บทที่ 9

วันรุ่งขึ้น ณ บริษัทไวน์เนอร์

เจียงเซิงนั่งอยู่ในห้องทำงานของเธอเพื่อตรวจสอบการออกแบบของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา จากนั้นเธอก็โยนแฟ้มลงบนโต๊ะ

"ไม่มีความคิดสร้างสรรค์ แม้แต่คำนิยามของการออกแบบยังไม่รู้เลย หลายปีมานี้เครื่องประดับของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ใช้เงินไปกับการเอาของไม่ดีมาปนกับของดีเพื่อทดจำนวนงั้นเหรอ?"

พนักงานที่ยืนอยู่ห้องทำงานดูลำบากใจเป็นอย่างมาก "คุณโซราคะ ผู้อำนวยการเจียงบอกว่า แบรนด์เครื่องประดับของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ต้องไปตามสไตล์ดั้งเดิมเท่านั้นค่ะ"

เจียงเซิงกอดอกเอนตัวพิงกับเก้าอี้ แล้วหัวเราะ "สไตล์ดั้งเดิมยังไง?"

เธอกางไฟล์ข้อมูลของผลิตภัณฑ์เครื่องประดับขึ้นมา "ในอุตสาหกรรมเครื่องประดับแฟชั่นพวกนี้เป็นเพียงขยะเท่านั้น ผู้อำนวยการเจียงของพวกคุณมีความสามารถจริงๆ หลังเข้ารับตำแหน่งก็ถอดคนที่มีความสามารถในแผนกออกทั้งหมด ตอนนี้ ไวน์เนอร์แม้แต่ผลิตภัณฑ์ของตัวเองยังทำออกมาไม่ได้ ได้แต่ขายของที่คนอื่นไม่เอาแล้ว จะผลาญก็ไม่ใช่ผลาญแบบนี้นะ"

พนักงานนิ่งเงียบและไม่ตอบโต้ใดๆ

เจียงเซิงลุกขึ้นยืน แล้วพูดว่า "พาฉันไปที่โกดังเก็บวัตถุดิบที"

"ค่ะ" พนักงานพยักหน้า

เจียงเซิงเดินตรงไปที่โกดังเก็บวัตถุดิบพร้อมกับเธอ และบังเอิญเหลือบไปเห็นชายคนหนึ่งที่เธอไม่อยากเห็นที่หน้าลิฟต์พอดี

เมื่อซือเย่เจ๋วเห็นว่าเธอมองข้ามเขา ดวงตาก็หม่นลง แล้วหันหลังกลับไป "เห็นคนแล้วทักทายไม่เป็นหรือไง?"

เจียงเซิงหยุดฝีเท้าลง คิดว่ายังไงซะเขาก็เป็นคนที่จ่ายเงินพันล้านให้กับเธอ หญิงสาวกัดฟันแน่น หันกลับไปส่งยิ้มเล็กน้อย "ค่ะ สวัสดีค่ะบอส"

"คุณเจียงจะไปไหนเหรอครับ"

เจียงเซิงหยุดชะงัก เขารู้ได้ยังไงว่าเธอมาจากตระกูลเจียง?

ซือเย่เจ๋วเดินไปประจันหน้าเธอ "คุณจะไปไหน?"

ผู้ชายคนนี้ช่างว่างจังเลยนะ

เจียงเซิงยิ้มๆ "ทำไมล่ะคะ อย่าบอกนะว่าฉันไปที่โกดังเก็บวัตถุดิบก็ต้องได้รับการอนุมัติจากคุณซือเสียก่อน?"

ผู้ชายของเจียงเวยคนนี้ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นเสียจริง?

"ดีเลย ผมเองก็อยากรู้ว่าคุณไปทำอะไรที่โกดังเก็บวัตถุดิบเหมือนกัน"

เจียงเซิง"..."

โกดังเก็บวัตถุดิบเป็นที่เก็บอัญมณีและเครื่องประดับ เมื่อพนักงานหญิงเปิดไฟ โกดังที่กว้างใหญ่เต็มไปด้วยกล่องที่วางซ้อนกันมากมายตามมุม บนโต๊ะและชั้นวางก็เรียงรายไปด้วยอัญมณีที่ยังไม่ถูกเจียระไน

เครื่องเจียระไนวางอยู่บนโต๊ะ มีอุปกรณ์ครบครัน

เจียงเซิงเดินไปที่ชั้นวาง หยิบหินอัญมณีชิ้นหนึ่งลงมาดู เธอหยิบหินอัญมณีแล้วเดินไปที่เครื่องตัด

พนักงานหญิงคนนั้นตกตะลึง พลางโพล่งขึ้นทันที "คุณโซรา คุณจะอะไรคะ?"

เจียงเซิงไม่ตอบ แต่ใช้เครื่องตัดหินดิบและเพิ่งตัดไปเพียงชิ้นเดียว เจียงเซิงก็สามารถสังเกตเห็นความผิดปกติขึ้นมาได้

"โอเคเลยนะ ตอนนี้ไวน์เนอร์เริ่มทำของปลอมแล้วเหรอ?" เจียงเซิงหยิบหินอัญมณีที่ตัดแล้วเดินไปที่พนักงานหญิง “ใครเป็นผู้รับผิดชอบโกดังเก็บวัตถุดิบ?”

พนักงานหญิงพูดอย่างประหม่า "ผู้จัดการเฉิน"ค่ะ

ใบหน้าของเจียงเซิงหม่นลง "บอกผู้จัดการเฉินให้มาพบฉันเดี๋ยวนี้"

ซือเย่เจ๋วเดินขึ้นไปยังหินอัญมณีที่ถูกตัดแล้ว ใช้นิ้วชี้ที่สวมใส่ขีดเพชรขูดลงไปยังหินอัญมณี และเผยให้เห็นรอยขีดข่วนอย่างเห็นได้ชัด

เจียงเซิงกอดอกแล้วเดินไปข้างๆเขา เลิกคิ้วแล้วยิ้มๆ "คุณซือ ยังไงซะนี่ก็เป็นบริษัทของแฟนคุณ มีอัญมณีปลอมแบบนี้คุณจะจัดการยังไงคะ?"

ซือเย่เจ๋วก้มมองต่ำ หันไปหาเธอ "นี่ไม่ใช่บริษัทที่แม่ของคุณก่อตั้งขึ้นมาหรอกเหรอ?"

เมื่อพูดอย่างนั้น รอยยิ้มของเจียงเซิงก็แข็งทื่อ

"หากทำให้เรื่องนี้บานปลาย มันไม่มีผลดีต่อคุณเลยนะ เจรจากันส่วนตัวเถอะ"เขาพูดอย่างใจเย็น

เจรจาส่วนตัว?

เหอะ การนำเข้าหินอัญมณีต้องได้รับการอนุมัติจากเจียงเวย ตามราคาตลาดแล้ว ราคาของหินอัญมณีแท้ที่ดีนั้นสูงมาก แต่ราคาของอัญมณีกึ่งเจือปนนั้นต่ำมาก

หากเจียงเวยไม่เข้าใจก็ว่าไปอย่าง แต่หากเธอได้หินอัญมณีกึ่งเจือปนเพราะจ่ายราคาต้นทุนไม่ไหว เธอก็ไม่สามารถนั่งอยู่เฉยๆได้

"ถ้าเป็นเจียงเวยจริงๆ..."

"เธอไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเครื่องประดับ จะถูกหลอกลวงก็ให้อภัยได้" ซือเย่เจ๋วหันไปมองเจียงเซิง พูดด้วยน้ำเสียงเฉยเมย "เรายังไม่ได้สืบค้นความจริง เพราะงั้นอย่าด่วนสรุป"

เจียงเซิงเยาะเย้ยในใจ

นิสัยปกป้องคนใกล้ชิดช่างเหมือนกับเหยียนเหยียนเป๊ะ...

เดี๋ยวก่อน เธอคิดอะไรอยู่?

"ผู้จัดการเฉินมาแล้วค่ะ"

พนักงานหญิงพาผู้จัดการเฉินเข้ามา ในตอนแรกผู้จัดการเฉินพูดอะไรบางอย่างอย่างมั่นใจกับพนักงานหญิงคนนั้น แต่เมื่อเห็นซือเย่เจ๋ว สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

"ท่าน...ท่านซือ ท่านมาที่นี่ได้ยังไงครับ?"ใบหน้าของผู้จัดการเฉินดูซีดเล็กน้อย

ซือเย่เจ๋วเดินไปตรงหน้าเขา "อัญมณีเจือปนพวกนี้ คืออะไร?"

เม็ดเหงื่อเย็นๆได้ผุดขึ้นบนหน้าผากของผู้จัดการเฉิน แย่แล้ว หินอัญมณีเหล่านี้ถูกปรับแต่งตามความต้องการของผู้อำนวยการเจียง หากพวกเขาถูกจับได้แล้วละก็...

แม้ว่าเขาจะบอกว่าเป็นผู้อำนวยการเจียง แต่ผู้อำนวยการเจียงก็เป็นผู้หญิงของท่านซือ ถึงตอนนั้นคนที่เดือดร้อนก็คงเป็นตัวเขาเอง!

"คือ... เดิมทีผมไม่ได้รับผิดชอบอัญมณีชุดนี้ ผู้จัดการจ้าวที่ลาออกไปแล้วมีหน้าที่ดูแลหินอัญมณีเหล่านี้ครับ ผมเองก็ไม่รู้ว่าหินอัญมณีเหล่านี้มีการปลอมปน"

ยังไงก็ลาออกไปแล้ว เขาแค่ลากออกมารับผิดแทนแค่นั้น

"คุณกำลังโกหกอยู่"

เจียงเซิงถามอย่างเคร่งขรึม "ตอนที่จ้าวลี่ซินอยู่ในตำแหน่งไม่เคยมีหินอัญมณีเจือปนในไวน์เนอร์เลย เขาทำงานในไวน์เนอร์มาสิบห้าปี หากเขาทำผิดพลาดในขั้นพื้นฐานแบบนี้ เขาคงถูกไล่ออกไปนานแล้ว ยังจะต้องรอพวกคุณอีกเหรอ?"

ผู้จัดการเฉินตกตะลึง โซราคนนี้รู้ได้ยังไงว่าจ้าวลี่ซินเคยทำงานในไวน์เนอร์มาก่อน

"เอ่อ…ผมไม่รู้จริงๆครับ"

"คุณกลัวว่าคุณจะรับผิดแทนใครบางคนสินะ?" เจียงเซิงจ้องมองเขาด้วยสายตาที่เย็นชา

ซือเย่เจ๋วเหลือบมองเธอ แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา

ในเวลานี้ เจียงเวยก็ปรากฏตัวขึ้นนอกประตู