บทที่ 457

ป๋อซือเหยียนนอกจากได้ถอนลงทุนแล้ว ก็ไม่ได้ช่วยเสิ่นม่าน

ก็หมายความว่า มีคนอื่น ๆ ที่สนับสนุนคุณหนูใหญ่ของตระกูลเสิ่น!

เมื่อก่อน เขาดูถูกเสิ่นม่านมาตลอด ผู้หญิงคนนี้ น่ากลัวจริงๆ

นอกประตู สาวใช้เดินเข้ามาและพูดว่า:"ประธานหยุน ประธานซ่งพาคุณซูมาแล้วค่ะ"

ได้ยินว่าประธานซ่งมา คิ้วของหยุนเฟยหานก็คลายออก เมื่อเขาได้ยินว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็มาเช่นกัน มุมปากของหยุนเฟยหานก็ได้ยิ้มอย่างเย็นชา

ผู้หญิงคนนี้ ขอร้องคุณนายป๋อให้ช่วย ดูเหมือนว่าเธอไม่ได้คิดที่จะเชื่อฟังเขา

ถึงเวลาที่เขาต้องสั่งสอนซูเฉี่ยนเฉี่ยนแล้ว

หยุนเฟยหานยืนขึ้นพูด:"ให้ประธานซ่งและเหนี่ยนสือรอฉันอยู่ที่โถง"

"ค่ะ ประธานหยุน"

สาวใช้ออกไป

หยุนเฟยหานจัดแขนเสื้อของเขา เขาก็ควรไปพบกับคู่หมั้นของตนคนนี้หน่อยแล้ว และพูดคุยกับเธอดีๆ

ทางนั้น ซูเฉี่ยนเฉี่ยนนั่งอยู่หน้าโต๊ะ ดวงตาของเธอจ้องห้องนอนของหยุนเฟยหาน เธอลังเลอยู่นานก่อนที่จะพูดกับประธานซ่ง:"พ่อค่ะ เรากินที่บ้านไม่ดีเหรอ? ทําไมต้องมาที่นี่?"

"เด็กดี พ่อรู้ว่าเราและเฟยหานมีความเข้าใจผิดกัน เฟยหานก็เป็นเด็กดี เขาตามหาเรามาหลายปี ดีกว่าเด็กตระกูลป๋อไม่รู้กี่เท่า! ฟังพ่อ คืนดีกั