LOGINShare
บทที่ 77 ฝึกซ้อมอย่างหนัก
Last Updated:
2025-03-14 02:01:27
Related chapters
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 78 พี่ใหญ่เฉิน
ตลอดเดือนธันวาคมที่หิมะตกหนัก โรงเรียนประกาศปิดเรียนจนกว่าจะเข้าเดือนมกราคม เพราะอย่างนั้นเฉินเฟิ่นอี้จึงพาน้อง ๆ และพี่สาวรองกลับบ้านเฉินในวันต้นเดือน พร้อมของกินอีกหลายอย่างที่จะทำให้ไม่ลำบากออกไปหาซื้อหรือหาอะไรมาประทังชีวิตเฉินเฟิ่นอี้ถูมือไปมาระหว่างเดินเข้าหมู่บ้าน ช่วงนี้ไม่มีรถรับจ้างขับผ่านทำให้ต้องเดินอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และของที่จะนำกลับบ้านเฉินเฟิ่นอี้ก็เพิ่งนำออกมาตอนที่ใกล้ถึงหมู่บ้านแล้ว เธอไม่ทรมานตัวเองขนมาตั้งแต่อำเภอ อีกทั้งหิมะยังตกปรอย ๆแต่ละคนล้วนใส่เสื้อแขนยาวที่ยัดฝ้ายลงไปเพิ่มความอบอุ่น เป็นเสื้อแขนยาวที่พี่สาวรองกับเฉินเหม่ยเย่จัดการเย็บให้ทุกคน ส่วนเฉินเฟิ่นอี้มีหน้าที่นำอุปกรณ์มาให้ทั้งสองจัดการ นอกจากของเด็กบ้านเฉินแล้วยังมีของพวกผู้ใหญ่ที่เฉินเฟิ่นอี้ให้เฉินไห่หลิวกับเฉินตงนำมาส่งที่บ้านก่อนหน้านี้ ไม่ก็เป็นลุงใหญ่ ลุงรอง หรือพ่อของเธอที่เข้าอำเภอไปเป็นคนเอาเสื้อกลับภายในหมู่บ้านมีชาวบ้านออกมากวาดหิมะออกจากหลังคาบ้านและรอบ ๆ บ้าน หลังจากการเก็บเกี่ยวรอบนี้ทุกบ้านได้ส่วนแบ่งรอบสุดท้าย และหิมะตกไม่อาจทำงานในแปลงนาได้ นั่นหมายความว่าทุกคนต้องรัดเข็มขัดจ
Last Updated : 2025-03-14ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 79 ปี 1971
ในที่สุดก็ถึงวันที่ 31 ธันวาคม เป็นวันสิ้นปีที่ทุกคนจะเฉลิมฉลอง หิมะหยุดตกมาสองวันแล้ว เด็กบ้านเฉินเตรียมตัวกลับบ้านเช่าเพราะอีกไม่กี่วันก็จะเปิดเรียน แต่เพราะจะขึ้นปีใหม่ผู้ใหญ่บ้านเฉินให้อยู่ฉลองด้วยกันก่อน พวกเฉินเฟิ่นอี้ไม่มีปัญหาในเรื่องนี้ อีกทั้งยังเหลือตั้งสามวันถึงจะเปิดเรียนบริเวณบ้านถูกทำความสะอาดไว้ตั้งแต่แรก เมื่อวานก็ทำความสะอาดอีก วันนี้จึงไม่มีความสกปรกหลงเหลืออยู่ อากาศก็เย็นสบายดี เสียงหัวเราะดังขึ้นในบ้านเฉินและบ้านรอบข้างทุกบ้าน เชื่อกันว่าวันนี้จะเป็นวันที่สิ้นสุดความโชคร้าย ผ่านพ้นปีนี้ไปย่อมมีแต่ความสุขฟืนที่เคยหามาเก็บไว้เริ่มหร่อยหรอเต็มที หากใช้ทำอาหารก็ใช้ได้แค่หนึ่งสัปดาห์ ยังดีที่หิมะหยุดตกแล้ว ไม่อย่างนั้นคงหนาวมากแน่ รอบบ้านทำความสะอาดแล้วในบ้านหรือในครัวก็ทำความสะอาดเหมือนกัน จากที่ไม่ได้ทำมาเกือบหนึ่งเดือนเต็ม ๆเฉินเฟิ่นอี้ยกชามใส่น้ำเข้ามาตั้งในครัวก่อนนำไปต้มให้เดือด บ้านเฉินจะดื่มฉลองตั้งแต่วันนี้เลย เฉินเฟิ่นอี้จึงจะทำกับแกล้มให้ เมื่อเช้านี้เฉินตงทำทีไปซื้อของในตำบลเพื่อให้เฉินเฟิ่นอี้มีเนื้อทำอาหาร โชคดีตอนที่เข้าครัวมีเพียงเฉินเฟิ่นอี้อยู่จึง
Last Updated : 2025-03-14ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 80 รู้ทุกอย่าง
ที่นี่คือที่ไหน นี่คือความรู้สึกแรกของแป้งร่ำที่ลืมตาตื่นขึ้นมาท่ามกลางความมืด มันไม่ใช่บ้านเฉินแน่นอนเพราะเธอสัมผัสได้ถึงความเย็นจากเครื่องใช้ไฟฟ้าชนิดหนึ่งที่ไม่ใช่อากาศธรรมชาติอย่างที่ควรจะเป็น เสียงที่ควรจะมีในตอนเช้าก็ไม่มี ความทรงจำล่าสุดที่จำได้ก็คือเธอนอนในตอนฟ้าใกล้สางแล้วแป้งร่ำลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงอย่างคุ้นชินเพื่อปรับสายตาให้มองเห็น ก่อนที่เธอชะงักรีบคลำหาโคมไฟใกล้เตียงที่จำได้ โทนห้องที่คุ้นตาและเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นมันทำให้ตื่นตระหนกเกิดอะไรขึ้น? มันคือความฝันหรือที่ผ่านมามันก็คือความฝันกันแน่ร่างของสาวใหญ่อดีตเลขาท่านประธานบริษัทใหญ่ย้ายตัวมานั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง มือไม้อ่อนลงชั่วขณะ ร่างนี้คือแป้งร่ำไม่ใช่เฉินเฟิ่นอี้อย่างควรที่จะเป็น มือทั้งสองข้างถูกยกขึ้นลูบไล้ใบหน้าเพื่อยืนยันว่าตอนนี้คือความจริง แป้งร่ำหันมองรอบ ๆ ตัว ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม เวลาเจ็ดโมงเช้าที่เคยตื่นนาฬิกาก็ยังอยู่ที่เจ็ดโมงเช้า เธอรีบเดินไปที่โต๊ะทำงานเพื่อพิสูจน์ความจริงหลาย ๆ อย่างวันที่ 12 เดือนมิถุนายน 2565 เป็นตัวเลขที่ทำให้แป้งร่ำต้องใช้มือลูบใบหน้าของตนเองอีกรอบ วันที่เธอหลับไปคือวันที่
Last Updated : 2025-03-14ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 1 นี่มันอะไรกัน
แป้งร่ำรู้สึกตัวขึ้นอีกทีก็ตอนเย็นแล้ว เพราะด้านนอกมีเสียงผู้คนมากมาย เธอจึงลุกขึ้นนั่งเพื่อทบทวนสติ และความทรงจำบางอย่างที่เพิ่งได้รับมาอย่างตกใจ ตอนนี้เธอไม่ใช่แป้งร่ำหญิงวัยกลางคนเหมือนเดิมแล้ว เธอคือเฉินเฟิ่นอี้สาวน้อยที่อยู่ในครอบครัวเฉินยุค 70โชคดีที่บ้านเฉินมีแต่คนขยันจึงสามารถส่งหลานๆ เข้าเรียนในตำบลได้ ร่างของสาวน้อยที่เธออยู่ในตอนนี้มีอาการอ่อนแรงอย่างเห็นได้ชัด ทั้งที่แต่ก่อนมีร่างกายที่แข็งแรงมาก แต่ก็ไม่ค่อยแปลกใจเพราะช่วงหลังๆ มานี้ เฉินเฟิ่นอี้เหมือนจะจับได้ว่าคนรักของหล่อนเปลี่ยนไป จึงไม่ค่อยรับประทานอาหารซึ่งสาวน้อยคนนี้ก็น่าสงสารมากเพราะถูกคนรักและเพื่อนสนิทที่เป็นญาติผู้พี่หักหลัง ยังดีที่บ้านเฉินรักหลานอย่างเท่าเทียมกัน ไม่อย่างนั้นหล่อนคงถูกตีตาย‘ชีวิตของฉันไม่มีอะไรให้ห่วง ต่อจากนี้ฉันขอให้เธอไปสู่สุคตินะเฉินเฟิ่นอี้ ฉันสัญญาว่าจะดูแลครอบครัวของเธอให้ดี’ แป้งร่ำในร่างของเฉินเฟิ่นอี้คิดในใจ ต่อจากนี้เธอคือเฉินเฟิ่นอี้ ไม่ใช่แป้งร่ำอีกแล้วถ้าถามว่าทำไมเธอถึงทำใจได้เร็วขนาดนี้ คงเป็นเพราะชีวิตของแป้งร่ำมีแต่การทำงาน แม้แต่การรับประทานอาหารตอนเช้าก็ยังไม่ทันได้แต
Last Updated : 2025-02-14ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 2 ระบบเส็งเคร็ง
ซะเมื่อไหร่ล่ะ!เฉินเฟิ่นอี้มองไข่ไก่ในมือของเธอหนึ่งฟองอย่างอึ้งๆ นี่คือรางวัลภารกิจแรกที่เธอไปช่วยน้องสาวเก็บผัก อุตส่าห์ลงทุนช่วยขุดหัวมันแต่เธอได้ไข่ไก่ตอบแทนนี่นะ ระบบเส็งเคร็งนี่เอาเปรียบเธอมาก![ภารกิจและการรับรางวัลพิเศษเสร็จสิ้นแล้ว กดตกลง]เสียงในหัวยังดังต่อเนื่องเมื่อเฉินเฟิ่นอี้ยังมองไข่ไก่ในมือนิ่งๆ หากหญิงสาวไม่กดตกลงภารกิจก็จะถือว่ายังไม่เสร็จสิ้น เฉินเฟิ่นอี้ถอนหายใจก่อนจะวางไข่ไก่ลงในตะกร้าไข่ที่เธอไปเก็บมา รวมกันแล้วอย่างน้อยก็มีสิบสองฟองแหละร่างบอบบางหิ้วตะกร้าไข่ไก่เข้าไปในห้องครัวที่มีบรรดาป้าสะใภ้และแม่ของเธอกำลังทำอาหารอยู่ เฉินเฟิ่นอี้หยุดอยู่หน้าเตาทำอาหาร ที่มีสะใภ้รองกำลังย่างแผ่นแป้งอยู่“ป้าสะใภ้รองฉันช่วยค่ะ”ไม่ว่าเปล่าเฉินเฟิ่นอี้รีบนำตะกร้าไข่ไก่ไปวางบนโต๊ะ ก่อนที่จะมาช่วยผู้เป็นป้าสะใภ้ย่างแผ่นแป้ง มันเป็นอาหารมื้อเช้าของคนที่จะไปลงแปลงนาพรุ่งนี้ เพื่อย่นเวลาทำอาหารจึงต้องทำตอนนี้ พรุ่งนี้เช้าก็แค่อุ่น“อั๊ยย่ะ เฟิ่นอี้ไม่ต้องๆ หลานเพิ่งฟื้นก็ควรที่จะพักผ่อนให้มาก แค่นี้ป้าทำเองคนเดียวได้” เพราะพี่สะใภ้ น้องสะใภ้ต่างแบ่งงานกันอย่างยุติธรรม นี่คืองาน
Last Updated : 2025-02-14ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 3 ส่งอาหารมื้อกลางวัน
ช่วงห้าโมงเช้าเป็นเวลาที่เหล่าสะใภ้จะกลับมาเอาอาหารไปให้คนในบ้านที่ทำงานในแปลงนา เฉินเฟิ่นอี้ที่ทำอาหารเสร็จพอดีจึงหิ้วตะกร้าไข่เจียวน้ำและข้าวที่หุงไปด้วย เนื่องจากมีสมาชิกเยอะจึงนำอาหารไปจำนวนมาก และเป็นย่าเฉินที่บอกให้เธอทำอาหารอย่างไรก็ได้ แม้ตอนแรกจะเอ่ยค้านเพราะคิดว่ามันสิ้นเปลืองเฉินเฟิ่นอี้รีบเดินไปที่แปลงนาก่อนที่จะมีคนกลับมาทำอาหาร ถ้าจำไม่ผิดห้าโมงครึ่งจะเป็นเวลาพักกลางวันของคนในหมู่บ้าน และจะลงแปลงนาอีกทีคือบ่ายโมง เฉินเฟิ่นอี้คนก่อนก็เคยลงแปลงนา แต่นั่นก็เป๊นตอนที่หล่อนยังไม่ได้ป่วยระหว่างทางเดินไปยังแปลงนาเฉินเฟิ่นอี้ก็เจอเข้ากับคนที่กลับมาเอาอาหารมื้อกลางวัน ยังดีที่ไม่มีบ้านเฉินของเธอ ไม่เช่นนั้นคนที่กลับมาเอาคงเหนื่อยเปล่าๆ“นั่นเฉินเฟิ่นอี้ไม่ใช่เหรอ”เหมือนจะได้ยินชื่อของตนเองเฉินเฟิ่นอี้จึงเดินช้าลงเพื่อฟัง และกลุ่มคนตรงหน้าของเธอเป็นเยาวชนหญิงที่ถูกส่งมาพัฒนาหมู่บ้าน แต่มาพัฒนาหรือมาสร้างปัญหาให้ก็ไม่รู้ เพราะคนในหมู่บ้านต้องหาที่พักและแบ่งอาหารให้พวกหล่อน“ใช่ๆ หล่อนป่วยไม่ใช่เหรอ” เยาวชนที่ตัวสูงที่สุดในกลุ่มถามกันด้วยความสงสัย เฉินเฟิ่นอี้คนนี้แต่ก่อนก็ลงแปลง
Last Updated : 2025-02-14ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 4 สอบเลื่อนชั้นปี
กะหล่ำปลีถูกแบ่งมาหั่นฝอยครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งเฉินเฟิ่นอี้จะเก็บไว้ทำอาหารมื้อเย็น และแครอทเฉินเฟิ่นอี้ทำการหั่นเต๋า เธอตื่นขึ้นมาทำแป้งเตรียมไว้สองชั่วโมงก่อนและดูแลน้องชายให้ย่าเฉินได้พัก พอถึงเวลาใกล้เลิกเรียนของน้องชายน้องสาว เฉินเฟิ่นอี้จึงปลีกตัวมาทำเกี๊ยวผักน้ำ เป็นของว่างระหว่างทำการบ้านน้ำมันสองช้อนถูกเทลงในกระทะที่ตั้งเตรียมไว้ โยนกระเทียมสับหยาบตามลงไป เฉินเฟิ่นอี้ผัดกระเทียมให้เหลืองและส่งกลิ่นหอม ตักส่วนหนึ่งเก็บไว้ และนำผักที่เตรียมไว้มาผัดจนผักนิ่ม ปรุงรสด้วยเครื่องปรุงรสที่มีในบ้านเล็กน้อยเพื่อความอร่อย จึงนำไส้ขึ้นมาพักให้เย็นระหว่างรอไส้เย็น เฉินเฟิ่นอี้ก็เดินไปตัดผักในสวนหลังบ้านมาทั้งคะน้า ผักกวางตุ้ง และผักชี คะน้าจะทำอาหารมื้อเย็นส่วนผักกวางตุ้งและผักชีจะใส่ในเกี๊ยวผักน้ำนำผักกวางตุ้งไปล้างน้ำจนสะอาด หั่นเป็นท่อนเล็กๆ ก่อนจะนำไปลวกในน้ำร้อนที่เตรียมเอาไว้ เฉินเฟิ่นอี้ใช้เวลาลวกครู่เดียวก็เอาขึ้นมาใส่ชามที่มีน้ำให้คลายร้อน ส่วนผักชีจะหั่นเอาไว้โรยหน้าพอไส้ผักเย็นได้ที่เฉินเฟิ่นอี้ก็ทำการห่อเกี๊ยวด้วยแป้งที่พักเอาไว้ นอกจากจะเป็นของว่างให้น้องแล้ว เฉินเฟิ่นอี้ก็ท
Last Updated : 2025-02-14ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 5 คูปองเนื้อ
ตั้งแต่ได้ใช้ชีวิตในร่างของเฉินเฟิ่นอี้นี่ก็ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้ว ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเธอจะทำอาหารมื้อกลางวันไปส่งที่แปลงนาทุกวัน จะมีบางวันที่ป้าสะใภ้หรือแม่ของเธอมาช่วยถือตะกร้าอาหาร ต้องบอกว่าทุกคนมีเรี่ยวแรงมากขึ้นจริงๆ เมื่อรับประทานข้าวขาวเป็นมื้อกลางวันยิ่งช่วงนี้บ้านเฉินจับกระต่ายที่ออกมากินธัญพืชที่กำลังเก็บเกี่ยวได้ ทุกคนก็ดูเหมือนจะเจริญอาหารมากขึ้น หากเป็นปีก่อนๆ กระต่ายจะถูกนำไปขายในตำบล แต่เฉินเฟิ่นอี้ไม่ให้นำไปขาย อีกทั้งบางครั้งเธอก็ได้เนื้อกระต่ายเป็นรางวัล ปริมาณเนื้อกระต่ายจึงมีมากกว่าเดิม ยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงสอบของน้องๆ แล้ว เฉินเฟิ่นอี้จึงต้องทำอาหารที่มีประโยชน์และการสอบเลื่อนชั้นปีที่ว่าจริงๆ ทางโรงเรียนเรียกว่าสอบเทียบ หลังจากจบเทอมนี้ชั้นปีสุดท้ายก็จบการศึกษาทั้งมัธยมต้น และมัธยมปลาย ทำให้คนที่ยังไม่จบต้องสอบเทียบว่าจะผ่านหรือเปล่า ถ้าสอบผ่านก็จะจบแต่สอบไม่ผ่านต้องไปเรียนใหม่ทั้งหมดทีแรกผู้ปกครองของเด็กต่างไม่พอใจเพราะถ้าสอบไม่ผ่านและให้เข้าไปเรียนในอำเภอใหม่ เงินที่เคยจ่ายค่าเทอมไปล่ะ? อีกอย่างค่าใช้จ่ายในอำเภอไม่ใช่น้อยๆ แต่มีเด็กหลายคนที่เห็นด้วยกับการต
Last Updated : 2025-02-14
Latest chapter
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 80 รู้ทุกอย่าง
ที่นี่คือที่ไหน นี่คือความรู้สึกแรกของแป้งร่ำที่ลืมตาตื่นขึ้นมาท่ามกลางความมืด มันไม่ใช่บ้านเฉินแน่นอนเพราะเธอสัมผัสได้ถึงความเย็นจากเครื่องใช้ไฟฟ้าชนิดหนึ่งที่ไม่ใช่อากาศธรรมชาติอย่างที่ควรจะเป็น เสียงที่ควรจะมีในตอนเช้าก็ไม่มี ความทรงจำล่าสุดที่จำได้ก็คือเธอนอนในตอนฟ้าใกล้สางแล้วแป้งร่ำลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงอย่างคุ้นชินเพื่อปรับสายตาให้มองเห็น ก่อนที่เธอชะงักรีบคลำหาโคมไฟใกล้เตียงที่จำได้ โทนห้องที่คุ้นตาและเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นมันทำให้ตื่นตระหนกเกิดอะไรขึ้น? มันคือความฝันหรือที่ผ่านมามันก็คือความฝันกันแน่ร่างของสาวใหญ่อดีตเลขาท่านประธานบริษัทใหญ่ย้ายตัวมานั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง มือไม้อ่อนลงชั่วขณะ ร่างนี้คือแป้งร่ำไม่ใช่เฉินเฟิ่นอี้อย่างควรที่จะเป็น มือทั้งสองข้างถูกยกขึ้นลูบไล้ใบหน้าเพื่อยืนยันว่าตอนนี้คือความจริง แป้งร่ำหันมองรอบ ๆ ตัว ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม เวลาเจ็ดโมงเช้าที่เคยตื่นนาฬิกาก็ยังอยู่ที่เจ็ดโมงเช้า เธอรีบเดินไปที่โต๊ะทำงานเพื่อพิสูจน์ความจริงหลาย ๆ อย่างวันที่ 12 เดือนมิถุนายน 2565 เป็นตัวเลขที่ทำให้แป้งร่ำต้องใช้มือลูบใบหน้าของตนเองอีกรอบ วันที่เธอหลับไปคือวันที่
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 79 ปี 1971
ในที่สุดก็ถึงวันที่ 31 ธันวาคม เป็นวันสิ้นปีที่ทุกคนจะเฉลิมฉลอง หิมะหยุดตกมาสองวันแล้ว เด็กบ้านเฉินเตรียมตัวกลับบ้านเช่าเพราะอีกไม่กี่วันก็จะเปิดเรียน แต่เพราะจะขึ้นปีใหม่ผู้ใหญ่บ้านเฉินให้อยู่ฉลองด้วยกันก่อน พวกเฉินเฟิ่นอี้ไม่มีปัญหาในเรื่องนี้ อีกทั้งยังเหลือตั้งสามวันถึงจะเปิดเรียนบริเวณบ้านถูกทำความสะอาดไว้ตั้งแต่แรก เมื่อวานก็ทำความสะอาดอีก วันนี้จึงไม่มีความสกปรกหลงเหลืออยู่ อากาศก็เย็นสบายดี เสียงหัวเราะดังขึ้นในบ้านเฉินและบ้านรอบข้างทุกบ้าน เชื่อกันว่าวันนี้จะเป็นวันที่สิ้นสุดความโชคร้าย ผ่านพ้นปีนี้ไปย่อมมีแต่ความสุขฟืนที่เคยหามาเก็บไว้เริ่มหร่อยหรอเต็มที หากใช้ทำอาหารก็ใช้ได้แค่หนึ่งสัปดาห์ ยังดีที่หิมะหยุดตกแล้ว ไม่อย่างนั้นคงหนาวมากแน่ รอบบ้านทำความสะอาดแล้วในบ้านหรือในครัวก็ทำความสะอาดเหมือนกัน จากที่ไม่ได้ทำมาเกือบหนึ่งเดือนเต็ม ๆเฉินเฟิ่นอี้ยกชามใส่น้ำเข้ามาตั้งในครัวก่อนนำไปต้มให้เดือด บ้านเฉินจะดื่มฉลองตั้งแต่วันนี้เลย เฉินเฟิ่นอี้จึงจะทำกับแกล้มให้ เมื่อเช้านี้เฉินตงทำทีไปซื้อของในตำบลเพื่อให้เฉินเฟิ่นอี้มีเนื้อทำอาหาร โชคดีตอนที่เข้าครัวมีเพียงเฉินเฟิ่นอี้อยู่จึง
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 78 พี่ใหญ่เฉิน
ตลอดเดือนธันวาคมที่หิมะตกหนัก โรงเรียนประกาศปิดเรียนจนกว่าจะเข้าเดือนมกราคม เพราะอย่างนั้นเฉินเฟิ่นอี้จึงพาน้อง ๆ และพี่สาวรองกลับบ้านเฉินในวันต้นเดือน พร้อมของกินอีกหลายอย่างที่จะทำให้ไม่ลำบากออกไปหาซื้อหรือหาอะไรมาประทังชีวิตเฉินเฟิ่นอี้ถูมือไปมาระหว่างเดินเข้าหมู่บ้าน ช่วงนี้ไม่มีรถรับจ้างขับผ่านทำให้ต้องเดินอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และของที่จะนำกลับบ้านเฉินเฟิ่นอี้ก็เพิ่งนำออกมาตอนที่ใกล้ถึงหมู่บ้านแล้ว เธอไม่ทรมานตัวเองขนมาตั้งแต่อำเภอ อีกทั้งหิมะยังตกปรอย ๆแต่ละคนล้วนใส่เสื้อแขนยาวที่ยัดฝ้ายลงไปเพิ่มความอบอุ่น เป็นเสื้อแขนยาวที่พี่สาวรองกับเฉินเหม่ยเย่จัดการเย็บให้ทุกคน ส่วนเฉินเฟิ่นอี้มีหน้าที่นำอุปกรณ์มาให้ทั้งสองจัดการ นอกจากของเด็กบ้านเฉินแล้วยังมีของพวกผู้ใหญ่ที่เฉินเฟิ่นอี้ให้เฉินไห่หลิวกับเฉินตงนำมาส่งที่บ้านก่อนหน้านี้ ไม่ก็เป็นลุงใหญ่ ลุงรอง หรือพ่อของเธอที่เข้าอำเภอไปเป็นคนเอาเสื้อกลับภายในหมู่บ้านมีชาวบ้านออกมากวาดหิมะออกจากหลังคาบ้านและรอบ ๆ บ้าน หลังจากการเก็บเกี่ยวรอบนี้ทุกบ้านได้ส่วนแบ่งรอบสุดท้าย และหิมะตกไม่อาจทำงานในแปลงนาได้ นั่นหมายความว่าทุกคนต้องรัดเข็มขัดจ
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 77 ฝึกซ้อมอย่างหนัก
การฝึกซ้อมเป็นไปอย่างยากลำบากเมื่อเข้าสู่ฤดูหนาว หิมะเริ่มตกเมื่อเข้าเดือนธันวาคม โรงเรียนประกาศหยุดเรียน หากมีภารกิจที่ต้องทำสามารถมาที่โรงเรียนได้ ตัวอย่างเช่นพวกเฉินเฟิ่นอี้ที่ต้องฝึกซ้อมภาษาต่างประเทศ เธอและกลุ่มตัวแทนฝึกซ้อมกันอย่างหนักตัวแทนสำรองแข่งขันวิชาการภาษาต่างประเทศถูกเปลี่ยนตัวกระทันหัน รักษาการเซียวต้องทำเรื่องให้อย่างยากลำบากในการเปลี่ยนตัว เปลี่ยนเยวี่เซียงที่ไม่มาซ้อมออกและนำมี่หยางเพื่อนกลุ่มเดียวกับเฉินเหม่ยเย่มาแทน ที่สำคัญหล่อนยังกลมกลืนไปกับกลุ่มทำให้เข้ากันได้ดีเฉินเฟิ่นอี้ยืนพิงกรอบประตูหน้าบ้านมองออกข้างนอกที่หิมะเริ่มละลายแล้ว คาดว่าช่วงบ่าย ๆ มันถึงจะเริ่มตกอีกครั้งแต่ก็เป็นเรื่องที่ดี วันนี้เธอมีนัดฝึกซ้อมภาษาต่างประเทศที่โรงเรียนหลังจากที่หิมะตกมาตลอดหนึ่งสัปดาห์ พวกเธอไม่สามารถออกมาจากบ้านได้เลย เฉินเฟิ่นอี้ไม่กล้าเสี่ยงให้ทุกคนต้องไปตากหิมะ จะมีเพียงพี่สาวรองที่ต้องออกไปทำงานที่สหกรณ์อำเภอแม้หิมะจะตกแต่ยังมีคนออกไปซื้อของจึงไม่สามารถลาหยุดได้ เฉินเฟิ่นอี้เสนอพี่สาวเรื่องลาออกจากที่ทำงานมาช่วยทำอาหารขายแม้หล่อนจะช่วยทำอยู่แล้วก็ตาม เธอสงสารพี่ีสาวที่
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 76 สงบสุขชั่วคราว
โรงเรียนอำเภอประกาศเปลี่ยนผู้อำนวยการเป็นคนที่สองในรอบปีสร้างความงงงวยให้แก่สมาคมผู้ปกครอง แต่เมื่อรู้ถึงสาเหตุต่างคิดว่ามันสมควรกันทั้งหมด ผู้อำนวยการสร้างความเสื่อมเสียให้แก่โรงเรียน นักเรียนหรือแม้แต่คนในอำเภอต่างมีชื่อเสียงเสียหายวันนี้เป็นวันแรกที่ผู้อำนวยการคนใหม่จะมาที่นี่ ทางโรงเรียนและเฉินเฟิ่นอี้ก็เพิ่งรู้ว่าผู้อำนวยการที่เพิ่งออกไปเป็นเพียงผู้อำนวยการชั่วคราวที่ต้องทำงานก่อนถึงจะประเมินว่าสามารถเป็นผู้อำนวยการได้หรือไม่ โชคดีที่ไม่ใช่ผู้อำนวยการมาประจำการไม่อย่างนั้นจะวุ่นวายมากกว่านี้ แต่ก็ยังหาผู้อำนวยการได้ไม่ทันอยู่ดี คนที่จะมาใหม่เป็นเพียงรักษาการณ์เท่านั้น"ครูเซียว"ทุกคนยืนอยู่กลางสนามท่ามกลางเมฆที่อึมครึม เฉินเฟิ่นอี้มองอย่างฉงนเมื่อมีแขกมาที่โรงเรียน ทั้งเป็นคนที่หลายคนคุ้นหน้า หรือมาตรวจดูบุคลากรภายใน แต่ก็เป็นไปไม่ได้ เป็นกรรมการจากกองการแข่งขันหรือก็คือครูเซียวเดินมาที่หน้าเสาธงพร้อมผู้ติดตาม"สวัสดีครับนักเรียนทุกคน หลายคนอาจจะรู้จักผมแล้ว แต่ยังมีหลายคนที่ไม่รู้จัก ผมครูเซียวหรือรักษาการเซียวจะมาทำหน้าที่แทนผู้อำนวยการชั่วคราวในระหว่างนี้..."เสียงอื้ออึงดัง
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 75 เตรียมพร้อม
เรื่องผู้อำนวยการยังไม่ทันได้ตัดสิน เฉินเฟิ่นอี้ก็พาน้อง ๆ ชนะการแข่งขันวิชาการหมวดภาษาต่างประเทศทุกการแข่งขัน ไม่ว่าจะเดี่ยว คู่ ทีม หรือระดับชั้น โรงเรียนอำเภอจวี่คะแนนนำลิ่ว ไม่ต่างจากการแข่งขันของน้องชายทั้งสามและซ่งเวยหลานที่เอาชนะมาได้ หลังจากนี้จะมีการแข่งขันที่จัดขึ้นในปักกิ่ง พวกเธอต้องไปแข่งต่อ ซึ่งยังไม่กำหนดวันที่ชัดเจน แต่ก่อนนักเรียนมัธยมปลายชั้นปีสุดท้ายจบแน่นอนเมื่อคืนตัวแทนโรงเรียนอำเภอจวี่นอนกลางลาน โชคดีที่อากาศไม่ได้เย็นจนเกินไป ทั้งมีกองไฟให้ความอบอุ่นอยู่ข้างที่นอน ทำให้ทุกคนหลับสบายกันมาก แต่เห็นว่าพวกผู้ชายสลับกันนั่งเฝ้าทุกคนรวมถึงครูจูด้วย ทำให้ตอนแข่งขันเพื่อคว้าชัยชนะไม่มีครูจูอยู่ด้วย เขาหลบไปนอนพักตั้งแต่ทุกคนตื่นตัวแทนแต่ละโรงเรียนยืนต่อแถวกันอย่างเป็นระเบียบเมื่อการแข่งขันจบลง คนน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด โดยเฉพาะโรงเรียนของเฉินเฟิ่นอี้ที่เหลือไม่กี่คน ทั้งตอนนี้เหลือแค่ครูจูที่ยืนดูเด็ก ๆ ในแถว ครูคนอื่นกลับไปหมดแล้ว ยกเว้นครูที่ปรึกษาหนี่เหอกับผู้อำนวยการที่เฉินเฟิ่นอี้ได้ยินว่าจะมีการตัดสินตอนที่กลับโรงเรียนแล้วเฉินเฟิ่นอี้ยืนอยู่หัวแถวที่มีน้องสาวยืนด
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 74 ผู้อำนวยการคนใหม่ (อีกแล้ว)
ความวุ่นวายยังไม่จบลงง่าย ๆ เมื่อคนอย่างผู้อำนวยการของโรงเรียนมีความสัมพันธ์เชิงชู้สาวกับบุคลากรของโรงเรียน หากทั้งสองคนไม่มีพันธะ เรื่องแบบนี้ก็ยังไม่ควรเกิดขึ้นอยู่ดี แต่ที่ทำให้หลายคนยอมรับไม่ได้ก็คือผู้อำนวยการมีภรรยาและลูกแล้วยังทำตัวแบบนี้"โธ่เว้ย!"ผู้อำนวยการโรงเรียนเดินไปมาในห้องที่ถูกเชิญมาระหว่างรอครูเซียวทำเรื่องอื่นอยู่ เขาร้องขึ้นอย่างโมโห ข้างกันมีครูที่ปรึกษาเหอหนี่นั่งร้องไห้อยู่ ที่จริงหล่อนเคยแต่งงานแล้ว เพียงแต่สามีเสียชีวิตจึงกล้าทำเรื่องแบบนี้ แต่ไม่คิดว่าจะถูกจับได้เร็วขนาดนี้ ทั้งที่ความสัมพันธ์เพิ่งจะเริ่มไปได้ไม่กี่เดือน"ฮือ ๆ ผู้อำนวยการต้องช่วยฉันนะคะ ดูสิคุณผู้หญิงตีฉันเจ็บไปหมด" แค่ยายแก่คนหนึ่ง หากไม่ใช่ว่าอยู่ต่อหน้าผู้คนหล่อนคงจะสวนกลับไปแล้ว"ช่วย? เธอโง่หรือเปล่าถึงเก็บมันไว้" เขากัดฟันอย่างโมโห มันเป็นข้อตกลงที่เคยทำก่อนเริ่มความสัมพันธ์ขึ้น แม้ไม่มีชื่อเขาแต่ภรรยากลับจำลายมือเขาได้อีกอย่าง ตอนนี้ทำได้เพียงหาข้อแก้ตัว แต่จะได้หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับร้านเสื้อผ้าที่เขาไปซื้อผ้าพันคอมา ตอนที่พนักงานแจ้งว่าเป็นผ้าพันคอของผู้หญิงที่มีสามีแล้วเขายังซื้อมา
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 73 ชู้
"เฉินเฟิ่นอี้!"น้ำเสียงตวาดทำให้หลายคนสะดุ้งตกใจอย่างไม่คิดว่าครูจะทำเช่นนี้ต่อหน้าคนนับร้อย เฉินเฟิ่นอี้ก็สะดุ้งไม่ต่างกัน แต่ยังมีสติดีเพราะรู้ว่าครูจะทำแบบนี้ เธอถอนหายใจ น่าเสียดายที่ทางโรงเรียนต้องหาผู้อำนวยการและครูมาเพิ่มอีกแล้ว'ผ้าพันคอ'เฉินเฟิ่นอี้เหลือบมองผ้าพันคอที่ว่าบนคอของคุณครูสาว ช่วงนี้อากาศเริ่มหนาวจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะมีคนใช้ผ้าพันคอ เธอได้สอบถามระบบมาหลายอย่าง มันสามารถช่วยเธอได้ เพียงแต่ต้องหาทางจัดการเอง มันจะบอกข้อมูลเท่านั้น เฉินเฟิ่นอี้ยอมรับข้อตกลงเพื่อต้องการข้อมูล"ผ้าพันคอสวยดีนะคะ" ทั้งที่ก่อนหน้านี้ครูที่ปรึกษาวิชาการไม่ได้ใช้ผ้าพันคอรวมถึงหลาย ๆ คน ไม่ใช่เรื่องแปลกก็จริง แต่มันเพียงเริ่มต้นไม่ใช่ฤดูหนาวครูที่ปรึกษาเหอหนี่จับผ้าพันคอไว้อย่างหวาดระแวง กลัวว่าคนจะสงสัย แต่ยิ่งเพิ่มความน่าสงสัยเข้าไปอีก อย่างครูที่ยืนข้าง ๆ ยังงงว่าเพื่อนร่วมงานนำผ้าพันคอมาจากไหน ถ้าจะบอกว่านำมาจากบ้านด้วยก็ไม่ใช่แน่นอน ทั้งของในกระเป๋าก็ไม่มีผ้าพันคอผืนนี้"เอ๋ มันสวยดีนะคะ ครูเหอหนี่ซื้อมาจากไหน""ฉัน ฉันจำไม่ได้ค่ะ มีคนซื้อมาฝาก"ได้ยินเพียงเสียงกระซิบจากน้องสาวว่
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 72 ผิดหวัง
เหตุการณ์กลับมาเป็นปกติ ตัวแทนของโรงเรียนในมณฑลถูกตัดสิทธิ์การแข่งขัน และครูที่ปรึกษาของโรงเรียนอำเภอจวี่ไม่สามารถเข้าห้องแข่งขันวิชาการได้ตามคำเรียกร้องของเฉินเฟิ่นอี้ ต้องบอกว่าการแข่งขันที่เฉินเฟิ่นอี้เป็นกังวลตอนนี้เธอโล่งอกเป็นอย่างมาก เพราะมันไม่ได้ยากอย่างที่คิด ทั้งบางส่วนยังอยู่ในข้อมูลที่ซ้อม ๆ กันมา และที่สำคัญคะแนนของโรงเรียนนำโด่งเต็มหนึ่งร้อยคะแนนเฉินเฟิ่นอี้ที่แข่งเสร็จก็ขอแยกตัวจากคนอื่นเพื่อไปรับประทานอาหารกลางวันโดยมีเฉินเหม่ยเย่ โอวหยางจิง และจินหม่าซินตามติด ตัวสำรองไม่ได้เข้าร่วมการแข่งขัน มีเพียงการจัดเตรียมอุปกรณ์ต่าง ๆ ให้เท่านั้น และคาดว่าคงไม่ได้เข้าร่วมการแข่งขันครั้งนี้แน่"เกิดอะไรขึ้นครับ เห็นว่าโรงเรียนมณฑลถูกตัดสิทธิ์การแข่งขันวิชาการหมวดภาษาต่างประเทศ" เฉินตงถามด้วยความสนใจ เมื่อครู่เขาเพิ่งซื้อของกินกลับมาที่ห้องพักและได้ยินคนอื่นพูด"พี่สาวสามทำเอกสารคู่มือขาดค่ะ ตัวแทนของที่นี่เลยเอาของตัวเองมาให้ แล้วพี่สาวสามหิวน้ำเลยให้พี่ลู่เสียนเอาน้ำมาให้ดื่ม แต่เป็นช่วงที่ครูตัดสินมาถึงที่ห้องพอดีโรงเรียนเราจึงถูกหักคะแนน..." เฉินเหม่ยเย่เล่าตั้งแต่เริ่มให้ท
