Share
บทที่ 170
Related chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 171
ตูม…ราวกับฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ กะทันหัน ผ่าลงกลางกบาลของฉู่เชียนหลี ทำให้สมองของนางว่างเปล่าไปชั่วพริบตานางกับเฟิงเย่เสวียน…นอนด้วยกันแล้ว…พวกเขานอนด้วยกันแล้ว…ในอนาคตนางตั้งใจจะไปจากจวนอ๋องเฉิน… ดวงตาสีหมึกของเฟิงเย่เสวียนหรี่ลงเล็กน้อย มองดูใบหน้าที่ตะลึงงันอย่างเห็นได้ชัดของฉู่เชียนหลี เกิดความสนใจเล็กน้อย เขาเงี่ยหู ตั้งใจฟังเสียงในใจของนาง ได้ยินเพียง——ฉันได้เขาแล้ว? ได้เขาแล้ว? ฉัน…เชี่ย นี่มันเยี่ยมไปเลย!——ในอนาคตรอฉันไปจากจวนอ๋องเฉิน สร้างคฤหาสน์ของตัวเอง เลี้ยงชายบำเรอของตัวเอง เฟิงเย่เสวียนก็คือตัวท็อปในคฤหาสน์ของฉัน! เขา “...”“เหตุใดพระชายาจึงเงียบ?” เขามองนางอย่างลึกซึ้งฉู่เชียนหลีเงยหน้าขึ้น “ข้าตกอยู่ในสถานการณ์ที่คับขัน ท่านอ๋องกับอ๋องหลีลงมือช่วยเหลือพร้อมกัน รู้สึกซาบซึ้งยิ่งนัก”——โชคดีที่ฉันมาจากศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด เปิดกว้างทางความคิด มองเรื่อง ‘เพศ’ ก็ค่อนข้างเปิดกว้างเหมือนกันทุกคนล้วนมีความปรารถนา ความรัก เพศ เงินทอง ชื่อเสียง ผลประโยชน์ นางก็ไม่ยกเว้นเช่นกันในมุมมองของทางการแพทย์ การผ่อนคลายเป็นประโยชน์ต่อร่างกายและจิตใจยิ่งกว่านั้น ตั
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 172
ฉู่เชียนหลีกลับพยักหน้าอย่างอารมณ์ดี “ด้วยสถานะของท่าน สมควรแต่งเยอะเช่นนี้จริงๆ”เฟิงเย่เสวียน “?”ก่อนหน้านี้เยว่เอ๋อร์เคยบอกนาง สถานะของอ๋องเฉินสามารถแต่งชายาเอกหนึ่งคน ชายารองสองคน อนุภรรยาสี่คน อี๋เหนียงแปดคน สาวใช้ห้องข้างสิบหกคน…และนางในฐานะชายาเอก เรือนส่วนหลังอยู่ภายใต้การดูแลของนาง นางจำเป็นต้องแบกรับหน้าที่ส่วนนี้ฉู่เชียนหลีเดินออกมาข้างหน้าสองก้าว ถามอย่างใส่ใจ“ท่านอ๋อง ท่านตั้งใจจะรับอนุภรรยาเมื่อไร? สนใจแม่นางตระกูลใด? ข้าจะได้ให้คนส่งสินสอดไปให้”“?”เขาจะรับอนุภรรยา นางกลับไม่สนใจ?!เฟิงเย่เสวียนรู้สึกว่าเหมือนโดนมีดปักกลางหัวใจทันที เขาไม่พอใจแล้วสีหน้ามืดมน คำพูดอันเย็นชาไม่กี่คำเล็ดลอดออกมาจากไรฟัน“พระชายาช่างใส่ใจยิ่งนัก”ฉู่เชียนหลีรู้สถานะของตนเองมาก “ในฐานะที่เป็นพระชายาอ๋องเฉิน นายหญิงของครอบครัว รับอนุภรรยาให้สามี เป็นเรื่องที่ข้าสมควรทำ”สีหน้าของเฟิงเย่เสวียนยิ่งมืดแล้ว “เจ้าบอกว่าจะชีวิตนี้ ชาตินี้ เคียงคู่กันไม่ใช่หรือ?”“ท่านบอกว่าทั่วหล้าไม่มีผู้ชายที่ดีไม่ใช่หรือ? รวมถึงตัวท่านด้วย”“...แต่ข้าจะรับอนุภรรยา เจ้ากลับยินยอม?”“ถูกต้อง ท่
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 173
“พระชายา…”สีหน้าของหานเฟิงแทบจะร้องไห้ออกมาอยู่แล้วเขาไม่สามารถทรยศนายท่าน และไม่สามารถล่วงเกินพระชายา ติดอยู่ตรงกลาง กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ร้อนรนจนน้ำตาแทบไหลฉู่เชียนหลีลูบศีรษะของเขา “เป็นเด็กดี พูดเร็ว”สายตาหานเฟิงจ้องมองไปทางห้องหนังสือแวบหนึ่งนายท่าน ขอโทษขอรับ ความลับที่ท่านยังฉี่รดที่นอนตอนอายุหกขวบ เกรงว่าจะเก็บไม่อยู่แล้ว! หานเฟิงสูดลมเข้าลึกๆ หนึ่งที ในเมื่อถูกพระชายาจับจุดอ่อน เขาก็ไม่ดิ้นรนแล้ว“พระชายา ข้าบอกท่านแล้ว ท่านห้ามบอกนายท่านว่าข้าเป็นคนพูดเด็ดขาด”“เจ้าวางใจได้ ข้าจะเก็บเป็นความลับแน่นอน”ประกายแห่งความสนใจฉายในแววตาฉู่เชียนหลี รีบเงี่ยหูขยับเข้าไปใกล้ ค้อมเอวต่ำ ท่าทางลับๆ ล่อๆ เป็นท่าแอบฟังที่ได้มาตรฐานหานเฟิงขยับไปข้างหูนาง พูดเสียงเบาได้ยินกันแค่สองคน“ที่จริงนายท่านเขา…”ไม่ได้!หากพูดความลับที่ฉี่รดที่นอนออกไป รับรองว่าเขาตายเร็วขึ้นแน่คำพูดมาถึงปลายลิ้น รีบเปลี่ยนเรื่อง“ที่จริงนายท่านเขาไม่ได้ชอบพระชายารองเซียว! ท่านเป็นผู้หญิงคนแรกของเขา”ฉู่เชียนหลีตะลึงงันโดยตรงอะไรคือนางเป็นผู้หญิงคนแรกของเฟิงเย่เสวียน?“พระชายาไม่รู้หรอก นา
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 174
ทางนี้ฉู่เชียนหลีเดินออกจากเรือนหานเฟิง พ่อบ้านก็วิ่งเข้ามาด้วยสีหน้าร้อนรน “พระชายา!”เขาเดินอย่างเร่งรีบ พลางหอบหายใจ“พระชายา แย่แล้ว! รัชทายาทมาแล้ว สีหน้าของเขาบูดบึ้ง ไม่ยอมไปนั่งห้องโถงหน้า และไม่ยอมดื่มชา พูดแต่ว่าต้องการพบท่านอ๋อง!”ฉู่เชียนหลีได้ยินแล้วหรี่ตาลงเล็กน้อยมาหาถึงที่จริงด้วย“ให้เขารอไปก่อน อีกเดี๋ยวข้าค่อยไป” พูดจบก็หมุนกายไปกวักมือ “เจ้าดำน้อย!”จวนอ๋องเฉิน ห้องโถงหน้าเฟิงเจิ้งอวี้ในชุดผาวสีม่วงนั่งอยู่บนเก้าอี้หลักอย่างสูงส่ง ทุกท่วงท่ากิริยาล้วนแลดูสูงศักดิ์ ระหว่างคิ้วซ่อนกลิ่นอายอันน่าเกรงขามที่เยือกเย็น สายตาเย็นชา รอบกายแผ่กลิ่นอายอันชั่วร้ายที่ไม่ควรล่วงเกินเหล่าบ่าวไพร่ยืนห่างๆ อยู่ข้างนอก แต่ละคนก้มหน้า ไม่กล้าส่งเสียง ไม่กล้าล่วงเกินเวลาผ่านไปประมาณครึ่งก้านธูปเฟิงเย่เสวียนมาแล้ว“พี่ใหญ่มากะทันหัน และไม่ได้บอกกล่าวล่วงหน้า ข้าเสียมารยาทแล้ว” เขาเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มเฟิงเจิ้งอวี้เงยหน้า กวาดมองแวบหนึ่ง กระแทกถ้วยชาในมือลงบนโต๊ะอย่างเย็นชาปัง!เสียงดังก้องอยู่ในอากาศ บรรยากาศก็ตึงเครียดลงในเวลาเดียวกันบรรดาบ่าวไพร่ยิ่งหดไหล่และก
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 175
“จวี้เฟิงอะไร?”ฉู่เชียนหลีเงยหน้า เสียงที่เต็มไปด้วยความสงสัยดังกระจายออกไป ทุกคนในห้องโถงล้วนสามารถได้ยินอย่างชัดเจนนางลูบหัวหมาป่า มองไปทางรัชทายาทอย่างไม่เข้าใจ“ไม่ทราบว่ารัชทายาทพูดเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร? จวี้เฟิงอะไร? ขโมยอะไร? ท่านกับอ๋องเฉินต่างก็เป็นคนของราชวงศ์ ใช้คำว่า ‘ขโมย’ ดูเหมือนจะไม่ค่อยเหมาะสมกระมัง?”ที่นี่มีบ่าวไพร่ดูอยู่ตั้งมากมาย ส่วน ‘ขโมย’ ใช้สำหรับพูดถึงนักย่องเบาเฟิงเจิ้งอวี้หรี่ตา มองฉู่เชียนหลีตั้งแต่หัวจรดเท้ามีข่าวลือบอกว่านางมีความรู้ด้านทักษะการแพทย์เมื่อวาน ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นกับนาง…“หมาป่าที่อยู่ข้างกายเจ้า มันเป็นหมาป่าเทพแห่งเขาคุนหลุนของข้า จวี้เฟิง แม้ไม่รู้ว่าเจ้าใช้วิธีการอะไรเปลี่ยนสีขนของมันก็ตาม แต่จะบอกว่าข้าดูผิดอย่างนั้นหรือ?”นี่เป็นสัตว์เลี้ยงของเขา!และเป็นอาวุธสังหารที่มีเฉพาะในจวนรัชทายาทของเขา“เอ๋?” ฉู่เชียนหลีเอียงศีรษะ ยิ่งฉงนสงสัยแล้ว “องค์รัชทายาท ท่านเลิกล้อเล่นได้แล้ว มันเป็นแค่หมาป่าตัวใหญ่ธรรมดาตัวหนึ่ง”แววตาของเฟิงเจิ้งอวี้ขรึมลงฉับพลัน มีกลิ่นอายอันชั่วร้ายแผ่ซ่านรอบตัวเมื่อเขาพูดดีก็ควรจะยอมรับผิดทัน
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 176
“หยุดเดี๋ยวนี้นะเจ้าดำน้อย!”เมื่อเขี้ยวที่แหลมคมของหมาป่าขาวกำลังจะขย้ำรัชทายาท ฉู่เชียนหลีตะคอกห้ามมันไว้อย่างมือว่องตาไวมันดึงปากของมันกลับมาอย่างเชื่อฟัง แต่กลับจ้องรัชทายาทอย่างดุร้าย มีประกายสีเขียวเข้มฉายอยู่ในแววตา ไม่ว่าสั่งใครก็ไม่กล้าเข้าใกล้ส่งเดชเฟิงเจิ้งอวี้ตกใจเล็กน้อยเมื่อก่อน จวี้เฟิงกินคน…เขี้ยวที่แหลมคมทั้งปากของมัน สามารถฉีกกระชากและบดกระดูกของเหยื่อทุกชนิดตอนที่มันอยากกินเขาอย่างดุร้าย ความกระหายเลือด ความดุร้าย และการฆ่าในชั่วพริบตานั้น ทำให้เขาแอบตกใจเล็กน้อยความน่าเกรงขามนี่ มันคือจวี้เฟิงแน่นอน!“องค์รัชทายาท ต้องขอโทษจริงๆ เจ้าดำน้อยของข้านิสัยไม่ค่อยดี และยิ่งไม่ชอบให้คนแปลกหน้าเข้าใกล้” ฉู่เชียนหลีจูงหมาป่าขาวไปไว้ด้านหลัง จากนั้นขอโทษรัชทายาทด้วยรอยยิ้มจางๆสายตาของเฟิงเจิ้งอวี้จ้องเขม็งหมาป่าขาวตัวนั้นจวี้เฟิง!ของเขา!ถูกแย่ง!“พระชายาอ๋องเฉิน เจ้าต้องรู้ไว้นะ ทั่วหล้าไม่มีเรื่องอะไรที่เป็นความลับ เรื่องทุกอย่างที่เจ้าทำ ล้วนสามารถตรวจสอบ”คำพูดนี้บ่งชี้ไปที่เรื่องฉู่เชียนหลีแย่งจวี้เฟิงจุดจบของการล่วงเกินเขา ทางที่ดีนางอย่าได้ลองดีกว
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 177
“ในเมื่อยากก็ช่างเถอะ”ฉู่เชียนหลีพูดจบก็ไปแล้วเฟิงเย่เสวียน “?”ข้ายังพูดไม่ทันจบเลย!นอกเสียจากเจ้าจูบข้าหนึ่งที!ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่เด็กๆ แล้ว อายุสิบห้าปีแล้ว จะทำตัวเป็นผู้ใหญ่สักนิด หนักแน่นสักหน่อยเหมือนเขาไม่ได้เลยหรือ จะฟังเขาพูดให้จบก่อนไม่ได้เลยหรือ?เรือนข้าง“พระชายา…” เยว่เอ๋อร์เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม ทว่าเมื่อเห็นหมาป่าขาวที่เดินตามหลังฉู่เชียนหลี กลับกลัวจนหดคอเล็กน้อยอย่างไรก็ตามหมาป่าตัวนี้ใหญ่เกินไป!สูงหนึ่งเมตรกว่า ขาสี่ข้างล่ำสัน ขนเงา กรงเล็บแหลมคม สายตาเฉียบขาด มีน้ำหนักมากถึงสามร้อยกว่าชั่ง แค่ยืนอยู่ตรงนั้น ขอแค่เป็นมนุษย์ใครก็กลัว“เยว่เอ๋อร์ เก็บกวาดห้องข้างๆ เสียหน่อย ให้เจ้าดำน้อยอยู่ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เจ้าดำน้อยก็คือส่วนหนึ่งของครอบครัวเราแล้ว”เยว่เอ๋อร์อ้าปาก“หา! มัน มัน…หมา…หมา…หมาป่าตัวนี้…”ฉู่เชียนหลีตบไหล่เยว่เอ๋อร์ “ไม่ต้องกลัว มันเชื่องมาก”“เจ้าดำน้อย ทักทาย”เมื่อสิ้นเสียง เจ้าดำน้อยขยับหัวขนาดใหญ่ของมันเข้าไปในอ้อมแขนของเยว่เอ๋อร์ ทำเอาเยว่เอ๋อร์ตกใจจนยืนไม่มั่นคง ล้มก้นจ้ำเบ้าลงกับพื้นเจ้าดำน้อยขมวดคิ้วที่ไม่มีอยู่จริง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 178
“หนาว?”จิ่งอี้ตะลึงงันก่อน ทันใดนั้นเหมือนนึกถึงอะไรบางอย่าง รีบก้าวไปข้างหน้า จับข้อมือของฉู่เชียนหลี“คุณหนู ล่วงเกินแล้ว”เมื่อสิ้นเสียง ก็ตรวจชีพจรหลังจากนั้นไม่กี่วินาที ก็ได้รับคำตอบ“เป็นเคล็ดวิชาเหมันต์”ฉู่เชียนหลีได้ยินแล้วตะลึงงันเล็กน้อย เคล็ดวิชาเหมันต์…ในสมอง นึกถึงบทสนทนาที่เจ้าสำนักคนเก่าพูดกับนางทันที‘ข้าเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว ตอนนี้ข้าจะถ่ายทอดพลังยุทธ์ทั้งชีวิตและเคล็ดวิชาเหมันต์ให้เจ้า…’ตอนนั้น ร่างกายของนางไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่ผิดปกติ จึงไม่ได้เก็บเรื่องนี้มาใส่ใจนางถามอย่างประหลาดใจ “จิ่งอี้ ความหมายของเจ้าคือ…ใน ในร่างกายข้ามีวรยุทธ์เลิศล้ำอยู่?”สวรรค์!เหมือนจอมยุทธหญิงในโทรทัศน์ สามารถปลิดชีพในสามกระบวนท่า หนึ่งสู้สิบ เหยียบหิมะไร้ร่องรอย วรยุทธ์เลิศล้ำเหล่านี้ เป็นสิ่งที่นางไม่กล้าแม้แต่จะคิดจิ่งอี้กล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เจ้าสำนักคนเก่าอุทิศตนให้กับการฝึกฝนวรยุทธ์ทั้งชีวิต กำลังภายในของเขาบริสุทธิ์และล้ำลึกมาก มากกว่าคนทั่วไปไม่ต่ำกว่าสามเท่า”“ในเมื่อถ่ายทอดให้ท่าน เช่นนั้นก็อยู่ในตันเถียงของท่าน เพียงแต่ท่านยังไม่ได้เรียนรู้วิธีใช้ม
Latest chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 895
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 894
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 893
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 892
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 891
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 890
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 889
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 888
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 887
