บทที่ 463

เกิดความวุ่นวายในราชสำนักหลายวัน สุดท้ายฮ่องเต้จิ่งผิงไม่ได้สั่งให้คนตรวจสอบ อีกทั้งลงโทษองค์ชายทั้งหมดโดยตรง

บ้างก็หักเบี้ยเดือน บ้างก็กักบริเวณ

ไม่ลำเอียงไม่เข้าข้าง ไม่รอดแม้แต่คนเดียว

แม้แต่เซียวจิ่งอี้ก็ถูกตำหนิ

เหล่าขุนนางเบิกตากว้างด้วยความงงงวย ชั่วขณะไม่รู้ว่าฮ่องเต้จิ่งผิงคิดจะทำอะไรกันแน่

เฉิงเอินกงก็ถูกจับผิดในเรื่องงานเช่นกัน ถูกต้องข้อหาละเลยในการปฏิบัติหน้าที่ หักเบี้ยเดือนครึ่งปี และลดตำแหน่งหนึ่งขั้น

นับตั้งแต่ฮ่องเต้ขึ้นครองราชย์ เคารพและกตัญญูต่อชุยไทเฮาแม่บุญธรรมคนนี้มาก

แม้แต่จวนเฉิงเอินกงก็ได้รับความเมตตาและความโปรดปรานไม่หยุด

นี่เป็นครั้งแรกที่ลงโทษเฉิงเอินกง

หักเบี้ยเดือนครึ่งปีอะไรนั่น เฉิงเอินกงไม่ใส่ใจเลยสักนิด

จวนเฉิงเอินกงเป็นครอบครัวใหญ่ เบี้ยเดือนแค่นั้นจะพอเลี้ยงชีพได้อย่างไร

เบี้ยเดือนแค่นั้น เฉิงเอินกงยังไม่เห็นอยู่ในสายตา

สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกอัดอั้นทรมานใจคือ ถูกลดตำแหน่งหนึ่งขั้น

อย่าดูถูกว่าเป็นแค่หนึ่งขั้น ขุนนางมากมายพยายามทั้งชีวิต ก็ไม่สามารถก้าวข้ามหนึ่งขั้นนี้

รอเฉิงเอินกงออกจากจวนองค์ชายสาม รู้ว่าสิ่งที่พวกเขาต้องเจอทั้งหมด ล้ว