฝ่าบาทจึงมีราชโองการแต่งตั้งอ๋องหลีเป็นรัชทายาท…แต่ตอนนี้นางไม่มีเวลาให้คิดมาก ความสนใจทั้งหมดล้วนจดจ่ออยู่บนตัวของเด็กที่ร้องไห้ไม่หยุด“รบกวนหมอหลวงลองตรวจสุขภาพของพระนัดดาองค์โตหน่อย ว่าปลอดภัยหรือไม่?”หมอหลวงพยักหน้า เดินเข้าไปฉู่เจียวเจียวตื่นตระหนกทันที…มือที่อุ้มลูกกระชับเล็กน้อย พลางจับผ้าห่อทารกไว้แน่น แววตาสั่นไหว ลนลานเล็กน้อยแต่มาถึงขั้นนี้ นางไม่มีข้ออ้างที่จะปฏิเสธแล
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 974
เยว่เอ๋อร์สะดุ้งตกใจชาวบ้านเบิกตากว้างขณะที่เด็กกำลังจะร่วงลงบนพื้น ฉู่เชียนหลีกระโจนเข้าไป ก่อนหนึ่งวินาทีที่เขาจะตกลงบนพื้น นางรับเขาเอาไว้ได้อย่างหวุดหวิดพูดถึงก็แปลก เมื่อครู่ตอนอยู่ในอ้อมแขนพระชายา เอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด พอมาอยู่ในอ้อมแขนของฉู่เชียนหลี เสียงร้องไห้ก็ค่อยๆ เบาลง และสงบไปในที่สุดทันใดนั้น มีเสียงตะคอกดังขึ้น“ฉู่เชียนหลี!”“เจ้าทำอะไร!”ฉู่เจียวเจียวรีบเดินเข้าไป แย่งลูกกลับคืนมาทันที“ต่อให้เจ้าไม่พอใจข้า ก็ไม่ควรโยนลูกของข้า! เจ้ารู้หรือไม่ว่าด้วยความสูงเมื่อครู่ หัวของจื่อเยี่ยชี้ลงข้างล่าง มีโอกาสที่จะคอหักตายทันที!”“เจ้าก็เป็นแม่คนเช่นกัน จิตใจอำมหิตเช่นนี้ได้อย่างไร!”นางชี้หน้าฉู่เชียนหลี ตำหนิด้วยความโกรธและเสียงดัง พูดบลาๆ ราวกับปืนกล ไม่ปล่อยให้ฉู่เชียนหลีได้พูดแทรกคนชั่วชิงร้องเรียนก่อน ก็คงประมาณนี้“อุแว้…”เด็กที่เพิ่งเงียบไปสองวินาที เริ่มร้องไห้อีกครั้งฉู่เจียวเจียวรีบกล่อม “จื่อเยี่ยเป็นเด็กดี จื่อเยี่ยไม่ร้องนะ แม่ไม่ดีเอง ล้วนเป็นเพราะแม่ไม่ดีเอง ล้วนเป็นความผิดของแม่ แม่ไม่ควรให้กำเนิดเจ้า ถ้าหากเจ้าเป็นเด็กผู้หญิง เกรงว่าคงไม่
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 973
มัวแต่ห่วงยืนกรานว่าเป็นฝีมือฉู่เชียนหลี จนลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท…ก็จริง หลังจากคลอดลูก สมรรถภาพด้านต่างๆ ของร่างกายลดลง แม้แต่ความจำก็ไม่ดีเป็นครั้งคราวอย่างที่เรียกว่าคลอดลูกหนึ่งครั้ง โง่ไปอีกสามปีจริงๆ ฉู่เชียนหลีเดินออกมาหนึ่งก้าว ยื่นมือแล้วกล่าว“ส่งเด็กมาให้ข้า”ฉู่เจียวเจียวกอดลูกแน่น ถอยหลังหนึ่งก้าวโดยไม่รู้ตัว“เหตุใดต้องให้เจ้าตรวจ? ข้าเชื่อใจเจ้าได้หรือ? เจ้าเป็นทักษะการแพทย์ จื่อเยี่ยมีปัญหาหรือไม่ มันก็ขึ้นอยู่กับปากของเจ้าไม่ใช่หรือ?”ในความเป็นจริง ร้อนตัวเล็กน้อยเฟิงเจิ้งจื่อเยี่ยถูกพิษหรือไม่ ในใจนางรู้ดีที่สุดถ้าหากถูกเปิดโปงต่อหน้าทุกคน นางจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน และยังจะถูกชาวบ้านวิพากษ์วิจารณ์ฉู่เชียนหลีกล่าวอย่างเย็นชา“ต่อหน้าชาวบ้านมากมายเช่นนี้ ภายใต้การจ้องมองของทุกคน ถ้าหากข้าคิดจะทำอะไร สามารถหลบพ้นสายตาของทุกคนหรือ?”แม้นางโง่เพียงใด ก็ไม่ทำเรื่องที่โง่เขลาเช่นนี้เดินเข้าไปอีกครั้ง จับมุมหนึ่งของผ้าห่อทารก“ส่งเด็กให้ข้า บนร่างกายเขามีพิษหรือไม่ ข้าพิสูจน์ก็รู้เอง”ฉู่เจียวเจียวยิ่งกอดลูกแน่นแล้ว “เจตนาเจ้าไม่ดี ข้าไม่มีทางส่งจื่อเยี่ยให
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 972
“เจ้ากล้าวางยาพิษพระนัดดาองค์โต!”เสียงตะคอกของฉู่เจียวเจียวดังมาก ทำให้ชาวบ้านโดยรอบได้ยินกันทุกคน และยิ่งทำให้ชาวบ้านตกใจมากพิษ!เพราะความริษยา พระชายาอ๋องเฉินจึงวางยาพิษกับเด็กทารกที่เพิ่งคลอดได้สามวัน!สวรรค์!ทันใดนั้น สายตาของทุกคนที่มองฉู่เชียนหลีกลายเป็นแปลกประหลาด…เยว่เอ๋อร์โกรธแล้ว “พระชายาอ๋องหลี ท่านพูดเหลวไหลอะไร! พระชายาแค่อุ้มเขาครู่เดียว ยังไม่ถึงห้าอึดใจก็ถูกท่านแย่งกลับไปแล้ว จะมีพิษได้อย่างไร! นี่ท่านเป็นโรคหลงผิดหรือ?”“อุแว้…”เสียงที่ร้องไห้ไม่หยุดของเด็ก ก็เหมือนกับเป็นหลักฐานที่หนักแน่น โต้กลับคำพูดของเยว่เอ๋อร์คำพูดของเยว่เอ๋อร์ดูไม่มีน้ำหนักทันทีชาวบ้านทุกคนไม่เชื่อ เสียงวิพากษ์วิจารณ์ราวกับระลอกคลื่น“เมื่อครู่ข้าเห็นกับตา ตอนแรกพระนัดดาองค์โตไม่ได้ร้องไห้ หลังจากที่กลับถึงอ้อมแขนของแม่ ก็ร้องไห้ไม่หยุด นี่ไม่ได้แสดงให้เห็นว่ามีปัญหาหรอกหรือ?”“ใช่ พระนัดดาองค์โตต่อต้านเช่นนี้ แค่ดูก็รู้ว่าไม่สบาย”“หรือว่าถูกพิษจริงๆ?”“ถ้าหากนางฆ่าพระนัดดาองค์โตตาย ลูกสาวฝาแฝดที่นางคลอด ก็จะกลายเป็นที่โปรดปรานที่สุดในราชวงศ์แล้วไม่ใช่หรือ?”“ใช่…”เสียงก
