MasukShare
บทที่ 979
Bab terkait
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 980
นักพรตเต๋าพยายามจะคว้าชายเสื้อของซูจิ่งสิง แต่ถูกฉู่เฟิงลากตัวไป“ไสหัวไป”ซูจิ่งสิงเตะนักพรตเต๋าด้วยความรังเกียจ คนแบบนี้อยากจะติดตามเขา ก็ต้องดูด้วยว่าคู่ควรหรือไม่“ท่านอ๋อง ข้าน้อยมีความสามารถมากมายจริง ๆ นะขอรับ”นักพรตเต๋ายังคงพยายามเกลี้ยกล่อมซูจิ่งสิง เพราะนี่เป็นโอกาสเดียวที่เขาจะรอดชีวิตไปได้ตามกฎหมายของเจดีย์หนิงกู่ หากส่งตัวให้ทางการ เขาก็จบเห่แล้ว“ตามข้ามา”ฉู่เฟิงยกตัวเขาขึ้นมาทันที ก้าวเท้ายาว ๆ เดินออกไปข้างนอก นักพรตเต๋ายังอยากจะพูดอะไรอีก แต่เสียงของเขาก็ถูกปิดไว้ ไม่เปิดโอกาสให้เขาได้อ้อนวอนใด ๆ อีก“ขอบคุณพวกเจ้า”หลังจากที่นักพรตเต๋าถูกพาตัวออกไปแล้ว โจวเซิงก็มองไปที่ทั้งสองคน “หากไม่ใช่เพราะพวกเจ้า เกรงว่าข้าคงไม่มีทางรู้ความจริงไปตลอดชีวิต”เขารู้สึกสงสัยเล็กน้อย “จริงสิ พวกเจ้าสืบจนรู้ว่าเป็นโจวเซ่อได้อย่างไร?”กู้หว่านเยว่หันไปมองซ่งเสวี่ย จากนั้นกางมือยักไหล่ “ก็เพื่อพี่หญิงซ่งอย่างไรเล่า ตอนนี้เจ้าอาศัยอยู่ที่สกุลโจว จะปล่อยให้พี่หญิงซ่งของข้าเดือดร้อนไปพร้อมกับเจ้าได้อย่างไร?”“ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้”โจวเซิงเข้าใจในทันที คาดว่าคงเป็นเพราะครั้งที
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 981
กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงมาถึงห้องโถงด้านหน้า ก็เล่าเรื่องนี้ให้ผู้อาวุโสสกุลโจวทั้งสองฟังเมื่อทั้งสองได้ยินว่าโจวเซิงโชคร้ายมาหลายปี เพียงเพราะโจวเซ่อซื้อตัวนักพรตเต๋ามาทำคุณไสยใส่เขา ต่างก็ตกตะลึง“สวรรค์เมตตา โชคดีที่ก่อนหน้านี้ได้เห็นธาตุแท้ของโจวเซ่อ”ฮูหยินผู้เฒ่าโจวนึกถึงโจวเซ่อคนชั่วผู้นี้ เกือบจะได้แต่งงานกับซ่งเสวี่ยเข้ามาอยู่ในบ้านของพวกเขา ก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ“ถ้าเขาได้เข้ามาอยู่ในบ้านเราจริง ๆ บ้านของเราคงจะถูกทำให้ปั่นป่วนวุ่นวายเป็นแน่”โจวเหล่าลูบเครา พยักหน้าเห็นด้วย “ก่อนหน้านี้สืบจนรู้ว่าเขาจงใจเข้าใกล้เสวี่ยเอ๋อร์ ก็เพื่อหวังทรัพย์สมบัติของพวกเราสกุลซ่ง เห็นได้ว่าคนผู้นี้มีเจตนาร้าย”เพียงแต่ไม่คิดว่าเขาจะลงมือทำร้ายพี่น้องร่วมสายเลือดได้อย่างโหดเหี้ยมเช่นนี้ ช่างร้ายกาจเกินไปแล้ว“นายท่านโจวรู้เรื่องนี้หรือยัง?”โจวเหล่าเอ่ยถาม ที่จริงแล้วเขากับนายท่านโจวมีศักดิ์เป็นญาติกัน ทั้งสองคนนับว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกันได้“ให้คนส่งข่าวกลับไปแล้ว เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น คาดว่านายท่านโจวคงไม่ปล่อยโจวเซ่อไปง่าย ๆ ”อย่างไรเสีย ซูจิ่งสิงก็จะไม่ยอมปล่อยให้งูพิษแบบนี้อย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 982
เพียงแต่ไม่คิดว่าจะได้ยินข่าวนี้จากปากของนางจิน “พวกท่านรู้ได้อย่างไร?”นางจินก็ไม่ได้ปิดบัง รวบรวมความกล้าแล้วเอ่ยขึ้น “วันนี้ข้าไปซื้อผักที่ตลาด แล้วเห็นคนมุงกันอยู่ที่มุมกองขยะริมถนน บอกว่ามีคนตายอยู่ตรงนั้น ข้าก็เลยเดินเข้าไปดู ตอนแรกก็แค่มองผ่าน ๆ แต่พอสังเกตดี ๆ กลับพบว่าเป็นน้องสะใภ้สี่...”นางรู้สึกสงสารเล็กน้อย“น้องสะใภ้สี่ตายอย่างอนาถมาก ไม่รู้ว่าป่วยเป็นโรคอะไร ทั่วทั้งร่างกายไม่มีส่วนไหนดี ๆ เลย ตอนที่ข้าไปถึง ยังมีแมลงวันตอมอยู่รอบตัวนาง...”ต่างเป็นลูกสะใภ้ของสกุลซูเหมือนกัน แม้ว่าก่อนหน้านี้พวกเขาจะไม่ถูกกัน แต่ตอนนี้เห็นนางหลิวต้องมาพบจุดจบเช่นนี้ นางจินก็รู้สึกเศร้าใจซูเช่อตบบ่าปลอบใจนางจิน “หลังจากที่แม่ของข้ารู้ว่าคนคนนั้นคืออาสะใภ้สี่ ก็รีบกลับมาหาข้า พวกเราสองคนไปซื้อเสื่อฟางม้วนหนึ่ง ซื้อที่ดินฝังศพอีกที่หนึ่ง แล้วพานางไปฝังเรียบร้อยแล้ว ถือว่าได้ให้นางได้ตายอย่างสงบสุข”กู้หว่านเยว่พยักหน้า มองซูเช่อด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อก่อนคนผู้นี้ขี้ขลาดตาขาว ท่านพ่อบอกให้เขาทำอย่างไร เขาก็ทำตามนั้น ไม่กล้าขัดคำสั่งคิดไม่ถึงเลยว่าหลังจากที่เขาจากท่านพ่อ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 983
“พวกท่านอยากรับเลี้ยงตัวตัวจริง ๆ หรือ?”กู้หว่านเยว่รับปากนางหลิวไว้ว่าจะดูแลเด็กคนนี้ ย่อมต้องถามให้แน่ชัดว่านางจะไปอยู่ที่ไหน“ข้าและท่านแม่ของข้าคำนวณดูแล้ว ตอนนี้ข้าทำงานเป็นผู้ดูแลของศูนย์พักพิง เดือนหนึ่งก็ได้เงินหนึ่งตำลึง ท่านแม่ของข้าก็พอมีรายได้บ้าง พวกเราสองคนเลี้ยงดูเด็กคนหนึ่งย่อมไม่มีปัญหา”ซูเช่อถอนหายใจ“คนของสกุลซูที่เหลืออยู่มีไม่มากแล้ว อย่างไรเสียนี่ก็เป็นสายเลือดของพวกเราสกุลซู”เขามองทั้งสองคนด้วยความลำบากใจ “ข้ารู้ว่าบ้านสี่เคยทำเรื่องที่ไม่ดีกับพวกเจ้ามากมาย การมารบกวนพวกเจ้า จริง ๆ แล้วเป็นความผิดของข้าและท่านแม่ของข้า...เพียงแต่เราสองคนก็ไม่มีทางเลือก”ดูก็รู้ว่าพวกเขาแม่ลูกสองคนปรึกษากันอยู่นาน จนกระทั่งจนตรอกจริง ๆ ถึงได้มาหาพวกเขานางจินพูดตะกุกตะกัก “ชะ ใช่แล้ว เด็กคนนี้อายุแค่ห้าขวบ อยู่ข้างนอกนานเท่าไร ก็ยิ่งอันตรายมากเท่านั้น หากสามารถหาตัวนางเจอได้เร็วก็ยิ่งดี”“เด็กคนนี้อยู่ที่จวนของข้า”ในตอนนี้กู้หว่านเยว่มั่นใจแล้วว่า แม่ลูกสองคนนี้อยากรับเลี้ยงตัวตัวจริง ๆ นางคิดอย่างถี่ถ้วนแล้ว หากตัวตัวสามารถไปอยู่กับพวกเขาสองคนได้ อันที่จริงก็ดีกว่า
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 984
นางจินรีบโน้มตัว แล้วกอดตัวตัวเอาไว้ในอ้อมแขน“เด็กดี ไม่ได้เจอกันนานขนาดนี้ เจ้ายังจำป้าได้ด้วยหรือ? ดูสิ นี่คืออะไร ลูกกวาดน้ำตาลที่เจ้าชอบกินที่สุด”นางจินพกลูกกวาดน้ำตาลติดตัวมาด้วย จึงยื่นให้ตัวตัวหนึ่งเม็ด ดวงตาของตัวตัวเป็นประกายทันที รีบรับลูกกวาดน้ำตาลมา แล้วใส่เข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย“หวานหรือไม่?”“หวาน หวานมาก” ตัวตัวเอ่ยถามอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ “ท่านป้า ท่านแม่ของข้าเล่า?”“แม่ของเจ้า...” นางจินไม่รู้จะพูดอะไรดี นางไม่อาจเล่าสภาพอันน่าเวทนาก่อนตายของนางหลิวออกมาได้ จึงได้แต่ลูบศีรษะตัวตัวเบา ๆ “ท่านแม่ของเจ้าไปอยู่ที่ไกลแสนไกล แต่เจ้าไม่ต้องห่วง สักวันนางต้องกลับมาแน่ ๆ ก่อนหน้านั้น เจ้าต้องรีบโตไว ๆ นะ ดีหรือไม่?”“เจ้าค่ะ”ขอบตาของตัวตัวแดงก่ำ จริง ๆ แล้วนางเข้าใจทุกอย่างดีนางจินจับมือของตัวตัวไว้ ลุกขึ้นยืนแล้วกล่าวกับกู้หว่านเยว่ “พระชายา ขอบคุณท่านมาก”นางถอนหายใจ “เลี้ยงดูเด็กคนนี้ให้เติบใหญ่ ความบาดหมางของคนรุ่นก่อนก็ควรจะจบลงเสียที”นี่ก็เป็นเหตุผลที่กู้หว่านเยว่มอบตัวตัวให้พวกเขาเลี้ยงดู“ต่อไปถ้ามีเรื่องลำบากอะไรก็มาหาข้าได้”แน่นอนว่าตราบใดที่อยู่ในขอ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 985
“จริงสิ แดดดีขนาดนี้ อุ้มจ้านจ้านออกมาเล่นข้างนอกกันเถิด” นางหยางคิดจะกลับไปอุ้มหลานชายออกมาอาบแดด“ท่านแม่ ข้าไปกับท่านด้วย”กู้หว่านเยว่ก็คิดถึงลูกเช่นกัน ช่วงนี้ค่อนข้างยุ่ง มีเพียงตอนกลางคืนเข้านอนเท่านั้นถึงจะได้นอนกับลูก โชคดีที่จ้านจ้านเป็นเด็กดี ไม่ร้องไห้งอแงเลยแม่สามีและลูกสะใภ้ทั้งสองเดินไปยังสวนหลังเรือน ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของแม่นม“ใครก็ได้ คุณชายน้อยถูกคนลักพาตัวไปแล้ว!”“เจ้าบอกว่าจ้านจ้านถูกลักพาตัวไปแล้วหรือ?”กู้หว่านเยว่สีหน้าเปลี่ยนทันที ซูจิ่งสิงที่อยู่ข้าง ๆ ก็พุ่งตัวออกไป“ท่านอ๋อง พระชายา พวกท่านมาพอดี เมื่อครู่นี้มีคนชุดดำสองคนบุกเข้ามา แล้วลักพาตัวคุณชายน้อยไปเจ้าค่ะ”แม่นมร้องไห้วิ่งออกมาเห็นคนทั้งสอง ราวกับเห็นผู้ช่วยชีวิตกู้หว่านเยว่รีบวิ่งเข้าไปในห้อง เห็นเพียงเปลเด็กที่ว่างเปล่านางหยางเกือบจะเป็นลม ร้องไห้ออกมาทันที“หลานชายผู้น่าสงสารของข้า ใครกันที่ใจร้ายลงมือกับเด็กตัวเล็ก ๆ เช่นนี้?”นางดึงซูจิ่งสิงไว้“จิ่งสิง ตอนนี้จะทำอย่างไรดี จะไปตามหาลูกที่ไหน ลูกจะเป็นอะไรหรือไม่?”คนที่สามารถบุกมาลักพาตัวเด็กไปได้ ต้องเป็นศัตรูอย่าง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 986
ก็ไม่น่าแปลกใจนัก หากพวกเขาไม่มีวิชาตัวเบาที่สูงส่ง ก็คงไม่สามารถลักพาตัวคนออกไปจากสายตาขององครักษ์จันทราได้“ตกลง”ซูจิ่งสิงแทบจะใช้ความเร็วสูงสุดของตัวเอง พุ่งตัวไล่ตามไป“จุดแดงหยุดแล้ว”กู้หว่านเยว่รู้สึกสงสัยเล็กน้อย ตามหลักแล้ว พวกเขาน่าจะเร่งเดินทางให้เร็วที่สุด ไม่น่าจะหยุดพักในเวลานี้แต่แผนที่แสดงให้เห็นชัดเจนว่า พวกเขาหยุดอยู่ข้างหน้าไม่ไกลจริง ๆ ทั้งสองคนรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ก็เห็นชาวนาสองคนวิ่งมาจากฝั่งตรงข้าม“คุณชาย พวกท่านทั้งสองอย่าเพิ่งเข้าไปเลย ในป่าข้างหน้านั่นอันตรายนะ”ชาวนาทั้งสองคนตกใจจนหน้าซีดเผือด เห็นได้ชัดว่าเจอเรื่องที่น่ากลัวมา“เกิดอะไรขึ้น?”กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสบตากัน ทั้งสองรู้สึกกังวลเล็กน้อย กลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกับลูก“ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หมูป่าที่อยู่ในป่าเกิดคลั่งขึ้นมา จู่ ๆ ก็วิ่งออกมาหมดเลย แล้วก็รุมล้อมคนชุดดำสองคนนั้นไว้”ชาวนาเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก“คนชุดดำสองคนนั้นไปขุดสุสานบรรพบุรุษของหมูป่าหรือไร? ข้ามีชีวิตอยู่มานานขนาดนี้ ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลยจริง ๆ ”“ใช่แล้ว หมูป่าหลายสิบตัววิ่งออกมาหมด ภาพนั้นน่ากลัวมากจร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 987
“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว”“อาว้าว!” ดวงตาของเสี่ยวจ้านจ้านเป็นประกาย ไม่มีความกลัวเลยแม้แต่น้อย“สมควรตาย ทั้งหมดเป็นเพราะหมูป่าพวกนี้ ไม่เช่นนั้นเราคงไปกันตั้งนานแล้ว”คนชุดดำด่าทอ ในวินาทีที่สบตากับซูจิ่งสิง เขามีลางสังหรณ์ว่าตัวเองจบสิ้นแล้ว“เหตุใดที่นี่ถึงมีหมูป่าเยอะขนาดนี้?”กู้หว่านเยว่พูดจบ หมูป่าเหล่านั้นก็ไม่ได้ทำร้ายพวกเขา พวกมันหันหลังกลับ แล้ววิ่งพรวดพราดเข้าไปในป่า พื้นดินสะเทือน หลังจากนั้นก็หายไปจนหมดหมูป่าเหล่านี้คงไม่ได้มาปกป้องเสี่ยวจ้านจ้านหรอกนะ?กู้หว่านเยว่เกิดความคิดหนึ่งขึ้นในใจ เงยหน้ามองไปยังคนชุดดำสองคนนั้น แววตาเย็นชาจนน่ากลัว“จับพวกเขาสองคนเอาไว้”กล้ามาลักพาตัวลูกชายของนาง นางไม่มีทางปล่อยไปง่าย ๆ แน่“ไม่ต้องห่วง”ซูจิ่งสิงพูดขึ้นประโยคหนึ่ง พลางชักกระบี่อาทิตย์คำรามออกมา จากนั้นก็พุ่งตัวเข้าไปต่อสู้กับทั้งสองคนทันทีคนชุดดำสองคนนี้ก็มีพรรคพวกเช่นกัน พวกเขาผิวปากส่งสัญญาณ ไม่นานนัก ก็มีคนชุดดำอีกสิบกว่าคนมาจากทุกสารทิศน่าเสียดายที่พวกเขาต่างประเมินซูจิ่งสิงต่ำไป โดยเฉพาะในตอนนี้ที่เขาโกรธมาก“รนหาที่ตาย!”เขาโมโหอย่างยิ่ง ทุกท่วงท่าล้วนหมายเ
Bab terbaru
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1468
ข้าเป็นคนไร้ชื่อเสียงย่อมไม่กลัว แต่ต่อไปจวนแม่ทัพของพวกเจ้ายังจะมีหน้าอยู่ในซุ่ยโจวอีกหรือ”ระหว่างที่พูด แม่นางตั่วเดินไปใต้ต้นไม้อีกครั้ง แล้วกอดเฉิงซินที่ถูกมัดแขวนไว้“คุณชายน้อย ท่านหลอกบ่าวให้หลงเชื่อสนิทใจ ท่านบอกว่าจะพาบ่าวไปอยู่อย่างสุขสบาย บ่าวจึงได้ทิ้งผัวที่บ้านตามท่านมา แต่สุดท้าย ทุกคนในบ้านท่านกลับรังแกบ่าว ฮือฮือฮือ...”อย่าเห็นว่าแม่นางตั่วแต่งงานแล้ว กลับหน้าตาเย้ายวน ทั่วทั้งตัวมีจริตจะก้านแผ่ซ่านออกมาสวมกระโปรงเกาะอกรัดเอวตัวยาว ภายนอกมีเสื้อคลุมสีชมพูสวมทับ หน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลง ทำให้เฉิงซินมองดูจนไม่อาจละสายตา“เฉิงเหลียน เจ้า เจ้าตะโกนโหวกเหวกใส่คนของข้า หากจะวางอำนาจก็กลับไปที่ค่ายทหารของเจ้า อย่ามาวางอำนาจให้ข้าดู”เฉินซินเห็นแม่นางตั่วถูกรังแกไม่ได้ จึงรีบตะโกนใส่เฉิงเหลียน“เจ้านี่มันกู่ไม่กลับแล้วจริงๆ ท่านแม่หมดสติเพราะโกรธเจ้าเรื่องหญิงคนนี้ แต่เจ้ากลับปกป้องนางหรือ”ทำไมถึงได้มีคนที่โง่ขนาดนี้?เฉิงเหลียนกำหมัดแน่นช่างเป็นลูกชายที่แน่จริง ทำให้พ่อแม่ลำเอียงรักแต่เขา“ก็เพราะท่านแม่โกรธข้าจนหมดสตินะสิ หากข้าไล่ให้นางไป ท่านแม่ไม่หมดสติเส
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1467
เมื่อหมอหลายคนได้ยินว่ากู้หว่านเยว่มาตรวจอาการของเฉิงฮูหยิน ทำให้โล่งอกทันทีรีบแจ้งข้อสรุปในการตรวจอาการให้กู้หว่านเยว่ส่วนข้อสรุปนั้นก็คือ...เอ่อ ไม่มีข้อสรุปกู้หว่านเยว่เองก็เป็นหมอเมื่อเห็นท่าทางเหงื่อแตกพลั่กของทุกคน นางก็เข้าใจทันทีพวกเขาไม่มีวิธีแต่ก็กลัวเฉิงทั่วลงโทษดูท่าอาการของเฉิงฮูหยินค่อนข้างอันตรายกู้หว่านเยว่มาถึงข้างเตียง แล้วเริ่มตรวจชีพจรให้เฉิงฮูหยิน ดูจากการเต้นของชีพจร นางวินิจฉัยว่าอาการหมดสติของเฉิงฮูหยินมีสาเหตุมาจากหัวใจแต่ความจริงจะใช่หรือไม่ คงต้องตรวจให้ลึกลงไปอีกขั้นกู้หว่านเยว่ลุกขึ้นแล้วให้เฉิงทั่วกับหมอหลายคนออกไป ส่วนนางอยู่ในห้องแล้วพาเฉิงฮูหยินเข้าไปตรวจในมิติหลังจากตรวจดู กู้หว่านเยว่แน่ใจว่าเฉิงฮูหยินมีปัญหาหัวใจแต่กำเนิดโชคดี ที่เรื่องนี้ยังไม่ถือว่าร้ายแรงมากนักหมอหลายคนสลับกันรักษา แม้จะไม่ทำให้เฉิงฮูหยินฟื้นขึ้นมา แต่อย่างไรก็ทำให้อาการของนางทรงตัวกู้หว่านเยว่พาเฉิงฮูหยินออกมาจากมิติ แล้วให้ซูจิ่งสิงปล่อยพวกเขาเข้ามา“พระชายา ฮูหยินของข้าเป็นอย่างไรบ้าง?”“แม่ข้าจะฟื้นขึ้นมาอีกหรือไม่?”เฉิงทั่วกับเฉิงเหลียนเข้ามาถึ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1466
ไฟแห่งความอยากรู้อยากเห็นในใจของผู้ชมอย่างนาง ลุกโชนโชติช่วงตกลงเจ้าเฉิงซินพาสตรีแบบใดกลับมา ถึงได้ทำให้เฉิงฮูหยินโกรธจนหมดสติไป อีกทั้งแม่ทัพเฉิงยังด่าทอต่อว่าได้น่าเกลียดเช่นนี้หลังจากหันมองดูภายในเรือนหนึ่งรอบ เหมือนจะไม่เห็นสตรีผู้นั้น“ท่านพี่ พวกเขาเอาสตรีนางนั้นไปไว้ที่ใดหรือ?”กู้หว่านเยว่แอบกระซิบข้างหูซูจิ่งสิง อีกฝ่ายส่ายหน้าอย่างระอาเรื่องอย่างนี้ เขาจะสนใจได้อย่างไร?“ไปเถอะ เข้าไปดูข้างในก่อน”ช่วยคนสำคัญกว่า กู้หว่านเยว่ตามเฉิงทั่วเข้าไปในห้องขณะนี้ภายในห้องมีหมออีกสามคนกำลังรักษา หมอคนหนึ่งตรวจชีพจรให้เฉิงฮูหยินอยู่ข้างเตียง ส่วนหมออีกสองคนยืนสีหน้าร้อนใจอยู่ด้านหลัง“เป็นอย่างไร?”หมอคนหนึ่งแอบกระซิบถามหมอที่ตรวจชีพจรส่ายหน้าเบาๆ“นี่จะทำเช่นไรดี หากรักษาเฉิงฮูหยินไม่ได้ ด้วยนิสัยของท่านแม่ทัพ คงได้กุดหัวพวกเราจนหลุดแน่”หนึ่งในหมอเอ่ยถามด้วยสีหน้าร้อนรน ทุกคนรู้ถึงความสำคัญของเฉิงฮูหยินสำหรับเฉิงทั่ว“พวกเจ้าถามข้า ข้าเองก็ไม่รู้”“หมอโจว ที่นี่ทักษะวิชาแพทย์ของท่านสูงกว่าใคร ประสบการณ์โชกโชน ท่านลองดูสิว่าอาการของฮูหยินควรทำอย่างไร?”หมอสองคนมองด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1465
เฉิงทั่วเป็นคนที่เย่อหยิ่งมากพอเจอหน้ากันก็ทำความเคารพอย่างเป็นทางการ พอเห็นได้ว่าเรื่องร้ายแรงเพียงใดกู้หว่านเยว่นึกถึงรองแม่ทัพที่เข้ามาอย่างเร่งรีบ แล้วเชิญเฉิงทั่วออกไปหรือว่าผ่านไปหนึ่งคืนแล้ว เฉิงฮูหยินยังไม่ฟื้นอีก?“เจ้าลุกขึ้นมาก่อน”“ข้าน้อยไม่ลุก นอกจากพระชายาจะรับปาก”เฉิงทั่วทำหน้าดื้อดึง เมื่อมองให้ละเอียดขอบตาของเขาแดง“เอาละ เจ้านำทางไปเถอะ แล้วบอกมาด้วยว่าตกลงเกิดอะไรขึ้นกันแน่”กู้หว่านเยว่ไม่มีทางเลือก ดูท่าคงกลับไปนอนต่อไม่ได้แล้วเฉิงทั่วถึงได้เช็ดน้ำตา แล้วลุกขึ้นจากพื้น อย่าว่าไป ท่าทางเช่นนั้นน่าสงสารเหลือเกินตาเฒ่าผู้นี้คงเป็นห่วงภรรยาของเขาจริงๆ“เมื่อคืนตั้งแต่ฮูหยินหมดสติไป ก็ไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลย นอนอยู่บนเตียงไม่รู้เรื่องรู้ราว ไม่ว่าหมอจะใช้วิธีใด ก็ไม่ได้ผลทั้งสิ้น”เฉิงทั่วพูดไปด้วย ขอบตาพลันแดงไปด้วยเขากับเฉิงฮูหยินแต่งงานกันตั้งแต่หนุ่มสาว ประคับประคองกันมาตลอดในอดีตยามออกศึกที่ชายแดน เฉิงฮูหยินติดตามเขาไปด้วย ต่อมาย้ายมารักษาการที่ซุ่ยโจว เฉิงฮูหยินก็ตามมาอีกคลอดบุตธิดาให้เขาสองคน ทั้งสองคนรักใคร่กันมากถ้าเฉิงฮูหยินเกิดเรื่องอะไ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1464
คาดว่าน่าจะเป็นศัตรูของสกุลอวิ๋น เห็นอวิ๋นมู่พ่อลูกไม่กลับมานานจึงสบจังหวะหาช่องว่าง เล่นงานสกุลอวิ๋นในเมื่อเป็นเช่นนี้ อวิ๋นมู่ไม่กลับไปคงไม่ได้แล้วซูจิ่งสิงได้ยินดังนั้นจึงเอ่ยขึ้น “ข้าส่งคนไปคุ้มกันเจ้า”ตอนนี้สกุลอวิ๋นกับพวกเขาเจดีย์หนิงกู่ถือว่าร่วมงานกัน แม้เรื่องนี้จะเป็นความลับ แต่ยากจะรับประกันว่าไม่แพร่งพรายออกไปเกิดคนในราชสำนักรู้เข้า ความปลอดภัยของอวิ๋นมู่ก็เป็นอีกปัญหาหนึ่ง“ขอบคุณท่านอ๋อง”อวิ๋นมู่มองซูจิ่งสิงอย่างแปลกใจ ทำให้อีกฝ่ายเอ่ยเสียงเรียบ“อย่าเข้าใจผิด ข้าไม่ได้เป็นห่วงเจ้า”เพราะกู้หว่านเยว่ บรรยากาศระหว่างทั้งสองมักจะแปลกประหลาด ตั้งแต่พบกันครั้งแรกก็ไม่ถูกกันแล้วอวิ๋นมู่ยิ้มเจื่อน “ท่านอ๋องวางใจได้ ข้าไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองแต่ว่า ความหวังดีของท่านอ๋องข้าน้อยขอน้อมรับ และตื้นตันเหลือเกิน”การเดินทางไปเมืองหลวงในครั้งนี้มีอันตราย เขาจึงไม่ปฏิเสธ“เจ้าจะออกเดินทางเมื่อใด?”กู้หว่านเยว่รีบสอบถาม“คืนนี้มากล่าวลาท่านอ๋องและพระชายา พรุ่งนี้เมื่อฟ้าสางจะออกเดินทางทันที”“เวลาเร่งรีบขนาดนี้เชียว”กู้หว่านเยว่รีบถาม“พรุ่งนี้ท่านอย่าเพิ่งรีบไป
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1463
ขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกัน รองแม่ทัพวิ่งเข้ามาอย่างร้อนรน แล้วหันมองเฉิงทั่วแวบหนึ่ง“ท่านแม่ทัพ แย่แล้ว ฮูหยินหมดสติไปแล้วขอรับ”เฉิงทั่วหน้าถอดสี “อะไรนะ?”เขารีบลุกขึ้นยืนขึ้น ไม่มีเวลาสนใจกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงที่ยังอยู่ตรงนี้ แล้วรีบสอบถาม “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”“คุณชายน้อยกลับมาแล้ว ไม่เพียงกลับมา ยังพาอีกคน...”รองแม่ทัพกระดากปากที่จะเอ่ย จึงได้แต่ส่งสายตาให้อีกฝ่าย“ท่านแม่ทัพ ท่านกลับไปดูเองเถอะขอรับ”เฉิงทั่วไม่มีแก่ใจจะกินอาหาร จึงลุกขึ้นขอตัว “ท่านอ๋อง พระชายา โปรดให้ข้าไปดูฮูหยินสักครู่ได้หรือไม่”“ไปเถอะ”ซูจิ่งสิงโบกมือ“ขอบคุณท่านอ๋อง” เฉิงทั่วรีบวิ่งออกไปทันทีหนานหยางอ๋องมองแผ่นหลังที่ร้อนใจของเขา แล้วรู้สึกเศร้าเล็กน้อยหากพระชายาของเขายังอยู่คงดีไม่น้อย เขากับเหล่าเฉิงแข่งกันมาค่อนชีวิต มีเพียงเรื่องนี้เรื่องเดียว ที่เขาแพ้มาตลอด“เกิดอะไรขึ้น?” กู้หว่านเยว่กระซิบถามชิงเหลียนชิงเหลียนเอ่ยเสียงต่ำ “คุณชายใหญ่สกุลเฉิงพาสตรีคนหนึ่งกลับมาด้วย เหมือนจะเป็นหญิงที่แต่งงานแล้ว”เจ้าหมอนี่กู้หว่านเยว่เกือบสำลักข้าวมิน่าเฉิงฮูหยินถึงได้เป็นลม เจ้าเฉิงซินเม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1462
มิน่าท่านอ๋องถึงยอมสวามิภักดิ์ต่อพวกเขา ทั้งสองคนไม่ธรรมดาจริงๆ มองเพียงปราดเดียวก็รู้ว่าไม่ใช่คนธรรมดา“พวกเราเองก็มาถึงเมืองซุ่ยโจว และได้พบท่านอ๋องกับพระชายาแล้ว เดี๋ยวส่งจดหมายไปแจ้งท่านอ๋องหน่อยเถอะ ท่านจะได้วางใจ”จู้หวยกล่าวเตือนอย่างใส่ใจครั้งนี้ก่อนออกเดินทาง ท่านอ๋องกำชับเขาแล้วว่า ต้องดูแลเนี่ยชิงหลานให้ดีในเมื่อเนี่ยชิงหลานเป็นคู่หมั้นของเขา เขาย่อมดูแลเอาใจใส่มาก“รู้แล้ว รู้แล้ว เจ้าอย่าเอาแต่บ่นข้า อีกเดี๋ยวตอนเขียนจดหมายข้าจะเป็นคนพูดส่วนเจ้าเป็นคนเขียน ขี่ม้ามาทั้งวัน เมื่อยมือจะแย่แล้ว”จู้หวยยิ้มพร้อมพยักหน้า“เรื่องนี้ไม่ยาก ขอเพียงเจ้าไม่รังเกียจที่ตัวหนังสือข้าน่าเกลียดก็พอ”เนี่ยชิงหลานขบขันเขาจนหัวเราะเสียงดังทันที“ตัวหนังสือของเจ้าน่าเกลียดมาก แต่ไม่เป็นไร วรยุทธ์ของเจ้าสูงส่ง พวกเจ้าที่เป็นทหารแม้จะไม่ใช่คนเถื่อน แต่ต้องรู้จักเขียนอ่านไว้บ้าง ถึงจะรู้เขารู้เรารบอย่างไรก็ไม่แพ้ ทว่าเรื่องการเขียนหนังสือไม่จำเป็นต้องพิถีพิถันมากนัก แค่ดูได้ก็พอ”นางพูดอย่างจริงจัง จนจู้หวยเองก็หัวเราะตามนางไปด้วย ในแววตามีแต่ความเอ็นดู“ท่านหญิงพูดถูก”แม้ทั้งสองค
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1461
หลังหนังสือยอมจำนนออกมาแล้ว เนี่ยชิงหลานก็นำกองทัพเหอตง มาเสริมทัพกู้หว่านเยว่“เขตเหอตงของข้าไม่มีสิ่งใดเลย มีเพียงถ่านหินและเงินทองมากมาย พี่ใหญ่จึงนำไปแลกเสบียงหนึ่งชุด ส่งข้ามาช่วยเหลือพวกท่าน”กู้หว่านเยว่ไม่ได้พบเนี่ยชิงหลานมาสักพักใหญ่ๆ แล้วตอนนี้เมื่อทั้งสองได้พบกัน นางดีใจมาก“เจ้าตัวสูงขึ้นแล้ว”กู้หว่านเยว่ลูบหัวเนี่ยชิงหลาน ทำให้อีกฝ่ายยิ้มอย่างเขินอาย“ไม่เพียงตัวสูงขึ้น ข้ายังหมั้นหมายแล้วด้วย”นี่เป็นข่าวที่อยู่เหนือความคาดหมายเมื่อเห็นพวกเขาหลายคนเดินทางเหน็ดเหนื่อย กู้หว่านเยว่รีบเชิญพวกเขาเข้าจวน เมื่อถึงห้องรับแขกจึงจับมือเนี่ยชิงหลานไว้ แล้วสอบถามอย่างละเอียด“เหตุใดจึงรวดเร็วเช่นนี้ เจ้าหมั้นกับผู้ใดหรือ?”“หมั้นกับแม่ทัพในค่ายของท่านพี่ นามว่าจู้หวย”ไม่ใช่เฉิงเซวียนหรอกหรือ ข่าวนี้ทำให้พวกกู้หว่านเยว่ยิ่งแปลกใจแต่เมื่อนึกดูอย่างละเอียด เฉิงเซวียนกับเนี่ยชิงหลานใช่ว่าจะเหมาะสมกันแม้ทั้งสองจะสนิทสนมกันตั้งแต่เด็ก ทว่าทัศนคติไม่ตรงกันบวกกับก่อนหน้านี้เพราะหญิงอื่น เฉิงเซวียนเข้าใจเนี่ยชิงหลานผิดหลายครั้งเนี่ยชิงหลานรู้ว่ากู้หว่านเยว่คิดอะไร จึ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1460
ตกลงปีนั้นรัชทายาทตายเยี่ยงไรกันแน่?เขารู้ดียิ่งกว่าผู้ใดหากไม่ใช่รัชทายาทและพระชายารัชทายาทตายไป ไฉนเลยเขาจะได้นั่งตำแหน่งฮ่องเต้?ทว่าบัดนี้ เขาคิดว่าตำแหน่งฮ่องเต้กำลังตกอยู่ในอันตราย“ไป จับคนสกุลหลี่เข้าคุกใหญ่!”มู่หรงถิงไม่ฟังคำชี้แนะจากนั้นยามทุกคนมายังสกุลหลี่ กลับพบว่าสกุลหลี่มีเพียงความว่างเปล่า เหลือบ่าวรับใช้ที่ไม่เกี่ยวข้องอยู่สองสามคนกำลังใช้วิธีพรางตา“ภายในหอบรรพบุรุษสกุลหลี่ พบเส้นทางสายหนึ่ง...”องครักษ์ไปจับคนตัวสั่นเทานี่คือเคราะห์ซ้ำกรรมซัดเดิมทีมู่หรงถิงก็โมโหอยู่แล้ว ต้องการใครสักคนเพื่อบันดาลโทสะ คิดไม่ถึงเลยว่าจะหาตัวคนรองรับอารมณ์ไม่พบ ยังถูกเขาจับได้ว่าคนของสกุลหลี่หนีไปแล้วเขาพลิกโต๊ะ กระทืบองครักษ์ไปจับตัวคนจนตาย“ฝ่าบาท” ตอนฮองเฮามา ภายในตำหนักวุ่นวายไปหมด แม้แต่นางกำลังก็ถูกมู่หรงถิงบีบคอตายไปสองคนฮองเฮาอดทนต่อความขยะแขยง สั่งให้คนลากศพไปจัดการ“เจ้ามาแล้ว”ตอนมู่หรงถิงอยู่เพียงลำพังจะบันดาลโทสะเยี่ยงไรก็ย่อมได้ แต่เขากลัวทำให้ฮองเฮาตกใจ“เพคะ ฝ่าบาท หม่อมฉันได้ยินเรื่องของอัครมหาเสนาบดีหลี่แล้ว”ฮองเฮาก้าวเท้าเบาๆ มาหยุดต่อหน้ามู
