ชู้รักคนโคตรเลว 21

แต้มรักควานมือหาโทรศัพท์ที่เธอโยนไว้บนเตียง เธอหยิบมันมาสไลด์นิ้วรับสาย โดยไม่ได้ดูว่าใครโทรมา

“ฮัลโหล…”

เสียงงัวเงียของคนรับสายทำให้คนโทรมายิ้มบาง

“โบกมือลาชู้หน่อยสิครับทูนหัว”

เสียงทุ้มคุ้นเคยของเขาทำให้แต้มรักเด้งตัวลุกขึ้นมานั่ง หญิงสาวถือโทรศัพท์แนบหู กวาดตามองไปรอบห้องอย่างระแวง เธอนึกว่าเขาจะหน้ามึนแอบขึ้นมาหาเธอถึงห้องนอน

“แต้มง่วง แต้มจะนอนแล้ว แค่นี้นะคะ”

“แค่เดินออกมาตรงระเบียงห้อง แล้วส่งจูบให้ชู้พร้อมกับบอกฝันดี แค่นี้คงไม่เสียเวลานอนเท่าไรมั้งครับ”

“ไม่เสียเวลา แต่แต้มไม่ทำค่ะ”

“หนึ่ง...ออกมาโบกมือและส่งจูบให้ชู้ สอง...ผมลงจากรถและเข้าไปบอกพ่อกับแม่ของคุณว่า เราเป็นมากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง”

แต้มรักถอนหายใจอย่างหงุดหงิด เขาเป็นบ้าอะไรถึงชอบขู่นักหนา แล้วเรื่องที่เขาเอามาขู่ เธอก็ต้องยอมจำนนตลอด

คนถูกขู่ลงจากเตียง เดินออกไปนอกระเบียง ขณะที่ไฟในห้องสว่างโร่ เพราะเธอเผลอหลับไปโดยที่ไม่ได้ปิดไฟ แต้มเปิดผ้าม่านออกจนสุดด้วยความโมโห แล้วเดินไปเกาะราวระเบียงเพื่อโบกมือให้คนที่จอดรถอยู่ฝั่งตรงข้ามกับบ้านของเธอ

คนในรถที่ลดกระจกรออยู่ถึงกับถอนหายใจแรง เมื่อมองเห็นเรือนร่างอวบอัด เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งภายใต้ชุดนอนกระโปรงชัดเจน เพราะแสงไฟในห้องสาดส่องมาจากข้างหลังทำให้เขาเห็นภาพเย้ายวนแสนเซ็กซี่ มันทำให้พุฒต้องกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ คืนนี้เขาจะนอนหลับไหม เพราะไม่มีเธอนอนด้วย หลายวันที่ผ่านมาเขาเสพติดเนื้อตัวและกลิ่นกายของเธอไปแล้ว

“แค่นี้นะคะ” พอโบกมือให้เขาแล้ว แต้มรักก็ทำท่าว่าจะหันหลังเดินกลับเข้าห้อง

“คุณยังไม่ส่งจูบให้ผม”

คำทักท้วงของชู้หน้ามึนทำให้แต้มรักชะงักเท้า หญิงสาวหันกลับไปมองเขาแล้วทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอ กระนั้นเธอก็ยอมทำตามที่เขาต้องการ พอจุ๊บมือส่งจูบไปให้เขาแล้ว เธอก็วางสายแล้วรีบเดินเข้าห้อง แต้มรักเลื่อนบานประตูกระจกปิด ดึงผ้าม่านปิดบังสายตาคนเอาแต่ใจ ก่อนจะเดินกะบึงกะบอนไปนั่งที่เตียง แล้วบ่นให้เขาอีกหนึ่งกระบุงโกย แต่พอมีเสียงเตือนข้อความเข้า แต้มรักก็เลิกบ่น หญิงสาวยกโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านข้อความ

บอส : คุณเซ็กซี่มาก ผมอยากปีนขึ้นไปปล้ำ

แต้ม : โรคจิต

บอส : แล้วเจอกันวันจันทร์นะครับ

แต้ม : ค่ะ เจอกันที่ทำงานเท่านั้น...ตลอดทั้งสัปดาห์

แต้มรักพิมพ์ตอบไปด้วยความสะใจ แต่ฝ่ายนั้นก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับมาอีก แต้มรักจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอหวังว่าเขาจะรักษาคำพูด

แต้มรักโยนโทรศัพท์ลงบนเตียง แล้วทิ้งตัวลงนอนหงาย เป็นครั้งแรกในรอบสัปดาห์ที่เธอได้มีเวลาอยู่กับตัวเองในยามค่ำคืน หญิงสาวนอนมองเพดาน เธอครุ่นคิดอะไรหลายอย่าง เธอกำลังคิดว่าหากเธอจบความสัมพันธ์กับธนาได้ภายในสัปดาห์นี้ เธอก็จะสามารถจบเรื่องยุ่งเหยิงระหว่างเธอกับบอสได้ โดยที่เธอไม่ต้องไปนอนกับเขาอีก

เมื่อคิดได้ดังนั้น แต้มรักก็ควานหาโทรศัพท์อีกครั้ง เธอลุกขึ้นนั่งขัดสมาธิแล้วเปิดไลน์เพื่อไล่หารายชื่อของธนา แต้มรักถอนหายใจอีกสามครั้ง ก่อนจะพิมพ์ข้อความยาวเหยียดซึ่งสรุปใจความได้ว่า เธอขอลดความสัมพันธ์ลงเป็นแค่พี่น้อง เพราะเธอเพิ่งรู้ตัวว่าเธอยังไม่พร้อมมีแฟน เธอยังไม่พร้อมทำอะไรให้เขาในฐานะแฟน มันอาจจะเป็นเหตุผลโง่ ๆ แต่เธอไม่รู้ว่าจะใช้เหตุผลอะไรที่ดีไปกว่านี้แล้ว

แต้มรักต้องสูดลมหายใจลึกเรียกขวัญกำลังใจให้ตัวเอง เธอถึงกล้ากดส่งข้อความ พอเธอส่งข้อความไปแล้ว แต้มรักก็นั่งจ้องหน้าจอมือถือ เธอรอดูว่าเขาจะอ่านข้อความไหม แล้วจะตอบมาว่าอย่างไร ตอนนี้ยังไม่ดึกมาก เขาคงยังไม่นอน แต่รอจนเกือบสิบนาที เขาก็ยังไม่อ่านข้อความ และเธอก็ไม่กล้าโทรไปพูดคุยกับเขา เธออยากคุยผ่านแชทก่อน แล้ววันจันทร์นี้ เธอค่อยไปคุยกับเขาแบบต่อหน้าอีกที

เมื่อรอแล้วรอเล่า ธนาก็ยังไม่อ่านข้อความ แต้มรักจึงลุกไปเข้าห้องน้ำก่อน พอเดินกลับออกมา เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็พบว่า ธนายังไม่อ่านข้อความเหมือนเดิม เขางานยุ่งมาตลอดสัปดาห์ ป่านนี้อาจจะหลับไปแล้วเพราะความเหนื่อยล้า

แต้มรักโยนโทรศัพท์ลงบนเตียง แล้วทิ้งตัวลงนอน เธอถอนหายใจยาว ใบหน้าหม่นเศร้าลงอย่างคนรู้สึกผิด

“พี่ธนา แต้มขอโทษนะคะ”

“ต้องใช้หนี้เดิมก่อน ถึงจะขอเครดิตเพิ่มได้”

“แต่ผมรู้จักเจ้าของที่นี่ เขาให้เครดิตผมห้าแสน”

“คุณใช้เครดิตนั้นหมดไปแล้วครับ...คุณธนา แถมคุณยังใช้เกินวงเงินไปตั้งสองแสน ยอดหนี้รวมคืนนี้เจ็ดแสนแล้วครับ”

“นายเพิ่มเครดิตให้ฉันอีกสามแสนได้ไหม ฉันอยากแก้มือ จะได้เอาเงินมาใช้หนี้ที่ติดค้างทั้งหมดภายในคืนนี้แหละ”

เจฟ...ผู้ดูแลบ่อนมองหน้าธนาแล้วส่ายหน้า บ่อนใหญ่แห่งนี้ตั้งอยู่ชั้นใต้ดินในตึกห้าชั้นย่านสถานบันเทิงกลางเมืองกรุง ฉากหน้าที่นี่เป็นสถานบันเทิงครบวงจร ทั้งผับ ร้านอาหาร อาบ อบ นวด แต่เบื้องหลังเป็นแหล่งธุรกิจสีเทา มีการขายบริการ มีธุรกิจการพนันที่มีเม็ดเงินสะพัดคืนละหลายร้อยล้าน

“ไม่ได้หรอกครับ ถ้าผมปล่อยเครดิตให้คุณเพิ่มอีก คุณชิณณ์เล่นงานผมแน่ ๆ”