ชู้รักคนโคตรเลว 25

แต้มรักทำตัวเหมือนตุ๊กตา ไม่ว่าพุฒจะจับเธอถอดเสื้อผ้า หรืออาบน้ำให้ เธอก็ไม่ปัดป้อง กระทั่งเขาพันร่างกายเธอด้วยผ้าขนหนู และอุ้มเธอออกมาจากห้องน้ำ และเขาเองก็นุ่งเพียงผ้าขนหนูผืนเดียว เดินกลับมาที่เตียง แต้มรักก็เอนกายลงนอนทันที

พุฒมองแต้มรักด้วยความเป็นห่วง “แต้ม” พุฒเอนกายลงนอนเคียงข้าง เขาโอบกอดคนที่นอนหงายลืมตามองเพดานมาแนบอก แต้มรักยินยอมซุกหน้ากับอกกว้าง ยอมให้เขากอดไว้ด้วยความเต็มใจ

“วันนี้แต้มบอกเลิกกับเขา เขายินดีเลิกโดยไม่ถามหาเหตุผล เขาขอเลี้ยงข้าวมื้อสุดท้ายก่อนจะเลิกกัน เขาหลอกแต้มขึ้นรถมาด้วย แล้วเขาก็เอาน้ำผสมยานอนหลับให้ดื่ม...เขาคิดเขาเตรียมทุกอย่างมาแล้ว ถึงแต้มไม่บอกเลิกเขา เขาก็จะเอาแต้มมาขัดดอกอยู่ดี” แต้มรักกัดฟันแน่นด้วยความคับแค้นใจ เธอไม่น่าหลงไว้ใจคนเลว ๆ อย่างเขาเลย

“มันผ่านไปแล้วครับ แต้มปลอดภัย ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว”

“เสียดายความรู้สึกดี ๆ คนเลว...” น้ำตาไหลรินลงตรงหางตา เธอไม่ได้เสียใจที่จะเลิกกับเขา แต่เธอเจ็บใจกับสิ่งที่เขาทำกับเธอ

พุฒไม่อยากให้แต้มรักจมดิ่งกับความรู้สึกแย่ ๆ เขาอยากให้เธอผ่อนคลาย ชายหนุ่มโอบกอดเธอแน่นขึ้น เขาพรมจูบบนดวงหน้าเนียน ก่อนจะมอบจูบอ่อนหวานปลอบประโลมเธอ ฝ่ามืออุ่นลูบไล้ไปทั่วเรือนกายสาว เขาค่อย ๆ ชักนำเธอเข้าสู่ห้วงเสน่หา เขาจะทำให้เธอลืมทุกเรื่องราวที่ทำให้เธอรู้สึกแย่ด้วยตัวของเขาเอง

“จะไปไหน” พุฒลุกขึ้นแล้วคว้าตัวคนที่พยายามลงจากเตียงไว้

“แต้มจะกลับคอนโด” แต้มรักบอกโดยไม่หันไปมองหน้าคนที่ตักตวงเอาแต่ใจกับร่างกายเธอทั้งคืนที่ผ่านมา แม้เขาจะทำไปเพื่อหวังปลอบประโลมให้เธอผ่อนคลายก็ตาม แต่เขาก็ไม่ควรทำมันซ้ำ จนเธอหมดแรงคาอก

“กลับพร้อมกัน”

“แต้มจะกลับเองค่ะ” แต้มรักดื้อดึง เธอสะบัดตัวหนีวงแขนแข็งแรง แต่ก็หนีไม่พ้น คนที่ถูกเธอทำตัวดื้อใส่ถอนหายใจ เขาขยับตัวเร็วดึงเธอกลับมากดลงกลางเตียง แล้วขึ้นคร่อมทาบทับเธอไว้ทั้งตัว

“อย่าดื้อนักได้ไหม บอกอะไรก็เชื่อฟังกันบ้าง” พุฒบ่นอย่างหงุดหงิด ตาคมดุจ้องหน้าหญิงสาว

“คุณพุฒเป็นแค่ชู้ ไม่มีสิทธิ์มาขึ้นเสียงกับแต้มแบบนี้นะ” แต้มรักแหวใส่ เธอทุบอกทุบบ่าเขาไปหลายทีด้วยความคับแค้นใจ

“แต้ม…” พุฒเรียกเธอด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง ตาคมมองเธอด้วยความเห็นใจ

“เลิกยุ่งกับแต้มสักที”

“ยุ่งไปตั้งเยอะแล้ว”

“ยุ่งแล้วก็เลิกยุ่งได้ แต้มไม่มีแฟนแล้ว คุณพุฒไม่มีใครให้ขู่แล้ว” แต้มรักรัวกำปั้นน้อยใส่เขาอย่างเหลืออด

“แต้ม…” พุฒรวบจับข้อมือบางสองข้างกำไว้ด้วยมือข้างเดียว เขาดึงข้อมือของเธอขึ้นไปกดลงบนที่นอนเหนือศีรษะของเธอ

แต้มรักหอบหายใจแรงด้วยความโมโหและคับแค้นใจ ดวงหน้าเนียนในกรอบเส้นผมยุ่งเหยิงบูดบึ้งพร้อมเอาเรื่องเต็มที่ ตาคู่สวยวาววับจ้องหน้าคนที่กักกันเธอไว้ด้วยความไม่พอใจอย่างที่สุด

“แต้มเลิกกับพี่ธนาแล้ว”

“เลิกกับธนาแล้วไงครับ”

หน้าตายียวนกับสายตาล้อเลียนของเขา ทำให้แต้มรักอยากจะควักลูกตาของเขาออกมากระทืบให้แหลกละเอียด

“แต้มไม่มีแฟนแล้ว ไม่มีแฟนก็ไม่มีชู้”

“งั้นก็ดีเลย ผมจะได้เลิกเป็นชู้ แล้วอัปเลเวลขึ้นมาเป็นผัวตัวจริงสักที”

“ฝันไปเถอะ อื๊อ !” แต้มรักพูดไม่ทันขาดคำดี คนที่อยากอัปเลเวลขึ้นมาเป็นผัวก็ปิดปากช่างเถียงด้วยจูบดูดดื่ม มิหนำซ้ำเขายังทาบทับตัวลงมา ใช้น้ำหนักที่มากกว่าและร่างกายกำยำกักกันเธอไว้ไม่ให้ดิ้นหนีไปไหนได้

“ฝันที่ไหนกันครับ เรื่องจริงต่างหาก” พุฒว่าพลางขยับบั้นเอวเสียดสีแก่นกายแข็งขึงร้อนผะผ่าวกับสัดส่วนอ่อนไหวชุ่มฉ่ำ ร่องรอยสวาทตั้งแต่เมื่อคืนยังค้างคาอยู่ในตัวเธอ จึงเป็นเรื่องง่ายมากที่เขาจะผลักส่งตัวตนแห่งชายเข้าหาเธอจนลึกสุดทางในคราเดียว

“อ๊าย ! คุณพุฒ ! คนหน้าด้าน” แต้มรักขึงตาใส่คนที่ยัดเยียดลำกายอวบใหญ่เข้ามาในตัวเธอจนสุด เธอสยิวและวูบวาบไปทั้งซอกขา ทั้งเต็มแน่นและอึดอัด ทว่าร่างกายกลับตื่นตัวต่อการรุกล้ำแสนเสียว

“เรียกผัวให้ชื่นใจหน่อยสิครับ แล้วผัวจะจัดแบบเด็ด ๆ ให้”

“ไม่ !” แต้มรักขึงตาโตใส่เขา

“ใจร้ายจัง เรียกให้ชื่นใจหน่อยก็ไม่ได้” พุฒยิ้มเจ้าเล่ห์ เมื่อเธอเอาแต่ขึงตาใส่เขา โดยไม่ยอมทำตามที่เขาขอ เขาจึงก้มหน้าหากำไรจากเต้าทรวงอวบอิ่ม

แต้มรักแอ่นแผ่นหลังโค้งเหนือที่นอนทันทีที่เต้าอวบถูกดูดกลืน ปากอุ่นร้อนและลิ้นของเขากระตุ้นเร้าให้อารมณ์สาวกระเจิดกระเจิง ทั้งเขายังกดสะโพกสลักลำกายเต็มแน่นร่องเนื้อ แล้วบดขยี้เนินสวาทเนิบนาบ เอ็นลำใหญ่ขยับในแอ่งอุ่นคลึงจุดเสียวทำให้แต้มรักหลุดเสียงครางออกมา เธออยากกระสันระคนทรมานซ่านเสียว

“อ๊า ! คุณพุฒ...อื๊อ !” เขาเชื่องช้า เธอทรมาน

“ผัวจ๋า...เรียกสิครับ” พุฒกระซิบสั่ง เขาโยกลำกายในร่องเนื้อนุ่มแน่น ทั้งกดโหนกเนื้อชายบดขยี้เนินเนื้อบอบบางเนิบนาบ

“แต้มอยากจะฆ่าบอสนัก” แต้มรักกัดฟันต่อว่าเขา ขณะที่ร่างกายบิดเร่าอยู่ใต้ร่างกำยำ บั้นท้ายกระดกร่อนเข้าหาแก่นกายอวบ ทว่าเขาก็ยังคงใจเย็นท้าทายความอยากกระสันของเธอ