Share
บทที่ 414
Related chapters
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 415
เวลาเดียวกัน ในเมืองตงหนิง ทุกคนกำลังตามหาอย่างร้อนใจ“อ๋องเฉิน!”“พระชายาอ๋องเฉิน!”“พวกท่านอยู่ที่ไหน? อ๋องเฉิน…”บนถนน รองแม่ทัพเจียงพาทหารยามค้นหาไปทั่ว ส่วนหานเฟิงไปที่รัชทายาท แต่ไม่ได้อะไรกลับมาเลย จิ่งอี้กับจางเฟยก็ตามหาทุกที่ หลิงเชียนอี้ลากขาที่ได้รับบาดเจ็บ เดินกะโผลกกะเผลกตามหา ชาวบ้านได้ยินเสียงการเคลื่อนไหว ก็รีบมาสมทบ ช่วยกันออกตามหาเช่นกัน“พระชายาอ๋องเฉิน…”“อ๋อง…”“รีบดูตรงนั้น!”ทันใดนั้น ไม่รู้ว่าใครตะโกนเสียงดัง ทำให้ทุกคนหันไปมองพร้อมกัน มองเห็นร่างเงาสีหมึกอันสูงศักดิ์สายหนึ่งกระโดดลงมาจากกำแพงสูง และลงสู่พื้นอย่างมั่นคงเขาคืออ๋องเฉิน!“นายท่าน!”“ท่านน้า!”“อ๋องเฉิน!”คนทั้งกลุ่มก็วิ่งเข้ามาล้อมรอบอย่างรวดเร็ว คนที่เป็นห่วงก็เป็นห่วง คนที่ถามก็ถาม คนที่กังวลก็กังวล สายตาหลายคู่จับจ้องไปที่ทั้งสอง“นายท่าน เมื่อคืนท่านไปไหนมา?”“ท่านน้า น้าสะใภ้ พวกท่านไม่เป็นอะไรกระมัง?”ทุกคนเป็นห่วงฉู่เชียนหลียังขดตัวอยู่ในอ้อมแขนของเขา ภายใต้สายตามากมายที่จับจ้อง รู้สึกเขินอายเล็กน้อย บิดเอวอยากลงไปแต่ฝ่ามือเฟิงเย่เสวียนออกแรงฉับพลัน อุ้มนางไว้แน่น“ไม
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 416
ฉู่เชียนหลีสังเกตเห็นนาง ได้ยินเรื่องที่ตนเองไม่รู้ จากบทสนทนาของพวกเขา“เมื่อคืน?”นางเงยหน้าด้วยความสงสัย “เมื่อคืนพวกเจ้าไปที่รัชทายาท? ใช่แล้ว เรื่องของโรคระบาด…”“จัดการได้พอประมาณแล้ว”เฟิงเย่เสวียนขัดคำพูดนาง ป้องกันไม่ให้นางถามมาก และจบบทสนทนาอย่างรวดเร็ว “ไปตรวจสอบสถานการณ์ที่รัชทายาท หลังจากกลับมาเจ้าก็ล้มป่วย เรื่องโรคระบาดปล่อยให้ข้าจัดการเถอะ เจ้าพักฟื้นร่างกายก่อน เรื่องอื่นไม่ต้องเป็นห่วง”ฉู่เชียนหลีอ้าปาก “แล้ว…”“เจ้าทำดีมาก” เฟิงเย่เสวียนเงยหน้ามองไปทางเด็กสาวเขาเบี่ยงประเด็น และดึงดูดความสนใจของฉู่เชียนหลีได้สำเร็จสายตาฉู่เชียนหลีมองไปที่เด็กสาว “พ่อแม่เจ้าจากไปหมดแล้ว?”เด็กสาวเม้มปาก ค่อยๆ หลุบตาลง ซ่อนความเศร้าไว้ในส่วนลึกของดวงตา “จากไปหมดแล้ว…”บิดาเสียชีวิตเพื่อปกป้องเมืองมารดาเสียชีวิตเพราะติดโรคระบาดสำนักยุทธ์ตระกูลอวิ๋นแยกย้ายแล้วปัจจุบันโดดเดี่ยวเพียงลำพังทันใดนั้น นางพุ่งพรวดมาข้างหน้า พร้อมกับคุกเข่าลง “พระชายาอ๋องเฉิน ท่านจะกลับเมืองหลวง พาข้าไปด้วยเถอะ! ข้ามีวิทยายุทธ์ สามารถปกป้องท่าน!”“ท่านพ่อจากไปแล้ว ข้าไม่มีบ้านแล้ว ข้าไม่รู้
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 417
ทำไมขอรางวัลแบบนี้?นางเกือบจะสงสัยหูของตนเองเบิกตาอย่างเหลือเชื่อ หันไปมองคนข้างๆ อย่างตะลึงงัน——โอกาสที่จะได้เจริญร่ำรวยดีๆ แบบนี้ ปรากฏว่านายใช้มันมาเล่นงานฉัน?——นางเล่นงานฉัน?——หรือว่าฉันเป็นศัตรูของนาย?——จวนอ๋องเฉินยากจนขนาดนั้น หรือในใจของนายไม่รู้เลย?นางรู้สึกเหลือเชื่อมาก คนสองคนที่วันก่อนยังปรองดองสามัคคีกัน วันนี้ยืนอยู่บนตำหนักต้าเฉิน กลับต่อต้านชิงความได้เปรียบ!ข้อศอกฮ่องเต้ยันอยู่บนราวจับ มือเท้าคาง สีหน้าลำบากใจเล็กน้อย“ซี้ด…ไม้นั่นเราเป็นคนประทานให้จริง โอรสแห่งสวรรค์ คำสัญญาดั่งทองคำพันชั่ง จะผิดคำพูดได้อย่างไร?”ฉู่เชียนหลีพยักหน้าแรงๆใช่!โอรสสวรรค์พูด ห้ามกลับคำ!“แต่ว่า”นาง “?”“เจ้าเจ็ด เจ้าสร้างผลงานใหญ่ เป็นกรณีพิเศษ เชียนหลี เรื่องของไม้นั่น ก็ให้มันแล้วไปเถอะ” คำพูดของฮ่องเต้เปลี่ยนฉับพลัน เปลี่ยนใจโดยตรงฉู่เชียนหลี “...”ฝ่าบาท วินาทีก่อนท่านบอกว่าคำพูดของโอรสแห่งสวรรค์ คำมั่นสัญญาดั่งทองคำพันชั่ง วินาทีต่อมาก็กลับคำแล้วทำไมท่านเปลี่ยนใจเร็วยิ่งกว่าพลิกหน้าหนังสือ!ท่านพูดแล้วไม่รักษาคำพูดได้อย่างไร!ท่านเป็นโอรสสวรรค์นะ!เฟิงเ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 418
จวนรัชทายาทอ๋องเฉินเข้าวังขอรางวัล รัชทายาทกลับจำเป็นต้องกลับเมืองหลวงล่วงหน้าหนึ่งวัน และยังแสร้งทำเป็นติดโรค จึงจะสามารถหลีกเลี่ยงความอับอายครั้งนี้ตอนนี้เขานอนอยู่บนเตียง ฟังข่าวจากในวัง โมโหจนหน้าเบี้ยวพระชายารัชทายาทพลางป้อนยา พลางกัดฟันด้วยความโมโห“เกินไปแล้ว!”“รัชทายาท ท่านเป็นคนไปเมืองตงหนิงก่อน ผลงานควรเป็นของท่าน อ๋องเฉินแย่งผลงานของท่านได้อย่างไร! และยิ่งแย่งอย่างโจ่งแจ้ง เกินไปแล้ว!”นางรู้สึกไม่ยุติธรรมแทนรัชทายาทตอนนี้ ทุกคนต่างชื่นชมคุณงามความดีของอ๋องเฉินกับพระชายาอ๋องเฉิน กลับไม่มีใครสรรเสริญรัชทายาทที่ติดโรคเฟิงเจิ้งอวี้นอนอยู่บนเตียง หลับตาทั้งสองข้าง ไม่อยากพูดถึงเรื่องของเมืองตงหนิงอีกแล้วเขาแพ้ให้กับเฟิงเย่เสวียนอีกครั้งความสามารถของเขาสู้เฟิงเย่เสวียนไม่ได้จริงๆ…ความจริงของเรื่องนี้ทำให้เขาโกรธแค้น ทำให้เขาไม่สบายใจ หากเฟิงเย่เสวียนแย่งตำแหน่งรัชทายาทของเขา… “อ๋องเฉินไม่เคยเห็นท่านเป็นพี่น้อง!” พระชายารัชทายาทโมโหจนตาแดง อย่างไรเขาก็กล้ำกลืนแค้นนี้ไม่ลง“รัชทายาท พวกเราจำเป็นต้องเข้าวัง ทูลเรื่องนี้กับฝ่าบาทให้ชัดเจน อ๋องเฉินรังแกกันเกินไป
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 419
พูดจบ สับขาก็วิ่ง ไร้เงาในพริบตาเด็กสาวอวิ๋นอิงที่เดินตามอยู่ข้างล่างฉู่เชียนหลียกเปลือกตาขึ้น มีประกายที่เยือกเย็นสายหนึ่งแลบผ่านแววตาผู้ว่าการหวังขุนนางผู้ปกครองของเมืองตงหนิงคนที่ทำให้พ่อนางตาย…ฉู่เชียนหลียกไม้ตีสุนัขที่หมุนเล่นในมือ เล็งไปทางแผ่นหลังที่วิ่งไปไกลของเฟิงเย่เสวียน มุมปากเผยอขึ้นอย่างเย็นชา“เชอะ!”ถือว่าเจ้าวิ่งเร็ว!หนีได้ชั่วขณะ สุดท้ายก็หนีไม่พ้น สายหน่อยค่อยคิดบัญชีกับเจ้า!“พระชายา ยินดีต้อนรับกลับจวนขอรับ!” พ่อบ้านและเหล่าคนรับใช้เดินเข้ามาอย่างยิ้มแย้ม ยกชายกน้ำ เอาอกเอาใจ ท่าทางนอบน้อม ปรนนิบัติอย่างเหมาะสมเดินทางหลายวัน เหนื่อยล้าแล้วไม่รู้เพราะเหตุใด ตั้งแต่อิๆ อ๊าๆ กับเฟิงเย่เสวียน นางมักจะรู้สึกเหนื่อยล้า ร่างกายไร้เรี่ยวแรง ราวกับไม่แข็งแรงเหมือนเมื่อก่อนนางนวดกลางหว่างคิ้วครู่หนึ่ง “พอแล้ว ควรทำอะไรก็ไปทำงานของตัวเองเถอะ อวิ๋นอิง เจ้าตามข้ามา”“เจ้าค่ะ!”เข้าจวนเยว่เอ๋อร์กับเจ้าดำน้อยล้อมรอบฉู่เชียนหลีอย่างมีความสุข หลังจากเข้าไปในเรือนข้าง จึงจะพบว่ามีเด็กน้อยผมสั้นท่าทางเขินอายคนหนึ่งตามมาด้วยเยว่เอ๋อร์อยากรู้อยากเห็น “พระชายา
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 420
เสียงตวาดอย่างเย็นชาดังขึ้น ผู้ว่าการหวังตกใจจนเข่าอ่อนคุกเข่าลงพื้น“อ๋องเฉินโปรดใจเย็น โปรดใจเย็น!”เขารีบกล่าว “ข้าน้อย…ข้าน้อยไม่ได้หนีขอรับ แค่…แค่อยากเดินทางไปถึงเมืองหลวง ทูลเรื่องโรคระบาดในเมืองหลวงต่อฝ่าบาทด้วยตัวเอง เพื่อขอความช่วยเหลือกลับมา”เขาแก้ตัวด้วยคำพูดเจ้าเล่ห์เพื่อให้ตนเองหลุดพ้นความผิดเหอะ!เฟิงเย่เสวียนหัวเราะอย่างเย็นชา ประกายในดวงตายิ่งเยือกเย็นข้ออ้างงี่เง่าเช่นนี้ มีใครเชื่อบ้าง?“เจ้าหนี” เขาตวาดเสียงดังอย่างเด็ดขาด “เพราะตอนที่เจ้าจากไป เมืองตงหนิงวุ่นวายไปหมด ราษฎรสูญเสียเสาหลัก บาดเจ็บล้มตายนับไม่ถ้วน เจ้ามีเหตุผลอะไรจะแก้ตัว!”ตบโต๊ะอย่างแรง เสียงที่ดุดันทำเอาผู้ว่าการหวังตกใจจนเกือบเป็นลมแน่นอนว่าเป็นเพราะเขากลัวตาย!สถานการณ์โรครุนแรงเช่นนั้น คนชนชั้นสูงในเมืองพากันหนีหมดแล้ว เขาไม่อยากตายสิ่งสำคัญที่สุดคือ…เขาได้รับจดหมายลับจากรัชทายาทล่วงหน้า รัชทายาทเป็นคนบอกให้เขาไสหัวไป…เขาเป็นคนของรัชทายาท“อ๋องเฉิน ข้าไม่ได้…ข้า ข้า…ข้า…” เขาร้อนรนจนอธิบายอะไรไม่ออกภายใต้ความร้อนใจ ดึงคนหนุนหลังออกมาโดยตรง“รัชทายาทเป็นคนบอกให้ข้าไป!”ดึงรั
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 421
ฉู่เชียนหลีกำตรงส่วนของด้ามจับที่ได้รับการขัดเงาอย่างประณีต กดปุ่มลับ พลันยกมือสะบัดออกไป ซ่า…คทาเล็กสั้นที่แข็งแรงและละเอียดอ่อนสะบัดออกทันที กลายเป็นกระบองยาวเจ็ดท่อนที่ถูกทำมาจากเหล็กอย่างประณีต เสียงสะบัดดุดัน เหมือนกับงูที่แลบลิ้น เปล่งประกายอันหนาวเย็นนางถือไม้ตีสุนัขไว้ในมือ มองไปทางเฟิงเย่เสวียนอย่างยิ้มแย้ม“ท่านพี่….”เสียงที่จริตจะก้านเอ่อล้นออกมาจากไรฟัน เดิมทีมันควรจะไพเราะและอ่อนโยน ทว่ากลับทำให้แผ่นหลังของเฟิงเย่เสวียนหดเกร็ง เหมือนถูกน้ำเย็นกะละมังหนึ่งเทลงมาจากศีรษะเย็นตั้งแต่หัวจรดเท้าเย็นจนถึงใจเมื่อก่อน นางไม่เคยเรียกเขาเช่นนี้…นางคงจะไม่ฆ่าสามีเพื่อผดุงคุณธรรมจริงๆ กระมัง!ฉู่เชียนหลียิ้มจนคิ้วโค้งงอ ไม่เป็นพิษเป็นภัย ถามอย่างยิ้มหวาน “ตอนเจ้าอยู่ในวัง ทำไมไม่ขอรางวัล แต่ให้ฮ่องเต้เรียกคืนไม้ของข้า?”ยกเท้าเดินไปทางเขา ตีไม้ตีสุนัขที่เรียวยาวบนฝ่ามือทีแล้วทีเล่า“เจ้ามีความเข้าใจผิดอะไรกับข้าหรือ?”รอยยิ้มลึกซึ้ง“หือ?”เฟิงเย่เสวียน “...”ตอนนี้ เขาสงสัยอย่างมาก ตนเองเป็นลูกแท้ๆ ของฮ่องเต้หรือไม่! มีพ่อที่ไหนทำกับลูกเช่นนี้?เม้มปาก เกลี้
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 422
เยว่เอ๋อร์เงยหน้าขึ้นหานเฟิง!เมื่อเห็นเขา สีหน้าของนางจืดชืดลงหลายส่วนหานเฟิงเดินเข้ามา มือที่ซุกอยู่ในแขนเสื้อล้วงไปล้วงมา ยึกยักอยู่พักใหญ่ จึงจะหยิบถุงเงินสีชมพูใบหนึ่งออกมาอย่างเขินอาย ใช้สองมือยื่นออกไป“ครั้งก่อนไม่ระวังทำถุงเงินของเจ้าสกปรก ให้ อันนี้ชดเชยให้เจ้า”สีชมพูอ่อน กับผู้ชายที่เย็นชา ขัดแย้งกันอย่างรุนแรง ไม่สอดคล้องเลยสักนิดตัวเขาเองก็ไม่ค่อยเป็นธรรมชาตินัก ก้มศีรษะ เขินอายเล็กน้อยโตจนป่านนี้แล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่มอบถุงเงิน…มือของเขาถือกระบี่ ฆ่าคน เปื้อนเลือดมาโดยตลอดเยว่เอ๋อร์ขมวดคิ้วครั้งก่อน…นางลุกขึ้นยืน “ไม่ต้องแล้ว ก็แค่ถุงเงินหนึ่งใบ ไม่ได้มีค่ามากนัก”พูดจบ หมุนกายเดินจากไปหานเฟิงอึ้งเล็กน้อย ยืนตัวแข็งอยู่ตรงที่เดิม สองมือยังคงค้างอยู่ในท่ายื่นของกลางอากาศถูกปฏิเสธ…ปฏิเสธ…ตั้งแต่เล็กจนโต นอกจากพี่สาว นี่เป็นครั้งแรกที่เขาอยากขอโทษใครสักคนด้วยความจริงใจ ถุงเงินใบนี้ยังได้ถามความเห็นของสาวใช้เจ็ดแปดคน และผ่านการคัดสรรอย่างใส่ใจทว่า…มองดูแผ่นหลังที่เดินจากไปของเยว่เอ๋อร์ เขายืนตัวแข็งอยู่ตนที่เดิม ไม่รู้เพราะเหตุใด รู้สึกทรมานเ
Latest chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 895
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 894
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 893
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 892
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 891
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 890
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 889
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 888
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 887
