Se connecterShare
ตอนที่7
Dernière mise à jour:
2025-02-10 19:03:38ตลาดที่นี่ให้ บรรยากาศเหมือนกับหนังจีนที่เคยดูเลย ผู้คนต่างหลั่งไหลกันมาจับจ่ายซื้อของพ่อค้าแม่ค้าร้านรวงต่างๆ เต็มทั้งสองข้างทางดูไปดูมาคล้ายๆ กับเยาวราชเลยอะ แต่ที่นี่มีกลิ่นอายโบราณมากกว่านัก
"คุณหนูเจ้าคะเดินไปอีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงโรงเตี๊ยมตระกูลจางแล้วเจ้าค่ะ"ชิงชิงบอกคุณหนูของนางที่เดินดูนู่นนี่อย่างตื่นเต้นอย่างเอ็นดูนัก
"นี่หรือโรงเตี๊ยมที่ว่า"ข้ามองสำรวจหลังชิงชิงพามาหยุดยืนอยู่ด้านหน้าโรงเตี๊ยมแห่งนี้อย่างพอใจ ที่นี่มีพื้นที่กว้างขวางมากแต่ดูเก่าและล้าสมัยไปหน่อยแต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวข้าจะเนรมิตให้เลิศหรูอลังการเลยทีเดียว5555คิดแล้วก็มีความสุขยิ่งนัก
"ฟู่"
ป้ายชื่อโรงเตี๊ยมแห่งนี้มีแค่คำเดียวหรือแปลกยิ่งแต่ถือว่าความหมายดี ร่ำรวย แต่ต่อไปคงต้องเปลี่ยนเป็น อภิมหึมามหาร่ำรวย 5555
คิดแล้วก็เดินเข้าไปสำรวจในโรงเตี๊ยมที่มีเสี่ยวเออร์อายุไม่น่าจะเกิน14หนาวออกมาต้อนรับ
"เชิญขอรับคุณหนู ท่านจะรับอะไรดีขอรับ" เสียงเสี่ยวเออร์เอ่ยอย่างนอบน้อม อืม การบริการถือว่าดี ใช้ได้
"ข้าขอน้ำชาอย่างดีหนึ่งกา อาหารขึ้นชื่อของที่นี่ทั้งหมดแล้วกัน"ก่อนอื่นต้องลองชิมอาหารก่อนละกันว่ารสชาติเป็นยังไง
"ได้ขอรับ คุณหนูโปรดรอสักครู่"
"เอ่อ เดี๋ยวก่อน เจ้าช่วยไปแจ้งผู้จัดการ อ้อไม่ใช่สิ หลงจู่ของร้านมาให้ข้าด้วยได้หรือไม่"
หลงจู่ของร้านนี้คือลุงหลี่ เป็นน้องชายของพ่อบ้านหวัง ซึ่งชิงชิงได้บอกแก่ข้าไว้เมื่อหลายวันก่อน
"ต้องขออภัยคุณหนูแล้วขอรับ คือท่านพ่อของข้าตอนนี้รับหน้าที่เป็นพ่อครัวด้วยขอรับเพราะท่านแม่ข้าที่เป็นแม่ครัวนั้นหกล้มจึงทำให้ปวดข้อมือไม่สามารถเข้าครัวได้ ขอรับ"
เห้อ!นี่แสดงว่ามีแค่ครอบครัวพ่อบ้านหวังใช่หรือไม่ที่ยังอยู่รับใช้ตระกูลจางแต่เป็นใครก็คงไม่ขออยู่ต่อเพราะจากที่พึ่งสังเกตมีลูกค้านั่งอยู่แค่โต๊ะเดียวเท่านั้น ร้านนี้คงไม่มีเงินจ้างเป็นแน่หากไม่มีลูกค้าเช่นนี้ ที่ยังเปิดอยู่แค่พอให้มีรายได้เข้ามาบ้างเท่านั้น
"งั้น ข้าขอแค่น้ำชาหนึ่งกาก็พอ แล้วเจ้าก็ไปแจ้งพ่อของเจ้าว่า ข้า จางเหมยลี่ มารอพบ"
หา! จางเหมยลี่ คุณหนูใหญ่จาง มิใช่ว่าคุณหนูป่วยหนักหรอกหรือ หรือที่ท่านลุงหวังบอกว่าคุณหนูมีอาการดีขึ้นจะหายแล้วจริงๆ ช่างน่ายินดีนัก
"คุณหนูใหญ่โปรดรอสักครู่ขอรับ บ่าวจะไปตามท่านพ่อเดี๋ยวนี้" ตาโตๆกับท่าทางกระตือรือร้นของเสี่ยวเออร์ทำเอาข้าถึงกับหลุดขำ
"ชิงชัง เจ้าก็มานั่งสิ"ข้าบอกชิงชิงเพราะข้าคงอยู่ที่นี่อีกนาน หากยืนอยู่แบบนั้นชิงชิงต้องเมื่อยแน่ๆ
"เป็นบ่าวไม่สามารถนั่งร่วมโต๊ะกับนายได้เจ้าค่ะ มันไม่เหมาะสม "
"นั่งเถอะน่า ข้าไม่ถือหรอก จะได้ช่วยกันปรึกษาเรื่องปรับปรุงโรงเตี๊ยมด้วย" นั่นหละนางถึงยอมนั่งลง
"ชิงชิงเหตุใดโรงเตี๊ยมของเราถึงไม่มีคนเข้าเลยละ"ข้าถามขึ้นด้วยความสงสัยเพราะตั้งแต่ที่เข้ามาในร้าน ก็มีแค่โต๊ะที่พึ่งลุกออกไปแล้วยังไม่เห็นมีลูกค้าเข้ามาอีกเลย ทั้งๆ ที่โรงเตี๊ยมแห่งนี้ตั้งอยู่ในทำเลทองเลยก็ว่าได้ ระหว่างทางที่เดินผ่านล้วนเห็นแต่บรรดาคุณหนูคุณชายทั้งนั้น ก็ชิงชิงบอกข้าเองนี่นาว่าในย่านนี้ล้วนมีแต่บุคคลมีอันจะกินทั้งนั้น
" ก่อนที่เราจะเข้ามาในร้าน คุณหนูคงเห็นถนนฝั่งตรงข้ามแล้วกระมังเจ้าคะ"
"อืม เห็นแล้วข้าว่าฝั่งนั้นช่างครึกครื้นดียิ่งนัก"
"ใช่เจ้าค่ะฝั่งนั้นนะเจ้าคะคนเต็มทุกวันเลยเจ้าค่ะ อะ ท่านลุงหลี่มาพอดีเลยเจ้าค่ะ"
"เชิญท่านลุงหลี่เจ้าค่ะ" ข้าเอ่ยขึ้นหลังหันไปมองตามชิงชิง แล้วท่านลุงหลี่เดินมาถึงพอดีส่วนข้างหลังของท่านลุงหลี่น่าจะเป็นฮูหยินกับเสี่ยวเออร์น้อยเมื่อครู่
ท่านลุงหลี่ที่อยู่เบื้องหน้านี้ช่างเหมาะสมกับตำแหน่งหลงจู่เสียจริงใบหน้ากลมนั้นแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มดูเป็นคนมีไมตรีจิตที่ดีช่างเจรจาใบหน้านี้แปดส่วนนั้นเหมือนกับพ่อบ้านหวังราวพิมพ์เดียวกัน หากไม่รู้มาก่อนข้าคงไม่เชื่อว่าเป็นน้องชายของพ่อบ้านหวังเพราะนิสัยต่างกันคนละขั้วรายนั้นดูสุขุมเจ้าระเบียบใบหน้านั้นนานๆ ทีจึงจะปรากฏรอยยิ้มสักครั้ง ซึ่งสมกับตำแหน่งสุดยอดพ่อบ้านโดยแท้ ท่านพ่อช่างตาแหลมในการใช้คนทำงานนัก ส่วนฮูหยินของท่านลุงหลี่นามว่า ท่านป้าเถียนเป็นแม่ครัว และบุตรชายนามอาฟง
"ข้าน้อยคารวะ คุณหนูใหญ่ขอรับ/เจ้าค่ะ"
"ท่านลุงหลี่กับท่านป้าเถียนอย่าได้มากพิธีเลยเจ้าค่ะเราคนกันเองทั้งนั้น หลายปีมานี้รบกวนท่านทั้งสองแล้ว"
"เชิญทุกคนนั่งก่อนเถอะเจ้าค่ะ วันนี้อย่าได้แบ่งแยกนายบ่าวเลย วันนี้ข้ามาเพื่อขอคำชี้แนะจากทุกคนด้วย" เมื่อทุกคนเข้าประจำที่นั่งแล้วข้าจึงเริ่มบอกจุดประสงค์ให้ทุกคนได้รับรู้
" ที่ข้ามาในวันนี้ก็เพื่อจะปิดปรับปรุงโรงเตี๊ยมของเราให้ดีขึ้นและทำให้โรงเตี๊ยมของเรากลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง"
" แต่เราจะสู้โรงเตี๊ยมฝั่งตรงข้ามได้หรือขอรับ ข้าได้ข่าวว่าเบื้องหลังของโรงเตี๊ยมนั่นก็ไม่ธรรมดาเลย" จากคำกล่าวของอาฟงข้าชักอยากรู้เกี่ยวกับโรงเตี้ยมนั่นเสียแล้วสิ
" โรงเตี๊ยม ชิงหลง" มังกรฟ้าหรือ
Related chapter
ตามรัก ตอนที่8
โรงเตี๊ยม ชิงหลง พึ่งก่อตั้งขึ้นเมื่อสองปีก่อนแต่ได้รับการยอมรับมากในแวดวงคนชั้นสูงและผู้มีอันจะกินจนทำให้โรงเตี๊ยม ฟู่ ที่ตอนนั้นขาดสภาพคล่องทางการเงินมีสภาพที่เห็นเช่นในตอนนี้ แต่โรงเตี๊ยมชิงหลง กลับเฟื่องฟูขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้กลายเป็นโรงเตี๊ยมอันดับหนึ่งของเมืองเจียงเป่ย แห่งแคว้นหยวน เมืองที่มีแต่ราชวงศ์ ขุนนาง คหบดีและผู้มีอันจะกินอาศัยอยู่มากที่สุดในแคว้นเพราะเป็นเมืองที่อยู่ติดเมืองหลวงมากที่สุด ทรัพยากรสมบูรณ์ที่สุดส่วนผู้ที่อยู่เบื้องหลังโรงเตี๊ยมแห่งนี้ ที่อาฟงกล่าวว่าไม่ธรรมดาคือ ชินอ๋องหยางหมิงเฉิง อนุชาร่วมพระมารดาเพียงองค์เดียวของฮ่องเต้หยางอู่เจี๋ย แห่งแผ่นดินหยวน อันเกรียงไกรนี้ สืบเนื่องมาจากชินอ๋องนั้นทรงชื่นชอบและเชี่ยวชาญในการทำการค้าไม่ด้อยไปกว่าการทำศึกเลย เมื่อแผ่นดินสงบร่มเย็นจึงหันมาบริหารกิจการต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น โรงเตี๊ยม ร้านเครื่องประดับ ร้านยาสมุนไพร หอประมูล และสถานที่ให้ความสำราญแก่สุภาพบุรุษแบบครบวงจรหรือที่เรียกง่ายๆ คือ หอนางโลมนั่นเอง ถ้ากล่าวถึงความร่ำรวยในแผ่นดินหยวน หากชินอ๋องอยู่ในอันดับสองคงไม่มีใครเป็นที่หนึ่ง นั่นก็รวมไปถึงรูปโฉมของชินอ๋อง
Dernière mise à jour : 2025-02-11ตามรัก ตอนที่9
ชินอ๋องหยางหมิงเฉิง ผู้บ้าตัณหาถึงกับคิ้วกระตุก ที่โดนโฉมงามเกลียดแบบงงๆ วันนี้เป็นวันที่ชินอ๋องต้องมาตรวจบัญชีของโรงเตี๊ยมในรอบหนึ่งเดือน พระองค์ยังทรงคิดว่าวันนี้ช่างเป็นวันดีอย่างยิ่งที่เจอโฉมงามที่ทำให้หัวใจที่คิดว่าด้านชาเสียแล้วของพระองค์กระตุกได้เพียงเห็นแค่ดวงตากลมโตฉายแววดื้อรั้นคู่นั้นเท่านั้นชินอ๋องที่นั่งตรวจบัญชีอยู่บนชั้นสามของโรงเตี๊ยมชิงหลง ทรงเห็นนางตั้งแต่ร่างเย้ายวนใจย่างเท้าเข้ามาอยู่ในครรลองสายตาของพระองค์ใบหน้างามภายใต้ผ้าปิดหน้าผืนบางนั้นไม่อาจปิดบังสายตาดุจพญาอินทรีของพระองค์ได้ รู้ตัวอีกทีพระองค์ก็ไม่อาจถอนสายตาจากร่างนั้นเสียแล้ว จนนางเดินหายเข้าไปในโรงเตี๊ยมฝั่งตรงข้าม น่าแปลกใจนักที่นางมองข้ามโรงเตี๊ยมชิงหลง โรงเตี๊ยมอันดับหนึ่งของที่นี่ แต่เลือกที่จะใช้บริการจากโรงเตี๊ยมนั่นที่ใกล้จะปิดกิจการเต็มที ชินอ๋องหยางหมิงเฉิงมั่นใจเหลือเกินว่าในความทรงของพระองค์ไม่เคยเห็นนางมาก่อนนางเป็นบุตรีบ้านใดกัน เหตุใดจึงพึ่งเคยเจอ รูปโฉมสะกดใจผู้คนแบบนางคงมิใช่ใครจะมองผ่านง่ายๆ หรือนางพึ่งมาจากเมืองอื่นกัน คิดแล้วก็แปลกใจตัวเองเหตุใดพระองค์จึงจดจ่อกับนางนัก พระองค์นั้นเจอ
Dernière mise à jour : 2025-02-11ตามรัก ตอนที่10
จ้าวอวิ๋นซาน เป็นบุตรชายคนที่สามของ ตระกูลเจ้ามีพี่สาวฝาแฝดคือ จ้าวอวิ๋นเซียน และบุตรชายคนโต จ้าวอวิ๋นห้าว ซึ่งคุณชายน้อยซานเอ๋อ เป็นหลานชายที่ท่านอ๋องทั้งรักทั้งหวง เป็นผู้ประทานนามด้วยองค์เองและกำลังมีประสงค์จะรับคุณชายน้อยมาเป็นบุตรบุญธรรมเลี้ยงดูในปกครองของพระองค์ แต่คุณชายน้อยยังเยาว์เกินไปพึ่งอายุได้6เดือนเท่านั้น พอคุณชายน้อยครบหนึ่งหนาวก็จะทรงให้ดำรงตำแหน่งอ๋องน้อยของจวนอ๋อง เพราะพระองค์เองไม่คิดที่จะมีทายาทเสียงล้อรถม้าบดถนนมุ่งหน้าสู่จวน คหบดีจาง พร้อมเสียงถอนลมหายใจสลับเสียงบ่นของชิงชิง แต่หาได้ทำให้คุณหนูคนงามรู้สึกผิดแต่อย่างใดที่ทำให้สาวใช้ตัวน้อยอกสั่นขวัญแขวนที่เอ่ยถึง บุรุษผู้สูงศักดิ์อย่างอาจหาญปานนั้นหลังจากโดนบ่าวคนสนิทลากมายัดใส่รถม้าที่จ้างวานไว้เหมือนโดนพวกนักล่าค่าหัวไล่ล่า เหมยลี่ ก็หาได้รู้สึกผิดอันใดที่พาลใส่คนที่ไม่เคยพบเจอ กลับชื่นชมสองข้างทางอย่างสบายอารมณ์ เสียงบ่นของชิงชิงหาได้เข้าหูสักนิด แต่อารมณ์สุนทรีย์ก็พลันสะดุดเมื่อเสียงหนึ่งมากระทบประสาทเสียง! เสียงนั้น"หยุดรถ! " เพราะหยุดโดยกะทันหันทำให้ชิงชิงถึงกับหน้าคะมำ"คุณหนูมีอันใดเจ้าคะ" "ชิงชิง
Dernière mise à jour : 2025-02-11ตามรัก ตอนที่11
วันนี้เป็นวันที่สามแล้วที่จวนตระกูลจางเต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ คุณชายน้อยที่คุณหนูของจวนตั้งชื่อให้ใหม่ว่า จางหลี่หง ช่างน่ารักน่าชังยิ่งนัก รู้ความไปเสียหมดและดูท่าจะติดคุณหนูแจ เด็กน้อยคงคิดว่าคุณหนูคือมารดาของตนเสียแล้วเพราะทั้งสองตัวติดกันตลอดเวลาแม้แต่เวลานอนคุณหนูก็ให้คุณชายน้อยมานอนด้วย ชิงชิงยืนมองภาพตรงหน้าด้วยความเอ็นดูรักใคร่ คุณหนูของนางดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นและคล้ายจะเหมือนมารดาของบุตรตัวน้อยจริงๆ เอาใจใส่ดูแลคุณชายน้อยทุกสิ่งทุกอย่างด้วยตนเอง ซึ่งไม่น่าเชื่อว่าคุณหนูของนางจะทำได้ดีมากอีกด้วย"ชิงชิง มาดูนี่เร็วเจ้าหมูขี้เกียจตัวนี้สงสัยจะเริ่มนั่งเองได้แล้ว ช่างน่าเอ็นดูยิ่งนัก" ภาพคุณชายน้อยที่พยายามลุกขึ้นนั่งเองด้วยท่าทางทุลักทุเลเรียกเสียงหัวเราะกังวานใสของโฉมงามที่นั่งเป็นองครักษ์ระวังภัยอยู่ใกล้ๆ เพราะกลัวว่าเจ้าตัวเล็กจะเจ็บตัวเรียกสติของแขกที่ไม่ได้รับเชิญที่แอบมองทั้งสองอยู่นานให้รู้สึกตัวตื่นจากอาการตกตะลึงที่ได้เห็นโฉมงามที่ไม่มีผ้าปิดหน้าเหมือนวันก่อน ชินอ๋องหยางหมิงเฉิง พระองค์คิดไว้อยู่แล้วว่าใบหน้าภายใต้ผ้าผืนบางของนางต้องงดงามมากแต่ไม่คิดว่าจะงามจนทำให
Dernière mise à jour : 2025-02-12ตามรัก ตอนที่12
จวนตระกูลจาง"เช้านี้อากาศช่างสดใสยิ่งนัก" "เจ้าว่าหรือไม่หงเอ๋อเด็กดี" ว่าพลางก้มหอมแก้มย้วยอย่างมันเขี้ยวในอ้อมแขน ช่างน่ารักน่าชังเสียจริงๆเลย"คุณหนู! คุณหนูเจ้าคะ เกิดเรื่องใหญ่แล้วเจ้าค่ะ" ชิงชิงที่วิ่งหน้าตาตื่นลืมกิริยาสำรวมของสตรีที่พึงมีที่นางพร่ำบอกคุณหนูของนางอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน จนคิ้วเรียวงามขมวดมุ่นมองชิงชิงอย่างแปลกใจว่ามีเรื่องอันใดจึงทำให้เจ้าตัวถึงกับเสียกิริยาวิ่งจนหอบตัวโยนอยู่ตรงหน้า" มีเรื่องอันใดชิงชิง วิ่งหน้าตั้งมาเชียว" "ชินอ๋อง ชินอ๋อง เจ้าค่ะ ชินอ๋อง หยางหมิงเฉิงนำกำลังทหารบุกมาเต็มจวนเลยเจ้าค่ะ ตอนนี้นายท่านกำลังรับหน้าอยู่เจ้าค่ะ" เสียงหอบที่พยายามพูดออกมาทำเอาคนฟังถึงกับสั่นสะท้านกระชับร่างเล็กในอ้อมแขนอย่างหวงแหน "เรารีบไปกันเถอะ"เหมยลี่กอดกระชับร่างเล็กเดินนำชิงชิงไปยังโถงกลางเรือนใหญ่ ถึงจะกลัวว่าลูกน้อยจะโดนพรากไปจากอกแต่ก็ไม่สามารถปล่อยให้ท่านพ่อและทุกคนเดือดร้อนเพราะนางเช่นกัน เดินมาถึงหน้าประตูก็กดจุมพิตหน้าผากเล็กส่งเจ้าตัวน้อยให้ชิงชิงก่อนจะสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดแล้วจึงผลักบานประตูเข้าไปร่างบอบบางเย้ายวนปรากฏกายขึ้นท่ามกลางเหล่าชายฉกรรจ์ซึ่
Dernière mise à jour : 2025-02-12ตามรัก ตอนที่13
ชิงชิงมองคุณหนูของนางอย่างเห็นใจตั้งแต่ชินอ๋องทรงเสด็จกลับไป คุณหนูของนางที่ยืนนิ่งเสียอาการก็แข็งค้างไปเลย ทุกคนต่างได้ยินประโยคตรัสของชินอ๋องอย่างชัดเจน ชินอ๋องทรงพึงใจในตัวคุณหนูของนางใช่หรือไม่ หลังจากที่เดินกลับเรือนอย่างคนสติเลื่อนลอยก็เอาแต่เดินไปเดินมาเดี๋ยวลุกเดี๋ยวนั่งอย่างคนกำลังคิดหนัก"คุณหนู บ่าวไปนำขนมอร่อยๆ กับน้ำชามาให้นะเจ้าคะ เผื่อว่าจะคิดอะไรออก" คุณหนูของนางหากได้กินของอร่อยหัวก็พลันปลอดโปร่งความคิดแล่นปราดเสมอ เหมือนคำที่คุณหนูชอบกล่าวบ่อยๆ จนนางท่องจำได้ "กองทัพต้องเดินด้วยท้อง ท้องอิ่มหัวแล่น เมื่อความคิดถึงทางตัน จิตใจห่อเหี่ยวของอร่อยจะช่วยเยียวยาเราได้" ร่างบางหันมองบ่าวตัวน้อย ชิงชิงช่างรู้ความนักจึงพยักหน้ารับพร้อมรอยยิ้มพิมใจ คิดใหม่ว่าต้องอยู่ในตำแหน่งใดหรือ อ๋องน้อยหรือ แล้วน้ำเสียงละมุนนั่นอีก อายยย อ๋องบ้าท่านกำลังคิดจะล่อลวงข้าอยู่ใช่หรือไม่ ไม่ได้ๆ จะติดกับอ๋องบ้าตัณหานั่นไม่ได้เด็ดขาด แหม เห็นผู้หญิงสวยไม่ได้เลยนะอ่อยซะข้าไปไม่เป็นเลย ก็รู้หรอกว่าข้าน่ากิน แต่ท่านโปรดเก็บอาการสักนิดได้หรือไม่ เหอะ ทำมาเป็นเข้ม รู้หรอกว่าจ้องจะจับข้ากินอยู่หนะ ผี
Dernière mise à jour : 2025-02-13ตามรัก ตอนที่14
หลายวันมานี้เหมยลี่เอาแต่ขลุกอยู่ที่โรงเตี๊ยมที่ตอนนี้ต่อเติมเสร็จตามที่นางต้องการจะเหลือก็แต่การตกแต่ง โรงเตี๊ยมแห่งนี้เดิมใหญ่โตอยู่แล้ว ตัวอาคารสูงสามชั้น ชั้นล่างสุดนางตั้งใจเปิดให้เป็นเหลาอาหารแบบโล่งๆ แต่ก็มีความเป็นส่วนตัวประมาณหนึ่งเน้นการจัดตกแต่งโต๊ะเก้าอี้ที่นางสั่งทำขึ้นใช้ความแปลกใหม่ในการเรียกลูกค้า อารมณ์จะประมาณภัตตาคารหรูในภพก่อน ส่วนชั้นสองจะมีห้องที่เป็นส่วนตัวเน้นการตกแต่งค่อนข้างหรูหราอารมณ์จะคล้ายๆ ห้องวีไอพีสำหรับคนระดับเวอคลาส พูดง่ายๆ คือสำหรับคนเงินหนาโดยเฉพาะ ส่วนชั้นสามนางตั้งใจจัดให้เป็นพื้นที่สำหรับดื่มชามีขนมที่นางคิดค้นขึ้นเอง ประยุกต์มาจากขนมของภพก่อน ใช้โต๊ะแบบโต๊ะญี่ปุ่นที่นางสั่งทำขึ้น มีเบาะรองนั่งและหมอนอิงสีสันสดใสหลากหลายรูปแบบที่นางสั่งตัดเย็บให้นุ่มเป็นพิเศษเพื่อเวลาเม้าท์มอยส์จะได้ไม่เมื่อย นางคิดว่าผู้หญิงทุกยุคไม่ว่าจะภพไหนมักมีเรื่องมากมายให้คุยกันเสมอการตกแต่งก็คล้ายๆ ร้านเบเกอรี่แนวหวานๆ นี่นางก็ว่าจะหาจิตรกรฝีมือดีมาวาดภาพแขวนตกแต่งฝาผนังให้ดูมีรสนิยมยิ่งขึ้น สำหรับชั้นนี้นางเอาไว้ไถเงินของเหล่าคุณหนูกระเป๋าหนักโดยเฉพาะ คิดถึงเม็ดเงินที
Dernière mise à jour : 2025-02-13ตามรัก ตอนที่15
วันนี้เป็นอีกวันที่เหมยลี่ออกมาโรงเตี๊ยมตั้งแต่เช้า ไม่ได้ขยันหรอกนะแค่หาอะไรทำให้ยุ่งๆ เพื่อให้ไม่มีเวลาคิดถึงเจ้าตัวน้อย เดินมาถึงหน้าโรงเตี๊ยมก็อดที่จะชำเลืองมองโรงเตี๊ยมชิงหลงไม่ได้ ป่านนี้เจ้าของโรงเตี๊ยมนั่นคงจะไประริกระรี้อยู่กับหญิงงามที่หอนางโลมที่ใดอยู่ละสิท่า ทำมาเป็นพูดดีหวังล่อลวงข้า พอพ้นหน้าจวนข้าไปคงจะไม่พ้นรีบไปซบอกสาวงามเป็นแน่ หึ คนมักมากเช่นนั้นไม่ได้เคี้ยวข้าหรอก ชิ คิดแล้วพลางสะบัดใบหน้างามล้ำเดินปั้นปึ่งเข้าโรงเตี๊ยมไป ชิงชิง.... อ้าว! คุณหนูข้าทำอันใดผิดกันยิ่งโรงเตี๊ยมใกล้เปิดตัวทุกคนยิ่งมีงานล้นมือ ตอนนี้นางต้องรับผิดชอบชีวิตคนในปกครองถึงยี่สิบกว่าชีวิตทั้งที่อยู่ในโรงเตี๊ยมและที่จวนจึงต้องคิดทุกอย่างอย่างรอบคอบ "คุณหนูเจ้าคะ เมื่อกี้บ่าวเห็นรถม้าของจวนรองแม่ทัพจ้าวจอดอยู่ จึงไปเลียบเคียงถามคนในโรงเตี๊ยมชิงหลงได้ความว่าท่านรองแม่ทัพพาฮูหยินกับบุตรมาทานอาหารที่โรงเตี๊ยมมีคุณชายน้อยมาด้วยเจ้าค่ะ" "จริงหรือชิงชิง" ร่างบางผุดลุกขึ้นด้วยความยินดี"ไปกัน" "ไปไหนเจ้าคะ"" ก็ไปหาหงเอ๋อหนะสิ"" จะดีหรือเจ้าคะ คุณหนู"" ดี เจ้าเชื่อมือข้าเถอะน่า"ว่าแล้วก็รีบลากแขน
Dernière mise à jour : 2025-02-13
Latest chapter
ตามรัก ตอนที่51 จบบริบูรณ์
"นี่อ๋องหมิงยังไม่คิดที่จะกลับจวนเจ้าอีกหรือ ยาก็ได้ไปแล้วหนิ" ราชครูเว่ยที่กลับมานั่งทำงานต่อ แขกสูงศักดิ์ก็ยังตามมานั่งร่ำสุรา จนป่านนี้ยังไม่คิดจะกลับจวนตัวเอง"นี่ข้าจะเข้านอนแล้วนะ" "ไปสิข้าจะกลับแล้ว คงจะสมควรแก่เวลาแล้วกระมัง" กล่าวพลางยกยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วลุกขึ้นราชครูเว่ยรู้ทันคนเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการนัก พอคนอื่นทำบ้างมาว่าเขาซะงั้น"เจ้าก็ร้ายกาจไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าข้าเลย อ๋องหมิง" หึหึ เหมยลี่เมื่อได้ยินเสียงที่ดังอยู่หน้าห้องก็รู้ว่าท่านอ๋องทรงกลับมาแล้ว จึงรีบหลับตาลง คิดว่าหากพระองค์ทรงอยากรักนาง นางก็จะยอมตามใจ เสียงเปิดและปิดประตูดังแผ่วเบา ได้ยินเสียงฝีเท้าที่ก้าวเข้ามาเงียบๆ จมูกนั้นได้กลิ่นสุราจากร่างสูง ทรงดื่มมา กับใครกัน สักพักเสียงก็เงียบไปเพราะท่านอ๋องได้เดินไปยังห้องอาบน้ำเสียแล้ว เหมยลี่จึงลืมตาขึ้นในอกรู้สึกถึงความจุกแน่นแล้ววูบโหวง ใจสั่น มือสั่นเกิดความรู้สึกแปลกประหลาดเหมือนจะกระอัก มือบางกำแน่นอย่างพยายามระงับความรู้สึก เมื่อได้ยินเสียงร่างสูงออกมาจากห้องอาบน้ำก็พลิกกายนอนหันหลังให้คนร่วมเตียง ข่มตาหลับเก็บกักทุกความรู้สึกกลับเข้าไป เสียงขยับไหวของเตียงนอ
ตามรัก ตอนที่50
ยามซื่อแล้วแต่เหมยลี่ยังนอนลืมตาโพลงเพราะตอนนี้สามีตัวดียังไม่กลับมา เป็นข้าเองที่ผิด นางกำลังกลัวการนอกใจใช่หรือไม่พยายามที่จะไม่คิดแต่ไม่รู้ทำไมสมองนางถึงคิดวนไปวนมาและจะมาลงเอยตรงที่พระองค์จะต้องมีคนอื่น บุรุษที่มีความต้องการสูงอย่างท่านอ๋องจะทนได้อย่างไร ตั้งแต่อยู่ร่วมกันมาหากไม่มีราชการหรือต้องเข้าวังด่วนพระองค์แทบจะไม่ไปไหนเลย จะไปไหนก็จะบอกกล่าวนางตลอดไม่เคยเงียบไปเฉยๆ แบบนี้มาก่อน คิดพลางน้ำตาเจ้ากรรมที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนก็ไหลออกมา การเป็นแม่และภรรยาที่ดีนี่ไม่ง่ายเลยจริงๆ นี่ข้าต้องเป็นแม่พันธุ์ให้ท่านอ๋องใช่หรือไม่ ท่านอ๋องหยางหมิงเฉิง ตอนนี้ที่นั่งร่ำสุราอยู่ที่จวนราชครูเว่ยกำลังร้อนใจนัก พระองค์ที่ออกมาปรึกษาหนานจิ้งถึงเรื่องที่โดนชายารักยื่นคำขาด จนไม่รู้จะทำอย่างไรเลยต้องออกมาหาตัวช่วย แต่ตัวช่วยผู้นี้นั้นพระองค์อยากฆ่าให้ตายนัก ที่ทำให้พระองค์จนมุมหมดสิ้นทางเลือก ย้อนไปหลังออกมาจากจวนก็ตรงมาจวนราชครูเว่ยทันที"วันนี้ลมอะไรหอบเอาท่านพ่อตาข้ามาหาข้าที่นี่ได้กัน"ใบหน้าหล่อเหลาส่งทั้งเสียงและรอยยิ้มยียวนมาให้แขกผู้มาเยือนที่ไม่มีมารยาทมาถึงก็ทำให้บ่าวไพร่ของเขาแตกตื่นสั่
ตามรัก ตอนที่49
ตอนนี้เจ้าก้อนแป้งคู่ย่างเข้าสามเดือนแล้ว จวนอ๋องนั้นทุกวันล้วนเต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะแห่งความสุขต้าเก้อและเจี๋ยเจี๋ย ทั้งสองก็ช่างรู้ความนักช่วยดูแลน้องๆ อย่างน่ารักน่าเอ็นดูไม่ยอมออกห่างกันเลยทีเดียวหยางหมิงเฉิงที่ส่งสายตาอ้ออดอ้อนมาให้ชายารักแต่นางก็ไม่สนใจแล้วยังทำท่าปั้นปึ่งใส่พระองค์อีก แค่พระองค์มองหน้านางด้วยสายตาละห้อย นางก็จะเอ่ยอย่างรู้ทันข้าเหนื่อยบ้างละข้าเจ็บเจียนตายบ้างละหรือแม้กระทั่งท่านไม่รักข้าแล้วใช่หรือไม่ ถึงอยากเห็นข้าเจ็บปวดอีกหยางหมิงเฉิงอยากจะร้องไห้นักตั้งแต่คลอดลูกแฝดครั้งนี้เหมยลี่รู้สึกกลัวการตั้งครรภ์นัก หากมีวิธีผ่าคลอดนางก็พอทนอยู่หรอก จึงได้ยื่นคำขาดให้สามี"หากท่านหาวิธีป้องกันการตั้งครรภ์ให้ข้าไม่ได้ก็อย่ามาเข้าใกล้ข้าเด็ดขาด" ท่านอ๋อง ก็รีบผลุนผลันออกจากจวนไม่พูดไม่จา จนนางอดคิดมากไม่ได้ "จะไปไหนของเขากัน" หรือว่าจะไปหอนางโลมหรือแอบมีบ้านเล็กกันนะ"พระชายาเจ้าคะ" ซู่ซู่ที่เอ่ยเรียกพระชายาตนพร้อมกับหน้าแดงๆ " บ่าวมีอะไรจะบอกเจ้าค่ะ"" มีอะไรหรือ หรือว่าเจ้าไปรู้อะไรเกี่ยวกับท่านอ๋องมา" ถามพร้อมกับหันมองอย่างกดดัน"ไม่ใช่เจ้าค่
ตามรัก ตอนที่48
อุแว้ อุแว้เสียงทารกน้อยที่ร้องดังขึ้น ทำให้คนที่นั่งจ้องตาฟาดฟันกันอยู่ด้านนอกผลุดลุกขึ้นอย่างตื่นเต้นยินดี"คลอดแล้ว คลอดแล้ว" "พระชายาคลอดแล้วคนหนึ่งเหลืออีกคนอดทนไว้เพคะ" "พวกเจ้ารีบป้อนยาให้พระชายาเร็วเข้า" ท่านหมอที่ทำคลอดให้เหมยลี่รีบเร่งให้ผู้ช่วยป้อนยาที่เตรียมให้เหม่ยลี่ เพราะการคลอดลูกแฝดนั้นถือว่าอันตรายหากเกิดมารดาสลบก่อนจะคลอด คงเกิดปัญหาใหญ่ขึ้น " พระชายาคนแรกเป็นคุณชายน้อยเพคะ"ผู้ช่วยท่านหมอกล่าวขึ้น แล้วทำความสะอาดห่อด้วยผ้าอ่อนนุ่มอุ้มออกมาหาบิดาที่เดินส่งยิ้มมารับไปไว้ในอ้อมแขน"เป็นท่านอ๋องน้อยเพคะ" หยางหมิงเฉิง ยิ้มกว้างอย่างยินดีนัก"ซานเอ๋อ ซื่อเอ๋อ มาดูเจ้าก้อนแป้งน้อยสิลูก น่าชังนัก "หยางหมิงเฉิงนั่งลงให้บุตรทั้งสองเห็นน้องน้อย"เจ้าก้อนแป้งชื่ออะไรดีขอรับท่านพ่อ" ซานเอ๋อถามพลางเอานิ้วเล็กจิ้มแก้มขาวนวลเนียนดังซาลาเปา" พ่อยังไม่ได้คิดเลย รอน้องของเจ้าอีกคนก่อนดีหรือไม่" " ขอรับ""ตี้ตีของต้าเจี่ย ตัวนิดเดียว" คำกล่าวน่ารักน่าชังของซื่อเอ๋อเรียกเสียงหัวเราะด้วยความเอ็นดูจากทุกคน โดยเฉพาะหนานจิ้งที่เห็นแล้วนึกเอ็นดูซื่อเอ๋อน้อยนัก แต่รู้สึกได้ถึงสายต
ตามรัก ตอนที่47
กรี๊ด"เจ้าคนชั้นต่ำ ช่างไม่รู้ที่ต่ำที่สูง อยากตายหรืออย่างไร" "หยุดเดี๋ยวนี้ ข้าบอกให้หยุด เจ้ารู้หรือไม่ดูหมิ่นเบื้องสูงมีโทษสถานใด" เล่อคังที่พาบ่าวรับใช้มายังเรือนรับรองก็เห็นองค์หญิงอิ๋นลู่เสียน ยังคงนั่งสั่งให้ข้ารับใช้ที่ติดตามมาเก็บข้าวของอย่างสบายอารมณ์ไม่ได้เดือดเนื้อร้อนใจว่าได้ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจเจ้าของจวน จึงสั่งให้บ่าวไพร่ทำตามคำสั่งที่ได้รับจากเจ้านายตนโดยไม่สนใจความไม่ยินยอมของผู้อาศัยสูงศักดิ์จึงได้รับทั้งคำบริภาษทั้งเสียงกรีดร้องแต่ก็หาสะเทือนไม่สั่งบ่าวรับใช้ให้เก็บของทุกอย่างขององค์หญิงอิ๋นลู่เสียนใส่หีบอย่าให้เหลือแม้แต่ชิ้นเดียวและอย่าให้ของที่อยู่ในจวนอ๋องอยู่แล้วหลุดลอดออกไปเช่นกัน อันนี้อยู่นอกเหนือคำสั่งเพราะคิดว่าหากพระชายาผู้เป็นนายสามารถสั่งการเองได้จะต้องทำเช่นนี้แน่ เมื่อเก็บของทุกอย่างเรียบร้อยเเล้วก็สั่งให้นำขึ้นรถม้าที่มารอรับเสด็จสมฐานะองค์หญิงเตรียมออกเดินทาง"ข้าไม่ไป เจ้าไม่เห็นหรืออย่างไรว่าคนของข้ายังมาไม่ถึง" เล่อคังเห็นท่าทางไม่ยินยอมของอีกฝ่ายก็รู้ได้ว่าคงไม่ยอมออกไปเป็นแน่ จึงแจ้งรับสั่งของท่านอ๋อง"ท่านอ๋องมีรับสั่งว่าให้พระองค์
ตามรัก ตอนที่46
เสียงฝีเท้าที่ดังขึ้นด้านหน้าเรือนคงไม่ต้องเดาว่าเป็นใคร"ท่านอ๋องเสด็จมาแล้วเจ้าค่ะพระชายา" ซู่ซู่รีบเอ่ยบอก แต่ต้องทำหน้าเหลอหลาเพราะพระชายาของนางแสร้งหลับตาเสียแล้วชิงชิงจึงเอ่ยว่า"ทรงแสร้งหลับตั้งแต่ได้ยินเสียงฝีเท้าแล้ว" เมื่อชินอ๋องก้าวเข้ามา มองไปยังร่างบอบบางก็รู้ว่านางตื่นแล้วแต่แสร้งหลับเลยโบกพระหัตถ์ให้ออกไป บ่าวทั้งสองจึงรีบถอยออกมาอย่างรู้หน้าที่"ลี่เอ๋อ ลืมตามาคุยกับพี่หน่อยเถิด" เงียบนางจะลืมตาได้ยังไง อาละวาดเสียปานนั้น ช่างน่าอับอายนัก" ลี่เอ๋อ เด็กดี" ว่าพลางสอดกายหนาลงไปนอนเคียงข้าง มือแกร่งกอดเอวเล็กก็รู้สึกได้ว่าหน้าท้องของนางนูนขึ้นเล็กน้อย ร่างบางพลันแข็งทื่อท่านอ๋องที่รับรู้ถึงปฏิกิริยาคนในอ้อมแขนก็กอดกระชับร่างบาง"พี่ขอโทษ" ได้ยินคำขอโทษจากร่างหนาที่แสนอบอุ่นนี้เหมยลี่น้ำตาไหลพราก รับรู้ได้ถึงความรักที่คนตรงหน้ามีให้ นางขอเพียงแค่นี้ แค่รักและซื่อสัตย์ต่อนาง ชีวิตนี้ก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว "ข้าขอโทษเจ้าค่ะ ขอโทษที่ทำตัวไม่ดี ขอโทษที่ระแวงจนขาดสติ และขอบคุณท่านที่ไม่ถือโทษโกรธเคืองความไม่เอาไหนของข้า" เงยหน้าที่เปรอะเปื้อนน้ำตามองใบหน้าหล่อเหลาเห็
ตามรัก ตอนที่45
หันมาจะอธิบายให้นางฟัง สตรีในอ้อมแขนก็ดึงพระองค์มาจุมพิต แล้วกัดที่ลำคอพระองค์อย่างแรง จึงรีบผลักนางออกเหมือนโดนของร้อน รีบหันไปหาร่างบางของชายา นางก็หันหลังจากไปเสียแล้ว"เจ้า ช่างไร้ยางอายนัก""ขอบคุณที่ชมเพคะ"นางกล่าวพร้อมยกยิ้มขึ้น ดึงกระโปรงจนถึงเข่าแล้วเอาแผ่นไม้บางๆ ที่รองเข่าออก"หม่อมฉันตัดสินใจแล้วก่อนจะจากไปถึงไม่ได้ในสิ่งที่ปรารถนาแต่ต้องทำให้หญิงชั้นต่ำนั่น กระอักเลือดให้ได้ โทษฐานที่บังอาจมาแย่งวาสนาของหม่อมฉัน ขอให้ปรับความเข้าใจกันไม่สำเร็จนะเพคะ ทูลลา"กล่าวแล้วรีบหันหลังจากไปทันที"สตรีร้ายกาจ"ร่างหนารีบสาวเท้าไปยังเรือนของชายารักทันทีเหมยลี่ที่ตอนนี้สองตาแดงก่ำ ร่างบอบบางสั่นไปหมด ความรู้สึกนี้อีกแล้ว มันเกิดขึ้นอีกแล้ว แต่ครั้งนี้ดูเหมือนจะเจ็บหนักกว่าครั้งก่อนมากนัก ไหนบอกว่าหากนางสู้จะไม่แพ้อย่างไรเล่า"พระชายา พระชายาเจ้าค่ะ ทรงใจเย็นๆ นะเจ้าคะ"ชิงชิงที่ร้องไห้สงสารนายตนนักซู่ซู่รีบเอ่ยขึ้น"พระชายาจำไม่ได้หรือเจ้าคะว่าท่านราชครูเว่ยกล่าวว่าอย่าเชื่อสิ่งที่ตาเห็นบางทีอาจจะไม่เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้"อย่าเชื่อสิ่งที่ตาเห็นหรือ ไม่เชื่อได้หรือ ไม่เชื่อได้หรือ
ตามรัก ตอนที่44
ชินอ๋องที่กำลังทรงงานอยู่ในห้องหนังสือตลอดหลายวันที่ผ่านมา รู้สึกล้านัก หลายวันมานี้พระองค์ไม่มีเวลาให้ลี่เอ๋อเลย เพราะต้องเดินทางระหว่างจวนกับวังหลวงเป็นว่าเล่น ด้วยหัวเมืองสำคัญของแคว้นอีกเมืองหนึ่งกำลังเกิดน้ำท่วมจึงต้องส่งรายงานเรื่องการส่งเสบียงที่กองทัพพระองค์ได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบส่งเสบียงอาหารลงไปช่วยผู้ประสบภัย เสร็จจากเรื่องคราวนี้หวังว่าจะไม่มีเรื่องใดมากวนพระทัยอีก พระองค์จะได้ใช้ชีวิตแบบสุขสงบกับชายาเสียที พระองค์ไม่ได้นอนกอดร่างนุ่มมาหลายราตรีแล้ว คิดพลางรีบเร่งทำงานตรงหน้าให้แล้วเสร็จ"ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ องค์หญิงอิ๋นลู่เสียนขอเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ" เฮ้อ นี่ก็อีกเรื่อง พระองค์ใกล้จะหมดความอดทนกับองค์หญิงผู้นี้เต็มที หาเรื่องให้ลี่เอ๋อเข้าใจผิดพระองค์ได้ตลอด ถึงแม้นางจะเป็นฝ่ายที่.. เอ่อ ค่อนข้างที่จะดูไม่ได้เสียทุกครั้งที่ปะทะกันก็เถอะแต่นางก็หาหลาบจำไม่ ทั้งสองฝ่ายจะมีเรื่องมาให้พระองค์ตัดสินอยู่ตลอด ทั้งๆ ที่พระองค์ก็มีเรื่องยุ่งพออยู่แล้วอย่างเรื่องเมื่อสองวันก่อนที่ไม่รู้ว่าจะทรงขำหรือร้องไห้ดี เมื่อลี่เอ๋อนางนำสีผึ้งทาปากสินค้าทดลองของนางมาโอ้อวดถึงโต๊ะอาหารถึงสรรพคุณท
ตามรัก ตอนที่43
เหมยลี่ที่เดินมาถึงเรือนก็ตรงเข้าห้องนอนทันที"พระชายาไม่เป็นอะไรนะเจ้าคะ" ชิงชิงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง"ข้าไม่เป็นไรชิงชิง" ชิงชิงและซู่ซู่ที่เห็นสายตาขององค์หญิงจากแคว้นเหลียงก็นึกชังนัก หวังเป็นอย่างยิ่งว่าท่านอ๋องจะไม่หลงกลมารยาผู้สูงศักดิ์ เหมยลี่กำลังคิดว่าจะรับมือกับองค์หญิงนั่นอย่างไรดี ดูท่าจะร้ายไม่เบา นางไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนด้วยสิ จะเคยก็แต่ดูในละครเท่านั้น หรือนางจะลองสวมบทตามละครดู แต่องค์หญิงนั่นจะมาไม้ไหนนะ จะทำตัวเป็นนางเอกผู้อ่อนหวานอ่อนแอ หรือ นางร้ายผู้มากเล่ห์เจ้าแผนการกัน แล้วสามีนางจะเป็นแบบพระเอกผู้โง่เง่าเหมือนในละครหรือไม่ นางคงต้องปรับตัวตามสถานการณ์เสียแล้ว นางจะไม่ยอมเดินจากมาแล้วอุ้มท้องคนเดียวอีกเด็ดขาดอย่างไรก็ต้องสู้ให้ถึงที่สุด"ลี่เอ๋อ" น้ำเสียงนุ่มนวลที่เอ่ยเรียกทำให้เหมยลี่หลุดจากภวังค์ หันมองสามีอย่างค้นหาความผิดปกติในแววตา แต่พบแค่เพียงแววตาที่มีแต่นางในนั้น จึงส่งยิ้มให้"ท่านพี่" ชินอ๋องที่ทรงมาหานางอย่างกลัวว่านางจะเข้าใจผิด เห็นร่างบางนั่งเหม่อเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่มากมายจึงเดินเข้ามาสวมกอดร่างบางอย่างแสนรัก"คิดอะไรอยู่หรือ"
