LOGINShare
ครั้งเดียวไม่นับเหรอ
Last Updated:
2025-04-08 11:22:35
Related chapters
ดวงใจราชาปีศาจ หญิงในรูปวาด
"แต่มีอีกเรื่อง" ซีฮ่าวเปิดบันทึกไปยังหน้าหนึ่งและยื่นให้นางดู นางมองดูอยู่ครู่หนึ่ง นิ้วเรียวค่อย ๆ ลูบไปที่ภาพนั้น""ผู้หญิงในรูปวาดนี้ดูเหมือนข้ามากเลยนะ นางคือใครเหรอ " "หญิงในรูปนางคือเทพสงครามองค์ก่อนนามว่าเยว่หมี สาเหตุที่นางดวงจิตแตกสลายเจ้าคงรู้แล้วจากที่ข้าเล่าให้ฟังเมื่อครู่ " หูยังคงฟังที่ชายหนุ่มพูด แต่ตายังมองที่รูปนั้นอย่างไม่ละสายตา "เหมือนมากจริง ๆ จนคิดว่านี้คือรูปวาดของข้า ทำไมถึงเหมือนขนาดนี้นะ " "ข้าก็คิดอยู่ว่าทำไม คนสองคนถึงเหมือนกันอย่างกับคนเดียวกันอย่างไง " ซีฮ่าวยังคงมองใบหน้านางอย่างค้นหา ไม่ว่าจะมุมไหน คิ้ว ตา จมูก ปาก รูปร่างเหมือนกันทุกส่วน "ข้าว่ามันแค่บังเอิญ สมัยนี้คนหน้าตาเหมือนกันเยอะแยะไป" นางเอ่ยกับเขาแต่ภายในใจยังคงสับสน "ข้าก็อยากจะคิดแบบนั้น แต่เรื่องนี้เอาไว้ก่อน เจ้าอยากจะไปจากที่นี้ไหม ข้าจะพาเจ้าออกไปจากเผ่าปีศาจเอง " " แล้วจะพาข้าไปไหน ถ้ากลับบ้านเฉาเฟิงก็ต้องตามจนเจออยู่ดี ที่สำคัญบรรพบุรุษของข้าทำสัญญาข้ารับใช้ของเผ่าปีศาจไว้ และตอนนี้สัญญานั้นก็ตกทอดมาที่ข้าแล้ว ข้าไม่อยากทำให้ครอบครัวเดือนร้อน " "แต่เจ้าอยู่ที่นี่ได้หรือ
Last Updated : 2025-04-08ดวงใจราชาปีศาจ อย่าหยุดข้าพร้อมแล้ว NC20++
ชีเหนียงกลับมาถึงห้องพัก ก็เป็นเวลามืดพอดี มือเรียวพลักประตูให้เปิดออก เมื่อเดินเข้ามาด้านในนางพบเฉาเฟิงที่นั่งรออยู่ก่อนพร้อมสำรับอาหารสามสี่อย่างวางอยู่บนโต๊ะ นางชงักและหยุดเดินทันที มองใบหน้าที่ขาวซีดแววตาดุดันคู่นั้น เฉาเฟิงได้ยินเสียงประตูเปิดเข้ามา สายคมตวัดมองไปยังต้นเสียงนั้นทันที พอเห็นว่าเป็นนางคนที่เขารอ แววดุดันคร่าแรกก็เปลี่ยนไปทันที " ใจเย็นๆ ไม่ได้เจอกันแค่สองวันเองทำเป็นใจเต้นแรงดีใจไปได้ สายตานั้น มองแบบนี้จะกินเลือดฉันให้หมดตัวเลยหรือไงนะ " นางบ่นพึมพำ มือเรียวกุมหน้าอกด้านซ้ายไว้ " บ่นอะไรพึมพำคนเดียว มานั่งตรงนี้ " เขาเอ่ยเรียก นางเดินไปนั่งตามที่เขาบอก พยายามเก็บอาการดีใจก่อนหน้า แสร้งแสดงออกด้วยใบหน้าบึ้งตึง " ไปไหนมา ข้ามารอเจ้าตั้งนาน " เฉาเฟิงกล่าวและสังเกตุท่าทีที่บึ้งตึง " ไปนั้งเล่นที่ศาลาริมน้ำฝั่งนู่นมาค่ะ เจ้ามีอะไรหรือเปล่าถึงต้องมารอข้าถึงในห้อง " " เป็นอะไร " เฉาเฟิงเอ่ยถามเมื่อสังเกตุสีหน้าที่บึ้งตึงของนาง " ก็ไม่ได้เป็นอะไรนี้ " " เจ้าเป็น " " ไม่เป็น " " โกรธข้า " " ใช่ เอ๊ะ เปล่านะ " ทั้งสองตกอยู่ในความเง
Last Updated : 2025-04-08ดวงใจราชาปีศาจ "ฮวนชิน" ผู้นี้คือใครกัน
ตอนที่ 15 รุ่งเช้า ชีเหนียงยันกายให้ลุกขึ้นอย่างยากลำบาก รู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว นางฝืนก้าวเท้าลงจากเตียง เรียวขาทั้งสองขาเกิดอาการสั้นจนแทบยืนไม่ไหว นางพยุงตัวเองจนไปถึงห้องอาบน้ำ ขณะถอดเสื้อผ้าออก พบรอยจ่ำฟกช้ำหลายเเห่ง มือเรียวใช้ปลายนิ้วลูบไปที่รอยพวกนั้นอย่างลืมตัว จู่ ๆ ปรากฎร่างคนตัวใหญ่เข้ามาสวมกอดจากทางด้านหลัง ริมฝีปากเขาประทับจูบลงบนรอยจ้ำรอยหนึ่งบริเวณต้นคอนาง " ขอโทษ ข้าทำเจ้าเจ็บหรือไม่ " เฉาเฟิงเอ่ย แต่ริมฝีปากยังคงไม่หยุดจูบไปที่รอยพวกนั้น " อืมมม ไม่เจ็บ เจ้าหยุดจูบตรงนั้นได้แล้ว " นางหดต้นคอประท้วงคนตัวใหญ่ด้านหลัง " พอแล้ว ไปอาบน้ำได้แล้วนะ วันนี้เจ้าไม่ไปที่โถงว่าการหรือไง " ชีเหนียงเอ่ยก่อนเพราะดูเหตุการณ์แล้วนางคงต้องเสียตัวอีกแน่ " ก็ได้ ๆ ข้าจะปล่อยเจ้าไปก่อน " ปีศาจหนุ่มเอ่ยอย่างเสียดาย " รีบไปสิ " "พูดเพราะๆ กับข้าก่อน ข้าแก่กว่าเจ้านะ" คนตัวใหญ่เอ่ยท้วง "รีบไปได้เเล้วเจ้าค่ะ" นางหันกับมายิ้มหวานส่งให้ ก่อนเขาจะเดินออกไปอย่างอิดออด ชีเหนียงชำระร่างกายเสร็จสวมด้วยชุดที่นางกำนัลจัดให้ใหม่ เป็นชุดพื้นเมืองของสตรีเผ่าป
Last Updated : 2025-04-08ดวงใจราชาปีศาจ พิษเงือก
ตอนที่ 16 ซีฮ่าวเห็นเซียนรับใช้คนนั้นอยู่เบื้องหน้า เขามั่นใจว่าจำไม่ผิดแน่ ชายคนนั้นหยุดโค้งคำนับเทพสงครามตามปกติ และเดินเลี่ยงไป " คาราวะท่านเทพ " ซีฮ่าวหยุดมองเล็กน้อย เพื่อไม่ให้ผิดสังเกตุ แล้วจึงเดินออกจากตำนานชิงหลง กลับมายังตำหนักของตนเอง เมื่อกลับถึงตำหนักเขามาครุ่นคิดถึง ฮวนชินผู้นั้น มีจุดหน้าสงสัยหลายอย่าง ทั้งตะเกียงดูดพลังวิญญาณก็เป็นอันเดียวกัน ชายคนนี้แอบทำอะไรลับ ๆ อยู่แน่ และเมื่อพูดถึงตี้จวินจื่อหยาง ผู้เป็นอาจารย์เขายิ่งมีท่าทีที่ผิดปกติ หรือคนที่ตี้จวินจื่อหยางท่านช่วยถอนพิษจะเป็นตัวฮวนชินเอง แต่มันเชื่อมโยงกันยังไง ทำไมพวกเขาต้องใช้ตะเกียงไปดูดเอาพลังวิญญาณปีศาจพวกนั้น " จางหมิ่น เจ้าตามสะกดรอยดูเซียนรับใช้คนที่เจอ ก่อนออกมาจากตำหนักชิงหลงเมื่อครู่นี้ ว่าไปไหนทำอะไรที่ไหนบ้าง ส่วนฮวนชินข้าจะคอยดูเอง" ซีฮ่าวเอ่ยสั่งไปยัง ทหารคนสนิทนามว่า จางหมิ่น " ขอรับ " จางหมิ่นรับคำสั่งก่อนจะเดินออกไป เผ่าปีศาจ ถึงเวลาที่ไปรุ่ยจะกลับมาถึงเเล้ว หลังจากไปเอาพิษเงือก ที่เกาะเงือกนั้นมาให้เฉาเฟิง หลายวันมานี้ เฉาเฟิงไม่อยู่ที่โถงว่างาน ก็มาจะมาเดินเล่
Last Updated : 2025-04-08ดวงใจราชาปีศาจ ทำร้ายเพื่อสร้างใหญ่
ตอนที่ 17 นางผละออกจากการกอดเขาเล็กน้อยเพื่อจะมองดูใบหน้าชายของปีศาจหนุ่ม นางพบกลับลูกตาสีดำเมื่อครู่นี้ " เฉาเฟิ…. กรี๊ดดด !!! " มือใหญ่ที่จับท้ายทอยอยู่ ๆ ก็คว้าคอหญิงสาวเข้าหา ปีศาจหนุ่มก้มลงกัดที่ต้นคอนางแบบคนไม่รู้สึกตัว เฉาเฟิงที่ยังไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เขาฝังเขี้ยวลงไปที่ต้นคอเนียนนั้นอย่างแรง เลือดสีแดงฉาดไหลหยดลงมาเป็นทาง ชีเหนียงดวงตาเบิกโพลง เล็บมือของนางจิกที่แขนคนตัวใหญ่จนแน่นเพื่อระบายความเจ็บปวดนี้ พยายามดิ้นรนขัดขืนออกจากคมเขี้ยวนั้น ปีศาจหนุ่มดูดกลืนเลือดของนางเข้าไปเหมือนคนหิวกระหาย ฉับพลันเลือดนางที่เขากลืนลงคอไปนั้น กลับทำให้สติของเฉาเฟิงฟื้นขึ้นมา ดวงตาสีดำมืดมิดค่อย ๆ กลับมาเป็นดังเดิม ชายหนุ่มเงยหน้าจากต้นคอที่มีรอยคมเขี้ยวเขาเจาะอยู่นั้น เลือดสีเเดงสดยังเลอะติดอยู่ที่ริมฝีปาก เฉาเฟิงมองใบหน้านางด้วยสติที่เลือนลาง มือใหญ่ค่อย ๆ เอื้อมขึ้นมาแตะที่พวกแก้มนาง และละลงมาแตะที่แผลตรงต้นคอ ส่งเสียงพึมพำเอ่ยชื่อนาง ชีเหนียงเจ็บจนไปถึงขั้วหัวใจ เลือดสด ๆ ยังคงไหลออกจากบาดแผลไม่ขาดสาย นางมองคนเบื้องหน้าที่สีของดวงตากลับมาเป็นปกติ ได้ยินเสียงเขาเอ่ยเ
Last Updated : 2025-04-08ดวงใจราชาปีศาจ ได้พลังกลับมา
ตอนที่ 18 ไป่รุ่ยค่อยเฝ้าดูแลเจ้านายอยู่ไม่ห่าง เวลาผ่านมาไม่นานแต่ร่างกายของเฉาเฟิงกับฟื้นฟูเร็วขึ้น องค์รักษ์หนุ่มได้ใช้พลังสำรวจเส้นลมปราณก็พบว่ามันใกล้จะสมบูรณ์แล้ว อีกไม่ช้าราชาปีศาจของเขาต้องฟื้นคืนพลังมาแน่ หลิงเฮ่อเมื่อได้มาพักอยู่ในวังปีศาจ จึงพยายามสืบเสาะเรื่องราวต่าง ๆ ตั้งแต่ที่เฉาเฟิงกลับ และได้รู้ว่าเฉาเฟิงได้พาผู้หญิงเผ่ามนุษย์กลับมาด้วย ก็ประหลาดใจยิ่งนัก คาดว่าหญิงคนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่ เขาอย่างจะพบนางยิ่งนัก แต่เมื่อถามหากับเหล่านางกำนัล เวลานี้กับไม่มีผู้ใดพบเห็น และไม่รู้ว่านางอยู่ที่ไหน “ เป็นไปได้ยังไง คนทั้งคนจะหายไปได้ยังไงกัน ” หลิงเฮ่อรู้สึกขัดใจไม่น้อย จึงสั่งให้คนสนิทของตนค่อยสอดส่องวังปีศาจนี้ให้ทั่ว (ห้วงฝันของชีเหนียง) นางรู้สึกตนเองเดินอยู่ผู้เดียวในสถานที่แห่งหนึ่ง ที่มีแสงสว่างจ้า จนต้องยกมือขึ้นมาบัง สายตามองทอดออกไปเบื้องหน้าก็ยังไม่เห็นจุดสิ้นสุดของสถานที่นี้นางได้แต่คิดใจในที่นี้คือที่ไหน หรือว่าตนเองจะตายไปแล้ว จึงมาเดินอยู่ที่แห่งนี้ นางได้แต่เดินไปเรื่อย ๆ อย่างไรจุดหมาย ความรู้สึกเหมือนเดินมาเนิ่นนานจนนางเริ่มเหม่อลอย และสา
Last Updated : 2025-04-08ดวงใจราชาปีศาจ ขอกินเจ้าก่อนนะเด็กดี
ตอนที่ 19 โถงว่าการ " นายท่าน หลิงเฮ่อ มาแล้วขอรับ " " ให้เข้ามา " แววตาที่ดุดันเย็นชาปรากฏขึ้นอีกครั้ง เมื่อน้องชายต่างมารดามายืนอยู่ต่อหน้า แต่หลิงเฮ่อยังคงยืนนิ่ง " คาระวะนายท่านด้วยขอรับ " ไปรุ่ยรีบเอ่ยบอกกับหลิงเฮ่อเมื่อเห็นว่าฝ่ายนั้นยืนจ้องหน้าเจ้านายนิ่ง และรู้ความสัมพันธ์ที่ไม่ลงรอยกันของพี่น้องคู่นี้ " อะไรกันท่านพี่ ยังไงข้าก็เป็นน้องชายของท่าน ถึงจะต่างมารดากันก็เถอะ " หลิงเฮ่อกล่าวออกมาด้วยท่าทางที่ยียวนกวนประสาท " ……. " (ข้าไม่อยู่ตั้งหลายหนื่มปีเจ้าเด็กนั้นเติบโตถึงเพียงนี้แล้วรึ ) เฉาเฟิงคิดในใจ แต่แสดงออกเพียงสายตาอำมหิตที่แผ่ซ่านออกมา จนคนที่โดนมองต่างเสียวสันหลังวาบหลิงเฮ่อถอนหายใจอย่างคนไม่พอใจ เขาคุกเข่าลงคาราวะแบบขอไปทีและลุกขึ้นยืน " ข้าได้ยินมาว่าท่านพี่ออกมาจากผนึกแล้ว ข้าเลยจะมาเยี่ยมเยียน มาแสดงความยินดีกับท่าน ดูว่ามีอะไรให้ข้าพอช่วยเหลือท่านได้บ้าง " " ไม่มี " เฉาเฟิงตอบออกไปอย่างไม่คิด เขานึกย้อนไปเมื่อหลายหมื่นปีก่อน หลายต่อหลายครั้งที่หลิงเฮ่อ น้องชายต่างมารดาผู้นี้ก่อเรื่อง แวงกัดลอบทำร้ายเขามานับไม่ทวน แต่พอเขาจับได้ ห
Last Updated : 2025-04-08ดวงใจราชาปีศาจ ข้าอยู่ในสถานะไหนกันแน่ NC20+
ตอนที่ 20 บรรยากาศภายในห้องเงียบสงบได้ยินเพียงเสียงลมหายใจแรงของชายหญิง " อืออ… " ริมฝีปากของทั้งสองประกบจูบกันอย่างเร่าร้อน เสียงจูบแลกเปลี่ยนดังจนกลบเสียงลมหายใจแรง เรียวลิ้นเกี่ยวพันกัน จนชีเหนียงสติล่องลอย ก่อนจะผละจูบออกพักสูดลมหายใจ มือใหญ่ผละออกจากอก เลือนลงมาตรงเรียวขา เขาใช้แรงนิดหน่อยดันหว่างขานางให้กว้างขึ้น นิ้วเรียวใหญ่กำลังลูบไล้ตรงกลางกายสาวส่วนที่อ่อนไหว ผ่านผ้าผืนบาง ก่อนจะเลือนผ่านผ้านั้นเข้าไปกลีบดอกไม้ที่กำลังฉ่ำน้ำหวาน แล้วสอดนิ้วยาวเข้าไปเบิกทางก่อน " อ๊ะ .. " คนตัวเล็กสดุ้งเล็กหน่อย เฉาเฟิงกดจูบที่ขมับนาง ขณะที่นิ้วกำลังเข้าออกโพรงอุ่นอยู่ มือเล็กเอื้อมลงไปจับข้อมือใหญ่นั้นไว้แน่น แต่ก็ไม่สามารถหยุดการรัวนิ้วนั้นได้ จนหญิงสาวต้องเงยหน้าซี๊ดปากระบายความเสียว ชายหนุ่มมองใบหน้าเนียนที่ย่ามนี้ ช่างดูเย้ายวนใจยิ่งนัก มือเล็กเมื่อห้ามนิ้วมือชายหนุ่มไม่ไหว เปลี่ยนมาลูบไล้แผงอกใหญ่ของปีศาจหนุ่ม นางก้มนางลงมาซุกซอกคอเขา ลิ้นเล็ก ๆ โลมเล็มซอกคอไล่ไปถึงใบหู เหมือนที่เขาทำกับนางก่อนหน้า มือเล็กละจากแผงอก เลือนลงไปปลดกางเกงออก งัดท่อนเนื้อแข็งที่ขยายใหญ่เต็มที่
Last Updated : 2025-04-08
Latest chapter
ดวงใจราชาปีศาจ งานสมรส (จบ)
ตอนที่ 38 เฉาเฟิงกลับมาถึงเผ่าปีศาจ ไป่รุ่ยจึงจัดการทำแผลให้เจ้านาย ที่เอาแต่นิ่งเงียบใบหน้าเรียบเฉย ตั้งแต่ออกมาจากเผ่าเทพแล้ว "นายท่านบาดแผลไม่ลึกมากขอรับ" "ข้ารู้แล้วเจ้าออกไปเถอะ" "ขอรับ" ชายหนุ่มตอบองค์รักษ์ด้วยน้ำเสียงเงียบเฉยที่คนฟังแล้วก็ดูออกว่า เขากำลังโศกเศร้าอยู่ ไป่รุ่ยจึงปล่อยให้เฉาเฟิงได้อยู่คนเดียวก่อน ทว่าขณะที่ออกมาจากห้องบรรทม ก็พบกับครอบครัวของชีเหนียงที่มาไถ่ถามถึงชีเหนียงด้วยความเป็นห่วง ไป่รุ่ยได้แต่อึกอักไม่กล้าที่จะตอบ จึงเกิดเสียงเอะอะขึ้น ราชาปีศาจได้ยินดังนั้น เขาก็เปิดประตูออกมา "นางปลอดภัยดี เดี๋ยวข้าจะพาไปพบนาง" (พาครอบครัวนางไปนางอาจจะจำอะไรได้) เฉาเฟิงคิดในใจ เหตุการณ์เอะอะเมื่อครู่นี้จึงสงบลง เฉาเฟิงเลยเดินไปหาหลิงเฮ่อต่อ ก็เจอกับเฟยอวี่พอดี "นายท่านหลิงเฮ่อ ฟื้นแล้วขอรับ" เฟยอวี่แจ้งเฉาเฟิงด้วยความดีใจ เฉาเฟิงได้ยินดังนั้นจึงรีบเดินให้เร็วขึ้น เมื่อเปิดประตูเข้าไป เฉาเฟิงก็เห็นคนที่พึ่งจะฟื้นยืนอยู่ จึงรีบเดินไปประคองส่งกับไปยังเตียงนอน "ท่านพี่ข้าหายแล้ว" "หายแล้วก็อย่าขยับมากเดี๋ยวแผลจะปริออกได้" "ขอรับ ข้ารู้แล
ดวงใจราชาปีศาจ ตามดวงใจของข้ากลับมา
ตอนที่ 37 เผ่าเทพซีฮ่าวกลับถึงเผ่าเทพ รีบไปรายงานต่อองค์เง็กเซียนทันที ระหว่างที่กำลังจะเดินเข้าไป เทพสงครามเยวหมีนางก็เดินสวนออกมา "ท่านเทพสงครามเยว่หมี" ซีฮ่าวเอ่ยเรียกสตรีที่ดูท่าทางองอาจเบื้องหน้า นอกจากรูปร่างหน้าตา ก็คือบุคลิกที่สามารถดูออกได้ว่านางคือคนละคนกัน "เจ้าคือเทพสองครามซีฮ่าว ข้าจะไปพักที่ตำหนักเจ้า ขอตัวก่อน" นางพูดจบก็เดินกลับไปทันที ซีฮ่าวได้รายงานเรื่องราวต่าง ๆ แก่องค์เง็กเซียนทั้งหมดอย่างถี่ถ้วน รวมถึงเรื่องที่หญิงมนุษย์คนนั้นก็คือเทพสงครามเย่วหมี "นางเล่าให้ข้าฟังทุกอย่างแล้ว นางจำทุกอย่างได้แม้ตอนที่เป็นเศษเสี้ยวดวงจิต" "ขอรับ แต่หญิงคนนั้น นางคือคนรักของราชาปีศาจเฉาเฟิงขอรับ" "......" องค์เง็กเซียนไม่ได้กล่าวอันใดออกมา ได้แต่เอามือลูบเครายาวๆ และยิ้มออกมา ซีฮ่าวกลับมายังตำหนัก ได้พบกับเทพสงครามเยว่หมี จึงได้พูดคุยกัน เยว่หมีจึงได้เล่าเรื่องราวต่าง ๆ มากมายรวมถึงหลิงเฮ่อ น้องชายของราชาปีศาจที่ตามหาดวงจิตนางเพื่อปลดผนึก "แล้วตอนนี้ชีเหนียงนางตายแล้วหรือขอรับ" "นางก็อยู่นี้ไง" เยว่หมี่ใช้นิ้วชี้จิ้มมาที่ตนเอง ใบหน้าซีฮ่าวบงบอกถึงความงุน
ดวงใจราชาปีศาจ ทำไมเป็นนาง
ตอนที่ 35 "ข้ารักเจ้า" นางพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา เเล้วทุกอย่างก็มืดสนิท ชีเหนียงรู้สึกว่าตัวนางเองยืนอยู่ที่ไหนสักแห่ง มันว่างเปล่าไปหมด "นี้ข้าตายแล้วใช่ไหม" นางพูดคนเดียวแล้วทรุดเข่านั่งลงกับพื้น น้ำตาเริ่มรินไหลออกมา ไหล่บางสั่นไหวสะอื้นไห้ นึกภาพดวงตาที่แดงกร่ำของเฉาเฟิงเมื่อครู่นี้ได้ดี ท่ามกลางความเงียบในที่มืดแห่งนั้นนอกจากเสียงร่ำไห้ กับมีเสียงฝีเท้าคนเดินใกล้เข้ามา จนมาหยุดอยู่เบื้องหน้านาง ชีเหนียงค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมอง "ท่าน…" "รอข้า" สิ้นคำพูดนางทุกอย่างสว่างจ้า ร่างโชกเลือดของชีเหนียงจู่ๆ ก็ลอยขึ้นมาพร้อมปราณพลังหมุนอยู่รอบกาย บาดเเผลที่โดนแทงนั้นเริ่มจางหายไป เสื้อผ้าอาภรณ์เปลี่ยนใหม่กลายเป็นชุดประจำตัวของนาง "เทพสงครามเย่วหมี" นางชูกระบี่ขึ้นฟ้าฉับพลันเกิดสายฟ้าวิ่งไปมาอยู่ที่ปลายดาบ นางฟาดกระบี่ใส่มารทั้งสอง จนเกิดแสงสว่างวาบไปทั่ว เมื่อเเสงสว่างนั้นดับลง มารทั้งสองเจ็บปวดราวถูกทัณฑ์อัคนีสักร้อยสาย นางหันใบหน้ามาทางราชาปีศาจ "ใช้ พลังไฟโกันต์ของเจ้าเเผดเผามันให้สิ้นซาก" เฉาเฟิงไม่รอช้าปล่อยพลังไฟโลกันต์ทำลายล้างไอมารและแผดเผาจื่อหยา
ดวงใจราชาปีศาจ ข้าก็คือเจ้า เจ้าก็คือข้า
ตอนที่ 36 ฮวนชินค่อยๆ ลุกเขารวบรวมพลังทั้งหมดยกกระบี่ขึ้น อาศัยจังหวะที่เฉาเฟิงกำลังต่อสู่อยู่ไม่ทันได้สังเกต พุ่งกระบี่เข้าหาเฉาเฟิงทันที "ระวัง !!" เป็นจังหวะเดียวกับที่ซีฮ่าว เห็นฮวนชินพุ่งกระบี่ไปด้วยความเร็ว เขาจึงตระโกนอย่างสุดเสียง แต่จากจุดที่ซีฮ่าวอยู่ไกลจากตรงนั้นมากนักจึงไปขวางฮวนชินไม่ทัน หลิงเฮ่อเห็นเข้าพอดีจึงรีบเอาตัวเข้ามารับกระบี่แทน กระบี่ของฮวนชินแทงทะลุอกของหลิงเฮ่อทันที เฉาเฟิงเห็นหลิงเฮ่อถูกแทงต่อหน้าต่อตา เขาตกใจเป็นอย่างมาก รีบเข้าไปรับตัวหลิงเฮ่อเอาไว้แล้วใช้ไฟโลกันต์ฟาดใส่ฮวนชินเต็ม ๆ ซีฮ่าวจึงรีบมาต่อสู่ขัดขวางมารจื่อหยางต่อ "หลิงเฮ่อ !! หลิงเฮ่อ " เฉาเฟิงประคองเรียกน้องชายไม่หยุดปาก เลือดสดๆ เริ่มไหลทะลักออกจากบาดแผล พร้อมกับสติที่ใกล้จะเลือนลาง "ท่านพี่ข้าไม่เป็นไร" น้ำเสียงแผ่วเบาที่เล็ดลอดผ่านริมฝีปากที่ปนเลือดออกมา รอยยิ้มที่อ่อนแรงลง ส่งให้พี่ชายที่ตนรักและเคารพ "เจ้าต้องไม่เป็นอะไร เชื่อพี่ " เฉาเฟิงปลอบใจหลิงเฮ่อ ขณะที่เฟยอวี่องค์รักษ์ของหลิงเฮ่อมาถึงพอดี "ดูแลน้องข้าให้ดี" เฉาเฟิงออกคำสั่งต่อเฟยอวี่ เขาลุกขึ้นยืนเตรียมตัวออกไปสู่ต่อ
ดวงใจราชาปีศาจ กองทัพมาร
ตอนที่ 34 รุ่งเช้าวันใหม่ชีเหนียง ตื่นขึ้นมาด้วยความเมื่อยขบไปทั่วร่างกายพร้อมร่องรอยรักสีกุหลาบที่ชายหนุ่มทิ้งไว้บนเนินอกอิ่มทั้งสองข้าง นางหันมองหาคนที่นอนข้าง ๆ แต่พบกับความว่างเปล่า "เขาหายไปไหนนะ นี้ยังเช้าอยู่เลย" นางลุกจากเตียงนอนชำระร่างกายจนสะอาดเลือกสวมอารมณ์ชุดใหม่สีหวานขับผิวเนียนแลดูงดงาม ชีเหนียงออกจากห้องเดินตามหาเฉาเฟิงจนมาถึงโถงว่าการ "ไปไหนนะ ไหนบอกให้ข้าอยู่ในสายตา แต่ตัวเองดันหายไป" นางเดินเข้ามาในโถงว่าการกับพบแต่ความว่างเปล่า มีทหารปีศาจเฝ้าอยู่แค่สองคน นางกำลังจะเอ่ยถาม แต่แล้วกับได้ยินเสียงฝีเท้าคนกำลังเดินเข้ามา นางจึงหันไปทางต้นเสียงนั้น "พี่ชีเหนียง" เสียงเจ้าแฝดอาฉี อาเฟย ที่กำลังเดินเข้ามาหานาง โดยด้านหลังของทั้งสองยังมีลุงเกาที่กำลังเดินมาอีกคน "ลุงเกา อาฉี อาเฟย มาได้ยังไง"ชีเหนียงเอ่ยเรียกทั้งสามคนด้วยน้ำเสียงที่มีความสุขแฝงไปด้วยความคิดถึง ทั้งสองฝ่ายเดินเข้าหากันจนถึงตัวก็กอดกันกลมและถามสารทุกข์สุขดิบตามปกติเหมือนที่เคยทำ"นี้มากันได้ยังไง""ก็สัตว์ปีศาจของพี่เฉาเฟิงไง" ชีเหนียงมองตามมือที่อาเฟยชี้ไปที่ทหารปีศาจคนหนึ่งที่พึงเดินตามหลั
ดวงใจราชาปีศาจ สุราธรรมดา NC20+
ตอนที่ 33 ชีเหนียงรับสุราที่ชายหนุ่มส่งให้ ยกขึ้นดื่มอีกสองสามจอก ใบหน้าเริ่มร้อนพลาว นางพ่นลมออกทางปากดังฟู่ พร้อมกับนิ้วมือเรียวที่กำลังหยีแก้มตนเองเบาๆ ทั้งสองข้าง จนปีศาจหนุ่มที่นั่งอยู่ด้านข้างลอบขำนางอยู่เบาๆ "เจ้าเอาสุราแบบนั้นให้ข้ากินเหรอ" "แบบไหน" ปีศาจหนุ่มแกล้งทำไขสือ "ก็แบบนั้นไง" ชีเหนียงจ้องไปยังดวงตาคู่นั้น "สุราธรรมดา" "ทำไมข้ารู้สึกร้อนๆ " "เจ้าคออ่อน ไหนให้ข้าดูสิ" เฉาเฟิงจับมืทั้งสองของนางออกจากใบหน้า ใช้นิ้วหัวแม่เกลี่ยเเก้มเนียนวนไปมา แล้วมาหยุดที่ริมฝีปากจิ้มลิ้ม เขามองอย่างถูกมนต์สะกด ใบหน้าหล่อค่อยๆเอนลงไป ริมฝีปากบางก็ถูกจูบอย่างอ่อนโยน เสียงบดจูบเริ่มดังยั่วเย้าทามกลางความเงียบสงัด ทั้งสองหนุ่มสาวต่างหายใจแรงจนได้กลิ่นเคล้าสุราจางๆ พาอารมณ์เริ่มพลุกพล่าน มือใหญ่เริ่มคลำดึงเสื้อผ้าผ่อนให้หลุดออกจากร่างเล็ก ขณะเดียวกันนางก็ทำเช่นเดียวกับเขา ระยะเวลาสั้น ๆ ทั้งคู่ก็อยู่ในร่างเปลือยเปล่า ชายหนุ่มจูบหนักหน่วงและอ่อนนุ่มสลับไปมา เขาตักตวงความอ่อนหวานอย่างโหยหา ลิ้นร้อนพัวพันในโพรงปากนุ่ม มือใหญ่โอบแผ่นหลังร่างบางจนอกบดบี้อยู่ก
ดวงใจราชาปีศาจ สารจากเผ่าเทพ
ตอนที่ 31 โถงว่าการ "เจ้าเองหรือ คนเผ่าเทพ" "ใช่ข้าเอง" เทพสงครามซีฮ่าวกล่าวพร้อมยื่นสารของเผ่าเทพที่องค์เง็กเซียนทรงเขียนขึ้นมาด้วยตนเอง ส่งให้ไป่รุ่ยและไป่รุ่ยก็นำไปส่งให้เฉาเฟิงต่อเฉาเฟิงเปิดอ่านดูเนื้อความข้างในสารนั้นทุกบรรทัดจนจบอย่างพินิจและตั้งใจ ราชาปีศาจเมื่ออ่านจบก็ว่างสารจากเผ่าเทพลง "ข้ารับรู้แล้ว" ราชาปีศาจกล่าวกับเทพสงครามหนุ่ม หลิงเฮ่อและคนอื่นที่อยู่ในโถงว่าการงุนงงกับเหตุการณ์นี้ และสารจากเผ่าเทพนั้น ต่างหันไปหารือกันจนเกิดเสียงดัง "เงียบ!!!!" เฉาเฟิงตวาดเสียงดังลั่นทุกคนต่างเงียบ เหตุการณ์กับมาสู่ปกติอีกครั้ง ราชาปีศาจจึงส่งสารนั้นให้ไป่รุ่ย ไป่รุ่ยรับมาอย่างรู้งานเเละเริ่มเปิดอ่านให้ทุกคนที่อยู่ในโถงว่าการได้ฟังพร้อมเพียงกัน ด้วยเสียงอันดังฟังชัด เมื่อทุกคนได้ฟังต่างก็พอจะเข้าใจถึงเนื้อหาในสารนั้นแล้ว ต่างพูดคุยเเสดงความคิดเห็นที่เห็นด้วยกับราชาปีศาจของตน และรู้สึกดีต่อคำขอโทษของคนเผ่าเทพ แต่ที่สำคัญที่สุดเพราะราชาปีศาจของตนยินดีที่จะให้อภัย ทุกคนเลยเห็นงามด้วย เพราะที่ผ่านมาเกิดสงครามและความยัดแย้งมาตลอดซึ่งมันก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของประช
ดวงใจราชาปีศาจ ข้าก็คิดถึงเจ้า NC20+
"ซี๊ด…. ชีเหนียงเจ้า.." ชีเหนียวใช้มือที่ลูบใบหน้าชายหนุ่ม เลือนมารั้งตรงท้ายทอยเขาเเล้ว นางประกบปากลงจูบชายหนุ่มอย่างเร่าร้อน ส่งลิ้นเรียวเล็กเข้าไปสำรวจช่องปากเขา โดยที่มืออีกข้างก็ยังไม่ลืมหน้าที่ปลุกเร้าอารมณ์ จากลูบเร่าผ่านอาภรณ์ ตอนนี้เลือนมือลวงเข้าไปผ่านกางเกงชายหนุ่ม สัมผัสกับท่อนเนื้อลำใหญ่แข็งเต็มที่ ขนาดที่มือเล็กแทบจะกอบกำไม่รอบ นางผละจูบออกอย่างอ่อยอิ่ง ริมฝีปากจิ้มลิ้มโลมเล็มไปตามกรอบหน้าจนถึงใบหู สร้างความเสียวซ่านทั้งช่วงบนและล่างให้ชายหนุ่ม "ข้าก็คิดถึงเจ้า" นางกระซิบเสียงเเห่บพล่า ที่ใบหูจนชายหนุ่มขนลุกซู่กับเสียงของนาง ชายหนุ่มเอนหลังลงเล็กน้อยสองมือวางท้าวไปบนที่นอน ใบหน้าสวยเลือนลงมาหยุดอยู่ตรงแผ่นอก นางเริ่มขบเม้นไล่ลงมาเรื่อย จนใบหน้าอยู่ตรงกลางหว่างขา เฉาเฟิงแยกขาออกเพื่อให้นางนั่งได้ถนัดขึ้น ชีเหนียงมองแท่งร้อน ที่อยู่ไม่ไกลจากใบหน้ามีน้ำใสไหลเยิ้มที่ปลายหัวหยก มือเรียวค่อยๆ กอบกำจนเต็มทั้งสองมือ นางใช้นิ้วหัวแม่มือถูวน ที่ปลายหัวหยกนั้น เฉาเฟิงเงยหน้าพลูลมหายใจแรง เขารู้สึกวาบหวิวเสียวที่ปลายหัวหยก จนอยากจะร้องครางออกมา นางขยับใบหน้าให้ใกล้มากขึ้น
ดวงใจราชาปีศาจ ความในใจของพี่น้อง
ตอนที่ 30 หลายวันผ่านไป ชีเหนียงเจอหลิงเฮ่อ ที่มายืนอยู่หน้าห้องบรรมทม ของเฉาเฟิงทุกวัน และวันนี้ก็เช่นกัน "ทำไมเจ้าไม่เข้าไปล่ะ" ชีเหนียงเอ่ยถามขณะที่ยืนอยู่ด้านหลัง หลิงเอ่อจึงหันกับมา "ไม่หรอก ข้าแค่อยากรู้ว่าท่านพี่หายดีหรือยัง" "เจ้าก็เข้าไปดูเองสิ แล้วในมือเจ้าถืออะไรอยู่" "เอ่อ… ยาทาแผลที่ข้าทำเอง มันช่วยให้รู้สึกเย็นสบายและไม่เป็นแผลเป็น" "อ๋อ…เอายาทามาให้พี่เจ้านี่เอง" ชีเหนียงจงใจพูดให้เสียงดังขึ้น เพื่อให้คนในห้องได้ยิน "อาซ้อ เบาหน่อย" หลิงเฮ่อพยายามคุมเสียงให้เบาที่สุด โดยที่คู่สนทนาอีกคนยืนยิ้มแฉ่ง ไม่สนอาการรนรานของคนตรงหน้า "เจ้าทั้งสองคนน่ะ เข้ามาได้แล้ว" เสียงเฉาเฟิงเอ่ยขึ้น จนได้ยินออกมาด้านนอก หลิงเฮ่อยังคงยืนนิ่งทำตัวไม่ถูก "ยืนงงอ่ะไร เข้าไปเถอะอยากพูดอะไรก็พูดเลย" ชีเหนียงดันหลิงเฮ่อเเละผลักประตูให้เดินเข้าไป เมื่อหลิงเฮ่ออยู่ต่อหน้าเฉาเฟิง คร่านี้เขากับยืนนิ่ง ไม่กล้าสบตา ไม่พูดจากวน ๆ เหมือนครั้งก่อน ๆ ยืนเอามือกุมขวดยาเอาไว้ "แผลเจ้าหายดีแล้วหรือ" เฉาเฟิงเอ่อถามหลิงเฮ่อ และมองดูอาการด้วยสายตาที่
