แชร์

บทที่ 218

สายตาของเฟิงเย่เสวียนเคร่งขรึม จ้องมองใบหน้างามที่อยู่ตรงหน้าอย่างล้ำลึก กล่าวถามเสียงขรึม

“ขอถามแม่นาง พวกเราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนใช่หรือไม่?”

ลางสังหรณ์ของเขาไม่เคยผิดพลาด

ต้องเคยเจอกันแน่นอน!

ฉู่เชียนหลีหลุบตาลง รีบสะกดความประหลาดใจในดวงตาลงไปอย่างรวดเร็ว จงใจดัดเสียง เอ่ยปากพูด

“บุรุษมักจะชวนคุยเช่นนี้ เมื่อเจอสตรีหน้าตางดงาม”

ไม่ได้พูดอะไรอีก ก็ก้มหน้าก้มตาเก็บห่อยา

เฟิงเย่เสวียนได้ฟังประโยคนี้ ก็เลิกคิ้วเล็กน้อย

ปฏิเสธไม่ได้ นางงามมากจริง ๆ พูดจาก็เหน็บแนมมากเช่นกัน แต่ว่าตอนนี้เขามีเรื่องเร่งด่วนอยู่ ไม่มีเวลาคุยกับนางต่อ

รีบเก็บถุงยาทั้งหมดขึ้นมาแล้วคืนให้นาง “ขอถามชื่อของแม่นาง?”

ฉู่เชียนหลีคว้าเอาถุงยา ไม่อยากจะพูดกับเขาต่อแม้แต่ประโยคเดียว

“เด็กกำพร้า ไม่มีชื่อ!”

พูดจบ หันหลังกลับแล้วก็เดินจากไป

แหวกฝูงชน เดินไปอย่างรวดเร็ว

เฟิงเย่เสวียนยืนอยู่กับที่ จ้องมองแผ่นหลังของหญิงสาวที่ถูกฝูงชนบดบัง จนกระทั่งลับสายตา ถึงได้เรียกคืนสายตา

ในเวลานี้ บริเวณไม่ไกลนัก หานเฟิงวิ่งเข้ามา

“นายท่าน ทหารองครักษ์เงาได้กระจายตัวไปทั่วทั้งเมืองหลวงแล้ว ทันทีที่พระชายาปรากฏตัว ก็จะ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status