Se connecterShare
ตอนที่ 14.1 แย่แล้วลี่เซียน!
Dernière mise à jour:
2025-04-23 03:30:59
Related chapter
ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 14.2 แย่แล้วลี่เซียน!
ตอนที่ 14.2 แย่แล้วลี่เซียน!"อะ.. อะไรนะ"ลี่เซียนเบิกตากว้างมองเขาอย่างตกใจ"ถอดออกเดี๋ยวเจ้าจะเป็นไข้"หลงเยี่ยนกล่าวน้ำเสียงจริงจังพลางโยนผ้าห่มมาคลุมตัวเธอไว้ นางชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะรู้สึกถึงความหนาวที่แล่นเข้าสู่ร่างกายของตัวเองจริง ๆเธอเม้มปากก่อนจะตัดสินใจถอดเสื้อคลุมออกแล้วพันตัวเองด้วยผ้าห่มแทน ขณะที่กำลังดึงชายผ้าให้กระชับ หลงเยี่ยนก็เดินมานั่งลงข้าง ๆ สายตาคมมองสำรวจเธออย่างเงียบงัน"ทำไมเจ้าถึงดื้อด้านขนาดนี้กันนะ"เขาพึมพำเบา ๆ พลางยื่นมือไปเขี่ยปอยผมเปียกของเธอไปไว้ด้านหลังอย่างแผ่วเบา ร่างบางเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ภายในกระโจมมีเพียงแสงจากคบไฟริบหรี่ ดวงตาของหลงเยี่ยนสะท้อนแสงไฟนั้นเป็นประกายจาง ๆ เธอรับรู้ได้ถึงความอบอุ่นที่แผ่ออกมาจากตัวเขา แม้จะยังมีร่องรอยของความไม่พอใจอยู่บ้าง แต่ภายในนั้นมีความเป็นห่วงแฝงอยู่อย่างปิดไม่มิด และหากเธอไม่ทำอะไรสักอย่างในเวลานี้ คงเป็นเธอที่อึดอัดเป็นแน่"ห่วงข้าล่ะสิ"หญิงสาวพูดออกไปเบา ๆ พลางเบือนหน้าไปอีกทาง หลงเยี่ยนเลิกคิ้วมองเธอเล็กน้อยก่อนจะเอื้อมมือไปบีบจมูกเธอเบา ๆ"ข้าว่าเจ้ากำลังได้ใจเกินไปแล้วหรือไม่พระชายา"เสียงหัวเราะเบา
Dernière mise à jour : 2025-04-23ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 15.1 เจ้าทำอะไร
ตอนที่ 15เจ้าทำอะไรเธอมองใบหน้าชายที่นอนอยู่ด้านข้างก่อนจะพยายามขยับตัวออกจากอ้อมแขนของเขาให้เบาที่สุด แต่ยังไม่ทันได้ขยับมากกว่านั้น เรียวแขนแกร่งก็กระชับแน่นขึ้น พร้อมกับเสียงทุ้มต่ำที่ดังขึ้นข้างหู“เจ้าคิดจะหนีไปไหนงั้นหรือ”เสียงนั้นเต็มไปด้วยแววหยอกเย้าแต่ก็แฝงความจริงจัง ไป๋ลี่เซียนเม้มปากแน่นรู้สึกได้ถึงความร้อนที่แผ่ซ่านขึ้นมาถึงใบหน้า“ข้าไม่ได้จะหนี ข้าแค่..”“หืม”เขาลืมตาและดันตัวเองขึ้นมาจากเตียงนั้นเล็กน้อย จ้องมองเธอด้วยสายตาลึกล้ำที่ทำให้เธอพูดไม่ออกบรรยากาศในกระโจมเต็มไปด้วยความอึดอัดแต่ก็ปนความหวานล้ำ เธอรีบหันหน้าหนีแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัว ก่อนจะพูดกลบเกลื่อน“ข้าแค่.. ต้องออกไปดูเสบียงที่ปล้นมาได้เสียหน่อย”แต่ก่อนที่เธอจะได้ลุกขึ้น แขนคู่เดิมก็ดึงเธอกลับไปกอดไว้จนแน่นกว่าเดิม หลงเยี่ยนมองเธอด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป ก่อนจะกระซิบเบา ๆ“ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าหลบข้าไปง่าย ๆ หรอกนะพระชายา นอนต่อสักหน่อยเถอะ ข้าเพลียมากเลย”“ท่าน!”แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รีบลุกขึ้นมาหยิบเสื้อผ้าไปสวมลวก ๆ แล้วเดินออกไปด้านนอกอยู่ดีหลังจากเดินทางกลับมาถึงค่ายทหารแล้ว หญิงสาวก็กลับมาทำหน้
Dernière mise à jour : 2025-04-23ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 15.2 เจ้าทำอะไร
ตอนที่ 15.2 เจ้าทำอะไร“ผ่านมางั้นหรือ ท่านเดินผ่านกระโจมใหญ่ อ้อมกระโจมย่อยเกือบยี่สิบหลัง เดินลัดเลาะมาตามทางที่ไม่มีผู้คน ลัดเลาะลำธารเล็กเพื่อมาเดินผ่านคลังเสบียงงั้นหรือ”"ใช่! ข้าแค่เดินผ่านมาเท่านั้น เจ้าอย่าได้คิดมาก"เหล่ารองแม่ทัพที่อยู่ใกล้ ๆ มองหน้ากันก่อนจะเริ่ม ซุบซิบกันเบา ๆ แต่สำหรับพระชายาแล้ว ความอดทนของเธอเริ่มหมดลงไปทีละนิด“แม่ทัพของเราช่วงนี้แปลกไปนะ”“นั่นสิ ข้าไม่เคยเห็นท่านแม่ทัพสนใจเสบียงขนาดนี้มาก่อน”“หรือว่า.. ท่านแม่ทัพกำลังหลงเมีย”เสียงกระซิบกระซาบเต็มไปด้วยความขบขัน หลายคนเริ่มอมยิ้มเขินอาย แต่หารู้ไม่ว่าเสียงกระซิบนั้นหลงเยี่ยนได้ยินหมดแล้ว เขาหันขวับไปมองกลุ่มรองแม่ทัพที่ซุบซิบกัน“พวกเจ้าว่างกันมากสินะ”เสียงเย็นเยียบดังขึ้น ทำให้ทุกคนสะดุ้งเฮือกแล้วรีบยืดตัวตรงทันที“พวกเจ้ามีแรงมานินทาข้าแสดงว่ายังฝึกไม่หนักพอสินะ”“ไม่ใช่อย่างนั้นขอ..”“ดี! พรุ่งนี้เพิ่มการฝึกอีกสองชั่วยาม!”ยังไม่ทันที่ทหารผู้นั้นจะพูดจบ เขาก็เอ่ยออกไปเสียงเข้ม เรียกเสียงโอดครวญขึ้นทันที ไป๋ลี่เซียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ ยกมือขึ้นปิดปากนิด ๆ ก่อนจะเหลือบมองหลงเยี่ยนที่ยังคงต
Dernière mise à jour : 2025-04-23ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 16.1 เจ้าทำอะไรอยู่ตรงนี้
ตอนที่ 16เจ้าทำอะไรอยู่ตรงนี้หญิงสาวใช้หางตามองหน้าเขา ก่อนจะหยิบผลไม้ในถาดขึ้นมากินอีกสองสามคำโดยไม่หันไปสนใจอะไรเขาอีก ผ่านไปครู่ใหญ่ที่หลงเยี่ยนนั่งมองหญิงสาวที่กำลังหยิบผลไม้มาทานด้วยใบหน้าบูดเบี้ยว "เฮ้อ~ พระชายาเป็นอะไรงั้นหรือ ข้าทำอะไรให้สตรีเช่นท่านไม่พอใจงั้นหรือ หืม~"“ในเมื่อท่านแม่ทัพไม่อยากกิน ข้าก็จะกินเองให้หมดเจ้าค่ะ”หลงเยี่ยนเบิกตามองเธออย่างไม่เข้าใจ เขากัดฟันแน่นพยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเอง ดวงตาคมกริบมองริมฝีปากของนางที่เอาแต่เคี้ยวผลไม้เหล่านั้นไม่หยุด ใบหน้าของนางแสดงออกชัดเจนว่าไม่ถูกใจ ไม่พอใจ หรือว่า.. ทั้งหมดนี้แปลว่านางกำลังงอนเขางั้นหรือ"ข้าขอโทษ.. เพียงแค่ข้าไม่ชินกับท่าทางออดอ้อนนั้นของเจ้านิดหน่อย อย่าโกรธเลยนะ.. นะ"ชายหนุ่มขยับไปใกล้นางอีกนิดจนร่างกายของทั้งสองนั้นใกล้ชิดกัน ก่อนจะใช้นิ้วจิ้มไปตามแขนเธอเล็กน้อยพร้อมกะพริบตาปริบ ๆ เป็นการออดอ้อน ลี่เซียนเบือนหน้ามามองเขาเล็กน้อยก่อนจะหันกลับไปหยิบเหล้าขึ้นมากระดกดื่มอึกหนึ่ง"ก็ได้.. แล้วตกลงท่านจะทานหรือไม่""ทานสิ.. ทาน ทาน ข้าต้องทานแน่นอน"ดวงตากลมหวานมองหน้าของแม่ทัพที่ใครต่างหวาดกลัวด้วยรอยยิ
Dernière mise à jour : 2025-04-24ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 16.2 เจ้าทำอะไรอยู่ตรงนี้
คำรายงานจากรองแม่ทัพที่ยืนอยู่เบื้องหน้าได้รับการส่งต่อจนหมดสิ้น แต่ท่าทีของหลงเยี่ยนกลับดูเหนื่อยล้าเป็นอย่างมาก ใบหน้าเขาคร้ามไปด้วยความเครียด อารมณ์ที่มืดมนจากการวางแผนยังไม่สามารถคลี่คลายได้"ข้าขอเวลาสักหน่อย พรุ่งนี้จะแจ้งให้เจ้าทราบ""ขอรับ""ออกไปเถอะ"หลังจากที่ทหารออกไปทั้งหมดแล้ว แม่ทัพหลงเยี่ยนได้เอนกายไปบนเก้าอี้ด้านหลังอย่างเหนื่อยล้า ในที่สุดวันที่ตัดสินก็กำลังจะเริ่มขึ้น เมื่อทหารของทั้งสองแคว้นนั้นเหลือเพียงกองทัพสุดท้าย 'ทางเมืองหลวงไม่ยอมส่งกองทัพเสริมมาช่วย แบบนี้ไม่ใช่ว่ากำลังบีบให้เราแพ้ศึกหรือขอรับ''แม่ทัพขอรับ หน่วยของเราพ่ายแพ้ที่เชิงเขาขอรับ''แม่ทัพขอรับ ทิศตะวันตกฝั่งเราชนะขอรับ แต่ทหารเหลือกลับมาเพียงไม่ถึงสองส่วนขอรับ'ชายหนุ่มหลับตาพลางนึกถึงคำของเหล่ารองแม่ทัพที่มารายงานการทหาร ความกดดันของเขาเริ่มหนักขึ้นเรื่อย ๆ 'กองทัพฝั่งนั้นเหลือทหารเท่าไหร่''ประมาณสองหมื่นขอรับ''แล้วเราเหลือทั้งหมดเท่าไหร่''ท่านแม่ทัพ.. ฝั่งเราเหลือทหารไม่ถึงสองหมื่นขอรับ'ทางด้านไป๋ลี่เซียนที่เฝ้ารอให้เวลาผ่านไปจนคนรอบข้างหลับแล้ว เธอได้แอบออกจากกระโจมตนเอง แล้วมุ่งหน้าไปที
Dernière mise à jour : 2025-04-24ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 17 เราจะต้องชนะ
ตอนที่ 17เราจะต้องชนะนางค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองหลงเยี่ยนพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ อย่างไม่สะทกสะท้าน แต่ภายในใจก็รู้ว่าเขาคงไม่ปล่อยให้เธอฝึกต่อได้ง่าย ๆ และแน่นอน ความกังวลของเขาเห็นได้ชัดจากแววตา“ฝึก..”หลงเยี่ยนยืนมองเธอด้วยสายตาไม่พอใจ ก่อนจะเอ่ยเสียงเข้ม“เจ้าคิดจะไปสนามรบด้วยหรือ เจ้าคือสตรีจะไปกับทหารที่ออกรบอย่างนั้นหรือ นี่ใครมันมอบความกล้าให้เจ้ากัน”ลี่เซียนยืนนิ่งก่อนจะตอบกลับอย่างมั่นใจ“ข้าแค่อยากช่วยท่าน.. ข้าไม่เป็นตัวถ่วงแน่นอน ท่านให้ข้าไปเถอะนะ”คำตอบของเธอทำให้หลงเยี่ยนกรอกตาไปมาพลางถอนหายใจอย่างหนัก เขารู้ว่าเธอนั้นดื้อดึง แต่ก็ไม่คิดว่าจะดื้อดึงเพียงนี้“เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่ลี่เซียน.. ทำไมไม่ฟังคำสั่งข้า อย่าลืมว่าเจ้าคือพระชายาของข้า เจ้าไม่ควรมาเสี่ยงแบบนี้”ชายหนุ่มยังคงไม่วางใจ เขาจ้องหน้าเธอนิ่ง คำพูดที่บ่นไปนั้นทำให้ลี่เซียนยิ้มให้เขาอีกครั้ง “ท่านก็รู้ว่าต่อให้ท่านจะกักข้าไว้.. ข้าก็จะหาวิธีไปกับท่านอยู่ดี หากท่านยิ่งกันข้า ท่านจะยิ่งเป็นห่วงข้า ยิ่งท่านไม่อยากให้ข้าไป ข้าก็ยิ่งจะหาทางไป ไม่สู้ท่านเป็นผู้พาข้าไปดีกว่าหรือไม่”หลงเยี่ยนมองเธออย่างครุ่นคิด ก่อนจะ
Dernière mise à jour : 2025-04-25ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 18 ฮูหยินใหญ่
ตอนที่ 18ฮูหยินใหญ่ลี่เซียนสบถออกมาอย่างหยามเกียรติศัตรู ดวงตาของนางกะพริบเล็กน้อยก่อนที่จะหมุนตัวหลบการโจมตีของศัตรูและแย่งชิงอาวุธของศัตรูที่ล้มตายมาครอบครองแทนทวนเหล็กในมือของเธอฟาดลงไปอย่างหนัก ทหารศัตรูที่ยืนตรงหน้าถูกทำให้ล้มลงด้วยการโจมตีที่รวดเร็ว ก่อนจะเหวี่ยงทวนไปข้างหน้าและฟันไปที่ศัตรูอีกกลุ่มที่กำลังเข้ามาทำร้ายเธอเสียงโลหะกระทบกันดังกึกก้องไปทั่วสนามรบ ยิ่งเธอเข่นฆ่ามากเท่าไหร่ เลือดในกายก็ยิ่งร้อนรุ่มจนหัวใจสูบฉีด ลี่เซียนทำให้ทุกคนที่อยู่รอบข้างต่างต้องหยุดหันมามอง สงครามที่ก่อนนี้ดูไร้ทิศทางชนะ กลับเปลี่ยนแปลงไปด้วยการเข้าสู่สนามรบของเธออย่างดุดัน หลงเยี่ยนที่เห็นทหารฝ่ายศัตรูจำนวนมากเริ่มล้มตายไปอย่างรวดเร็วก็เริ่มสั่งการให้กองทัพของเขาโจมตีเข้าไปอีก ในสนามรบนั้นชัยชนะเริ่มชัดเจนขึ้นเธอยังคงใช้ทวนโจมตีอีกครั้ง ศัตรูที่โผล่มาในระยะใกล้พยายามจะทำลายทวนของเธอ แต่ลี่เซียนกลับหลบหลีกอย่างรวดเร็ว และฟาดทวนเข้าที่ท้องของเขาจนมันกระเด็นออกไปไกล ก่อนที่เธอจะเหวี่ยงทวนกลับมาในท่าทางที่แม่นยำ ใช้ทวนเหล็กแทงตรงไปที่หัวใจของศัตรูที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาคนแล้วคนเล่า“อ้ากกกก!”
Dernière mise à jour : 2025-04-25ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 19 พระชายาทำร้ายข้า
ตอนที่ 19พระชายาทำร้ายข้าฮูหยินใหญ่เอ่ยเสียงหวานพลางยิ้มอย่างเป็นมิตร โดยมีแววตาที่เปลี่ยนไปจากตอนแรกที่ดูไม่น่าจะชอบลี่เซียนมากนัก ตอนนี้เหมือนเห็นความสำคัญของเธอชัดเจน"ขอแสดงความยินดีกับพระชายา เวลานี้ทุกอย่างดีขึ้นหมดแล้ว บ้านเมืองสงบสุข เป็นที่น่าภาคภูมิใจของข้ายิ่งนัก"บิดาของหลงเยี่ยนกล่าวยิ้ม ๆ แววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความพอใจการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นนี้ทำให้ลี่เซียนรู้สึกอึดอัดไม่น้อย เมื่อก่อนคนในจวนไม่ค่อยชอบเธอ แต่ตอนนี้ทั้งสองกลับมอบความสนิทสนมที่ดูเหมือนจะเกินไป ซึ่งมันทำให้เธอไม่สามารถตอบรับได้อย่างสบายใจนัก แต่ถึงอย่างนั้นทั้งสองก็ยังคงได้ชื่อว่าพ่อแม่สามีอยู่ดี"ขอบพระคุณท่านทั้งสองเจ้าค่ะ"นางกล่าวเสียงเบา มุมปากยิ้มแย้มพยายามที่จะรักษาความสุภาพและไม่ให้ทุกคนรู้สึกอึดอัดมากเกินไป"ไม่ต้องขอบคุณหรอก นี่คือสิ่งที่เจ้าสมควรได้รับแล้ว เจ้าทำให้ครอบครัวของเราภูมิใจ"ฮูหยินใหญ่พูดแล้วเดินเข้ามาใกล้ลี่เซียน พลางเอื้อมมือไปแตะแขนของนางอย่างเป็นมิตรอย่างที่ไม่เคยได้รับจากหญิงใหญ่มาก่อนไป๋ลี่เซียนพยายามยิ้มแย้มและค้อมหัวขอบคุณอีกครั้ง แต่กลับรู้สึกถึงการควบคุมที่มากเกินไปจา
Dernière mise à jour : 2025-04-25
Latest chapter
ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 19 พระชายาทำร้ายข้า
ตอนที่ 19พระชายาทำร้ายข้าฮูหยินใหญ่เอ่ยเสียงหวานพลางยิ้มอย่างเป็นมิตร โดยมีแววตาที่เปลี่ยนไปจากตอนแรกที่ดูไม่น่าจะชอบลี่เซียนมากนัก ตอนนี้เหมือนเห็นความสำคัญของเธอชัดเจน"ขอแสดงความยินดีกับพระชายา เวลานี้ทุกอย่างดีขึ้นหมดแล้ว บ้านเมืองสงบสุข เป็นที่น่าภาคภูมิใจของข้ายิ่งนัก"บิดาของหลงเยี่ยนกล่าวยิ้ม ๆ แววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความพอใจการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นนี้ทำให้ลี่เซียนรู้สึกอึดอัดไม่น้อย เมื่อก่อนคนในจวนไม่ค่อยชอบเธอ แต่ตอนนี้ทั้งสองกลับมอบความสนิทสนมที่ดูเหมือนจะเกินไป ซึ่งมันทำให้เธอไม่สามารถตอบรับได้อย่างสบายใจนัก แต่ถึงอย่างนั้นทั้งสองก็ยังคงได้ชื่อว่าพ่อแม่สามีอยู่ดี"ขอบพระคุณท่านทั้งสองเจ้าค่ะ"นางกล่าวเสียงเบา มุมปากยิ้มแย้มพยายามที่จะรักษาความสุภาพและไม่ให้ทุกคนรู้สึกอึดอัดมากเกินไป"ไม่ต้องขอบคุณหรอก นี่คือสิ่งที่เจ้าสมควรได้รับแล้ว เจ้าทำให้ครอบครัวของเราภูมิใจ"ฮูหยินใหญ่พูดแล้วเดินเข้ามาใกล้ลี่เซียน พลางเอื้อมมือไปแตะแขนของนางอย่างเป็นมิตรอย่างที่ไม่เคยได้รับจากหญิงใหญ่มาก่อนไป๋ลี่เซียนพยายามยิ้มแย้มและค้อมหัวขอบคุณอีกครั้ง แต่กลับรู้สึกถึงการควบคุมที่มากเกินไปจา
ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 18 ฮูหยินใหญ่
ตอนที่ 18ฮูหยินใหญ่ลี่เซียนสบถออกมาอย่างหยามเกียรติศัตรู ดวงตาของนางกะพริบเล็กน้อยก่อนที่จะหมุนตัวหลบการโจมตีของศัตรูและแย่งชิงอาวุธของศัตรูที่ล้มตายมาครอบครองแทนทวนเหล็กในมือของเธอฟาดลงไปอย่างหนัก ทหารศัตรูที่ยืนตรงหน้าถูกทำให้ล้มลงด้วยการโจมตีที่รวดเร็ว ก่อนจะเหวี่ยงทวนไปข้างหน้าและฟันไปที่ศัตรูอีกกลุ่มที่กำลังเข้ามาทำร้ายเธอเสียงโลหะกระทบกันดังกึกก้องไปทั่วสนามรบ ยิ่งเธอเข่นฆ่ามากเท่าไหร่ เลือดในกายก็ยิ่งร้อนรุ่มจนหัวใจสูบฉีด ลี่เซียนทำให้ทุกคนที่อยู่รอบข้างต่างต้องหยุดหันมามอง สงครามที่ก่อนนี้ดูไร้ทิศทางชนะ กลับเปลี่ยนแปลงไปด้วยการเข้าสู่สนามรบของเธออย่างดุดัน หลงเยี่ยนที่เห็นทหารฝ่ายศัตรูจำนวนมากเริ่มล้มตายไปอย่างรวดเร็วก็เริ่มสั่งการให้กองทัพของเขาโจมตีเข้าไปอีก ในสนามรบนั้นชัยชนะเริ่มชัดเจนขึ้นเธอยังคงใช้ทวนโจมตีอีกครั้ง ศัตรูที่โผล่มาในระยะใกล้พยายามจะทำลายทวนของเธอ แต่ลี่เซียนกลับหลบหลีกอย่างรวดเร็ว และฟาดทวนเข้าที่ท้องของเขาจนมันกระเด็นออกไปไกล ก่อนที่เธอจะเหวี่ยงทวนกลับมาในท่าทางที่แม่นยำ ใช้ทวนเหล็กแทงตรงไปที่หัวใจของศัตรูที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาคนแล้วคนเล่า“อ้ากกกก!”
ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 17 เราจะต้องชนะ
ตอนที่ 17เราจะต้องชนะนางค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองหลงเยี่ยนพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ อย่างไม่สะทกสะท้าน แต่ภายในใจก็รู้ว่าเขาคงไม่ปล่อยให้เธอฝึกต่อได้ง่าย ๆ และแน่นอน ความกังวลของเขาเห็นได้ชัดจากแววตา“ฝึก..”หลงเยี่ยนยืนมองเธอด้วยสายตาไม่พอใจ ก่อนจะเอ่ยเสียงเข้ม“เจ้าคิดจะไปสนามรบด้วยหรือ เจ้าคือสตรีจะไปกับทหารที่ออกรบอย่างนั้นหรือ นี่ใครมันมอบความกล้าให้เจ้ากัน”ลี่เซียนยืนนิ่งก่อนจะตอบกลับอย่างมั่นใจ“ข้าแค่อยากช่วยท่าน.. ข้าไม่เป็นตัวถ่วงแน่นอน ท่านให้ข้าไปเถอะนะ”คำตอบของเธอทำให้หลงเยี่ยนกรอกตาไปมาพลางถอนหายใจอย่างหนัก เขารู้ว่าเธอนั้นดื้อดึง แต่ก็ไม่คิดว่าจะดื้อดึงเพียงนี้“เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่ลี่เซียน.. ทำไมไม่ฟังคำสั่งข้า อย่าลืมว่าเจ้าคือพระชายาของข้า เจ้าไม่ควรมาเสี่ยงแบบนี้”ชายหนุ่มยังคงไม่วางใจ เขาจ้องหน้าเธอนิ่ง คำพูดที่บ่นไปนั้นทำให้ลี่เซียนยิ้มให้เขาอีกครั้ง “ท่านก็รู้ว่าต่อให้ท่านจะกักข้าไว้.. ข้าก็จะหาวิธีไปกับท่านอยู่ดี หากท่านยิ่งกันข้า ท่านจะยิ่งเป็นห่วงข้า ยิ่งท่านไม่อยากให้ข้าไป ข้าก็ยิ่งจะหาทางไป ไม่สู้ท่านเป็นผู้พาข้าไปดีกว่าหรือไม่”หลงเยี่ยนมองเธออย่างครุ่นคิด ก่อนจะ
ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 16.2 เจ้าทำอะไรอยู่ตรงนี้
คำรายงานจากรองแม่ทัพที่ยืนอยู่เบื้องหน้าได้รับการส่งต่อจนหมดสิ้น แต่ท่าทีของหลงเยี่ยนกลับดูเหนื่อยล้าเป็นอย่างมาก ใบหน้าเขาคร้ามไปด้วยความเครียด อารมณ์ที่มืดมนจากการวางแผนยังไม่สามารถคลี่คลายได้"ข้าขอเวลาสักหน่อย พรุ่งนี้จะแจ้งให้เจ้าทราบ""ขอรับ""ออกไปเถอะ"หลังจากที่ทหารออกไปทั้งหมดแล้ว แม่ทัพหลงเยี่ยนได้เอนกายไปบนเก้าอี้ด้านหลังอย่างเหนื่อยล้า ในที่สุดวันที่ตัดสินก็กำลังจะเริ่มขึ้น เมื่อทหารของทั้งสองแคว้นนั้นเหลือเพียงกองทัพสุดท้าย 'ทางเมืองหลวงไม่ยอมส่งกองทัพเสริมมาช่วย แบบนี้ไม่ใช่ว่ากำลังบีบให้เราแพ้ศึกหรือขอรับ''แม่ทัพขอรับ หน่วยของเราพ่ายแพ้ที่เชิงเขาขอรับ''แม่ทัพขอรับ ทิศตะวันตกฝั่งเราชนะขอรับ แต่ทหารเหลือกลับมาเพียงไม่ถึงสองส่วนขอรับ'ชายหนุ่มหลับตาพลางนึกถึงคำของเหล่ารองแม่ทัพที่มารายงานการทหาร ความกดดันของเขาเริ่มหนักขึ้นเรื่อย ๆ 'กองทัพฝั่งนั้นเหลือทหารเท่าไหร่''ประมาณสองหมื่นขอรับ''แล้วเราเหลือทั้งหมดเท่าไหร่''ท่านแม่ทัพ.. ฝั่งเราเหลือทหารไม่ถึงสองหมื่นขอรับ'ทางด้านไป๋ลี่เซียนที่เฝ้ารอให้เวลาผ่านไปจนคนรอบข้างหลับแล้ว เธอได้แอบออกจากกระโจมตนเอง แล้วมุ่งหน้าไปที
ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 16.1 เจ้าทำอะไรอยู่ตรงนี้
ตอนที่ 16เจ้าทำอะไรอยู่ตรงนี้หญิงสาวใช้หางตามองหน้าเขา ก่อนจะหยิบผลไม้ในถาดขึ้นมากินอีกสองสามคำโดยไม่หันไปสนใจอะไรเขาอีก ผ่านไปครู่ใหญ่ที่หลงเยี่ยนนั่งมองหญิงสาวที่กำลังหยิบผลไม้มาทานด้วยใบหน้าบูดเบี้ยว "เฮ้อ~ พระชายาเป็นอะไรงั้นหรือ ข้าทำอะไรให้สตรีเช่นท่านไม่พอใจงั้นหรือ หืม~"“ในเมื่อท่านแม่ทัพไม่อยากกิน ข้าก็จะกินเองให้หมดเจ้าค่ะ”หลงเยี่ยนเบิกตามองเธออย่างไม่เข้าใจ เขากัดฟันแน่นพยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเอง ดวงตาคมกริบมองริมฝีปากของนางที่เอาแต่เคี้ยวผลไม้เหล่านั้นไม่หยุด ใบหน้าของนางแสดงออกชัดเจนว่าไม่ถูกใจ ไม่พอใจ หรือว่า.. ทั้งหมดนี้แปลว่านางกำลังงอนเขางั้นหรือ"ข้าขอโทษ.. เพียงแค่ข้าไม่ชินกับท่าทางออดอ้อนนั้นของเจ้านิดหน่อย อย่าโกรธเลยนะ.. นะ"ชายหนุ่มขยับไปใกล้นางอีกนิดจนร่างกายของทั้งสองนั้นใกล้ชิดกัน ก่อนจะใช้นิ้วจิ้มไปตามแขนเธอเล็กน้อยพร้อมกะพริบตาปริบ ๆ เป็นการออดอ้อน ลี่เซียนเบือนหน้ามามองเขาเล็กน้อยก่อนจะหันกลับไปหยิบเหล้าขึ้นมากระดกดื่มอึกหนึ่ง"ก็ได้.. แล้วตกลงท่านจะทานหรือไม่""ทานสิ.. ทาน ทาน ข้าต้องทานแน่นอน"ดวงตากลมหวานมองหน้าของแม่ทัพที่ใครต่างหวาดกลัวด้วยรอยยิ
ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 15.2 เจ้าทำอะไร
ตอนที่ 15.2 เจ้าทำอะไร“ผ่านมางั้นหรือ ท่านเดินผ่านกระโจมใหญ่ อ้อมกระโจมย่อยเกือบยี่สิบหลัง เดินลัดเลาะมาตามทางที่ไม่มีผู้คน ลัดเลาะลำธารเล็กเพื่อมาเดินผ่านคลังเสบียงงั้นหรือ”"ใช่! ข้าแค่เดินผ่านมาเท่านั้น เจ้าอย่าได้คิดมาก"เหล่ารองแม่ทัพที่อยู่ใกล้ ๆ มองหน้ากันก่อนจะเริ่ม ซุบซิบกันเบา ๆ แต่สำหรับพระชายาแล้ว ความอดทนของเธอเริ่มหมดลงไปทีละนิด“แม่ทัพของเราช่วงนี้แปลกไปนะ”“นั่นสิ ข้าไม่เคยเห็นท่านแม่ทัพสนใจเสบียงขนาดนี้มาก่อน”“หรือว่า.. ท่านแม่ทัพกำลังหลงเมีย”เสียงกระซิบกระซาบเต็มไปด้วยความขบขัน หลายคนเริ่มอมยิ้มเขินอาย แต่หารู้ไม่ว่าเสียงกระซิบนั้นหลงเยี่ยนได้ยินหมดแล้ว เขาหันขวับไปมองกลุ่มรองแม่ทัพที่ซุบซิบกัน“พวกเจ้าว่างกันมากสินะ”เสียงเย็นเยียบดังขึ้น ทำให้ทุกคนสะดุ้งเฮือกแล้วรีบยืดตัวตรงทันที“พวกเจ้ามีแรงมานินทาข้าแสดงว่ายังฝึกไม่หนักพอสินะ”“ไม่ใช่อย่างนั้นขอ..”“ดี! พรุ่งนี้เพิ่มการฝึกอีกสองชั่วยาม!”ยังไม่ทันที่ทหารผู้นั้นจะพูดจบ เขาก็เอ่ยออกไปเสียงเข้ม เรียกเสียงโอดครวญขึ้นทันที ไป๋ลี่เซียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ ยกมือขึ้นปิดปากนิด ๆ ก่อนจะเหลือบมองหลงเยี่ยนที่ยังคงต
ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 15.1 เจ้าทำอะไร
ตอนที่ 15เจ้าทำอะไรเธอมองใบหน้าชายที่นอนอยู่ด้านข้างก่อนจะพยายามขยับตัวออกจากอ้อมแขนของเขาให้เบาที่สุด แต่ยังไม่ทันได้ขยับมากกว่านั้น เรียวแขนแกร่งก็กระชับแน่นขึ้น พร้อมกับเสียงทุ้มต่ำที่ดังขึ้นข้างหู“เจ้าคิดจะหนีไปไหนงั้นหรือ”เสียงนั้นเต็มไปด้วยแววหยอกเย้าแต่ก็แฝงความจริงจัง ไป๋ลี่เซียนเม้มปากแน่นรู้สึกได้ถึงความร้อนที่แผ่ซ่านขึ้นมาถึงใบหน้า“ข้าไม่ได้จะหนี ข้าแค่..”“หืม”เขาลืมตาและดันตัวเองขึ้นมาจากเตียงนั้นเล็กน้อย จ้องมองเธอด้วยสายตาลึกล้ำที่ทำให้เธอพูดไม่ออกบรรยากาศในกระโจมเต็มไปด้วยความอึดอัดแต่ก็ปนความหวานล้ำ เธอรีบหันหน้าหนีแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัว ก่อนจะพูดกลบเกลื่อน“ข้าแค่.. ต้องออกไปดูเสบียงที่ปล้นมาได้เสียหน่อย”แต่ก่อนที่เธอจะได้ลุกขึ้น แขนคู่เดิมก็ดึงเธอกลับไปกอดไว้จนแน่นกว่าเดิม หลงเยี่ยนมองเธอด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป ก่อนจะกระซิบเบา ๆ“ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าหลบข้าไปง่าย ๆ หรอกนะพระชายา นอนต่อสักหน่อยเถอะ ข้าเพลียมากเลย”“ท่าน!”แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รีบลุกขึ้นมาหยิบเสื้อผ้าไปสวมลวก ๆ แล้วเดินออกไปด้านนอกอยู่ดีหลังจากเดินทางกลับมาถึงค่ายทหารแล้ว หญิงสาวก็กลับมาทำหน้
ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 14.2 แย่แล้วลี่เซียน!
ตอนที่ 14.2 แย่แล้วลี่เซียน!"อะ.. อะไรนะ"ลี่เซียนเบิกตากว้างมองเขาอย่างตกใจ"ถอดออกเดี๋ยวเจ้าจะเป็นไข้"หลงเยี่ยนกล่าวน้ำเสียงจริงจังพลางโยนผ้าห่มมาคลุมตัวเธอไว้ นางชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะรู้สึกถึงความหนาวที่แล่นเข้าสู่ร่างกายของตัวเองจริง ๆเธอเม้มปากก่อนจะตัดสินใจถอดเสื้อคลุมออกแล้วพันตัวเองด้วยผ้าห่มแทน ขณะที่กำลังดึงชายผ้าให้กระชับ หลงเยี่ยนก็เดินมานั่งลงข้าง ๆ สายตาคมมองสำรวจเธออย่างเงียบงัน"ทำไมเจ้าถึงดื้อด้านขนาดนี้กันนะ"เขาพึมพำเบา ๆ พลางยื่นมือไปเขี่ยปอยผมเปียกของเธอไปไว้ด้านหลังอย่างแผ่วเบา ร่างบางเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ภายในกระโจมมีเพียงแสงจากคบไฟริบหรี่ ดวงตาของหลงเยี่ยนสะท้อนแสงไฟนั้นเป็นประกายจาง ๆ เธอรับรู้ได้ถึงความอบอุ่นที่แผ่ออกมาจากตัวเขา แม้จะยังมีร่องรอยของความไม่พอใจอยู่บ้าง แต่ภายในนั้นมีความเป็นห่วงแฝงอยู่อย่างปิดไม่มิด และหากเธอไม่ทำอะไรสักอย่างในเวลานี้ คงเป็นเธอที่อึดอัดเป็นแน่"ห่วงข้าล่ะสิ"หญิงสาวพูดออกไปเบา ๆ พลางเบือนหน้าไปอีกทาง หลงเยี่ยนเลิกคิ้วมองเธอเล็กน้อยก่อนจะเอื้อมมือไปบีบจมูกเธอเบา ๆ"ข้าว่าเจ้ากำลังได้ใจเกินไปแล้วหรือไม่พระชายา"เสียงหัวเราะเบา
ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ ตอนที่ 14.1 แย่แล้วลี่เซียน!
ตอนที่ 14.1แย่แล้วลี่เซียน!หลังจากที่หานเจี้ยนเข้ามาควบคุมตัวของหัวหน้าโจรไว้ได้ ชายหนุ่มจึงรีบเข้าไปพยุงไป๋ลี่เซียนที่ยืนตัวสั่นจากการที่เกือบจะโดนโจรป่าทำร้าย เขาพยุงตัวเธอเอาไว้"พระชายาบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่"เสียงของเขาแสดงถึงความเป็นห่วงที่ไม่สามารถซ่อนเอาไว้แม้จะพยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด แต่การที่เห็นไป๋ลี่เซียนเกือบจะถูกฆ่ามันทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวไม่น้อย หญิงสาวรู้สึกได้เลยว่ามือของเขาที่ประคองเธอไว้นั้นมีอาการสั่นเล็กน้อย และถึงแม้ว่าเธอจะยังรู้สึกเจ็บที่แขนอยู่บ้าง แต่การที่แม่ทัพนั้นมาช่วยในเวลานี้ทำให้ใจของเธอรู้สึกอุ่นขึ้นเป็นเท่าตัว"ข้าไม่เป็นอะไร.. ขอบคุณท่านแม่ทัพที่มาช่วยเหลือได้ทันเวลา"ชายหนุ่มไม่ได้ตอบรับคำขอบคุณของเธอ เขาทำเพียงแค่มองเธอนิ่ง ๆ ก่อนจะหันไปมองที่กลุ่มโจรที่ถูกทหารของเขาจับมากองรวมกันไว้"หานเจี้ยนจัดการพวกมันให้หมด"เขาสั่งด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ดวงตาประกายโทสะออกมาอย่างไม่ปกปิด เมื่อองครักษ์หนุ่มลากพวกมันออกไปเขาจึงหันกลับมามองพระชายาอีกครั้ง"ครั้งหน้าเจ้าห้ามออกมาเสี่ยงแบบนี้อีก ไม่ว่าจะเพราะอะไรก็ตาม หากไม่ได้รับคำสั่งจากข้า ห้ามเคลื่อ
