ชู้รักคนโคตรเลว 23

ธนา : พี่เข้าใจแต้มนะครับ พี่เคารพการตัดสินใจของแต้ม แต่ก่อนที่เราจะเลิกกันไป พี่ขอกินข้าวมื้อค่ำกับแต้มอีกสักมื้อได้ไหมครับ ถือว่าเป็นมื้อสุดท้ายในฐานะแฟน

แต้มรักรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกที่เขาพิมพ์ตอบกลับมาแบบนี้ พี่ธนาของเธอเป็นลูกผู้ชาย เขายอมรับการตัดสินใจของเธอ ไม่ซักถามถึงเหตุผลเพิ่มเติมให้เธอลำบากใจ แต้มรักจึงอยากแสดงความจริงใจกับเขา ด้วยการรับปากไปกินข้าวกับเขาเป็นครั้งสุดท้ายในฐานะแฟน

แต้ม : ได้ค่ะ

พอแต้มรักตอบตกลงไป ธนาก็พิมพ์ข้อความขอนัดเป็นวันนี้ตอนเย็น เขาอ้างเหตุผลเพิ่มเติมว่า เพราะวันนี้เขาไม่ได้มาทำงานจึงนัดกินข้าวเที่ยงไม่ได้ และเย็นนี้เขาจะมาจอดรถรอรับเธอที่หน้าตึกตอนหลังเลิกงาน แต้มรักตอบตกลงโดยไม่อิดออด เพราะเธอรู้อยู่เต็มอกว่า การบอกเลิกครั้งนี้เธอเป็นคนผิดเอง ดังนั้นไม่ว่าเขาจะนัดให้ไปที่ไหน หรือเรียกร้องอะไร เธอก็จะยอมทำตาม ถือว่าเป็นการทำให้แฟนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเลิกรากันไป

เมื่อหาทางออกให้กับปัญหายุ่งเหยิงได้แล้ว แต้มรักก็โล่งใจ หญิงสาวทำงานอย่างมีความสุข และก็มีความสุขมากยิ่งขึ้นเมื่อรู้ว่า วันนี้บอสไม่เข้าออฟฟิศ เขาได้รับคำสั่งด่วนให้ออกไปหาลูกค้ารายใหญ่ นั่นหมายความว่าวันนี้ทั้งวันและคืนนี้ทั้งคืนชีวิตเธอจะเป็นอิสระจากเขา และหลังจากวันนี้เป็นต้นไป เธอก็จะตัดขาดจากเขาโดยสิ้นเชิง เธอจะไม่ทำอะไรตามใจเขาอีกแล้ว และเธอจะไม่กลัวคำขู่ของเขาอีกต่อไป เพราะเธอจะกลายเป็นคนโสด เธอจะไม่มีชู้

เมื่อถึงเวลาเลิกงาน แต้มรักบอกพรีมว่าเธอมีนัดกินข้าวกับธนา เธอยังไม่บอกเพื่อนว่าเธอกำลังจะเลิกกับแฟน เพราะไม่อยากให้เพื่อนเป็นกังวลไปด้วย แต้มรักอยากจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยก่อนแล้วจึงจะบอกพรีม

แต้มรักลงมาจากตึกแล้วเดินมารอธนาตรงจุดนัดพบ เธอยืนรออยู่เพียงครู่เดียว รถของธนาก็แล่นมาจอดริมทางเท้า แต้มรักรีบวิ่งไปเปิดประตูรถ พอเธอขึ้นไปนั่งเบาะข้างคนขับ แล้วดึงประตูปิดยังไม่ทันสนิทดี ธนาก็รีบขับรถออกไปจากหน้าตึกอย่างรวดเร็ว

“พี่ธนาคะ ร้านอาหารที่พี่บอกมันอยู่ตรงไหนเหรอคะ แต้มไม่เคยได้ยินชื่อเลย”

“อยู่แถวชานเมืองครับ ร้านนี้อร่อยมาก พี่อยากพาแต้มไปกิน อย่างน้อยมื้อสุดท้ายในฐานะแฟนของเรา ก็ควรเป็นมื้อพิเศษที่มีแต่ของอร่อยที่แต้มชอบ”

เขายังคงใส่ใจเธอแม้ในวันสุดท้ายในฐานะแฟน เธอเองเสียอีกที่เลวเสียจนไม่น่าให้อภัย ดีแล้วล่ะที่เธอถอยออกมาจากเขา พี่ธนาจะได้พบเจอคนดี ๆ

ระหว่างเดินทางไปยังร้านอาหาร ธนาชักชวนแต้มรักพูดคุยเป็นปกติ ซึ่งแต้มรักรู้สึกดีที่มันเป็นแบบนี้ เธอจะได้ไม่อึดอัด ทุกอย่างจะได้จบลงด้วยดี เธอไม่เสียดายเวลาหกเดือนที่ผ่านมาเลย อย่างน้อยเธอก็ได้ใกล้ชิดกับผู้ชายดี ๆ คนหนึ่ง แม้สุดท้ายจะต้องแยกทางกัน เขาก็ยังคงเป็นสุภาพบุรุษ ยอมปล่อยเธอไปอย่างที่เธอต้องการ

“กว่าจะถึงคงอีกนานเลย แต้มดื่มน้ำสักหน่อยนะครับ”

ธนาหยิบน้ำขวดเล็กที่อยู่ข้างประตูรถด้านคนขับขึ้นมา เขาปล่อยมือจากพวงมาลัยครู่หนึ่งเพื่อเปิดฝาขวดแล้วยื่นให้หญิงสาว

“ขอบคุณนะคะ”

แต้มรักยิ้มหวานให้เขา หญิงสาวรับน้ำมาดื่มหมดไปเกือบครึ่งขวด เธอปิดฝาขวดแล้วหย่อนมันลงที่ช่องวางขวดข้างประตูฝั่งตัวเอง

ธนาเหลือบตามองแต้มรักแวบหนึ่ง ก่อนจะหันไปตั้งใจขับรถต่อ เขาชวนเธอพูดคุยอีกครู่หนึ่ง กระทั่งไม่มีเสียงตอบรับจากหญิงสาว ธนาจึงขมวดคิ้วมุ่นแล้วหันไปดู เมื่อเขาเห็นว่าแต้มรักหลับไปแล้ว เขาจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก

“ฮันเตอร์”

เสียงทักทายจากปลายสายที่โทรหาทำให้พุฒหงุดหงิด เพราะเขากำลังจะต่อสายหาแต้มรักอยู่พอดี แต่กลับต้องมารับสายไม่พึงประสงค์

พุฒเพิ่งขับรถออกมาจากตึกของลูกค้าตอนที่ชาวออฟฟิศเลิกงานพอดี วันนี้เขาไม่ได้เข้าบริษัททั้งวัน เพราะต้องมาพูดคุยรายละเอียดเรื่องการลงทุนกับลูกค้ารายใหญ่ของบริษัท พอเสร็จธุระแล้ว เขาจึงรีบขับรถออกมา แต่ก็ต้องมาเจอสภาพการจราจรที่ติดขัด เพราะแถวนี้เป็นย่านธุรกิจกลางเมืองกรุง กว่าจะฝ่ารถติดออกไปได้ก็คงใช้เวลาไม่น้อย

“ว่าไง”

“พอไม่ใช่เมียโทรหา เสียงแข็งเชียวนะมึง”

“อย่ากวนตีน มีธุระอะไรก็ว่ามา”

“ไอ้ธนาพาเมียมึงไปเร่ขายอีกแล้ว”

“สัตว์ ! ตอนนี้มันอยู่ไหน” พุฒกัดฟันถาม หัวอกหัวใจร้อนรนแทบคลั่ง

“ใจเย็น ๆ พ่อหนุ่มคลั่งรัก มันกำลังพาเมียมึงมาหากู คิดว่าน่าจะเอามาขัดดอก มึงว่า...กูรับมาขัดดอกดีไหมวะ”

“กูจะเผาตึกมึงทั้งหลัง”

“โว้ว ! โหดแท้” ชิณณ์หัวเราะอย่างมีความสุข มีความสุขที่สามารถแหย่ให้ไอ้เสือยิ้มยากอย่างฮันเตอร์คลั่งได้

“คนของมึงตามมันอยู่ใช่ไหม อย่าให้เมียกูมีรอยขีดข่วนแม้แต่น้อย ไม่อย่างนั้นกูเผาตึกมึงแน่ ไอ้ชิณณ์”

พุฒตัดสายทันทีที่พูดจบ เขาเปลี่ยนเส้นทางมุ่งตรงสู่สถานบันเทิงแหล่งรวมธุรกิจสีเทาคาวโลกีย์ของชิณณ์ทันที

หลังจากที่พุฒวางสายไปแล้วชิณณ์ก็ยังหัวเราะไม่หยุด เขาหันไปสั่งบอดีการ์ดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า

“ไปเปิดห้องไว้รอเพื่อนกูหน่อย ถ้าไอ้ธนามันเอาผู้หญิงมาก็ให้เอาไปไว้ในห้องนั้น รอให้ฮันเตอร์มาจัดการเอง อ้อ ! ดูแลคุณผู้หญิงให้ดี ห้ามใครแตะต้องเธอเด็ดขาด”