บทที่ 749

กู้ชิงเจ๋อรู้สึกเพียงสมองขาวโพลน คิดแล้วก็ไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดเขาจึงนอนเตียงเดียวกับหลิ่วอวิ๋นเวย

เขาพยายามย้อนนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน จำได้เพียงว่าตอนนั้นเขาอยากรอให้หลิ่วอวิ๋นเวยหลับก่อนค่อยไปหาหวังซื่อ แต่ใครคิดเล่าว่าดื่มชาไปหนึ่งถ้วย เขาก็จำอันใดไม่ได้อีก

หลิ่วอวิ๋นเวยแสร้งตื่นขึ้นมา ได้เห็นสีหน้าตกตะลึงพรึงเพริดของกู้ชิงเจ๋อ นางตกใจก่อนเป็นอย่างแรก ต่อมาเผยสีหน้าเขินอาย

“พี่สาม เมื่อคืนท่าน...”

กู้ชิงเจ๋อไม่คุ้นชินกับท่าทางเช่นนี้ของหลิ่วอวิ๋นเวย พวกเขาเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก เห็นอวิ๋นเวยเป็นน้องสาวมาโดยตลอด

ต่อให้ตอนนี้รู้ว่านางไม่ใช่น้องสาวของตน แต่ความรู้สึกหลายปีนี้เป็นของจริง โดยเฉพาะได้เห็นท่าทางน่าสงสารของอวิ๋นเวย ตั้งแต่เริ่มจนจบเขาก็ไม่อาจหักใจไม่ใยดีนางได้

ดังนั้นหลังได้เห็นอวิ๋นเวยที่โดดเดี่ยวน่าสงสารมาขอความช่วยเหลือ เขาจึงยังรับนางเข้าจวน

แต่ตอนนี้พวกเขากลายเป็นอะไรแล้ว?

หลิ่วอวิ๋นเวยเห็นกู้ชิงเจ๋อยังตกใจและงุนงง ท่าทางสะท้อนความเสียใจ กลับไม่รู้สึกแปลกใจ แต่นางเชื่อว่าระหว่างชายหญิงไม่มีความสัมพันธ์ฉันเพื่อนบริสุทธิ์เช่นนั้นตั้งแต่แรก

ทั้งๆ ที่รู้ว่าน