EP.1/2 คู่นอนไม่ใช่คู่รัก

“หลินไม่คิดว่าจะเป็นเฮีย…ทำไมถึงเป็นเฮีย? ทำไมต้องเป็นเฮีย?” ใช่…ทำไมต้องเป็นเขาที่มารับรู้ว่าเธอคิดจะทำอะไร ไม่อยากจะเชื่อว่าสามวันมานี้คนที่เธอคุยด้วยคือเขา คนที่ชอบดูคลิปแมว ดูได้ทั้งวันไม่มีเบื่อแต่ไม่คิดจะเลี้ยงเหมือนกับเธอก็คือเขา! ไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ

“แล้วทำไมเป็นเฮียไม่ได้? หรือเธอคิดว่าคู่นอนที่จะมาหาคืนนี้เป็นกงยู? หรือใครอะ…ฮยอนบิน? ณเดชน์? หรือว่ามาริโอ้?”

“คู่นอนเหรอ?” ให้ตายเถอะ เขาพูดคำนั้นออกมาได้เต็มปากเต็มคำ ทั้งที่เห็นแล้วว่าเธอเป็นใคร…เธอก็เป็นเหมือนน้องสาวของเขานะ เป็นลูกสาวของเพื่อนพ่อเพื่อนแม่เขา เธอเป็นเพื่อนของน้องชายเขาด้วย! พูดออกมาเหมือนว่าความสัมพันธ์พวกนั้นไม่มีความหมายอะไรเลยได้ยังไง?!

“เธอเล่นแอปนั่นเพราะอยากหาคู่นอนไม่ใช่หรือไง?”

“ก็ใช่…”

“แล้วทำไมพอรู้ว่าคนที่คุยด้วยเป็นเฮีย…เธอดันทำตัวมีปัญหาขึ้นมา?” ดูเหมือนว่าความไม่พอใจในตอนแรกกำลังจะกลายเป็นความหงุดหงิด ไม่หงุดหงิดสิแปลก เพราะอธิติรอคืนนี้มาตั้งสามวัน แถมค่าแท็กซี่จากศาลายามาสาทรก็แพงไม่ใช่เล่น เขาไม่ยอมเก็บความอัดอั้นนี้กลับบ้านแน่ ต่อให้ลลิตาจะเป็นใครเขาก็ไม่สน ความสัมพันธ์มากมายเหล่านั้นมันไม่มีผลอะไรกับเขาอยู่แล้ว เพราะที่เขามาในคืนนี้มันมีแค่เรื่องเซ็กซ์อย่างเดียว เดี๋ยวพอกลับไปบ้านเธอก็จะเป็นน้องสาวเขาเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยน

“ก็…ก็เพราะหลินไม่อยากนอนกับเฮียอี้ไง!”

“ทำไม?” เขามั่นใจว่าตัวเองแซ่บ เผ็ดแล้วก็ดุดัน สาว ๆ ติดใจเขาตรึม แล้วทำไมเธอถึงไม่อยากนอนกับเขา?

“ก็เรารู้จักกัน! เฮียรู้ว่าหลินเป็นใคร หลินก็รู้จักเฮียอี้มาตั้งแต่เด็ก! เรารู้จักกันดีเกินไป!”

“เฮียว่าแบบนี้แม่งดีจะตาย อย่างน้อยเราก็รู้ว่าจะไม่ทำตัวเป็นปัญหาให้อีกฝ่าย” ก็ต้องบอกว่าที่ผ่านมาอธิติมีปัญหากับเรื่องนี้มามาก ไม่รู้เพราะหน้าตาหรือลีลาที่ทำให้สาว ๆ ที่เขานอนด้วยพากันติดใจแล้วอยากจะสานสัมพันธ์ต่อ ทั้งที่เขาบอกไปแล้วตั้งแต่แรกว่ามาหาวันไนท์สแตนด์ ไม่ใช่คู่นอนชั่วคราวยาวไปถึงถาวร เขาไม่ได้อยากหาเมีย ไม่เอาคู่รัก เขาไม่สนใจเรื่องโรแมนติกอะไรทั้งนั้น

“ยังไง?”

“เฮียไม่อยากทำให้มันยุ่งยาก ยังไงเธอก็ไม่รักเฮียอยู่แล้ว แล้วเฮียก็ไม่คิดจะรักเธอเหมือนกัน แค่มาเจอกันเพื่อมีเซ็กซ์”

“แล้วหลังจากนั้นล่ะ? เราจะมองหน้ากันติดได้ยังไงเฮีย?” ต่อให้ไม่พากันขึ้นโรงแรมในคืนนี้ ลลิตาก็เชื่อว่าเธอคงมองหน้าอธิติไม่ติดแล้ว เธอเจอเขาอยู่ทุกวัน เมื่อเช้าก็เพิ่งไปนอนเล่นที่ห้องเขามา ตอนนี้ความไม่ธรรมดาที่เธอตามหามันกำลังจะเล่นงานเธอแล้ว!

“ก็ถ้าไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเสียใจ ถ้าเรารักษาระยะห่างกันไว้ตั้งแต่แรก แล้วมันจะมองหน้ากันไม่ติดได้ไง?”

“รักษาระยะห่าง? นอนกันแล้ว…รักษาระยะห่างกันได้ด้วยเหรอเฮีย?”

“ทำไมจะไม่ได้? กายชิดแต่ใจห่างไง ไม่เคยได้ยินเหรอ? นี่ครั้งแรก? ไม่เคยทำเรื่องแบบนี้มาก่อนเลยเหรอ? ไหนว่าทำไมบ่อย?” เขาจำได้…ตอนแชทกันเธอบอกว่าทำบ่อยจนชิน แสดงว่าโกหกอย่างนั้นสิ เห็นแววตาสั่น ๆ ของเธอเขาก็มองออกแล้วว่าเธอไม่เคยทำเรื่องแบบนี้มาก่อนแน่ หรือที่สั่นเพราะเห็นว่าเป็นเขา?

“เฮียจะถามอะไรนักหนา? หลินจะเคยหรือไม่เคย…แล้วมันทำไม?”

“เฮียจะสอนอะไรให้นะหลิน คิดจะลองทางนี้…อย่าได้เอาใจลงมาเล่นเด็ดขาด ไม่งั้นเธอเดือดร้อนแน่” ดูเหมือนว่าที่ลลิตาบ่นอยู่บ่อย ๆ ว่าชีวิตของเธอมันน่าเบื่อ เธอไม่ได้พูดไปอย่างนั้น แล้วที่เธอทำเรื่องแบบนี้ก็เพราะอยากหาความแปลกใหม่ในชีวิต และเขารู้…ว่าถ้าคืนนี้เขาปล่อยเธอไป วันหน้าเธอก็คงไปหาผู้ชายคนอื่นมานอนด้วยแน่

แล้วจะปล่อยให้เธอไปทำเรื่องอันตรายแบบนั้นได้หรือ?

ไม่น่าจะปล่อยไปได้

“เหอะ! จะบอกว่าตัวเองเจนจัดว่างั้น? จะบอกว่าทำบ่อยแล้วก็ไม่เคยเอาใจลงมาเล่นเลยสักครั้ง?”

“เออดิ เฮียแค่มาหาคู่นอน ไม่ได้มาหาเมีย”

“หลินก็ไม่คิดจะเอาเฮียอี้ทำผัวเหมือนกัน!” ไม่รู้สาว ๆ พวกนั้นเป็นบ้าเป็นบออะไรกันถึงได้ตามกรี๊ดเฮียอี้นักหนา เขามีดีก็แค่หล่อ แค่นั้นจริง ๆ บ้านพอจะมีเงินน่ะก็ใช่ แต่มันเป็นเงินเขาเสียที่ไหน ตัวเขาเองวัน ๆ ไม่ทำอะไรนอกจากกิน นอน เล่นเกมแล้วก็ออกกำลังกาย งานการไม่ทำด้วยซ้ำ แล้วเสื้อผ้านี่ก็เห็นใส่อยู่แค่เสื้อบอล ที่สำคัญ…นิสัยเขาก็บ้าบอสุด ๆ ไปเลย ให้นั่งพูดเรื่องความบ้าของเขา บอกเลยว่ามีเวลาทั้งวันก็ไม่พอ

เธอไม่ได้ตั้งสเปกผู้ชายในอุดมคติไว้สูงเทียมฟ้า

แต่อธิติคนนี้ไม่เฉียดเข้าใกล้ผู้ชายที่เธออยากได้มาทำสามีเลยแม้แต่นิดเดียว!

“สรุปยังไง? จะหลอกให้เฮียเสียค่ารถฟรี?” เขาไม่ยอมหรอก ไม่ใช่แค่เรื่องค่าแท็กซี่ แต่ไม่ยอมให้เธอไปทำเรื่องแบบนี้กับคนอื่น ผู้ชายดี ๆ อย่างเขามันไม่ได้หากันง่าย ๆ ยิ่งในแอปนั่นยิ่งแล้ว

“เดี๋ยวหลินจ่ายคืนให้! จบไหม?” เขาห่วงแค่ค่ารถงั้นสินะ?

“ไม่เอาเงิน! นี่…เธอรู้ไหมว่าพวกที่นัดเจอกันในแอปอะมีคลิปหลุดมาแล้วกี่คู่? ไม่กลัวเหรอ? คิดไหมว่าถ้าเธอไปนอนกับผู้ชายอื่นที่ไม่ใช่เฮีย มันอาจจะแอบอัดคลิปเธอ แอบเอายาให้เธอกิน หนักกว่านั้นคือพาพวกมารุมเธอคนเดียวเสร็จแล้วก็ฆ่าทิ้ง ถามจริงเหอะ! คิดได้ไงวะหลิน? หาคู่นอนในแอปเนี่ยนะ? ชีวิตไม่มีเรื่องสนุกกว่านี้ให้ทำแล้วหรือไง? ไม่อยากจะเชื่อเลย ไอ้ที่บ่นอยู่ทุกวันว่าเบื่อ ๆ นี่เพราะอยากจะมีเซ็กซ์เหรอ? ทำไมไม่หาแฟนสักคนวะฮะ?”

“หยุดพูดไปเลยนะเฮียอี้! ไม่ต้องมาทำเป็นสอน! ตัวเองดีกว่าคนอื่นตรงไหน? เฮียก็หาคู่นอนในแอปเหมือนกัน! เอาคำที่พูดกับหลินไปพูดกับตัวเองเหอะ! แล้วพูดมาได้ไงว่าหลินอาจจะถูกฆ่าตาย…นี่คิดจะแช่งกันหรือไง?”

“ไม่ได้แช่ง! แต่มันก็มีสิทธิ์ที่เธอจะโดนแบบนั้น ไม่เคยเห็นหรือไง…ข่าวก็มีออกเยอะแยะ แล้วเฮียอะเป็นผู้ชาย! เฮียดูแลตัวเองได้เว้ย! ถ้าไม่รู้ก็รู้ไว้ซะว่าเฮียมาถึงที่นี่ก่อนที่เธอจะมาอีก เฮียเปิดห้องไว้แล้วด้วย เฮียเช็กทุกอย่างในห้อง ทั้งกล้อง ทั้งรูรั่วตามซอกตามหลืบ แม้แต่เฮียเป็นผู้ชายก็ยังเตรียมตัวมาอย่างดี เฮียเอามาแค่ค่ารถขามากับค่าห้อง แล้วดูเธอดิ สร้อยเพชรที่คอนั่นที่ป๊าเธอซื้อให้นี่ กระเป๋านี่ก็แบรนด์เนม! ดูท่าว่าเงินคงเต็มกระเป๋า หึ! ไม่กลัวเลยดิว่าจะถูกขโมย?”

“ก็…ก็เฮียมันช่ำชองนี่! ก็เฮียทำบ่อย! เฮียเลยรู้ว่าต้องทำอะไรบ้าง!” ลลิตาเถียงไม่ออก เพราะสิ่งที่อธิติพูดมานั้นถูกทุกอย่าง และใช่…เธอลืมคิดถึงเรื่องป้องกันตัวเองไปเลย ชัดเจนแล้วว่าเธอคิดน้อยกับเรื่องนี้เกินไป

“หรือต่อให้พรุ่งนี้เธอเตรียมตัวมาอย่างดีแบบที่เฮียพูด แล้วยังไง? เธอจะรู้ได้ยังไงว่าผู้ชายที่นัดมานอนด้วยจะไม่ทำเธอท้อง…รู้ไหมมันว่ามันมีพวกบ้าที่ไม่ชอบใส่ถุงยาง ท้องขึ้นมา…รับรองได้เลยว่าป๊ากับม้าเธอฆ่าตายแน่หลิน!”

“เฮียเลิกขู่หลินสักทีเถอะ! แค่นี้หลินก็สยองมากพอแล้ว! นี่ไง…หลินไม่ทำแล้ว! พอแล้ว! หลินจะกลับบ้าน!”

“ถ้ากลับบ้านไป พรุ่งนี้เธอก็ยังต้องมานั่งบ่นให้เฮียฟังว่าชีวิตมันน่าเบื่อ” อธิติไม่ได้รั้งลลิตาไว้ด้วยการแสดงออกตรง ๆ แต่เขากำลังจะทำให้เธอคิด ให้เธอคิดดี ๆ ว่าเขานี่แหละที่เหมาะจะเป็นคู่นอนชั่วคราวของเธอที่สุดแล้ว

“เฮียหยุดพูด!”

“เฮียแซ่บมากนะจะบอกให้ แล้วก็เก็บความลับเก่งด้วย…เฮียไม่ผูกมัดเธอแน่ นอนกับเฮียจนกว่าจะหาแฟนได้มันก็ไม่เสียหายอะไรไม่ใช่เหรอ?” โอเค…เขาไม่ได้นึกเสน่หาอะไรลลิตา แต่มันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอน่ะสวยใช้ได้ เขาสนิทกับเธอก็จริง เธอมานั่งเล่นห้องเขาบ่อย ๆ ก็จริง ไม่เคยคิดเกินเลยกับเธอน่ะก็ใช่ แต่ก็แอบมองอยู่บ้างแหละ เขาก็ผู้ชายคนหนึ่ง ของสวย ๆ มีให้มองก็ขอมองหน่อย แล้วถ้าจะให้คนอื่นมากินเธอแล้วทิ้งเรี่ยราด สู้เขากินเองดีกว่า อย่างน้อยนอนกับเขามันก็รับประกันได้ว่าลลิตาจะปลอดภัยทั้งร่างกาย ทรัพย์สินและหัวใจ

ใช่…เขาไม่คิดจะทำร้ายหัวใจเธอหรอก เธอถ้าไม่ได้เอาใจลงมาเล่นด้วย

“เฮีย! หลินบอกให้หยุดพูดไง!”

“จะกลับบ้านก็แล้วแต่ เฮียไม่ห้ามหรอก แต่ถ้าคิดจะหาเรื่องใส่ตัวด้วยการไปนัดเจอคนอื่น เฮียจะเตือนไว้อย่างนะว่าเธออาจจะต้องมานั่งเสียใจทีหลัง”

“เหอะ! ทำอย่างกับว่าถ้าคืนนี้หลินนอนกับเฮียแล้วจะไม่ต้องมานั่งเสียใจทีหลังอย่างนั้นแหละ!”

“ไม่เสียใจหรอก เธอจะไม่เสียใจแน่ถ้าทำตามที่เราตกลงกันไว้ได้ทุกอย่าง”

“…” ลลิตาลังเล ที่ลังเลไม่ใช่เพราะเขาเคลมว่าตัวเองแซ่บ แต่เพราะเขารู้แล้วว่าเธอคิดจะทำอะไร และเพราะเธอไม่อยากให้ความตั้งใจนี้เสียเปล่า ยังไงพรุ่งนี้ มะรืนนี้หรือวันต่อ ๆ ไป เธอก็ยังอยากรู้อยากเห็นเรื่องเซ็กซ์นี่อยู่ดี แล้วก็ยังอยากทำอะไรสักอย่างที่เปลี่ยนแปลงความน่าเบื่อหน่ายของชีวิต เธออุตส่าห์มายืนตรงนี้แล้ว แล้วเธอก็มั่นใจว่าอธิติไม่อันตราย นอนกับเขามีความเสี่ยงน้อยที่สุด เขาไม่ขโมยเงินหรือของมีค่าในตัวเธอแน่ ไม่วางยาหรือพาเพื่อนมารุมโทรมเธอด้วย เรื่องฆ่านี่ตัดไปเลย เขาคงไม่กล้าฆ่าใครนอกจากคู่แข่งในเกมออนไลน์ สุดท้าย…คนอย่างเขาไม่กล้าทำเธอท้องหรอก เพราะเขาไม่มีปัญญาเลี้ยงใครได้แน่!

“เอาไง? ถ้าจะกลับเฮียขอติดรถกลับด้วยแล้วกัน อ้อ ๆ แวะกินบะหมี่ด้วย เหมือนจะหิวขึ้นมาแล้ว”

“ไม่!”

“อะไร…เลี้ยงบะหมี่เฮียสักชามไม่ได้เลยดิ?”

“ไม่กลับ!”

“ฮะ?”

“หลินบอกว่าไม่กลับ! คืนนี้หลินจะนอนกับเฮีย!”