Home / All / ถ้าหากว่า if / ตอนที่2

Share

ตอนที่2

last update Last Updated: 2024-12-13 17:29:12

2.

ตรีภพลืมตาในความมืดม่านกรองแสงอยู่วี ทำให้ห้องมืดสนิททั้งๆที่ภายนอกนั้นสว่างแล้ว เช้าแล้วเขาเพิ่งได้นอนไปนิดเดียวเท่านั้น หลังจากเมื่อคืนเข้าหอกับเจ้าสาวที่คุณแม่จับคลุมถุงชน เหนื่อยมาทั้งวันไหนจะงานแต่งพิธีการแสนมากมายไหนจะเข้าหอกับเจ้าสาว เสร็จกิจทั้งหมดแล้วแทนที่จะได้หลับสบาย ต้องมานอนฟังคนนอนร่วมเตียงร้องไห้สะอึกสะอื้น กว่าจะได้นอนฟ้าก็สว่างคาตา ตกเป็นของของเขามันน่าเสียใจขนาดนั้นเลยหรอ

“รู้เอาไว้ด้วย ถ้าคุณแม่ไม่ต้องการหลาน ชาตินี้อย่าฝันว่าคนอย่างฉันจะแตะต้องเธอ ดูจากที่เมื่อคืนฉันเป็นคนแรกของเธอ แสดงว่าคุณแม่คงเลี้ยงเธอเอาไว้เพื่อเป็นนางบำเรอฉันโดยเฉพาะสิน่ะ”

“วีทราบค่ะ ว่าคุณภพไม่อยากแต่งกับวี แต่ขอให้คุณภพเข้าใจวีด้วยว่า วีไม่ขัดคำขอร้องของคุณหญิงไม่ได้จริงๆ”

“ดี อยู่ในโอวาทแบบนี้ ว่าง่ายๆ ทำงานเหนื่อยกลับมามีคนบำเรอ มันก็สะดวกสบายดี”

ตรีภพลุกพรวดพราวจากเตียง เขาก็ยังไม่เข้าใจคุณแม่ ทำไมถึงบังคับให้เขาแต่งงานกับเด็กนี้ แถมต้องการหลานจากวีรดาอีกด้วย แต่เอาเถอะทำมาขนาดนี้แล้วเพื่อความสบายใจของคุณแม่เขาจะทำให้ ไม่ต้องไปหากินให้เสียเงินเสียทอง สำหรับเขาผู้หญิงทุกคนมันก็คือนางจิ้งจอกดีๆ นี้เอง หน้าไหว้หลังหลอก ต่อหน้าทำเป็นคนดีหลับหลังแอบกินผัวชาวบ้าน เขากินจ่ายจบไม่เคยสานสัมพันธ์กับใคร ผู้หญิงคนไหนก็อย่าหวังจะได้หัวใจของเขา ยิ่งลูกสาวของผู้หญิงคนนั้น ไม่มีทาง

ตรีภพอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ขายาวๆ เดินเข้าไปนั่งลงบนเตียง มือหนาจับข้อมือของคนที่ยังนอนตะแคงอยู่มุมเตียง หัวคิ้วหมุนเล็กน้อย ตัวรุมๆ เมื่อคืนเขาคงหนักมือไปสิน่ะ ช่วยไม่ได้ อยากจะมาเป็นเมียเขาก็ต้องรับอารมณ์บนเตียงเขาให้ได้ ตรีภพค่อยๆ ก้มลงไปกระซิบข้างหูคน

“รีบๆ ท้องซะล่ะ ฉันจะได้รีบหย่า ไม่รู้จะต้องทนนอนเตียงเดียวกันไปอีกนานแค่ไหน ระลึกฐานะของตัวเองให้ขึ้นใจด้วยล่ะ วีระดา เป็นเป็นแค่เมียบำเรอ”

“อึก พี่ภพเกลียดอะไรวีค่ะ วีพลาดตรงไหน ฮื่อ” วีรดาปล่อยโฮออกมาสุดเสียง ทุกวันเธอก็ยังไม่รู้ว่าตรีภพเกลียดเธอเพราะอะไร

“อย่ามานับญาติกับฉัน ฉันไม่เคยมีน้องสาว ฉันเกลียดแม่เธอ และเธอเป็นลูกสาวของผู้หญิงคนนั้นยังไงล่ะ” พูดจบก็สะบัดมือออกจากข้อมือขาวบางราวกับรังเกียจเต็มกลืน

“แม่รดาทำอะไร ให้คุณภพโกรธหรอค่ะ” วีรดาจำได้ว่าตอนเธอเด็กๆ แม่เธอรักคุณภพยิ่งกว่าอะไร คุณภพคือลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคนเดียวของคุณหญิงปาดวาด ผู้มีพระคุณ ที่ให้งานให้ที่ซุกหัวนอน แม่หม้ายผัวตาย ไม่มีอะไรเหลือเลยในชีวิต ถูกไล่ออกจากห้องเช่า เงินติดตัวซักบาทก็ไม่มี เห็นบ้านหลังใหญ่ติดป้ายสมัครงานแม่บ้านหน้าประตูจึงอุ้มลูกน้อยหวังมาพึ่งใบบุญ

“ทำอะไรงั้นหรอ หึ อย่าให้ฉันขุดความเน่าเฟะของคนตายมาพูดเลย เพราะคุณแม่ขอร้องไม่ให้พูดถึงเรื่องในอดีตอีกเพราะมันจะทำให้ท่านเสียใจ รู้เอาไว้ผู้หญิงอย่างเธอไม่มีอะไรคู่ควรกับฉันเลย”

“แสดงว่าที่ผ่านมา คุณภพเกลียดวีเพราะโกรธแม่ของวีหรอค่ะ”

“ไม่ได้โกรธ แต่เกลียด ยิ่งเธอโตแล้วหน้าเหมือนผู้หญิงคนนั้นมากเท่าไรฉันยิ่งเกลียดเธอวีรดา” ตรีภพบึงบังออกจากห้องนอนไป ทิ้งให้วีรดาที่ทำหน้างุนงงอยู่บนเตียง

งงไปหมดแล้ว คุยไปคุยมาเธอก็ยังไม่รู้ว่าแม่เธอทำอะไรให้เขาโกรธจนพานมาเกลียดเธอได้ขนาดนี้

หลังจากแน่ใจว่าประตูห้องห้องนอนปิดสนิท วีรดาหยักร่างกายที่สะบักสะบอม ที่ถูกคนใจยักษ์ทรมานมาทั้งคืน เธอไม่ได้หวังว่าเขาจะอ่อนโยนเลยซักนิด ร่องรอยที่ปรากฏบนตัวเธอนั้นชัดเจนแล้วว่าเขาเกลียดเธอมากขนาดไหน แต่ไม่ว่าร่างกายจะแน่ขนาดไหน เธอก็ต้องลงไปทานมื้อเช้ากับคุณหญิง

ร่างระหงเดินมาหยุดนิ่งที่ราวบันไดชั้นสาม วีรดาใส่ชุดแซกสีครีมแขนกุดยาวพอดีเข่า คุณหญิงปาดวาดชอบให้เธอแต่งตัวแบบนี้ มือบางจับราวบันไดไว้มั่น ประคองสติทั้งหมดค่อยๆ ก้าวลงบันไดอย่างระมัดระวัง ภาพจำติดตาเธอไม่เคยลืมสุดปลายทางของบันไดนี้เคยมีร่างที่เต็มไปด้วยเลือดของแม่เธอ แม่ตกบันไดคอหักเสียชีวิตทันที อุบัติเหตุครั้งนั้นพรากแม่ของเธอจากไปตลอดกาล ครอบครัวที่แท้จริงคนสุดท้าย

Related chapters

  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่3

    3ลูกสาวแม่บ้าน“ขอโทษที่วีลงมาสายค่ะ” วีรดารีบยกมือขึ้นไหว้ขอโทษทันทีที่เดินเข้ามาในห้องรับประทานอาหาร เห็นทุกคนในตระกูลชินณรงค์นั่งอยู่พร้อมหน้า ร่วมถึงคนที่เธอคิดว่าน่าจะออกไปข้างนอกแล้ว“มาๆ แม่สั่งให้คนทำอาหารบำรุงเต็มโต๊ะเลย” คุณหญิงปาดวาดรีบลุกไปจูงมือลูกสาวที่ควบตำแหน่งลูกสะใภ้หมาดๆ“คุณหญิงลุกไวๆ แบบนี้ไม่ดีนะคะ วีตกใจหมดเลย”วีรดารีบก้าวไปประคองร่างของสตรีสูงวัยให้กลับไปนั่งประจำที่“คุณหญิงอะไร เรียกแม่ซักทีเถอะวี ตั้งแต่เล็กจนโต วีไม่ยอมเรียกแม่ว่าแม่เลย ตอนนี้วีเป็นทั้งลูกสาวแล้วก็ลูกสะใภ้ของแม่แล้วนะ”“โถ่ คุณหญิงค่ะ วีแค่ลูกแม่บ้าน มีทุกวันนี้เพราะคุณหญิงเมตตา”“รู้ตัวก็ดีแล้ว” ตรีภพพูดทะลุกลางปล้องขึ้นมา“ตาภพ ไม่รู้ล่ะถ้ายังเรียกคุณหญิงให้ได้ยินอีก แม่คงต้องโกรธวีจริงจังแล้ว อย่าขัดใจแม่เลย แม่อยู่ได้อีกไม่นานหรอก” เอากับท่านสิ อะไรไม่ถูกใจก็เอาชีวิตขึ้นมาอ้าง “คุณแม่ครับ อย่าพูดแบบนี้อีก”“ค่ะ คุณแม่” วีรดารีบรับคำเมื่อเห็นนายหญิงของบ้านสีหน้าเริ่มไม่สู้ดี อะไรที่ทำให้ท่านสบายใจเธอจะทำ เรื่องแค่นี้ไม่เหนือบากกว่าแรงเลย ขนาดแต่งานกับคนที่เกลียดเธอนอนร่วมเตียงเธอยังทำไ

    Last Updated : 2024-12-13
  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่4

    4.อดีต 1“พี่ภพขา สอนการบ้านเลขน้องวีได้มั้ยค่ะ น้องวีทำไม่ได้เลยค่ะ” เด็กหญิงวีรดาวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในตัวตึกหลังใหญ่พร้อมสมุดการบ้านวิชาคณิตศาสตร์“หนูวี ลู๊ก คุณภพเพิ่งกลับมาจากโรงเรียน ให้คุณภพทานของว่างเสร็จก่อน น้าขอโทษด้วยนะคะคุณภพ เก็นรถเข้ามาจอดในบ้านก็คงจะวิ่งโร่มาเลย” รดา บ่นลูกสาวไม่จริงจังนัก“ไม่เป็นไรครับน้าดา” ตรีภพยื่นกระเป๋าให้ รดา ซึ่งทำงานแม่บ้านและพยาบาลส่วนตัวของแม่เขา ตรีภพย่อตัวลงไปอุ้มเด็กหญิงมัดผมแกละไว้แนบอก กดจมูกลงบนแก้มนุ่มที่หอมกรุ่นไปด้วยแป้งเด็ก“ตามใจกันจริงๆ” รดาได้แต่ส่ายหน้ามองตามแผ่นหลังคุณหนู คุณหญิงท่านเอ็นดู ลูกสาวของเธอมาก แม้แต่คุณภพก็ไม่เคยรังเกียจลูกสาวของเธอ ตัวแทบจะติดกันตลอดเวลา หากคุณภพอยู่บ้านต้องมีลูกเป็ดน้องสีเดินตามก้นต้อยๆ ไม่ห่าง ปีหน้าคุณภพต้องไปเรียนต่อที่เมืองนอก ไม่รู้ลูกสาวตัวแสบของเธอจะทนคิดถึงพี่ชายที่แสนดีคนนี้ได้ไหม คงจะร้องไห้ขี้มูกโป่งเป็นเดือนๆ แน่นอน“อ้าวดา ตาภพล่ะ เห็นรถเข้ามาจอดแล้วนิไปไหนซะแล้ว”“อุ้มน้องวีไปศาลข้างสระน้ำแล้วค่ะ”คุณหญิงปานวาดเดินส่ายหัวเข้ามาหาแม่บ้านคนสนิท เธอกับรดาอายุห่างกันเกือบ 5 ปี เธอรั

    Last Updated : 2024-12-13
  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่5

    5.อดีต 2“ยากจังเลยค่ะพี่ภพ” บ่นไปพรางเคี้ยวขนมไปพรางจนแก้ตุ้ย“แค่นี้บ่นยาก แล้วจะสอบติดหมอหรอ”“น้องวีจะพยายามค่ะ น้องวีจะต้องเป็นหมอ และมารักษาคุณหญิงให้หายให้ได้เลย” วีรดาเงยหน้าขึ้นมาสบตาตรีภพด้วยสีหน้าจริงจัง เธอเรียกคุณแม่ของตรีภพว่าคุณหญิงเสมอ แม้คุณแม่ของเขาจะให้เรียกคุณป้าเธอก็ไม่ยอม บอกแม่ของเธอสั่งมาให้เรียกคุณหญิงเท่านั้น คุณหญิงมีบุญคุณมากมาย ต้องรักและเคารพท่าน ต่อให้ท่านจะเอ็นดูและเมตตามากแค่ไหน ก็ห้ามหลงระเริงเด็ดขาด ต้องเจียมตัวตรีภพมองเด็กน้อยของเขาด้วยแววตาอ่อนโยนระคนเอ็นดู มือหนายื่นไปหยีกลางกระหม่อมจนผมแกละยุ่งเหยิงเป็นรังนกไปแล้ว“พี่ภพอ่ะ ผมน้องวียุ่งหมดเลย” วีรดายู่หน้าใส่ลูกชายเจ้าของบ้าน แล้วก็ก้มลงแก้โจทย์ข้อต่อไปวีรดาอาจเห็นเขาเป็นแค่พี่ชาย แต่เขาจะอายุ 15 แล้ว ทำไมจะไม่รู้ว่าความรู้สึกที่มีต่อเด็กน้อยตรงหน้านี้คือความรักไม่เคยคิดว่าเธอคือน้องสาวเลยซักครั้งอยากให้เธอเติบโตเคียงบ่าเคียงไหล่เขาตลอดไป เขายังจำวันแรกที่พบเธอได้เด็กน้อยจ้ำม่ำตัวขาวแก้มแดงถือไม้กวาดที่ขนาดพอๆ ตัวเอง พยามกวาดใบ้ไม้แห้งไปร่วมเป็นกองเดียวกัน สีหน้าและแววตามุ่งมั่น ถึงแม้ใบไม้มันจ

    Last Updated : 2024-12-13
  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่6

    6.ไม่อาจหวนคืน“ภพ คุณพ่อภพมีผู้หญิงคนอื่น”“ฮื่อ ภพ แม่ใจจะขาดแล้ว ทำไมคุณพ่อของภพทำกับแม่แบบนี้ เป็นคนอื่นไม่ได้เหรอ ทำไมต้องเป็นรดา”“รดาแอบเป็นชู้กับคุณพ่อของภพ ภพแม่จะทำยังไงดี”“แม่ผิดอะไร ภพแม่ผิดอะไร ทำไมคุณตรีถึงทำกับแม่ได้ลงคอ”“แม่เห็นมันออกมาจากห้องนอนใหญ่ มันกล้าถึงขั้นมานอนทับที่ของแม่ ภพแม่เกลียดมัน”“แม่ไม่น่ารับมันสองแม่ลูกเข้ามาอยู่ในบ้านเลย”ตลอดปีแรกที่ตรีภพไปเรียนอเมริกา คุณหญิงปาดวานมักจะโทรไประบายเรื่องพ่อของเขากับรดาที่แอบเล่นชู้กันในบ้านเสมอ เสียงสะอื้นไห้ของคุณแม่ยังก้องอยู่ในหูมาจนถึงวันนี้ เขาเคยโทรเลียบๆ เคียงคุณพ่อให้หยุดพฤติกรรมนี้ซะแต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง จนกระทั้ง ข่าวการตายของรดา ประสบอุบัติเหตุตกบันไดลงมาจากชั้น 2 ของบ้านคอหักเสียชีวิตคาที่ หลังจากนั้นคุณแม่ก็หยุดโทรมาร้องไห้เรื่องของคุณพ่อกับรดา แต่รับเด็กหญิงวีรดาเป็นลูกบุญธรรมแทนถึงคุณแม่จะให้ลืมเรื่องนี้และให้รักวีรดาเหมือนน้องสาว แต่เขาไม่เคยลืม ไม่เคยลืมความเจ็บซ้ำที่ผู้หญิงคนนั้นทำไว้กับแม่ของเขา และเขาไม่เคยลืมว่าเธอคือลูกสาวของผู้หญิงคนนั้น“ไง วันนี้ประจบได้อะไรติดไม้ติดมือมาอีกล่ะ”หลัง

    Last Updated : 2024-12-13
  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่7

    7.ตัวตายตัวแทน‘เลือดโสโครก เหอะ แต่เกิดมาต้อยต่ำ ถึงกับถูกตราหน้าขนาดนี้เลยหรอยัยวี’ น่าสมเพชตัวเองจริงๆ เธอรักผู้ชายแบบนี้ไปได้ยังไง ไม่ใช่สิ คนที่เธอรักคือพี่ภพต่างหาก พี่ภพในวัยเด็กไม่แบ่งแยกชั้นวรรณะ ไม่แบ่งฐานะสูงต่ำ พอโตขึ้นออกไปสู่โลกกว้างเข้าสังคมมากขึ้นเขาถึงได้ไม่อยากมาเกลือกกลั้วกับคนแบบเธอ ถามว่าเธอผิดหวังไหมที่เขาเปลี่ยนไป ตอบตามตรงก็ผิดหวังและเสียใจ แต่โลกมันเป็นแบบนี้สังคมมันบ่มเพาะมาแบบนี้แม่รดาถึงได้สอนเธอเสมอให้เจียมตัว ไม่งั้นคนจะหาว่าเธออยากได้อยากมีจนตัวสั่น ไม่ใช่แค่คุณภพที่เปลี่ยน มีอยู่ช่วงหนึ่งคุณหญิงก็เปลี่ยน ทันทีที่คุณภพไปเรียนอเมริกา จากที่ท่านเคยเอ็นดู กลับมองด้วยแววตารังเกียจ เรียกใช้งานเธอสารพัด มีอยู่ครั้งวีรดายกชามาเสริฟ คุณหญิงยกขึ้นจิบแล้วชาร้อนเกินไปลวกลิ้นท่าน ท่านก็ลงโทษด้วยการหยิกที่เอวจนเนื้อเขียว และสั่งไม่ให้บอกแม่ ท่านบอกว่าเพราะเธอทำพลาดจึงต้องถูกสั่งลงโทษ และก็เป็นแบบนั้นเรื่อยมา ไม่ว่าเธอจะทำผิดอะไร เล็กน้อยแค่ๆ ไหนก็ตาม ท่านจะไม่ดุด่าว่ากล่าว แต่มักจะหยิกเธอในร่มผ้าจนเนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยเล็บ หลังจากแม่เสีย คุณหญิงก็กลับมาเอ็นดูเธอเหมื

    Last Updated : 2024-12-13
  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่8

    8.ชีวิตของอีเย็นพราวรีบตัดบทวางสายจากเพื่อนสนิท ไม่งั้นคงได้ต่อว่าคนบ้านนั้นไปอีกหลายประโยค พูดที่ไรคนที่ไม่สบายใจก็คือวีรดา แต่มันก็อดโมโหแทนไม่ได้จริงๆ ชีวิตทุกวันที่อยู่ในบ้านชินณรงค์สของสำหรับวีรดานั้น ในสายตาคนนอกว่ากันว่าวีรดานั้นโชคดี เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ไร้ญาติขาดมิตรอยู่ๆ ครอบครัวชินณรงค์ก็ยื่นมือมาอุปการะ แต่ในสายตาของคนสนิทอย่างพราว กลับมองว่ามันวีรดานั้นถูกจองจำอยู่ในกรงที่ชื่อว่าบุญคุณ หายใจเพื่อต่อชีวิตให้คุณหญิงปาดวาดหากวีรดาพยามแหกกรงเมื่อไร คุณหญิงจะต้องล้มป่วยแบบไม่ทราบสาเหตุ หนักเข้าก็ขังตัวเองอยู่ในห้อง ถึงแม้จะไม่พูดประโยคไม่ลำเลิกบุญคุณตรงๆ แต่มองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าแกล้งทำให้วีรดายอมตามใจให้ในสิ่งที่คุณหญิงต้องการไหนจะการแต่งงานสาฟ้าแลบระหว่างทายาทคนเดียวของเครือชินณรงค์กับบุตรสาวบุญธรรม คุณตรีภพกลับมาเมืองไทยแค่อาทิตเดียวก็แต่งงานทันทีแถมแขกมีแค่ญาติกับคนใกล้ชิดไม่กี่คน ถึงจะลงข่าวหนังสือพิมพ์ แต่คนที่ได้รับเชิญไปงานแทบจะไม่มี มีใครรู้บ้างล่ะวีรดาโดนบังคับให้แต่งงานก็ไม่มี บ้างก็ว่าวีรดารวบหัวรวบหางทั้งตระกูล บ้างก็ว่าท้องก่อนแต่ง บางก็ว่าท้องกับคนอื่นแล

    Last Updated : 2024-12-13
  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่9

    9.สี่หนุ่มสี่มุมผับ stormตรีภพให้คนขับรถที่บ้านมาส่งที่ผับของเพื่อนสนิท เขาไม่ได้ขับรถมาเอง เขื่อไอ้พวกนั้นมันเตรียมซัฟอกเขาจนขาวสะอาดแน่นอน ไม่เมางานเลี้ยงไม่มีทางแยกวงกลุ่มเขาที่คบกันมาตั้งแต่เรียนด้วยกันที่อเมริกา พาทิส วายุ และอาทิตย์ เขาทั้งสี่คนถูกทางบ้านส่งไปเรียนเมืองนอกเพื่อกลับมาบริหารบริษัท เรียนด้วยกัน กินเหล้า เที่ยวผู้หญิง หัวหกก้นขวิดมาด้วยกัน มือหนาเปิดประตูห้อง VVIP เข้ามาก็ส่ายหัวรัวๆ เพราะสายตาทุกคนในห้องจับจ่อมาทางเขาทันทีที่เปิดประตู“โหว ว่าจะเสด็จ รอกูปิดร้านเลยไหม” วายุทักเพื่อนรักทันที“เอาน่า มันคงเพิ่งขอเมียออกจากบ้านได้ เพื่อนเพิ่งแต่งงานมึงอย่าไปว่ามันเลย” อาทิตย์แหย่เพื่อนรักเจ้าบ่าวป้ายแดง“ขอเมียก็เหี้ยล่ะ” ตรีภพทิ้งตัวลงบนโซฟาข้างพาทิศที่นั่งจิบน้ำอำพันอยู่คนเดียว ต่างจากอีกสองหนุ่มที่มีสาวสวยนุ่งน้อยห่มน้อยในวงแขน“เอ้า! อะไรยังไง “วายุสัพยอกเพื่อนแล้วหันไปสั่งให้สาวๆ ออกไปก่อน เรื่องที่จะคุยค่อนข้างส่วนตัว ถึงทั้งสองสาวจะเป็นเด็กในร้านเขา เชื่อใจได้ แต่กันไว้ดีกว่าทันที่ไปสาวๆ ออกจากห้องไป วายุก็เปิดประเด็นทันที “ไอ้พามันเล่าแล้วแต่กูไม่ค่อยเชื่

    Last Updated : 2024-12-13
  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่10

    10.จะให้ลืมได้ยังไงร่างหนาภายใต้ผ้าห่มค่อยๆ ลืมเปลือกตาขึ้น ขยับกาย เรือนกายทีีเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อหันไปมองนาฬิกาข้างเตียงนอน เกือบเที่ยงแล้ว“แม่งชงสูตรไหนว่ะ ปวดหัวชิบหาย” ตรีภพยกมือขึ้นนวดขมับ บ่นอุบอิบอยู่คนเดียว เขาใส่ชุดนอนอยู่ จำได้ว่าเมื่อคืนกลับมาถึงก็สลบไปเลย แสดงว่าคนที่นอนร่วมเตียงคงเป็นคนเปลี่ยนให้ หลังจากจัดการธุระส่วนตัวเสร็จแล้วจึงเดินลงไปที่ห้องอาหารเพราะตอนนี้ได้เวลาทานอาหารกลางวันพอดี“หนักหรอเรา ลงมาซะเที่ยง ดีน่ะวันนี้วันอาทิตย์ ถ้าวันทำงานแบบนี้ไม่เอานะ” คุณตรีดันทันทีที่เห็นลูกชายเดินสะโหลสะเหลลงจากบันไดมา ก็อดที่จะพูดเย้าไม่ได้“นิดหน่อยครับ ไม่ได้ครบทีมนาน เรื่องสังสรรค์กับเรื่องงานผมแยกได้ครับคุณพ่อไม่ต้องเป็นห่วง”“มาๆ ตาภพ แม่สั่งป้าใจต้มน้ำแกงแก้แฮงค์ให้ น้องวีบอกแม่ว่าเราเมาหนักเลยเมื่อคืนวันนี้น่าจะลงมาสาย” คุณหญิงปาดวานเดินเข้ามาควงแขนลูกชายสุดที่รักเดินกึ่งจูงกึ่งลากไปยังห้องรับประทานอาหาร“หึ ขี้ฟ้องซะด้วย แล้วลูกสะใภ้คุณแม่ไปไหนล่ะครับ ปกติเสนอหน้าอยู่ข้างคุณแม่ตลอด” ตรีภพทำเสียงขึ้นจมูก ได้แต่แค่นเขี้ยวหมั้นไส้ ฟ้องแม่เขาว่าเขาเมากลับมาสินะ แล้วหา

    Last Updated : 2024-12-14

Latest chapter

  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่10

    10.จะให้ลืมได้ยังไงร่างหนาภายใต้ผ้าห่มค่อยๆ ลืมเปลือกตาขึ้น ขยับกาย เรือนกายทีีเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อหันไปมองนาฬิกาข้างเตียงนอน เกือบเที่ยงแล้ว“แม่งชงสูตรไหนว่ะ ปวดหัวชิบหาย” ตรีภพยกมือขึ้นนวดขมับ บ่นอุบอิบอยู่คนเดียว เขาใส่ชุดนอนอยู่ จำได้ว่าเมื่อคืนกลับมาถึงก็สลบไปเลย แสดงว่าคนที่นอนร่วมเตียงคงเป็นคนเปลี่ยนให้ หลังจากจัดการธุระส่วนตัวเสร็จแล้วจึงเดินลงไปที่ห้องอาหารเพราะตอนนี้ได้เวลาทานอาหารกลางวันพอดี“หนักหรอเรา ลงมาซะเที่ยง ดีน่ะวันนี้วันอาทิตย์ ถ้าวันทำงานแบบนี้ไม่เอานะ” คุณตรีดันทันทีที่เห็นลูกชายเดินสะโหลสะเหลลงจากบันไดมา ก็อดที่จะพูดเย้าไม่ได้“นิดหน่อยครับ ไม่ได้ครบทีมนาน เรื่องสังสรรค์กับเรื่องงานผมแยกได้ครับคุณพ่อไม่ต้องเป็นห่วง”“มาๆ ตาภพ แม่สั่งป้าใจต้มน้ำแกงแก้แฮงค์ให้ น้องวีบอกแม่ว่าเราเมาหนักเลยเมื่อคืนวันนี้น่าจะลงมาสาย” คุณหญิงปาดวานเดินเข้ามาควงแขนลูกชายสุดที่รักเดินกึ่งจูงกึ่งลากไปยังห้องรับประทานอาหาร“หึ ขี้ฟ้องซะด้วย แล้วลูกสะใภ้คุณแม่ไปไหนล่ะครับ ปกติเสนอหน้าอยู่ข้างคุณแม่ตลอด” ตรีภพทำเสียงขึ้นจมูก ได้แต่แค่นเขี้ยวหมั้นไส้ ฟ้องแม่เขาว่าเขาเมากลับมาสินะ แล้วหา

  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่9

    9.สี่หนุ่มสี่มุมผับ stormตรีภพให้คนขับรถที่บ้านมาส่งที่ผับของเพื่อนสนิท เขาไม่ได้ขับรถมาเอง เขื่อไอ้พวกนั้นมันเตรียมซัฟอกเขาจนขาวสะอาดแน่นอน ไม่เมางานเลี้ยงไม่มีทางแยกวงกลุ่มเขาที่คบกันมาตั้งแต่เรียนด้วยกันที่อเมริกา พาทิส วายุ และอาทิตย์ เขาทั้งสี่คนถูกทางบ้านส่งไปเรียนเมืองนอกเพื่อกลับมาบริหารบริษัท เรียนด้วยกัน กินเหล้า เที่ยวผู้หญิง หัวหกก้นขวิดมาด้วยกัน มือหนาเปิดประตูห้อง VVIP เข้ามาก็ส่ายหัวรัวๆ เพราะสายตาทุกคนในห้องจับจ่อมาทางเขาทันทีที่เปิดประตู“โหว ว่าจะเสด็จ รอกูปิดร้านเลยไหม” วายุทักเพื่อนรักทันที“เอาน่า มันคงเพิ่งขอเมียออกจากบ้านได้ เพื่อนเพิ่งแต่งงานมึงอย่าไปว่ามันเลย” อาทิตย์แหย่เพื่อนรักเจ้าบ่าวป้ายแดง“ขอเมียก็เหี้ยล่ะ” ตรีภพทิ้งตัวลงบนโซฟาข้างพาทิศที่นั่งจิบน้ำอำพันอยู่คนเดียว ต่างจากอีกสองหนุ่มที่มีสาวสวยนุ่งน้อยห่มน้อยในวงแขน“เอ้า! อะไรยังไง “วายุสัพยอกเพื่อนแล้วหันไปสั่งให้สาวๆ ออกไปก่อน เรื่องที่จะคุยค่อนข้างส่วนตัว ถึงทั้งสองสาวจะเป็นเด็กในร้านเขา เชื่อใจได้ แต่กันไว้ดีกว่าทันที่ไปสาวๆ ออกจากห้องไป วายุก็เปิดประเด็นทันที “ไอ้พามันเล่าแล้วแต่กูไม่ค่อยเชื่

  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่8

    8.ชีวิตของอีเย็นพราวรีบตัดบทวางสายจากเพื่อนสนิท ไม่งั้นคงได้ต่อว่าคนบ้านนั้นไปอีกหลายประโยค พูดที่ไรคนที่ไม่สบายใจก็คือวีรดา แต่มันก็อดโมโหแทนไม่ได้จริงๆ ชีวิตทุกวันที่อยู่ในบ้านชินณรงค์สของสำหรับวีรดานั้น ในสายตาคนนอกว่ากันว่าวีรดานั้นโชคดี เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ไร้ญาติขาดมิตรอยู่ๆ ครอบครัวชินณรงค์ก็ยื่นมือมาอุปการะ แต่ในสายตาของคนสนิทอย่างพราว กลับมองว่ามันวีรดานั้นถูกจองจำอยู่ในกรงที่ชื่อว่าบุญคุณ หายใจเพื่อต่อชีวิตให้คุณหญิงปาดวาดหากวีรดาพยามแหกกรงเมื่อไร คุณหญิงจะต้องล้มป่วยแบบไม่ทราบสาเหตุ หนักเข้าก็ขังตัวเองอยู่ในห้อง ถึงแม้จะไม่พูดประโยคไม่ลำเลิกบุญคุณตรงๆ แต่มองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าแกล้งทำให้วีรดายอมตามใจให้ในสิ่งที่คุณหญิงต้องการไหนจะการแต่งงานสาฟ้าแลบระหว่างทายาทคนเดียวของเครือชินณรงค์กับบุตรสาวบุญธรรม คุณตรีภพกลับมาเมืองไทยแค่อาทิตเดียวก็แต่งงานทันทีแถมแขกมีแค่ญาติกับคนใกล้ชิดไม่กี่คน ถึงจะลงข่าวหนังสือพิมพ์ แต่คนที่ได้รับเชิญไปงานแทบจะไม่มี มีใครรู้บ้างล่ะวีรดาโดนบังคับให้แต่งงานก็ไม่มี บ้างก็ว่าวีรดารวบหัวรวบหางทั้งตระกูล บ้างก็ว่าท้องก่อนแต่ง บางก็ว่าท้องกับคนอื่นแล

  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่7

    7.ตัวตายตัวแทน‘เลือดโสโครก เหอะ แต่เกิดมาต้อยต่ำ ถึงกับถูกตราหน้าขนาดนี้เลยหรอยัยวี’ น่าสมเพชตัวเองจริงๆ เธอรักผู้ชายแบบนี้ไปได้ยังไง ไม่ใช่สิ คนที่เธอรักคือพี่ภพต่างหาก พี่ภพในวัยเด็กไม่แบ่งแยกชั้นวรรณะ ไม่แบ่งฐานะสูงต่ำ พอโตขึ้นออกไปสู่โลกกว้างเข้าสังคมมากขึ้นเขาถึงได้ไม่อยากมาเกลือกกลั้วกับคนแบบเธอ ถามว่าเธอผิดหวังไหมที่เขาเปลี่ยนไป ตอบตามตรงก็ผิดหวังและเสียใจ แต่โลกมันเป็นแบบนี้สังคมมันบ่มเพาะมาแบบนี้แม่รดาถึงได้สอนเธอเสมอให้เจียมตัว ไม่งั้นคนจะหาว่าเธออยากได้อยากมีจนตัวสั่น ไม่ใช่แค่คุณภพที่เปลี่ยน มีอยู่ช่วงหนึ่งคุณหญิงก็เปลี่ยน ทันทีที่คุณภพไปเรียนอเมริกา จากที่ท่านเคยเอ็นดู กลับมองด้วยแววตารังเกียจ เรียกใช้งานเธอสารพัด มีอยู่ครั้งวีรดายกชามาเสริฟ คุณหญิงยกขึ้นจิบแล้วชาร้อนเกินไปลวกลิ้นท่าน ท่านก็ลงโทษด้วยการหยิกที่เอวจนเนื้อเขียว และสั่งไม่ให้บอกแม่ ท่านบอกว่าเพราะเธอทำพลาดจึงต้องถูกสั่งลงโทษ และก็เป็นแบบนั้นเรื่อยมา ไม่ว่าเธอจะทำผิดอะไร เล็กน้อยแค่ๆ ไหนก็ตาม ท่านจะไม่ดุด่าว่ากล่าว แต่มักจะหยิกเธอในร่มผ้าจนเนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยเล็บ หลังจากแม่เสีย คุณหญิงก็กลับมาเอ็นดูเธอเหมื

  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่6

    6.ไม่อาจหวนคืน“ภพ คุณพ่อภพมีผู้หญิงคนอื่น”“ฮื่อ ภพ แม่ใจจะขาดแล้ว ทำไมคุณพ่อของภพทำกับแม่แบบนี้ เป็นคนอื่นไม่ได้เหรอ ทำไมต้องเป็นรดา”“รดาแอบเป็นชู้กับคุณพ่อของภพ ภพแม่จะทำยังไงดี”“แม่ผิดอะไร ภพแม่ผิดอะไร ทำไมคุณตรีถึงทำกับแม่ได้ลงคอ”“แม่เห็นมันออกมาจากห้องนอนใหญ่ มันกล้าถึงขั้นมานอนทับที่ของแม่ ภพแม่เกลียดมัน”“แม่ไม่น่ารับมันสองแม่ลูกเข้ามาอยู่ในบ้านเลย”ตลอดปีแรกที่ตรีภพไปเรียนอเมริกา คุณหญิงปาดวานมักจะโทรไประบายเรื่องพ่อของเขากับรดาที่แอบเล่นชู้กันในบ้านเสมอ เสียงสะอื้นไห้ของคุณแม่ยังก้องอยู่ในหูมาจนถึงวันนี้ เขาเคยโทรเลียบๆ เคียงคุณพ่อให้หยุดพฤติกรรมนี้ซะแต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง จนกระทั้ง ข่าวการตายของรดา ประสบอุบัติเหตุตกบันไดลงมาจากชั้น 2 ของบ้านคอหักเสียชีวิตคาที่ หลังจากนั้นคุณแม่ก็หยุดโทรมาร้องไห้เรื่องของคุณพ่อกับรดา แต่รับเด็กหญิงวีรดาเป็นลูกบุญธรรมแทนถึงคุณแม่จะให้ลืมเรื่องนี้และให้รักวีรดาเหมือนน้องสาว แต่เขาไม่เคยลืม ไม่เคยลืมความเจ็บซ้ำที่ผู้หญิงคนนั้นทำไว้กับแม่ของเขา และเขาไม่เคยลืมว่าเธอคือลูกสาวของผู้หญิงคนนั้น“ไง วันนี้ประจบได้อะไรติดไม้ติดมือมาอีกล่ะ”หลัง

  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่5

    5.อดีต 2“ยากจังเลยค่ะพี่ภพ” บ่นไปพรางเคี้ยวขนมไปพรางจนแก้ตุ้ย“แค่นี้บ่นยาก แล้วจะสอบติดหมอหรอ”“น้องวีจะพยายามค่ะ น้องวีจะต้องเป็นหมอ และมารักษาคุณหญิงให้หายให้ได้เลย” วีรดาเงยหน้าขึ้นมาสบตาตรีภพด้วยสีหน้าจริงจัง เธอเรียกคุณแม่ของตรีภพว่าคุณหญิงเสมอ แม้คุณแม่ของเขาจะให้เรียกคุณป้าเธอก็ไม่ยอม บอกแม่ของเธอสั่งมาให้เรียกคุณหญิงเท่านั้น คุณหญิงมีบุญคุณมากมาย ต้องรักและเคารพท่าน ต่อให้ท่านจะเอ็นดูและเมตตามากแค่ไหน ก็ห้ามหลงระเริงเด็ดขาด ต้องเจียมตัวตรีภพมองเด็กน้อยของเขาด้วยแววตาอ่อนโยนระคนเอ็นดู มือหนายื่นไปหยีกลางกระหม่อมจนผมแกละยุ่งเหยิงเป็นรังนกไปแล้ว“พี่ภพอ่ะ ผมน้องวียุ่งหมดเลย” วีรดายู่หน้าใส่ลูกชายเจ้าของบ้าน แล้วก็ก้มลงแก้โจทย์ข้อต่อไปวีรดาอาจเห็นเขาเป็นแค่พี่ชาย แต่เขาจะอายุ 15 แล้ว ทำไมจะไม่รู้ว่าความรู้สึกที่มีต่อเด็กน้อยตรงหน้านี้คือความรักไม่เคยคิดว่าเธอคือน้องสาวเลยซักครั้งอยากให้เธอเติบโตเคียงบ่าเคียงไหล่เขาตลอดไป เขายังจำวันแรกที่พบเธอได้เด็กน้อยจ้ำม่ำตัวขาวแก้มแดงถือไม้กวาดที่ขนาดพอๆ ตัวเอง พยามกวาดใบ้ไม้แห้งไปร่วมเป็นกองเดียวกัน สีหน้าและแววตามุ่งมั่น ถึงแม้ใบไม้มันจ

  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่4

    4.อดีต 1“พี่ภพขา สอนการบ้านเลขน้องวีได้มั้ยค่ะ น้องวีทำไม่ได้เลยค่ะ” เด็กหญิงวีรดาวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในตัวตึกหลังใหญ่พร้อมสมุดการบ้านวิชาคณิตศาสตร์“หนูวี ลู๊ก คุณภพเพิ่งกลับมาจากโรงเรียน ให้คุณภพทานของว่างเสร็จก่อน น้าขอโทษด้วยนะคะคุณภพ เก็นรถเข้ามาจอดในบ้านก็คงจะวิ่งโร่มาเลย” รดา บ่นลูกสาวไม่จริงจังนัก“ไม่เป็นไรครับน้าดา” ตรีภพยื่นกระเป๋าให้ รดา ซึ่งทำงานแม่บ้านและพยาบาลส่วนตัวของแม่เขา ตรีภพย่อตัวลงไปอุ้มเด็กหญิงมัดผมแกละไว้แนบอก กดจมูกลงบนแก้มนุ่มที่หอมกรุ่นไปด้วยแป้งเด็ก“ตามใจกันจริงๆ” รดาได้แต่ส่ายหน้ามองตามแผ่นหลังคุณหนู คุณหญิงท่านเอ็นดู ลูกสาวของเธอมาก แม้แต่คุณภพก็ไม่เคยรังเกียจลูกสาวของเธอ ตัวแทบจะติดกันตลอดเวลา หากคุณภพอยู่บ้านต้องมีลูกเป็ดน้องสีเดินตามก้นต้อยๆ ไม่ห่าง ปีหน้าคุณภพต้องไปเรียนต่อที่เมืองนอก ไม่รู้ลูกสาวตัวแสบของเธอจะทนคิดถึงพี่ชายที่แสนดีคนนี้ได้ไหม คงจะร้องไห้ขี้มูกโป่งเป็นเดือนๆ แน่นอน“อ้าวดา ตาภพล่ะ เห็นรถเข้ามาจอดแล้วนิไปไหนซะแล้ว”“อุ้มน้องวีไปศาลข้างสระน้ำแล้วค่ะ”คุณหญิงปานวาดเดินส่ายหัวเข้ามาหาแม่บ้านคนสนิท เธอกับรดาอายุห่างกันเกือบ 5 ปี เธอรั

  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่3

    3ลูกสาวแม่บ้าน“ขอโทษที่วีลงมาสายค่ะ” วีรดารีบยกมือขึ้นไหว้ขอโทษทันทีที่เดินเข้ามาในห้องรับประทานอาหาร เห็นทุกคนในตระกูลชินณรงค์นั่งอยู่พร้อมหน้า ร่วมถึงคนที่เธอคิดว่าน่าจะออกไปข้างนอกแล้ว“มาๆ แม่สั่งให้คนทำอาหารบำรุงเต็มโต๊ะเลย” คุณหญิงปาดวาดรีบลุกไปจูงมือลูกสาวที่ควบตำแหน่งลูกสะใภ้หมาดๆ“คุณหญิงลุกไวๆ แบบนี้ไม่ดีนะคะ วีตกใจหมดเลย”วีรดารีบก้าวไปประคองร่างของสตรีสูงวัยให้กลับไปนั่งประจำที่“คุณหญิงอะไร เรียกแม่ซักทีเถอะวี ตั้งแต่เล็กจนโต วีไม่ยอมเรียกแม่ว่าแม่เลย ตอนนี้วีเป็นทั้งลูกสาวแล้วก็ลูกสะใภ้ของแม่แล้วนะ”“โถ่ คุณหญิงค่ะ วีแค่ลูกแม่บ้าน มีทุกวันนี้เพราะคุณหญิงเมตตา”“รู้ตัวก็ดีแล้ว” ตรีภพพูดทะลุกลางปล้องขึ้นมา“ตาภพ ไม่รู้ล่ะถ้ายังเรียกคุณหญิงให้ได้ยินอีก แม่คงต้องโกรธวีจริงจังแล้ว อย่าขัดใจแม่เลย แม่อยู่ได้อีกไม่นานหรอก” เอากับท่านสิ อะไรไม่ถูกใจก็เอาชีวิตขึ้นมาอ้าง “คุณแม่ครับ อย่าพูดแบบนี้อีก”“ค่ะ คุณแม่” วีรดารีบรับคำเมื่อเห็นนายหญิงของบ้านสีหน้าเริ่มไม่สู้ดี อะไรที่ทำให้ท่านสบายใจเธอจะทำ เรื่องแค่นี้ไม่เหนือบากกว่าแรงเลย ขนาดแต่งานกับคนที่เกลียดเธอนอนร่วมเตียงเธอยังทำไ

  • ถ้าหากว่า if   ตอนที่2

    2.ตรีภพลืมตาในความมืดม่านกรองแสงอยู่วี ทำให้ห้องมืดสนิททั้งๆที่ภายนอกนั้นสว่างแล้ว เช้าแล้วเขาเพิ่งได้นอนไปนิดเดียวเท่านั้น หลังจากเมื่อคืนเข้าหอกับเจ้าสาวที่คุณแม่จับคลุมถุงชน เหนื่อยมาทั้งวันไหนจะงานแต่งพิธีการแสนมากมายไหนจะเข้าหอกับเจ้าสาว เสร็จกิจทั้งหมดแล้วแทนที่จะได้หลับสบาย ต้องมานอนฟังคนนอนร่วมเตียงร้องไห้สะอึกสะอื้น กว่าจะได้นอนฟ้าก็สว่างคาตา ตกเป็นของของเขามันน่าเสียใจขนาดนั้นเลยหรอ“รู้เอาไว้ด้วย ถ้าคุณแม่ไม่ต้องการหลาน ชาตินี้อย่าฝันว่าคนอย่างฉันจะแตะต้องเธอ ดูจากที่เมื่อคืนฉันเป็นคนแรกของเธอ แสดงว่าคุณแม่คงเลี้ยงเธอเอาไว้เพื่อเป็นนางบำเรอฉันโดยเฉพาะสิน่ะ”“วีทราบค่ะ ว่าคุณภพไม่อยากแต่งกับวี แต่ขอให้คุณภพเข้าใจวีด้วยว่า วีไม่ขัดคำขอร้องของคุณหญิงไม่ได้จริงๆ”“ดี อยู่ในโอวาทแบบนี้ ว่าง่ายๆ ทำงานเหนื่อยกลับมามีคนบำเรอ มันก็สะดวกสบายดี”ตรีภพลุกพรวดพราวจากเตียง เขาก็ยังไม่เข้าใจคุณแม่ ทำไมถึงบังคับให้เขาแต่งงานกับเด็กนี้ แถมต้องการหลานจากวีรดาอีกด้วย แต่เอาเถอะทำมาขนาดนี้แล้วเพื่อความสบายใจของคุณแม่เขาจะทำให้ ไม่ต้องไปหากินให้เสียเงินเสียทอง สำหรับเขาผู้หญิงทุกคนมันก็คือนางจ

DMCA.com Protection Status