ท่านคะ ทำแบบนี้เห็นทีจะหลงรัก Nc25+

เมื่อมาถึงคอนโดของชายหนุ่ม เวลาก็ล่วงเลยไปจนเกือบสามทุ่ม การจราจรที่ติดขัดทำให้ทั้งสองทำได้เพียงสั่งอาหารมากินแทนการออกไปทานข้างนอก หญิงสาวใช้ปลายนิ้วบรรจงแกะเนื้อปลานิลทอดออกจากก้างอย่างประณีต ก่อนวางลงบนจานของชายหนุ่มพลางเอ่ยเสียงใส

“ปลานิลทอดอร่อยดีนะคะพี่คิณณ์”

“หนูชอบก็กินเยอะๆสิคะ” คิณณ์ละสายตาจากจานอาหาร มองคนตรงหน้าด้วยแววตาอ่อนโยน

“ของดีต้องแบ่งกันชิมสิคะ” รอยยิ้มผุดพรายบนใบหน้างามเปี่ยมไปด้วยความสุข

“ถ้าอย่างนั้นเราต้องผลัดกันชิมแล้วล่ะ” เขาเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ดวงตาคมพราวระยับอย่างสื่อความหมาย

“เหนื่อยขนาดนี้ยังมีแรงหื่นอีกหรือคะ”

“พี่อดมาสามเดือนแล้วนะคนดี” เสียงทุ้มเอ่ยอ้อน พลางส่งสายตาเว้าวอน คนน้องหน้าแดงซ่าน รีบตักข้าวใส่ปากเหมือนตั้งใจจะกลบเกลื่อนความรู้สึก แต่กลับกลายเป็นว่าทำให้เขายิ่งจ้องเธอไม่วางตา

“ทานข้าวค่ะ พูดเรื่องนั้นเวลาทานข้าวได้ยังไงคะ”

“พี่พูดได้ทุกตอนเลยนะ ไม่กินข้าวแล้วทำตอนนี้ยังได้เลย”

เขากระซิบหยอกเสียงพร่า แต่ยังไม่ทันจะขยับเข้าใกล้ คนตัวเล็กก็ส่งสายตาดุมาให้ราวกับเตือนว่าอย่าคิดลองดี ชายหนุ่มชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทำปากยื่นเหมือนเด็กถูกขัดใจ แล้วจึงหันไปจัดการอาหารตรงหน้าเงียบ ๆ

จากมื้ออาหารที่เคยอบอุ่น กลับกลายเป็นว่ามีชายหนุ่มตัวโตนั่งงอนเมียเงียบ ๆ รีบกิน รีบล้างจาน แล้วปิดประตูเดินเข้าห้องไปโดยไม่พูดอะไรอีก ลัลน์มองตามแผ่นหลังกว้างไปแล้วยิ้มมุมปาก ปกติแล้วเขาเป็นคนสุขุม มีเหตุผล แต่ไม่รู้เพราะเหตุใดพักหลังมานี้ถึงได้ช่างแง่งอนและขี้น้อยใจนัก

แต่หญิงสาวหาได้สนใจไม่ ยังคงนั่งกินข้าวของตัวเองอย่างละเมียดละไม ไม่รีบร้อนแม้แต่น้อย กว่าจะเก็บล้างจานเสร็จ ชายหนุ่มก็อาบน้ำเรียบร้อย นอนหันหลังให้เธอบนเตียงเสียแล้ว

“นอนแล้วหรือคะ” เสียงหวานเอ่ยถามคนรักอย่าง้องอน แต่ทว่าก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาแต่อย่างใด มีเพียงไหล่กว้างที่ไหวเล็กน้อยราวกับรับรู้ เธอหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ ก่อนจะส่ายหน้าเล็กน้อย ไม่ได้เซ้าซี้อะไรอีก หยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

เมื่อแสงไฟจากห้องน้ำดับลง เสียงประตูปิดเบา ๆ คิณณ์ที่นอนนิ่งมาตลอดก็ลืมตาขึ้น หันไปมองฝั่งของเธอ ก่อนจะพึมพำกับตัวเองเสียงแผ่ว

“หนูจะไม่ง้อพี่จริงๆใช่ไหม”

เขาเองแค่รู้สึกน้อยใจเธอเท่านั้น ถ้าเธอพยายามง้อเขาอีกนิดเขาก็หายแล้ว เธอไม่ยินยอมให้เขาก็ไม่เป็นไร แต่เมื่อเธอเมินเขาไม่ใส่ใจเช่นนี้เขาก็เสียใจเหมือนกัน

เมื่อเสียงน้ำเงียบลงคิณณ์จึงรีบหันหลังกลับไปดังเดิม ทำเหมือนว่าเขาหลับอยู่ เมื่อที่นอนยวบลงพร้อมแขนเรียววาดกอดคนตัวโต พร้อมกระซิบข้างใบหูของเขา

เขาเพียงแค่น้อยใจ ถ้าเธอพยายามง้อเขาอีกสักนิด เขาก็คงหายแล้ว แม้ว่าเธอจะไม่ยินยอมให้เขาไม่เป็นไร แต่การที่เธอเมินเฉยไม่ใส่ใจเช่นนี้ กลับทำให้เขาเสียใจยิ่งกว่า

เมื่อเสียงน้ำในห้องน้ำเงียบลง คิณณ์รีบหันหลังกลับไปดังเดิม แกล้งทำเป็นหลับสนิท รอคอยปฏิกิริยาของเธอ

เตียงยวบลงเล็กน้อย พร้อมกับไออุ่นจากร่างบางที่ขยับเข้ามาใกล้ แขนเรียววาดกอดเขาไว้หลวม ๆ ก่อนที่เสียงหวานจะกระซิบข้างใบหู

“พี่คิณณ์โกรธหนูเหรือคะ?” เสียงอ่อนโยนแฝงแววออดอ้อนทำให้หัวใจเขาสั่นไหว แต่ชายหนุ่มยังคงนิ่งเงียบ พยายามควบคุมตัวเองไม่ให้เผลอเผยความพอใจออกไป

“พี่คิณณ์” เธอเรียกซ้ำ พร้อมกับแนบแก้มลงบนแผ่นหลังกว้าง ส่งไออุ่นและสัมผัสละมุนละไมที่ทำให้เขาต้องเม้มปากแน่น คิณณ์ถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะพลิกตัวกลับมาสบตากับดวงตากลมใสที่มองเขาอย่างเว้าวอน

“ถ้าหนูง้อพี่แบบนี้ตั้งแต่แรก พี่คงหายงอนไปนานแล้ว”

 “ก็พี่งอนเป็นเด็ก ๆ หนูแค่อยากแกล้งพี่เล่นเอง”เธอยู่ปาก ทำแก้มป่อง

“งั้นพี่คงต้องลงโทษคนที่แกล้งพี่ก่อนแล้วล่ะ”

คิณณ์ยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะใช้มือแตะปลายคางเธอเบา ๆ แล้วโน้มใบหน้าเข้าใกล้สัมผัสกลับกลีบปากอวบอิ่มที่เผยอรับรสจูบแสนหวานของเขา ลิ้นร้อนควานสำรวจภายในโพรงปากอุ่นกวาดเลียชิมความหวาน ก่อนจะค่อยทวีความร้อนแรง บดขยี้ริมฝีปากกันอย่างหนักหน่วง

ลัลน์หลับตาพริ้ม ปล่อยให้เขาช่วงชิงลมหายใจไปอย่างง่ายดาย แรงกดแนบแน่นและจังหวะที่เร่าร้อนของเขาทำให้ร่างบางสั่นสะท้าน ลมหายใจของเธอขาดห้วง ราวกับกำลังจะจมหายไปในห้วงเสน่หา มือหนาเลื่อนไปโอบกระชับรอบเอวบาง ดึงร่างเธอเข้าหาตัวแนบแน่นยิ่งขึ้น ลิ้นร้อนยังคงเกี่ยวกระหวัด กวาดชิมรสหวานอย่างไม่รู้เบื่อ เสียงหอบหายใจสอดประสานไปกับเสียงจูบที่ดังแผ่วเบาภายในห้อง

ลัลน์จิกปลายนิ้วลงบนไหล่กว้าง ในตอนแรกจูบตอบสนองคนแก่กว่าแต่ในตอนนี้เธอพยายามผลักเขาออกเมื่อเริ่มหายใจไม่ทัน แต่คิณณ์กลับรั้งเธอไว้แน่นกว่าเดิม ก่อนจะค่อย ๆ ผละริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง ดวงตาคมมองใบหน้าหวานที่แดงซ่าน ลมหายใจเธอสั่นระรัว ริมฝีปากที่เพิ่งถูกจูบอย่างหนักหน่วงเผยอขึ้นเล็กน้อย ราวกับกำลังเชิญชวนให้เขาช่วงชิงมันอีกครั้ง

"พี่คิณณ์" เธอเรียกชื่อเขาเสียงแผ่ว แววตาสั่นระริก

“คืนนี้พี่ขอทบต้นทบดอกนะ”

ร่างกำยำกดจูบลงบนซอกคอขาว ไล่ลงมาช้า ๆ ทิ้งสัมผัสอ่อนโยนแต่ร้อนแรง ลัลน์ตัวสั่นสะท้าน พยายามเบี่ยงหน้าหนี แต่เขากลับยิ่งรั้งเธอไว้แน่นกว่าเดิม มือหนาถอดชุดคลุมจากร่างบางอย่างง่ายดาย ไม่รีรอปากหยักก้มหน้าดูดยอดอกสีหวานที่เขาห่างหายมานับแรมเดือน พลางขบเม้มขยี้ยอดถันกดจมูกโด่งรับเป็นสันกดจนเต้านมอวบใหญ่นั้นบุ๋มลึกลงไป

ชายหนุ่มหน้ามืดตามัวหลงใหลกลิ่นกายสาว มืออีกข้างที่ว่างลูบไล้ทั่วกายสาวอย่างปลุกเร้าอารมณ์ กายสาวสั่นสะท้านบิดเร่าอยู่ใต้ร่าง เปล่งเสียงร้องครวญครางแผ่วเบาอย่างเสียวซ่าน ร่างบางตอบสนองการปลุกเร้าของชายหนุ่มเป็นอย่างดี เพียงผิวกายร้อนสัมผัสกันหญิงสาวกับเสียววาบไปทั่วทั้งสรรพางค์กายอย่างไม่อาจต้านทานต่อไปได้

แก่นกายยักษ์ของเขาพร้อมโจนจ้วงถ้ำสวาทอันเฉอะแฉะนี้แล้ว เขาพร้อมชนิดที่ว่ามันขยายตัวเปล่งจนเขารู้สึกเจ็บหากไม่ได้รับการปลดปล่อยในตอนนี้เขาคงไม่อาจอยู่ต่อได้แน่ เมื่อคิณณ์ไม่อาจทนได้อีกต่อจับลำยักษ์กระแทกเข้าโพรงสวาทรวดเดียวหมดลำ

“อ๊าส์”

ลัลน์เบิกตากว้าง ร่างกายตึงเกร็งราวกับถูกสายลมร้อนโอบรัดทุกอณูความรู้สึก ปลายนิ้วเรียวจิกลงบนแผ่นหลังกว้างแน่นระบายความเจ็บปวด ภายในโพรงสวาทตอดรัดสิ่งแปลกปลอมแน่นจนชายหนุ่มต้องขบฟันแน่นจนสันกรามเด่นชัด ความรู้สึกอัดแน่นรวมอยู่กลางกายจนเขานั้นแทบจะล่มปากอ่าวเสียตอนนี้

“ผ่อนคลายหน่อยหนู” เสียงทุ้มแหบพร่ากระซิบข้างใบหูขาวพลางขบเม้มปลุกเร้าอารมณ์ให้ร่างบางเสียวกระสัน สะโพกสอบขยับเข้าออกสอดประสานเป็นหนึ่ง ความร้อนในกายทั้งสองต่างสัมผัสกันเนื้อแนบเนื้อยิ่งถูไถทำให้อารมณ์ของทั้งสองกระเจิง

อาจเป็นเพราะว่าทั้งสองห่างหายจากกิจกรรมรักไปเสียนานจึงทำให้ตอบสนองกันเป็นอย่างดี ไม่ว่ามือแกร่งสัมผัสแนบเนื้อไปส่วนใดร่างบางสั่นสะท้านตอบรับอ่อนระทวยไปกับบทรักแสนรัญจวนนี้

พลั่บๆๆๆ

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องอย่างหยาบโลน ท่อนเนื้อโหมกระหน่ำแทงเข้าถี่ยิบกระแทกลืมเหนื่อย ทำเอาลัลน์สิ้นสติตาเบิกโพลง ยามหัวเห็ดชนปากมดลูกหญิงสาวจุกท้องน้อยจนพูดไม่ออกได้แต่ร้องกระเซ่าครวญคราง

“นะ หนู อิ๊ส์ จุก อ๊ายส์”

หญิงสาวบิดตัวเร่าขยับสะโพกหลบหนีแรงกระแทกรุนแรงนั้น มือหนายึดจับสะโพกผายแน่นไม่ให้หลบหนี สายตาคมเต็มไปด้วยไฟราคะจับจ้องเต้าอวบที่สั่นคลอนตามแรงสอดใส่ ริมฝีปากหยักโฉบเข้าครอบครองเต้าหวานดูดดึงตามแรงอารมณ์ที่เริ่มทวีคูณ

จ๊วบๆๆ พลั่บๆๆ

เสียงหยาบโลนดังคลอเคล้าสลับกับเสียงร้องครวญคราง โพรงสวาทเริ่มบีบรัดถี่ยิบตอดรัดลำลึงค์แน่น ท้องน้อยเริ่มปั่นป่วนหดเกร็ง ร่างกายกระตุกสั่นสะท้าน น้ำสีใสอาบไล้ทั่วแก่นกายยักษ์ที่ยังทำหน้าที่อย่างดีแรงไม่มีตก

“อ๊ายส์”

“ผัวจะสร็จแล้ว อืมม” คิณณ์ขบฟัน คำรามในลำคออย่างเสียวกระสัน แรงขับเคลื่อนจากสะโพกสอบยิ่งเร่งขึ้นทวีคูณ เส้นเลือดรอบลำเอ็นขูดไปตามโพรงมดลูกของเธออย่างเสียวซ่าน รูสวาทฉ่ำแฉะที่ตอนนี้ดูดลำเอ็นยักษ์อย่างไม่ปรานี ชายหนุ่มโถมแรงควงงัดเอ็นร้อนกระแทกชนปากมดลูกสาวจนจุก

เขามองกลีบกุหลาบอวบแดงก่ำปลิ้นเข้าออกตามแรงกระแทกกระทั้น เสียงหยาบโลนการกระทบกันของเนินเนื้อกับหน้าขาแกร่งยิ่งปลุกเร้าอารมณ์พิศวาสทั้งสองให้มากยิ่งขึ้น ชายหนุ่มเร่งเร้าจังหวะตะบี้ตะบันกระแทกสะโพกสอบเข้าหาร่องสาว กลิ่นเหงื่อผสมกลิ่นกายสาวปลุกเร้าไฟราคะชายหนุ่มเป็นอย่างดี

เสียงครวญครางเรียกชื่อเขาอย่างอ่อนหวานแต่มันไม่เพียงพอสำหรับเขา เขาต้องการยัดเยียดความเป็นผัวให้ร่างบางโดยที่เธอยอมรับ เมื่อหญิงสาวใต้ร่างไม่ตอบยิ่งกระตุ้นอารมณ์ให้เขาโหมกระหน่ำแทงเข้าออกอย่างรุนแรงยิ่งกว่าเดิม

“อ๊ายส์ พี่คิณณ์เบาๆ อ๊าส์” ลัลน์ร้องครางระงมไม่เป็นภาษาเมื่อชายหนุ่มกระหน่ำแทงร่องสวาทอย่างถี่ยิบ คิณณ์สอดมือเข้าใต้ข้อพับดันเรียวขาสองข้างประกบชิดแนบไปกับทรวงอกนุ่มยุ่น ชายหนุ่มโน้มตัวลงมาก่อนที่สะโพกสอบระรัวแรงใส่ไม่ยั้งจนแท่งเหล็กอวบลำนี้กระแทกปากมดลูกหญิงสาวซ้ำๆจนจุกทุกดอก

แรงบีบรัดภายในแรงขึ้นดูดตอดปลายหัวของเขาจนเสียวสะท้าน ร่างกายสาวบิดเร่าด้วยความเสียวซ่านสะโพกผายอวบอิ่มสวนเด้งรับแรงกระแทกชายหนุ่มอย่างลืมอาย มือน้อยสอดเข้าไปขยุ้มผมหนาสีนิลของเขาอย่างแรงเพื่อระบายความเสียวแสนจะพรรณนาออกมาเป็นคำพูดได้ นอกจากเสียงครวญที่ดังลั่นห้องนี้เป็นคำตอบของคำถามนี้ได้

พลั่บๆ แจ๊ะๆๆ พลั่บๆ

“อ๊ะส์ๆ หนูจะ อิ๊ส์เสร็จ” คิณณ์เมื่อเห็นว่าเธอจะเสร็จเป็นคำรบที่สองยึดสะโพกผายไว้แน่นรีบตอกเอ็นหนาขยับเข้าสุดออกสุด ร่างเล็กสั่นคลอนไปทั้งร่างก่อนจะกระตุกตัวทิ้งตัวลงไป ภายในดูดท่อนเอ็นหนุบหนับ สะโพกระรัวเร็วใส่รูคับแน่นบวมแดง เอ็นเครียดแข็งปวดเสียวปลายหัวเห็ด ร่างกำยำกระเด้าซอยเสียงคำรามดังขึ้นประสานเสียงกรีดร้อง ยัดเอ็นจนสุดความยาวจูบปากมดลูกปล่อยน้ำคาวสีขาวข้นคลั่กใส่ร่องรูคับแน่นที่ตอนนี้ตอดรัดเขาถี่ยิบราวกับช่วยรีดน้ำกามออกมาทุกหยาดหยด

เสียงหอบโยนทั้งสองดังก้องสลับภายในโสตประสาททั้งสอง น้ำรักอัดแน่นเต็มดอกไม้งามจนท้องน้อยของเธอรู้สึกวูบวาบจนทำให้เธอได้สติว่าคนรักเธอนั้นไม่ได้ป้องกัน

“พี่คิณณ์ทำไมไม่ป้องกันคะ” มือบางพร้อมฟาดไหล่หนาอย่างแรง

“ครั้งก่อนก็ไม่ท้อง พี่อุตส่าห์ปล่อยสุดทุกครั้งนะ” คิณณ์ยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

ก่อนที่คนน้องจะได้เอ่ยถ้อยคำเอ็ดเขา คนตัวโตเริ่มขยับเอวพลิ้วไหวอีกครั้ง ปิดปากหญิงสาวไม่ให้ขัดขืนได้อีก น้ำรักสีขาวไหลอาบย้อนล้นทะลักออกมาอาบน้ำสองหน้าขาแกร่งแต่เขาก็หาได้สนใจไม่

ค่ำคืนนี้ยังคงดำเนินไปอย่างร้อนแรง ท่วงทำนองแห่งรักถูกบรรเลงต่อเนื่องไร้จังหวะหยุดพัก เสียงครางแว่วหวานคลอเคล้าไปกับลมหายใจหอบกระเส่า ก้องสะท้อนทั่วทั้งห้องไร้แสงไฟ ทุกสัมผัสลึกซึ้งและเร่าร้อน ดั่งเปลวเพลิงที่ไม่มีวันมอดดับคอยแผดเผาทั้งสองให้จมอยู่กับไฟพิศวาสตลอดทั้งคืนไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลง