LOGINเชื่อว่าทุกคนต้องเคยคิด ถ้าหากว่าวันนั้นไม่ทำแบบนั้นทุกอย่างคงไม่เป็นแบบนี้ ถ้าหากว่าไม่พูดแบบนั้น ทุกอย่างคงดีกว่านี้ ฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น ถ้าหากว่าวันนั้นไม่รู้จักกันก็คงดี
View More56.ไม่อาจหายใจร่วมกันได้ จบบริบูรณ์วีรดา ค่อยๆ ก้าวเดินเข้าในรั้วคฤหาสน์ชินณรงค์ ความทรงจำมากมายที่เกิดขึ้นที่นี่ วันแรกที่เธอก้าวเข้าเมื่อ 20ปี ก่อนเธอจำได้ดี วันที่เสียเสาหลักของครอบครัว แม่ดาจูงมือน้อยๆ ของเธอเดินผ่านรั้วสีทองเข้ามาใน กว่าจะเดินมาถึงตัวตึกเล่นเอาเด็กอายุเพียง 5 ขวบอย่างวีรดาเหงื่อซึม แต่เธอไม่ร้องโยเย ไม่งอแง เพราะรู้ดีว่าแม่พามาหาที่พึ่งพิง หากไม่ได้เข้าทำงานที่นี่ เธอกับแม่อาจต้องอดตาย อดมื้อกินมื้อมาหลายวันแล้ว ไม่นึกเลยว่าที่พึ่งพิงสุดท้ายกลับกลายเป็นที่ตายของแม่เธอ“วี” คุณหญิงปานวาดวิ่งออกมารับวีรดา หลังจากที่ยามหน้าประตูบอกว่าวีรดากลับมาแล้ว“วี วีให้อภัยแม่นะ แม่ผิดไปแล้วลูก ให้แม่ทำอะไรก็ได้ ขอแค่วีกลับมา”“เข้าไปข้างในกันเถอะค่ะ แดดร้อน” วีรดาพยักหยักหน้าเรียกให้คนที่มากับเธอตามเข้าตึกไปด้วยเธอไม่ได้มาเพียงลำพัง พี่ชาติและพี่มุกขอตามมาด้วยไม่งั้นจะไม่ให้มา เธอจึงยอมวีรดานั่งลงบนโซฟา แจ้งคุณหญิงปานวาดว่าต้องการคุยกับทุกคนของชินณรงค์ เธอนั่งรออย่างใจเย็น รอ รอจนทุกคนมาครบ“วี” ตรีภพวิ่งเข้ามาสวมกอดทันทีที่เห็นหน้าเธอ เขาแทบจะเหาะกลับบ้าน ที่เธอยอมกลับมา
55.สุดท้ายผ่านไปเกือบสามเดือนที่วีรดาหายตัวไป ตรีภพมาทำงานด้วยสภาพร่างกายไม่ต่างจากศพ เขาโหมงานหนัก ทั้งเลขาอย่างมุกมณีก็ลาออก เลขาคนใหม่ก็ทำงานยังไม่คล่อง ทำให้เหนื่อยอีกเท่าตัวตรีภพเปิดรูปภาพในโทรศัพท์ขึ้นดู เดือนแรกที่เธอหายไปเขาให้นักสืบหยุดตามหาเธอ เพราะละอายใจกับเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น แต่แล้วในที่สุดเขาก็ทนความคิดถึงไม่ไหว จึงให้ตามหาเธออีกครั้ง เขาไม่ได้ไปหาไปหาเธอ เพียงเฝ้ามองเธออยู่ห่างๆ เท่านั้น แค่อยากรู้ว่าเธอสบายดีมั้ย ไม่เคยคิดที่จะตามเธอกลับมา ผิดกับคุณแม่ ที่อยากให้เขาพาเธอกลับมา คุณแม่ยังเชื่อมั่นว่าวีรดารักเขา หากเขาออกปากคุยกับเธอให้อภัย โดยนิสัยของวีรดาต้องยอมอภัยให้เธอยิ่งถ้าเขาทำให้เธอท้องได้ หลานจะทำให้วีรดาไม่ทิ้งครอบครัวชินณรงค์ไปไหน เขาจึงทำได้เพียงแค่บอกว่ายังหาวีรดาไม่เจอข่าวลือว่าวีรดาย้ายออกจากคฤหาสน์ จนถึงขั้นว่าตรีภพกับวีรดาเลิกลากันแล้ว เหตุจากมือที่สามทำเอาพริมาเนื้อเต้น ในที่สุดเวลาของเธอก็มาถึง ตอนนี้เธอไม่สามารถใช้ชีวิตหรูหราแบบเก่าได้อีกต่อไป คุณปู่ตัดเงินกงสีเธอจริงๆ เพราะตรีภพสั่งหยุดโครงปูเเลยมโนว่าเป็นเพราะเธอ เธอพยายามอธิบายแล้วว่าไม่เค
54.หมด 2สิ้นเสียงสุชาติ ก็เกิดความชุนละมุน คุณหญิงปานวาดหมดสติไป ตรีภพต้องปล่อยมือวีรดาเพื่ออุ้มคุณหญิงขึ้นรถ ขับบึ่งไปโรงพยาบาลทันทีโชคดีที่ท่านแต่เป็นลมหมดสติไป พอวางใจเรื่องคุณแม่แล้ว เขาจึงให้คุณพ่อเฝ้าดูอาการของคุณแม่รีบขับรถกลับบ้าน เพราะเขาโทรหาก็ปิดเครื่อง ข้อความไปก็ไม่อ่าน เมื่อถึงบ้านกลับไม่เจอคนที่ตามหา วีรดา สุชาติแม้แต่ลุงชม ก็หายไปโดยไม่ได้เอาอะไรไปด้วยเลย ข้าวของเสื้อผ้าอยู่ครบทุกชิ้นตรีภพตัดสินใจโทรพาพาทิศให้ถามจากพรนับพันให้ที่ ซึ่งก็ไม่ไเ้คำตอบ พรนับพันก็ติดวีรดาไมด้เหมือนกันเวลาผ่านไป จากวัน เป็นอาทิตย์ จนคุณหญิงออกจากโรงพยาบาล วีรดาก็ยังไม่ติดต่อกลับ จนตรีภพทนไม่ไหว ถามตรีดนัย“เกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับคุณพ่อ ที่ผมเงียบ เพราะผมรอได้ยินจากปากคุณพ่อเอง แต่จนแล้วรอเล่าจนจะบ้าตายอยู่แล้วคุณพ่อก็เงียบ เมียผมหายไปกับไอ้ชาติทั้งคน”ในเมื่อปิดไม่ได้อีกต่อไป ตรีดนัยจึงพาตรีภพออกมานั่งที่สวนเพื่อบอกความจริงทั้งหมดตรีภพนั่งฟังสิ่งที่คุณพ่อเล่าตั้งแต่ต้นจนจบ ดวงตาค่อยๆ แดงก่ำ“ทำไม คุณพ่อกับคุณแม่ทำกับวีแบบนี้”“มันเป็นอุบัติเหตุ” ตรีดนัยพูดเพียงสั้นๆ ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้
53.หมด 1สุชาติขับรถเข้ามาภายในคฤหาสน์ เข้าเดินมุ่งหน้าไปยังตัวตึกอย่างไม่ลังเล ตอนบอกเรื่องนี้กับวี เขาจำเป็นต้องยืนอยู่ข้างๆ เธอ“ชาติจะไปไหนเหรอ”“ผมมีธุระคุณกับน้องวีครับ” สุขาติหลบสายตาคุณตรีดนัย เขาเริ่มกลัวผู้ชายคนนี้“ชาติ เรื่องมันผ่านไปนานแล้ว บ่อยให้มันถูกลืมไปกับกาลเวลาได้มั้ย ฉันของร้อง ฉันรู้ว่าที่ขอมันมากไป มันเป็นแค่อุบัติเหตุ อย่าไปเรื้อฟื้นมันอีกเลย” ลูกน้องโทรมาแจ้งว่า มือปืนที่จ้างวานทำงานไม่สำเร็จ มีคนไปช่วยจอมพลเอาไว้ในเมื่อวีรดาอยู่บ้าน แสดงว่าคนที่ช่วยคงเป็นสุชาติ และคงรู้เขทั้งหมดจากจอมพลแล้ว“น้องวีแค่ต้องการรู้ความจริง ให้น้องวีดูหลักฐานทั้งหมดแล้วตัดสินใจเองเถอะครับว่าเป็นอุบัติเหตุหรือเปล่า”“ทำไมที่ผ่านมา ฉันไม่แอะใจซักนิด ว่าวีกับชาติ สืบเรื่องดามาตลอด” ถ้าเขาแอะใจซักนิด เขาคงปิดปากจอมพลตั้งแต่ในคุกไปแล้ว“ทำไมครับ ถ้าคุณรู้คุณจะฆ่าปิดปากพยานบุคคลแบบที่ทำวันนี้เหรอครับ”“นายออกไปจากบ้านฉันซะ ก่อนที่ฉันจะให้คนมาลากนายกับพ่อออกไป” ตรีดนัยย่างสามขุมประชิดตัวสุชาติ แววตาแข็งกร้าว เขาพูดจริง หากยังไม่หยุดเขาคงไม่แต่ไล่ออกจากบ้านไป“วี วี ได้ยินพี่มั้ย วีออกมา