Share

บทที่ 112

เสียงของฟิลิปไม่ดังมากนัก เขายิ้มให้คนอื่น ๆ อย่างขอโทษ

อย่างไรก็ตาม คำพูดของเขาทำให้ทุกคนในห้องตกตะลึง

โดยเฉพาะมาร์ธาที่มองเขาราวกับคนไร้ตัวตน เธอรู้สึกแย่ไปหมด และเธอก็สบถโพล่งออกมาว่า “ให้ตายสิ ฟิลิป ไม่มีใครถามแกเลย! ไสหัวออกไปซะ!”

มาร์ธาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ด้วยความโกรธ

ฟิลิปเป็นคนพูดจาพล่อย ๆ

“เปรียบเทียบตัวเองกับลูกเขยของพอลล่า! นายคิดว่านายมีสิทธิ์ที่จะพูดเหรอ?” มาร์ธาคำรามใส่ฟิลิปอย่างโกรธจัด

“ถ้าแกไม่ไร้ประโยชน์ขนาดนี้ ฉันจะอายต่อหน้าครอบครัวแบบนี้ไหม? ตอนนั้น ฉันคงตาบอดที่จะรับขยะไร้ประโยชน์เช่นแกมาเป็นลูกเขย!

“ดูลูกเขยของเธอสิ ดูว่าเขาซื้ออะไรให้เธอ! แล้วแกล่ะ? เคยซื้ออะไรให้ฉันไหม นแกพูดเรื่องไร้สาระขนาดนั้นได้อย่างไร? ถ้าจะไปงานเลี้ยงก็ไปเองได้! ฉันไม่ไป!”

ขณะที่มาร์ธาคำรามใส่ ฟิลิปก้มศีรษะลงอย่างช่วยไม่ได้

ดูเหมือนแม่ยายของเขาได้ขาดสติไปเสียแล้ว ซึ่งตอนนี้เขาไม่มีอะไรดี

ถัดจากพวกเขา พอลล่าสนุกกับการแสดง เธอหัวเราะกับตัวเองอย่างเย็นชา การประชดประชันอยู่บนใบหน้าของเธอรุนแรงขึ้น

เธอแสร้งทำเป็นพูดอย่างใจดี “มาเถอะ มาร์ธา อย่าใส่อารมณ์กับฟิลิปผู้น่าสงสารแบบนั้นเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status