LOGINShare
บทที่ 737
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 738
เมื่อเขาได้ยินเสียง จึงเงยหน้าขึ้นมอง ทำเอาหญิงสาวที่หลงใหลพากันกรีดร้อง“หล่อมาก ๆ นี่คุณชายบ้านไหนกัน หล่อเกินไปแล้ว”กู้หว่านเยว่กระตุกมุมปาก “ชีวิตในเมืองอวี้สุขสบายขึ้น ทุกคนก็ว่างงานกันแล้ว”มีเวลามามองชายหนุ่มรูปงามชิงเหลียนเฝ้าอยู่หน้าประตู เห็นหญิงสาวพวกนั้นพากันชมอวิ๋นมู่ และอวิ๋นมู่ก็เป็นคนขี้อาย หน้าแดงไปหมดแล้ว นางจึงปิดประตูเบา ๆ “ขอบคุณมาก”อวิ๋นมู่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกหญิงสาวเหล่านี้คลั่งไคล้เกินไป เขาไม่รู้ว่าจะรับมืออย่างไรจริง ๆ “ไม่เป็นไร”ชิงเหลียนตอบรับเบา ๆ รู้สึกดีใจเล็กน้อย แค่ได้คุยกับคุณชายอวิ๋นสักประโยค นางก็มีความสุขแล้ว“กุ้งเมามาแล้ว กุ้งเมามาแล้ว!”ซูจิ่นเอ๋อร์ยกกุ้งเมาขึ้นมาชั้นบนอย่างมีความสุข ยิ้มแย้มแจ่มใส“กุ้งเมานี่ข้าลองทำมาหลายรอบแล้ว พี่สะใภ้ใหญ่ลองชิมดูสิว่าใช่รสชาติในความทรงจำของท่านหรือไม่”ซูจิ่นเอ๋อร์วางกุ้งเมาไว้ตรงหน้ากู้หว่านเยว่ก่อนอืม ดูออกเลยว่าใครสำคัญที่สุดในครอบครัว“ได้กลิ่นหอมแล้ว”ซูจิ่นเอ๋อร์ลงมือทำอาหารเอง กู้หว่านเยว่ก็ต้องให้เกียรติ คีบกุ้งเมาตัวหนึ่งมาใส่ไว้ในจานเวลานี้ ฉู่เฟิงก็รีบเข้ามา แล้วกระซิบบ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 739
สายตาที่ชั่วร้ายนั้น เห็นแล้วรู้สึกใจหายวาบ“ลุงใหญ่ ท่านบ้าไปแล้วหรือ พวกข้าไม่ได้ล่วงเกินท่านเสียหน่อย”ซูจิ่นเอ๋อร์โกรธมากจริง ๆซูจิ่งสิงขี้เกียจจะพูดคุยไร้สาระกับเขา จึงให้ฉู่เฟิงค้นตัวเขาเสียเลย“นายท่าน พบผงหนึ่งซองในตัวเขา น่าจะเป็นยาพิษที่เขาใช้”ฉู่เฟิงส่งผงยาให้ซูจิ่งสิง กู้หว่านเยว่รับมาดม“ยาพิษกระเรียนแดง”ยาพิษที่มีความเป็นพิษสูงทุกคนคุ้นเคยกับพิษนี้ แค่ดื่มเพียงเล็กน้อย ก็สามารถตายได้ในทันที“ยาพิษกระเรียนแดง?” ท่านบ้าไปแล้วหรือ? ท่านอยากให้พวกข้าตายจริง ๆ จิตใจของท่านไม่ชั่วร้ายเกินไปหน่อยหรือ ถึงยังไงพวกเราก็เคยเป็นครอบครัวเดียวกัน”ซูจิ่นเอ๋อร์ซักถามอย่างไม่อยากจะเชื่อยังคิดว่าเป็นพวกยาระบาย ผลปรากฏว่าเป็นยาพิษซ้ำยังเป็นยาพิษที่มีความเป็นพิษสูงอีกด้วยซูหัวหยางเกลียดพวกเขามากเลยหรือ? ซูจิ่นเอ๋อร์คิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจ“ครอบครัวเดียวกันหรือ? ข้าเคยคิดว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกัน แต่พวกเจ้าเห็นย่าของพวกเจ้าตายไปต่อหน้าต่อตา พวกเจ้ากลับรู้สึกเฉย ๆ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เราก็ไม่ใช่ครอบครัวเดียวกันอีกต่อไปแล้ว”ซูหัวหยางมองพวกเขาอย่างเย็นชา ในขณะที่แววตาของซ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 740
“บุคคลที่อยู่เบื้องหลังท่านคือใคร” กู้หว่านเยว่ซักถามอีกครั้งด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อยคนสกุลซูกลุ่มนี้ตามหลอกตามหลอนจริง ๆ“ข้าไม่รู้” ซูหัวหยางขบฟันแน่น ไม่ยอมพูด“ท่านจะไม่สนใจว่าตัวเองจะเป็นหรือตายก็ได้ แต่ลูกเมียของท่านก็ไม่สนใจด้วยเหมือนกันหรือ?”ซูจิ่งสิงโบกมือ ฉู่เฟิงจับกุมพวกเขาเข้ามาทันทีที่อยู่ของพวกเขาทั้งหลายอยู่ในมือขององครักษ์จันทรามาโดยตลอด เพียงแต่ไม่รู้ว่าซูหัวหยางใช้ช่องโหว่เข้ามาสร้างความโกลาหลตั้งแต่เมื่อใด“ท่านพ่อ ท่านพี่!”นางจินและซูเช่อถูกจับเข้ามา ทั้งสองถูกบังคับให้คุกเข่าลงกับพื้น น่าเวทนายิ่งนักซูเช่อเอ่ยอย่างตื่นเต้น “ซูจิ่งสิง ท่านกำลังทำอะไรอยู่? ครอบครัวของเราถูกท่านทำร้ายจนน่าสมเพชพอแล้ว ทำไมท่านยังไม่ยอมปล่อยพวกเราไปอีก?”เมื่อก่อน เขาให้ความเคารพพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของเขามากแต่ตั้งแต่ที่ถูกเนรเทศ ครอบครัวของพวกเขาก็น่าสมเพชลงเรื่อย ๆ แม้แต่ข้าวก็ยังกินไม่อิ่มแต่ครอบครัวของพี่ชายลูกพี่ลูกน้องกลับค่อย ๆ รุ่งเรืองขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนเคยอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ดี ๆ เช่นนั้น ภายในจิตใจของเขาเริ่มรู้สึกไม่สมดุลทั้ง ๆ ที่ซูจิ่งสิงทำให้พวกเขาต้องถูกเน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 741
“ข้า...”ซูเช่อหดคอลง เขาเป็นคนอ่อนแอไร้ความสามารถมาโดยตลอด ไม่กล้าต่อต้านอำนาจของพ่อ“เราตกลงกันแล้วไม่ใช่หรือ...ว่าจะไปศูนย์พักพิง เพื่อทำงานหาเลี้ยงตัวเองน่ะ?”ซูเช่อถามอย่างอ่อนแรง ทั้งเขาและนางจินได้งานทำกันหมดแล้วกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสบตากัน เห็นทีเรื่องนี้จะเป็นฝีมือของซูหัวหยางเพียงคนเดียวซูเช่อและนางจินไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย“ข้าเป็นถึงนายท่าน เจ้าจะให้ข้าไปใช้แรงงานขนอิฐหรือ?”ซูหัวหยางส่ายหัว “ที่ข้ามีวันนี้ทั้งหมดมันเป็นฝีมือของพวกเขา ข้าย่อมต้องการแก้แค้นพวกเขาเป็นธรรมดา”“ท่านพี่...”นางจินโขกหัวให้กู้หว่านเยว่ในทันใด“หว่านเยว่ จิ่งสิง เรื่องนี้เป็นฝีมือของเขาคนเดียว พวกข้าสองคนไม่รู้เรื่องด้วย ปล่อยข้ากับลูกชายไปเถอะ”“ท่านแม่?”ซูเช่อตกใจ ในความทรงจำ แม่เชื่อฟังคำพูดของพ่อเสมอเขาไม่คาดคิดว่าในช่วงเวลาที่สำคัญ มารดาจะพูดอะไรเช่นนี้ออกมาได้แต่ภายในใจของเขาก็เห็นด้วยถึงอย่างไรเขาก็ไม่เคยคิดที่จะวางยาพิษเลยจริง ๆแม้ว่าในส่วนลึกของหัวใจจะมีความเคียดแค้นอยู่ก็ตามแต่ก็เพียงต้องการใช้ชีวิตอย่างสงบสุข ในอนาคตหากสามารถซื้อเรือนหลังเล็ก ๆ ในเมืองอวี
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 742
นางจินพยักหน้า “ได้สิ ได้สิ ถึงข้าจะไม่รู้จักลวดลายนั้น แต่ข้าจำได้ว่ามันมีลักษณะยังไง”กู้หว่านเยว่รีบเอ่ยขึ้น “ไปเอากระดาษกับพู่กันมา”ซูจิ่นเอ๋อร์สั่งให้คนไปเอากระดาษกับพู่กันที่ห้องบัญชีมา กระดาษกับพู่กันวางลงตรงหน้านางจิน นางขบคิดอยู่ครู่หนึ่ง ไม่นานก็วาดลวดลายที่มีชีวิตชีวาราวกับของจริงลงไปแม้ว่าทักษะการวาดภาพของนางจะไม่ดีนัก แต่ก็พอจะมองออกว่าลวดลายนั้นมีลักษณะอย่างไร“ลวดลายนั้นมีหน้าตาแบบนี้ เพราะมันพิเศษมาก ข้าไม่เคยเห็นจากรถม้าคันอื่นมาก่อน ข้าจึงตั้งใจดูอย่างถี่ถ้วน”นางจินยื่นกระดาษและพู่กันให้พวกเขา ซูจิ่งสิงรับลวดลายนั้นมาดู ก่อนจะส่งให้ฉู่เฟิง“ไปตรวจสอบดู”“ขอรับ”ฉู่เฟิงรีบนำลวดลายนั้นออกไปนางจินพูดต่อ “ข้าบอกทุกอย่างที่ข้ารู้ให้เจ้าฟังหมดแล้ว ปล่อยข้ากับลูกชายไปทีได้ไหม เราสองคนไม่รู้เรื่องจริง ๆ ไม่เคยเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ”กู้หว่านเยว่พยักหน้า“ข้าพูดคำไหนคำนั้น ในเมื่อพวกท่านสองคนไม่มีส่วนร่วมกับเรื่องนี้ เช่นนั้นเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวข้องกับพวกท่าน ประเดี๋ยวข้าจะปล่อยพวกท่านไป”“ขอบคุณ” นางจินถอนหายใจด้วยความโล่งอก พลางดึงซูเช่อออกไปข้า
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 743
“ทรมานเขา อย่าให้เขาตายง่าย ๆ”แววตาของซูจิ่งสิงมีประกายเย็นชาบาง ๆบังอาจวางยาพิษ ให้ตายไป มันก็ง่ายดายสำหรับเขาเกินไป“แขวนคอประหารชีวิต”หางตาของกู้หว่านเยว่กระตุกเบา ๆ ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าสามีของตัวเองก็ดูโรคจิตเล็กน้อยเช่นกัน“ซูจิ่งสิง เจ้าไม่ตายดีแน่ ข้าขอสาปแช่งเจ้า ให้สูญสิ้นทายาท ลูกหลานตายอย่างอนาถ!”ซูหัวหยางถูกลากออกไป ปากก็ยังตะโกนลั่นเหมือนเดิม คำพูดร้ายกาจยั่วให้กู้หว่านเยว่คลั่ง“แขวนคอ ยังเบาไป!”กล้าสาปแช่งลูกชายของนาง รนหาที่ตายเสียแล้ว!“ท่านพ่อ...”ซูเช่อคุกเข่าลงสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว มองดูซูหัวหยางถูกลากไปทั้งเป็นซูจิ่งสิงพูดอย่างเฉยเมย “หวังว่าในอนาคตพวกท่านจะไม่ทำอะไรนอกลู่นอกทาง แน่นอน หากเจ้าคิดจะแก้แค้นให้พ่อของเจ้าก็ทำได้”นางจินรีบพูด “เราจะไม่มีวันทำเรื่องชั่วร้าย เราจะไม่ทำอะไรนอกลู่นอกทาง หายตัวไปจากสายตาของพวกท่าน จะไม่มารบกวนพวกท่านอีก”ว่าแล้วก็ดึงซูเช่อออกไปซูเช่อเอ่ยด้วยความเจ็บปวด “พ่อของข้า สมควรได้รับการลงโทษแล้ว”ยาพิษกระเรียนแดง ทำเกินไปจริง ๆ“ต่อไปข้าจะไม่ทำอะไรให้เดือดร้อนพวกท่านอีก”“จิ่งสิง พวกข้าไปได้แล้วใช่ไหม?” นา
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 744
ฮ่องเต้ชั่วคือคู่อริที่ฆ่าพ่อแม่ของเขา คิดจะให้เขาคุกเข่า มันเป็นไปไม่ได้เด็ดขาดสำหรับกู้หว่านเยว่น่ะหรือ นางเป็นคนสมัยใหม่อยู่แล้ว ไม่มีความเคยชินในการคุกเข่าเลยถ้าไม่ใช่เพราะขันทีเอ่ยเตือน นางคงไม่รู้ว่าตัวเองต้องคุกเข่าลงแต่เมื่อได้ยินสามีพูดว่าไม่คุกเข่า ผัวหาบเมียคอน นางย่อมไม่คุกเข่าลงเช่นกัน“พวกเจ้า...” สีหน้าของขันทีบูดเบี้ยวเล็กน้อย แต่เมื่อลองคิดดูอีกที ที่นี่คืออาณาเขตเจดีย์หนิงกู่หากกระทำการล่วงเกินซูจิ่งสิงที่นี่ อีกฝ่ายก็มีแนวโน้มที่จะสังหารเขาเพื่อระบายอารมณ์ได้เลยยอมข่มความโกรธนี้ไว้ชั่วคราว ก่อนอ่านราชโองการจนจบแต่โดยดีเอาไว้เมื่อกลับถึงเมืองหลวงแล้ว ค่อยรายงานเรื่องนี้ให้ฮ่องเต้ทราบโดยละเอียด ให้ฮ่องเต้มาแก้แค้นเอง“แค่ก ๆ...ด้วยโองการแห่งฟ้า ฮ่องเต้จึงทรงมีพระบัญชา คืนตำแหน่งเจิ้นเป่ยอ๋องแก่ซูจิ่งสิง มีผลในทันที สิ้นสุดราชโองการ”หลังจากขันทีอ่านจบ รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าในที่สุด“ท่านอ๋อง แม้ว่าท่านจะถูกเนรเทศ แต่ในที่สุดก็เป็นฟ้าหลังฝนแล้ว ต่อไปจะมีชีวิตที่ดีในวันข้างหน้า เจดีย์หนิงกู่แห่งนี้จะเป็นดินแดนในการปกครองของท่าน ขอมอบอำนาจจัดการให้ท่าน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 745
ทุกคนรีบมองไปยังเกี้ยวซูจิ่นเอ๋อร์พูดขวานผ่าซาก “เหตุใดของกำนัลถึงวางไว้ในเกี้ยว? อย่าบอกนะว่าฮ่องเต้ส่งคนตัวเป็น ๆ มาให้?”“ท่านหญิงน้อยผู้มีจิตใจงดงาม”ขันทียิ้มอย่างมีเลศนัย กู้หว่านเยว่รู้สึกเห็นท่าไม่ดี เห็นสาวงามวัยแรกแย้มนางหนึ่งลงจากเกี้ยวเดินเข้ามา“ข้าเจียงอวิ๋นจิ่น คารวะท่านอ๋อง คารวะชายาอ๋อง”เจียงอวิ๋นจิ่นยิ้มเล็กน้อย สวยสง่า น่ารักมีเสน่ห์ดึงดูด กล้าพูดได้ว่า ผู้ชายคนใดเมื่อเห็นนางก็ต้องอยากทะนุถนอมขันทีเอ่ยขึ้นถูกเวลา “ท่านอ๋อง พระองค์ทรงนึกถึงความหนาวเย็นของเจดีย์หนิงกู่ จึงพระราชทานสาวงามนางหนึ่งมาปรนนิบัติท่านอ๋องด้วยพระองค์เอง และมีพระราชโองการแต่งตั้งแม่นางเจียงให้เป็นชายารองแล้ว”“น้องหญิง ข้าไม่รู้เรื่องนี้”สีหน้าของซูจิ่งสิงมืดมน มองไปทางกู้หว่านเยว่โดยสัญชาตญาณ กลัวว่านางจะโกรธ“อืม” กู้หว่านเยว่พ่นเสียงลมหายใจฮึดฮัดเบา ๆ น้ำเสียงนั้นทำให้ซูจิ่งสิงถึงกับขนหัวลุก“น้องหญิง เจ้าอย่าโกรธเลยนะ”“ข้าไม่โกรธ สิแปลก!”เขาควรจัดการเรื่องนี้อย่างเหมาะสมเป็นดีที่สุด หากกล้าปล่อยให้ชายารองเจียงอะไรนั่นเข้าเรือน ฮึ อย่าหาว่านางไร้หัวใจซูจิ่งสิงสัมผัสถึงความ
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1656
“ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาอยากฆ่าพวกเจ้า ก็แค่บังเอิญโดนข้าจับได้เสียก่อน”“พระมเหสี ข้าเอง”เกาเจี้ยนจะกล้าให้กู้หว่านเยว่ลงมือเองได้อย่างไร เขารีบรุดหน้าเข้าไปคว้าเชือกป่านจากมือของนาง แล้วจับคนชุดดำทั้งห้าคนลากไปมัดเอาไว้ด้วยกัน“จริงสิ ใต้ต้นไม้ใหญ่ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ยังมีคนชุดดำที่โดนข้าฟาดสลบอีกหนึ่งคน เจ้าส่งคนไปลากเขามามัดไว้ด้วยกันเถอะ”จะปล่อยให้คนชุดดำมีโอกาสรอดกลับไปรายงานเจ้านายของมันแม้แต่คนเดียวไม่ได้“พระมเหสีโปรดวางใจ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้”เกาเจี้ยนรีบพุ่งตัวออกจากค่าย ทันทีที่ออกไป จู่ ๆ หนังตาก็กระตุกมิน่าล่ะกู้หว่านเยว่จึงสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากลทหารลาดตระเวนนอกค่ายแห่งนี้พากันล้มลงไปบนพื้นและหลับไปเสียงกรนของทุกคนดังสนั่น และมีน้ำลายไหลยืดจากมุมปาก ทหารลาดตระเวนปกติที่ไหนจะเป็นเช่นนี้? “รีบลุกขึ้นได้แล้ว นอนอะไรกันนักหนา หลับสบายกันขนาดนี้จนไม่รู้ว่าค่ายของตัวเองถูกทำลายไปแล้ว”เกาเจี้ยนเดินขึ้นหน้า ยกเท้าเตะทหารสองนายตรงหน้า“ท่านแม่ทัพ เกิดอะไรขึ้น?”“ข้าหลับได้อย่างไร?”ทหารสองคนมีสีหน้างัวเงีย รีบคุกเข่าขอความเมตตาจากเกาเจี้ยน“ท่านแม่ทัพได้โปรดไว้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1655
ตอนนี้เอง กู้หว่านเยว่ปรากฏตัวออกจากที่ลับอย่างว่องไว เล่นงานคนชุดดำสองคนจนล้มลงไป“แย่แล้ว มีกับดัก!”คนชุดดำที่เหลือเห็นกู้หว่านเยว่มีวิชายุทธ์สูง เวลาเพียงชั่วพริบตาก็สามารถล้มสหายสองคนของพวกเขาได้ หันหลังเตรียมหนีโดยไม่ยั้งคิด“คิดหนีตอนนี้ ไม่สายเกินไปหรือ?”กู้หว่านเยว่พุ่งตัวไปที่หน้าประตูกระโจม สาดผงยาพิษใส่พวกเขา“มีพิษ!”ทำให้กู้หว่านเยว่แปลกใจก็คือหัวหน้าคนชุดดำมีท่าทีตอบสนองอย่างว่องไวและกลั้นหายใจได้ทันท่วงที หลบหลีกผงยาพิษของนาง“ดูท่าแล้วพวกเจ้าแต่ละคนล้วนเป็นปรมาจารย์ใช้ยาพิษสินะ”กู้หว่านเยว่หรี่ตาลง หยิบกระบองไฟฟ้าอันหนึ่งออกจากมิติจากนั้นเหินบินขึ้นไป เหวี่ยงกระบองไฟฟ้าใส่ร่างพวกเขาชั่วขณะแตะโดนกระบองไฟฟ้า พวกเขาเพียงรู้สึกชาไปทั่วทั้งสรรพางค์กาย เบื้องหน้ามืดมิด ชักกระตุกระลอกหนึ่งแล้วล้มลงบนพื้นหลังมั่นใจว่าคนชุดดำทั้งห้าหมดสติไปแล้ว กู้หว่านเยว่ถึงเก็บกระบองไฟฟ้า หันหลังเดินไปทางเกาเจี้ยน“แม่ทัพใหญ่เกา! ตื่นๆ รีบตื่นเร็วเข้า”กู้หว่านเยว่ผลักไหล่ของเกาเจี้ยน เห็นเขายังไร้ท่าทีตอบสนอง ดึงแขนเสื้อขึ้น ออกแรงตบหน้าของเขาเกาเจี้ยนกำลังหลับฝันหวาน สั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1654
กู้หว่านเยว่อ่านความคิดของเขาออก ยื่นมือออกไปหนึ่งข้าง ดึงคางของเขาออก จากนั้นยกขาหนึ่งข้างเหยียบหลังของเขาไว้และกดลงบนพื้น“สงบเสงี่ยมสักหน่อย หาไม่แล้วจะฆ่าเจ้า!”กู้หว่านเยว่พูดเตือนหนึ่งประโยคคนชุดดำอยากพูดอะไร แต่เพราะคางถูกดึงออกแล้ว ไม่สามารถพูดออกมาได้แม้ครึ่งประโยค ทำได้เพียงหันหน้า ใช้สายตาโหดเหี้ยมสบมองกู้หว่านเยว่กู้หว่านเยว่กลับไม่ตามใจเขา เหวี่ยงหมัดใส่เขาแรงๆ ทีหนึ่ง“มองอะไร ไม่เคยเห็นหญิงงามหรือ? รีบก้มหน้าให้ข้าดีๆ”คนชุดดำถูกหมัดนี้ของกู้หว่านเยว่ต่อยจนสันจมูกหัก เลือดพุ่ง เขาก้มหน้าลงไปด้วยความเจ็บปวดผู้หญิงคนนี้โหดเหี้ยมยิ่งนัก“ข้าถามเจ้า ดึกดื่นค่ำมืดพวกเจ้ามาทำอันใดที่ค่ายของต้าฉีข้า? พวกเจ้ามีเป้าหมายอะไร? วางแผนเช่นไร?”เพราะเวลากระชั้นชิด กู้หว่านเยว่กังวลคนหนานเจียงยังมีแผนอื่นอีก ไม่พูดเหลวไหลกับคนชุดดำอีก หยิบยาพูดความจริงออกจากมิติและป้อนคนชุดดำ“พวกเราได้รับคำสั่งจากฮองเฮา ล่วงหน้ามาฆ่าชวีเฟิง”กู้หว่านเยว่ชะงักเล็กน้อย“พวกเจ้ารู้ข่าวว่าชวีเฟิงทรยศพวกเจ้าแล้ว พวกเจ้ารู้ได้เยี่ยงไร?”คิดไม่ถึงเลยว่าหูตาของคนหนานเจียงจะว่องไวถึงเพียงนี้“
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1653
“ข้านึกขึ้นได้ว่าลืมมอบของบางอย่างให้คุณชายอวิ๋น พวกเจ้าช่วยนำของสิ่งนี้กลับไปมอบให้เขาเถอะ”กู้หว่านเยว่หยิบขวดน้ำน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์ออกจากใต้วงแขนหนึ่งในทหารชะงักไป พูดเสนอขึ้นว่า “ขวดเล็กๆ เพียงขวดเดียว ไม่ถึงขั้นต้องให้พวกเราสิบคนกลับไปพร้อมกันหรอกกระมัง หากพวกเรากลับไปทั้งหมด ก็ไม่มีคนปกป้องฮองเฮาแล้ว”“เอาเช่นนี้เถอะ ข้าน้อยจะนำของสิ่งนี้กลับไปให้คุณชายอวิ๋นเอง คนที่เหลืออยู่ติดตามท่านไปข้างหน้า ท่านคิดเห็นเช่นไร?”กู้หว่านเยว่ส่ายหน้า เหตุที่นางให้พวกเขานำน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์กลับไปก็เพราะต้องการสลัดพวกเขาทิ้งและใช้การเทเลพอร์ตหากพวกเขาตามอยู่ข้างหลัง นางจะเทเลพอร์ตได้เยี่ยงไร?“ฟังคำสั่งของข้า พวกเจ้ากลับไปก่อน ข้าไปหาเกาเจี้ยนคนเดียวก็พอ ครั้นถึงที่หมายข้าจะปล่อยพลุสัญญาณให้พวกเจ้า”“พวกเจ้าเห็นพลุสัญญาณแล้วก็รีบพาทุกคนมา”เสียงกู้หว่านเยว่เคร่งขรึมลง ไม่อนุญาตให้ทัดทานเหล่าทหารต่างสบตากัน สุดท้ายพยักหน้าลงและคุกเข่า“น้อมรับคำสั่งฮองเฮา”“พวกเจ้าไปเถอะ”กู้หว่านเยว่โบกมือ สิบคนลุกขึ้นจากพื้นพร้อมกัน พลิกตัวขึ้นม้าและย้อนกลับทางเดินเพื่อไปหาอวิ๋นมู่รอจนกระทั่งเงาร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1652
เกาเจี้ยนค้อนตาขาวใส่เขาอย่างไม่สบอารมณ์แวบหนึ่ง บัดนี้ชวีเฟิงยังเป็นนักโทษคนหนึ่ง เขาต้องจับตามองเอาไว้ให้ดี ป้องกันไม่ให้เขาหนีไป“พวกเราผู้ชายตัวโตสองคน จะนอนด้วยกันได้เยี่ยงไร?”ชวีเฟิงขมวดคิ้ว ทำเสียจนเกาเจี้ยนพูดไม่ออก“ข้าไม่รังเกียจเจ้า เจ้ายังกล้ารังเกียจข้าอีกนะ ตอนนี้เจ้าเป็นนักโทษ พูดมากถึงเพียงนี้ทำอันใด? เร็วๆ เข้าไป”ชวีเฟิงจนใจ ทำได้เพียงตามเกาเจี้ยนเข้ากระโจมไปพร้อมกัน เขาบีบจมูกของตนแน่น เกือบสำลักตายเพราะกลิ่นเท้าเหม็นของเกาเจี้ยน“รีบนอนเถอะ พรุ่งนี้ยังมีเรื่องอีกมาก”เกาเจี้ยนหยิบถุงแพรออกจากอก นั่นคือลั่วยางเย็บให้เขา เขาวางไว้บนริมฝีปากและจุมพิตลงไปสองที จากนั้นเก็บกลับเข้าวงแขนคล้ายสมบัติล้ำค่าก็มิปาน ทิ้งตัวลงนอนหลับไปชวีเฟิงบีบจมูกของตน จากนั้นนอนหลับไปท่ามกลางความอึดอัดท่ามกลางความมืด คนชุดดำหนึ่งกลุ่มลอบเข้าใกล้ค่ายใหญ่“คำสั่งของฮองเฮา จะต้องฆ่าชวีเฟิงไอ้คนทรยศคนนี้ให้ได้”ขณะเดียวกัน ระหว่างเร่งเดินทางมายังหนานเจียง กู้หว่านเยว่หยุดฝีเท้า มองทางอวิ๋นมู่อย่างกังวลแวบหนึ่ง“เจ้าไม่เป็นไรกระมัง จะหยุดพักผ่อนก่อนสักครู่หรือไม่?”เร่งเดินทางมาหลาย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1651
“แม่ทัพใหญ่เกา เรื่องคำสัญญาของต้าฉีย่อมไม่อาจบิดพลิ้วได้กระมัง?”มองบ้านเกิดที่เข้าใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ชวีเฟิงเลียริมฝีปาก เอ่ยถามอย่างไม่วางใจ“รีบร้อนอะไร หรือว่าราชสำนักยังจะหลอกเจ้าอีกกระนั้น? วางใจได้ ตราบใดเจ้าช่วยต้าฉีกำราบหนานเจียง ถึงตอนนั้นเผ่าของเจ้าย่อมได้รับการปฏิบัติอย่างดีเป็นพิเศษ”ภายในก้นบึ้งสายตาของเกาเจี้ยนเผยแววอึ้งงันเมื่อสิบวันก่อนคนถูกกักบริเวณที่เจดีย์หนิงกู่อย่างชวีเฟิงได้ยินว่าต้าฉีและหนานเจียงแตกหักกัน โวยวายจะขอเข้าพบซูจิ่งสิงให้ได้องครักษ์จันทราเอือมระอา จึงพาเขาออกจากเจดีย์หนิงกู่มายังเมืองหลวงชั่วขณะชวีเฟิงได้พบซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่ ก็เผยท่าทีออกมาอย่างชัดเจนว่ายอมออกแรงเพื่อต้าฉี ขอเพียงต้าฉีปล่อยเขา ไม่ขังเขาไว้ที่เจดีย์หนิงกู่อีกคนผู้นี้ฉลาดมีไหวพริบยิ่งนัก ยังเสนออีกว่าหากเสร็จเรื่องแล้ว เขาอยากเป็นหัวหน้าตระกูลชวี เช่นนี้แล้ว ก็ไม่มีใครกล้าว่าเขาเรื่องสวามิภักดิ์ตาฉีอีกแม้ว่าพวกเขามีความมั่นใจว่าจะชนะ สามารถเอาชนะหนานเจียงได้ แต่มีคนนำทาง สามารถลดการบาดเจ็บล้มตายของทหารได้ ก็เป็นเรื่องดีเรื่องหนึ่งดังนั้นหลังซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1650
บัดนี้เห็นอยู่ว่าหนานเจียงของเราแข็งแกร่งขึ้นทุกวัน เหตุใดยังต้องทนต่อไปอีกเล่า?”ฮองเฮามีความทะเยอทะยานอย่างยิ่ง นับตั้งแต่ขึ้นสู่ตำแหน่งก็มุ่งมั่นบริหารจัดการบ้านเมือง จัดตั้งกองกำลังลับขึ้นมาหนึ่งหน่วยโดยเฉพาะ เพื่อเพาะเลี้ยงแมลงพิษและหนอนกู่อย่างลับ ๆ ความคิดของนางแตกต่างจากผู้นำคนก่อน ๆ ที่หลีกเร้นจากโลกภายนอก นางอยากจะได้ดินแดนและความมั่งคั่งของต้าฉีมิฉะนั้น เพียงแค่เพราะเฟิ่งหมิงกวง เป็นไปไม่ได้ที่ฮองเฮาหนานเจียงจะทรงยินยอมให้ส่งกองทัพไปยังต้าฉี“ความคิดของฮองเฮาพวกกระหม่อมย่อมทราบดี เพียงแต่ซูจิ่งสิงผู้นี้ เดิมเป็นแม่ทัพไร้พ่าย กองกำลังใต้บังคับบัญชาก็มีพลังรบเหนือชั้น ได้ยินมาว่าพวกเขามีดินปืนใช้ด้วย หากต้องรบกันจริง ๆ พวกกระหม่อมเกรงว่าจะมิใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาพ่ะย่ะค่ะ”เหล่าผู้อาวุโสต่างมีสีหน้าวิตกกังวล“ก่อนหน้านี้ พวกเราได้ส่งกองกำลังไปหยั่งเชิงแล้ว ผลปรากฏว่าไม่เพียงแต่กองกำลังนั้นจะถูกทำลายสิ้นทั้งกองทัพ แต่ยังต้องสูญเสียทั้งองค์หญิงใหญ่และคุณชายชวีเฟิงไปด้วยเห็นได้ว่าซูจิ่งสิงนั้นมีกำลังและความสามารถจริง ๆ พวกเราต้องป้องกันไว้พ่ะย่ะค่ะ”ฮองเฮาแค่นเสียงเย็น
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1649
กู้หว่านเยว่พินิจมองบุตรชายอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นพยักหน้า “ข้าว่าเข้าท่า ให้ราชครูโจวมาสอนขั้นพื้นฐานให้เขา สอนเขาอ่านหนังสือ”อ่านหนังสือ?เสี่ยวจ้านจ้านทำหน้ายู่ จมูกและตาย่นเข้าหากันแล้วอยู่ดี ๆ เหตุใดจึงพูดเรื่องเรียนหนังสือขึ้นมา?เขาไม่อยากเรียนหนังสือ เขายังเป็นแค่เจ้าเด็กตัวน้อยอยู่เลย“มะ ไม่เรียน...”เสี่ยวจ้านจ้านโบกมือเล็ก ๆ เป็นเชิงปฏิเสธกู้หว่านเยว่กล่าวด้วยรอยยิ้ม “จ้านจ้านเด็กดี ให้ราชครูโจวสอนเจ้าอ่านหนังสือนะ เขาเป็นถึงอาจารย์ของเสด็จปู่เชียวนะ ความรู้มากมายนัก”“มะ ไม่เรียน...ข้าจะกลับบ้าน!”เสี่ยวจ้านจ้านดิ้นขาไปมา คราวนี้แม้แต่ท่านแม่ก็ไม่ต้องการให้อุ้มแล้วเขาได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจเหตุใดคนเราต้องเรียนหนังสือกันนะ?ซูจิ่งสิงคว้าตัวบุตรชายมา สีหน้าเคร่งขรึม “อย่างไรก็ต้องเรียนหนังสือ ถึงเวลานั้น พ่อจะหาสหายร่วมศึกษามาให้เจ้าสักสองสามคน ให้มาเรียนหนังสือกับเจ้า”“อ๊ะ!”เสี่ยวจ้านจ้านหน้าเจื่อน สลดลงอย่างสิ้นเชิงเหตุใดเขาต้องปรากฏตัวด้วย เขาอยากจะหายตัวไปเหลือเกิน“ท่านพี่ ท่านคิดจะหาเด็กคนไหนมาเป็นสหายร่วมศึกษาให้ลูกเราบ้าง?” สองสามีภรรยาล
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1648
“เข้าใจแล้ว”กู้หว่านเยว่พยักหน้า“ตามต่อไปเถอะ หากมีความเคลื่อนไหวใด ๆ ค่อยกลับมารายงาน”“พ่ะย่ะค่ะ”องครักษ์จันทราออกไปแล้ว“น้องหญิง เจ้าสงสัยว่าฐานะของหญิงสาวผู้นี้ไม่ธรรมดาหรือ?”“ถูกต้อง ท่านยังจำตอนที่เราพบหญิงสาวผู้นี้ที่โรงเตี๊ยมได้หรือไม่ ตอนนั้นข้าเหลือบไปเห็นใบหน้าของนาง ดูไม่ค่อยเหมือนชาวต้าฉีเท่าไรนัก ยิ่งไปกว่านั้น ในสายตาของนางยังแฝงไปด้วยความสูงศักดิ์อยู่บ้าง ยิ่งดูไม่เหมือนสามัญชนทั่วไป”กู้หว่านเยว่สงสัยว่าหญิงสาวผู้นั้นมาจากต่างแคว้นทว่า นางสังเกตดูอย่างละเอียดแล้ว หญิงสาวผู้นั้นไม่มีวรยุทธ์“ท่านพี่ ความคิดของข้าคืออย่าเพิ่งจับนางกลับมา ให้คนคอยจับตาดูนางอย่างลับ ๆ หากมีความเคลื่อนไหวใด ๆ ค่อยจับนางกลับมาก็ยังไม่สาย ไม่แน่ว่าอาจสามารถล่อศัตรูออกมาด้วยก็ได้”ซูจิ่งสิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง“ตกลง เอาตามที่เจ้าว่า”ความคิดของเขาเหมือนกับกู้หว่านเยว่หากสตรีผู้นี้ไม่ใช่ชาวต้าฉี เช่นนั้นก็มีความเป็นไปได้สูงว่าจะเป็นไส้ศึกที่แคว้นอื่นส่งมาเก็บตัวนางไว้ ไม่แน่ว่าอาจจะล่อให้ไส้ศึกคนอื่นปรากฏตัวออกมาได้ระหว่างที่ทั้งสองคนคุยกัน อาหารมื้อหนึ่งก็ทานหมดพอดีก
