“คุณก็ไปบอกคุณชิณณ์สิว่าผมขอ คุณยังไม่ทันถาม คุณก็จะมาตัดสินใจว่าคุณชิณณ์ไม่ให้ได้ยังไง คราวที่แล้วผมก็หาเงินห้าแสนบาทมาจ่ายให้ครบ จ่ายตรงเวลาอีกต่างหาก ลูกค้าเครดิตดีขนาดนี้ คุณชิณณ์ไม่น่าจะมีปัญหา”
“มีอะไรหรือเปล่า...เจฟ”
เสียงราบเรียบทว่าทรงพลังทำให้ชายหนุ่มสองคนที่กำลังพูดคุยตกลงกันหันไปมอง
“คุณชิณณ์” ผู้ดูแลบ่อนโค้งคำนับเจ้านายอย่างนอบน้อม
“คุณชิณณ์...ผมอยากขอเครดิตเพิ่มสักสามแสน ผมจะแก้มือเอาเงินมาใช้หนี้ที่ติดค้างอยู่ทั้งหมด ถ้าผมได้แก้มือ ผมต้องได้เงินมาคืนคุณภายในคืนนี้แน่นอน” ธนาพูดอย่างมีความหวัง
ใบหน้าของเจ้าของธุรกิจสีเทาครบวงจรเรียบนิ่ง เขามองหน้าธนาด้วยสายตาที่ไม่มีใครอ่านออก ซึ่งการมองของเขาทำให้ธนาร้อน ๆ หนาว ๆ อยู่เหมือนกัน เพราะหากเขาไม่ให้เครดิตเพิ่ม ธนาก็จะไม่มีเงินมาต่อทุน เขาจะต้องกลับออกจากที่นี่ไปพร้อมกับหนี้ก้อนโต และเขาต้องหาเงินมาชดใช้หนี้ก้อนนี้ภายในหนึ่งสัปดาห์ ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าจะไปหามาจากที่ไหนแล้ว แต่ถ้าเขาได้รับเครดิตเพิ่ม เขายังพอมีความหวังที่จะลงทุนใหม่ และเขามั่นใจว่าเขาจะต้องโชคดี ถอนทุนคืนได้แน่นอน
“ให้เครดิตคุณธนาเพิ่มอีกสามแสน”
“โอ้ ! ขอบคุณมากนะคะรับคุณชิณณ์ ขอบคุณจริง ๆ” ธนายิ้มกว้างดีใจ เขารีบเดินตามเจฟไปจัดการเพิ่มเครดิต ก่อนจะมาเลือกลงทุนกับการพนันหลากหลายอีกครั้ง
ชิณณ์ยืนล้วงกระเป๋าข้างหนึ่งอยู่ตลอดเวลา เขามองตามธนาแล้วยิ้มมุมปาก ชายหนุ่มส่ายหน้าน้อย ๆ ก่อนจะเบี่ยงหน้ามาบอกลูกน้องที่คอยติดตามทุกฝีก้าวทั้งสองคนว่า
“ไปเรียกมาสองคน ให้ไปรอที่ห้องกระจก”
“ครับ...คุณชิณณ์” หนึ่งในสองรับคำพร้อมโค้งคำนับก่อนจะปลีกตัวไปจัดการเรียกหญิงสาวมาบริการเจ้านายหนุ่ม
ชิณณ์กวาดตามองรอบ ๆ ชั้นใต้ดินที่มีลูกค้ามาใช้บริการเต็มทุกโซนด้วยความพอใจ เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี เขาจึงเดินขึ้นบันไดเพื่อไปยังผับที่อยู่ชั้นหนึ่ง แล้วเดินผ่านไปขึ้นลิฟต์ที่อยู่ชั้นสองเพื่อขึ้นไปชั้นที่มีห้องพักหลากหลายสำหรับแขกวีไอพี คืนนี้เขาเลือกเล่นสนุกในห้องกระจก
เมื่อขึ้นมาถึงชั้นห้า ชิณณ์เดินไปตามทางที่ปูด้วยพรมหนานุ่มอย่างดี โดยสองข้างที่เดินผ่านเป็นประตูห้องวีไอพี จุดหมายของเขาคือห้องกระจกริมสุด เมื่อเข้ามาอยู่ในห้องที่เขาจะใช้เป็นสังเวียนเกมกามในคืนนี้ เขาก็โบกมือไล่บอดีการ์ดที่เดินตามมาตลอดให้ออกไป
พออยู่ลำพัง ชิณณ์ล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงเพื่อโทรหาเพื่อน เมื่อคนที่เขาโทรหารับโทรศัพท์ ชายหนุ่มจึงบอกเล่าเรื่องราวให้เพื่อนฟังโดยไม่มีการเอ่ยคำทักทาย เพราะเขากับเพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยเรียนปีหนึ่งจนถึงปัจจุบัน
“กูให้เครดิตมันเพิ่มอีกสามแสน คาดว่าคืนนี้มันจะเป็นหนี้สะสมหนึ่งล้านบาท มึงระวังมันจะเอาเมียมึงไปเร่ขายเอาเงินมาใช้หนี้กูอีกก็แล้วกัน...ฮันเตอร์”
“แต้ม !” พรีมที่เพิ่งเดินเข้าตึกมาตะโกนเรียกเพื่อนที่เธอเห็นหลังอยู่ไว ๆ พอแต้มรักหยุดเดินแล้วหันกลับมามองเธอ พรีมก็เร่งฝีเท้าเดินเร็วเข้าไปหา เธอยกถุงแซนด์วิชกับน้ำส้มคั้นสดที่ซื้อมาเผื่อเพื่อนขึ้นโชว์
“ฉันนึกแล้วว่าแกต้องมาแต่เช้า วันนี้ฉันแวะซื้อแซนด์วิชกับน้ำส้มมาฝากแกด้วย แกห้ามปฏิเสธ ถึงแกจะกินข้าวมาแล้วแกก็ต้องกินแซนด์วิชกับน้ำส้มของฉัน”
แต้มรักมองถุงในมือของเพื่อนแล้วถอนหายใจ ปกติถ้าเจอหน้ากันใต้ตึกก่อนขึ้นลิฟต์ไปทำงานแบบนี้ แต้มรักจะยิ้มสดใสดีใจ แต่วันนี้อารมณ์ของเธอไม่ปกตินิดหน่อย เพราะคนที่เธออยากจะเคลียร์ให้จบภายในสัปดาห์นี้ยังไม่อ่านข้อความของเธอเลย ขนาดเมื่อวานที่เป็นวันอาทิตย์ เธอตัดสินใจโทรหาเขา แต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้ เขาไม่รับสายและไม่ยอมโทรกลับ แต้มรักจึงเป็นกังวลตั้งแต่เมื่อวานกระทั่งถึงเช้าวันนี้ เธอคิดไปต่าง ๆ นานา คิดไปกระทั่งว่าเขารู้เรื่องที่เธอเล่นชู้กับเพื่อนของเขาแล้ว
“แต้ม แกเป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น ไม่สบายหรือเปล่า หรือว่าทะเลาะกับแฟน” พรีมถามด้วยความเป็นห่วง หญิงสาวใช้หลังมือแตะหน้าผากเพื่อน
“พี่ธนาไม่อ่านข้อความ ไม่รับโทรศัพท์ฉันเลย”
“พี่เขางานยุ่งหรือเปล่าแก”
“เมื่อวานเป็นวันหยุดนะพรีม ฉันส่งข้อความไปหาตั้งแต่วันเสาร์ เขาก็ไม่อ่าน เมื่อวานฉันโทรหาตั้งหลายสายเขาก็ไม่รับ แถมยังไม่ยอมโทรกลับด้วย”
“แกอย่าเพิ่งคิดมาก โทรศัพท์พี่ธนาอาจจะมีปัญหาก็ได้ พวกเราขึ้นไปกินอะไรรองท้องก่อน แล้วแกค่อยโทรหาพี่ธนาอีกครั้ง คราวนี้ถ้าเขาไม่รับสายและไม่ยอมโทรกลับ ฉันจะเป็นคนไปถามเขาให้เองว่ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า”
“ไม่เป็นไรแก พี่ธนาคงยุ่งจริง ๆ แหละ ฉันไม่รบกวนแกหรอก เดี๋ยวกินของฟรีที่แกซื้อมาให้ก่อน แล้วฉันจะโทรหาเขาอีกครั้ง ถ้าเขาไม่รับสาย เที่ยงนี้ฉันจะไปหาเขาที่ห้องทำงานเอง”
“ถ้างั้นก็เอาตามนี้แหละ แต่ถ้าแกต้องการความช่วยเหลืออะไรจากฉัน แกบอกมาได้ตลอดเลยนะเว้ย ! ลิฟต์มาแล้ว ไปเถอะแก” พรีมรีบคว้าข้อมือเพื่อนดึงให้วิ่งไปเข้าลิฟต์ด้วยกัน
หลังจากรับประทานอาหารเช้าพี่พรีมซื้อมาให้เรียบร้อยแล้ว สองสาวก็ย้ายไปนั่งโต๊ะทำงานของตนเอง
แต้มรักวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะทำงาน เธอนั่งจ้องมันแล้วถอนหายใจอยู่หลายครั้ง ก่อนจะสูดลมหายใจลึก ตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาธนาอีกครั้ง แต่ก็เหมือนเดิม เขาไม่ยอมรับสาย และเขาก็ยังไม่ได้อ่านข้อความที่เธอส่งไปตั้งแต่วันเสาร์ นอกจากจะเป็นกังวลว่าเขาอาจจะรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับบอสแล้ว แต้มรักยังเป็นห่วงเขาด้วย เธอนั่งจ้องโทรศัพท์ในมือแล้วถอนหายใจ แต่พอมีข้อความจากธนาเด้งขึ้นมาที่หน้าจอ แต้มรักก็รีบเปิดอ่านด้วยมือไม้เธอสั่นเทา ใจก็สั่นด้วย เขาจะต้องอ่านข้อความที่เธอขอลดสถานะระหว่างเธอกับเขาแล้วแน่ ๆ
ธนา : พี่เข้าใจแต้มนะครับ พี่เคารพการตัดสินใจของแต้ม แต่ก่อนที่เราจะเลิกกันไป พี่ขอกินข้าวมื้อค่ำกับแต้มอีกสักมื้อได้ไหมครับ ถือว่าเป็นมื้อสุดท้ายในฐานะแฟนแต้มรักรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกที่เขาพิมพ์ตอบกลับมาแบบนี้ พี่ธนาของเธอเป็นลูกผู้ชาย เขายอมรับการตัดสินใจของเธอ ไม่ซักถามถึงเหตุผลเพิ่มเติมให้เธอลำบากใจ แต้มรักจึงอยากแสดงความจริงใจกับเขา ด้วยการรับปากไปกินข้าวกับเขาเป็นครั้งสุดท้ายในฐานะแฟนแต้ม : ได้ค่ะ พอแต้มรักตอบตกลงไป ธนาก็พิมพ์ข้อความขอนัดเป็นวันนี้ตอนเย็น เขาอ้างเหตุผลเพิ่มเติมว่า เพราะวันนี้เขาไม่ได้มาทำงานจึงนัดกินข้าวเที่ยงไม่ได้ และเย็นนี้เขาจะมาจอดรถรอรับเธอที่หน้าตึกตอนหลังเลิกงาน แต้มรักตอบตกลงโดยไม่อิดออด เพราะเธอรู้อยู่เต็มอกว่า การบอกเลิกครั้งนี้เธอเป็นคนผิดเอง ดังนั้นไม่ว่าเขาจะนัดให้ไปที่ไหน หรือเรียกร้องอะไร เธอก็จะยอมทำตาม ถือว่าเป็นการทำให้แฟนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเลิกรากันไปเมื่อหาทางออกให้กับปัญหายุ่งเหยิงได้แล้ว แต้มรักก็โล่งใจ หญิงสาวทำงานอย่างมีความสุข และก็มีความสุขมากยิ่งขึ้นเมื่อรู้ว่า วันนี้บอสไม่เข้
พอสั่งลูกน้องเรียบร้อย ชิณณ์ก็หัวเราะในลำคอ เขานึกเวทนาไอ้ธนา มันติดการพนันจนต้องขายแฟนให้เพื่อนเพื่อเอาเงินมาใช้หนี้เขา ถึงอย่างนั้นมันก็ยังถอนตัวไม่ขึ้นและคิดไม่ได้ มันยังคงกลับมาเล่นการพนันที่บ่อนของเขาเหมือนเดิม คราวนี้มันติดหนี้เขาหนึ่งล้าน มันบอกเขาว่าจะหาเงินมาใช้ภายในสิ้นเดือนนี้ เขายอมให้มันผ่อนผันใช้หนี้ได้ถึงสิ้นเดือน แต่มีข้อแม้ว่ามันต้องหาเงินมาขัดดอก ถ้าไม่มีก็ต้องหาอย่างอื่นมาทดแทน ไม่นึกเลยว่ามันจะเลวถึงขนาดลวงแฟนมาขัดดอก ที่เขารู้ว่ามันล่อลวงหญิงสาวมา ก็เพราะเขาสั่งให้คนติดตามมันทุกฝีก้าว เพราะยอดหนี้ไม่ใช่น้อย ๆ เขาไม่มีวันปล่อยให้มันคลาดสายตาเด็ดขาด ถ้ามันไม่มีอะไรมาขัดดอก หรือสุดท้ายแล้วมันไม่มีเงินมาจ่ายหนี้ มันก็ไม่สมควรมีลมหายใจอยู่บนโลกใบนี้อีกต่อไป“แต้มอยู่ไหน” พุฒกระชากคอเสื้อชิณณ์เข้ามาใกล้ เขาถามหาแต้มรักทันทีที่เห็นหน้าเพื่อน โดยไม่สนใจบอดีการ์ดตัวใหญ่ของชิณณ์ที่ขยับตัวเตรียมพุ่งเข้าชาร์จเขาทุกเมื่อ“โว้ว ๆ ใจเย็นครับ พ่อหนุ่มคลั่งรัก เมียมึงปลอดภัยดีครับ กูไม่ให้ใครแตะต้องแม้แต่ปลายเล็บ พอไอ้ธนามันอุ้มลงมาจากรถ กูก็ให้บอด
แต้มรักทำตัวเหมือนตุ๊กตา ไม่ว่าพุฒจะจับเธอถอดเสื้อผ้า หรืออาบน้ำให้ เธอก็ไม่ปัดป้อง กระทั่งเขาพันร่างกายเธอด้วยผ้าขนหนู และอุ้มเธอออกมาจากห้องน้ำ และเขาเองก็นุ่งเพียงผ้าขนหนูผืนเดียว เดินกลับมาที่เตียง แต้มรักก็เอนกายลงนอนทันทีพุฒมองแต้มรักด้วยความเป็นห่วง “แต้ม” พุฒเอนกายลงนอนเคียงข้าง เขาโอบกอดคนที่นอนหงายลืมตามองเพดานมาแนบอก แต้มรักยินยอมซุกหน้ากับอกกว้าง ยอมให้เขากอดไว้ด้วยความเต็มใจ“วันนี้แต้มบอกเลิกกับเขา เขายินดีเลิกโดยไม่ถามหาเหตุผล เขาขอเลี้ยงข้าวมื้อสุดท้ายก่อนจะเลิกกัน เขาหลอกแต้มขึ้นรถมาด้วย แล้วเขาก็เอาน้ำผสมยานอนหลับให้ดื่ม...เขาคิดเขาเตรียมทุกอย่างมาแล้ว ถึงแต้มไม่บอกเลิกเขา เขาก็จะเอาแต้มมาขัดดอกอยู่ดี” แต้มรักกัดฟันแน่นด้วยความคับแค้นใจ เธอไม่น่าหลงไว้ใจคนเลว ๆ อย่างเขาเลย“มันผ่านไปแล้วครับ แต้มปลอดภัย ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว”“เสียดายความรู้สึกดี ๆ คนเลว...” น้ำตาไหลรินลงตรงหางตา เธอไม่ได้เสียใจที่จะเลิกกับเขา แต่เธอเจ็บใจกับสิ่งที่เขาทำกับเธอพุฒไม่อยากให้แต้มรักจมดิ่งกับความรู้สึกแย่ ๆ เขาอยากให้เธอผ่อนคลาย ชายหนุ่มโอบกอดเธอแน่นข
เสียงเปิดและปิดประตูห้องทำให้คนที่นอนรออยู่บนเตียงกว้างสะดุ้ง ช่วงเวลาที่รอให้เขาเดินมาขึ้นเตียง ทำให้หัวใจคนรอเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ กระทั่งรับรู้ได้ว่าเขานั่งลงบนเตียง ใจสาวยิ่งเต้นกระหน่ำระรัว พอเขาเอนกายนอนซ้อนหลังแล้วดึงเธอไปกอดแนบอกกว้าง เธอก็กำผ้าห่มที่ห่มคลุมไว้แค่อกแน่นเธอยินยอมพร้อมใจ เธอจะไม่โวยวาย จะไม่ขัดขืน คนเป็นแฟนกัน...เขาก็ทำแบบนี้ทั้งนั้นแหละแต้มรักย้ำบอกตัวเองในใจเป็นครั้งที่ร้อยแม้จะผ่านการไตร่ตรองมาราวสองสัปดาห์ก่อนตัดสินใจยินยอม ทว่าพอถึงเวลาเอาจริง แต้มรักกลับตัวสั่นและไม่แน่ใจเอาเสียเลย แม้ก่อนหน้านี้เธอจะดื่มแอลกอฮอล์ย้อมใจพอประมาณ แต่ดูเหมือนว่ามันไม่ช่วยอะไรเลย เธอยังประหม่าอยู่ดีนี่คือการมีเซ็กซ์ครั้งแรกของเธอ เธอเลือกให้ครั้งแรกกับคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟน เธอกับเขาคบกันมาหกเดือนแล้ว ที่ผ่านมามีเพียงแค่จับมือ กอด หอมแก้ม มากสุดก็แค่จุ๊บปากผิวเผิน แต่วันนี้เขาอยากได้มากกว่านั้น เขาอยากได้ตัวเธอเป็นของขวัญวันเกิดสำหรับเขาวันนี้เป็นวันเกิดครบยี่สิบแปดปีของเขา เขาจัดปาร์ตี้ฉลองที่คอนโด งานนี้มีกลุ่มเพื่อนสนิทของเขาและเธอมาร่วมฉลองด้วยกัน หลังงานปาร์ตี้จบลง
“พี่ธนา พะ...พอก่อนได้ไหมคะ ตะ...แต้ม...อื๊อ !” แต้มรักครางเสียงสั่น เธอบิดส่ายบั้นท้ายหนีปากร้อนผะผ่าว แต่ยิ่งหนี เขาก็ยิ่งดูดดื่มกับสัดส่วนอ่อนไหวของเธอ และพอเธอบิดส่ายดิ้นไม่หยุด เขาก็จับหัวเข่าสองข้างของเธอแยกกว้างแล้วกดลงกับที่นอน เปิดเปลือยเนื้อนวลสาวชุ่มฉ่ำให้เขาได้สำรวจด้วยปากและลิ้นทุกซอกมุมเสียว...เธอรู้สึกถึงแต่ความเสียว เขาจัดการเธออย่างดุดันช่ำชอง เขากระตุ้นปลุกเร้าอารมณ์สาวให้หลงระเริงไปกับความเสียดเสียว เสียงดูดดึงและปาดเลียดังหยาบโลน กระตุ้นให้เธอเสียวสุดจนพุ่งทะยานไปสู่ปลายทางสุขสมแต้มรักหวีดร้องพร้อมกับกระดกบั้นท้ายขึ้นเหนือที่นอน สัดส่วนความสาวถูกปาดเลียอย่างบ้าคลั่ง น้ำสวาทที่ซ่านกระเซ็นออกมาคราแรกเปรอะเปื้อนใบหน้าที่ซุกซบอยู่กลางหว่างขา ส่วนที่ไหลถะถั่งตามออกมาถูกเขาดูดกลืนลงท้องจนหมดสิ้นแต้มรักอ่อนเปลี้ยไปทั้งตัว เธอยังคงหอบหายใจแรงอยู่ในตอนที่ร่างสูงใหญ่ขยับขึ้นทาบทับตัวเธอไว้อีกครั้ง คราวนี้เขาใช้หัวเข่าแทรกกลางหว่างขา แยกสองขาเรียวออกกว้าง แล้วนาบความแข็งแกร่งร้อนผะผ่าวขยับเสียดสีกลางกลีบเนื้อชุ่มฉ่ำ“อื๊อ ! พี่ธนา...แต้มขอเวลาหายใจอีกนิดนะคะ” แต้มรักบอกเสี
...บนเตียงนี้มีแค่เธอกับเขา !เมื่อแต้มรักยกแขนขึ้นโอบกอด กระดกบั้นท้ายรับลำกายแกร่งด้วยความอยากกระสัน เขาจึงกอดรัดร่างนุ่มเต็มอก ขยับบั้นเอวเร็วขึ้นเรื่อย ๆ สอดใส่เต็มแรง กระแทกจนคนใต้ร่างแทบจมไปกับที่นอนแม้รู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอ เขาควรใจเย็น แต่เพราะเธอคับแน่นเร้าใจ ทั้งยังบีบรัดเขาไปทั้งลำ เขาจึงโยนความอ่อนโยนที่ตั้งใจไว้ในตอนแรกทิ้งไป แล้วกระหน่ำแก่นกายโถมถั่งเข้าหา ฉุดกระชากเธอให้กระโจนสู่ห้วงกามเร่าร้อนอย่างดุดัน ทั้งกระซิบสั่งเธอว่า“ครางชื่อผม” เขาบอกแล้วกระแทกตัวตนเต็มแรง“อ๊ะ !” แต้มรักหลุดคราง เธอกัดฟันแน่น ส่ายหน้าไปมา เธอไม่ยอมเรียกเขาตามที่เขาต้องการ“ฮันเตอร์...เรียก !” เขาสั่งเสียงเข้มดุเอาแต่ใจ ทั้งยังซอยบั้นเอวกระหน่ำสอดใส่ลำกายในร่องเนื้ออย่างไร้ความปรานี พอเธอไม่ยอมเรียก เขาก็บดปากจูบดุดันราวกับต้องการลงโทษแต้มรักโยกคลอนไปตามแรงโจนจ้วง อกอวบเสียดสีไปกับแผ่นอกกว้าง ปากอิ่มถูกบดจูบแทบไม่ว่างเว้น โพรงปากนุ่มถูกเขากวาดลิ้นสำรวจจนทั่ว ร่างกายถูกเขาลูบไล้สัมผัสทุกส่วน ร่องรักสาวถูกกระหน่ำสอดใส่ไม่เว้นพัก บทรักดุดันเร่าร้อนทำให้เธอพ่ายแพ้ แต้มรักปล่อยกายปล่อยใจ ยอม
“ครับ” เจ้าของชื่อขานรับยิ้ม ๆ เขาลุกขึ้นนั่งทั้งที่ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้น และเขาก็ไม่สนใจที่จะดึงผ้าห่มหรือหาอะไรมาปิดบังเรือนกาย คนที่จ้องเขาอยู่ต้องเป็นฝ่ายเบือนหน้าหนีเสียเอง“ออกไป” แต้มรักบอกเสียงสั่นโดยไม่หันไปมองหน้าเขา นี่เป็นเช้าที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตเธอ เมื่อต้องตื่นมาพบว่า เธอมีอะไรกับเพื่อนของแฟน และที่สำคัญ เขาเป็นบอสของเธอด้วย“ไม่เอาน่าทูนหัว” พุฒขยับตัวอย่างรวดเร็ว เขากระชากผ้าห่มออกจากมือหญิงสาว แล้วคว้าเอาเธอมานั่งบนตัก กักกอดเธอเอาไว้แน่นหนา“อ๊ะ ! ปล่อยนะ !” แต้มรักตกใจที่ถูกเขาดึงไปกอด เธออยู่ในท่านั่งคร่อมตักน่าหวาดเสียว เนื้อตัวเปลือยเปล่าเสียดสีสัมผัสกันทำให้เธอขนลุกซู่“ชู่ว์ ! อย่าเสียงดังสิครับ เดี๋ยวแฟนแต้มก็ได้ยินหรอก มันนอนอยู่ที่โซฟานอกห้องนี่เองนะครับ” พุฒกระซิบบอกเสียงแตกพร่า เนื้อตัวนุ่มเนียนกับไออุ่นจากเรือนกายสาวทำให้เขาอยากทำรักกับเธออีกแล้ว และเขาไม่ได้แค่คิด ชายหนุ่มสอดนิ้วซุกกลางหว่างขาขาว เขาใช้นิ้วกลางบี้คลึงติ่งเนื้อเบา ๆ “คุณพุฒ ! ยะ...อย่า” แต้มรักจับข้อมือเขาไว้แน่นด้วยสองมือ เธอเงยหน้ามองสบตาเขาด้วยสายตาอ้อนวอน เธอไม่อยากทำแบบนั้นอ
“แต้ม” เสียงเรียกของพรีมทำให้แต้มรักสะดุ้งและหลุดจากภวังค์ หญิงสาวรีบลุกขึ้น สูดลมหายใจลึก แล้วเปิดประตูออกไปหา“แต้ม...แกทำอะไรอยู่ บอสเรียกประชุมฝ่ายก่อนเริ่มงาน”“เรียกประชุมเช้าเหรอ”“อืม...แกเสร็จยังเนี่ย”“เสร็จแล้ว ๆ”แต้มรักพูดพลางหันไปเปิดก๊อกน้ำล้างมือ...มือที่เย็นเฉียบ เธอหันไปดึงกระดาษเช็ดมือออกมาเช็ดด้วยมือที่สั่นน้อย ๆ“เสร็จแล้วก็ไปสิ เร็ว”พรีมจับข้อมือเพื่อนพาเดินเร็วออกมาจากห้องน้ำ โดยเดินตรงไปยังห้องประชุมใหญ่เลย คนที่ก้าวขาเดินตามหลังเพื่อนไปเม้มปากแน่นตลอดทางเดิน หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆเมื่อพรีมผลักประตูห้องประชุมเปิดออก แต้มรักก็เอาแต่ก้มหน้า เธอเดินตามเพื่อนไปนั่งลงที่เก้าอี้ซึ่งตั้งอยู่เกือบริมสุด อยู่ทางซ้ายมือของหัวโต๊ะตัวยูแต้มรักได้ยินเสียงเพื่อนพนักงานคุยกันเบา ๆ อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ทุกคนจะเงียบเสียงลง เธอพอเดาได้โดยที่ไม่ต้องเงยหน้าขึ้นมามองว่า ที่ทุกคนเงียบเพราะบอสเดินเข้ามาในห้องประชุมแล้ว“สวัสดีครับ” เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยทักทายตามปกติ แต่หัวใจของคนที่นั่งก้มหน้าอยู่เริ่มเต้นไม่เป็นปกติพรีมสังเกตเห็นเพื่อนเอาแต่นั่งก้มหน้า ทั้งยังมีเหงื่อซึมข้า
แต้มรักทำตัวเหมือนตุ๊กตา ไม่ว่าพุฒจะจับเธอถอดเสื้อผ้า หรืออาบน้ำให้ เธอก็ไม่ปัดป้อง กระทั่งเขาพันร่างกายเธอด้วยผ้าขนหนู และอุ้มเธอออกมาจากห้องน้ำ และเขาเองก็นุ่งเพียงผ้าขนหนูผืนเดียว เดินกลับมาที่เตียง แต้มรักก็เอนกายลงนอนทันทีพุฒมองแต้มรักด้วยความเป็นห่วง “แต้ม” พุฒเอนกายลงนอนเคียงข้าง เขาโอบกอดคนที่นอนหงายลืมตามองเพดานมาแนบอก แต้มรักยินยอมซุกหน้ากับอกกว้าง ยอมให้เขากอดไว้ด้วยความเต็มใจ“วันนี้แต้มบอกเลิกกับเขา เขายินดีเลิกโดยไม่ถามหาเหตุผล เขาขอเลี้ยงข้าวมื้อสุดท้ายก่อนจะเลิกกัน เขาหลอกแต้มขึ้นรถมาด้วย แล้วเขาก็เอาน้ำผสมยานอนหลับให้ดื่ม...เขาคิดเขาเตรียมทุกอย่างมาแล้ว ถึงแต้มไม่บอกเลิกเขา เขาก็จะเอาแต้มมาขัดดอกอยู่ดี” แต้มรักกัดฟันแน่นด้วยความคับแค้นใจ เธอไม่น่าหลงไว้ใจคนเลว ๆ อย่างเขาเลย“มันผ่านไปแล้วครับ แต้มปลอดภัย ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว”“เสียดายความรู้สึกดี ๆ คนเลว...” น้ำตาไหลรินลงตรงหางตา เธอไม่ได้เสียใจที่จะเลิกกับเขา แต่เธอเจ็บใจกับสิ่งที่เขาทำกับเธอพุฒไม่อยากให้แต้มรักจมดิ่งกับความรู้สึกแย่ ๆ เขาอยากให้เธอผ่อนคลาย ชายหนุ่มโอบกอดเธอแน่นข
พอสั่งลูกน้องเรียบร้อย ชิณณ์ก็หัวเราะในลำคอ เขานึกเวทนาไอ้ธนา มันติดการพนันจนต้องขายแฟนให้เพื่อนเพื่อเอาเงินมาใช้หนี้เขา ถึงอย่างนั้นมันก็ยังถอนตัวไม่ขึ้นและคิดไม่ได้ มันยังคงกลับมาเล่นการพนันที่บ่อนของเขาเหมือนเดิม คราวนี้มันติดหนี้เขาหนึ่งล้าน มันบอกเขาว่าจะหาเงินมาใช้ภายในสิ้นเดือนนี้ เขายอมให้มันผ่อนผันใช้หนี้ได้ถึงสิ้นเดือน แต่มีข้อแม้ว่ามันต้องหาเงินมาขัดดอก ถ้าไม่มีก็ต้องหาอย่างอื่นมาทดแทน ไม่นึกเลยว่ามันจะเลวถึงขนาดลวงแฟนมาขัดดอก ที่เขารู้ว่ามันล่อลวงหญิงสาวมา ก็เพราะเขาสั่งให้คนติดตามมันทุกฝีก้าว เพราะยอดหนี้ไม่ใช่น้อย ๆ เขาไม่มีวันปล่อยให้มันคลาดสายตาเด็ดขาด ถ้ามันไม่มีอะไรมาขัดดอก หรือสุดท้ายแล้วมันไม่มีเงินมาจ่ายหนี้ มันก็ไม่สมควรมีลมหายใจอยู่บนโลกใบนี้อีกต่อไป“แต้มอยู่ไหน” พุฒกระชากคอเสื้อชิณณ์เข้ามาใกล้ เขาถามหาแต้มรักทันทีที่เห็นหน้าเพื่อน โดยไม่สนใจบอดีการ์ดตัวใหญ่ของชิณณ์ที่ขยับตัวเตรียมพุ่งเข้าชาร์จเขาทุกเมื่อ“โว้ว ๆ ใจเย็นครับ พ่อหนุ่มคลั่งรัก เมียมึงปลอดภัยดีครับ กูไม่ให้ใครแตะต้องแม้แต่ปลายเล็บ พอไอ้ธนามันอุ้มลงมาจากรถ กูก็ให้บอด
ธนา : พี่เข้าใจแต้มนะครับ พี่เคารพการตัดสินใจของแต้ม แต่ก่อนที่เราจะเลิกกันไป พี่ขอกินข้าวมื้อค่ำกับแต้มอีกสักมื้อได้ไหมครับ ถือว่าเป็นมื้อสุดท้ายในฐานะแฟนแต้มรักรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกที่เขาพิมพ์ตอบกลับมาแบบนี้ พี่ธนาของเธอเป็นลูกผู้ชาย เขายอมรับการตัดสินใจของเธอ ไม่ซักถามถึงเหตุผลเพิ่มเติมให้เธอลำบากใจ แต้มรักจึงอยากแสดงความจริงใจกับเขา ด้วยการรับปากไปกินข้าวกับเขาเป็นครั้งสุดท้ายในฐานะแฟนแต้ม : ได้ค่ะ พอแต้มรักตอบตกลงไป ธนาก็พิมพ์ข้อความขอนัดเป็นวันนี้ตอนเย็น เขาอ้างเหตุผลเพิ่มเติมว่า เพราะวันนี้เขาไม่ได้มาทำงานจึงนัดกินข้าวเที่ยงไม่ได้ และเย็นนี้เขาจะมาจอดรถรอรับเธอที่หน้าตึกตอนหลังเลิกงาน แต้มรักตอบตกลงโดยไม่อิดออด เพราะเธอรู้อยู่เต็มอกว่า การบอกเลิกครั้งนี้เธอเป็นคนผิดเอง ดังนั้นไม่ว่าเขาจะนัดให้ไปที่ไหน หรือเรียกร้องอะไร เธอก็จะยอมทำตาม ถือว่าเป็นการทำให้แฟนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเลิกรากันไปเมื่อหาทางออกให้กับปัญหายุ่งเหยิงได้แล้ว แต้มรักก็โล่งใจ หญิงสาวทำงานอย่างมีความสุข และก็มีความสุขมากยิ่งขึ้นเมื่อรู้ว่า วันนี้บอสไม่เข้
“คุณก็ไปบอกคุณชิณณ์สิว่าผมขอ คุณยังไม่ทันถาม คุณก็จะมาตัดสินใจว่าคุณชิณณ์ไม่ให้ได้ยังไง คราวที่แล้วผมก็หาเงินห้าแสนบาทมาจ่ายให้ครบ จ่ายตรงเวลาอีกต่างหาก ลูกค้าเครดิตดีขนาดนี้ คุณชิณณ์ไม่น่าจะมีปัญหา”“มีอะไรหรือเปล่า...เจฟ”เสียงราบเรียบทว่าทรงพลังทำให้ชายหนุ่มสองคนที่กำลังพูดคุยตกลงกันหันไปมอง“คุณชิณณ์” ผู้ดูแลบ่อนโค้งคำนับเจ้านายอย่างนอบน้อม“คุณชิณณ์...ผมอยากขอเครดิตเพิ่มสักสามแสน ผมจะแก้มือเอาเงินมาใช้หนี้ที่ติดค้างอยู่ทั้งหมด ถ้าผมได้แก้มือ ผมต้องได้เงินมาคืนคุณภายในคืนนี้แน่นอน” ธนาพูดอย่างมีความหวังใบหน้าของเจ้าของธุรกิจสีเทาครบวงจรเรียบนิ่ง เขามองหน้าธนาด้วยสายตาที่ไม่มีใครอ่านออก ซึ่งการมองของเขาทำให้ธนาร้อน ๆ หนาว ๆ อยู่เหมือนกัน เพราะหากเขาไม่ให้เครดิตเพิ่ม ธนาก็จะไม่มีเงินมาต่อทุน เขาจะต้องกลับออกจากที่นี่ไปพร้อมกับหนี้ก้อนโต และเขาต้องหาเงินมาชดใช้หนี้ก้อนนี้ภายในหนึ่งสัปดาห์ ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าจะไปหามาจากที่ไหนแล้ว แต่ถ้าเขาได้รับเครดิตเพิ่ม เขายังพอมีความหวังที่จะลงทุนใหม่ และเขามั่นใจว่าเขาจะต้องโชคดี ถอนทุนคืนได้แน่นอน“ให้
แต้มรักควานมือหาโทรศัพท์ที่เธอโยนไว้บนเตียง เธอหยิบมันมาสไลด์นิ้วรับสาย โดยไม่ได้ดูว่าใครโทรมา“ฮัลโหล…”เสียงงัวเงียของคนรับสายทำให้คนโทรมายิ้มบาง“โบกมือลาชู้หน่อยสิครับทูนหัว”เสียงทุ้มคุ้นเคยของเขาทำให้แต้มรักเด้งตัวลุกขึ้นมานั่ง หญิงสาวถือโทรศัพท์แนบหู กวาดตามองไปรอบห้องอย่างระแวง เธอนึกว่าเขาจะหน้ามึนแอบขึ้นมาหาเธอถึงห้องนอน“แต้มง่วง แต้มจะนอนแล้ว แค่นี้นะคะ”“แค่เดินออกมาตรงระเบียงห้อง แล้วส่งจูบให้ชู้พร้อมกับบอกฝันดี แค่นี้คงไม่เสียเวลานอนเท่าไรมั้งครับ”“ไม่เสียเวลา แต่แต้มไม่ทำค่ะ”“หนึ่ง...ออกมาโบกมือและส่งจูบให้ชู้ สอง...ผมลงจากรถและเข้าไปบอกพ่อกับแม่ของคุณว่า เราเป็นมากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง”แต้มรักถอนหายใจอย่างหงุดหงิด เขาเป็นบ้าอะไรถึงชอบขู่นักหนา แล้วเรื่องที่เขาเอามาขู่ เธอก็ต้องยอมจำนนตลอดคนถูกขู่ลงจากเตียง เดินออกไปนอกระเบียง ขณะที่ไฟในห้องสว่างโร่ เพราะเธอเผลอหลับไปโดยที่ไม่ได้ปิดไฟ แต้มเปิดผ้าม่านออกจนสุดด้วยความโมโห แล้วเดินไปเกาะราวระเบียงเพื่อโบกมือให้คนที่จอดรถอยู่ฝั่งตรงข้ามกับบ้านของเธ
“แต่พ่อจำได้ว่า แต้มเรียกเจ้านายว่า บอสพุฒ”บอสพุฒถึงกับอมยิ้ม เมื่อใครบางคนสับสนกับการเรียกชื่อของเขา“เอ่อ...บอสพุฒเขาชื่อเล่นว่า ฮันเตอร์ค่ะ” แต้มรักอ้อมแอ้มบอก เธอเหลือบตามองเจ้าของชื่อ ก็เห็นว่าเขาทำหน้านิ่งไร้พิรุธ มีเพียงดวงตาเท่านั้นที่เป็นประกายระยิบระยับน่าเอานิ้วทิ่ม“อ้อ...อย่างนั้นหรอกเหรอ ฝากลูกสาวผมด้วยนะครับคุณฮันเตอร์ มีอะไรก็จัดการได้ตามแต่เห็นสมควรเลยนะครับ”“คุณพ่อ !” แต้มรักกระเง้ากระงอดคุณพ่อ เรื่องอะไรมาบอกให้เขาจัดการเธอ เธอไม่ใช่เด็กแล้วนะ แล้วคนที่คุณพ่อบอกน่ะ แทนที่จะยิ้มเฉย ๆ พอเป็นมารยาทก็พอแล้ว แต่เขากลับยิ้มกว้างแถมยังรับลูกต่อจากคุณพ่ออีกด้วย“ครับ...ผมจะจัดการตามที่เห็นสมควรครับ”“บอส !” แต้มรักถอนหายใจแรง ขึงตามองเขาด้วยความโมโห เธออุตส่าห์ยอมให้มาส่ง และยอมให้เข้ามาถึงในบ้านแล้ว เขาควรสงบปากสงบคำสักหน่อย นี่ถ้าไม่เห็นแก่ข้อตกลงที่เขาบอกว่า จะไม่บังคับเธอไปนอนที่คอนโดของเขาหนึ่งสัปดาห์นะ เธอไม่มีวันยอมให้เขาก้าวเข้ามาในบ้านแน่นอน“ธนามาส่งเหรอลูก อ้าว...แม่เห็นรถจอดอยู่หน้าบ้าน ก็นึกว่าธนามาส่ง” แม่โอ
“เอ่อ...ไม่ดีมั้งคะ”“นี่ลุงถามจริง ๆ เถอะ” ลุงคนขับหันมาถามผู้โดยสารด้วยสีหน้าและน้ำเสียงจริงจัง “นั่นผัวหนูใช่ไหม”“ไม่ใช่นะคะ” แต้มรักรีบโบกไม้โบกมือปฏิเสธ“งั้นลุงจะขับชนมันเลยดีไหม” ท่าทางขึงขังเอาจริงของคนขับแท็กซี่ทำให้แต้มรักรีบร้องห้าม“อย่านะคะ !” แม้เธอจะเกลียดเขา แต่ก็ไม่ถึงขั้นอยากให้เขาตาย เพราะหากเขาตาย เธออาจจะได้ความสะใจ แต่ครอบครัวของเขาคงเสียใจ“ตกลงนั่นผัวหนูใช่ไหม”“เอ่อ...นี่ค่ะ ค่าแท็กซี่ คุณลุงไม่ต้องทอนนะคะ เดี๋ยวหนูไปจัดการเขาให้เอง คุณลุงอย่าเพิ่งขับรถชนเขานะคะ” แต้มรักควักแบงก์ร้อยให้ลุงคนขับแท็กซี่ที่เธอเพิ่งนั่งมาได้ครู่เดียว หญิงสาวรีบเปิดประตูลงไปลากคนที่ยืนอยู่หน้ารถแท็กซี่ให้กลับมาที่รถเก๋งคันหรูของเขา เธอลงทุนเปิดประตูรถฝั่งคนขับให้เขา รุนหลังเขาให้นั่งลงในรถ แล้วปิดประตูให้ด้วย ก่อนจะวิ่งอ้อมหน้ารถมาขึ้นนั่งที่ประจำของตัวเองด้วยความโมโห“บอสออกรถเร็ว ๆ สิคะ” เมื่อขึ้นมานั่งบนรถ แต้มรักก็ดึงเบลล์มาคาด เธอหันไปเร่งคนขับด้วยความโมโหสุด ๆ แถวนี้อยู่ไม่ไกลจากตึกที่ทำงาน และ
ตอนนี้บ่ายโมงแล้ว เธอยังไม่กล้าบอกเขาเลยว่าเธอจะกลับบ้าน เธอกลัวว่าเขาจะโวยวาย กลัวว่าเขาจะแสดงออกให้คนสงสัยและจับผิด ขนาดธนาคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนตัวจริงของเธอ แต้มรักยังไม่กลัวขนาดนี้พอนึกถึงแฟน แต้มรักก็ถอนหายใจ หลังจากคืนนั้นที่เขาโทรชวนเธอไปเที่ยวทะเลด้วยกัน เขาก็โทรมาหาเธออีกไม่กี่ครั้ง เขาเพียงแค่ส่งข้อความมาบอกคิดถึง บอกรัก เขาบอกว่าตอนนี้งานยุ่งมาก เขาอาจจะไม่ค่อยได้พาเธอไปไหนมาไหน ไม่ได้มากินข้าวกลางวันด้วย และไม่ได้พาเธอไปกินข้าวมื้อค่ำเหมือนเดิม ซึ่งแต้มรักไม่ว่าอะไร เธอออกจะโล่งใจด้วยซ้ำที่ไม่ได้เจอหน้าเขา เพราะเธอจะได้ไม่เผลอทำพิรุธให้เขาจับได้ก่อนที่เธอจะบอกเลิกความสัมพันธ์กับเขาเมื่อคิดว่าต้องบอกเลิกคนดีที่ไม่ได้ทำอะไรผิด แต้มรักก็ถึงกับถอนหายใจแรง เธอไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรเลย เธอถูกสถานการณ์บังคับให้ต้องเลือก เลือกที่จะยอมให้ชู้รักข่มขู่ เลือกที่จะยอมถอยห่างออกมาจากแฟนผมจะไปส่งคุณที่บ้านเอง เจอกันที่เดิม ข้อความจากชายชู้ที่ทำตัวเหมือนเจ้าชีวิตไปทุกทีทำให้แต้มรักเบิกตากว้าง เขารู้ได้ยังไงว่า วันนี้เธอจะกลับบ้าน แต้มรักรีบหยิบโทรศัพท
แต้มรักเดินหน้าบึ้งกลับมานั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเอง หญิงสาววางถุงกระดาษไว้บนโต๊ะ เธอเปิดปากถุงกระดาษออกดู และจ้องมันราวกับจะพ่นไฟใส่“แต้ม...เป็นไร โดนบอสดุเหรอ” พรีมยืนเกาะฉากกั้นมองเพื่อนสาวที่เพิ่งออกมาจากห้องบอสด้วยความเป็นห่วงแต้มรักถอนหายใจแรงเพื่อปรับอารมณ์ “อือ...ดุนิดหน่อย” เขาดุ เขาชอบเอาแต่ใจกับเธอ แล้วก็ชอบขู่เหมือนบ้าหมาด้วย“แกทำงานเมื่อวานไม่เสร็จเหรอ แล้วตอนนี้เสร็จหรือยัง มีอะไรให้ฉันช่วยไหม” พรีมถามด้วยความเป็นห่วง เธอเป็นห่วงถึงขนาดเดินอ้อมฉากกั้นมาหาเพื่อน เพื่อแสดงให้เห็นว่า เธอพร้อมช่วยจริง ๆ“ทำงานเสร็จแล้วแก แต่คงไม่ถูกใจบอสสักเท่าไร”“เออ ๆ เสร็จแล้วก็ดี แต่ถ้ามีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้ แกบอกนะ”“อือ...ขอบใจมากพรีม” แต้มรักเงยหน้ายิ้มให้เพื่อนสาว“แต้ม...แกซื้อโทรศัพท์ใหม่เหรอ” พรีมยืนค้ำโต๊ะของแต้มรักอยู่ สายตาของเธอจึงอยู่ในมุมที่มองเห็นของที่อยู่ในถุงพอดี“อือ...โทรศัพท์เครื่องเดิมหล่นแตกน่ะ”“ว้าว ! นี่แกซื้อรุ่นลิมิเต็ดเลยเหรอ รุ่นนี้ซื้อของฉันได้สามเครื่องเลยนะ”พอพรีมทัก แต้มรักก็รีบคว