เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 44
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-01-23 14:05:04บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 45
เร็วมากขั้นตอนที่หลินตงเข้าร่วมเอสซีซีก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว เขาเป็นสมาชิกธรรมดาของเอสซีซีแล้วจริง ๆ แล้วตราบใดที่เป็นคนภายในแนะนำให้เข้าร่วมเอสซีซี โดยพื้นฐานแล้วเป็นเพียงการแสดงเท่านั้น เพราะไม่มีใครจะเสียโควต้าไปแนะนำคนที่ไม่ตรงตามเงื่อนไขตราพิเศษสำหรับสมาชิกเอสซีซีใช้เวลาสามวันในการส่งจากสำนักงานใหญ่มาที่นี่หลินตงรู้สึกว่าระดับของสมาชิกธรรมดาต่ำไปหน่อย แต่คำแนะนำเพียงบอกว่าคุณต้องสนับสนุนเอสซีซีเพื่ออัพเกรดส่วนเรื่องสนับสนุนอย่างไรนั้นไม่ได้กล่าวไว้หลินตงจึงถาม "พี่เย่ ต้องสนับสนุนอะไรให้กับเอสซีซี ถึงจะได้ขึ้นเป็นสมาชิกระดับกลาง?""ทำไม? น้องหลินเพิ่งเข้าร่วมก็จะอัพเกรดแล้ว?""ถามเฉย ๆ คำแนะนำไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับวิธีการสนับสนุนให้กับเอสซีซี""จริง ๆ แล้วระดับธรรมดาง่ายมากที่จะอัพเกรดเป็นระดับกลาง ทุกครั้งที่มีกิจกรรมก็พยายามทําในสิ่งที่ทําได้ อยู่ไม่กี่ปีก็จะได้ขึ้นระดับกลางแล้ว""มีทางอื่นอีกไหม?""วิธีที่ง่ายที่สุดและเร็วที่สุดคือคุณบริจาคโดยตรงพันล้าน คุณจะอัพเกรดเป็นสมาชิกระดับกลางโดยอัตโนมัติ"บริจาคหนึ่งพันล้านก็อัพเกรดได้? หลินตงดีใจมาก กําลังกังวลว่าเงินจะไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-23ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 46
นี่ไม่ใช่ดาราใหญ่เหยาเสวี่ยเหรอ?เมื่อไม่กี่วันก่อนได้ยินประธานหยูบอกว่าเขาต้องการเชิญเหยาเสวี่ยไปรับบทนางรองในหนัง และขอให้ซุนซืออี๊เป็นนางเอก แต่ซุนซืออี๊ปฏิเสธไม่คิดว่าจะเจอดาราดังเร็วขนาดนี้แต่ตอนนี้ดาราดังคนนี้ไม่มีเสน่ห์เท่าที่เห็นในทีวีใบหน้าครึ่งซ้ายของเธอแดงเล็กน้อยและบวมซึ่งอาจเกิดจากการถูกตบเมื่อกี้ แม้แต่หลินตงอยู่ที่นี่ก็ได้ยินเสียงหลินตงเคยชอบเหยาเสวี่ยมาก เขาแสดงละครโทรทัศน์และภาพยนตร์หลายเรื่องและเป็นที่รู้จักในนามนักฆ่าชายขี้เบื่อ หลินตงเคยเป็นชายขี้เบื่อในเวลานั้นเมื่อมองดูเทพธิดาในใจที่อยู่ตรงหน้า หลินตงมีเจตจํานงที่แน่นอนจริง ๆ แล้ว เทพธิดาที่สดใสและสวยงามในสายตาของคนจนเหล่านี้ ในสายตาของคนใหญ่คนโตเหล่านั้นเป็นเพียงเครื่องมือในการเอาใจตัวเองเท่านั้นถูกเอาเปรียบ ตบหน้า ก็ยังตามเขาไปอย่างที่ทุกคนรู้ ตอนนี้หลินตงก็เป็นคนใหญ่คนโตในสายตาของคนอื่นเหยาเสวี่ยปิดหน้าแดงและบวมของเธอเบา ๆ ด้วยมือซ้ายและสะอื้นเบา ๆเธอรู้สึกน้อยใจ ชายคนนั้นแค่จับบั้นท้ายและหน้าอกของเธอ เธอแค่หยุดเขา เขาจึงตบหน้าเธอแต่เธอไม่กล้าไปเพราะผู้จัดการบอกเธอว่าถ้าทำให้คุณลุงเหล่านี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-23ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 47
วันนี้หลินตงใช้เวลาอยู่ที่สโมสรหูซินและพูดคุยกับทุกคนมาก จนกระทั่งตอนเย็นจึงแยกจากคนอื่น ๆหลังจากออกจากสโมสรหูซิน หลินตงขับรถบูกาติมังกรบินรุ่นลิมิเต็ด โดยพาอดีตเทพธิดาเหยาเสวี่ยไปที่โรงแรมฮิลาตันด้วยเหยาเสวี่ยพักที่โรงแรมฮิลาตัน หลินตงกะว่าจะไปส่งเหยาเสวี่ยกลับไปที่โรงแรมก่อนแล้วจึงไปหาหวังลี่ ลูกพี่ลูกน้องของเขาในรถ"คุณหลิน ขอบคุณค่ะ!" เหยาเสวี่ยกล่าวขอบคุณถ้าไม่ใช่เพราะหลินตง วันนี้เธอคงจบแล้วต้องมอบตัวให้แหยนหย่งไม่ก็รอเสียชื่อเสียงในวันพรุ่งนี้เธอเชื่อว่าแหยนหย่งมีความสามารถนี้แม้แต่เจ้านายของเธอก็ยังกลัวคนนี้หันศีรษะเล็กน้อยและมองไปที่ด้านของหลินตงเหยาเสวี่ยหลงไหลเล็กน้อยไม่ว่าจะเป็นเรื่องหน้าตา รูปร่างหรือนิสัยก็จัดอยู่ในระดับหนึ่ง นับประสาอะไรกับภูมิหลังที่ทําให้แหยนหย่งกลัวผู้ชายประเภทนี้เปรียบเสมือนดวงดาวในท้องฟ้ายามค่ำคืน แวววาวอย่างยิ่งไม่ว่าจะไปที่ไหนไม่รู้ว่าผู้หญิงแบบไหนถึงจะคู่ควรกับผู้ชายที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้บางทีอาจเป็นเพียงผู้หญิงระดับเดียวกับเขาเท่านั้นเหยาเสวี่ยทำได้เพียงซ่อนความหลงใหลในใจของเธอเท่านั้น"ไม่เป็นไร แค่เรื่องเล็กเท่านั้น
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-23ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 48
คาราโอเกะรุ่งเรืองห้องส่วนตัวหวังลี่กำลังขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำและโทรหาหลินตงเดิมทีวันนี้มาผ่อนคลายที่คาราโอเกะกับเพื่อนสาวไม่กี่คน ไม่คิดว่าจะเจอพวกรุ่นพี่ที่มหาลัยอีกหลายคน สุดท้ายทุกคนก็เลยเล่นที่ห้องส่วนตัวเดียวกันจากนั้นก็มีคนจากไหนไม่รู้เข้ามาในระหว่างนั้น และดูเหมือนว่าพวกเขาจะรู้จักพวกรุ่นพี่ด้วยเหตุนี้ จากปาร์ตี้ไม่กีคนกลายเป็นสิบกว่าคนในทันที และส่วนใหญ่เธอไม่รู้จักเพื่อนสาวปรึกษากันว่าจะกลับ แต่หลายครั้งก็ถูกห้ามไว้ เนื่องจากพวกเธอเป็นเพียงผู้หญิงอ่อนแอไม่กี่คน อีกฝ่ายเป็นผู้ชายเจ็ดแปดคนอีกฝ่ายไม่ยอมให้พวกเธอออกไป พวกเธอก็ไปไม่ได้ หลังจากพวกเธอขอร้องวิงวอนสุดท้ายก็ยอมปล่อยพวกเธอไปแต่พวกเธอต้องดื่มเหล้าแก้วหนึ่งก่อนถึงจะไปได้ พวกเธอไม่มีทางเลือก แค่คิดว่าดื่มให้เสร็จจะได้รีบออกไปคิดไม่ถึงว่าหลังจากหวังลี่ดื่มเสร็จก็เริ่มเวียนหัวเล็กน้อย และร่างกายก็เริ่มอ่อนแอ เธอที่ฉลาดรู้ว่าเธอถูกวางยาเลยฉวยโอกาสมาที่ห้องน้ำหลังจากการไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้ว เธอทำได้เพียงโทรหาหลินตง เพราะหลินตงบอกเธอว่าจะมาที่หูเฉิง วันนี้ตอนนี้เธอได้แต่หวังว่าหลินตงจะมาถึงเร็ว ๆ ไม่เช
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-23ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 49
หลังจากได้ยินเสียงกรีดร้องของหวังลี่น้องสาวของเขาทางโทรศัพท์ หลินตงก็ไม่สนใจอะไรแล้วแม้ว่าบนถนนจะมีรถหลายคัน แต่เขาก็เริ่มโหมดแซงโดยตรงรถยนต์หลายคันถูกทิ้งไว้ข้างหลังเขาทีละคัน และเกือบจะชนกันหลายครั้ง แต่เขาหลีกเลี่ยงได้ทั้งหมดด้วยทักษะการขับรถที่เชี่ยวชาญคาราโอเกะรุ่งเรืองห้องส่วนตัวฉวีว่านลี่กำลังเคาะประตูอยู่นอกห้องน้ำหวังลี่ที่เพิ่งเข้าไปยังไม่ออกมา ยาน่าจะออกฤทธิ์แล้ว เขาเตรียมจะบุกเข้าไปพอคิดว่านักศึกษาสาวสุดขั้วอย่างหวังลี่กำลังจะเป็นของเขา ฉวีว่านลี่ก็ตื่นเต้นมากวันนี้ใช้ความพยายามอย่างมากในการวางแผน ก็ไม่ใช่เพื่อตอนสุดท้ายนี้เหรอ?เคาะหลายครั้งแต่ประตูไม่เปิดฉวีว่านลี่ไม่ต้องการรออีกต่อไปแล้ว จึงเตะประตูเปิดออกเมื่อเห็นว่าหวังลี่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ฉวีว่านลี่ก็ก้าวเข้าไปคว้าโทรศัพท์และวางสาย จากนั้นคว้ามือของหวังลี่แล้วลากเธอออกมาลากหวังลี่ออกจากห้องน้ำ ก็เห็นทุกคนกำลังลงมือกับเป้าหมายของตนเองฉวีว่านลี่ทนไม่ไหวอีกต่อไป กอดหวังลี่โดยตรงจากด้านหลังหวังลี่อ่อนแอเพราะถูกวางยา ไม่สามารถต่อต้านได้เลย แม้ว่าเธอจะไม่ได้ถูกวางยา แต่จะเป็นคู่ต่อสู้ของชายที่เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-23ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 50
แต่ตั้งแต่ติดตามเจ้านายมา เขาก็ได้เรียนรู้อะไรมากมายบางครั้งความรุนแรงก็ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาและในฐานะผู้เหนือกว่า การใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหาถือเป็นพฤติกรรมที่ต่ำที่สุดโดยสิ้นเชิงตอนนี้เขาชอบที่จะใช้ตัวตน ภูมิหลัง และความแข็งแกร่งของเขาเพื่อปราบปรามคู่ต่อสู้ เช่นเดียวกับคนที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้า เมื่อได้ยินชื่อเขา ก็โค้งคำนับขอโทษ"พวกนายก็มานี่ด้วย!" หลี่หู่พูดกับคนอื่น ๆหลายคนเดินเข้ามาอย่างสั่นเทา คุกเข่าเป็นแถวกับฉวีว่านลี่ แล้วก็เริ่มตบหน้าตัวเองฉวีว่านลี่ไม่กล้าแม้แต่จะท้าทายลูกพี่หู่คนนี้ นับประสาอะไรกับพวกเขาไม่กี่นาทีต่อมา ใบหน้าของหลายคนที่คุกเข่าอยู่บนพื้นบวมจากการตบ และมีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของพวกเขา แต่พวกเขาไม่กล้าที่จะหยุดถ้าลูกพี่หู่คนนี้ลงมือเอง มันคงไม่แค่การตบหน้าง่าย ๆ"เอาล่ะ แค่นี้ก่อนแล้วกัน!" หลี่หู่กล่าว"ขอบคุณลูกพี่หู่ ขอบคุณลูกพี่หู่!" หลายคนโล่งใจหลินตงมาถึงในเวลานี้ทันทีที่เข้าไปก็เห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยี่สิบหรือสามสิบคนยืนอยู่ในห้องส่วนตัวพร้อมกระบองไฟฟ้าในมือ และหลายคนคุกเข่าอยู่ตรงกลาง ใบหน้าของพวกเขาบวมและมุมปากมีเลือดออก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-23ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 51
หลินตงพาหวังลี่และเพื่อนร่วมห้องสามคนของเธอออกจากคาราโอเกะจึงพบว่ารถสปอร์ตคันนี้นั่งได้แค่สองคน แต่ยังมีอีกสามคน ทำไงดี?สุดท้ายหลินตงก็ต้องพาคนสองสามคนไปที่โรงแรมใกล้เคียงเดิมทีเขาว่าจะเปิดห้องให้คนละห้อง แต่พวกเธอต้องการอยู่ด้วยกัน สุดท้ายหลินตงก็เปิดห้องสวีทสองห้อง ตัวเขาเองหนึ่งห้อง อีกสี่คนหนึ่งห้องหลังจากจัดคนสองสามคนเสร็จแล้ว หลินตงก็กลับไปที่ห้องและอาบน้ำนอนอยู่บนเตียงคิดถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นก็ยังรู้สึกกลัวอยู่นิดหน่อยโชคดีที่น้องสาวไม่เป็นอะไร ไม่อย่างนั้นคงรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตหากวันนี้ไม่ได้เข้าร่วมเอสซีซีและได้เจอกับวางเฉียง คาดว่าเรื่องจะค่อนข้างยากดังนั้นเขาก็คิดได้ยังไงตัวเองก็เงินเยอะใช้ไม่หมด และต้องการแต้มศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นจึงใช้เงินเยอะ ๆ เพื่อหาเพื่อนเพื่อนหลายคนหลายทางเลือก ไม่แน่ว่าอาจต้องการความช่วยเหลือจากอีกฝ่ายเหมือนวันนี้หลังจากที่หลินตงคิดได้ เขาก็โทรหาวางเฉียง"น้องหลิน! ลูกพี่ลูกน้องของคุณไม่เป็นใช่ไหม?" วางเฉียงถามทางโทรศัพท์"เธอไม่เป็นอะไร เรื่องวันนี้ต้องขอบคุณพี่วางมาก ต่อไปมีเรื่องอะไรให้ผมช่วยบอกได้เลย""น้องหลิน ไม่เป็น
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-23ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 52
"พี่รู้ว่าตอนนี้มีคำถามมากมาย ไป พี่จะพาคุณไปหาที่เงียบ ๆ และคุยกันดี ๆ"หลินตงพาหวังลี่กลับไปที่ลานจอดรถตรงทางเข้าคาราโอเกะรุ่งเรือง"ขึ้นรถ!" หลินตงหยิบกุญแจรถออกมาและปลดล็อคบูกาติมังกรบินแล้วพูดกับหวังลี่หวังลี่มองดูรถสปอร์ตสุดเท่ที่อยู่ตรงหน้าเธอ และสมองก็ไม่สามารถกลับมามีสติได้พักหนึ่ง"พี่ นี่…นี่คือรถของพี่เหรอ?" หวังลี่ถามอย่างตะกุกตะกัก"เป็นของพี่! ขึ้นรถก่อน!" หลินตงพูดแล้วขึ้นที่นั่งคนขับไปก่อน"อ้อ! ได้...ได้เลย!" หวังลี่เข้าไปในรถด้วยความงุนงงหลินตงพาหวังลี่ ไปที่ชายหาดอัตราการหันหลังกับมามองเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ตลอดเส้นทางมีคนให้ความสนใจพวกเขามากขับรถบนถนน รถทั่วไปอยู่ห่างจากเขาสิบกว่าเมตร ถึงไฟแดงก็ไม่มีข้อยกเว้นมองแวบเดียวก็ยั่วยุไม่ได้ทั้งสองได้หาที่สงบริมทะเล และพิงกับราวบันได โดยมีลมทะเลพัดผ่านมา"น้องหวัง พี่รู้ว่าเธอมีคำถามมากมาย! อยากถามอะไรก็ถามมา!" หลินตงพูดพร้อมมองดูทะเลในระยะไกล"พี่ รถคันนั้นเป็นของพี่เหรอ?" หวังลี่ถาม"ใช่ เพิ่งซื้อเมื่อวาน ที่หูเฉิง พี่มาครั้งนี้ หนึ่งคือมาหาเธอ สองคือมาซื้อรถคันนี้""รถคันนี้ราคาเท่าไหร่?""แปดสิบล้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-23
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1189
ดวงดาวรุ่งอรุณยอดหอคอยสูงตระหง่านชายสองคนกำลังนั่งดื่มชาตรงข้ามกันคนหนึ่งขมวดคิ้ว ในขณะที่ชายที่อยู่ตรงข้ามเขาดูผ่อนคลายชายที่ขมวดคิ้วไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลี่เทียน ท่านผู้นำแห่งอาณาจักรสวรรค์ และอีกคนคือหยวนหลิงจากเผ่ามังกรเก้าหัวหลังจากนั้นไม่นาน หลี่เทียนก็อดไม่ได้ที่จะถาม "พี่หยวนหลิน เมื่อไหร่สมาชิกของเผ่ามังกรเก้าหัวจะมาถึง ช่วงนี้เราก็ออกมาเคลื่อนไหวบ่อยๆ และเซี่ยอวิ๋นชวนเองก็ขยับตัวได้แล้ว อาการบาดเจ็บของเขาก็ควรจะดีขึ้น ยิ่งเราลงมือเร็วเท่าไหร่ ก็จะยิ่งเป็นประโยชน์สำหรับเรามากขึ้นเท่านั้น"หยวนหลินจิบชาอย่างสบายๆ ก่อนจะตอบช้าๆ "ท่านผู้นำหลี่เทียน ไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป คุณรู้ว่าต้องใช้เวลาพอสมควรในการข้ามช่องว่างระหว่างกาแล็กซี ดังนั้นคุณจึงไม่สามารถทำอะไรอย่างเร่งรีบเกินไปได้ เมื่อถึงเวลา พวกเขาก็จะมาถึงเอง"หยวนหลินเพลิดเพลินกับตำแหน่งของเขาที่อยู่บนลำดับชั้นสูงสุดของกาแล็กซีทางช้างเผือกและเพลิดเพลินกับการใช้ชีวิตที่เชื่องช้ามนุษย์เป็นวิญญาณของทุกสรรพสิ่งอย่างแท้จริง และพวกเขาก็มีคุณสมบัติเฉพาะตัวของตนเอง ไม่น่าแปลกใจเลยที่เผ่าพันธุ์ทั้งหมดในจักรวาลต้องการเล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1188
คุณสามารถบอกได้จากการแสดงออกของหลิวนิ่งเหยียนเมื่อนึกถึงเรื่องนี้เซี่ยมู่ก็ฟังด้วยความปรารถนาในใจเช่นกันเธอยังหวังว่าเธอและหลินตงจะเป็นเหมือนเสด็จพ่อและเสด็จแม่ของเธอ............กาแล็กซีทางช้างเผือกตั้งอยู่ใกล้กับขอบแห่งความว่างเปล่า ดวงดาวรุ่งอรุณตั้งแต่ถูกเศษซากอาณาจักรสวรรค์ครอบครอง มนุษย์ทุกคนบนโลกก็ถูกต้อนไว้เหมือนสัตว์เลี้ยง ถูกทำให้เหลือเพียงอาหารดวงดาวรุ่งอรุณดวงนี้ปัจจุบันน่ากลัวกว่าดาวเคราะห์ปาเค่อร้อยเท่าผู้คนบนดาวเคราะห์ปาเค่อถูกทารุณ กลายเป็นทาสในเหมือง และตายจากความอ่อนล้าแต่ดวงดาวรุ่งอรุณนั้นแตกต่างออกไปมนุษย์ทุกคนถูกจองจำและใช้เป็นอาหารเพื่อเลี้ยงเศษซากอาณาจักรสวรรค์ที่ผสานยีนของเผ่ามังกรเก้าหัวเข้าด้วยกันลองนึกภาพดูสิว่าผู้คนบนดวงดาวรุ่งอรุณดวงนี้รู้สึกกลัวขนาดไหนความหวาดกลัวที่ชาวเมืองได้พบเจอเป็นสิ่งที่ไม่อาจจินตนาการได้ สิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาสูงและมีสติสัมปชัญญะจะรู้สึกอย่างไรหากต้องใช้ชีวิตทุกวันด้วยความหวาดกลัวว่าจะถูกกินเกรงว่ามีเพียงดวงดาวรุ่งอรุณเท่านั้นที่รู้เกือบจะอยู่ในภาวะตื่นตระหนกตลอดเวลาในบรรยากาศเช่นนี้ มันสามารถทำให้ผู้คนบ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1187
ในขณะที่เซี่ยมู่กำลังวิตกกังวลมีคนเดินเข้าไปในห้องนอนของเธอมีเพียงคนเดียวในกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดที่กล้าเข้าไปในห้องนอนขององค์หญิงสิบเก้าเซี่ยมู่โดยไม่เคาะประตูนั่นคือจักรพรรดินีหลิวนิ่งเหยียน ซึ่งเป็นแม่แท้ๆ ของเซี่ยมู่นั่นเองนอกจากเธอแล้ว องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนยังต้องเคาะประตูก่อนเข้าไปด้วย เนื่องจากลูกสาวของเขาโตมากแล้วไม่ต้องพูดถึงคนอื่น ไม่มีใครกล้าทำเช่นนี้ เว้นแต่พวกเขาไม่อยากรักษาชีวิต"ลูกคิดอะไรอยู่ ลูกสาวที่รักของแม่" หลิวนิ่งเหยียนเดินไปหาเซี่ยมู่และกระซิบที่หูของเธอทันที"อ๊าก!!!"เซี่ยมู่ตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นกะทันหัน"เสด็จแม่! เสด็จแม่ทำให้ลูกกลัวแทบตาย" เซี่ยมู่พูดด้วยแก้มป่อง"ถ้าแม่ไม่พูด ลูกคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการที่ใครสักคนเข้ามาในห้องนั้นเป็นอันตรายแค่ไหน จะเป็นยังไงถ้าคนไม่ดีมา"เซี่ยมู่กลอกตา"เสด็จแม่ นี่คือห้องส่วนตัวของลูก ใครอีกที่กล้าเข้ามาเงียบๆ แบบนี้นอกจากเสด็จแม่""โอเค โอเค มันเป็นความผิดของจักรพรรดินีผู้นี้ บอกสิว่าเมื่อกี้ลูกมัวแต่คิดอะไรอยู่? ถึงมัวนั่งเหม่ออยู่ได้"“ไม่...ลูกไม่ได้คิดอะไรเลย!”"ลูกกำลังคิดถึงหลินตงคนนั้นอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1186
เมื่อพวกเขาเข้ามาแทรกแซงกาแล็กซีทางช้างเผือก สิ่งต่างๆ จะกลายเป็นเรื่องยุ่งยากอย่างแท้จริงแม้แต่เสด็จพ่อและเสด็จพี่ก็อาจตกอยู่ในอันตรายได้หลังจากหลินตงอ่านข้อความของเซี่ยมู่หลินตงก็คิดกับตัวเองว่ามันเป็นอย่างที่เขาเดาไว้จริงๆเมื่อเศษซากอาณาจักรสวรรค์กล้าที่จะโจมตีองค์หญิงสิบเก้าเซี่ยมู่ เขารู้สึกว่าคนเหล่านี้ไม่ดีไม่อย่างนั้นคงจะไม่กล้าลงมืออย่างเปิดเผยเด็ดขาดตอนนี้มันได้ยืนยันการคาดเดาของเขาแล้วแม้แต่อาณาจักรก็รู้สึกถึงอันตรายดูเหมือนว่าเศษซากอาณาจักรสวรรค์จะได้พบกับพันธมิตรที่แข็งแกร่งในครั้งนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการเอาทุกอย่างที่เป็นของพวกเขากลับคืนมาสำหรับเผ่ามังกรเก้าหัวหลังจากฟังเซี่ยมู่ครั้งที่แล้วหลินตงก็ได้เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้จากศาลาดาวตกเช่นกันแต่เขายังไม่รู้มากนักเกี่ยวกับเรื่องนี้ตราบใดที่มันเป็นข้อมูลที่ละเอียดกว่านี้ ศาลาดาวตกไม่อาจใช้เหรียญกาแลกติกแลกได้ แต่ต้องการการแลกเปลี่ยนสมบัติวิเศษอื่นๆ แทนหลินตงก็ไม่มีทางเลือกเช่นกันจะให้เขาแลกข้อมูลกับดาบกำราบมารงั้นเหรอ?เขาไม่โง่ขนาดนั้นเว้นแต่เขาจะสติไม่ดีไปแล้วดาบนั้นเป็นอาวุธขั้นสู
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1185
หลินตงมองดูข้อความของเซี่ยมู่แล้วก็เริ่มครุ่นคิดอีกสามเดือน องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนจะจัดงานเลี้ยงระดับรัฐบนดวงดาวจักรพรรดิ? กองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจะไปฉลองด้วยหรือเปล่า?งานเลี้ยงระดับรัฐของอาณาจักรกาแล็กซีจะจัดขึ้นเพียงครั้งเดียวในรอบสิบปีไม่ใช่หรือ?นี่ยังไม่ถึงเวลานี่?และขนาดก็ไม่น่าจะใหญ่โตได้ขนาดนี้ที่น่าแปลกใจคือ กองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจำเป็นต้องเข้าร่วมหลินตงรู้สึกโดยสัญชาตญาณว่างานเลี้ยงระดับรัฐครั้งนี้อาจจะไม่ธรรมดานักมันน่าจะเกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของเเศษซากอาณาจักรสวรรค์แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับเขาล่ะ?เซี่ยมู่เชิญเขามาทำอะไร?หลินตงคิดอย่างรอบคอบเขาเดาความคิดของเซี่ยมู่ได้คร่าวๆการเชิญเขาไปงานเลี้ยงระดับรัฐเป็นเรื่องโกหก การพบเขาเป็นเรื่องจริงการไปงานเลี้ยงระดับรัฐเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้นการไม่ไปย่อมดีกว่ากองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจะเข้าร่วมงานเลี้ยงระดับรัฐนี้ และแน่นอนว่าจะมีผู้มีอิทธิพลมากมายหากมีเรื่องอื้อฉาวกับองค์หญิงสิบเก้า หลินตงจะโด่งดังขึ้นมากไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนในอนาคต เขาจะกลายเป็นจุดสนใจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1184
หากทุกคนถูกจับจนหมดอีกไม่นานก็คงไม่มีใครเหลืออยู่ในเหมืองแร่แล้วพวกเขาหาทาสเหมืองแร่ได้เรื่อยๆ ก็ต่อเมื่อเก็บคนพวกนี้ไว้และขยายพันธุ์ต่อไปเท่านั้นตอนแรกหยินจุนหลินไม่รู้เรื่องนี้จึงทำให้จำนวนคนบนดาวเคราะห์ปาเค่อลดลงอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งต่อมาพวกเขาค่อยๆ ตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหานี้ถ้าไม่มีคนบนดาวเคราะห์ปาเค่ออีกแล้ว พวกเขาจะถูกเรียกตัวกลับเข้าตระกูลหยินอย่างแน่นอนและวิถีชีวิตอันสุขสบายของเขาจะต้องสิ้นสุดลงนั่นคือตอนที่คิดแผนนี้ขึ้นมาให้คนบนดาวเคราะห์ปาเค่อที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดสืบพันธุ์ลูกหลานของพวกเขา ถ้าไม่มีคนอยู่ในเหมืองแร่ พวกเขาจะไปยึดชุมชนแห่งสองแห่งและจับมาเป็นทาสเหมืองแร่การทำซ้ำวัฏจักรนี้จะทำให้ชีวิตอันสุขสบายของเขายืนยาวขึ้นได้หลังจากช่วยเหลือทาสเหมืองแร่ หลินตงและพวกสามคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ พวกเขาไม่ต้องกังวลมากนักเกี่ยวกับการหาคนอื่นอย่างน้อยคนเหล่านั้นก็จะไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายพวกเขายังวางแผนที่จะพักผ่อนหนึ่งคืนและออกตามหาผู้คนในวันถัดไปหลินตงเพิ่งกลับไปที่ยานรบดวงดารา"ตื้ดๆ!!!"ทันใดนั้นเครื่องมือสื่อสารก็ดังขึ้นเมื่อเปิดออกก็เป็นข้อ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1183
“อ๊าก!!!”การเสียชีวิตอย่างกะทันหันของผู้ดูแลตระกูลหยิน...ทำให้สาวสวยที่รับใช้พวกเขากรีดร้องขึ้นมาทันทีในเวลาเดียวกัน มันยังดึงดูดความสนใจของทาสเหมืองแร่จำนวนนับไม่ถ้วนอีกด้วย ทุกคนหยุดงาน มองไปที่ผู้ดูแลที่ตายไปแล้ว จากนั้นจึงหันไปหาหลินตงและกลุ่มปาหรู่ควบคุมตัวเองมาตั้งแต่เข้ามาในดาวเคราะห์ปาเค่อจนกระทั่งเขาเห็นภาพนรกตรงหน้า เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไปคนเหล่านี้ล้วนเป็นสมาชิกในเผ่าของเขาครั้งหนึ่ง พวกเขาเคยใช้ชีวิตอย่างไร้กังวลและสงบสุขแต่ตอนนี้ พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แทบจะเอาชีวิตไม่รอดใช้ชีวิตแต่ละวันอย่างสิ้นหวังอย่างที่สุด โดยไม่มีความหวังสำหรับอนาคตหลินตงยังคงนิ่งเงียบเขารู้ว่านี่คือช่วงเวลาของปาหรู่หลังจากสงบสติอารมณ์แล้วปาหรู่คุกเข่าต่อหน้าหลินตงก่อนแล้วโค้งคำนับสามครั้ง จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและเผชิญหน้ากับชาวพื้นเมืองนับไม่ถ้วนที่ไร้ความรู้สึกแห่งดาวเคราะห์ปาเค่อ“สวัสดีชาวเผ่าทุกคน ฉันชื่อปาหรู่ พ่อของฉัน ปาปู เคยเป็นผู้นำของดาวเคราะห์นี้ เมื่อก่อนเราใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและไร้กังวล...”"แต่ตั้งแต่ที่พวกคนชั่วมาที่นี่ วันเวล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1182
หลินตงและสหายของเขามาถึงเหมืองที่ใกล้ที่สุดซึ่งเป็นจุดแวะพักแรกของพวกเขาดาวเคราะห์ปาเค่อผลิตแร่ชนิดหนึ่งที่สามารถกลั่นเป็นโลหะเกรดต่ำได้ แม้ว่ามูลค่าจะไม่สูง แต่ถ้ามีปริมาณมากก็สามารถแลกเปลี่ยนเป็นเงินจำนวนมากได้เช่นกันไม่อย่างนั้นตระกูลหยินคงไม่ส่งคนมาคุ้มกันที่นี่มากมายขนาดนี้งานหลักของหยินจุนหลินคือควบคุมการทำเหมืองพื้นเมืองที่นี่และแยกแร่ออกมาเป็นโลหะ ตระกูลหยินจะมาเก็บแร่ทุกๆ สองสามทศวรรษเหมืองที่หลินตงและกลุ่มของเขามาถึงนั้นค่อนข้างใหญ่ โดยมีผู้คนจากดาวเคราะห์ปาเค่ออย่างน้อยหลายพันคนถูกควบคุมที่นี่ในฐานะทาสเหมืองเมื่อคุณเข้าใกล้ คุณจะได้ยินเสียงสบประมาทต่างๆ จากสมาชิกตระกูลหยิน"เร่งมือหน่อย! แกไม่ได้กินข้าวหรือไง? ถ้ายังชักช้าอยู่ ฉันจะหักขาแก!""มองอะไรอยู่? คิดว่าไม่มีงานทำรึไง? พยายามปกป้องมันงั้นเหรอ? อยากโดนตีงั้นเหรอ?""ปัง ปัง ปัง!!!""โอ้! ฉันไม่กล้า ฉันไม่กล้า""นายท่าน มีคนหมดสติไป""ไอ้ขยะเปียก! แกเป็นลมเพราะทำงานเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้เหรอ? ใครก็ได้ยกมันออกไปและโยนมันไปให้สัตว์ป่ากิน อย่ามาเกะกะที่นี่""ครับ นายท่าน!""ติงๆ ตังๆ!!"เสียงด่าทอนับไม่ถ้วน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1181
เนื่องจากดาวเคราะห์ปาเค่ออยู่ห่างไกลจากอาณาเขตจักรพรรดิและมีมูลค่าต่ำดังนั้นตระกูลหยินจึงไม่ได้ลงทุนด้วยทรัพยากรมหาศาลที่จำเป็นในการสร้างสถานีสื่อสารที่นี่ดังนั้นเครือข่ายบนดาวเคราะห์ปาเค่อจึงยังไม่สามารถเชื่อมต่อกับอาณาเขตจักรพรรดิได้ซึ่งทำให้ข้อมูลของพวกเขาช้ามากและไม่ทราบถึงเหตุการณ์สำคัญล่าสุดในอาณาเขตจักรพรรดิโลกก็เหมือนกันโลกมีเพียงระบบของหลินตงเป็นตัวกลาง ซึ่งสามารถเชื่อมต่อเครือข่ายได้ทั้งสองด้านไม่อย่างนั้นโลกต้องการสร้างเครือข่ายระหว่างโลกและอาณาเขตจักรพรรดินอกจากนี้ยังต้องใช้เงินลงทุนจำนวนมากเพื่อสร้างสถานีฐานการสื่อสารขนาดใหญ่ในขณะที่เชื่อมต่อเครือข่ายทั้งสองเข้าด้วยกัน หลินตงยังจำกัดผู้ใช้อินเทอร์เน็ตของโลกให้เข้าถึงเฉพาะข้อมูลผิวเผินเกี่ยวกับกาแล็กซีทางช้างเผือกเท่านั้น โดยห้ามเข้าถึงข้อมูลที่ลึกซึ้งกว่านอกจากนี้ เขายังใช้ฟังก์ชันการปกปิดของระบบเพื่อป้องกันไม่ให้ตำแหน่งของโลกถูกเปิดเผยต้องบอกเลยว่าระบบนี้สุดยอดจริงๆเขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนสร้างผลิตภัณฑ์จากอารยธรรมระดับเทพ แม้แต่อารยธรรมระดับเก้าก็ไม่สามารถอนุมานได้ ทั้งสองฝ่ายอาจดูเหมือนอยู่ห่างกั
