เด็กฝึกหัดที่นี่ส่วนมาก็ได้มาจากครอบครัวที่มีฐานะดี และคนที่ฐานะดีที่สุดก็เหวินหยา และเหวินหยาก็ชอบคนอย่างหยุนเฟยหานมาก แต่ละคนหยิบเครื่องมือแต่งหน้าง่ายๆ ที่พวกเขานําติดกระเป๋าออกมาทันที และเริ่มทาลิปสติกและแป้งเสิ่นม่านนขมวดคิ้ว หยุนเฟยหานมาที่ฮั่วซือกรุ๊ป ต้องมีจุดประสงค์ที่ไม่ง่ายแน่เป็นเพราะข่าวที่เธอโพสต์เมื่อวาน?ไม่น่านะ มาจับถึงฮั่วซือกรุ๊ปเลย?เสิ่นม่านไม่มีเวลาคิดเกี่ยวกับมัน ทุกคนต่างก็ได้วิ่งลงไปชั้นล่างพ่อประธานของของเหวินหยาก็อยู่ และประธานเหวินก็ได้ยิ้มไม่หุบเมื่อวานป๋อซือเหยียนมา และวันนี้มีหยุนเฟยหานอีกคนสวรรค์ประทานรางวัลให้เขาไม่ใช่เหรอ?"ประธานหยุน เด็กฝึกหัดปีนี้ทุกคนอยู่ที่นี่แล้วครับ"ประธานเหวินก็ได้เรียกเด็กฝึกหัดหญิงทุกคนมา พวกเด็กฝึกหัดหญิงก็ได้มองหยุนเฟยหานด้วยสายตาเต็มไปด้วยความรัก เแทบที่จะให้ตานั้นติดตัวหยุนเฟยหานไปเลยสายตาของหยุนเฟยหานมองไปที่เสิ่นม่านก่อน"คุณหนูเสิ่น"จู่ๆ หยุนเฟยหานก็เรียกเสิ่นม่าน เสิ่นม่านก็ได้ตอบอย่างไร้ความรู้สึก:"ประธานหยุน"เมื่อได้ยินหยุนเฟยหานเรียกคนอื่น ทุกคนมองมาที่เสิ่นม่านด้วยท่าทางอิจฉาริษยา"ฮั่วซือก
เมื่อบรรยากาศค่อยๆตึงเครียด เสิ่นม่านก็พูดทันที: "ประธานหยุนชอบเด็กฝึกผู้ชายมากนะคะ ดูเหมือนว่าผู้หญิงอย่างเราไม่มีโอกาสได้รับการลงทุน"เสิ่นม่านมีความหมายบางแอบแฝง ชัดเจนว่ากำลังบอกว่าหยุนเฟยหานคือเกย์คิ้วของหยุนเฟยหานขมวด จากนั้นเขาก็เก็บมือที่กดไหล่ของมู่หยุนหานประธานเหวินได้ยินเสิ่นม่านพูดแบบนี้ เขาก็เช็ดเหงื่อเย็นบนหน้าผากด้วยความกลัวเด็กคนนี้กล้าพูดจริงๆ!"ฮ่าฮ่าฮ่าคือ เสิ่นม่านคนนี้ชอบล้อเล่นแน่นอนว่า ถ้าประธานหยุนจะลงทุนก็คงลงทุนด้วยกัน จะลงทุนแต่เด็กฝึกหัดชาย แล้วไม่สนใจพวกเธอได้ไง? ยิ่งไปกว่านั้น ประธานหยุนของเราเป็นผู้ชายที่แท้……"ประธานเหวินยิ่งพูดก็ดูยิ่งแปลกๆคนรอบข้างก็ได้ขำออกมา"คุณหญิงป๋อ ดูเหมือนว่าก่อนหน้าผมทำให้คุณหญิงป๋อไม่พอใจ ดังนั้นคุณหญิงป๋อจึงจงใจแกล้งผม"หยุนเฟยหานเปลี่ยนคําเรียก เห็นได้ชัดว่าเขาจงใจถากถาง เสิ่นม่านไม่สนใจ พูดว่า:"ประธานหยุนล้อเล่นเหรอคะ คุณจะทำให้ฉันโมโหได้ไง""เรื่องข่าวพวกนั้น……"หยุนเฟยหานขยับเข้าใกล้เสิ่นม่านมากขึ้นด้วย เสียงก็มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ได้ยินว่า:"คุณเป็นคนทำใช่ไหม""ฉันว่าแล้วว่าเสิ่นม่านจงใจ คิดไม่ถึงว่า
ความสัมพันธ์กับหยุนเฟยหาน?เสิ่นม่านคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วมีใบหน้าจริงจังพูด:"ถ้าพูดให้ชัดเจนคือศัตรู"มู่หยุนหานเงียบไปครู่หนึ่งราวกับคิดว่าคำพูดของเสิ่นม่านจริงหรือเท็จ"ฉันก็ได้บอกความสัมพันธ์ของฉันกับหยุนเฟยหานให้นายแล้ว นายก็ควรพูดมาด้วยจริงไหม?"พูดตามตรง เธอมองออกนานแล้วว่าหยุนเฟยหานได้มาเพราะมู่หยุนหานสายตาของหยุนเฟยหานที่จ้องมองไปที่มู่หยุนหาน เห็นได้ชัดว่าเหมือนกับนักล่าที่จ้องมองเหยื่อและในสายตานั้นเต็มไปด้วยแรงอาฆาต"ขออภัย บอกไม่ได้"มู่หยุนหานหันหลังจะออกไป เสิ่นม่านก็พูดไปตรงๆ "เขาเป็นพี่ชายของนาย?"ได้ยินเสิ่นม่านพูดเช่นนี้ มู่หยุนหานก็หันกลับมาทันทีเขาเอื้อมมือไปบีบคอของเสิ่นม่าน ดวงตาคู่นั้นดูก็เต็มไปด้วยอันตราย:"เธอรู้ได้อย่างไร? เธอเป็นใครกันแน่? เธอรู้อะไรบ้าง?"มู่หยุนหานไม่ได้ออกแรงใด ๆ เสิ่นม่านก็ได้พูดอย่างใจเย็น:"นายร้อนรนแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่ฉันพูดเป็นความจริง"เมื่อได้ยินเช่นนี้ มู่หยุนหานก็ตกตะลึงเสิ่นม่านจําข่าวลือบางอย่างเกี่ยวกับตระกูลหยุนได้รางๆในชาติก่อน แม้ว่าต่อมาตระกูลหยุนได้จัดการแล้ว แต่ข่าวลือเหล่านั้นเชื่อดีกว่าไม่เชื่อจากห
"ถ้าฉันไปพูดกับเขา……""ไม่มีประโยชน์"เสิ่นม่านพูดไปเรียบๆ :"เป็นลูกนอกสมรสแม้ว่าจะไม่ใช่สิ่งที่นายเลือกได้ แต่ตัวตนของนายเป็นแบบนั้น หยุนเฟยหานจะไม่ยอมให้การเป็นอยู่ของนายคุกคามตำแหน่งของเขา นายไปพูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์ ไม่แน่ภายนอกเขาอาจจะทำดีกับนาย แล้วหาวิธีทําลายคุณลับหลัง"มู่หยุนหานเงียบไปเขาไม่ต้องการไปยุ่งกับเรื่องพวกนี้ แค่อยากเต้นเงียบๆ และหาเวทีที่ตนต้องการเสิ่นม่านมองไปที่มู่หยุนหานพูดอย่างลำบากใจว่า:"เอาแบบนี้ คืนนี้ตอนที่พักผ่อน นายมาหาฉัน ฉันมีธุรกิจจะคุยกับนาย แค่นายตกลง ฉันรับประกันว่านายจะไม่เข้าไปพัวพันกับหยุนเฟยหาน"เมื่อได้ยินเช่นนี้ มู่หยุนหานก็ตกตะลึง มีความสงสัยบนใบหน้าของเขา:"เธอมีวิธี? ""นายเชื่อคําพูดของฉันก็มา ถ้าไม่เชื่อก็คิดว่าฉันไม่ได้พูด ฉันไม่บังคับ"เสิ่นม่านออกไปก่อน โบกมือให้มู่หยุนหานและพูดว่า:"คืนนี้สองทุ่มครึ่ง หลังสนาม เจอกัน"ด้านหลังโจวหยางซึ่งแอบฟังอยู่ที่มุมกําแพง เพราะว่าไม่ได้ยินอะไรเลย ดังนั้นหลังจากที่เสิ่นม่าน เขาก็ไปหามู่หยุนหานทันทีและพูดว่า:"นี่! เจ้าหนุ่ม แกพูดอะไรกับคุณหนูตระกูลเสิ่น?""……ไม่มีอะไร"มู่หยุนหานหันหน้าและจ
มู่หยุนหานขมวดคิ้ว:"เกี่ยวอะไรกับเธอ?"เท่าที่จำได้ เขาและฉุยเสว่ไม่ถือว่ารู้จักกัน อย่างมากที่สุดถือได้ว่าเป็นเพื่อนบ้านเท่านั้น แต่ฉุยเสว่จงใจใช้เรื่องครอบครัวของเขาเพื่อเตือนเขาว่าเขาควรทําอะไรมู่หยุนหานสะบัดมือของฉุยเสว่ ดูเหมือนจะไม่ชอบที่ฉุยเสว่แตะฉุยเสว่ถูกปฏิเสธ ก็ยืนอยู่กับที่ด้วยใบหน้าแดงก่ำ โจวหยางเดินไป เห็นได้ชัดว่าได้ยินทุกสิ่งที่มู่หยุนหานพูดเมื่อกี้ เขาก็พูดทันที:"มู่หยุนหานเกินไปแล้วหรือเปล่า นายพูดกับผู้หญิงแบบนี้ได้ไง? เธอวางใจได้ เดี๋ยวฉันด่าเขา เดี๋ยวฉันด่าเขา!"โจงหยางพูดไปพร้อมเดินตามมู่หยุนหานแต่เขาไม่รู้ว่าคําพูดของเขาทําให้ฉุยเสว่ซึ่งมีที่หยิ่งในศักดิ์ศรีรู้สึกเหมือนถูกดูถูกทางนั้น ฉุยเสว่ไปหาเสิ่นม่าน และเห็นเสิ่นม่านฝึกเต้นในห้องซ้อม ฉุยเสว่ก็ได้เข้าไปตบเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านยื่นมือออกไปคว้ามือฉุยเสว่ และพูดว่า:"เธอเป็นบ้าอะไร?"เมื่อก่อนฉุยเสว่เป็นคนที่ใจเย็นที่สุดในนี้ แต่คราวนี้ไม่รู้ว่าทําไมเข้ามาก็อยากตบเธอ"หน้าไม่อาย! เธอมีผู้ชายอยู่ข้างนอกก็แล้ว ยังมาอ่อยมู่หยุนหาน!"ฉุยเสว่อยากจะตบต่อ แต่เสิ่นม่านคว้าข้อมือของฉุยเสว่ไว้แน่นแล้วพูดว่า:"ฉ
เหวินหยาได้ยินพ่อของเธอเรียกชื่อ เธอจึงก้าวไปข้างหน้าอย่างมีความสุขและพูดกับหยุนเฟยหาน:"ประธานหยุนสวัสดีเสมอ ฉันชื่อเหวินหยา""นี่คือลูกสาวของผมเหวินหยา"ประธานเหวินแนะนําเหวินหยา และหยุนเฟยหานพูดด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นทางการบนใบหน้าของเขา:"ไม่คิดว่าลูกสาวของประธานเหวินก็มาเป็นเด็กฝึกหัด สวัสดีครับคุณหนูเหวิน"เหวินหยาที่ได้ชมหน้าก็แดงเล็กน้อยหยุนเฟยหานก็แค่ทักทายตามมารยาท เหวินหยาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ถูกมือของประธานเหวินดึงออกไปอย่างรวดเร็ว:"ประธานหยุน นี่คือเสาหลักกัปตันของเราฉุยเสว่"ฉุยเสว่ได้ถูกแนะนําต่อหน้าหยุนเฟยหาน และหยุนเฟยหานดูเหมือนจะสนใจฉุยเสว่มาก:"มีผู้หญิงไม่กี่คนในวงการบันเทิงที่จะมีบรรยากาศแบบนี้ นอกจากคุณฉุยแล้วคงไม่มีใครจะได้จะเป็นดาราในอนาคต"คนรอบๆคิดไม่ถึงว่าหยุนเฟยหานจะประเมินฉุยเสว่สูงขนาดนี้ และใบหน้าแต่ละคนก็อดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าประหลาดใจเสิ่นม่านไม่ได้สนใจ ฉุยเสว่มาหาเธอในวันนี้ เห็นได้ชัดว่าเพราะเธอหึงเรื่องมู่หยุนหาน ดูเหมือนว่าหยุนเฟยหานต้องการหลอกใช้ฉุยเสว่ เพื่อให้บรรลุจุดประสงค์ในการเข้าใกล้มู่หยุนหาน"ขอบคุณค่ะประธานหยุน"ฉุยเสว่ไม่รู้จุด
เสิ่นม่านมีความหมายแฝง เรื่องห้าร้อยล้านมีเพียงเธอและหยุนเฟยหานเท่านั้นที่รู้รอยยิ้มบนใบหน้าของหยุนเฟยหานหายไปตู้ซินอี่ด้านข้างกระซิบว่า:"เสิ่นม่านบ้าไปแล้ว เธอคิดว่าเธอเป็นใคร แค่เต้นก็จะเอาเงินห้าร้อยล้าน?""กล้าพูดกับประธานหยุนแบบนี้ ฉันคิดว่าเสิ่นม่านจบแห่แน่"หลายคนกําลังรอเสิ่นม่านเสียหน้า แต่เสิ่นม่านก็ดูปฏิกิริยาของหยุนเฟยหานหยุนเฟยหานพูดไปเรียบๆ :"จู่ๆ วันนี้ก็อารมณ์ไม่ดี ไหนๆ คุณหนูเสิ่นเท้าพลิก ก็แล้วไปเถอะ"เมื่อเห็นว่าในที่สุดหยุนเฟยหานก็เปลี่ยนใจ ประธานเหวินที่อยู่ด้านข้างก็เช็ดเหงื่อเย็นบนหน้าผากของเขาอย่างเงียบ ๆเสิ่นม่านมีป๋อซือเหยียนอยู่ข้างหลัง และหยุนเฟยหานเป็นคนบริหารตระกูลหยุน ไม่ว่าคนไหนเขาก็มีเรื่องด้วยไม่ได้"ประธานเหวินเสิ่นม่านไม่เต้นฉันมาเต้นแทนค่ะ การเต้นของฉันดีกว่าของเสิ่นม่านมาก"เหวินหยาลุกขึ้นยืนอีกครั้งและแนะนําตัวเอง เพียงแค่คราวนี้หยุนเฟยหานไม่ได้มองเหวินหยา แต่ยืนขึ้นและพูดว่า:"ห้องซ้อมก็ดูแค่นี้ ผมได้ยินมาว่าเด็กฝึกหัดจะมีการฝึกซ้อมในตอนบ่ายใช่ไหม?""ครั้งมีเรื่องนั้นอยู่ แต่การฝึกที่มีความเข้มข้นสูงของพวกเขามักจะเป็นตอนเช้า""งั้นบ
ในไม่ช้าพวกเขาจะไปขึ้นรายการด้วยกัน และการมีเรื่องกับนักลงทุนในเวลานี้เป็นทางเลือกที่แย่ที่สุด ทุกคนทำได้เพียงกัดฟันและเริ่มวิ่ง 10,000 เมตรเสิ่นม่านมองไปที่หยุนเฟยหานอย่างเย็นชา รู้ว่าหยุนเฟยหานจงใจรังแกเธอหรือมู่หยุนหานวิธีนี้ น่าขยะแขยงจริงๆมู่หยุนหานจงใจวิ่งตามหลังเสิ่นม่าน และวิ่งตามเธอพูดข้างหูเธอว่า :"วิ่งช้าลงห่อย เวลาไม่ใช่ปัญหา สิ่งที่สําคัญที่สุดคือการทําให้ลมหายใจคงที่"โดยไม่รอให้เสิ่นม่านพูด มู่หยุนหานพูดอีกครั้ง:"คืนนี้ฉันรอเธอที่นี่ตอนสองทุ่ม"หลังจากพูดจบมู่หยุนหานก็วิ่งไปด้านหน้าฉุยเสว่เห็นฉากนี้ก็แอบกําหมัดผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ทุกคนก็ได้ฝืนวิ่งจบสามสิบรอบผู้ชายยังดี แต่หญิงสาวทนไม่ไหวแล้วแม้ในฤดูหนาว สาว ๆ ที่วิ่งไปสามสิบรอบใบหน้าและร่างกายเต็มไปด้วยเหงื่อแล้ว และเครื่องสําอางที่ควรเลอะก็ได้เลอะไปแล้ว แต่ยังเช็ดไม่ได้ ซึ่งทําให้ผู้คนอึดอัดมากหยุนเฟยหานนั่งเฉยๆ มองดูท่าทางหอบของทุกคนแล้วพูดว่า:"ไปต่อกระโดดกบสิบรอบ""อะไรนะ? ! "ตู้ซินอี่เอ๋อไปเลยในตอนนี้กระโดดกบสิบรอบ? นี้มันฆ่าพวกเขาไม่ใช่เหรอ?เสิ่นม่านมองไปท่าทางของหยุนเฟยหาน ก็ได้ขมวดคิ้ว"จร
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ