ตอนที่ 6 จำชื่อฉันได้หรือเปล่า

ธาวินพูดสวนขึ้นพร้อมกับทำสีหน้าครุ่นคิด ถ้าชื่อนี้ก็คงมีคนเดียวแหละมั้งคนที่หน้าตาน่ารักๆผิวขาวๆอมชมพูคนที่เป็นเพื่อนของเพียวซึ่งเธอคนนี้พึ่งจะย้ายเข้ามาตอนขึ้นชั้นม.6นี่เอง

“เชอรีนเพื่อนสนิทแฟนกูอะนะ” มาร์ชที่เห็นเวหาพูดชื่อเชอรีนก็จดจำได้ทันทีว่าเธอคือเพื่อนสนิทของเพียว แฟนของเขา

“อืม” เวหาพยักหน้าตอบรับพลางยิ้มบางๆแบบเขินๆชวนทำให้เพื่อนทั้งกลุ่มเริ่มสงสัยไปกับอาการของมันที่เป็นอยู่

“แล้วยังไงต่อ” ออสตินที่นั่งเท้าคางอยู่ก็พูดเสริมขึ้นความอยากรู้ทำให้คนที่พูดน้อยอย่างเขาพูดถามออกมาทำเวหาและกลุ่มเพื่อนต่างพากันหัวเราะขึ้น เวหาเมื่อหัวเราะจนเป็นที่พอใจแล้วเขาจึงเริ่มเล่าเรื่องต่อ

“กูก็เลยใช้เธอเป็นไม้กันหมาบอกว่าเธอเป็นว่าที่คู่หมั้นของกู!!”

“แล้วเธอยอมเหรอวะ” สายฟ้าเพื่อนสนิทอีกคนของเวหาก็เอ่ยถามขึ้นด้วยความอยากรู้เหมือนกัน

“ก็งงๆจะไม่ยอมนั่นแหละแต่โดนกูมัดมือชกไง..แล้วเวลามองกูนะแม่งโคตรน่ารัก” เวหาอมยิ้มยามเมื่อนึกถึงใบหน้าสวยหวานของเชอรีนในตอนนั้นเธอมีสีหน้างุนงงแต่ก็ยอมที่จะทำตามน้ำเล่นไปกับเขา

“อะไรนะ! นี่มึงชมเพื่อนสนิทแฟนกูเหรอ อย่าบอกนะว่ามึง..” มาร์ชที่ได้ยินชัดเต็มสองรูหูว่