แชร์

บทที่ 0079

ผู้เขียน: หวานใจ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-01-21 17:00:00
ยิ่งไปกว่านั้น ซูหวั่นไม่ได้ใช้พื้นที่แผงอะไรของนางเลย โดยนางแค่อยู่ตรงมุมๆเท่านั้นเอง

ต่างก็มาจากครอบครัวที่ยากจน พอจะช่วยกันได้ก็ช่วยกันไป

ที่นางสามารถขายผักหมดในวันนี้ก็เพราะซูหวั่น โดยที่เหลือแต่ผักที่ใบแก่นิดหน่อย โดยนางคิดว่าจะเอากลับไปให้ไก่กิน

ป้าปฏิเสธที่จะรับเนื้อตุ๋นครึ่งชาม แ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0080

    ซูหวั่นมองไปที่ซูลิ่วหลาง และซูลิ่วหลางก็ตะเบ็งเสียงอย่างไม่เขินอายออกมาว่า“หนึ่งกระปุกสามตำลึง สองกระปุกห้าตำลึง หนึ่งกระปุกใช้ได้สองเดือนเลยนะครับ!” “เป็นสิ่งที่ต้องมีสำหรับความงามและบำรุงผิวพรรณ รีบมาซื้อเร็วๆนะครับ กำจัดสิวกำจัดริ้วรอย โดยเฉพาะสาวๆที่มีสิวมีแผลเป็นอยู่บนใบหน้า!” เสียงของ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-21
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0081

    สิบแปดกิโลครึ่ง ครึ่งกิโลสิบสตางค์ หากไม่รวมค่าลองชิมและลดราคา นางจะได้กำไลสามร้อยหกสิบสตางค์ ! ในหนึ่งวันสามารถเทียบเท่ากับการที่ซูเหลียนเฉิงออกไปทำงานกว่าครึ่งเดือนเลยทีเดียว และสามารถซื้ออาหารได้มากกว่ายี่สิบกิโลอีกด้วย! นอกจากนี้ยังรวมไปถึงครีมฝูหรงสิบแปดกระปุกและยาสบู่อีกสิบขวด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-21
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0082

    ใครๆต่างก็พูดว่าลูกสาวนั้นไร้ประโยชน์ แต่นางกลับคิดว่า ลูกสาวนั้นเอาใจใส่มากที่สุด เพียงแต่ว่าซูหวั่นได้อยู่กับแม่ที่ไม่เอาไหนอย่างนาง เลยต้องลำบากอยู่แบบนี้ นางถูกบังคับให้รับเงินอัด และก็กอดสองพี่น้องร้องไห้อยู่สักพัก โดยที่ซูเหลียนเฉิงนอนอยู่บนเตียงอิฐไฟและไม่พูดอะไรสักคำ แต่ดวงตาของเขากล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-21
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0083

    หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทุกคนก็มองไปยังนางหวางพร้อมกับหัวเราะออกมา แน่นอนว่าพวกเขาได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ โดยเฉพาะเสียงร้องไห้ของนางหวาง โดยที่พวกเขารู้สึกสงสัยมาตลอดว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่นางหวางกลับปิดปากไม่พูดอะไรเลย เมื่อได้ยินซูหวั่นพูดแบบนี้แล้ว ทุกคนก็โพล่งหัวเราะเสียงดังออ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-22
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0084

    “ป้าฟางคะ ข้าขอตัวกลับก่อนนะ” ในขณะที่ป้าฟางกำลังยุ่งอยู่กับการตักกับข้าวใส่จาน พลางตอบรับกลับมาว่า“อ้อ ได้ๆโก่วต้านไปส่งพี่อาหวั่นเร็วเข้า!” ซูหวั่นเดินไปที่บ่อน้ำ และตักน้ำเต็มถัง จากนั้นโก่วต้านก็เดินมาพร้อมถังไม้เล็กๆ“พี่อาหวั่นครับ แม่ข้าให้ข้ามาช่วยพี่น่ะ” ซูหวั่นกล่าวขอบคุณ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-22
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0085

    นางจางไม่เชื่อว่าซูหวั่นจะกล้าเอาเรื่องนี้ไปป่าวประกาศจริงๆ เพราะหากคนในหมู่บ้านซีสุ่ยรับรู้เรื่องนี้ ชื่อเสียงของซูหวั่นก็จะพลอยไม่ดีไปด้วยเช่นกัน ถึงเวลานั้นลูกสาวของตระกูลซูก็คงจะขายไม่ออก และซูหวั่นก็เป็นหลานสาวของตระกูลซูเช่นกัน มันก็ต้องถูกเหมารวมอยู่แล้ว ซูหวั่นค้ำกรอบประตูด้วยมือ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-22
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0086

    ใบหน้าของแม่เฒ่าเซี่ยงมืดมน แทบจะเสแสร้งทำไปไม่ไหวแล้ว หากไม่ใช่เพราะว่าเงินอัดในอ้อมแขนได้เตือนนางเอาไว้ นางก็คงจะระเบิดอารมณ์ออกมาตั้งนานแล้ว “นังหนูหวั่น ที่บ้านเงินอัดไม่พอจุนเจือไม่ใช่เหรอ ย่าไปหางานหนึ่งมาให้เจ้าได้ บ้านหลินหยวนไว่ที่อยู่ในเมืองห่างออกไปแค่นี้เอง เจ้าไปเป็นสาวใช้ล้างเท

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-22
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0087

    ซูหวั่นรับผ้าเช็ดหน้ามาและเช็ดน้ำตาไม่กี่หยดที่หางตา ล้างมือและทำไส้หมูและหัวหมูต่อไป นางหลี่รู้สึกกังวลเล็กน้อย นางนั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างเหม่อลอย และมองไปทางบ้านใหญ่เป็นครั้งคราว สิ่งที่แม่เฒ่าเซี่ยงได้พูดมาเมื่อครู่นี้ นางได้ยินหมดแล้ว หลินหยวนไว่เป็นคนแบบไหนนางก็รู้อยู่แก่ใจดี แค่คิดไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-22

บทล่าสุด

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0478

    มีกลิ่นที่คุ้นเคยอย่างอธิบายไม่ได้ปะทะที่ปลายจมูก พร้อมกับลมหนาวที่พัดเอาความเย็นเข้ามา "แม่นางซู" เสียงที่คุ้นเคยทำให้นางตื่นตกใจ นางหันกลับมาและผลักไป๋หลี่ชิงออกไป พร้อมกับพูดด้วยใบหน้าที่เยือกเย็นราวกับน้ำแข็งว่า "ไป๋หลี่ชิง เป็นสุภาพบุรุษบนขื่อคาน มันสนุกมากเลยใช่ไหม?" ไป๋หลี่ชิงถอยห

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0477

    "ซู่ซู่——" ลมหนาวพัดมากระทบกับใบหน้าของคนทั้งสอง จนรู้สึกเจ็บอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ กิ่งก้านของต้นไม้ใหญ่ริมทางแกว่งไปมาสองสามครั้ง ทำให้หิมะไหลตามใบไม้และตกลงสู่พื้นเสียงดังเปาะแปะ ซึ่งเมื่อตกลงไปในพื้นที่หิมะที่กว้างใหญ่แล้วนั้น มันก็ทำให้รู้สึกหนาวเหน็บเป็นอย่างมาก พ่อเฒ่าซูพูดคัดค้าน

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0476

    เมื่อซูเหลียนเฉิงและซูลิ่วหลางเข้ามาในห้อง นางก็เอื้อมมือไปบีบเอวของซูฉางโซว่ อย่างดุเดือด แล้วพูดคำรุนแรงออกมาว่า "เจ้ามีสมองหรือเปล่า ข้าบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าต่อต้านบ้านรอง ทำไมไม่ฟังเลยล่ะ?" ซูฉางโซว่ไม่ได้จริงจังกับมัน และพูดด้วยรอยยิ้ม "เมียจ๋า เจ้าจะกลัวเขาไปทำไม แล้วอีกอย่าง พี่รองก็ไม่ไ

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0475

    เมื่อซูหวั่นได้ยินดังนั้นจึงเดินออกไป หมูถูกแบ่งและแต่ละชิ้นมีขนาดเท่ากัน ขั้นแรกนางโรยเกลือบนเนื้อแต่ละชิ้นแล้วเกลี่ยให้ทั่วเนื้อแต่ละชิ้นแล้วใส่ในขวดเพื่อหมัก หลังจากผ่านไปสองสามวันก็สามารถนำไปแขวนบนฟืนและรมควันได้ หมูและเศษหมูหนักประมาณหนึ่งร้อยกิโลกรัม ซูหวั่นเก็บไว้ยี่สิบห้ากิโลกรัม

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0474

    แม่เฒ่าเซี่ยงได้ยินนางพูดถึงเรื่องนี้ สีหน้าของนางก็อ่อนลง นางกังวลและพูดว่า "ฉางอานอายุมากขึ้นแล้ว เขาควรจะหาภรรยาหลังจากการสอบในฤดูใบไม้ผลิ ตราบใดที่เขามีชื่อเสียงในซิ่วไฉ ผู้หญิงที่สูงศักดิ์พวกนั้น เขาก็เลือกได้ตามใจชอบไม่ใช่หรือ?" นางจางแอบพึมพำอยู่ในใจว่าสตรีผู้สูงศักดิ์ทุกคนต้องการแต่ง

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0473

    ซูซานหลางคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ตอนแรกท่านป้าไม่เห็นด้วย แต่ต่อมานางก็ผ่อนคลายเมื่อได้ยินว่าครอบครัวมีวิธีที่จะให้พี่รองกลายเป็นซิ่วไฉได้" ที่แท้ก็เพราะแบบนี้นี่เอง รายชื่อที่จะเข้าสอบซิ่วไฉเป็นสิ่งที่หาได้ยากมาก นอกจากนี้ ซูเอ้อหลางยังอยู่ในคุกซึ่งเทียบเท่ากับการสิ้นสุดอาชีพการงานของเข

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0472

    "เจ้ามาที่นี่ทำไม?" ซูหวั่นถาม โดยปล่อยให้คนเสิร์ฟน้ำชา ไม่ใช่ว่านางแปลกใจ แต่หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นครั้งที่แล้ว แม่เฒ่าเซี่ยงและพวกเขาก็เข้าหน้ากันไม่ติด และไม่มีใครกลับมาที่บ้านหลักอีก ควรจะห้ามไว้ชัดแจ้งแล้ว เมื่อซูซานหลางมาแล้วแบบนี้ นี่เขาได้รับคำสั่งมาหรือมาเองกันแน่? ซูซานหลางกระแ

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0471

    "ไม่มีค่ะ ท่านยาย ข้ายังไม่ได้พิจารณาเรื่องเหล่านี้เลยเสียด้วยซ้ำ" หลายคนเห็นซูหวั่นหน้าตาแดงก่ำ และหัวเราะออกมาดังๆ หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ได้ยินเสี่ยวอาหลีหัวเราะอีกครั้งบนเปล น้ำเสียงของทารกแตกต่างจากเสียงของคนทั่วไปซึ่งทำให้ผู้คนมีความสุขเป็นพิเศษ "ดูสิ เสี่ยวอาหลีของเราก็เห็นด้วยกับส

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0470

    แม่เฒ่าเซี่ยงสะดุ้ง ตบหน้าอกของนางแล้วพูดว่า "เจ้าจะไล่ข้าออกไปเหรอ? อย่าลืมว่าข้าเป็นแม่ของเจ้านะ!" "ใช่!" ซูเหลียนเฉิงผลักนางออกไป "ถ้าท่านคิดว่าท่านเป็นแม่ของข้าจริงๆ ก็รีบออกไป อย่าให้ข้าต้องเป็นฝ่ายไล่ตะเพิดออกไป!" นางจางพูดอย่างกระตือรือร้น พยายามโน้มน้าว "น้องรอง..." ดวงตาของนางเห

DMCA.com Protection Status