ตอนที่ 12 ไม่ได้ต้องการอะไร

กลิ่นหอมจากร่างกายเธอลอยคละคลุ้งจนชายหนุ่มตัวร้ายเริ่มรู้สึกได้ถึงกลิ่นความหอมนี้แล้วไหนจะผิวนุ่มนิ่มของเธอนี่ก็อีกทำเขาอยากจับอยากสัมผัสเธออีก..

“ก็ครีมบำรุงมือทั่วไปนั่นแหละ ถามนี่อยากจะซื้อไปฝากสาวๆหรือว่าจะซื้อไว้ใช้เองเหรอ..” เชอรีนที่ได้ยินแบบนั้นก็รีบตอบไปตามตรงถึงครีมที่เธอกำลังใช้อยู่ซึ่งมันก็คือครีมบำรุงมือยี่ห้อทั่วไปตามตลาดนั่นแหละ ดวงตาคู่สวยเหลือบมองจ้องเวหาอีกครั้งอย่างไม่แน่ใจว่าที่เขาอยากรู้นั้นคือคิดที่จะซื้อไปฝากสาวๆหรืออยากที่จะซื้อไว้ใช้เอง ไม่รอช้าเรียวปากสีหวานเอ่ยถามไปยังเพื่อนร่วมชั้นเรียนคนนี้

“เวไม่ได้มีสาวๆทีไหนและที่ถามเพราะเห็นว่ากลิ่นมันหอมดีเลยว่าอยากจะซื้อไปฝากแม่น่ะ” เวหารีบปฏิเสธในเรื่องสาวๆพลางโน้มใบหน้าใกล้ใบหน้าสวยด้วยสีหน้าจริงจังซึ่งเชอรีนที่เห็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนเริ่มขยับเข้ามาเรื่อยๆเธอก็ไม่รีรอที่จะใช้มือยันแผ่นอกของเขาเอาไว้เป็นเชิงห้ามปราม

“เวเป็นอะไรเนี่ยแล้วจะขยับเข้ามาใกล้เราขนาดนี้ทำไมก่อน อีกนิดจะสิงเราอยู่แล้วนะ!!”

“โทษที~ เชอกลัวเหรอ เวไม่ได้จะทำอะไรก็แค่คิดว่าจะเอาขนตาออกให้น่ะ ตรงนี้..ขนตาเชอติดอยู่ตรงนี้~” ชายหนุ่มตัวร้ายใช้นิ้วม