LOGINShare
ยังมีโอกาสได้ต่อรอง
Last Updated:
2025-01-10 07:31:07
Related chapters
ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 ชายาอัปลักษณ์
ตระกูลอ้าย“ท่านตาๆๆๆๆๆๆๆ” ซีหรูวิ่งเข้าไปกอดอ้ายหลัวปิงเอ่อ ราวกับตัวเองเห็นเด็กเล็กๆ เหมือนเมื่อก่อน“หลานรักของข้าเจ้ามาได้อย่างไร” มู๋โก๋กังฮวนก้าวเข้ามากลางบ้าน อ้ายหลัวปิงเอ่อฉีกยิ้มกว้าง“นานแค่ไหนแล้วที่เราไม่ได้พบกันดีเหลือเกินได้พบคนที่รักทั้งสอง เจ้าก้อนแป้งน้อยซีหรูของตาช่างนำความโชคดีมาให้ตาเสียจริง” ซีหรูยิ้มออดอ้อนอ้ายหลัวปิงเอ่อโอบกอดซีหรูราวกับซีหรูยังเป็นเด็กหญิง ซีหรูเองก้ผ่อนคลายไม่มีสีหน้าเคร่งขรึมเหมือนยามที่อยู่วังหลวง“มาแล้วแบบนี้ก้คงต้องทำตามแผนเดิมที่วางไว้ โม๋กูท่านเองก้ควรจะรอดูผลงานของข้าและอยู่ร่ำสุราจนกว่าจะหายคิดถึง” ซีหรูกอดรอบเอวอวบโม๋กูกังฮวนยิ้ม“นางบอกว่านางจะจ่ายข้าด้วยเงินของท่านตานางอย่าบอกนะว่าท่านจะจ่ายข้าด้วยสุรารสเลิศที่ตั้งใจมอมเมาข้า” “ได้ด้วยสินะ โม๋กูนิยมดื่มสุราที่สุด5555” เสียงหัวเราะดังลั่นบ้านตระกูลอ้าย “ท่านตา หลานแต่งานแล้ว”“เป็นตาอย่างไรถึงไม่รู้ว่าหลานแต่งงาน”“หุบปากเจ้าโม๋กูข้าได้ยินข่าวนางตลอดมาเพียงแต่ที่นี่กับวังหลวงห่างไกลกันเหลือเกินและข้าเองไม่สู้ชอบใจลูกเขยขลาดเขลาพ่อของซีหรูคนนั้น ที่ปล่อยให้ซีหยินมารดานางที่เป็นลูก
Last Updated : 2025-01-12ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 ชายาอัปลักษณ์2
“พร้อมหรือยัง” โม่กู๋กลืนน้ำลายลงคอช้าๆ“อย่าทำข้าขวัญเสียสิเราจะต้องเพิ่มพูนกำลังใจ ให้กันและกันครั้งนี้เพื่อซีหรูหลานของข้าเราจะไม่ยอมถอยและเลิกล้มความตั้งใจ”“เจ้ากลัวไหมซีหรูหลานตา”“ท่านตาอย่าได้กังวลซีหรูรู้ดีว่าท่านตาหวังดีและชีวิตคนเลือกอะไรได้เราแม้จะต้องเลือกก็คงต้องเลือกทางที่มีโอกาสในการก้าวเดินอีกว่าย่ำอยู่บนทางเดิมมีหนทางดีกว่าอับจนหนทาง” โม่กู๋อมยิ้มซีหรูเอนกายลงบนแท่นนอน อ้ายหลัวปิงเอ่อทอดถอนใจ ยกยาสลบที่จุดในโถกำยานขึ้นจ่อที่จมูกของซีหรูส่วนเขากับโม่กู๋ใช้ผ้าปิดปากครึ่งจมูกเสีย เพียงอึดใจ ซีหรูก็หมดสติไปทันที“จะต้องทำอย่างไร” โม่กู๋ถามขึ้นเบาๆ“อย่าถามนี่คือความลับขั้นสูงสุด รู้อย่างเดียวว่าเจ้าช่วยข้าเปลี่ยนใบหน้าอัปลักษณ์ให้นางก็แค่นั้น”เวลาผ่านไปนานแค่ไหนไม่อาจคาดคะเนได้ อ้ายหลัวปิงเอ่อ ล้างมือด้วยน้ำสะอาดใช้ผ้าป่านดิบปิดบาดแผลที่ใบหน้าของซีหรูเลือดสีแดงยังไหลซึม กลิ่นยาหอมคละคลุ้งไปทั่วห้องโม่กู๋กำลังเคี้ยวยาสำหรับซีหรูที่กำลังจะตื่นขึ้นมา“แน่ใจหรือว่าจะสำเร็จ” โม่กู๋เอ่ยหากถามสหาย“แน่ใจข้าลองผิดลองถูกมาเนิ่นนาน เห็นนี่ไหม” เลิกแขนเสื้อขึ้นให้โม่กู๋ได้เป็นรอย
Last Updated : 2025-01-15ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 สำนึกผิดทันไหม
เฉวี่ยเต๋ออ๋องควบม้าออกจากแนวป่าอย่างเร่งรีบเมื่อดวงตะวันกำลังจะโผล่พ้นขอบฟ้า สีหน้าเป็นกังวลยิ่งแล้ว“ท่านอ๋องท่านเมื่อคืนยังไม่ได้พักคืนนี้เราควรจะพักเสียหน่อยวิ่งทางไกลไปได้ก็ใช่ว่าจะพบพระชายารองของท่านอ๋องชินหวาง” ประโยคหลังทำเอาเต๋ออ๋องถอนหายใจยาว ชายารองของชินหวางอ๋องแต่เป็นเขาที่บ้าใบ้ตามหาทางทั่วทุกซอกทุกมุมจากคืนเป็นวันจากวันเป็นสองสามวันก็ยังไม่พบ“ชายาของเขาแต่ข้าตามหา จะให้ตัดใจก็คงไม่อาจซีหรูนางอยู่ในใจข้ามาเนิ่นนานเพียงแค่ความต่ำต้อยของข้าจึงไม่อาจร้องขอที่จะยืนเคียงข้างนางแต่มาวันนี้ชินหวางอ๋องผู้รูปงามคนนั้นกลับพูดออกมาเองว่าไม่ต้องการชายารองที่มีใบหน้าอัปลักษณ์หากข้าพบนางและสามารถนำนางกลับไปที่วังหลวงได้ข้าอย่างไรเสียจะลงทุนขอนางกับฝ่าบาทหรือกับใต้เท้าเสิ่นบิดานางเสียให้พวกเขาเป็นฝ่ายเลือกว่าจะเลือกยกนางให้กับใครระหว่างสามีที่เอาแต่มองเพียงรูปโฉมภายนอกกับข้าที่จะยอมสวามิภักดิ์กับฝ่าบาททำร่างสัญญาว่าจะภักดีตลอดไปเพียงแค่ได้ซีหรูมาเคียงข้าง“แต่ท่านอ๋องสองสามวันมานี้ชินหวางอ๋องเองก็ใช้ ทัพหลวงออกระดมคนตามหาชายารองเช่นกัน ขุนนางหลายคนถึงกับถวายฎีกาติเตือนเรื่องที่นับทัพห
Last Updated : 2025-01-16ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
บ้านอ้าย“ท่านตาใบหน้าของข้า” อ้ายหลงปิงเอ่อ ยิ้มบางๆ“อย่าถามเลยว่าข้าใช้วิธีไหนหากแต่เพื่อเจ้าแล้ว ไม่ว่าจะวิธีไหนจะต้องถูกคัดกรองมาเพื่อเจ้าแล้ว” ซีหรูยิ้มน้อยๆ ผ้าป่านสีขาวปิดที่ใบหน้าข้างซ้ายบัดนี้ขาวสะอาดไม่มีเลือด ซึมออกมาแล้ว“สองวันผ่านไปอาการดีขึ้นจริงๆ ยาที่ข้าปรุงขึ้นด้วยมือตัวเองใช้ได้ดีใช่ไหมโม่กู๋”“นั่นสินะปกติแล้วอ้ายหลัวทำอะไรก็มักจะผิดพลาดเสมอมาครั้งนี้ปรุงยาได้ดีทีเดียวจะเห็นว่าใบหน้าของหลานสาวซีหรูขอเราไม่แดงระบมแบบนี้แสดงให้เห็นว่าทุกอย่างกำลังเข้ารูปเข้ารอยอีกไม่กี่วันก็จะเปิดผ้าป่านที่ปิดแผลไว้ออกดูเสียทีว่าใบหน้าที่อ้ายหลัวจงใจเสริมแต่งจะงดงามแค่ไหน”“ดื่มยาเสียซีหรูหลานตา ตารับรองว่าไม่เกินหนึ่งสัปดาห์เราจะต้องเปิดผ้าที่ปิดใบหน้าเจ้าออกๆ ได้เสียที”“จริงสิข้ามีเรื่องจะบอกมันสำคัญมาก”“พูดมา” อ้ายหลัวปิงเอ่ออยากจะรู้ในสิ่งที่โม่กู๋กำลังจะพูด“ข้าไปที่ตลาดไปซื้อพวกวัตถุดิบมาทำอาหารบำรุงร่างกายซีหรูทว่ากลับพบคนของจวนอ๋องทั้งสองจวน จวนหนึ่งถือรูปวาดของซีหรูถามไถ่คนในตลาดเพื่อหาเบาะแสอีกคนจวนเดินสำรวจและยังไถ่ถามลักษณะของคนแปลกๆที่ผ่านทางข้าเลยรีบหลบ และกลับมาที่น
Last Updated : 2025-01-18ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 งดงาม
สองสัปดาห์ผ่านไป“ท่านอ๋องยังไม่เลิกล้มความคิดที่จะตามหาชายารองอีกหรือ” หยางฟางหรานยืนประจันหน้า กับชินหวางอ๋อง“เจ้าอยู่ที่นี่ได้ตามสะดวกข้าจำต้องหานางให้พบ”“แต่ท่านอ๋องสองสัปดาห์แล้วท่านอ๋องยังไม่พบนางป่านนี้นางคงไม่เหลือความดีอะไรให้คิดถึงอาจถูกโจรป่าหรือพ่อค้าทาสจับตัวไปทำมิดีมิร้ายไปนานแล้ว หรือนางอาจตายไปแล้วก็ได้”“ยังไม่พบศพนางจึงไม่อาจกล่าวเช่นนั้นได้ข้าขอประทานอนุญาตยกทัพตามหานางใต้เท้าเสิ่นเองก็รอทั้งวันทั้งคืนว่าข้าจะพบนางแต่จนป่านนี้ยังไม่มีเบาะแส จะให้เลิกตามหาคงไม่ได้”“ฟางหรานเอาใจช่วยท่านอ๋อง พบหรือไม่พบชายารองของท่านอ๋องล้วนเป็นเรื่องดี หากพบนางก็ให้นางกลับมาอยู่ที่นี่ท่านอ๋องก็คงไม่ถือสาเรื่องที่นางหายไปหลายวันไม่รุ้ว่าไปพบเจออะไรมาบ้าง แต่หากไม่พบนาง เรื่องการแต่งงานของเราคงจะลุล่วงในไม่ช้าสิ่งที่เราสองคนคาดหวังไว้ก็คงมาถึงเร็วขึ้น แต่ยามค่ำคืนที่จวนอ๋องเงียบเหงาฟางหรานเหมือนอยู่ตัวคนเดียว เจ้าของบ้านก็ไม่อยู่ต้อนรับคล้ายไม่เต็มใจให้ฟางหรานมาที่นี่” หากเป็นเมื่อก่อนเขาคงยินดีที่จะได้แต่งกับฟางหรานเร็วขึ้นแต่ตอนนี้ทำไมเขารู้สึกว่ามันมีบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง หรือเขา
Last Updated : 2025-01-21ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 ท่านตา
“ไม่ควรๆ เราควรจะให้นางกลับไปแต่ไม่ใช่ให้ยืนเคียงข้างหากแต่ให้อ๋องรูปงามคนนั้นเสียดายหลานของเราฮะฮะฮะฮ่าาาาข้าล่ะอยากจะเห็นอ๋องผู้ได้พลอยคนนั้นที่ไม่อาจรักษาของมีค่าแต่กลับมองข้าม” พูดเองแย้งเองโม่กู๋ยิ้มสาใจ“นายท่านขอรับจวิ้นหวังขอเข้าพบคารวะท่าน” เสียงบุรุษรับใช้ประสานมือหน้าห้อง“อืมมมเสวี่ยเต๋ออ๋องอย่างนั้นหรือช่างรอบคอบจริงๆ มาถึงนี่แต่ไม่ละเลยที่จะคารวะข้า โม่กู๋ท่านอยู่ที่นี่กันไม่ให้ใครเข้ามาสอดแนมเราไม่อาจรู้ได้ว่าใครมาร้ายมาดีเรื่องใบหน้างดงามของซีหรูจำต้องเก็บไว้เป็นความลับเพื่อทดสอบใจคน” ซีหรูก้มหน้า“ท่านตาแต่ซีหรูหาสนใจเรื่องนี้ไม่จะชอบหรือจะจริงใจหรือไม่ซีหรูก็คงต้องปล่อยเขาไป”“ไม่ได้พรุ่งนี้ข้าส่งเจ้าที่จวนอ๋องไร้พ่ายเรื่องแบบนี้ยอมได้หรือจะชายาหรือชายารองให้ชินหวางอ๋องพูดมาให้ชัดเจนไม่อย่างนั้นข้าจะให้เจ้าหย่ากับเขาแล้วหาสามีที่ดีๆ จริงใจแต่งเจ้าเสีย”“ท่านบังคับหลานสาวก็ไม่ถูก เอาแบบนี้เราจะไม่ใจร้ายช่วงเวลาสามเดือนต่อจากนี้มาพนันกันว่าชินหวางอ๋องจะหย่าหรือไม่หย่าจะดีกว่า” โม๋กู่หาทางออกซีหรูถอนหายใจยาวท่านตาทั้งสองเล่นอะไรกัน“ดีข้าชอบพนัน ซีหรูเจ้ายอมตาหน่อยช่วย
Last Updated : 2025-01-24ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 สงครามประสาท
“ไม่เห็นหรือไรว่านางมีข้าสองคนคอยปกป้องคุ้มครองนาง จะบอกว่าไม่ปลอดภัยอย่างไร” โมกู๋ที่ได้ยินกิตติศัพท์ของชินหวางอ๋องที่อยากจะแต่งชายาเอกจนตัวสั่นมาไม่น้อยเริ่มสร้างอคติขึ้นในใจ“ชินหวางอ๋องมิบังอาจแค่เพียงเห็นว่าพบนางครั้งแรกในรอบหลายวันก็ควรถามสารทุกข์สุกดิบ นางหายไปไม่ใช่ไม่ห่วง อย่างน้อยก็คนเคยร่วม แท่นนอน” ปากคอยังเราะร้ายเช่นเดิม อ้ายหลัวปิงเอ่อส่ายหน้าไปมา“อืมมมไม่ผิดจากที่เคยได้ยินมาจริงๆ” อ้ายหลัวปิงเอ่อหมายถึงอุปนิสัยของชินหวางอ๋องที่เคยได้ยินมาว่าไม่เคยยอมใคร“ห่วงแต่ทว่าให้อาศัยที่ท้ายจนราวกับสาวใช้” โม่กู๋พูดขึ้น“นั่นสินะท่านตาทั้งสองท่านไม่ลองถามหลานของท่านว่าห้องของข้าไม่ดีไม่อุ่นตรงไหนนางจึงแยกห้องไปยังห้องรกๆ ที่ท้ายจวน” พูดจาแก้ต่างได้รวดเร็วแทบไม่ต้องคิด ซีหรูเม้มปากแน่น“หวังว่าคราวหน้าคราวหลังคงจะไม่มีเรื่องเช่นนี้อีก” อ้ายหลัวปิงเอ่อช่วยแก้ต่างให้“อ่อไฉหานเสี่ยวอูของบรรณาการที่ข้าเตรียมมาคารวะท่านตาเล่าให้คนขนมาที่นี่ให้ท่านตาเชยชม” อ้ายหลัวปิงเอ่ออมยิ้ม“มีของบรรณาการด้วยหรือ”“เล็กน้อยขอรับ เพียงแค่ชาดี กำยานดี และอาหารทะเลตากแห้งอย่างหอยเป๋าฮื้อ และสาหร่ายทะเ
Last Updated : 2025-01-25ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 ปากบอกไม่ชอบจึงแกล้งตลอดเวลา
“ขอบคุณ ถ้าอย่างนั้นก็ช่วยถอยออกไปห่างๆ ไม่ต้องมาแสดงท่าทีว่าใส่ใจ” ชินหวางอ๋องยิ้มมุมปาก“ไม่ได้พิศวาสเจ้าหรอกนะใบหน้าที่ไม่งดงามนั่นมองอย่างไรก็ไม่น่าเข้าใกล้แต่เพียงแค่อยากให้เสวี่ยเต๋ออ๋องรู้ว่าของของข้าแม้ข้าจะไม่คายไม่กลืนแต่ก็ไม่ให้ใคร” ซีหรู ก้าวขึ้นไปบนเกี้ยวด้วยสีหน้าเฉยชา ชินหวางอ๋องยิ้มมุมปาก“เคลื่อนเกี้ยววววว” เสวี่ยเต๋ออ๋องควบม้าตามไปติดๆ สองตามองตามเกี้ยวหลังใหญ่ไปจนลับตา“ก็ไม่ได้แย่นะหลานเชยของท่านดูๆ ไปก็เหมือนจะ ไหน้ำส้มแตกแต่แสร้งว่าไม่รู้สึกอะไร ความจริงแล้วคนใกล้กันมากๆ ไม่รักก็ต้องรักจนได้สักวันหลานสาวของเราก็ใช่ว่าจะไม่น่ารักนางมีอุปนิสัยน่าเอ็นดูไม่น้อยชินหวางอ๋องหากมองข้ามเรื่องใบหน้าอัปลักษณ์ของนางไปเสียก็จะหลงเสน่ห์ซีหรูของเราได้ไม่ยาก และยิ่งวันไหนที่รู้ว่าซีหรูของเราไม่ได้อัปลักษณ์ใบหน้าตอนนี้ไม่ยิ้มสะกดใจยามแย้มยิ้มสะกดวิญญาณ ชินหวางอ๋องจะต้องอกแตกตายแน่ๆ”“อย่าเพิ่งฟันธงสงครามยังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหารมีเวลาอีกตั้งสามเดือนระหว่างนี้เรามาวางแผนการป่วนๆ เพื่อให้สองคนนั้น มีโอกาสให้หลานสาวของเราตัดสินใจง่ายขึ้นดีไหมข้าเข้าวังหลวงครั้งนี้ตั้งใจเข้าเฝ้าฝ่าบ
Last Updated : 2025-01-27
Latest chapter
ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 พร้อมโชค
ฉุดมือบางให้ลุกขึ้น โน้มตัวกดริมฝีปากกับปากบางบดเบียดอ่อนหวานเว้าวอน ซีหรูตัวชารับรู้ถึงสัมผัสอ่อนโยนนั้นรสจูบหวานฉ่ำจนแทบจะกลืนกิน ชินหวางอ๋องเองกลับรู้สึกว่าตัวเขามองข้ามเรื่องใบหน้าอัปลักษณ์ของซีหรูไปเสียแล้วในตอนนี้เขาหนาวๆ ร้อนๆ ราวกับบุรุษหนุ่มที่จูบครั้งแรกกับหญิงที่รัก ดวงตากลมโตที่ส่งมาราวกับจะขอร้องว่า ปล่อยข้าไปเถิด กระนั้นร่างอ่อนระทวยของซีหรูในอ้อมแขนของเขาก็อุ่นนุ่มกลิ่นกายหอมละมุนนั้นอีกเขาจะไม่อาจตัดใจคลายอ้อมกอดถอนริมฝีปากออกช้าๆ จ้องมองใบหน้าที่มีรอยแผ่นหนังอัปลักษณ์ปิดทับไว้ แล้วหยุดที่ดวงตากลม“ข้าจูบเจ้าอีกได้ไหม” เสียงที่พยายามปรับให้นิ่งทว่ากลับสั่นกระเส่า “ท่านอ๋องปล่อยซีหรูเถิด” เสียงหวานใสทำเอาใจแกว่งชินหวางอ๋องยิ่งกระชับอ้อมกอดไว้แน่นกว่าเดิม จวนตระกูลเสิ่น“เหตุใดต้องจัดงานต้อนรับ”“ท่านพี่การมาการไปของคุณหนู ใครๆ ก็รู้เรื่องนี้เราเชิญชินหวางอ๋องกับเสวียเต๋ออ๋องมาเท่ากับขอบคุณที่ทั้งสองคนช่วยกันตามคุณหนูกลับมาแล้วยังเท่ากับเป็นการป่าวประกาศว่าคุณหนูแม้จะมีใบหน้าไม่พึงประสงค์ทว่าก็มีท่านอ๋องถึงสองคนที่ห่วงใย นั่นเท่ากับทำให้ชาวบ้านที่เอาแต่พูดไปในทางที่เส
ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 ยังจูบ
ซีหรูดิ้นรนฮึดฮัดแต่อีกคนกอดไว้แน่นแทบไม่ให้ขยับตัว“เสี่ยวอู เสี่ยวอู” เสี่ยวอูวิ่งเหยาะเข้ามา“เอาเครื่องนอนมาคืนนี้ข้าง่วงแล้วและจะนอนกับพระชายาของข้า เสี่ยวเต๋ออ๋องเชิญ” สั่งเสี่ยวอูไล่เสวี่ยเต๋ออ๋อง แล้วดึงมือซีหรูที่ยังพยายามจะแกะมือเหนียวนั้นออกไปที่แท่นนอน เสวี่ยเต๋ออ๋องกลืนน้ำลายลงคอยากเย็นก่อนจะสะบัดชายเสื้อก้าวเดินจากไป“โครมมมมม"เสวี่ยเต๋ออ๋องกวาดมือไปบนโต๊ะที่วางทั้งกาน้ำชาและขนมก้อนอารมณ์โกรธพุ่งสูงปรี๊ด“ชินหวางอ๋องข้ากับท่านคงต้องตายกันไปข้างหนึ่ง”“ท่านอ๋อง” ฉีก้านก้มหน้ารับผิด“อย่าทรงโมโหมากไปกว่านี้เลย”“เชอะกล้าพูดแบบนี้กับข้าหรือ หาทางกำจัดชินหวางอ๋องเสียท่าทีโอหังของเขาทำทีเป็นเจ้าข้าวเจ้าของทั้งที่ข้าเป็นคนที่พบซีหรูก่อน” เสวี่ยอ๋องนิ่งงัน เกือบลืมไปว่าซีหรูกับใบหน้างดงามที่เขาเห็นเพียงแวบเดียวนั่นคืออะไรกันแน่ เขาแน่ใจว่านางต้องการปกปิดอน่เพราะแผ่นหนังที่ถุกคมกระบี่ดึงให้เผยอออกนั้นไม่มีร่องรอยของโลหิตแม้แต่น้อย“ฉีก้าน ทำเรื่องหนึ่งให้ข้า” ฉีก้านประสานมือ เสวี่ยเต๋ออ๋องถอนหายใจยาวกระโจมกลาง“ปล่อยข้านะ”“หืออให้ปล่อยอย่านั้นหรือ เดิมก็หนีมาแล้วถูกคนปองร้ายบิด
ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 จูบ
มืดค่ำแล้วซีหรูยังคงนั่งมองเสี่ยวไป่ที่บาดเจ็บเพราะปกป้องซีหรู“พระชายารองเจ้าขานอนเถิดเจ้าค่ะ” เสี่ยวไป๋พูดด้วยน้ำเสียงเกรงใจ“ขอบใจเจ้าที่ช่วยข้าไม่อย่างนั้น คนที่นอนตรงนี้อาจเป็นข้าหรือข้าอาจตายไปแล้วก็ได้”เสี่ยวไป๋ยิ้ม“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะเสี่ยวไป๋ยินดี หากช่วยพระชายารองไม่ได้นั่นต่างหากที่เสี่ยวไป๋จะเสียใจไปตลอดชีวิต พักผ่อนเถิดเจ้าค่ะพรุ่งนี้จะได้เดินทางกันต่อไปถึงวังหลวงเร็วเท่าไหร่พระชายารองยิ่งปลอดภัยเท่านั้น”ทัพของชินหวางอ๋อง ที่เดินทางทั้งกลางวันกลางคืนตั้งใจให้ทันขบวนของซีหรู“อีกไม่นานขอรับเชื่อว่าทางนั้นจะต้องพักค้างแรมแล้วเราอาจตามทันแต่คงจะดึกสักหน่อย ท่านอ๋องจะให้ตั้งกระโจมที่นี่เลยไหมขอรับ”“ไม่ต้องให้ทันขบวนของชายารองของข้าช้าไปหน่อยดึกไปหน่อยก็ค่อยพัก” นายกองประสานมือรับคำสั่ง“ท่านอ๋อง ว่าที่พระชายาเอกบ่นว่าเหนื่อยแล้วอยากจะลงไปเดินบ้างนั่งเกี้ยวมาทั้งวัน” ชินหวางอ๋องส่ายหน้าไปมา“จอดพักเกี้ยวววววว”“เฟี้ยววววววววว” ลูกดอกพุ่งเข้าใส่ชินหวางอ๋องแต่ทว่าไม่ได้ระคายผิว ร่างสูงพลิกตัวหลบจับลูกดอกไว้อย่างรวดเร็ว“ท่านอ๋องเป็นอย่างไรบ้างขอรับ” เสี่ยวอูวิ่งเข้ามาด้วยสีหน้า
ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 กองเชียร์
ซีหรูกุมใบหน้าข้างซ้ายไว้แน่นไม่ยอมปล่อยมือเสี่ยเต่อต๋องรอด้วยใจจดจ่อแต่อีกคนก็ยังลังเลไม่กล้าเปิดเผยใบห้าที่บัดนี้แผ่นหนังอัปลักษณ์ยังติดเรียบร้อยดี“ฮะฮะฮะฮ่าาาาาาข้าแค่ล้อเล่นข้าหาใช่คนที่ใจดำเพียงนั้นคมกระบี่ไม่ถูกจุดสำคัญเพียงตอนนี้ซือซือก็คงกำลังช่วยเสี่ยวไป๋ มือสังหารล่าถอยแล้ว ไม่ต้องกังวลขบวนของเรามีหมอดีเพราะข้าออกตามหาคุณหนูเสิ่นอาจได้รับบาดเจ็บจึงได้นำตัวท่านหมอติดขบวนมาด้วย” ซีหรูผ่อนลมหายใจช้าๆ“ไม่ได้กดดันเจ้าเสียหน่อยไม่ให้ดูก็ไม่ดูเสวี่ยเต๋ออ๋องหาใช่คนที่บังคับ ขืนใจหญิงใดยิ่งหญิงที่งดงามเช่นเจ้าเสวี่ยเต่ออ๋องไม่มีทางจะบังคับใจโรงเตี๊ยม“ลงมือรุนแรงเกินไปไหม”อ้ายหลัวปิงเอ่อถอนหายใจ “เจ้านั่นตั้งใจจะฆ่าหลานข้าจำต้องเข้าแทรกแซง”“เปิดหน้าหลานสาวเพื่อให้ เสวี่ยเต๋ออ๋องได้เห็นแบบนี้เสวี่ยเต๋ออ๋องก็ได้เปรียบสินะ อย่างไรกัดไม่ปล่อย คนที่ไม่เคยเห็นใบหน้างงดงามของซีหรูอย่างชินหวางอ๋องจำต้องถอดใจใช่ไหม นี่ข้าพลาดอะไรไปใช่ไหม”“ฮะฮะฮะฮ่าาาา วางเดิมพันเข้าข้างชินหวางอ๋องก็ต้องหาทางช่วยให้เขาตาสว่างเหมือนข้าสิข้าใช้กระบี่ช่วยเปิดแผ่นหนังให้เสวี่ยเต่ออ๋องได้เห็นใบหน้าที่แท้จร
ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 เอามือออกจากใบหน้างดงามนั่นเสีย
“เร่งเดินทางให้เร็วที่สุดอย่างให้ห่างจากขบวนของพระชายารอง” ไฉ่หานชักม้ามายืนข้างม้าของชินหวางอ๋อง“ท่านอ๋องขอรับ แต่ทางนั้นเขาออกเดินทางตั้งแต่ยามซื่อทัพของเราออกเดินทางยามเว่ยห่างกันถึงสองชั่วยามเช่นไรจะตามทันป่านนี้พวกเขาไม่ถึงวังหลวงแล้วหรือไร”“จากการตั้งข้อสังเกตของข้าใต้เท้าเสิ่นรักบุตรีคนนี้มากเช่นนั้นเขาจะไม่มีทางให้คนพวกนั้นเคลื่อนเกี้ยวอย่างเร่งรีบอาจค่อยเคลื่อนเกี้ยวไปตามทางช้าๆ เพื่อความปลอดภัย เสวี่ยเต๋ออ๋องเองก็คงไม่ได้เร่งรีบอะไรเพราะว่าไม่อยากจะห่างจากชายารองของข้าแม้สักครึ่งชั่วยามหากซีหรูกลับ ไปที่วังหลวงแล้วอาจจะไม่มีโอกาสได้พบชายารองข้าอีกต่อไป” กระหยิ่มในใจที่ได้เหน็บแนมถากถางคนที่ไม่ชอบกัน“แต่นั่นอีกไม่นานท่านอ๋องก็จะหย่ากับพระชายารองเพื่อแต่งพระชายาเอกแล้วนี่ขอรับถึงเวลานั้นเสวี่ยเต๋ออ๋องย่อมมีโอกาสมากขึ้น”“เมื่อถึงเวลานั้นค่อยว่ากันยามนี้ข้าก็แค่อยากจะ ไม่ยอมให้ใครทำตามใจก็เท่านั้น”“ไฉ่หานจะรุดหน้าไป่ก่อนดีไหมขอรับเพื่อให้ขบวนของพระชายารองรอทัพของท่านอ๋องดีไหม” ชินหวางอ๋องพยักหน้าขึ้นลง“ดี แจ้งให้ขบวนของพระชายารองรอข้าแต่เสี่ยวเต๋ออ๋องจะไปไหนก็เชิญ”“โอ๊ย
ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 เรื่องของนางข้าใส่ใจ
“ท่านอ่องท่านอ๋อง พระชายารองไปแล้วขอรับ” ชินหวางอ๋อง ขมวดคิ้วคมเข้าหากันฟาหรานสังเกตท่าทีของชินหวางอ๋องกลืนน้ำลายลงคอช้าๆ“ไปไหน แล้วใครอนุญาตนาง”“เอ่อ ก็พระชายารองไปกับคนของบ้านเสิ่น”“ข้าไม่ได้ถามว่าไปกับใครข้าถามว่าใครอนุญาตให้นางไป” ตวาดเสี่ยวอูจนหัวหด“เอ่อไม่มีใครอนุญาตแต่พระชายารองก็ไม่ไปกับจวิ้นหวังเสียหน่อย แล้วก็มีคนของบิดามารับอย่างดี เสี่ยวอูอย่างไรจะกล้าห้าม ท่านอ๋องเองเถอะก็จะกล้าห้ามสิ่งที่บิดาใต้เท้าเสิ่นทำเพื่อบุตรีหรือไร…”หยุดคำพูดที่กำลังจะบอกว่ายิ่งไปทำผิดกับซีหรูไว้ใต้เท้าเสิ่นกำลังหมายหัวชินหวางอ๋องชะรอยจะไม่ให้กลับจวนอ๋องให้กลับไปที่จวนขุนนางกรมคลังเสียแล้วชินหวางอ๋องที่ทำได้เพียงมองหน้าทำตาปริบๆ จะกล้าต่อกรกับพ่อตาอย่างใต้เท้าเสิ่นที่เป็นที่โปรดปรานของฝ่าบาทและยังโกรธจริงรักจริงอย่างนั้นหรือ“คิดแทนข้าอย่างนั้นหรือเดี๋ยวนี้เจ้า เสี่ยวอูเจ้ากล้าคิดแทนข้าอย่างนั้นหรือ แล้วปล่อยให้พระชายารองกลับไปมีทหารอารักขาหรือไมาหากเป็นอะไรไปแล้วคนที่ผิดไม่ใช่ข้าหรือไร”“ใต้เท้าเสิ่นส่งคนมาอารักขาเป็นยอดฝีมือถึงยี่สิบสองคน แล้วก็ยังมีขบวนของเสวี่ยเต๋ออ๋องที่ตามหลังไปอีก”“เช
ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 อยากหย่าแต่ไม่อยากหย่า
ฟางหรานยิ้มเสี่ยวอูเบ้ปาก“แต่ทำแบบนี้ทำให้เสียเวลาและกำลังพลโดยเปล่าประโยชน์นะขอรับตอนนี้ ไฉ่หานก็กำลังรั้งอยู่ที่ชายป่าเพื่อเก้บลุกสาลี่ป่าแค่นี้ก็คงพอแล้วไม่จำเป็นต้องใช้คนทั้งกองทัพอีกอย่างเรากำลังจะเดินทางกลับวังหลวงหากช้าแบบี้คาดว่าวันนี้คงต้องค้างที่นี่อีกคืน”“ไฉ่หานยอมทำอะไรแบบนั้นด้วยหรือ”“เขาบอกว่าตั้งใจหาสาลี่ป่าที่สวยที่สุดหวานที่สุดและสุกกำลังกินสองลูก ลูกหนึ่งสำหรับว่าที่พระชายาเอก อีกลูก…”“ให้ใคร” ชินหวางอ๋องพูดขึ้นดังๆ“อีกลูกสำหรับพระชายารองของท่านอ๋องขอรับ”“ชักจะวุ่นวายกันมากไปแล้วรับคำสั่งข้าบอกให้ไฉ่หานกลับมา แล้วเร่งเดินทางกลับวังหลวง” ฟางหรานกัดริมฝีปากตัวเองน้อยใจอย่างที่สุด“ท่านอ๋องแล้ว แล้วสาลี่ของว่าที่พระชายาเล่าพ่ะย่ะค่ะ”“ปล่อยให้เป็นเรื่องของเสวี่ยเต๋ออ๋องเถอะข้านะทำเรื่องที่หาสาระไม่ได้แบบนี้หรอก ใครจะทำก็ปล่อยพวกเขาไป ฟางหรานเจ้าก็คงรู้ดีว่าข้า มีเจ้าในใจไม่จำเป็นต้องแสดงอะไรที่มันไม่เข้าท่าแบบนี้” เอื้อมมือกุมมือฟาหรานเสี่ยวอูยิ้มเบ้ปาก“แล้วจะเสียใจทีหลัง” เสี่ยวอูบ่นเบาๆ“เจ้าพูดอะไรเสี่ยวอู”“อะปะปะเปล่าขอรับ แค่บ่นไฉ่หานที่ทำอะไรแบบนี้แล้วจะเ
ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 ศึกชิงสาลี่
ซุนเจอหนีนั่งไปบนหลังม้าองอาจ สมกับอาภรณ์ที่สวมในชุดเกราะแม่ทัพเต็มยศ“องค์หญิงขอรับวันนี้มีเกี้ยวที่ฝ่าบาทประทานมาเพื่อการเดินทางที่ยาวนานเกรงว่าองค์หญิงจะลำบากหากต้องนั่งบนหลังม้า” รองแม่ทัพกุ้ยเหยียนซารองแม่ทัพที่สี่ (มีรองแม่ทัพสี่คน) เอ่ยปากยิ้มๆซุนเจอหนี่ส่ายหน้าไปมา“องค์หญิงจะไปพบท่านอ๋อง ข้าน้อยหมายถึง ชินหวางอ๋องที่องค์หญิงเคยชื่นชมหากยังเกาะไปบนหลังม้าข้าน้อยเกรงว่าพอไปถึงแคว้นฉี เกรงว่าจะดูไม่ดีนั่งไปบนเกี้ยวเชิดหน้างดงามพอไปถึงท่านอ๋องจึงประทับใจเมื่อได้พบหน้า” หลุบตามองพื้น เผลออมยิ้มจริงด้วยสินางอยากให้ชินหวางอ๋องที่ไมไ่ด้พบกันแสนนานเมื่อพบกันครั้งนี้จะต้องพึงพอใจในรูปร่างหน้าตาตอนนี้ ซุนเจอหนี่ในตอนนั้นที่พบกัน รอนแรมในสนามรบราวบุรุษจะให้ความน่าประทับใจไม่มี“ให้ เสี่ยวหวินไปกับข้า นำเอาหีบใส่อาภรณ์ชุดฮันฝูไปด้วยไปถึงแคว้นฉีข้าจะเปลี่ยนอาภรณ์ไม่สวมชุดแม่ทัพ” เหยียนซาอมยิ้ม“กลัวว่าท่านอ๋องจะได้พบหญิงงามเสียแล้วในคราวนี้”“หุบปากท่านเสียรองแม่ทัพที่สี่ ที่ข้าไม่สวมอาภรณ์และชุดเกราะไปเพราะเกรงว่าชาวบ้านและคนของแคว้นฉีจะพากันแตกตื่นคิดว่าแคว้นเป่ยของเรายกทัพทำสงครามแค่ป้
ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2 เสี่ยวอู
“เสี่ยวอู เสี่ยวอูเป็นคนของท่านอ๋องภักดีมาตลอดเรื่องข้างนอกข้างในล้วนเพื่อท่านอ๋อง”“คงต้องอาศัยเจ้าแล้วล่ะเสี่ยวอู มารดาเจ้าสบายดีไหม”“หาพระชายารองได้โปรดอย่าบอกนะว่าท่านจะ ส่งคนไปสังหารมารดาของข้าเพื่อบีบบังคับให้ขาช้าปิดปากเรื่องนี้” ซีหรูถอนหายใจ“มองข้าในด้านร้ายเกินไปหรือไม่ข้าแค่อยากจะให้ มารดาเจ้ามาที่นี่เพื่อมาพวเจ้าสักครั้งยินดีส่งคนพาตัวมารดามาจากด้านชายแดนเพื่อพบลูกของนางเสี่ยวอูเจ้าจะยินดีที่จะปิดบังเรื่องนี้ให้กับข้าไหมได้ทั้งเงินทั้งยังได้พบมารดา” เสี่ยวอูยิ้ม“ความจริงเสี่ยวอูก็ภักดีกับท่านอ๋องนะขอรับแต่เขามักจะพูดกันว่าเรื่องของสามีภรรยาเป้นเรื่องของคนสองคนเช่นนั้นเสี่ยวอูยอมไม่พูดช่วยปิดบังเรื่องนี้ก็ได้” ซีหรูยิ้มบางๆ รีบบรรจงปิดแผ่นหนังที่ใบหน้า“เกือบลืมขอรับท่านอ๋องให้มาบอกพระชายารองว่าเสวยก่อนท่านอ๋องไปเลยเพราะท่านอ๋องกำลังจะออกไปรับว่าที่พระชายาเอก” ซีหรูหันกลับมายิ้มบางๆ เสี่ยวอูจ้องมองใบหน้าที่ถูกแปะด้วยแผ่นหนังแล้วก็ถอนหายใจใบหน้าที่อยู่ภายใต้แผ่นหนังงดงามเกินใคร ไม่อยากจะนึกภาพยามที่ชินหวางอ๋องได้พบความจริงข้อนี้จะมีท่าทีเช่นไรกัน“คุณหนูเสิ่น ข้าแวะมาจึงม
